Michael Sandel: Why we shouldn't trust markets with our civic life

Translator: Elanttamil Maruthai Reviewer: Kalyanasundar Subramanyam

Here's a question we need to rethink together:

இக்கேள்வியை மீண்டும் நாம் நினைத்துப்பார்க்க வேண்டும்

What should be the role of money

சமூகத்திற்கு பணத்தின் பயன்பாடும்

and markets in our societies?

சந்தையின் பயன்பாடும் என்ன

Today, there are very few things

இன்றுவரை ஒரு சில பொருட்களைப்

that money can't buy.

பணத்தால் வாங்க முடியாது

If you're sentenced to a jail term

நீங்கள் சிறைச்சாலைக்கு அனுப்பபட்டால்

in Santa Barbara, California,

சந்தா பார்பரா, கலிபோர்னியா சிறையில்

you should know

உங்களுக்கு தெரிந்திருக்க வேண்டும்

that if you don't like the standard accommodations,

பொதுவான தங்கும் வசதி உங்களுக்கு பிடிக்கவில்லையென்றால்

you can buy a prison cell upgrade.

நீங்கள் வசதி மேம்படுத்திய சிறை அறையை வாங்கமுடியும்

It's true. For how much, do you think?

உண்மை. எவ்வளவு என்று நினைக்கின்றீர்கள்?

What would you guess?

எவ்வளவு

Five hundred dollars?

ஐந்நூறு டாலர்?

It's not the Ritz-Carlton. It's a jail!

இது ரிட்ஸ்-கார்ல்தன் கிடையாது. சிறைச்சாலை!

Eighty-two dollars a night.

ஒரு இரவுக்கு 82 டாலர்

Eighty-two dollars a night.

ஒரு இரவுக்கு 82 டாலர்

If you go to an amusement park

நீங்கள் கேளிக்கை பூங்காவிற்கு சென்று

and don't want to stand in the long lines

நீண்ட வரிசையில் நிற்க விரும்பா விட்டால்

for the popular rides,

பிரபலமான சில விளையாட்டுகளில் பங்கெடுக்க

there is now a solution.

புதிய வழிமுறை உள்ளது

In many theme parks, you can pay extra

பல கேளிக்கை பூங்காக்களில் அதிகமாகப் பணம் செலுத்தினால்

to jump to the head of the line.

வரிசையை முந்தி செல்ல முடியும்

They call them Fast Track or VIP tickets.

இதனை விரைவு அல்லது VIP வரிசை என்கின்றனர்

And this isn't only happening in amusement parks.

இது கேளிக்கை பூங்காவில் மட்டும் நடக்கும் சம்பவம் அல்ல

In Washington, D.C., long lines,

வாசிங்டன் டி.சி-இல் சில சமயம்

queues sometimes form

நீண்ட வரிசை காத்திருக்கும்

for important Congressional hearings.

முக்கிய காங்கிரஸ் வழக்கினை கேட்பதற்கு

Now some people don't like to wait in long queues,

சிலருக்கு நீண்ட வரிசையில் நிற்க பிடிக்காது

maybe overnight, even in the rain.

இரவிலும் ,மழையிலும் கூட

So now, for lobbyists and others

ஒரு சிலருக்கும் ஆதரவு திரட்டுவோருக்கும்

who are very keen to attend these hearings

சில வழக்குகளை கேட்க ஆர்வமுள்ளவர்களுக்கும்

but don't like to wait, there are companies,

ஆனால் காத்திருக்க பிடிக்காதவர்களுக்கேன்றே, சில நிறுவனங்கள் உள்ளன

line-standing companies,

'வரிசையில் நிற்கும்' நிறுவனங்கள்

and you can go to them.

நீங்கள் அவர்களை நாடலாம்

You can pay them a certain amount of money,

அதற்கு அவர்களுக்கு குறிப்பிட்ட தொகை தர வேண்டும்

they hire homeless people and others who need a job

அவர்கள் வேலை வீடு இல்லாதவர்களை அதற்கு அமர்த்துகிறார்கள்

to stand waiting in the line for as long as it takes,

அவர்கள் நேரம் வரும் வரை வரிசையில் காத்திருப்பார்கள்

and the lobbyist, just before the hearing begins,

வழக்கு தொடங்குவதற்கு சில நிமிடங்களுக்கு முன்

can take his or her place at the head of the line

சம்மந்தப்பட்ட நபர் வந்து வரிசையில் நின்றுவிடுவார்

and a seat in the front of the room.

அவருக்கு அறையில் முன்னிருக்கை கிடைத்து விடும்

Paid line standing.

கட்டணம் கட்டிய வரிசை.

It's happening, the recourse to market mechanisms

சந்தையின் முறைமையினால் இது ஏற்படுகிறது

and market thinking and market solutions,

சந்தை சிந்தனை மற்றும் சந்தைக்கான தீர்வு

in bigger arenas.

மிகப்பெரிய தளங்களிலும் நடைபெறுகிறது

Take the way we fight our wars.

நாம் இப்பொழுது எப்படி போர் புரிகிறோம்

Did you know that, in Iraq and Afghanistan,

உங்களுக்கு தெரியுமா, ஈராக்கிலும் ஆப்கானிஸ்தானிலும்

there were more private military contractors on the ground

தனியார் இராணுவத்தினர்தான் அதிகமாக இருந்தனர்

than there were U.S. military troops?

அமெரிக்க இராணுவத்தினரை விட

Now this isn't because we had a public debate

இது நாம் பொது விவாதம் நடத்தியதால் விளைந்த தல்ல

about whether we wanted to outsource war

நாம் போருக்கு, ஒப்பந்த சேவை வேண்டி

to private companies,

தனியார் நிறுவனங்களிடம் ஒப்படைக்க போகிறோமா ?

but this is what has happened.

இதுதான் இப்பொழுது நடக்கிறது

Over the past three decades,

கடந்த முப்பது ஆண்டுகளாக

we have lived through a quiet revolution.

நாம் அமைதியான புரட்சிகரமான முறையில் வாழ்ந்து வருகிறோம்

We've drifted almost without realizing it

அதனை உணராமலேயே நாம் இவ்வளவு தூரம் வந்துவிட்டோம்

from having a market economy

சந்தை பொருளாதார முறையிலிருந்து

to becoming market societies.

சந்தை சமூகமாக மாறிவிட்டோம்

The difference is this: A market economy is a tool,

வேறுபாடு என்னவென்றால்: சந்தை பொருளியல் என்பது ஒரு கருவி

a valuable and effective tool,

விலையுயர்ந்த சிறந்த கருவி

for organizing productive activity,

ஆக்கபூர்வமான நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ள

but a market society is a place where

ஆனால் சந்தை சமூகம் என்பது

almost everything is up for sale.

எல்லாவற்றையும் விலை கொடுத்து வாங்க கூடியது

It's a way of life, in which market thinking

சந்தை சார்ந்த சிந்தனை, இது வாழ்கையின் நடைமுறையாகிவிட்டது

and market values begin to dominate

சந்தையின் விழுமங்கள் அனைத்தும் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன

every aspect of life:

வாழ்வின் எல்லா கூறுகளிலும்

personal relations, family life, health, education,

தனிப்பட்ட உறவுமுறை, குடும்ப வாழ்வு, சுகாதாரம், கல்வி

politics, law, civic life.

அரசியல்,சட்டம்,சமூக வாழ்க்கை

Now, why worry? Why worry about our becoming

இப்பொழுது மட்டும் என்ன கவலை

market societies?

நாம் சந்தை சமூகமாக மாறுவதில் ?

For two reasons, I think.

இரு காரணங்களுக்காக என நினைக்கின்றேன்

One of them has to do with inequality.

ஒன்று ஏற்ற்த்தாழ்வு அற்ற நிலை

The more things money can buy,

பணத்தால் அனைத்தையும் வாங்க கூடிய சூழல்

the more affluence, or the lack of it, matters.

அதிகம் இருந்தாலும் அறவே இல்லாவிட்டாலும் சிக்கல்தான்

If the only thing that money determined

ஒன்றுக்கு மட்டும் பணம் பயன்படுகிறது என்று வைத்துக்கொள்வோம்

was access to yachts or fancy vacations or BMWs,

விடுமுறைக்கு பாய்மரக்கப்பலில் , அல்லது BMW ல் ல செல்ல

then inequality wouldn't matter very much.

ஏற்றத்தாழ்வுகள் பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தாது

But when money comes increasingly to govern

ஆனால் பணம் அனைத்தையும் கண்காணிக்கும் போது

access to the essentials of the good life --

நல்வாழ்விற்கான அடிப்படை தேவைகள்

decent health care, access to the best education,

நல்ல சுகாதாரம், சிறந்த கல்வி

political voice and influence in campaigns --

அரசியல் பலம் மற்றும் செல்வாக்கு

when money comes to govern all of those things,

இவை அனைத்தயும் பணம் நிர்ணயித்தால்

inequality matters a great deal.

ஏற்றத்தாழ்வு மிகப்பெரிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும்

And so the marketization of everything

அனைத்தையும் சந்தைமயப்படுத்தி விடும்

sharpens the sting of inequality

ஏற்றத்தாழ்வினை இன்னும் அதிகப்படுத்தும்

and its social and civic consequence.

சமூகத்தில் பின் விளைவுகளை ஏற்படுத்தும்

That's one reason to worry.

அது கவலையடையக்கூடிய ஒரு காரணம்

There's a second reason

இரண்டாவது காரணம்

apart from the worry about inequality,

ஏற்றத்தாழ்வினைத் தவிர்த்து

and it's this:

இதுதான்

with some social goods and practices,

சில சமூக பொருட்களும் செயல்முறைகளும்

when market thinking and market values enter,

சந்தை சிந்தனையும் சந்தை மதிப்பும் சேரும்பொழுது

they may change the meaning of those practices

அது அடிப்படை சமூக நடைமுறையையே மாற்றும்

and crowd out attitudes and norms

நம்முடைய மனப்போக்கையும் இயல்பையும் மாற்றும்

worth caring about.

அதனைப்பற்றி சிந்திப்பது பலன் தரும்

I'd like to take an example

நான் ஒரு எடுத்துகாட்டை கூற விரும்புகின்றேன்

of a controversial use of a market mechanism,

சிக்கலான சந்தை முறைமையைப் பற்றி

a cash incentive, and see what you think about it.

ஊக்குவிப்பிற்கு பணம் கொடுத்தல்

Many schools struggle with the challenge

நிறைய பள்ளிகளில் இந்த சிக்கலினால் அவதிபடுகின்றனர்

of motivating kids, especially kids

மாணவர்களை ஊக்கமூட்ட

from disadvantaged backgrounds, to study hard,

மோசமான பின்னணி உடைய குழந்தைகளை நன்றாக படிக்க வைக்க

to do well in school, to apply themselves.

பள்ளியில் சிறப்பாக விளங்க

Some economists have proposed a market solution:

சில பொருளியல்வாதிகள் இதற்கு சந்தை தீர்வினை முன் வைக்கின்றனர்

Offer cash incentives to kids for getting good grades

நல்ல புள்ளிகள் வாங்கும் குழந்தைகளுக்கு பணம் கொடுத்து ஊக்குவிப்பது

or high test scores

மேல் நிலை தேர்வில் சிறந்த புள்ளிகள் பெறுவதற்கு

or for reading books.

அல்லது புத்தகம் படிப்பதற்கு

They've tried this, actually.

அவர்கள் இதனை முயன்றிருக்கின்றனர்

They've done some experiments

அவர்கள் சில பரிசோதனைகளையும் செய்துள்ளனர்

in some major American cities.

முக்கியமான சில அமெரிக்க நகரங்களில்

In New York, in Chicago, in Washington, D.C.,

நியூ யோர்க், சிக்காகோ, வாசிங்டன் டி.சி

they've tried this, offering 50 dollars for an A,

A பெற்றால் 50 அமெரிக்க டாலர் கொடுத்தனர்

35 dollars for a B.

B பெற்றால் 35 அமெரிக்க டாலர்கள்

In Dallas, Texas, they have a program that offers

டாலசிலும் டெக்சாசிலும் அவர்கள் ஒரு திட்டத்தை அமல்படுத்தினர்

eight-year-olds two dollars for each book they read.

எட்டு வயது குழந்தைகள் ஒரு புத்தகம் படித்து முடித்தால் 2 டாலர்

So let's see what -- Some people are in favor,

ஒரு சிலர் இதற்கு ஆதரவு தெரிவித்தனர்

some people are opposed to this cash incentive

ஒரு சிலர் இலக்கை அடைய பணம் கொடுப்பதற்கு

to motivate achievement.

மறுப்பு தெரிவித்தனர்

Let's see what people here think about it.

வாருங்கள் இங்குள்ளவர்கள் என்ன நினைகின்றார்கள் என்று பார்போம்

Imagine that you are the head of a major school system,

நீங்கள் ஒரு முக்கியப் பள்ளியின் முதல்வர் என்று வைத்துக்கொள்வோம்

and someone comes to you with this proposal.

ஒருவர் ஒரு திட்டத்துடன் உங்களிடம் வருகின்றார்

And let's say it's a foundation. They will provide the funds.

அறவாரியம் அமைப்பதாக வைத்துக்கொள்வோம். அவர்கள் நிதி கொடுக்க தயாராக உள்ளனர்

You don't have to take it out of your budget.

நீங்கள் எந்த செலவும் செய்ய வேண்டியதில்லை

How many would be in favor

யார் இதனை ஏற்றுக்கொள்வீர்கள்

and how many would be opposed to giving it a try?

யார் மறுப்பு தெரிவிப்பீர்கள்

Let's see by a show of hands.

இதற்கு உங்கள் கைகளை தூக்கி முடிவை சொல்லுங்கள்

First, how many think it might at least be worth a try

முதலில் எத்தனை பேர் இதனை முயற்சி செய்து

to see if it would work? Raise your hand.

பார்போம் என நினைகின்றீர்கள்? கைதூக்குங்கள்

And how many would be opposed? How many would --

எத்தனை பேர் இதற்கு மறுப்பு தெரிவிக்கின்றீர்கள்

So the majority here are opposed,

சரி அதிகமானோர் எதிர்கின்றனர்

but a sizable minority are in favor.

ஆனால் குறிப்பிடத்தக்க அளவினர் ஆதரவு தருகின்றனர்

Let's have a discussion.

வாருங்கள் கலந்துரையாடுவோம்

Let's start with those of you who object,

சரி எதிர்ப்பு தெரிவிப்பவர்களிடம் இருந்து தொடங்குவோம்

who would rule it out even before trying.

முயற்சிக்கும் முன்பே தகுதியற்றதெனத் தள்ளி விட யாரும் இருக்கின்றீர்களா

What would be your reason?

அதற்கு என்ன காரணம்

Who will get our discussion started? Yes?

யார் கலந்துரையாடலை தொடங்குகின்றீர்கள்

Heike Moses: Hello everyone, I'm Heike,

ஏயக் மோசஸ்: ஹலோ, நான் ஏயக்

and I think it just kills the intrinsic motivation,

நான் நினைகின்றேன் அது உள்ளார்ந்த தன்முனைப்பை கொன்றுவிடும்

so in the respect that children, if they would like to read,

தானாகவே படிக்க ஆசைபடும் குழந்தைகளுக்கு

you just take this incentive away

இந்த ஊக்குவிப்பு தேவை இல்லை

in just paying them, so it just changes behavior.

பணம் கொடுத்தால் அது அவர்களின் நடத்தையை மாற்றிவிடும்

Michael Sandel: Takes the intrinsic incentive away.

மைக்கல் சென்டல் : உள்ளார்ந்த ஊக்கத்தை எடுத்து விடும் .

What is, or should be, the intrinsic motivation?

அப்படி என்றால், உள்ளார்ந்த தன்முனைப்பா வேண்டும் ?

HM: Well, the intrinsic motivation

எச்.எம்: சரி உள்ளார்ந்த தன்முனைப்பு

should be to learn.

கற்றுகொள்வதற்க்கு இருக்கவேண்டும்

MS: To learn. HM: To get to know the world.

எம்.எச்: கற்றுக்கொள்ள; எச்.எம்: உலகை தெரிந்து கொள்ள

And then, if you stop paying them, what happens then?

நீங்கள் அவர்களுக்கு கொடுப்பதை நிறுத்தினால் அடுத்து என்னவாகும் ?

Then they stop reading?

அவர்கள் படிப்பதை நிறுத்தி விடுவார்களா ?

MS: Now, let's see if there's someone who favors,

எம்.எச்: வாருங்கள் யாரும் ஆதரவளிக்கின்றார்களா என பார்போம்,

who thinks it's worth trying this.

இதனை முயற்சிப்பது பலன் அளிக்கும் என யார் நம்புகின்றீர்கள்

Elizabeth Loftus: I'm Elizabeth Loftus,

எலிசபெத் லொப்தஸ்: நான் எலிசபெத் லொப்தஸ்

and you said worth a try, so why not try it

நீங்கள் முயற்சித்தால் பலன் கிடைக்கும் என்கின்றீர்கள் ஏன் முயற்சிக்க கூடாது

and do the experiment and measure things?

பரிசோதனை செய்து பலனை காண்பதுதானே

MS: And measure. And what would you measure?

எம்.எஸ்: அளவு. எதனை நீங்கள் அளக்கின்றீர்கள் ?

You'd measure how many --

நீங்கள் அளப்பது எண்ணிக்கை

EL: How many books they read

இ.எல்: எத்தனை புத்தகங்களை அவர்கள் படிக்கின்றனர்

and how many books they continued to read

தொடர்ந்து அவர்கள் எத்தனை புத்தகங்களை படிக்கின்றனர்

after you stopped paying them.

நீங்கள் பணம் கொடுப்பதை நிறுத்தியப்பிறகு

MS: Oh, after you stopped paying.

எம்.எஸ்: ஓ நீங்கள் பணம் கொடுப்பதை நிறுத்தியப்பிறகு

All right, what about that?

சரி , என்ன நினைகின்றீர்கள் ?

HM: To be frank, I just think

எச்.எம்: உண்மையை சொல்லவேண்டும் என்றால்

this is, not to offend anyone, a very American way.

இது யாரையும் புண்படுத்தாது என்று நினைக்கின்றேன். இதுதான் அமெரிக்கர்களின் முறை

(Laughter) (Applause)

சிரிப்பு, கைத்தட்டல்

MS: All right. What's emerged from this discussion

எம்.எஸ்: சரி இக்கலந்துரையாடல் வழி பெறப்படுவது என்ன

is the following question:

எழுந்தது இக்கேள்விகள்

Will the cash incentive drive out or corrupt

பண ஊக்குவிப்பு துரத்துமா அல்லது சீரழிக்குமா

or crowd out the higher motivation,

அல்லது உயரிய தன்முனைப்பை வழங்குமா ?

the intrinsic lesson that we hope to convey,

உள்ளார்ந்து நாம் சொல்ல விரும்பும் படிப்பினை

which is to learn to love to learn and to read

கற்பதையும் படிப்பதையும் அவர்கள் மகிழ்ச்சியாக மேற்கொள்ளவேண்டும்

for their own sakes?

அவர்களின் சொந்த நன்மைக்காக

And people disagree about what the effect will be,

விளைவினைப் பற்றி பலர் மாறுபடுவர்

but that seems to be the question,

அதுதான் இப்பொழுது கேள்வி

that somehow a market mechanism

அச்சந்தை முறைமை

or a cash incentive teaches the wrong lesson,

பண ஊக்குவிப்பு தவறான படிப்பினையை கொடுத்துவிடும்

and if it does, what will become of these children later?

அப்படியென்றால் அவர்கள் பெரியவர்கள் ஆனதும் என்னவாகும்

I should tell you what's happened with these experiments.

நான் உங்களுக்கு அப்பரிசோதனை முடிவை தெரிவிக்கவேண்டும்

The cash for good grades has had very mixed results,

நல்ல மதிப்பெண்களுக்கு பணம் கொடுக்கும் பரிசோதனை ஒரு கலந்த முடிவை கொடுத்தது

for the most part has not resulted in higher grades.

சிறந்த மதிப்பெண்கள் பெருவதற்கு அவ்வளவாக உதவவில்லை

The two dollars for each book

இரண்டு டாலர் ஒரு புத்தகத்திற்கு என்றவுடன்

did lead those kids to read more books.

நிறைய புத்தகத்தைப் படித்தார்கள்

It also led them to read shorter books.

ஆனால் பக்கம் குறைவான புத்தகங்களையே படித்தனர்

(Laughter)

சிரிப்பு

But the real question is,

ஆனால் கேள்வி என்னவென்றால்

what will become of these kids later?

இவர்கள் பின்னாளில் எப்படி இருப்பார்கள் ?

Will they have learned that reading is a chore,

ஆறிவை பெருக்கி கொள்ள படித்தார்களா ?

a form of piecework to be done for pay, that's the worry,

ஆல்லது படித்தால் பணம் கிடைக்கும் என்பதால் படித்தார்களா ?

or may it lead them to read maybe for the wrong reason initially

தவறான காரணத்திற்காக படிக்க தொடங்குகின்றார்களா

but then lead them to fall in love with reading for its own sake?

ஆல்லது படிப்பது அவர்களுக்கு பிடித்த ஒன்றாக மாறுகிறதா

Now, what this, even this brief debate, brings out

இந்த விவாதம் வெளிகொணரும் செய்திகளை கூட

is something that many economists overlook.

பல பொருளியல்வாதிகள் கவனிப்பதில்லை

Economists often assume

பொருளியல்வாதிகள் என்ன நினைக்கின்றனர் என்றால்

that markets are inert,

சந்தைகள் இயக்க விளைவுகள் அற்றது என்று

that they do not touch or taint the goods they exchange.

பரிமாறும் பொருள்களை தீண்டுவதோ கேடு விளைவிப்பதோ இல்லை

Market exchange, they assume,

சந்தை பரிமாற்றம் என்பது அவர்கள் நினைக்கின்றனர்

doesn't change the meaning or value

பரிமாறும் பொருள்களை குறித்த

of the goods being exchanged.

கருத்து அல்லது மதிப்புகளை மாற்றாது

This may be true enough

இது உண்மையாக இருக்கலாம்

if we're talking about material goods.

நாம் அடிப்படை பொருட்களைப் பற்றி பேசினால்

If you sell me a flat screen television

நீங்கள் ஒரு தட்டை திரை தொலைக்காட்சியை என்னிடம் விற்றால்

or give me one as a gift,

அல்லது எனக்கு ஒரு பரிசினைக் கொடுத்தால்

it will be the same good.

அது இரண்டும் ஒரே மாதிரியான பலனைத் தான் தரும்

It will work the same either way.

அது இரண்டும் ஒரே மாதிரியான செயலினைத் தான் செய்யும்

But the same may not be true

ஆனால் இரண்டும் ஒன்றுதான் என்பது உண்மையில்லாமல் இருக்கலாம்

if we're talking about nonmaterial goods

நாம் பொருளற்றவையைப் பற்றி பேசினால்

and social practices such as teaching and learning

உதாரணமாக கற்றல் கற்பித்தல் என வைத்துக்கொள்வோம்

or engaging together in civic life.

அல்லது சமூக வாழ்வு என வைத்துக்கொள்வோம்

In those domains, bringing market mechanisms

இந்த தளங்களில் நாம் சந்தை முறைமையை அமல்படுத்தினால்

and cash incentives may undermine

பண ஊக்குவிப்பு சிக்கலினை உருவாக்கும்

or crowd out nonmarket values and attitudes

பொருளற்றவையின் தன்மையை வெகுவாகப்பாதிக்கும்

worth caring about.

அதனைப் பற்றி சிந்திப்பது பயனானது

Once we see

நாம் சந்தையையும் வணிகத்தையும்

that markets and commerce,

பார்க்கும்பொழுது

when extended beyond the material domain,

அது பொருள் தளத்தையும் தாண்டி போகும்பொழுது

can change the character of the goods themselves,

பொருளின் தன்மையையே மாற்ற வல்லது

can change the meaning of the social practices,

சமூக செயல்பாட்டின் அர்த்தத்தையே மாற்றும்

as in the example of teaching and learning,

கற்றல் கற்பித்தல் எடுத்துகாட்டை பார்ப்போம்

we have to ask where markets belong

சந்தை எங்கு தொடங்குகிறது என நாம் நம்மையே கேட்டுக்கொள்ளவேண்டும்.

and where they don't,

அது தேவைப்படாத இடம் எது

where they may actually undermine

அது எங்கு பாதிப்பை உருவாக்கும்

values and attitudes worth caring about.

பண்பும், மனப்பாங்கும் முக்கியமான ஒன்று

But to have this debate,

இந்த விவாதத்தை தொடங்குவதற்கு

we have to do something we're not very good at,

நாம் எதையாவது செய்தாக வேண்டும்

and that is to reason together in public

அது பொதுமக்கள் மத்தியில்

about the value and the meaning

அதன் மதிப்பும் அர்த்தமும் பொதிந்ததாக இருக்க வேண்டும்

of the social practices we prize,

நம்முடைய வெற்றியாக கருதும் சமூக செயல்முறைகள்

from our bodies to family life

நம் உடலிலிருந்து குடும்ப வாழ்கை வரை

to personal relations to health

தனிப்பட்ட உறவிலிருந்து சுகாதாரம் வரை

to teaching and learning to civic life.

சமுக வாழ்வைப் பற்றிய கற்றல் கற்பித்தல்

Now these are controversial questions,

இவை பிரச்சனைக்குறிய கேள்விகள்

and so we tend to shrink from them.

எனவே நாம் இதிலிருந்து தப்பிக்க நினைக்கின்றோம்

In fact, during the past three decades,

குறிப்பாக கடந்த முப்பது ஆண்டுகளில்

when market reasoning and market thinking

சந்தையைப் பற்றிய சிந்தனை

have gathered force and gained prestige,

ஆற்றலுடனும் மதிப்புடனும் வளர்ந்துள்ளது

our public discourse during this time

தற்போதைய நமது விவாதம்

has become hollowed out,

ஒன்றுமில்லாத நிலையில் இருக்கின்றது

empty of larger moral meaning.

நன்னெறி அர்த்தம் அற்ற நிலையில்

For fear of disagreement, we shrink from these questions.

கருத்தில் மாறுபடுவோம் என பயந்து இக்கேள்விகளில் இருந்து தப்பிக்க நினைக்கின்றோம்

But once we see that markets

ஆனால் சந்தையை ஆழ்ந்து பார்க்கும்பொழுது

change the character of goods,

பொருளின் தன்மையை மாற்றுகிறது

we have to debate among ourselves

நாம் இது தொடர்பாக விவாதங்கள் நடத்த வேண்டும்

these bigger questions

இது மிகப்பெரிய ஒரு கேள்வி

about how to value goods.

பொருட்களை எப்படி மதீப்பிடுவது

One of the most corrosive effects

இதில் அனைத்தையும் சிதைக்கவல்லது விளைவு ஒன்றுள்ளது, அதாவது

of putting a price on everything

எல்லாவற்றிற்கும் விலை வைப்பது

is on commonality,

பொதுவான ஒன்றாகிவிட்டது

the sense that we are all in it together.

நாம் அனைவரும் சமம் எனும் கூற்று

Against the background of rising inequality,

சரிசமமற்ற வாழ்க்கை முறைக்கு எதிரானது

marketizing every aspect of life

வாழ்க்கை முறை அனைத்தையும் சந்தைப்படுத்துகின்றோம்

leads to a condition where those who are affluent

வசதியுள்ளவர்கள் எது வேண்டுமானாலும் செய்யலாம் என்ற நிலைக்கு இது கொண்டு செல்லும்

and those who are of modest means

பணிவுடன் வாழ நினைப்பவர்களின்

increasingly live separate lives.

வாழ்வு முறை வெவ்வேறாக இருக்கின்றது

We live and work and shop and play

நாம் வேலை செய்கிறோம் பொருட்கள் வாங்குகின்றோம், விளையாடுகின்றோம்

in different places.

வெவ்வேறு இடங்களில்

Our children go to different schools.

நம் குழந்தைகள் வெவ்வேறு பள்ளிகளுக்கு அனுப்புகிறோம்

This isn't good for democracy,

இது மக்களாட்சிக்கு ஏற்றதல்ல

nor is it a satisfying way to live,

இது உங்களுக்கு திருப்தியாக இருக்கின்றதா,

even for those of us who can afford

உங்களுக்கு தகுதி இருந்தால் கூட

to buy our way to the head of the line.

வரிசைக்கு முன் செல்ல காசு கொடுத்து இடத்தை வாங்குவதற்கு

Here's why.

இதற்கு காரணம் இதுதான்

Democracy does not require perfect equality,

மக்களாட்சி என்றால் சம உரிமை என்று அர்த்தம் இல்லை

but what it does require

என்ன அதற்கு தேவையென்றால்

is that citizens share in a common life.

சமுகத்தில் அனைவரும் ஒரே மாதிரியான வாழ்கையை வாழவேண்டும்

What matters is that people

எது முக்கியம் என்றால்

of different social backgrounds

பல்வேறு சமுக பின்னணி

and different walks of life

பல்வேறு வாழ்கை முறை

encounter one another,

ஒன்றை ஓன்று எதிர்கொண்டால்

bump up against one another

ஒன்றுடன் ஓன்று மோதினால்

in the ordinary course of life,

நம்முடைய இயல்பான வாழ்வில்

because this is what teaches us

நமக்கு இதுதான் படிப்பினை

to negotiate and to abide our differences.

நம்முடைய வேறுபாடுகளை களைந்து ஒரு முடிவுக்கு வருகின்றோம்

And this is how we come to care for the common good.

இப்படிதான் பொதுவான ஒரு பொருளின் மீது நாம் அக்கறை கொள்கிறோம்

And so, in the end, the question of markets

இறுதியில் சந்தைக்கான கேள்வி என்னவென்றால்

is not mainly an economic question.

இது பொருளியல் கேள்வி அல்ல

It's really a question of how we want to live together.

நாம் எப்படி சேர்ந்து வாழ போகிறோம் என்பதுதான் முக்கியமான கேள்வி

Do we want a society where everything is up for sale,

எல்லாவற்றையும் பணம் கொடுத்து வாங்கும் சமுதாயமாக நாம் மாறவேண்டுமா,

or are there certain moral and civic goods

அல்லது நன்னெறி மற்றும் சமூக பொருட்கள் என்று உள்ளதா

that markets do not honor

இது சந்தைக்கு முரணான ஒன்று

and money cannot buy?

இதனை பணத்தால் வாங்க முடியாது

Thank you very much.

மிக்க நன்றி

(Applause)

கைத்தட்டல்