Everything you hear on film is a lie | Tasos Frantzolas

Translator: Purich Worawarachai Reviewer: Monsicha Suajorn

I want to start by doing an experiment.

ผมอยากจะเริ่มต้นด้วยการทำการทดลองอันหนึ่ง

I'm going to play three videos of a rainy day.

ผมจะเล่นวิดีโอของวันฝนตกสามอัน

But I've replaced the audio of one of the videos,

แต่ผมได้ทำการแทนเสียงหนึ่งในวิดีโอนั้น

and instead of the sound of rain,

โดยแทนที่จะใช้เสียงของฝนจริง ๆ

I've added the sound of bacon frying.

ผมได้ใส่เสียงทอดเบคอนลงไปแทน

So I want you think carefully which one the clip with the bacon is.

ดังนั้นผมอยากให้คุณคิดดี ๆ ว่า ในคลิปไหนกันแน่ที่เป็นเสียงเบคอน

(Rain falls)

(เสียงฝนตก)

(Rain falls)

(เสียงฝนตก)

(Rain falls)

(เสียงฝนตก)

All right.

โอเคครับ

Actually, I lied.

จริง ๆ แล้ว ผมโกหก

They're all bacon.

เสียงทั้งหมดคือเสียงเบคอน

(Bacon sizzles)

(เสียงทอดเบคอน)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

My point here isn't really to make you hungry

ที่ผมทำแบบนี้นั้น ไม่ใช่เพราะผม อยากทำให้คุณหิว

every time you see a rainy scene,

ทุกครั้งที่คุณเห็นฉากฝนตก

but it's to show that our brains are conditioned to embrace the lies.

แต่เพื่อแสดงให้คุณเห็นว่าสมองของเรานั้น ถูกตั้งค่ามาให้เปิดรับหลอกลวง

We're not looking for accuracy.

เราไม่ได้กำลังมองหาความถูกต้องแม่นยำ

So on the subject of deception,

ดังนั้นในเรื่องของการตบตา

I wanted to quote one of my favorite authors.

ผมอยากจะขออ้างคำพูดของ หนึ่งในนักเขียนที่ผมชื่นชอบคนหนึ่ง

In "The Decay of Lying," Oscar Wilde establishes the idea

ในหนังสือเรื่อง "ความเสื่อมถอยของการ หลอกลวง" ออสการ์ ไวลด์ ได้เสนอความคิดขึ้น

that all bad art comes from copying nature and being realistic;

ว่าศิลปะที่ไม่ดีทั้งหมดนั้นมาจาก การเลียนแบบธรรมชาติและการอยู่กับความจริง

and all great art comes from lying and deceiving,

และศิลปะที่ยอดเยี่ยมทั้งหมดนั้นมาจาก การโกหกหลอกลวงและการตบตา

and telling beautiful, untrue things.

และสื่อถึงสิ่งที่สวยงาม ที่ไม่มีอยู่จริง

So when you're watching a movie

ดังนั้น เมื่อคุณกำลังดูหนังอยู่

and a phone rings,

แล้วโทรศัพท์ดัง

it's not actually ringing.

จริง ๆ แล้วมันไม่ได้ดังจริง ๆ

It's been added later in postproduction in a studio.

มันถูกใส่เข้ามาทีหลังใน ขั้นตอนหลังการผลิตงานในสตูดิโอ

All of the sounds you hear are fake.

เสียงทั้งหมดที่คุณได้ยินคือของปลอม

Everything, apart from the dialogue,

ทุก ๆ สิ่ง นอกเหนือไปจากบทพูด

is fake.

ไม่ใช่ของจริง

When you watch a movie and you see a bird flapping its wings --

เมื่อคุณดูหนังสักเรื่อง แล้วคุณเห็นนกกระพือปีก

(Wings flap)

(เสียงนกกระพือปีก)

They haven't really recorded the bird.

พวกเขาไม่ได้อัดเสียงนกจริง ๆ

It sounds a lot more realistic if you record a sheet

มันฟังดูเหมือนจริงมากกว่า ถ้าคุณอัดเสียงแผ่นกระดาษ

or shaking kitchen gloves.

