A temporary tattoo that brings hospital care to the home | Todd Coleman

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Tisa Tontiwatkul

Please meet Jane.

เชิญพบกับเจนครับ

She has a high-risk pregnancy.

เธอมีภาวะครรภ์เสี่ยงสูง

Within 24 weeks,

ภายใน 24 สัปดาห์

she's on bed rest at the hospital,

เธอต้องนอนพักที่โรงพยาบาล

being monitored for her preterm contractions.

เพื่อดูการบีบตัวของมดลูก ที่อาจเกิดขึ้นก่อนกำหนด

She doesn't look the happiest.

เธอดูไม่ค่อยจะมีความสุขเท่าไร

That's in part because it requires technicians and experts

ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะว่าต้องมี เจ้าหน้าที่เฉพาะทางและผู้เชี่ยวชาญ

to apply these clunky belts on her to monitor her uterine contractions.

ใส่เข็มขัดขนาดใหญ่ให้เธอ เพื่อดูการบีบตัวของมดลูก

Another reason Jane is not so happy is because she's worried.

อีกเหตุผลหนึ่งที่เจนไม่ค่อยจะมีความสุข ก็เพราะว่าเธอกังวล

In particular, she's worried about what happens

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เธอกังวล ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น

after her 10-day stay on bed rest at the hospital.

หลังจากเธอพักนอนอยู่ที่โรงพยาบาล เป็นเวลา 10 วัน

What happens when she's home?

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเธอกลับบ้าน

If she were to give birth this early it would be devastating.

ถ้าเธอคลอดลูกก่อนกำหนด มันคงจะโกลาหลแน่ ๆ

As an African-American woman,

ในฐานะที่เป็นหญิงเชื้อสายแอฟริกัน-อเมริกัน

she's twice as likely to have a premature birth

เธอมีโอกาสคลอดก่อนกำหนด

or to have a stillbirth.

หรือแท้งลูกมากเป็นสองเท่า

So Jane basically has one of two options:

ฉะนั้นเจนมีทางเลือกอยู่สองทาง

stay at the hospital on bed rest,

ทางเลือกหนึ่งคืออยู่ที่โรงพยาบาล

a prisoner to the technology until she gives birth,

เป็นนักโทษของเทคโนโลยี จนกว่าเธอจะคลอด

and then spend the rest of her life paying for the bill;

และจากนั้นก็ทำงานทั้งชีวิต เพื่อจ่ายค่ารักษาพยาบาล

or head home after her 10-day stay and hope for the best.

หรือกลับบ้านหลังจากอยู่โรงพยาบาล ครบ 10 วัน และหวังว่าจะไม่เกิดอะไรแย่ ๆ

Neither of these two options seems appealing.

มันไม่น่าดึงดูดใจเลยทั้งสองทางเลือก

As I began to think about stories like this

เมื่อผมเริ่มคิดถึงเรื่องราวเช่นนี้

and hear about stories like this,

และได้ยินเรื่องราวแบบนี้

I began to ask myself and imagine:

ผมเริ่มที่จะถามตัวเองและคิดต่อไปว่า

Is there an alternative?

จะมีทางเลือกอื่นอีกหรือเปล่า

Is there a way we could have the benefits of high-fidelity monitoring

จะมีทางไหม ที่เราจะได้รับการตรวจ-ติดตามดู

that we get with our trusted partners in the hospital

ที่ให้ความถูกต้องสูงแบบเดียวกับ การตรวจที่โรงพยาบาล

while someone is at home living their daily life?

โดยที่ผู้ป่วยพักอยู่บ้าน และใช้ชีวิตตามปกติได้

With that in mind,

ด้วยแนวคิดนี้

I encouraged people in my research group

ผมส่งเสริมให้คนในกลุ่มวิจัยของผม

to partner with some clever material scientists,

ทำงานร่วมกับนักวัสดุศาสตร์เก่ง ๆ

and all of us came together and brainstormed.

