My year of saying yes to everything | Shonda Rhimes

Çeviri: Mercan Tercüme Gözden geçirme: Sancak Gülgen

So a while ago, I tried an experiment.

Bir süre önce bir deney gerçekleştirdim.

For one year, I would say yes to all the things that scared me.

Bir yıl boyunca, beni korkutan her şeye

Anything that made me nervous, took me out of my comfort zone,

Evet dedim, beni endişelendiren, konfor alanımın dışındaki şeylere

I forced myself to say yes to.

Evet demek için kendimi zorladım.

Did I want to speak in public?

Toplum içinde konuşmayı istedim mi?

No, but yes.

Hayır, ama aslında Evet.

Did I want to be on live TV?

Tv’de canlı yayında olmak istedim mi?

No, but yes.

Hayır, ama aslında Evet.

Did I want to try acting?

Oyunculuğu denemek istedim mi?

No, no, no, but yes, yes, yes.

Hayır, ama Evet, Evet.

Ve çılgınca bir şeyler oldu:

And a crazy thing happened:

beni korkutan şeyleri yapmak

the very act of doing the thing that scared me

korkuyu yok etti.

undid the fear,

Korkunç olmaktan çıktılar.

made it not scary.

Benim toplum içinde konuşma yapma,

My fear of public speaking, my social anxiety, poof, gone.

sosyal anksiyete korkum

bir anda yok oldu.

It's amazing, the power of one word.

Bu harika bir şey, tek bir kelimenin gücü.

"Yes" changed my life.

‘Evet’ kelimesi hayatımı değiştirdi.

"Yes" changed me.

‘Evet’ kelimesi beni değiştirdi.

But there was one particular yes

Ancak belirli bir evet türü vardı ki,

that affected my life in the most profound way,

benim hayatımı en derin şekilde etkileyen

in a way I never imagined,

hiç hayal etmediğim bir türde,

and it started with a question from my toddler.

her şey küçük çocuğumun bana sorduğu soru ile başladı.

I have these three amazing daughters, Harper, Beckett and Emerson,

Üç tane harika kızım var, Harper, Beckett ve Emerson.

and Emerson is a toddler who inexplicably refers to everyone as "honey."

Ve Emerson herkese açıklanamaz bir biçimde ‘tatlım’ diye hitap eder.

as though she's a Southern waitress.

Güney bölgesindeki bir garson misali.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

"Honey, I'm gonna need some milk for my sippy cup."

"Tatlım, bardağıma eklemek için biraz süte ihtiyacım var."

(Laughter)

(Gülüşmeler)

The Southern waitress asked me to play with her one evening

Bir akşam güneyli garson onunla oynamamı istedi.

when I was on my way somewhere, and I said, "Yes."

Bir yere gitmek üzere olmama rağmen ona ''Evet.'' dedim.

And that yes was the beginning of a new way of life for my family.

Bu evet benim ailem için yeni bir yolun ilk adımı sayılır.

I made a vow that from now on,

O andan itibaren kendime bir söz verdim.

every time one of my children asks me to play,

Çocuklarım benimle ne zaman oynamak isterse

no matter what I'm doing or where I'm going,

bir şeyler yapıyor ya da bir yere gidiyor olsam da

I say yes, every single time.

her seferinde onlara evet diyorum.

Almost. I'm not perfect at it, but I try hard to practice it.

Elbette bu konuda mükemmel değilim, ama pratik yapmak için çok çabalıyorum.

And it's had a magical effect on me,

Bunun benim üzerimde sihirli bir etkisi var.

on my children, on our family.

Çocuklarım ile ailemi de etkileyen bir durum.

But it's also had a stunning side effect,

Aynı zamanda çarpıcı bir yan etkisi var,

and it wasn't until recently that I fully understood it,

bir bütün olarak onu anladığım yakın zamana dek, varlığı olmayan bir etki,

that I understood that saying yes to playing with my children

çocuklarımla oyun oynamaya evet demenin aslında

likely saved my career.

kariyerimi kurtardığını söylemek mümkündür.

See, I have what most people would call a dream job.

Bakın, birçok kişinin rüya gibi iş dediği işe sahibim.

I'm a writer. I imagine. I make stuff up for a living.

Ben hayal kuran, yaşamak için üreten bir yazarım.

Dream job.

Rüya gibi bir iş.

No.

Hayır.

I'm a titan.

Ben bir devim.

Dream job.

Rüya gibi bir iş.

I create television. I executive produce television.

Ben televizyonu, televizyon yapımcılığı yapıyorum.

I make television, a great deal of television.

Ben televizyonu, televizyonun büyük anlaşmasını yapıyorum.