หรือเขย่าถุงมือที่ใช้ในครัว

(Flaps)

(เสียงนกกระพือปีก)

The burning of a cigarette up close --

เสียงของมวนบุหรี่ที่ไหม้อยู่ในระยะใกล้นั้น

(Cigarette burns)

(เสียงมวนบุหรี่ไหม้)

It actually sounds a lot more authentic

มันจะฟังเหมือนจริงกว่ามาก

if you take a small Saran Wrap ball

ถ้าคุณบีบลูกบอลที่ห่อด้วยกระดาษแก้ว

and release it.

แล้วปล่อยมือออก

(A Saran Warp ball being released)

(เสียงลูกบอลถูกปล่อยมือ)

Punches?

ต่อยงั้นหรอ?

(Punch)

(เสียงต่อย)

Oops, let me play that again.

อุ๊ปส์ เดี๋ยวขอผมเล่นอีกครั้งหนึ่ง

(Punch)

(เสียงต่อย)

That's often done by sticking a knife in vegetables,

เสียงนี้มักจะทำขึ้นโดยการปักมีดเข้าไปในผัก

usually cabbage.

และมักจะเป็นกะหล่ำปลี

(Cabbage stabbed with a knife)

(เสียงมีดปักกะหล่ำปลี)

The next one -- it's breaking bones.

อันต่อไป คือเสียงหักกระดูก

(Bones break)

(กระดูกหัก)

Well, no one was really harmed.

จริง ๆ แล้ว ไม่มีใครถูกทำอันตราย

It's actually ...

มันเป็นเพียงแค่

breaking celery or frozen lettuce.

การหักผักขึ้นช่าย หรือไม่ก็ผักกะหล่ำแช่แข็ง

(Breaking frozen lettuce or celery)

(เสียงหักกะหล่ำแช่แข็งหรือผักขึ้นช่าย)

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Making the right sounds is not always as easy

การสร้างเสียงที่ตรงนั้น ไม่ได้ง่ายเหมือนกับ

as a trip to the supermarket

การเดินไปห้างสรรพสินค้า

and going to the vegetable section.

แล้วไปยังแผนกผักผลไม้

But it's often a lot more complicated than that.

แต่มันมักจะซับซ้อนมากกว่านั้นมาก

So let's reverse-engineer together

ดังนั้น เรามาแยกองค์ประกอบ

the creation of a sound effect.

ของการสร้างซาวด์เอฟเฟกต์กัน

One of my favorite stories comes from Frank Serafine.

หนึ่งในเรื่องที่ผมชอบคือเรื่องของ แฟรงค์ เซราฟีนี

He's a contributor to our library,

เขาเป็นผู้ที่มีคุณูปการ คนหนึ่งต่อคลังเสียงของเรา

and a great sound designer for "Tron" and "Star Trek" and others.

และเป็นนักออกแบบเสียงที่ยอดเยี่ยมให้กับ ภาพยนตร์เรื่อง Tron, Star Trek และอื่น ๆ

He was part of the Paramount team that won the Oscar for best sound

เขาเป็นส่วนหนึ่งของทีมบริษัทพาราเมาต์ที่ ได้รับรางวัลออสการ์สาขาลำดับเสียงยอดเยี่ยม

for "The Hunt for Red October."

สำหรับเรื่อง "ล่าตุลาแดง (The Hunt for Red October)"

In this Cold War classic, in the '90s,

ในหนังคลาสสิคเกี่ยวกับสงครามเย็นนี้ ในทศวรรษที่ 90

they were asked to produce the sound of the propeller of the submarine.

พวกเขาได้รับคำสั่งให้สร้างเสียง ของใบพัดเรือดำน้ำ

So they had a small problem:

แต่พวกเขาก็มีปัญหาเล็ก ๆ อยู่อย่างหนึ่ง

they couldn't really find a submarine in West Hollywood.

ก็คือพวกเขาไม่สามารถหาเรือดำน้ำได้ ในเวสต์ฮอลลีวูด

So basically, what they did is,

ดังนั้น โดยพื้นฐานแล้ว สิ่งที่พวกเขาทำก็คือ

they went to a friend's swimming pool,

พวกเขาไปที่สระว่ายน้ำของเพื่อนคนหนึ่ง

and Frank performed a cannonball, or bomba.

แล้วแฟรงค์ก็กระโดดลงสระ ด้วยท่างอเข่าหรือบอมบา

They placed an underwater mic

พวกเขาติดตั้งไมค์ไว้ใต้น้ำ

and an overhead mic outside the swimming pool.