และพวกเราทุกคนก็มาพบกัน และระดมความคิด

And after a long process,

หลังจากผ่านกระบวนการอันยาวนาน

we came up with a vision, an idea,

พวกเราได้สร้างแนวคิดและวิสัยทัศน์

of a wearable system that perhaps you could wear like a piece of jewelry

เกี่ยวกับระบบที่ใช้สวมใส่ ที่คุณอาจสวมใส่มันเหมือนกับเครื่องประดับ

or you could apply to yourself like a Band-Aid.

หรืออาจใช้กับตัวคุณเองได้ เหมือนกับการปิดพลาสเตอร์

And after many trials and tribulations and years of endeavors,

หลังจากการทดลองและผ่านอุปสรรคต่าง ๆ และความทุ่มเทเป็นเวลาหลายปี

we were able to come up with this flexible electronic patch

เราสามารถที่จะประดิษฐ์ แผ่นปิดอิเล็กทรอนิกที่ยืดหยุ่น

that was manufactured using the same processes

ที่ถูกผลิตขึ้นโดยใช้กระบวนการเดียวกัน

that they use to build computer chips,

กับที่ใช้ในการสร้างชิพคอมพิวเตอร์

except the electronics are transferred from a semiconductor wafer

เว้นเสียแต่ว่ากระแสไฟฟ้าจะถูกส่งผ่าน จากแผ่นชิพกึ่งตัวนำ

onto a flexible material that can interface with the human body.

ไปยังวัสดุที่ยืดหยุ่น ที่สามารถเชื่อมต่อกับร่างกายมนุษย์ได้

These systems are about the thickness of a human hair.

ระบบเหล่านี้มีความหนา เท่ากับผมของมนุษย์เท่านั้น

They can measure the types of information that we want,

สามารถวัดข้อมูลชนิดต่าง ๆ ที่เราต้องการได้

things such as:

อย่างเช่น

bodily movement,

การเคลื่อนไหวของร่างกาย

bodily temperature,

อุณหภูมิร่างกาย

electrical rhythms of the body

จังหวะไฟฟ้าของร่างกาย

and so forth.

และอื่น ๆ

We can also engineer these systems,

เรายังทำการวิศวกรรมระบบเหล่านี้

so they can integrate energy sources,

ให้สามารถรวมแหล่งพลังงาน

and can have wireless transmission capabilities.

และส่งข้อมูลออกไปได้แบบไร้สาย

So as we began to build these types of systems,

ฉะนั้น เมื่อเราเริ่มสร้างระบบชนิดนี้

we began to test them on ourselves in our research group.

เราเริ่มการทดสอบกับสมาชิก ในกลุ่มวิจัยของเราเอง

But in addition, we began to reach out to some of our clinical partners

จากนั้น เราเริ่มที่จะแจกจ่าย ให้กับเพื่อร่วมงานทางคลินิคของเรา

in San Diego,

ในซานดิเอโก

and test these on different patients in different clinical conditions,

และทดสอบอุปกรณ์กับผู้ป่วยหลากหลาย ที่อยู่ในสภาวะทางการแพทย์ที่ต่างกัน

including moms-to-be like Jane.

รวมถึงคนที่กำลังจะเป็นแม่อย่างเจน

Here is a picture of a pregnant woman in labor at our university hospital

นี่คือภาพของหญิงตั้งครรภ์ที่กำลังจะคลอด ในโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของเรา

being monitored for her uterine contractions with the conventional belt.

ที่ถูกติดตามดูการบีบตัวของมดลูก ด้วยเข็มขัดแบบดั้งเดิม

In addition,

ที่เพิ่มเติมก็คือ

our flexible electronic patches are there.