In one way or another, this TV season,

Her şekilde, bu televizyon sezonu

I'm responsible for bringing about 70 hours of programming to the world.

dünyaya 70 saatlik program sunmak benim sorumluluğumdur.

Four television programs, 70 hours of TV --

4 televizyon programı,

70 saatlik televizyon yayını,

(Applause)

(Alkışları)

Three shows in production at a time, sometimes four.

Bazen tek bir seferde, 3 şov bazen de

4 şov yapım kapsamında oluyor.

Each show creates hundreds of jobs that didn't exist before.

Her bir şov daha önceleri var olmayan yüzlerce işi var ediyor.

The budget for one episode of network television

Bir televizyon ağının bir bölümüne ayrılan bütçe

can be anywhere from three to six million dollars.

üç ile altı milyon dolarlık bütçe aralığında.

Let's just say five.

Beş olduğunu farz edelim.

A new episode made every nine days times four shows,

Her bir bölüm 9 günde bir yapılıyor, dört şov için.

so every nine days that's 20 million dollars worth of television,

Her 9 günde bir 20 milyon dolarlık bir televizyon değeri,

four television programs, 70 hours of TV,

4 televizyon programı, 70 saatlik televizyon yayını

three shows in production at a time, sometimes four,

eş zamanlı üç şov yapımcılığı, bazen dört

16 episodes going on at all times:

tüm zamanlarda 16 bölüm mevcut.

24 episodes of "Grey's," 21 episodes of "Scandal,"

"Grey's," 24 bölüm, "Scandal," 15 bölüm

15 episodes of "How To Get Away With Murder,"

"How To Get Away With Murder," 15 bölüm

10 episodes of "The Catch," that's 70 hours of TV,

"The Catch," 10 bölüm, toplamda 70 saatlik televizyon.

that's 350 million dollars for a season.

Bir sezon için 350 milyon dolar.

In America, my television shows

Amerika’da benim Tv şovlarım

are back to back to back on Thursday night.

perşembe akşamı art arda yayınlanıyor.

Around the world, my shows air in 256 territories in 67 languages

Dünya genelinde, yayınlarım 256 bölgede, 67 dilde yayınlanmaktadır.

for an audience of 30 million people.

İzleyici kitlemiz 30 milyon kişidir.

My brain is global,

Benim beynim evrensel bir beyin

and 45 hours of that 70 hours of TV are shows I personally created

70 saatlik Tv yayınlarının 45 saati benim tarafımdan oluşturulmuştur.

and not just produced, so on top of everything else,

Sadece yayıncılık değil, bu nedenle her şeyden önce,

I need to find time, real quiet, creative time,

benim sakin ve gerçek zamana, yaratıcı zamanı bulmaya ihtiyacım var.

to gather my fans around the campfire

Kamp ateşi etrafında hayranlarımla toplanıp

and tell my stories.

hikayemi anlatmam lazım.

Four television programs, 70 hours of TV,

4 televizyon programı, 70 saatlik Tv.

three shows in production at a time,

Eş zamanlı üç şov yapımcılığı,

sometimes four, 350 million dollars, campfires burning all over the world.

bazen dört, 350 milyon dolar, dünya genelinde yanan kamp ateşleri.

You know who else is doing that?

Bunu başka kimin yaptığını biliyor musunuz?

Nobody, so like I said, I'm a titan.

Hiç kimse, söylediğim gibi ben bir devim.

Dream job.

Rüya gibi bir işe sahibim.

(Applause)

(Alkışlar)

Now, I don't tell you this to impress you.

Bunları sizi etkilemek için söylemiyorum.

I tell you this because I know what you think of when you hear the word "writer."

Bunları sana söylememin asıl nedeni, size ‘yazar’ dendiği anda

neler düşündüğünüzü biliyorum.

I tell you this so that all of you out there who work so hard,

Bunları bir yerlerde sıkı çalışan kişilere söylüyorum.

whether you run a company or a country or a classroom

Bir şirketi yönetiyor olabilirsin, veya bir ülkeyi veya bir sınıfı

or a store or a home,

ya da bir mağazayı, belki de bir evi yönetiyorsun.

take me seriously when I talk about working,

İş hakkında konuştuğum zaman sözlerimi ciddiye almalısın,

so you'll get that I don't peck at a computer and imagine all day,

şunu da bir gerçek, gün boyu bilgisayarın başında, gün boyu hayal kurmuyorum.

so you'll hear me when I say

Şu sözleri söylediğimi duyarsınız.

that I understand that a dream job is not about dreaming.

Rüya gibi bir işin hayal kurmakla ilgisi olmadığını anlıyorum.

It's all job, all work, all reality, all blood, all sweat, no tears.

Tamamı iş, hepsi iş, tamamı realite, tamamı kan, ter ancak gözyaşı barındırmaz.