และไมค์เหนือหัวด้านบนนอกสระว่ายน้ำ

So here's what the underwater mic sounds like.

และนี่ก็คือเสียงที่ได้จากไมค์ใต้น้ำ

(Underwater plunge)

(เสียงใต้น้ำ)

Adding the overhead mic,

และเมื่อเพิ่มเสียงไมค์ด้านบนเข้าไป

it sounded a bit like this:

ก็จะได้เป็นเสียงแบบนี้

(Water splashes)

(เสียงน้ำกระเด็น)

So now they took the sound and pitched it one octave down,

แล้วทีนี้ พวกเขาก็นำเสียงนั้นมา แล้วลดระดับเสียงของมันไปหนึ่งระดับ

sort of like slowing down a record.

คล้าย ๆ กับการลดความเร็วของเพลงลง

(Water splashes at lower octave)

(เสียงน้ำกระเด็นที่ระดับเสียงลดลง)

And then they removed a lot of the high frequencies.

จากนั้นพวกเขาก็เอาคลื่นความถี่สูงออก หลาย ๆ ความถี่

(Water splashes)

(เสียงน้ำกระเด็น)

And pitched it down another octave.

แล้วก็ลดระดับเสียงลงไปอีกหนึ่งระดับ

(Water splashes at lower octave)

(เสียงน้ำกระเด็นที่ระดับเสียงลดลง)

And then they added a little bit of the splash

จากนั้นพวกเขาก็เพิ่ม เสียงน้ำกระเด็นเข้าไปอีกนิดหน่อย

from the overhead microphone.

จากไมโครโฟนด้านบน

(Water splashes)

(เสียงน้ำกระเด็น)

And by looping and repeating that sound,

และจากการทำวน ๆ แบบนี้กับเสียงไปเรื่อย ๆ

they got this:

พวกเขาก็ได้สิ่งนี้

(Propeller churns)

(เสียงใบพัดเรือดำน้ำหมุน)

So, creativity and technology put together in order to create the illusion

ความคิดสร้างสรรค์และเทคโนโยลีนั้นถูก เชื่อมโยงเข้าด้วยกันเพื่อลวงให้เราคิด

that we're inside the submarine.

ว่าเราอยู่ในเรือดำน้ำ

But once you've created your sounds

แต่เมื่อใดก็ตามที่คุณ สร้างเสียงของคุณขึ้นมา

and you've synced them to the image,

แล้วคุณนำไปรวมเข้ากับรูปภาพ

you want those sounds to live in the world of the story.

คุณก็จะอยากให้เสียงเหล่านั้นเป็นส่วนหนึ่ง ของโลกแห่งเรื่องราวนั้น ๆ

And one the best ways to do that is to add reverb.

และหนึ่งในทางที่ดีที่สุดก็คือ การเพิ่มเสียงก้องเข้าไป

So this is the first audio tool I want to talk about.

ดังนั้น นี่จึงเป็นอุปกรณ์เสียงชิ้นแรก ที่ผมอยากจะพูดถึง

Reverberation, or reverb, is the persistence of the sound

เสียงสะท้อนกลับ หรือเสียงก้อง คือการคงอยู่ของเสียง

after the original sound has ended.

หลังจากที่เสียงต้นนั้นหายไป

So it's sort of like the --

ดังนั้นมันก็คล้าย ๆ กับ

all the reflections from the materials,

การสะท้อนทั้งหมดที่เกิดจากวัสดุ

the objects and the walls around the sound.

วัตถุ และกำแพงรอบ ๆ เสียงนั้น

Take, for example, the sound of a gunshot.

ยกตัวอย่างเช่น เสียงยิงปืน

The original sound is less than half a second long.

เสียงต้นของมันนั้นอยู่ไม่ถึงครึ่งวินาที

(Gunshot)

(เสียงยิงปืน)

By adding reverb,

เมื่อเพิ่มเสียงก้องเข้าไปนั้น

we can make it sound like it was recorded inside a bathroom.

เราสามารถทำให้มันมีเสียงราวกับว่า เสียงนั้นถูกอัดในห้องน้ำ

(Gunshot reverbs in bathroom)

(เสียงปืนก้องในห้องน้ำ)

Or like it was recorded inside a chapel or a church.