แผ่นปิดอิเล็กทรอนิคที่ยืดหยุ่นของเรา อยู่ตรงนั้น

This picture demonstrates waveforms pertaining to the fetal heart rate,

ภาพนี้แสดงให้เห็นถึงรูปแบบคลื่น ที่เป็นอัตราการเต้นของหัวใจตัวอ่อน

where the red corresponds to what was acquired

โดยสีแดงแสดงถึงสิ่งที่เราได้

with the conventional belts,

จากการวัดด้วยเข็มขัดดั้งเดิม

and the blue corresponds to our estimates

และสีฟ้าแสดงถึงการคาดการของเรา

using our flexible electronic systems and our algorithms.

โดยใช้ระบบอิเล็กทรอนิคที่ยืดหยุ่น และอัลกอริธึมของเรา

At this moment,

ณ ตอนนี้

we gave ourselves a big mental high five.

เราก็ให้ไฮไฟฟ์ในใจกับตัวเอง

Some of the things we had imagined were beginning to come to fruition,

สิ่งที่เราได้จินตนาการถึง เริ่มที่จะออกดอกออกผล

and we were actually seeing this in a clinical context.

และเราก็เห็นสิ่งนี้ในบริบท ของการนำไปใช้ทางคลินิค

But there was still a problem.

แต่มันก็ยังเป็นปัญหา

The problem was, the way we manufactured these systems

ปัญหาก็คือ วิธีการผลิตระบบเหล่านี้ของเรานั้น

was very inefficient,

ไม่มีประสิทธิภาพเอาเสียมาก ๆ

had low yield

ทั้งยังผลิตได้จำนวนน้อย

and was very error-prone.

และเกิดความผิดพลาดขึ้นมากมาย

In addition,

นอกจากนี้

as we talked to some of the nurses in the hospital,

เมื่อเราพูดคุยกับพยาบาลในโรงพยาบาล

they encouraged us to make sure

พวกเขาก็ย้ำให้เราทำการยืนยัน

that our electronics worked with typical medical adhesives

ว่าแผ่นปิดอิเล็กทรอนิคของเราทำงานได้ กับสารยึดติดที่ใช้ในการแพทย์โดยทั่วไป

that are used in a hospital.

ที่ถูกใช้ในโรงพยาบาล

We had an epiphany and said, "Wait a minute.

เราเห็นทางสว่างขึ้นทันที จึงตอบไปว่า "เดี๋ยวนะ

Rather than just making them work with adhesives,

แทนที่จะทำให้มันทำงานได้กับสารยึดติด

let's integrate them into adhesives,

เราก็รวมกันกับสารยึดติดไปเลยสิ

and that could solve our manufacturing problem."

และนั่นจะเป็นการแก้ปัญหา การผลิตของเราด้วย"

This picture that you see here

ภาพที่คุณเห็นอยู่ตรงนี้

is our ability to embed these censors inside of a piece of Scotch tape

คือการที่เราสามารถฝังตัวตรวจจับ ลงไปในชิ้นส่วนของสก๊อตเทปได้

by simply peeling it off of a wafer.

โดยการลอกมันออกจากชิพ

Ongoing work in our research group allows us to, in addition,

นอกจากนี้ งานที่กลุ่มวิจัยของเรา กำลังทำอยู่ในตอนนี้ ทำให้เรา

embed integrated circuits into the flexible adhesives

ฝังวงจรรวมเข้าไปในสารยึดที่ยืดหยุ่น

to do things like amplifying signals and digitizing them,

เพื่อทำหน้าที่อย่างเช่นการเพิ่มสัญญาณ และทำให้มันเป็นดิจิตัล

processing them

ประมวลผลข้อมูล

and encoding for wireless transmission.

และเข้ารหัสเพื่อส่งข้อมูลแบบไร้สาย

All of this integrated into the same medical adhesives

ทั้งหมดนี้ถูกรวมอยู่ใน สารยึดทางการแพทย์เดียวกัน

that are used in the hospital.

