How women wage conflict without violence | Julia Bacha

Vertaald door: Rik Delaet Nagekeken door: Axel Saffran

Twelve years ago, I picked up a camera for the first time

Twaalf jaar geleden nam ik voor de eerste keer een camera vast

to film the olive harvest in a Palestinian village in the West Bank.

om de olijvenoogst te filmen

in een Palestijns dorp op de Westelijke Jordaanoever.

I thought I was there to make a single documentary

Ik wou er enkel één documentaire maken

and would then move on to some other part of the world.

en dan naar elders op de wereld verhuizen.

But something kept bringing me back.

Maar iets hield me daar.

Now, usually, when international audiences hear about that part of the world,

Als een internationaal publiek iets hoort over dat deel van de wereld,

they often just want that conflict to go away.

willen ze vaak alleen maar dat dat conflict daar ophoudt.

The Israeli-Palestinian conflict is bad, and we wish it could just disappear.

Het Israëlisch-Palestijnse conflict is slecht en we willen het gewoon weg.

We feel much the same way about other conflicts around the world.

We voelen meestal hetzelfde over andere conflicten in de wereld.

But every time we turn our attention to the news,

Maar telkens we naar het nieuws kijken,

it seems like one more country has gone up in flames.

lijkt weer een ander land in vlammen op te gaan.

So I've been wondering

Daarom vroeg ik me af

whether we should not start looking at conflict in a different way --

of we conflicten niet anders moeten gaan bekijken --

whether instead of simply wishing to end conflict,

of we in plaats van alleen te willen dat een conflict ophoudt,

we focus instead on how to wage conflict.

we ons niet eerder zouden moeten afvragen hoe met een conflict om te gaan.

This has been a big question for me,

Dit heeft me intens beziggehouden

one I've pursued together with my team at the nonprofit Just Vision.

samen met mijn team bij de non-profit Just Vision.

After witnessing several different kinds of struggles in the Middle East,

Na verschillende soorten van de strijd in het Midden-Oosten te hebben meegemaakt,

I started noticing some patterns on the more successful ones.

merkte ik een aantal patronen op bij de meer succesvolle.

I wondered whether these variables held across cases, and if they did,

Ik vroeg me af of deze variabelen overal golden en als ze dat deden,

what lessons we could glean for waging constructive conflict,

hoe we dan kunnen leren om een conflict constructief te laten verlopen

in Palestine, Israel and elsewhere.

in Palestina, Israël en elders.

There is some science about this.

Er bestaat wat wetenschap over.

In a study of 323 major political conflicts

In een studie van 323 grote politieke conflicten

from 1900 to 2006,

tussen 1900 en 2006,

Maria Stephan and Erica Chenoweth found that nonviolent campaigns

vonden Maria Stephan en Erica Chenoweth dat geweldloze campagnes

were almost 100 percent more likely to lead to success than violent campaigns.

bijna 100% meer kans op succes hadden dan gewelddadige campagnes.

Nonviolent campaigns are also less likely to cause physical harm

Geweldloze campagnes brengen ook minder lichamelijke schade toe

to those waging the campaign,

aan zowel de campagnevoerders

as well as their opponents.

als aan hun tegenstanders.

And, critically, they typically lead to more peaceful and democratic societies.

En belangrijker, ze leiden meestal

tot vreedzamere en democratischere samenlevingen.

In other words, nonviolent resistance is a more effective and constructive way

Met andere woorden, geweldloos verzet is een efficiënte en constructieve manier

of waging conflict.

voor het voeren van conflicten.

But if that's such an easy choice, why don't more groups use it?

Maar als de keuze zo gemakkelijk is, waarom doen niet meer groepen dat?

Political scientist Victor Asal and colleagues

Politiek wetenschapper Victor Asal en collega's

have looked at several factors

keken naar verschillende factoren

that shape a political group's choice of tactics.

die de keuze van tactiek van een fractie bepalen.

And it turns out that the greatest predictor

Het blijkt dat de grootste voorspeller

of a movement's decision to adopt nonviolence or violence

van de beslissing van een beweging voor geweldloosheid of geweld

is not whether that group is more left-wing or right-wing,

niet is of die groep meer links of rechts is,

not whether the group is more or less influenced by religious beliefs,

niet of de groep min of meer beïnvloed is door religieuze overtuigingen,

not whether it's up against a democracy or a dictatorship,

niet of ze nu tegen een democratie of een dictatuur is,

and not even the levels of repression that that group is facing.

en zelfs niet de mate van repressie waarmee die groep wordt geconfronteerd.

The greatest predictor of a movement's decision to adopt nonviolence

De grootste voorspeller van de beslissing om voor geweldloosheid te gaan

is its ideology regarding the role of women in public life.

is hun ideologie over de rol van vrouwen in het openbare leven.