หรือเหมือนกับว่าเสียงนั้นถูกอัดใน ห้องสวดมนต์หรือโบสถ์

(Gunshot reverbs church)

(เสียงปินก้องในโบสถ์)

Or in a canyon.

หรือในหุบเขาลึก

(Gunshot reverbs in canyon)

(เสียงปืนก้องในหุบเขาลึก)

So reverb gives us a lot of information

ดังนั้น เสียงก้องนั้นให้ข้อมูลมากมายกับเรา

about the space between the listener and the original sound source.

เกี่ยวกับพื้นที่ระหว่างผู้ฟัง และแหล่งกำเนิดเสียงดั้งเดิม

If the sound is the taste,

ถ้าเปรียบเทียบเสียงเป็นรสชาติ

then reverb is sort of like the smell of the sound.

เสียงสะท้อนก็เหมือนกับกลิ่นของเสียงนั่นเอง

But reverb can do a lot more.

แต่เสียงสะท้อนทำอะไรได้มากกว่านั้นมาก

Listening to a sound with a lot less reverberation

การได้ยินเสียงที่มีการสะท้อนน้อยกว่า

than the on-screen action

สิ่งที่เกิดขึ้นในฉากนั้น

is going to immediately signify to us

จะเป็นการบอกเราทันที

that we're listening to a commentator,

ว่าเรากำลังฟังเสียงผู้บรรยายอยู่

to an objective narrator that's not participating in the on-screen action.

ผู้บรรยายที่ไม่ได้อยู่ร่วมในเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นในฉาก

Also, emotionally intimate moments in cinema

เช่นเดียวกัน ในช่วงเวลาของความใกล้ชิด ผูกพันธ์ทางอารมณ์ในโรงภาพยนตร์นั้น

are often heard with zero reverb,

มักจะไม่มีเสียงสะท้อนเลย

because that's how it would sound if someone was speaking inside our ear.

เพราะว่ามันจะให้ความรู้สึกเหมือนกับ ว่ามีใครสักคนพูดใส่หูของเราโดยตรง

On the completely other side,

ในทางตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง

adding a lot of reverb to a voice

การเพิ่มเสียงสะท้อนไปที่เสียงพูดมาก ๆ

is going to make us think that we're listening to a flashback,

จะทำให้เราคิดว่าเรากำลังฟังเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นในอดีต

or perhaps that we're inside the head of a character

หรืออาจเหมือนกับว่าเรานั้นอยู่ในหัวของ ตัวละครสักตัวหนึ่ง

or that we're listening to the voice of God.

หรือการที่เรากำลังฟังเสียงของพระเจ้า

Or, even more powerful in film,

หรือ ฟังสิ่งที่ทรงพลังมากกว่าในภาพยนตร์

Morgan Freeman.

มอร์แกน ฟรีแมน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So --

ดังนั้น

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

But what are some other tools or hacks

ว่าแต่ว่าอุปกรณ์หรือเครื่องมืออื่น ๆ

that sound designers use?

ที่นักออกแบบเสียงใช้กันคืออะไรล่ะ

Well, here's a really big one.

จริง ๆ แล้ว สิ่งนี้สำคัญมากเลยทีเดียว

It's silence.

คือความเงียบนั่นเอง

A few moments of silence is going to make us pay attention.

เพียงแค่ความเงียบไม่กี่ชั่วขณะ ก็สามารถทำให้เราเพ่งความสนใจได้

And in the Western world,

และในโลกตะวันตก

we're not really used to verbal silences.

เราไม่ค่อยคุ้นชินกับความเงียบเวลาพูดมากนัก

They're considered awkward or rude.

เพราะมันถูกมองว่าทำให้อึดอัดและไม่สุภาพ

So silence preceding verbal communication

ดังนั้นความเงียบที่มาก่อน การสื่อสารด้วยการพูดนั้น

can create a lot of tension.

สามารถก่อให้เกิดความตึงเครียดได้มากมาย

But imagine a really big Hollywood movie,

แต่คุณลองจินตนาการถึงภาพยนตร์ฮอลลีวูด ใหญ่ ๆ สักเรื่องหนึ่งดูสิ

where it's full of explosions and automatic guns.