กับที่ใช้ในโรงพยาบาล

So when we reached this point,

ฉะนั้น เมื่อเรามาถึงจุดนี้

we had some other challenges,

เราก็พบความท้าทายอีกอย่างหนึ่ง

from both an engineering as well as a usability perspective,

ทั้งทางด้านวิศวกรรมและด้านการใช้งาน

to make sure that we could make it used practically.

เพื่อให้มั่นใจว่าเราจะสามารถ ทำให้มันใช้งานได้ในทางปฏิบัติ

In many digital health discussions,

ในเรื่องของสุขภาพยุคดิจิตัล

people believe in and embrace the idea that we can simply digitize the data,

คนเชื่อและยอมรับแนวคิด ที่ว่าเราสามารถทำให้ข้อมูลเป็นดิจิตัล

wirelessly transmit it,

สื่อสารข้อมูลที่ได้แบบไร้สาย

send it to the cloud,

ไปยังระบบคลาวน์

and in the cloud,

และในระบบคลาวน์เองนั้น

we can extract meaningful information for interpretation.

เราสามารถแยกข้อมูลที่มีความหมาย ออกมาเพื่อทำการแปลผล

And indeed, you can do all of that,

และแน่นอนว่า คุณสามารถทำทุกอย่างนั้นได้

if you're not worried about some of the energy challenges.

ถ้าคุณไม่ต้องห่วงเรื่องอุปสรรคด้านพลังงาน

Think about Jane for a moment.

คิดถึงเจนกันสักครู่นะครับ

She doesn't live in Palo Alto,

เธอไม่ได้อยู่ในพลาโลอัลโต

nor does she live in Beverly Hills.

และไม่ได้อยู่ในเบเวอร์ลีฮิลส์

What that means is,

ซึ่งนั่นหมายถึง

we have to be mindful about her data plan and how much it would cost

เราต้องคิดเผื่อถึงแผนข้อมูลของเธอ และค่าใช้จ่ายที่จะเกิดขึ้น

for her to be sending out a continuous stream of data.

เมื่อข้อมูลถูกส่งออกมาอย่างต่อเนื่อง

There's another challenge

ยังมีความท้าทายอีกเรื่อง

that not everyone in the medical profession is comfortable talking about.

ซึ่งก็คือ คุณอาจไม่สบายใจที่จะพูดคุย กับผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ทุกคน

And that is, that Jane does not have the most trust

และนั่นล่ะครับ เจนไม่ได้เชื่อมั่น

in the medical establishment.

ในองค์กรการแพทย์มากนัก

She, people like her, her ancestors, have not had the best experiences

เจนและคนอื่น ๆ ที่คล้ายเธอ บรรพบุรุษของเธอ ไม่ได้มีประสบการณ์ที่ดี

at the hands of doctors and the hospital

ในมือของหมอและโรงพยาบาล

or insurance companies.

หรือบริษัทประกันภัย

That means that we have to be mindful of questions of privacy.

นั่นหมายความว่าเราต้องตระหนัก ถึงคำถามด้านความเป็นส่วนตัว

Jane might not feel that happy

เจนอาจจะรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจเท่าไร

about all that data being processed into the cloud.

เกี่ยวกับข้อมูลทั้งหมด ที่จะถูกส่งไปที่ระบบคลาวน์

And Jane cannot be fooled;

และเจนก็ไม่หลงกลหรือคิดอะไรตื้น ๆ หรอก

she reads the news.

เธออ่านข่าว

She knows that if the federal government can be hacked,

เธอรู้ว่าถ้าข้อมูลของรัฐบาล สามารถที่จะขโมยได้

if the Fortune 500 can be hacked,

ถ้าฟอร์จูน 500 สามารถถูกโจรกรรมข้อมูลได้

so can her doctor.

หมอของเธอก็ถูกโจรกรรมได้เช่นกัน

And so with that in mind,

และด้วยความคิดแบบนี้

we had an epiphany.