(Applause)

(Applaus)

When a movement includes in its discourse

Wanneer een beweging gendergelijkheid opneemt in haar discours,

language around gender equality,

it increases dramatically the chances it will adopt nonviolence,

verhoogt dat drastisch de kans dat ze voor geweldloosheid gaan,

and thus, the likelihood it will succeed.

en dus ook de waarschijnlijkheid dat het zal lukken.

The research squared up with my own documentation

Het onderzoek kwam overeen met mijn eigen documentatie

of political organizing in Israel and Palestine.

van de politieke organisatie in Israël en Palestina.

I've noticed that movements which welcome women into leadership positions,

Ik heb gemerkt dat bewegingen die vrouwen verwelkomen in leidinggevende posities,

such as the one I documented in a village called Budrus,

zoals degene die ik documenteerde in het dorp Budrus,

were much more likely to achieve their goals.

veel meer kans hadden om hun doelen te bereiken.

This village was under a real threat of being wiped off the map

Dit dorp leefde onder reële bedreiging van de kaart te worden geveegd

when Israel started building the separation barrier.

toen Israël begon met de bouw van de scheidingsmuur.

The proposed route would require

De voorgestelde route zou voor deze gemeenschap

the destruction of this community's olive groves, their cemeteries

de vernietiging van hun olijfbomen en hun begraafplaatsen vereisen

and would ultimately enclose the village from all sides.

en zou uiteindelijk het dorp van alle kanten insluiten.

Through inspired local leadership,

Door geïnspireerd lokaal leiderschap

they launched a nonviolent resistance campaign to stop that from happening.

lanceerden ze een campagne van geweldloos verzet om dit te stoppen.

The odds were massively stacked against them.

Hun kansen op succes leken nihil.

But they had a secret weapon:

Maar ze hadden een geheim wapen:

a 15-year-old girl

een 15-jarig meisje

who courageously jumped in front of a bulldozer

sprong moedig voor een bulldozer

which was about to uproot an olive tree, stopping it.

die een ​​olijfboom ging ontwortelen, en hield hem tegen.

In that moment, the community of Budrus realized what was possible

Toen besefte de gemeenschap van Budrus wat mogelijk was

if they welcomed and encouraged women to participate in public life.

als ze vrouwen verwelkomden om deel te nemen aan het openbare leven.

And so it was that the women of Budrus went to the front lines day after day,

De vrouwen in Budrus gingen dag na dag naar de frontlinies

using their creativity and acumen to overcome multiple obstacles they faced

en gebruikten hun creativiteit en inzicht om de obstakels te overwinnen

in a 10-month unarmed struggle.

in een 10 maanden durende ongewapende strijd.

And as you can probably tell at this point,

Jullie hebben waarschijnlijk al door

they win at the end.

dat ze het uiteindelijk wonnen.

The separation barrier was changed completely

De scheidingsmuur werd volledig verlegd

to the internationally recognized green line,

naar de internationaal erkende groene lijn

and the women of Budrus came to be known across the West Bank

en de vrouwen van Budrus werden aan de hele Westelijke Jordaanoever

for their indomitable energy.

bekend om hun ontembare energie.

(Applause)

(Applaus)

Thank you.

Dank je.

I want to pause for a second, which you helped me do,

Ik wil even onderbreken, wat jullie me hielpen doen,

because I do want to tackle two very serious misunderstandings

want ik wil twee wel zeer ernstige misverstanden

that could happen at this point.

hierover aanpakken.

The first one is that I don't believe

Het eerste is dat ik niet geloof

women are inherently or essentially more peaceful than men.

dat vrouwen van nature of in wezen vreedzamer zijn dan mannen.

But I do believe that in today's world,

Maar ik geloof dat in de wereld van vandaag

women experience power differently.

vrouwen macht anders ervaren.

Having had to navigate being in the less powerful position

Hun weg moeten vinden in de minder machtige positie

in multiple aspects of their lives,

in meerdere aspecten van hun leven

women are often more adept

maakt vrouwen vaak meer bedreven

at how to surreptitiously pressure for change

in hoe je stiekem verandering kan doordrukken

against large, powerful actors.

tegen grote, machtige actoren.

The term "manipulative," often charged against women in a derogatory way,

De term 'manipulatief' wordt vrouwen vaak nogal denigrerend verweten

reflects a reality in which women have often had to find ways

en weerspiegelt een werkelijkheid waarin vrouwen vaak manieren moeten vinden

other than direct confrontation to achieve their goals.

om hun doelen te bereiken anders dan door directe confrontatie.

And finding alternatives to direct confrontation

Het vinden van alternatieven voor directe confrontatie

is at the core of nonviolent resistance.

is de kern van geweldloos verzet.

Now to the second potential misunderstanding.