I work a lot, very hard, and I love it.

Ben çok çalışıyorum, çok çabalıyorum ve işimi seviyorum.

When I'm hard at work, when I'm deep in it,

İşimde sıkı çabaladığım, işte derinleşince

there is no other feeling.

o anda başka hiçbir duygu yoktur.

For me, my work is at all times building a nation out of thin air.

İşim ince havadan oluşan, bir ulusu inşa etmekle geçen zamanlardır.

It is manning the troops. It is painting a canvas.

Askerleri eğitmek misali, bir tuvali boyamak misali.

It is hitting every high note. It is running a marathon.

Yüksek notayı çalmak gibi, maraton koşmak gibi.

It is being Beyoncé.

Yani Beyonce olmak gibi,

And it is all of those things at the same time.

Ve aslında bunların hepsinin aynı anda birleşimi demektir.

I love working.

Ben işimi seviyorum.

It is creative and mechanical and exhausting and exhilarating

İşim yaratıcı, mekanik, yorucu aynı zamanda heyecan verici.

and hilarious and disturbing and clinical and maternal

İşim harika aynı zamanda rahatsız edici

klinik ve aynı zamanda anaç bir iştir.

and cruel and judicious,

Acımasız ve aynı zamanda adaletli bir iş.

and what makes it all so good is the hum.

Aslında her şeyi çok iyi yapan şey uğultudur.

There is some kind of shift inside me when the work gets good.

Çalıştığım zamanlarda içimde iyi hisseden

bir vardiya türü bir şeyler var sanki.

A hum begins in my brain,

Beynimde bir uğultu başlıyor sanki.

and it grows and it grows and that hum sounds like the open road,

Sonra büyüyor ve bu uğultu açık bir yola dönüşüyor sanki.

and I could drive it forever.

Onu sonsuza dek sürebilirim

And a lot of people, when I try to explain the hum,

ve birçok kişiye uğultuyu açıklamaya çalıştığımda,

they assume that I'm talking about the writing,

onlara yazmak hakkında konuştuğumu varsayarlar.

that my writing brings me joy.

Yazmanın bana keyif verdiğini sananlar var.

And don't get me wrong, it does.

Beni yanlış anlamayın, elbette öyledir.

But the hum --

Ancak bu uğultu --

it wasn't until I started making television

televizyon işlerimi gerçekleştirmeden önce var olmamıştı.

that I started working, working and making

Sonra çalışmaya başladığımda,

çalıştım ve işler yaptım.

and building and creating and collaborating,

Bir şeyleri inşa etmek, yaratmak ve iş birliği yapmak.

that I discovered this thing, this buzz, this rush, this hum.

Bunların ardından bu uğultuyu keşfettim. Bu acele, bu uğultu.

The hum is more than writing.

Bu uğultu yazmanın da ötesinde.

The hum is action and activity. The hum is a drug.

Bu uğultu eylem ve aktivite. Bu uğultu bir bağımlılık.

The hum is music. The hum is light and air.

Bu uğultu bir müzik. Bu uğultu bir ışık ve hava.

The hum is God's whisper right in my ear.

Bu uğultu Tanrı’nın kulaklarıma doğrudan fısıldamasıdır.

And when you have a hum like that,

Ve bu türde bir uğultuya sahip olduğun zaman,

you can't help but strive for greatness.

mükemmellik için çabalamaya karşı koyamıyorsun.

That feeling, you can't help but strive for greatness at any cost.

Bedeli ne olursa olsun, bu mükemmellik için

çabalamayı tetikleyen bu duyguyu,

That's called the hum.

işte bunu uğultu olarak adlandırıyorum.

Or, maybe it's called being a workaholic.

Belki de tamamı işkolik olmak sayılabilir.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Maybe it's called genius.

Belki deha sayılır.

Maybe it's called ego.

Belki ego sayılır.

Maybe it's just fear of failure.

Belki de sadece başarısızlıktan korkudur.

I don't know.

Bilemiyorum.

I just know that I'm not built for failure,

Ancak şunu iyi biliyorum, başarısızlık için yaratılmadım.

and I just know that I love the hum.

Şunu da iyi biliyorum, bu uğultuyu seviyorum

I just know that I want to tell you I'm a titan,

Size şunu söylemek istiyorum, Ben bir devim.

and I know that I don't want to question it.

Şunu da biliyorum ki,

bu hususu sorgulamak istemiyorum.

