My year of saying yes to everything | Shonda Rhimes

Vertaald door: Peter van de Ven Nagekeken door: Desiree Kramer

So a while ago, I tried an experiment.

Ik heb een tijdje geleden een experiment gedaan.

For one year, I would say yes to all the things that scared me.

Ik zou een jaar lang ja zeggen tegen alles waar ik bang voor was.

Anything that made me nervous, took me out of my comfort zone,

Alles wat me nerveus maakte, waar ik me ongemakkelijk bij voelde:

I forced myself to say yes to.

ik moest er ja tegen zeggen.

Did I want to speak in public?

Wilde ik praten in het openbaar?

No, but yes.

Nee, maar ja.

Did I want to be on live TV?

Wilde ik live op de televisie?

No, but yes.

Nee, maar ja.

Did I want to try acting?

Wilde ik proberen te acteren?

No, no, no, but yes, yes, yes.

Nee, nee, nee, maar ja, ja, ja.

And a crazy thing happened:

Er gebeurde iets heel geks:

the very act of doing the thing that scared me

door te doen waar ik bang voor was,

undid the fear,

verdween de angst,

made it not scary.

was ik er niet meer bang voor.

My fear of public speaking, my social anxiety, poof, gone.

Mijn angst om te spreken, mijn sociale angst: poefff, weg.

It's amazing, the power of one word.

Ongelooflijk, die kracht van één woord.

"Yes" changed my life.

'Ja' heeft mijn leven veranderd.

"Yes" changed me.

'Ja' heeft mij veranderd.

But there was one particular yes

Maar er was één 'ja' in het bijzonder

that affected my life in the most profound way,

dat mijn leven grondig heeft veranderd,

in a way I never imagined,

onvoorstelbaar heeft veranderd.

and it started with a question from my toddler.

Het begon met een vraag van mijn peuter.

I have these three amazing daughters, Harper, Beckett and Emerson,

Ik heb drie ongelooflijke dochters: Harper, Beckett en Emerson.

and Emerson is a toddler who inexplicably refers to everyone as "honey."

Emerson is een peuter die iedereen om de een of andere reden 'lieverd' noemt,

as though she's a Southern waitress.

alsof ze een Texaanse serveerster is.

(Laughter)

(Gelach)

"Honey, I'm gonna need some milk for my sippy cup."

"Zeg lieverd, ik heb melk nodig voor in mijn tuitbeker."

(Laughter)

(Gelach)

The Southern waitress asked me to play with her one evening

De Texaanse serveerster vroeg me op een avond om met haar te spelen,

when I was on my way somewhere, and I said, "Yes."

terwijl ik ergens heen moest, en ik zei: "Ja."

And that yes was the beginning of a new way of life for my family.

Dat 'ja' was het begin van een nieuwe leefstijl voor mijn gezin.

I made a vow that from now on,

Ik zwoer dat vanaf dat moment,

every time one of my children asks me to play,

als mijn kinderen me vroegen om met ze te spelen,

no matter what I'm doing or where I'm going,

ongeacht wat ik moest doen of waar ik heen moest,

I say yes, every single time.

ik iedere keer ja zou zeggen.

Almost. I'm not perfect at it, but I try hard to practice it.

Bijna. Ik mis er wel eens een, maar ik doe mijn best.

And it's had a magical effect on me,

Het heeft een wonderbaarlijk effect op me,

on my children, on our family.

op mijn kinderen, op ons gezin.

But it's also had a stunning side effect,

Maar het had ook een indrukwekkend neveneffect

and it wasn't until recently that I fully understood it,

dat ik kort geleden pas goed begreep.

that I understood that saying yes to playing with my children

Toen begreep ik pas dat ja zeggen tegen met mijn kinderen spelen

likely saved my career.

waarschijnlijk mijn carrière had gered.

See, I have what most people would call a dream job.

De meeste mensen zouden zeggen dat ik een droombaan heb.

I'm a writer. I imagine. I make stuff up for a living.

Ik ben schrijfster. Ik verzin dingen. Mijn werk is fantaseren.

Dream job.

Droombaan.

No.

Nee.

I'm a titan.

Ik ben een titan.

Dream job.

Droombaan.

I create television. I executive produce television.