เรื่องที่เต็มไปด้วยเสียงระเบิด และเสียงปืนกล

Loud stops being loud anymore, after a while.

เสียงดังนั้นกลายเป็นเสียงที่ไม่ดังอีกต่อไป เมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่ง

So in a yin-yang way,

ดังนั้น ตามรูปแบบของหยินและหยาง

silence needs loudness and loudness needs silence

ความเงียบนั้นต้องการความดัง และความดังก็ต้องการความเงียบเช่นกัน

for either of them to have any effect.

เพื่อให้อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดผลขึ้นมา

But what does silence mean?

แต่ความเงียบหมายถึงอะไรล่ะ

Well, it depends how it's used in each film.

จริง ๆ แล้ว มันขึ้นกับว่ามันถูกใช้อย่างไร ในหนังแต่ละเรื่อง

Silence can place us inside the head of a character

ความเงียบอาจนำเราเข้าไปในหัวของตัวละคร

or provoke thought.

หรือกระตุ้นให้เกิดความคิด

We often relate silences with ...

เรามักเชื่อมโยงความเงียบเข้ากับ

contemplation,

การไตร่ตรอง

meditation,

การเพ่งสมาธิ

being deep in thought.

การครุ่นคิด

But apart from having one meaning,

แต่นอกจากจะมีเพียงแค่หนึ่งความหมาย

silence becomes a blank canvas

ความเงียบนั้นกลับกลายเป็นเหมือนผ้าใบว่าง ๆ

upon which the viewer is invited to the paint their own thoughts.

ที่ผู้ชมนั้นต่างได้รับการเชิญชวน ให้มาวาดลวดลายและระบายความคิดของพวกเขาเอง

But I want to make it clear: there is no such thing as silence.

แต่ผมต้องบอกให้ชัดเจนก่อนว่า จริง ๆ แล้วความเงียบนั้นไม่มีอยู่จริง

And I know this sounds like the most pretentious TED Talk statement ever.

และผมรู้ว่ามันฟังดูเหมือนแถลงการณ์ TED Talk ที่อวดฉลาดมากที่สุด

But even if you were to enter a room with zero reverberation

แต่ถึงแม้ว่าคุณจะเข้าไปในห้อง ที่ไม่มีเสียงสะท้อนเลย

and zero external sounds,

รวมถึงไม่มีเสียงจากภายนอกเข้ามา

you would still be able to hear the pumping of your own blood.

คุณก็จะยังคงได้ยิน เสียงเลือดของคุณสูบฉีดอยู่ดี

And in cinema, traditionally, there was never a silent moment

และในโรงภาพยนตร์ ในยุคก่อนนั้น ไม่เคยมีช่วงเวลาใดที่เงียบ

because of the sound of the projector.

เพราะว่ามีเสียงของเครื่องฉายโปรเจคเตอร์

And even in today's Dolby world,

และถึงแม้จะเป็นโลกดอลบีทุกวันนี้

there's not really any moment of silence if you listen around you.

ก็ไม่เคยมีช่วงเวลาไหนที่เงียบอย่างแท้จริง ถ้าคุณลองฟังไปรอบ ๆ ตัวคุณ

There's always some sort of noise.

เพราะมันมักจะมีเสียงรบกวนอยู่เสมอ ๆ

Now, since there's no such thing as silence,

ทีนี้ เมื่อความเงียบนั้นไม่มีอยู่จริง

what do filmmakers and sound designers use?

แล้วผู้สร้างภาพยนตร์กับ นักออกแบบเสียงใช้อะไรกันล่ะ

Well, as a synonym, they often use ambiences.

จริง ๆ แล้วพวกเขาใช้สิ่งที่มีความหมาย คล้าย ๆ กัน นั่นก็คือ เสียงบรรยากาศ

Ambiences are the unique background sounds

เสียงบรรยากาศคือเสียงพื้นหลัง ที่มีเอกลักษณ์หนึ่งเดียว

that are specific to each location.

ที่มีความจำเพาะต่อสถานที่แต่ละที่

Each location has a unique sound,

ในแต่ละที่จะมีเสียงเฉพาะหนึ่งเสียง

and each room has a unique sound,

และในห้องแต่ละห้อง ก็จะมีเสียงเฉพาะอีกหนึ่งเสียง

which is called room tone.

ที่เรียกว่าเสียงสภาพบรรยากาศของห้อง

So here's a recording of a market in Morocco.

และนี่คือเสียงที่อัดมาจาก ตลาดแห่งหนึ่งในโมร็อกโก

(Voices, music)

(เสียงคน เสียงดนตรี)

And here's a recording of Times Square in New York.

และนี่ก็คือเสียงที่อัดจาก ไทม์สแควร์ในนิวยอร์ก

(Traffic sounds, car horns, voices)

(เสียงการจราจร เสียงแตรรถ เสียงคน)

Room tone is the addition of all the noises inside the room:

เสียงสภาพบรรยากาศของห้องนั้นคือการเพิ่ม เสียงรบกวนทั้งหมดในห้องเข้าไป

the ventilation, the heating, the fridge.

ทั้งเสียงการระบายอากาศ การทำความร้อน เสียงตู้เย็น

Here's a recording of my apartment in Brooklyn.

และนี่ก็คือเสียงที่อัดจาก อะพาร์ตเมนต์ของผมในบรุกลิน

(You can hear the ventilation, the boiler, the fridge and street traffic)

(คุณจะได้ยินเสียงระบายอากาศ เสียงกาต้มน้ำ เสียงตู้เย็น และเสียงจราจร)

Ambiences work in a most primal way.

เสียงบรรยากาศนั้นทำงาน ในรูปแบบพื้นฐานที่สุด

They can speak directly to our brain subconsciously.

มันสามารถพูดเข้าสู่สมองของเราได้โดยตรง โดยอาศัยจิตใต้สำนึก

So, birds chirping outside your window may indicate normality,

ดังนั้น นกที่ร้องจิ๊บ ๆ อยู่นอกหน้าต่าง อาจบ่งบอกถึงภาวะปกติ

perhaps because, as a species,

ซึ่งอาจเป็นเพราะว่า ในฐานะที่เราเป็นสปีชีส์ ๆ หนึ่ง

we've been used to that sound every morning for millions of years.

เราคุ้นเคยกับเสียงนั้นในทุก ๆ เช้า มาเป็นเวลาหลายล้านปี

(Birds chirp)

(เสียงนกร้อง)

On the other hand, industrial sounds have been introduced to us

ในทางตรงกันข้าม เสียงทางอุตสาหกรรม นั้นเพิ่งมาถึงเรา

a little more recently.

เมื่อไม่นานมานี้

Even though I really like them personally --

ถึงแม้ว่าผมจะชอบมันมาก โดยส่วนตัวก็ตาม

they've been used by one of my heroes, David Lynch,

เสียงนั้นได้ถูกใช้โดยหนึ่งในฮีโร่ของผม เดวิด ลินช์

and his sound designer, Alan Splet --

และนักออกแบบเสียงของเขา อลัน สเปร็ต

industrial sounds often carry negative connotations.

เสียงทางอุตสาหกรรมมักมี ความหมายแฝงในแง่ลบ

(Machine noises)

(เสียงเครื่องจักร)

Now, sound effects can tap into our emotional memory.

ทีนี้ ซาวด์เอฟเฟคก็สามารถกระตุ้น ความทรงจำทางอารมณ์ของเราได้

Occasionally, they can be so significant

ในบางครั้ง มันอาจสำคัญมากจนกระทั่ง

that they become a character in a movie.

มันกลายเป็นตัวละครสักตัวหนึ่งในหนัง

The sound of thunder may indicate divine intervention or anger.

เสียงฟ้าผ่านั้นอาจแสดงถึงการแทรกแทรง หรือการบันดาลโทสะของเทพเจ้า

(Thunder)

(เสียงฟ้าผ่า)

Church bells can remind us of the passing of time,

เสียงระฆังในโบสถ์อาจทำให้เรานึกถึง การผ่านไปของเวลา

or perhaps our own mortality.

หรือบางทีอาจหมายถึงความตายของเราเอง

(Bells ring)

(เสียงระฆัง)

And breaking of glass can indicate the end of a relationship

และเสียงแก้วแตกนั้นอาจแสดงถึง จุดจบของความสัมพันธ์

or a friendship.

หรือความเป็นเพื่อนกัน

(Glass breaks)

(เสียงแก้วแตก)

Scientists believe that dissonant sounds,

นักวิทยาศาสตร์ต่างเชื่อว่าเสียง ที่ไม่ประสานกันอย่างลงตัวนั้น

for example, brass or wind instruments played very loud,

เช่น เสียงเครื่องเป่าทองเหลือง หรือเครื่องเป่าลมไม้ที่ดังมาก ๆ

may remind us of animal howls in nature

อาจทำให้เรานึกถึงเสียงสัตว์ ที่เห่าหอนอยู่ในธรรมชาติ

and therefore create a sense of irritation or fear.

แล้วก็ทำให้เกิดความรู้สึกหงุดหงิด หรือหวาดกลัว

(Brass and wind instruments play)

(เสียงเครื่องเป่า)

So now we've spoken about on-screen sounds.

ตอนนี้เราก็ได้พูดถึงเสียงในฉาก เรียบร้อยแล้ว

But occasionally, the source of a sound cannot be seen.

แต่ในบางครั้ง แหล่งกำเนิดของเสียงนั้น ก็ไม่สามารถมองเห็นได้

That's what we call offscreen sounds,

ซึ่งเราเรียกเสียงแบบนี้ว่าเสียงนอกฉาก

or "acousmatic."

หรือเสียง "อคูสมาติก"

Acousmatic sounds --

เสียงอคูสมาติก

well, the term "acousmatic" comes from Pythagoras in ancient Greece,

จริง ๆ แล้ว คำว่า "อคูสมาติก" นั้นมาจาก พีทาโกรัสที่อยู่ในยุคกรีกโบราณ

who used to teach behind a veil or curtain for years,

ผู้ที่เคยสอนหนังสืออยู่ด้านหลังผ้าคลุม หรือผ้าม่านมาเป็นเวลาหลายปี

not revealing himself to his disciples.

โดยไม่เปิดเผยหน้าตาและรูปลักษณ์ ของเขาจริง ๆ ต่อลูกศิษย์ของเขา

I think the mathematician and philosopher thought that,

ผมคิดว่านักคณิตศาสตร์ และนักปรัชญาคงต่างคิดว่า

in that way,

เมื่อทำแบบนั้นแล้ว

his students might focus more on the voice,

ลูกศิษย์ของพวกเขาจะเพ่งความสนใจไปที่เสียง

and his words and its meaning,

คำพูด และความหมายของมัน

rather than the visual of him speaking.

มากกว่าสนใจตัวเขาที่กำลังพูดอยู่

So sort of like the Wizard of Oz,

ซึ่งก็จะคล้าย ๆ กับพ่อมดแห่งออซ

or "1984's" Big Brother,

หรือพี่เบิ้มในภาพยนตร์เรื่อง 1984

separating the voice from its source,

ที่แยกเสียงพูดออกจากแหล่งกำเนิดเสียง

separating cause and effect

แยกสาเหตุและผลลัพธ์ออกจากกัน

sort of creates a sense of ubiquity or panopticism,

คล้าย ๆ กับการสร้างความรู้สึกของการมีอยู่ ทุกหนทุกแห่งหรือมองเห็นได้จากจุด ๆ เดียว

and therefore, authority.

แล้วก็ก่อให้เกิดอำนาจ

There's a strong tradition of acousmatic sound.

มีสิ่งหนึ่งที่ทำกันต่อมาอย่างเคร่งครัด ในการใช้เสียงอคูสมาติก

Nuns in monasteries in Rome and Venice used to sing in rooms

เมื่อก่อน แม่ชีที่อยู่ในโบสถ์ในกรุงโรม และเวนิสต่างร้องเพลงในห้องต่าง ๆ

up in galleries close to the ceiling,

ในจุดที่สูงขึ้นไปใกล้ ๆ กับเพดาน

creating the illusion that we're listening to angels up in the sky.

และสร้างภาพลวงตาเหมือนกับว่าเรากำลัง ฟังเสียงของเทพเทวดาบนท้องฟ้า

Richard Wagner famously created the hidden orchestra

ริชาร์ด วาร์กเนอร์ ได้สร้างวงออเคสตร้า ที่ถูกซ่อนไว้ลับ ๆ ได้อย่างดีเยี่ยม

that was placed in a pit between the stage and the audience.

ซึ่งอยู่ในหลุมระหว่างเวทีและผู้ชม

And one of my heroes, Aphex Twin, famously hid in dark corners of clubs.

และหนึ่งในฮีโร่ของผม เอเฟ็กซ์ ทวิน ก็ซ่อน อยู่ในมุมมืดของผับได้อย่างดีเยี่ยมเช่นกัน

I think what all these masters knew is that by hiding the source,

ผมคิดว่าสิ่งที่ศิลปินที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้ รู้ก็คือว่า ในการซ่อนแหล่งกำเนิดเสียงนั้น

you create a sense of mystery.

คุณกำลังทำให้เกิดความรู้สึกลึกลับ

This has been seen in cinema over and over,

สิ่งนี้สามารถพบเห็นได้ในโรงภาพยนตร์ ซ้ำแล้วซ้ำอีก

with Hitchcock, and Ridley Scott in "Alien."

อย่างฮิตช์ค็อกและริดลีย์ สก็อต ในภาพยนตร์เรื่อง "เอเลี่ยน"

Hearing a sound without knowing its source

การได้ยินเสียงโดยที่ไม่รู้แหล่งที่มา ของเสียงนั้น

is going to create some sort of tension.

จะทำให้เกิดความรู้สึกตึงเครียดบางอย่าง

Also, it can minimize certain visual restrictions that directors have

เช่นเดียวกัน มันก็สามารถลดข้อจำกัด ทางด้านภาพบางอย่างที่ผู้กำกับมี

and can show something that wasn't there during filming.

และแสดงบางสิ่งที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้น ระหว่างการถ่ายทำ

And if all this sounds a little theoretical,

และถ้าเสียงเหล่านี้ดูเป็นทฤษฎีเกินไปหน่อย

I wanted to play a little video.

ผมก็อยากจะเล่นวิดีโอสั้น ๆ พวกนี้

(Toy squeaks)

(เสียงบีบของเล่น)

(Typewriter)

(เสียงพิมพ์ดีด)

(Drums)

(เสียงกลอง)

(Ping-pong)

(เสียงปิงปอง)

(Knives being sharpened)

(เสียงลับคมมีด)

(Record scratches)

(เสียงเก่าแผ่น)

(Saw cuts)

(เสียงเลื่อย)

(Woman screams)

(เสียงผู้หญิงกรีดร้อง)

What I'm sort of trying to demonstrate with these tools

สิ่งที่ผมพยายามจะสาธิตให้เห็น ด้วยเครื่องมือเหล่านี้

is that sound is a language.

ก็คือเสียงนั้นเป็นภาษาภาษาหนึ่ง

It can trick us by transporting us geographically;

มันอาจลวงเราโดยการพาเราไปยัง สถานที่อื่น ๆ บนโลกใบนี้

it can change the mood;

มันอาจเปลี่ยนอารมณ์เรา

it can set the pace;

มันอาจกำหนดจังหวะของสิ่งต่าง ๆ

it can make us laugh or it can make us scared.

มันอาจทำให้เราหัวเราะ หรือทำให้เราหวาดกลัวได้

On a personal level, I fell in love with that language

โดยส่วนตัวแล้ว ผมตกหลุมรักกับภาษานั้น

a few years ago,

เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

and somehow managed to make it into some sort of profession.

และด้วยเหตุผลบางอย่างก็ได้ ทำให้มันกลายเป็นอาชีพ

And I think with our work through the sound library,

และผมคิดว่าด้วยงานของพวกผม ผ่านคลังเสียงนั้น

we're trying to kind of expand the vocabulary of that language.

เรากำลังขยายคลังคำศัพท์ของภาษานั้น

And in that way, we want to offer the right tools

และด้วยวิธีนี้เอง พวกผมก็อยากที่จะนำเสนอ เครื่องมือที่เหมาะสม

to sound designers,

ให้กับนักออกแบบเสียง

filmmakers,

ผู้สร้างภาพยนตร์

and video game and app designers,

และนักออกแบบวิดีโอเกมและแอป

to keep telling even better stories

เพื่อให้พวกเขาได้บอกเล่าเรื่องราว ที่ดีขึ้นต่อไปเรื่อย ๆ

and creating even more beautiful lies.

หรือแม้กระทั่งสร้างความหลอกลวงที่งดงาม มากยิ่งขึ้นไปอีก

So thanks for listening.

ยังไงก็ ขอบคุณมากที่มาฟังครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)