But here's the thing:

Ama şu da bir gerçek ki:

the more successful I become,

ben daha çok başarılı oldukça,

the more shows, the more episodes, the more barriers broken,

daha çok şov yaptıkça, daha çok bölüm,

daha çok engeli aştıkça,

the more work there is to do,

yapılması gereken daha da çok iş olduğunda,

the more balls in the air,

havada dolaşan cesaret var oldukça,

the more eyes on me, the more history stares,

bana bakan, beni izleyen gözler çoğaldıkça,

tarih daha çok izledikçe,

the more expectations there are.

Daha çok beklenti oluştukça,

The more I work to be successful,

başarılı olmak için daha çok çalıştıkça,

the more I need to work.

benim daha çok çalışmaya ihtiyacım oluyor.

And what did I say about work?

İş konusunda ne demiştim?

I love working, right?

Ben çalışmayı seviyorum, değil mi?

The nation I'm building, the marathon I'm running,

İnşa ettiğim ulus, koştuğum maraton,

the troops, the canvas, the high note, the hum,

askerler, tuval, yüksek nota ve uğultu.

the hum, the hum.

Uğultu, uğultu,

I like that hum. I love that hum.

bu uğultuyu beğeniyorum, bu uğultuyu seviyorum.

I need that hum. I am that hum.

Bu uğultuya ihtiyacım var, ben bu uğultuyum.

Am I nothing but that hum?

Bu uğultu benim.

And then the hum stopped.

Sonra uğultu bir anda durdu.

Overworked, overused,

Çok çalışmaktan, çok kullanılmaktan.

overdone, burned out.

Çok uygulanmaktan, hepsi yandı.

The hum stopped.

Ve uğultu bir anda durdu.

Now, my three daughters are used to the truth

Şimdi, üç kızım şu gerçeğe alışkınlar;

that their mother is a single working titan.

anneleri çalışkan bir dev olduğu gerçeğine alışkınlar.

Harper tells people,

Harper insanlara diyor ki;

"My mom won't be there, but you can text my nanny."

"Annem orada olmayacak ancak bakıcıya mesajını iletebilirsin."

And Emerson says, "Honey, I'm wanting to go to ShondaLand."

Emerson der ki, "Tatlım, ben ShondaLand’a gitmek istiyorum."

They're children of a titan.

Onlar bir devin çocukları.

They're baby titans.

Onlar da bebek devin.

They were 12, 3, and 1 when the hum stopped.

Uğultunun durduğu zamanlarda yaşları 12, 3 ve 1 idi.

The hum of the engine died.

Makinenin uğultusu ölmüştü.

I stopped loving work. I couldn't restart the engine.

İşimi sevmeyi bırakmıştım. O sıralar makineyi tekrar çalıştıramadım.

The hum would not come back.

Uğultu da geri gelmek istemiyordu.

My hum was broken.

Uğultu bozulmuş, kırılmıştı. Aynı işleri tekrarlıyordum o sırada,

her zaman yaptığım işler, tamamı devin işleri,

I was doing the same things I always did, all the same titan work,

günde 15 saat çalışmak, hafta sonları dahil,

15-hour days, working straight through the weekends,

pişmanlık yok, asla vazgeçmek yok, bir dev asla uyumaz

ve bir dev asla pes etmez,

no regrets, never surrender, a titan never sleeps, a titan never quits,

tüm kalbi ile, berrak gözleri ile veya

full hearts, clear eyes, yada, whatever.

artık her gerekli ise yerine getirilirdi.

But there was no hum.

Ancak artık uğultu yoktu.

Inside me was silence.

İçimde bir sessizlik vardı.

Four television programs, 70 hours of TV, three shows in production at a time,

Dört televizyon programı, 70 saatlik Tv yayını, eş zamanlı üç şov yapımcılığı,

sometimes four.

bazen de dört program

Four television programs, 70 hours of TV, three shows in production at a time ...

Eş zamanlı dört Tv programı, 70 saatlik Tv yayını,

yapımcılık dahilinde olan üç adet şov...

I was the perfect titan.

Ben mükemmel bir devdim.

I was a titan you could take home to your mother.

Annen ile tanışması için evine davet edebileceğin bir devdim.

All the colors were the same, and I was no longer having any fun.

Tüm renkler aynıydı, ve ben artık eğlenemiyordum.

And it was my life.

Kısacası benim hayatım böyle idi.

It was all I did.

Yaptığım her şey bunlardan ibaretti.

I was the hum, and the hum was me.

Ben uğultu idim ve uğultu ben idi.

So what do you do when the thing you do,

Sevdiğin işin, yaptığın şeylerin

the work you love, starts to taste like dust?

toz gibi bir tat bıraktığı anlarda sen ne yaparsın?

Now, I know somebody's out there thinking,

Şimdi, biliyorum bazıları şunu düşünüyor şu anda

"Cry me a river, stupid writer titan lady."

‘benim için nehirleri ağla seni aptal yazar Bayan dev’

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But you know, you do,

Ama sen de biliyorsun, sen de yapıyorsun,

if you make, if you work, if you love what you do,

eğer sevdiğin şeyleri yapar, sevdiğin işi yapar ve yaptığın işleri seversen,

being a teacher, being a banker, being a mother, being a painter,

bir öğretmen olmak, bir bankacı olmak, bir anne olmak, bir ressam olmak,

being Bill Gates,

bir Bill Gates olmak,

if you simply love another person and that gives you the hum,

sana bu uğultuyu ilham eden başka bir insanı sevmek,

if you know the hum,

eğer sen de bu uğultuyu tanıyorsan

if you know what the hum feels like, if you have been to the hum,

eğer bu uğultunun nasıl hissettirdiğini biliyorsan,

eğer uğultu ile tanışıyorsan,

when the hum stops, who are you?

bu uğultu kesildiğinde, yok olduğunda, sen kim oluyorsun?

What are you?

Sen kimsin?

What am I?

Ben kimim?

Am I still a titan?

Hala bir dev sayılır mıyım?

If the song of my heart ceases to play, can I survive in the silence?

Kalbimde çalan şarkı kesilir ise, bu sessizlikte hayatta kalabilir miyim?

And then my Southern waitress toddler asks me a question.

Sonra güneyli garson bana bir soru soruyor.

I'm on my way out the door, I'm late, and she says,

Kapıya doğru yönelmiş ve çıkıyordum, geç kalmıştım, bana diyor ki,

"Momma, wanna play?"

''Anne, oyun oynamak ister misin?''

And I'm just about to say no, when I realize two things.

Tam hayır diyecektim ki, iki şeyi fark ettim.

One, I'm supposed to say yes to everything,

Birincisi, benim her şeye evet demem gerek,

and two, my Southern waitress didn't call me "honey."

ikincisi ise, güneyli garson bana "tatlım" demedi.

She's not calling everyone "honey" anymore.

Artık herkese "tatlım" demiyor.

When did that happen?

Ne zaman oldu bu?

I'm missing it, being a titan and mourning my hum,

Bir şeyleri gözden kaçırdım, bir dev olmak ve uğultunun yasını tutmak,

and here she is changing right before my eyes.

gözlerimin önünde değişim yaşadığını gördüm.

And so she says, "Momma, wanna play?"

Sonra diyor ki, "Anne, oyun oynamak ister misin? "

And I say, "Yes."

Ben de "Evet." diyorum.

There's nothing special about it.

Aslında özel bir durum yok,

We play, and we're joined by her sisters,

oynuyoruz, kız kardeşleri de katılıyor,

and there's a lot of laughing,

çok gülüyoruz,

and I give a dramatic reading from the book Everybody Poops.

sonra onlara kitaptan dramatik bir okuma gerçekleştiriyorum.

Nothing out of the ordinary.

Sadece sıradanlık

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And yet, it is extraordinary,

Aynı zamanda, aslında sıradışı sayılır,

because in my pain and my panic,

çünkü içimdeki acı ve panik,

in the homelessness of my humlessness,

evsizlik ve uğultusuz olmaktan ötürü

I have nothing to do but pay attention.

dikkatimi vermeliyim,

I focus.

Bu nedenle odaklanıyorum

I am still.

Hala da öyle.

The nation I'm building, the marathon I'm running,

İnşa ettiğim ulus, koştuğum maraton,

the troops, the canvas, the high note does not exist.

askerler, tuval, yüksek nota hiç biri yok.

All that exists are sticky fingers

Var olan yapışkan bir kaç parmak,

and gooey kisses and tiny voices and crayons

duygusal öpücükler ve minik sesler ile boyama kalemleri

and that song about letting go

ve vazgeçmekle ilgili olan şarkı,

of whatever it is that Frozen girl needs to let go of.

Karlar Ülkesinin (Frozen Girl) vazgeçmesi ile ilgili olan her ne ise.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

It's all peace and simplicity.

Her şey barışçıl ve basit.

The air is so rare in this place for me that I can barely breathe.

Bu atmosfer benim için çok nadir sayılır, güçlükle nefes alıyorum.

I can barely believe I'm breathing.

Nefes aldığıma güçlükle inanabiliyorum

Play is the opposite of work.

Oyun oynamak çalışmanın tam aksidir.

And I am happy.

Ve şu anda mutluyum.

Something in me loosens.

İçimde bir şeyler çözülüyor.

A door in my brain swings open,

Beynimde bir kapı açılıyor,

and a rush of energy comes.

bir enerji yığını oluşuyor.

And it's not instantaneous, but it happens, it does happen.

Ve bu anlık bir şey değil, ancak gerçekleşiyor, evet gerçekleşiyor.

I feel it.

Onu hissediyorum.

A hum creeps back.

Bir uğultu beliriyor.

Not at full volume, barely there,

Tam hacimli değil, neredeyse oluşacak,

it's quiet, and I have to stay very still to hear it, but it is there.

çok sakin, onu duymak için çok sessiz olmalıyım, ama o burada.

Not the hum, but a hum.

Uğultu değil, ama bir uğultu.

And now I feel like I know a very magical secret.

Bu sırada sanki bir sihirli sırrı biliyormuş gibi hissediyorum.

Well, let's not get carried away.

Tamam, duygulara kapılmayalım.

It's just love. That's all it is.

Bu sadece sevgidir. Hepsi o kadar.

No magic. No secret. It's just love.

Sihir değil. Sır değil. Sadece sevgi.

It's just something we forgot.

Unuttuğum bazı şeylerden biri.

The hum, the work hum, the hum of the titan,

Uğultu, çalışan uğultu, devin uğultusu,

that's just a replacement.

sadece yer değiştiren.

If I have to ask you who I am,

Sana kim olduğumu soracak olursam,

if I have to tell you who I am,

sana kim olduğumu söylecek olursam,

if I describe myself in terms of shows

kendimi şov koşulları ile ifade edersem,

and hours of television and how globally badass my brain is,

ve televizyon saatleri ile, ve beynimin evrensel bir şekilde iş bitiren olduğunu,

I have forgotten what the real hum is.

gerçek uğultunun ne olduğunu unuttum.

The hum is not power and the hum is not work-specific.

Uğultu bir güç değildir, ve uğultu spesifik-iş değildir.

The hum is joy-specific.

Uğultu spesifik keyiftir

The real hum is love-specific.

Gerçek uğultu ise spesifik- sevgidir

The hum is the electricity that comes from being excited by life.

Uğultu yaşam heyecanından doğan bir elektriktir.

The real hum is confidence and peace.

Gerçek uğultu öz güven ve barıştır.

The real hum ignores the stare of history,

Gerçek uğultu tarihi bakışı yok sayar,

and the balls in the air, and the expectation, and the pressure.

ve atmosferdeki cesaret, beklentiler ve baskı.

The real hum is singular and original.

Gerçek uğultu tekil ve özgündür

The real hum is God's whisper in my ear,

Gerçek uğultu tanrının kulaklarıma fısıldamasıdır,

but maybe God was whispering the wrong words,

belki de tanrı yanlış kelimeleri fısıldadı,

because which one of the gods was telling me I was the titan?

peki bana dev olduğumu söyleyen tanrılardan hangisiydi?

It's just love.

Bu sadece sevgi.

We could all use a little more love,

Hepimiz birazcık daha sevgi alabiliriz,

a lot more love.

daha çok sevgi.

Any time my child asks me to play,

Çocuklarım benimle oyun oynamak istediğinde,

I will say yes.

her zaman evet derim.

I make it a firm rule for one reason,

Tek bir nedenle sıkı bir kural yaptım,

to give myself permission,

kendime izin vermek için,

to free me from all of my workaholic guilt.

kendimi tüm işkolik suçlu hissetme duygusundan kurtarmak için.

It's a law, so I don't have a choice,

Bu bir kural, başka seçenek yok,

and I don't have a choice,

ve başka seçeneğim yok,

not if I want to feel the hum.

uğultuyu hissetmek istiyorsam.

I wish it were that easy,

Kolay olmasını ben de isterdim,

but I'm not good at playing.

fakat oynama konusunda iyi değilim.

I don't like it.

Oyun oynamayı sevmem.

I'm not interested in doing it the way I'm interested in doing work.

İşimi yapma konusundaki ilgime benzer bir ilgim yok o alanda.

The truth is incredibly humbling and humiliating to face.

Gerçekler oldukça mütevazidir ve aşağılayıcıdır.

I don't like playing.

Oynamayı sevmem.

I work all the time because I like working.

Her zaman çalışırım çünkü çalışmayı seviyorum.

I like working more than I like being at home.

Çalışmayı evden oturmaktan daha çok seviyorum

Facing that fact is incredibly difficult to handle,

Bu gerçekle yüzleşmek benim için oldukça zor,

because what kind of person likes working more than being at home?

çünkü kim işini evden olmaktan daha çok sever ki?

Well, me.

Evet, ben.

I mean, let's be honest, I call myself a titan.

Yani, dürüst olmak gerekirse ben kendime dev derim.

I've got issues.

bazı sorunlarım var.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And one of those issues isn't that I am too relaxed.

Sorunlardan biri, çok rahat bir kişi olmam.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

We run around the yard, up and back and up and back.

Bahçede koşuyoruz; bir ileri bir geri.