Ik maak televisie. Ik ben uitvoerend producent.

I make television, a great deal of television.

Ik maak televisie, heel veel televisie.

In one way or another, this TV season,

Dit tv-seizoen ben ik op de een of andere manier

I'm responsible for bringing about 70 hours of programming to the world.

verantwoordelijk voor het maken van 70 uur televisie.

Four television programs, 70 hours of TV --

Vier tv-programma's, 70 uur tv --

(Applause)

(Applaus)

Three shows in production at a time, sometimes four.

drie of vier series tegelijk in productie.

Each show creates hundreds of jobs that didn't exist before.

Elk programma genereert honderden nieuwe banen.

The budget for one episode of network television

Het budget per televisie-aflevering is drie tot zes miljoen dollar;

can be anywhere from three to six million dollars.

Let's just say five.

laten we zeggen vijf.

A new episode made every nine days times four shows,

Elke negen dagen een nieuwe aflevering voor vier series,

so every nine days that's 20 million dollars worth of television,

dus elke negen dagen 20 miljoen dollar televisie.

Vier programma's, 70 uur tv,

four television programs, 70 hours of TV,

drie of vier series tegelijk in productie,

three shows in production at a time, sometimes four,

altijd 16 afleveringen in de maak:

16 episodes going on at all times:

24 episodes of "Grey's," 21 episodes of "Scandal,"

24 afleveringen van 'Grey's', 21 van 'Scandal',

15 episodes of "How To Get Away With Murder,"

15 van 'How To Get Away With Murder',

10 van 'The Catch', dat is 70 uur tv,

10 episodes of "The Catch," that's 70 hours of TV,

dat is 350 miljoen dollar per seizoen.

that's 350 million dollars for a season.

In Amerika worden mijn tv-series

In America, my television shows

op donderdagavond achter elkaar uitgezonden.

are back to back to back on Thursday night.

Mijn series worden uitgezonden in 256 landen in 67 talen

Around the world, my shows air in 256 territories in 67 languages

for an audience of 30 million people.

voor 30 miljoen kijkers.

My brain is global,

Ik heb een mondiale geest.

and 45 hours of that 70 hours of TV are shows I personally created

45 van die 70 uur tv zijn series die ik zelf heb geschreven,

and not just produced, so on top of everything else,

niet alleen geproduceerd.

Dus daar nog bovenop

I need to find time, real quiet, creative time,

moet ik tijd en rust maken voor het creatieve proces,

to gather my fans around the campfire

om bij het kampvuur mijn fans mijn verhalen te vertellen.

and tell my stories.

Four television programs, 70 hours of TV,

Vier tv-programma's, 70 uur tv,

three shows in production at a time,

drie of vier series tegelijk in productie,

sometimes four, 350 million dollars, campfires burning all over the world.

350 miljoen dollar, kampvuren over de hele wereld.

You know who else is doing that?

Wie doet dat nog meer?

Nobody, so like I said, I'm a titan.

Niemand, daarom ben ik een titan.

Dream job.

Droombaan.

(Applause)

(Applaus)

Now, I don't tell you this to impress you.

Ik zeg dit niet om indruk te maken,

I tell you this because I know what you think of when you hear the word "writer."

maar omdat ik weet wat mensen denken als ze het woord 'schrijfster' horen.

I tell you this so that all of you out there who work so hard,

Ik zeg dit zodat iedereen die zo hard werkt,

whether you run a company or a country or a classroom

of je nou een bedrijf runt of een land of een klas

or a store or a home,

of een winkel of een huishouden,

take me seriously when I talk about working,

me serieus neemt als ik het over werken heb,

so you'll get that I don't peck at a computer and imagine all day,

zodat je begrijpt dat ik niet de hele dag zit te dromen en te typen,

so you'll hear me when I say

zodat je naar me luistert als ik zeg

that I understand that a dream job is not about dreaming.

dat ik begrijp dat een droombaan niet gaat over dromen.

It's all job, all work, all reality, all blood, all sweat, no tears.

Het is een echte baan, echt werk, echt bloed, echt zweet, geen tranen.

I work a lot, very hard, and I love it.

Ik werk veel, erg hard en ik hou ervan.