Nu het tweede mogelijke misverstand.

I've been talking a lot about my experiences in the Middle East,

Ik heb veel gepraat over mijn ervaringen in het Midden-Oosten

and some of you might be thinking now

en sommigen zullen nu misschien denken

that the solution then is for us to educate Muslim and Arab societies

dat de oplossing is dat we islamitische en Arabische samenlevingen zo opvoeden

to be more inclusive of their women.

dat ze hun vrouwen een belangrijker rol toedelen.

If we were to do that, they would be more successful.

Als we dat zouden doen, zouden ze meer succes hebben.

They do not need this kind of help.

Dit soort hulp hebben ze niet nodig.

Women have been part of the most influential movements

Vrouwen hadden deel aan de meest invloedrijke bewegingen

coming out of the Middle East,

uit het Midden-Oosten,

but they tend to be invisible to the international community.

maar ze lijken onzichtbaar voor de internationale gemeenschap.

Our cameras are largely focused on the men

Onze camera's zijn grotendeels gericht op de mannen,

who often end up involved in the more confrontational scenes

die vaak betrokken zijn bij de meer confronterende scenes

that we find so irresistible in our news cycle.

die we zo onweerstaanbaar vinden in onze berichtgeving.

And we end up with a narrative that not only erases women

En zo eindigen we met een verhaal dat niet alleen de vrouwen uitwist

from the struggles in the region

in de strijd in het gebied,

but often misrepresents the struggles themselves.

maar vaak een verkeerde voorstelling geeft van de strijd zelf.

In the late 1980s, an uprising started in Gaza,

In de late jaren 80 begon een opstand in Gaza

and quickly spread to the West Bank and East Jerusalem.

en verspreidde zich snel

naar de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem.

It came to be known as the First Intifada,

Hij werd bekend als de Eerste Intifada

and people who have any visual memory of it

en mensen die het zich nog herinneren,

generally conjure up something like this:

geven het over het algemeen als volgt weer:

Palestinian men throwing rocks at Israeli tanks.

Palestijnse mannen gooien stenen naar Israëlische tanks.

The news coverage at the time

In de berichtgeving van die tijd

made it seem like stones, Molotov cocktails and burning tires

leek het alsof stenen, molotovcocktails en brandende banden

were the only activities taking place in the Intifada.

de enige activiteiten waren die plaatsvonden in de Intifada.

This period, though, was also marked by widespread nonviolent organizing

Maar deze periode werd ook gekenmerkt

door een wijdverbreide geweldloze organisatie

in the forms of strikes, sit-ins and the creation of parallel institutions.

in de vorm van stakingen, sit-ins en het creëren van parallelle instellingen.

During the First Intifada,

Tijdens de Eerste Intifada

whole sectors of the Palestinian civilian population mobilized,

werden hele sectoren van de Palestijnse burgerbevolking gemobiliseerd,

cutting across generations, factions and class lines.

dwars doorheen generatie-, factie- en klassegrenzen.

They did this through networks of popular committees,

Zij deden dit door netwerken van volkscommissies,

and their use of direct action and communal self-help projects

en hun gebruik van directe actie en gemeenschappelijke zelfhulpprojecten

challenged Israel's very ability

daagde het vermogen van Israël ten zeerste uit

to continue ruling the West Bank and Gaza.

om baas te blijven

op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook.

According to the Israeli Army itself,

Volgens het Israëlische leger zelf

97 percent of activities during the First Intifada were unarmed.

was 97% van de activiteiten tijdens de Eerste Intifada ongewapend.

And here's another thing that is not part of our narrative about that time.

Hier is nog iets dat geen deel uitmaakt van ons verhaal over die tijd.

For 18 months in the Intifada,

Gedurende 18 maanden van de Intifada,

women were the ones calling the shots behind the scenes:

waren het de vrouwen die de touwtjes achter de schermen in handen hadden:

Palestinian women from all walks of life

Palestijnse vrouwen uit alle lagen van de bevolking

in charge of mobilizing hundreds of thousands of people

mobiliseerden honderdduizenden mensen

in a concerted effort to withdraw consent from the occupation.

in een gezamenlijke inspanning om de toestemming

voor de bezetting in te trekken.

Naela Ayesh, who strived to build a self-sufficient Palestinian economy

Naela Ayyash wilde een zelfvoorzienende Palestijnse economie opbouwen

by encouraging women in Gaza to grow vegetables in their backyards,

door vrouwen in Gaza aan te moedigen

om groenten te verbouwen in hun achtertuin,

an activity deemed illegal by the Israeli authorities at that time;

wat niet mocht van de Israëlische autoriteiten.

Rabeha Diab, who took over decision-making authority

Rabeha Diab, die de beslissingsbevoegdheid

for the entire uprising

voor de hele opstand overnam

when the men who had been running it

toen de mannen die ze hadden geleid,

were deported;

gedeporteerd werden.