We have 30-second dance parties.

30 saniyelik dans partilerimiz var.

We sing show tunes. We play with balls.

Şov melodilerini söylüyoruz, toplarla oynuyoruz.

I blow bubbles and they pop them.

Baloncuklar yapıyorum, onlarda patlatıyor.

And I feel stiff and delirious and confused most of the time.

Çoğu zaman katı, çılgın şaşkın hissediyorum.

I itch for my cell phone always.

Gözüm hep cep telefonumda.

But it is OK.

Ama her şey yolunda.

My tiny humans show me how to live and the hum of the universe fills me up.

Küçük çocuklarım bana nasıl yaşanacağını gösteriyor, evrenin

uğultusu içimi dolduruyor.

I play and I play until I begin to wonder

Oyun oynuyorum, ve başta neden

why we ever stop playing in the first place.

oyun oynamayı bıraktığımı merak edene kadar oynuyorum.

You can do it too,

Evet siz de yapabilirsiniz,

say yes every time your child asks you to play.

çocuklarınız oyun istediğinde her seferinde evet demelisin.

Are you thinking that maybe I'm an idiot in diamond shoes?

Elmas ayakkabılı bir aptal olduğumu düşünüyor musun?

You're right, but you can still do this.

Haklısın, yine de sen de yapabilirsin.

You have time.

Zamanın var.

You know why? Because you're not Rihanna and you're not a Muppet.

Neden mi? Çünkü Rihanna değilsiniz ve kukla değilsiniz.

Your child does not think you're that interesting.

Çocuğun senin o kadar ilginç olduğunu düşünmüyor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

You only need 15 minutes.

Sadece 15 dakikaya ihtiyacın var.

My two- and four-year-old only ever want to play with me

2 ve 4 yaşındaki çocuklarım bir kere oynamak istedi

for about 15 minutes or so

yaklaşık olarak 15 dakika

before they think to themselves they want to do something else.

kendilerine düşünmeden önce bir şeyler yapmak istiyorlar.

It's an amazing 15 minutes, but it's 15 minutes.

harika geçen 15 dakika, ama sadece 15 dakika.

If I'm not a ladybug or a piece of candy, I'm invisible after 15 minutes.

Eğer ben bir şeker veya uğur böceği değilsem, 15 dakikadan sonra görülmezim.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And my 13-year-old, if I can get a 13-year-old to talk to me for 15 minutes

13 yaşındaki kızımla 15 dakika konuşabilirsem

I'm Parent of the Year.

yılın ebeveyni sayılırım.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

15 minutes is all you need.

İhtiyacın olan sadece 15 dakika.

I can totally pull off 15 minutes of uninterrupted time on my worst day.

Günümden kesintisiz geçecek olan 15 dakikayı koparabilirim.

Uninterrupted is the key.

Kesintisizlik anahtar kelimedir.

No cell phone, no laundry, no anything.

Cep telefonu olmadan, çamaşır yıkamadan, hiç birşey yok.

You have a busy life. You have to get dinner on the table.

Meşgul geçen bir hayatın var. Masaya akşam yemeğini hazırlamalısın.

You have to force them to bathe. But you can do 15 minutes.

Banyo yapmaları için onları zorlaman gerek.

Ama 15 dakikayı yaşayabilirsin.

My kids are my happy place, they're my world,

Çocuklarım huzurum, yerimdir, onlar benim dünyam,

but it doesn't have to be your kids,

çocukların olmak zorunda değil,

the fuel that feeds your hum,

uğultunu besleyen yakıt,

the place where life feels more good than not good.

yaşamın iyi olmaktan öte olduğu her yerde olabilir.

It's not about playing with your kids,

Sadece çocuklarınla oynamak değil,

it's about joy.

söz konusu keyif almak.

It's about playing in general.

Genel anlamda oyundan bahsediyorum.

Give yourself the 15 minutes.

Kendine 15 dakika ver.

Find what makes you feel good.

Seni iyi hissettiren bir şeyler bul.

Just figure it out and play in that arena.

Onu keşfet ve o alanda oyna.

I'm not perfect at it. In fact, I fail as often as I succeed,

Bu konuda mükemmel değildim. Hatta bazen başarılı olduğum

kadar başarısızım da,

seeing friends, reading books, staring into space.

arkadaşlarını gör, kitap oku boşluğu izle.

"Wanna play?" starts to become shorthand for indulging myself

"Oynamak ister misin?" kendimi şımartmak için kısayol oldu

in ways I'd given up on right around the time I got my first TV show,

ilk Tv şov sıralarında tam vazgeçecekken,

right around the time I became a titan-in-training,

eğitimde dev olduğum sıralarda,

right around the time I started competing with myself for ways unknown.

bilinmeyen yollarlar kendim ile yarıştığım sıralarda,

15 minutes? What could be wrong with giving myself my full attention

Sadece 15 dakika? Kendime 15 dakikalığına

for 15 minutes?

tüm dikkatimi versem ne kaybederim?

Turns out, nothing.

Sonuç, hiç bir şey.

The very act of not working has made it possible for the hum to return,

Çalışamamak uğultunun geri gelmesine olanak sağladı,

as if the hum's engine could only refuel while I was away.

sanki, uzakta olduğum sırada uğultunun makinesi yakıtını tazeledi.

Work doesn't work without play.

Oyun olmadan iş düzgün sayılmaz.

It takes a little time, but after a few months,

Biraz zaman alıyor, ama bir kaç ay sonra

one day the floodgates open

bir gün bent kapakları açılıyor

and there's a rush, and I find myself standing in my office

ve bir acele bir telaş, kendimi ofisimde buluyorum

filled with an unfamiliar melody, full on groove inside me,

tanıdık olmayan bir melodi ile dolu, içimi dolduran harika hissiyat,

and around me, and it sends me spinning with ideas,

etrafımda, bana fikirler gönderiyor,

and the humming road is open, and I can drive it and drive it,

uğultunun kapısı açık, onu sürebilirim,

and I love working again.

ve ben işimi tekrar seviyorum.

But now, I like that hum, but I don't love that hum.

Ama şimdi, uğultuyu beğeniyorum, fakat o uğultuyu sevmiyorum.

I don't need that hum.

O uğultuya ihtiyacım yok.

I am not that hum. That hum is not me,

Ben o uğultu değildim, uğultu ben değil,

not anymore.

artık değil.

I am bubbles and sticky fingers and dinners with friends.

Ben baloncuk kabarcığı, yapışkan eller ve yemek masasındaki arkadaşlarım.

I am that hum.

Ben bu uğultuyum.

Life's hum.

Yaşam bir uğultu.

Love's hum.

Aşk, sevgi bir uğultu.

Work's hum is still a piece of me, it is just no longer all of me,

İş uğultusu hala benim bir parçam, ama benim tamamım sayılmaz,

and I am so grateful.

ve çok minnettarım.

And I don't give a crap about being a titan,

Ve benim için dev olmak çokta önem ifade etmiyor,

because I have never once seen a titan play Red Rover, Red Rover.

çünkü daha önceleri Red Rover oynayan bir dev görmedim.

I said yes to less work and more play, and somehow I still run my world.

Daha az işe, daha çok oyuna evet dedim ilginçtir ki; dünyam hala dönüyor.

My brain is still global. My campfires still burn.

Beynim hala evrensel kamp ateşlerim hala yanıyor.

The more I play, the happier I am, and the happier my kids are.

Daha çok oynadıkça daha çok mutluyum ve çocuklar da daha çok mutlu.

The more I play, the more I feel like a good mother.

Daha çok oynadıkça kendimi iyi bir anne gibi hissediyorum.

The more I play, the freer my mind becomes.

Daha çok oynadıkça zihnim o kadar özgür oluyor.

The more I play, the better I work.

Daha çok oynadıkça daha iyi çalışıyorum.

The more I play, the more I feel the hum,

Daha çok oynadıkça, uğultuyu daha çok hissediyorum.

the nation I'm building, the marathon I'm running,

İnşa ettiğim ulus koştuğum maraton,

the troops, the canvas, the high note, the hum, the hum,

askerler, tuvaller yüksek nota ve uğultu, uğultu,

the other hum, the real hum,

diğer uğultu, gerçek uğultu,

life's hum.

yaşam bir uğultudur.

The more I feel that hum,

Uğultuyu hissettikçe

the more this strange, quivering, uncocooned,

bu titrek, garip, kozalaşmamış olan

awkward, brand new,

ilginçtir ki; yepyeni oluyor.

alive non-titan feels like me.

Canlı dev olmayanlar benim gibi hissediyor.

The more I feel that hum, the more I know who I am.

Uğultuyu hissettikçe, kendimi daha iyi tanıyorum.

I'm a writer, I make stuff up, I imagine.

Ben bir yazarım, bir şeyler hayal eder ve yaratırım.

That part of the job, that's living the dream.

İşin bir parçası rüyayı yaşamaktır.

That's the dream of the job.

Rüya gibi iş buna denir.

Because a dream job should be a little bit dreamy.

Çünkü rüya gibi işin bir miktar rüya içermesi gerekir.

I said yes to less work and more play.

Daha az işe ve daha çok oyuna evet dedim.

Titans need not apply.

Devin gereksinimleri uygulanmaz

Wanna play?

Oynamak ister misin?

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)