เราเข้าใจได้ทันทีว่า

We cannot outsmart all the hackers in the world,

เราไม่สามารถที่จะฉลาดล้ำ นำแฮกเกอร์ทุกคนในโลกได้

but perhaps we can present them a smaller target.

แต่บางที เราอาจตกเป็นเป้าหมายน้อยลงได้

What if we could actually,

ถ้าหากเรา

rather than have those algorithms that do data interpretation

แทนที่จะใช้อัลกอริธึม ที่ทำการแปลผลข้อมูลเหล่านั้น

run in the cloud,

ในระบบคลาวน์

what if we have those algorithms run on those small integrated circuits

ถ้าเราใช้อัลกอริธึมที่ประมวลผล ในวงจรรวมอันเล็ก ๆ ที่อยู่ตรงนั้น

embedded into those adhesives?

ที่ถูกฝังอยู่ในสารยึดนั่นล่ะ

And so when we integrate these things together,

ฉะนั้น เมื่อเรารวมสิ่งเหล่านี้เข้าด้วยกัน

what this means is that now we can think about the future

มันก็หมายความว่า ตอนนี้เราสามารถคิดถึงอนาคต

where someone like Jane can still go about living her normal daily life,

ที่ใครบางคนอย่างเจน ยังสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ

she can be monitored,

เราสามารถติดตามดูเธอได้

it can be done in a way where she doesn't have to get another job

มันสามารถทำได้ในแบบที่ เธอไม่ต้องไปหางานใหม่

to pay her data plan,

เพื่อมาจ่ายค่าแผนข้อมูล

and we can also address some of her concerns about privacy.

และเราก็จัดการกับปัญหาเรื่องความเป็นส่วนตัว ของข้อมูลที่เธอกังวลได้

So at this point,

ฉะนั้น ณ จุดนี้

we're feeling very good about ourselves.

เรารู้สึกดีมาก ๆ ต่อตัวพวกเราเอง

We've accomplished this,

เราได้ทำสิ่งนี้สำเร็จ

we've begun to address some of these questions about privacy

เราเริ่มจัดการกับปัญหา เกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวของข้อมูล

and we feel like, pretty much the chapter is closed now.

เรารู้สึกว่าการเดินทางของเรา ก็คงจบลงแต่เพียงเท่านี้

Everyone lived happily ever after, right?

ทุกคนใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุข ตลอดไป แบบนั้นใช่ไหม

Well, not so fast.

ไม่ ๆ ช้าก่อน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

One of the things we have to remember, as I mentioned earlier,

สิ่งหนึ่งที่เราจะต้องจดจำไว้ อย่างที่ผมพูดถึงก่อนหน้านี้

is that Jane does not have the most trust in the medical establishment.

คือเจนไม่ได้มีความเชื่อถือ ในระบบการแพทย์มากเท่าไร

We have to remember

เราต้องจำไว้ว่า

that there are increasing and widening health disparities,

มันมีวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับการแพทย์ ที่เพิ่มขึ้นและแผ่ขยายออกไป

and there's inequity in terms of proper care management.

มีความต้องการ ในเรื่องการจัดการสาธารณสุขที่เหมาะสม

And so what that means is that this simple picture

ฉะนั้น นั่นหมายความว่า ภาพที่ง่ายที่สุด

of Jane and her data --

ของเจนและข้อมูลของเธอ --

even with her being comfortable being wirelessly transmitted to the cloud,

แม้ว่าเธอจะเต็มใจกับการส่งข้อมูล ไปยังระบบคลาวน์

letting a doctor intervene if necessary --

ให้แพทย์เข้ามาใช้ข้อมูลได้ถ้าจำเป็น --

is not the whole story.