When I'm hard at work, when I'm deep in it,

Als ik hard werk, ga ik er helemaal in op

there is no other feeling.

en bestaat er niets anders.

For me, my work is at all times building a nation out of thin air.

Mijn werk is voor mij altijd een wereld creëren uit het niets.

It is manning the troops. It is painting a canvas.

Het is de troepen bemannen. Het is het canvas beschilderen.

Het is iedere hoge noot raken. Het is een marathon lopen.

It is hitting every high note. It is running a marathon.

It is being Beyoncé.

Het is Beyoncé zijn.

And it is all of those things at the same time.

Het is al die dingen, maar dan allemaal tegelijk.

I love working.

Ik hou van werken.

It is creative and mechanical and exhausting and exhilarating

Het is creatief en mechanisch en slopend en opwindend

and hilarious and disturbing and clinical and maternal

en belachelijk en storend en klinisch en moederlijk

and cruel and judicious,

en wreed en doordacht,

and what makes it all so good is the hum.

en wat het zo heerlijk maakt is de 'zoem'.

There is some kind of shift inside me when the work gets good.

Er gaat een soort knop om in mij als het werk begint te lopen.

A hum begins in my brain,

Ik krijg die zoem in mijn hoofd

and it grows and it grows and that hum sounds like the open road,

en hij zwelt aan en zwelt aan en die zoem klinkt als de snelweg

and I could drive it forever.

en ik kan wel blijven gaan.

And a lot of people, when I try to explain the hum,

Als ik die zoem probeer uit te leggen, denken veel mensen

they assume that I'm talking about the writing,

dat ik het over het schrijven heb,

that my writing brings me joy.

dat het schrijven zo leuk is.

And don't get me wrong, it does.

En dat is het natuurlijk ook wel.

But the hum --

Maar die zoem --

it wasn't until I started making television

Pas toen ik tv begon te maken,

that I started working, working and making

toen ik begon te werken, werken en maken

and building and creating and collaborating,

en bouwen en creëren en samenwerken,

that I discovered this thing, this buzz, this rush, this hum.

kreeg ik er voor het eerst mee te maken:

die opwinding, die drang, die zoem.

The hum is more than writing.

De zoem is meer dan schrijven.

The hum is action and activity. The hum is a drug.

De zoem is actie en activiteit. De zoem is een drug.

The hum is music. The hum is light and air.

De zoem is muziek. De zoem is licht en lucht.

The hum is God's whisper right in my ear.

De zoem is God die zo in mijn oor fluistert.

And when you have a hum like that,

Wanneer je zo'n zoem hebt,

you can't help but strive for greatness.

kun je niet anders dan mikken op het hoogste.

That feeling, you can't help but strive for greatness at any cost.

Dat gevoel...

Je moet en je zult het beste eruit halen.

That's called the hum.

Dat is de zoem.

Or, maybe it's called being a workaholic.

Of misschien is het de workaholic.

(Laughter)

(Gelach)

Maybe it's called genius.

Misschien is het genialiteit.

Maybe it's called ego.

Of gewoon ego.

Maybe it's just fear of failure.

Of faalangst.

I don't know.

Ik weet het niet.

I just know that I'm not built for failure,

Ik weet wel dat ik niet ben gemaakt om te falen

and I just know that I love the hum.

en dat ik gek ben op die zoem.

I just know that I want to tell you I'm a titan,

Ik weet dat ik wil vertellen dat ik een titan ben

and I know that I don't want to question it.

en ik weet dat ik daar niet aan wil twijfelen.

But here's the thing:

Nu kom ik bij mijn punt:

the more successful I become,

hoe succesvoller ik word,

the more shows, the more episodes, the more barriers broken,

hoe meer tv-series, hoe meer afleveringen, hoe meer grenzen verlegd,

the more work there is to do,

des te meer werk er nog wacht,

the more balls in the air,

des te meer ballen in de lucht,

the more eyes on me, the more history stares,

des te meer ogen op mij, des te meer er teruggekeken wordt,

the more expectations there are.

des te hoger de verwachtingen zijn.

The more I work to be successful,

Hoe meer ik aan mijn succes werk,

the more I need to work.

des te harder ik moet werken.

And what did I say about work?

Wat zei ik ook alweer over werk?

I love working, right?

Ik hou ervan, toch?

The nation I'm building, the marathon I'm running,

De wereld die ik bouw, de marathon die ik loop

de troepen, het canvas, de hoge noot, de zoem,

the troops, the canvas, the high note, the hum,

the hum, the hum.

de zoem, de zoem.

I like that hum. I love that hum.

Ik hou van die zoem, ik ben er gek op.

I need that hum. I am that hum.

Ik heb die zoem nodig, ik ben die zoem.

Am I nothing but that hum?

Ben ik dan alleen maar die zoem?

And then the hum stopped.

En toen stopte de zoem.

Overworked, overused,

Overwerkt, overbelast,

overdone, burned out.

kapot, opgebrand.

The hum stopped.

De zoem stopte.

Now, my three daughters are used to the truth

Mijn drie dochters zijn gewend aan het gegeven

that their mother is a single working titan.

dat hun moeder een werkende, alleenstaande titan is.

Harper tells people,

Harper zegt altijd:

"My mom won't be there, but you can text my nanny."

"Mijn moeder is er niet, sms de oppas maar."

And Emerson says, "Honey, I'm wanting to go to ShondaLand."

En Emerson zegt: "Zeg lieverd, ik wil naar ShondaLand."

They're children of a titan.

Kinderen van een titan.

They're baby titans.

Het zijn baby-titans.

They were 12, 3, and 1 when the hum stopped.

Ze waren 12, 3 en 1 toen de zoem stopte.

The hum of the engine died.

De motor zoemde niet meer.

I stopped loving work. I couldn't restart the engine.

Het deed me niets meer. Hij wou niet meer starten.

The hum would not come back.

De zoem kwam niet terug.

My hum was broken.

Mijn zoem was kapot.

I was doing the same things I always did, all the same titan work,

Ik deed nog steeds dezelfde dingen, hetzelfde titanenwerk:

15-hour days, working straight through the weekends,

15 uur per dag, ook in het weekend,

no regrets, never surrender, a titan never sleeps, a titan never quits,

geen spijt, nooit overgeven, een titan slaapt nooit, geeft nooit op,

full hearts, clear eyes, yada, whatever.

vastbijten, doorzetten, bla bla bla, noem maar op.

But there was no hum.

Maar geen zoem.

Inside me was silence.

Het bleef stil in mij.

Four television programs, 70 hours of TV, three shows in production at a time,

Vier tv-programma's, 70 uur tv,

drie of vier series tegelijk in productie.

sometimes four.

Vier tv-programma's, 70 uur tv,

Four television programs, 70 hours of TV, three shows in production at a time ...

drie of vier series tegelijk in productie.

I was the perfect titan.

Ik was de perfecte titan.

I was a titan you could take home to your mother.

Ik was een titan waar je mee thuis kon komen.

All the colors were the same, and I was no longer having any fun.

Het waren nog dezelfde kleuren, maar ik had er geen plezier meer in.

And it was my life.

En het was mijn leven.

It was all I did.

Ik deed niets anders.

I was the hum, and the hum was me.

Ik was de zoem en de zoem was mij.

So what do you do when the thing you do,

Dus wat doe je

the work you love, starts to taste like dust?

als het werk waar je van houdt naar stof begint te smaken?

Now, I know somebody's out there thinking,

Er zijn vast mensen die denken:

"Cry me a river, stupid writer titan lady."

"Zeur niet zo, stomme titan-schrijfster."

(Laughter)

(Gelach)

But you know, you do,

Maar we weten allemaal

if you make, if you work, if you love what you do,

dat als je maakt, als je werkt, als je houdt van je werk,

being a teacher, being a banker, being a mother, being a painter,

als leraar, als bankier, als moeder, als schilder,

being Bill Gates,

als Bill Gates,

if you simply love another person and that gives you the hum,

of als je gewoon van een ander houdt en dat je die zoem geeft,

if you know the hum,

als je die zoem kent,

if you know what the hum feels like, if you have been to the hum,

als je weet hoe hij voelt, als je bij de zoem geweest bent,

when the hum stops, who are you?

als hij dan stopt: wie ben je dan?

What are you?

Wat ben je dan?

What am I?

Wat ben ik?

Am I still a titan?

Ben ik nog een titan?

If the song of my heart ceases to play, can I survive in the silence?

Als de muziek in mijn hart stopt: overleef ik die stilte?

And then my Southern waitress toddler asks me a question.

Dan stelt mijn Texaanse peuterserveerster me een vraag.

I'm on my way out the door, I'm late, and she says,

Ik wil net gaan, ben al laat, en ze zegt:

"Momma, wanna play?"

"Mama, zullen we spelen?"

And I'm just about to say no, when I realize two things.

Ik zeg al bijna nee wanneer ik me twee dingen realiseer.

One, I'm supposed to say yes to everything,

Ten eerste hoor ik overal ja op te zeggen

and two, my Southern waitress didn't call me "honey."

en ten tweede noemde ze me geen 'lieverd'.

She's not calling everyone "honey" anymore.

Ze noemt niet iedereen 'lieverd' meer.

When did that happen?

Sinds wanneer?

I'm missing it, being a titan and mourning my hum,

Het gaat aan me voorbij omdat ik rouw over mijn zoem

and here she is changing right before my eyes.

terwijl ze zo voor mijn ogen verandert.

And so she says, "Momma, wanna play?"

Dus ze zegt: "Mama, zullen we spelen?"

And I say, "Yes."

Ik zeg: "Ja."

There's nothing special about it.

Niets bijzonders.

We play, and we're joined by her sisters,

We spelen en haar zussen doen ook mee.

and there's a lot of laughing,

Er wordt veel gelachen

and I give a dramatic reading from the book Everybody Poops.

en ik draag iets voor uit het boek 'Everybody Poops'.

Nothing out of the ordinary.

Niets bijzonders.

(Laughter)

(Gelach)

And yet, it is extraordinary,

En toch is er iets bijzonders,

because in my pain and my panic,

want in mijn pijn en mijn paniek,

in the homelessness of my humlessness,

in die radeloze zoemloosheid,

I have nothing to do but pay attention.

kan ik alleen maar aandachtig zijn.

I focus.

Ik ben geconcentreerd.

I am still.

Roerloos.

The nation I'm building, the marathon I'm running,

De wereld die ik bouw, de marathon die ik loop,

the troops, the canvas, the high note does not exist.

de troepen, het canvas, de hoge noot: het bestaat niet.

All that exists are sticky fingers

Alleen plakkerige vingers,

and gooey kisses and tiny voices and crayons

natte zoenen, kinderstemmen en kleurpotloden

and that song about letting go

en dat liedje over loslaten,

of whatever it is that Frozen girl needs to let go of.

wat dat meisje uit Frozen dan ook los moge laten.

(Laughter)

(Gelach)

It's all peace and simplicity.

Een en al rust en eenvoud.

The air is so rare in this place for me that I can barely breathe.

De lucht is hier zo uitzonderlijk dat ik bijna niet kan ademen.

I can barely believe I'm breathing.

Ik geloof haast niet dat ik adem.

Play is the opposite of work.

Spel is het tegenovergestelde van werk.

And I am happy.

Ik voel me gelukkig.

Something in me loosens.

Iets in mij ontspant zich.

A door in my brain swings open,

In mijn hersenen klapt een luikje open;

and a rush of energy comes.

ik krijg een stoot energie.

And it's not instantaneous, but it happens, it does happen.

Het is niet onmiddellijk, maar het gebeurt.

I feel it.

Ik voel het.

A hum creeps back.

Er zoemt weer iets.

Not at full volume, barely there,

Nog niet sterk, het is nog heel dun,

it's quiet, and I have to stay very still to hear it, but it is there.

ik moet heel goed luisteren, amper hoorbaar, maar het is er.

Not the hum, but a hum.

Niet dé zoem, maar een zoem.

And now I feel like I know a very magical secret.

Het voelt alsof ik nu een geheim toverwoord ken.

Well, let's not get carried away.

Laat ik het niet groter maken dan het is.

It's just love. That's all it is.

Het is gewoon liefde. Dat is alles.

No magic. No secret. It's just love.

Geen magie. Geen geheim. Gewoon liefde.

It's just something we forgot.

We waren het gewoon vergeten.

The hum, the work hum, the hum of the titan,

De zoem, de werkzoem, de zoem van de titan,

that's just a replacement.

het is maar surrogaat.

If I have to ask you who I am,

Als ik jullie zou vragen wie ik ben,

if I have to tell you who I am,

als ik jullie zou vertellen wie ik ben

if I describe myself in terms of shows

en ik zou dat doen aan de hand van tv-series

and hours of television and how globally badass my brain is,

en uren tv en hoe ongelooflijk mondiaal mijn geest is,

I have forgotten what the real hum is.

dan ben ik vergeten wat de echte zoem is.

The hum is not power and the hum is not work-specific.

De zoem is geen macht en hij is niet werk-specifiek.

The hum is joy-specific.

De zoem is geluk-specifiek.

The real hum is love-specific.

De echte zoem is liefde-specifiek.

The hum is the electricity that comes from being excited by life.

De zoem is de elektriciteit die komt van de opwinding van het leven.

The real hum is confidence and peace.

De echte zoem is vertrouwen en rust.

The real hum ignores the stare of history,

De echte zoem maalt niet om andermans oordeel,

and the balls in the air, and the expectation, and the pressure.

of van de ballen in de lucht, de verwachting, de druk.

The real hum is singular and original.

De echte zoem is enkelvoudig en origineel.

The real hum is God's whisper in my ear,

De echte zoem is God die in mijn oor fluistert,

but maybe God was whispering the wrong words,

al fluisterde God misschien de verkeerde woorden,

because which one of the gods was telling me I was the titan?

want welke God vertelde me dat ik een titan was?

It's just love.

Het is gewoon liefde.

We could all use a little more love,

We zouden allemaal wat meer liefde kunnen gebruiken,

a lot more love.

veel meer liefde.

Any time my child asks me to play,

Iedere keer dat mijn kind vraagt om te spelen

I will say yes.

zal ik ja zeggen.

I make it a firm rule for one reason,

Ik maak daar een vaste regel van,

to give myself permission,

want daarmee sta ik mezelf toe

to free me from all of my workaholic guilt.

me te bevrijden van de schuld van de workaholic.

It's a law, so I don't have a choice,

Het is een regel, dus ik heb geen keus,

and I don't have a choice,

en ik heb geen keus

not if I want to feel the hum.

als ik de zoem wil voelen.

I wish it were that easy,

Ik wilde dat het zo gemakkelijk was,

but I'm not good at playing.

maar ik kan niet zo goed spelen.

I don't like it.

Ik vind het niet leuk.

I'm not interested in doing it the way I'm interested in doing work.

Ik vind het niet zo aantrekkelijk als dat ik werken vind.

The truth is incredibly humbling and humiliating to face.

De waarheid is heel vernederend om onder ogen te zien.

I don't like playing.

Ik speel niet graag.

I work all the time because I like working.

Ik werk altijd omdat ik dat leuk vind.

I like working more than I like being at home.

Ik werk liever dan dat ik thuis ben.

Facing that fact is incredibly difficult to handle,

Het is heel moeilijk om dat onder ogen te zien,

because what kind of person likes working more than being at home?

want wie werkt er nu liever dan dat hij thuis is?

Well, me.

Ik dus.

I mean, let's be honest, I call myself a titan.

Laten we eerlijk zijn, ik noem mezelf een titan.

I've got issues.

Daar moet ik naar laten kijken.

(Laughter)

(Gelach)

And one of those issues isn't that I am too relaxed.

En niet omdat ik te ontspannen ben.

(Laughter)

(Gelach)

We run around the yard, up and back and up and back.

We rennen door de tuin, op en neer, op en neer.

We have 30-second dance parties.

We hebben dansfeestjes van 30 seconden.

We sing show tunes. We play with balls.

We zingen liedjes, we spelen met ballen.

I blow bubbles and they pop them.

Ik blaas bellen en zij prikken ze door.

And I feel stiff and delirious and confused most of the time.

Ik voel me stijf en ongemakkelijk en ik raak er van in de war.

I itch for my cell phone always.

Ik hunker altijd naar mijn telefoon.

But it is OK.

Maar het geeft niet.

My tiny humans show me how to live and the hum of the universe fills me up.

Mijn kleine mensjes doen voor hoe ik moet leven

en ik voel die universele zoem.

I play and I play until I begin to wonder

Ik speel en ik speel tot ik me begin af te vragen

why we ever stop playing in the first place.

waarom we daar zowiezo ooit mee zijn gestopt.

You can do it too,

Jullie kunnen het ook:

say yes every time your child asks you to play.

iedere keer ja zeggen als je kinderen vragen om te spelen.

Are you thinking that maybe I'm an idiot in diamond shoes?

Of denk je dat ik een idioot ben in diamanten schoenen?

You're right, but you can still do this.

Je hebt gelijk, maar dan nog kun je het doen.

You have time.

Je hebt tijd.

You know why? Because you're not Rihanna and you're not a Muppet.

Waarom? Je bent Rihanna niet en ook geen Muppet.

Your child does not think you're that interesting.

Je kind vindt jou echt niet zo interessant.

(Laughter)

(Gelach)

You only need 15 minutes.

Het kost maar 15 minuten.

My two- and four-year-old only ever want to play with me

Mijn kinderen van twee en vier

willen maar een minuut of 15 met me spelen,

for about 15 minutes or so

before they think to themselves they want to do something else.

dan willen ze alweer iets anders doen.

It's an amazing 15 minutes, but it's 15 minutes.

Het zijn 15 opmerkelijke minuten, maar het zijn 15 minuten.

If I'm not a ladybug or a piece of candy, I'm invisible after 15 minutes.

Als ik geen lieveheersbeestje of snoep ben,

verdwijn ik uit beeld na 15 minuten.

(Laughter)

(Gelach)

And my 13-year-old, if I can get a 13-year-old to talk to me for 15 minutes

En die van 13, als ik een 13-jarige 15 minuten met me kan laten praten,

I'm Parent of the Year.

ben ik Ouder van het Jaar.

(Laughter)

(Gelach)

15 minutes is all you need.

15 minuten is genoeg.

I can totally pull off 15 minutes of uninterrupted time on my worst day.

Ik kan zelfs op mijn drukste dag echt wel 15 ongestoorde minuten missen.

Uninterrupted is the key.

Ongestoord is het sleutelwoord.

No cell phone, no laundry, no anything.

Geen telefoon, geen was, geen niks.

You have a busy life. You have to get dinner on the table.

Je hebt het druk, er moet eten op tafel komen.

You have to force them to bathe. But you can do 15 minutes.

Je moet ze het bad in slepen, maar die 15 minuten kun je missen.

My kids are my happy place, they're my world,

Mijn kinderen zijn mijn geluksplek, ze zijn mijn wereld,

but it doesn't have to be your kids,

maar het hoeven niet je kinderen te zijn

the fuel that feeds your hum,

die je zoem voeden,

the place where life feels more good than not good.

de plek waar het leven die positieve balans heeft.

It's not about playing with your kids,

Het gaat niet over spelen met je kinderen,

it's about joy.

het gaat over geluk.

It's about playing in general.

Het gaat over spelen in zijn algemeenheid.

Give yourself the 15 minutes.

Gun jezelf die 15 minuten.

Find what makes you feel good.

Vind uit wat voor jou werkt.

Just figure it out and play in that arena.

Vind het uit en ga daar spelen.

I'm not perfect at it. In fact, I fail as often as I succeed,

Ik ben er helemaal niet zo goed in.

Het gaat net zo vaak mis als goed,

seeing friends, reading books, staring into space.

vrienden ontmoeten, boeken lezen, naar de hemel staren.

"Wanna play?" starts to become shorthand for indulging myself

'Wil je spelen?' wordt steno voor mezelf iets gunnen

in ways I'd given up on right around the time I got my first TV show,

op een manier die ik had opgegeven toen ik mijn eerste tv-serie kreeg,

right around the time I became a titan-in-training,

ongeveer toen ik titan-in-opleiding werd,

right around the time I started competing with myself for ways unknown.

in de tijd dat ik om een bepaalde reden de strijd met mezelf aanging.

15 minutes? What could be wrong with giving myself my full attention

15 minuten?

Wat is er mis mee als ik mezelf 15 minuten de volle aandacht geef?

for 15 minutes?

Turns out, nothing.

Niets, zo blijkt.

The very act of not working has made it possible for the hum to return,

Niet werken maakte het mogelijk voor de zoem om terug te keren,

as if the hum's engine could only refuel while I was away.

alsof de zoems motor pas kon bijtanken als ik er niet was.

Work doesn't work without play.

Werk werkt niet zonder spelen.

It takes a little time, but after a few months,

Het duurt even,

maar na een paar maanden gaan op een dag de sluisdeuren open

one day the floodgates open

and there's a rush, and I find myself standing in my office

en er is een vloedgolf.

En ik sta opeens in mijn kantoor

filled with an unfamiliar melody, full on groove inside me,

vol van een ongekende melodie voluit swingend in me en om me heen,

and around me, and it sends me spinning with ideas,

mijn hoofd wemelend van de ideeën.

and the humming road is open, and I can drive it and drive it,

Ik kan zo de weg op zoemen en gaan en blijven gaan

and I love working again.

en ik hou weer van mijn werk.

But now, I like that hum, but I don't love that hum.

Maar nu vind ik die zoem wel leuk, maar ik aanbid hem niet meer.

I don't need that hum.

Ik heb die zoem niet nodig.

I am not that hum. That hum is not me,

Ik ben die zoem niet. Die zoem is mij niet.

not anymore.

Niet meer.

I am bubbles and sticky fingers and dinners with friends.

Ik ben bellenblaas en plakkerige vingers en etentjes met vrienden.

I am that hum.

Ik ben díe zoem.

Life's hum.

De zoem van het leven.

Love's hum.

De zoem van de liefde.

Work's hum is still a piece of me, it is just no longer all of me,

De zoem van het werk is nog wel een deel van me, maar niet alles meer,

and I am so grateful.

en daar ben ik zo dankbaar voor.

And I don't give a crap about being a titan,

Een titan zijn zegt me niets,

because I have never once seen a titan play Red Rover, Red Rover.

want ik heb nog nooit een titan verstoppertje zien spelen.

I said yes to less work and more play, and somehow I still run my world.

Ik heb ja gezegd tegen minder werk en meer spelen, en toch draait alles nog.

My brain is still global. My campfires still burn.

Mijn geest is nog steeds mondiaal, mijn kampvuren branden nog steeds.

The more I play, the happier I am, and the happier my kids are.

Hoe meer ik speel, hoe gelukkiger ik ben, hoe gelukkiger mijn kinderen zijn.

The more I play, the more I feel like a good mother.

Hoe meer ik speel, hoe meer ik me een goede moeder voel.

The more I play, the freer my mind becomes.

Hoe meer ik speel, hoe vrijer mijn geest wordt.

The more I play, the better I work.

Hoe meer ik speel, hoe beter ik werk.

The more I play, the more I feel the hum,

Hoe meer ik speel, hoe meer ik die zoem voel,

the nation I'm building, the marathon I'm running,

de wereld die ik bouw, de marathon die ik loop,

the troops, the canvas, the high note, the hum, the hum,

de troepen, het canvas, de hoge noot, de zoem, de zoem,

the other hum, the real hum,

de andere zoem, de echte zoem,

life's hum.

de zoem van het leven.

The more I feel that hum,

Hoe meer ik die zoem voel,

the more this strange, quivering, uncocooned,

des te meer deze vreemde, trillende, ontpopte,

awkward, brand new,

rare, gloednieuwe,

alive non-titan feels like me.

levende niet-titan aanvoelt als mezelf.

The more I feel that hum, the more I know who I am.

Hoe meer ik die zoem voel, hoe beter ik weet wie ik ben.

I'm a writer, I make stuff up, I imagine.

Ik ben schrijfster, ik verzin dingen, ik fantaseer.

That part of the job, that's living the dream.

Die kant van het werk, dat is de droom.

That's the dream of the job.

Dat is de droom van de baan.

Because a dream job should be a little bit dreamy.

Want een droombaan hoort een beetje dromerig te zijn.

I said yes to less work and more play.

Ik heb ja gezegd tegen minder werk en meer spelen.

Titans need not apply.

Titans hoeven niet te reageren.

Wanna play?

Zullen we spelen?

Thank you.

Dankjewel.

(Applause)

(Applaus)