Fatima Al Jaafari, who swallowed leaflets containing the uprising's directives

Fatima Al Jaafari, die folders met richtlijnen van de opstand inslikte

in order to spread them across the territories

om ze over het grondgebied te verspreiden

without getting caught;

zonder gepakt te worden.

and Zahira Kamal,

En Zahira Kamal,

who ensured the longevity of the uprising

die de opstand deed voortduren

by leading an organization

door het leiden van een organisatie

that went from 25 women to 3,000 in a single year.

die in één jaar ging van 25 naar 3000 vrouwen.

Despite their extraordinary achievements,

Ondanks hun buitengewone prestaties

none of these women have made it into our narrative of the First Intifada.

komt geen van deze vrouwen voor in ons verhaal van de Eerste Intifada.

We do this in other parts of the globe, too.

We doen dit ook in andere delen van de wereld.

In our history books, for instance, and in our collective consciousness,

In onze geschiedenisboeken, bijvoorbeeld, en in ons collectieve bewustzijn,

men are the public faces and spokespersons

zijn mannen de publieke gezichten en woordvoerders

for the 1960s struggle for racial justice in the United States.

voor de strijd in de jaren 60 voor rassengelijkheid in de Verenigde Staten.

But women were also a critical driving force,

Maar vrouwen waren ook daar een cruciale drijvende kracht.

mobilizing, organizing, taking to the streets.

Zij mobiliseerden, organiseerden en gingen de straat op.

How many of us think of Septima Clark

Hoevelen van ons denken aan Septima Clark

when we think of the United States Civil Rights era?

als we denken aan het tijdperk voor gelijke rechten in de VS?

Remarkably few.

Opvallend weinig.

But she played a crucial role in every phase of the struggle,

Maar ze speelde een cruciale rol in elke fase van de strijd,

particularly by emphasizing literacy and education.

met name door het benadrukken van geletterdheid en onderwijs.

She's been omitted, ignored,

Ze werd weggelaten, genegeerd,

like so many other women who played critical roles

zoals zoveel andere vrouwen die een cruciale rol speelden

in the United States Civil Rights Movement.

in de beweging voor gelijke rechten in de VS.

This is not about getting credit.

Het gaat niet over erkenning krijgen.

It's more profound than that.

Het gaat dieper dan dat.

The stories we tell matter deeply to how we see ourselves,

De verhalen die we vertellen, zijn belangrijk voor hoe we onszelf zien

and to how we believe movements are run

en voor hoe wij geloven dat bewegingen worden geleid

and how movements are won.

en hoe bewegingen worden gewonnen.

The stories we tell about a movement like the First Intifada

De verhalen die we vertellen over een beweging als de Eerste Intifada

or the United States Civil Rights era

of over het tijdperk voor gelijke rechten in de VS

matter deeply and have a critical influence

zijn uiterst belangrijk en hebben een kritische invloed

in the choices Palestinians,

in de keuzes die Palestijnen,

Americans

Amerikanen

and people around the world will make

en mensen over de hele wereld zullen maken

next time they encounter an injustice

wanneer ze nogmaals onrecht tegenkomen

and develop the courage to confront it.

en de moed opbrengen om het tegen te gaan.

If we do not lift up the women who played critical roles in these struggles,

Als we de vrouwen die in deze strijd

een cruciale rol hebben gespeeld niet verheffen,

we fail to offer up role models to future generations.

bieden we geen rolmodellen aan aan de toekomstige generaties.

Without role models, it becomes harder

Zonder rolmodellen wordt het voor vrouwen moeilijker

for women to take up their rightful space

om hun rechtmatige ruimte in te nemen

in public life.

in het openbare leven.

And as we saw earlier,

En zoals we al eerder zagen,

one of the most critical variables

is een van de belangrijkste variabelen,

in determining whether a movement will be successful or not

die bepalen of een beweging al dan niet succesvol is,

is a movement's ideology regarding the role of women

de ideologie van een beweging over de rol van vrouwen

in public life.

in het openbare leven.

This is a question of whether we're moving

Dit bepaalt of we gaan

towards more democratic and peaceful societies.

naar een meer democratische en vreedzame samenleving.

In a world where so much change is happening,

In een wereld waar zoveel verandert

and where change is bound to continue at an increasingly faster pace,

en waar verandering steeds sneller gaat,

it is not a question of whether we will face conflict,

is het geen kwestie of we met conflict zullen worden geconfronteerd,

but rather a question

maar eerder een vraag

of which stories will shape

van welke verhalen zullen bepalen

how we choose to wage conflict.

hoe we kiezen om conflicten aan te gaan.

Thank you.

Dank je.

(Applause)

(Applaus)