ก็คือนี่ไม่ใช่เรื่องราวทั้งหมด

So what we're beginning to do

ฉะนั้น ที่เรากำลังเริ่มทำ

is to think about ways to have trusted parties serve as intermediaries

ก็คือคิดหาวิธีที่จะให้มีองค์กร ที่มีความน่าเชื่อถือ เหมือนเป็นสื่อกลาง

between people like Jane and her health care providers.

ระหว่างกลุ่มคนอย่างเจน และผู้ที่ดูแลสุขภาพของเธอ

For example, we've begun to partner with churches

ยกตัวอย่างเช่น เราเริ่มที่จะร่วมมือ กับโบสถ์ต่าง ๆ

and to think about nurses that are church members,

และคิดถึงพยาบาล ที่เป็นสมาชิกของโบสถ์

that come from that trusted community,

ที่มาจากกลุ่มที่มีความน่าเชื่อถือ

as patient advocates and health coaches to people like Jane.

เป็นตัวแทนของผู้ป่วยและผู้ดูแลสุขภาพ ให้กับกลุ่มคนอย่างเจน

Another thing we have going for us

อีกสิ่งหนึ่งที่เรากำลังทำ

is that insurance companies, increasingly,

ก็คือบริษัทประกัน

are attracted to some of these ideas.

กำลังสนใจแนวคิดนี้มากขึ้น

They're increasingly realizing

พวกเขาตระหนักมากขึ้น

that perhaps it's better to pay one dollar now

ว่าบางที มันจะดีกว่า ที่จะจ่ายเงินหนึ่งดอลลาร์ในตอนนี้

for a wearable device and a health coach,

เพื่อซื้ออุปกรณ์ที่สวมใส่ได้ และผู้ดูแลสุขภาพ

rather than paying 10 dollars later,

แทนที่จะจ่ายเงิน 10 ดอลลาร์ในเวลาต่อมา

when that baby is born prematurely

เมื่อเด็กแรกเกิด เกิดเร็วกว่ากำหนด

and ends up in the neonatal intensive care unit --

และต้องนอนอยู่ในตู้อบ --

one of the most expensive parts of a hospital.

ซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งที่แพงที่สุด ในโรงพยาบาล

This has been a long learning process for us.

มันเป็นกระบวนการเรียนรู้อันยาวนาน สำหรับเรา

This iterative process of breaking through and attacking one problem

กระบวนการซ้ำ ๆ ของการค้นพบ และสู้กับปัญหาหนึ่ง

and not feeling totally comfortable,

และการไม่รู้สึกว่าสบายใจเต็มร้อย

and identifying the next problem,

และการบ่งบอกได้ถึงปัญหาถัดไป

has helped us go along this path

ได้ช่วยเราให้เดินไปตามทาง

of actually trying to not only innovate with this technology

ที่ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเราพยายาม พัฒนาเทคโนโลยีนี้

but make sure it can be used for people who perhaps need it the most.

แต่ยังทำให้เรามันใจว่ามันจะใช้ได้จริง ๆ กับคนที่อาจต้องการมันมากที่สุด

Another learning lesson we've taken from this process

อีกบทเรียนหนึ่ง ที่เราได้มาจากกระบวนการนี้

that is very humbling,

ซึ่งมันถ่อมตัวเอามาก ๆ

is that as technology progresses and advances at an accelerating rate,

นั่นก็คือ เมื่อเทคโนโลยีดำเนิน และก้าวหน้าในอัตราเร่ง

we have to remember that human beings are using this technology,

เราจะต้องจดจำว่ามนุษย์ กำลังเป็นผู้ใช้เทคโนโลยีนี้

and we have to be mindful

และเราต้องเข้าอกเข้าใจ

that these human beings -- they have a face,

ว่ามนุษย์เหล่านี้ -- พวกเขามีหน้า

they have a name

มีชื่อ

and a life.

มีชีวิต

And in the case of Jane,

และในกรณีของเจน

hopefully, two.

หวังว่า นั่นจะหมายถึงสองชีวิต

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียบปรบมือ)