Karima Bennoune: The side of terrorism that doesn't make headlines

Vertaald door: Mijke Mulder Nagekeken door: Juan Cárdenas Anaya

Could I protect my father

Kon ik mijn vader beschermen

from the Armed Islamic Group with a paring knife?

tegen de Gewapende Islamitische Groep met een aardappelschilmesje?

That was the question I faced

Dat was de vraag,

one Tuesday morning in June of 1993,

op een dinsdagochtend in juni 1993,

when I was a law student.

Ik studeerde toen rechten.

I woke up early that morning

Ik stond die dag vroeg op in het huis van mijn vader,

in Dad's apartment

on the outskirts of Algiers, Algeria,

aan de rand van Algiers in Algerije.

to an unrelenting pounding on the front door.

Er werd hard op de deur gebonsd.

It was a season as described by a local paper

Een plaatselijk krant schreef dat tijdens deze periode

when every Tuesday a scholar fell

elke dinsdag een intellectueel sneuvelde

to the bullets of fundamentalist assassins.

door een kogel van fundamentalisten.

My father's university teaching of Darwin

Mijn vader gaf college over Darwin,

had already provoked a classroom visit

wat leidde tot een klassenbezoek

from the head of the so-called Islamic Salvation Front,

door de leider van het Islamitisch Reddingsfront.

who denounced Dad as an advocate of biologism

Hij noemde mijn vader een voorstander van het biologisme,

before Dad had ejected the man,

waarna mijn vader hem eruit zette.

and now whoever was outside

De man aan de deur

would neither identify himself nor go away.

weigerde zijn naam te vertellen en ging niet weg.

So my father tried to get the police on the phone,

Mijn vader probeerde de politie te bellen,

but perhaps terrified by the rising tide

maar die was angstig vanwege de opkomst van militant extremisme,

of armed extremism that had already claimed

die al veel Algerijnse agenten het leven gekost had.

the lives of so many Algerian officers,

they didn't even answer.

Ze namen de telefoon niet op.

And that was when I went to the kitchen,

Ik ging naar de keuken,

got out a paring knife,

haalde een mesje

and took up a position inside the entryway.

en ging in de hal staan.

It was a ridiculous thing to do, really,

Het was een domme actie,

but I couldn't think of anything else,

maar ik kon niets beters verzinnen.

and so there I stood.

Daar stond ik dan.

When I look back now, I think that that was the moment

Achteraf gezien, vormde dit moment

that set me on the path was to writing a book

voor mij de aanleiding om een boek te schrijven,

called "Your Fatwa Does Not Apply Here:

getiteld 'Hier geldt jouw fatwa niet:

Untold Stories from the Fight Against Muslim Fundamentalism."

onbekende verhalen uit de strijd tegen moslimfundamentalisme'.

The title comes from a Pakistani play.

De titel komt uit een Pakistaans toneelstuk.

I think it was actually that moment

Deze gebeurtenis

that sent me on the journey

werd de start van een reis.

to interview 300 people of Muslim heritage

Ik interviewde 300 mensen met een moslimachtergrond

from nearly 30 countries,

uit bijna 30 landen,

from Afghanistan to Mali,

van Afghanistan tot Mali.

to find out how they fought fundamentalism

Ik onderzocht hoe zij het fundamentalisme bestreden

peacefully like my father did,

op een geweldloze manier, zoals mijn vader,

and how they coped with the attendant risks.

en hoe zij omgingen met de bijhorende gevaren.

Luckily, back in June of 1993,

In juni 1993

our unidentified visitor went away,

ging de onbekende bezoeker gelukkig weg.

but other families were so much less lucky,

Andere gezinnen hadden minder geluk.

and that was the thought that motivated my research.

Deze gedachte vormde de motivatie voor mijn onderzoek.

In any case, someone would return

Een paar maanden later

a few months later and leave a note

liet iemand een briefje achter op de keukentafel van mijn vader.

on Dad's kitchen table,

which simply said, "Consider yourself dead."

Daar stond op geschreven: "Je bent dood".

Subsequently, Algeria's fundamentalist armed groups

De Algerijnse Gewapende Islamitische Groep

would murder as many as 200,000 civilians

vermoordde vervolgens 200.000 burgers.

in what came to be known

Men noemde de jaren negentig later het donkere decennium.

as the dark decade of the 1990s,

including every single one

Ook elk van deze vrouwen

of the women that you see here.

werd vermoord.

In its harsh counterterrorist response,

Tijdens de anti-terroristische reactie,

the state resorted to torture

zette de staat marteling in

and to forced disappearances,

en gedwongen verdwijningen.

and as terrible as all of these events became,

Hoewel de gebeurtenissen verschrikkelijk waren,

the international community largely ignored them.

hield de internationale gemeenschap haar mond.

Finally, my father, an Algerian peasant's son turned professor,

Mijn vader, een Algerijnse boerenzoon die professor werd,

was forced to stop teaching at the university

moest stoppen met lesgeven aan de universiteit

and to flee his apartment,

en ontvluchtte zijn huis.

but what I will never forget

Ik zal nooit vergeten

about Mahfoud Bennoune, my dad,

hoe mijn vader, Mahfoud Bennoune,

was that like so many other Algerian intellectuals,

net als vele andere Algerijnse intellectuelen,

he refused to leave the country

weigerde het land te verlaten.

and he continued to publish pointed criticisms,

Hij bleef scherpe kritiek uiten,

both of the fundamentalists

zowel op de fundamentalisten

and sometimes of the government they battled.

als op de regering waartegen zij vochten.

For example, in a November 1994 series

In november 1994, schreef hij een serie

in the newspaper El Watan

in de krant El Watan ('Het vaderland')

entitled "How Fundamentalism

met de titel "Hoe fundamentalisme

Produced a Terrorism without Precedent,"

een ongekend terrorisme voorbracht".

he denounced what he called

Hij keurde af dat de terroristen braken met de ware islam

the terrorists' radical break with the true Islam

as it was lived by our ancestors.

zoals die gepraktiseerd werd door onze voorouders.

These were words that could get you killed.

Zulke woorden konden je de kop kosten.

My father's country taught me

Mijn vaderland leerde me

in that dark decade of the 1990s that

in het donkere decennium van de jaren negentig

the popular struggle against Muslim fundamentalism

dat de wijdverbreide strijd tegen moslimfundamentalisme

is one of the most important

een van de belangrijkste

and overlooked human rights struggles

en meest onderbelichte mensenrechtengevechten

in the world.

in de wereld is.

This remains true today, nearly 20 years later.

Twintig jaar later is dit nog steeds zo.

You see, in every country

In elk land

where you hear about armed jihadis

waar gewapende jihadstrijders

targeting civilians,

burgers aanvallen,

there are also unarmed people

zijn er ook ongewapende mensen

defying those militants that you don't hear about,

die opstaan tegen de militanten en over hen hoor je niets.

and those people need our support to succeed.

Deze mensen hebben onze steun nodig om te kunnen slagen.

In the West, it's often assumed

In het Westen neemt men vaak aan

that Muslims generally condone terrorism.

dat moslims terrorisme gedogen.

Some on the right think this because they view

Aan de rechterkant beschouwt men soms

Muslim culture as inherently violent,

de moslimcultuur als inherent gewelddadig.

and some on the left imagine this

Aan de linkerkant denkt men dit

because they view Muslim violence,

omdat ze moslimgeweld,

fundamentalist violence,

fundamentalistisch geweld,

solely as a product of legitimate grievances.

soms enkel als rechtmatige wrok zien.

But both views are dead wrong.

Beide opvattingen zijn compleet verkeerd.

In fact, many people of Muslim heritage

Over de hele wereld zijn veel mensen

around the world are staunch opponents

met een moslimachtergrond fel gekant tegen

both of fundamentalism and of terrorism,

zowel fundamentalisme als terrorisme,

and often for very good reason.

vaak met goede redenen.

You see, they're much more likely to be victims

Zij lopen meer kans slachtoffer te worden

of this violence than its perpetrators.

van dit geweld dan de daders.

Let me just give you one example.

Om een voorbeeld te geven,

According to a 2009 survey

volgens een onderzoek uit 2009

of Arabic language media resources,

naar Arabische media,

between 2004 and 2008,

waren tussen 2004 en 2008

no more than 15 percent of al Qaeda's victims

slechts 15 procent van de slachtoffers van Al Qaida

were Westerners.

van westerse afkomst.

That's a terrible toll, but the vast majority

Dat is een zwaar verlies, maar de meerderheid

were people of Muslim heritage,

had een moslimachtergrond

killed by Muslim fundamentalists.

en werd vermoord door moslimfundamentalisten.

Now I've been talking for the last five minutes

Ik spreek aldoor over fundamentalisme.

about fundamentalism, and you have a right to know

Laat me je uitleggen wat ik met die term precies bedoel.

exactly what I mean.

I cite the definition given by the Algerian sociologist

Ik hanteer de definitie van de Algerijnse socioloog

Marieme Helie Lucas,

Marieme Helie-Lucas.

and she says that fundamentalisms,

Zij zegt over fundamentalismes,

note the "s," so within all of the world's

in meervoud, dus in alle wereldreligies,

great religious traditions,

"fundamentalisms are political movements of the extreme right

"politieke, extreemrechtse bewegingen zijn

which in a context of globalization

die in de context van globalisatie

manipulate religion in order to achieve

religie gebruiken

their political aims."

voor politieke doeleinden".

Sadia Abbas has called this the radical politicization

Sadia Abbas noemde dit het radicaal politiseren van de theologie.

of theology.

Now I want to avoid projecting the notion

Ik wil niet het beeld creëren

that there's sort of a monolith out there

dat er een eensgezind bolwerk bestaat van moslimfundamentalisme,

called Muslim fundamentalism that is the same everywhere,

dat overal hetzelfde is.

because these movements also have their diversities.

Er zijn verschillende bewegingen.

Some use and advocate violence.

Sommige gebruiken en propageren geweld,

Some do not, though they're often interrelated.

andere niet, hoewel dit vaak samengaat.

They take different forms.

Ze zien er verschillend uit.

Some may be non-governmental organizations,

Soms zijn het niet-gouvernementele organisaties,

even here in Britain like Cageprisoners.

zoals 'Cageprisoners' in Groot-Brittanië.

Some may become political parties,

Soms worden het politieke partijen,

like the Muslim Brotherhood,

zoals de Moslimbroederschap.

and some may be openly armed groups

Soms zijn het openlijk milities,

like the Taliban.

zoals de Taliban.

But in any case, these are all radical projects.

Allemaal zijn het radicale bewegingen,

They're not conservative or traditional approaches.

geen conservatieve of traditionele benaderingen.

They're most often about changing people's relationship with Islam

Ze willen de relatie van mensen tot islam

rather than preserving it.

liever veranderen dan behouden.

What I am talking about is the Muslim extreme right,

Ik heb het over islamitisch extreemrechts.

and the fact that its adherents are

Dat de aanhangers moslims zijn,

or purport to be Muslim

of beweren dit te zijn,

makes them no less offensive

maakt hen niet

than the extreme right anywhere else.

minder aanstootgevend dan andere extreemrechtsen.

So in my view, if we consider ourselves

Als wij onszelf

liberal or left-wing,

liberaal of links vinden,

human rights-loving or feminist,

mensenrechten-liefhebber of feminist,

we must oppose these movements

dan moeten we deze bewegingen bestrijden.

and support their grassroots opponents.

We moeten de burger-oppositie steunen.

Now let me be clear

Laat het duidelijk zijn

that I support an effective struggle

dat ik een effectieve strijd

against fundamentalism,

tegen fundamentalisme steun.

but also a struggle that must itself

Maar deze strijd moet

respect international law,

het internationale recht gehoorzamen.

so nothing I am saying should be taken

Niets van wat ik zeg,

as a justification for refusals

is een rechtvaardiging

to democratize,

om democratisering te weigeren.

and here I send out a shout-out of support

Bij deze wil ik mijn steun uitspreken

to the pro-democracy movement in Algeria today, Barakat.

voor de pro-democratische Algerijnse beweging Barakat.

Nor should anything I say be taken

Ook niets van wat ik zeg,

as a justification of violations of human rights,

is een rechtvaardiging voor mensenrechtenschendingen,

like the mass death sentences

als de collectieve doodstraf

handed out in Egypt earlier this week.

die eerder deze week is opgelegd in Egypte.

But what I am saying

Wat ik wil zeggen,

is that we must challenge these Muslim fundamentalist movements

is dat we deze moslimfundamentalistische bewegingen moeten stoppen,

because they threaten human rights

omdat ze de mensenrechten bedreigen

across Muslim-majority contexts,

in vele islamitische samenlevingen.

and they do this in a range of ways,

Dit doen ze op tal van manieren,

most obviously with the direct attacks on civilians

bijvoorbeeld door burgers direct aan te vallen

by the armed groups that carry those out.

met gewapende bendes.

But that violence is just the tip of the iceberg.

Maar dit geweld is slechts het topje van de ijsberg.

These movements as a whole purvey discrimination

Deze bewegingen produceren discriminatie

against religious minorities and sexual minorities.

tegen religieuze en seksuele minderheden.

They seek to curtail the freedom of religion

Ze trachten de vrijheid te beknotten

of everyone who either practices in a different way

van mensen die hun geloof op een andere manier praktiseren,

or chooses not to practice.

of die niet praktiserend zijn.

And most definingly, they lead an all-out war

En het meest kenmerkend: ze trekken ten strijde

on the rights of women.

tegen vrouwenrechten.

Now, faced with these movements

Geconfronteerd met deze bewegingen,

in recent years, Western discourse

heeft het westerse discours

has most often offered

meestal twee zwakke reacties geboden.

two flawed responses.

The first that one sometimes finds on the right

De eerste vind je soms aan de rechterkant

suggests that most Muslims are fundamentalist

en suggereert dat moslims fundamentalisten zijn,

or something about Islam is inherently fundamentalist,

of dat de islam per definitie fundamentalistisch is.

and this is just offensive and wrong,

Dit is beledigend en verkeerd.

but unfortunately on the left one sometimes encounters

Helaas kom je bij links soms opvattingen tegen

a discourse that is too politically correct

die te politiek correct zijn.

to acknowledge the problem of Muslim fundamentalism at all

Ze onderkennen het probleem van moslimfundamentalisme niet,

or, even worse, apologizes for it,

of proberen het te goed te praten.

and this is unacceptable as well.

Ook dit is onaanvaardbaar.

So what I'm seeking is a new way

Ik wil op zoek naar een nieuwe manier

of talking about this all together,

om hierover te praten,

which is grounded in the lived experiences

gebaseerd op de ervaringen

and the hope of the people on the front lines.

en de hoop van de mensen in de vuurlijn.

I'm painfully aware that there has been

Ik weet dat discriminatie tegen moslims

an increase in discrimination against Muslims in recent years

de laatste jaren is toegenomen

in countries like the U.K. and the U.S.,

in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië.

and that too is a matter of grave concern,

Ook dit is een punt van zorg,

but I firmly believe

maar ik geloof stellig

that telling these counter-stereotypical stories

dat het vertellen van de niet-stereotype verhalen

of people of Muslim heritage

van mensen met een moslimachtergrond,

who have confronted the fundamentalists

die opstaan tegen fundamentalisten

and been their primary victims

en hun hoofddoelwit zijn,

is also a great way of countering that discrimination.

een goede methode is om die discriminatie te bestrijden.

So now let me introduce you

Ik wil je de verhalen vertellen

to four people whose stories

van vier mensen.

I had the great honor of telling.

Ik voel me vereerd dat ik ze mag doorgeven.

Faizan Peerzada and the Rafi Peer Theatre

Faizan Peerzada en het Rafi Peer-theater,

workshop named for his father

vernoemd naar zijn vader,

have for years promoted the performing arts

stimuleerden jarenlang de podiumkunsten

in Pakistan.

in Pakistan.

With the rise of jihadist violence,

Toen het jihadisme toenam,

they began to receive threats

ontvingen ze dreigementen dat ze hun activiteiten moesten staken.

to call off their events, which they refused to heed.

Ze weigerden.

And so a bomber struck their 2008

Toen was er een bomaanslag in 2008,

eighth world performing arts festival in Lahore,

tijdens het achtste festival van de podiumkunsten in Lahore.

producing rain of glass

Het regende glas

that fell into the venue

op het festivalterrein.

injuring nine people,

Negen raakten gewond.

and later that same night,

Diezelfde avond

the Peerzadas made a very difficult decision:

namen de Peerzada's een lastig besluit.

they announced that their festival

Ze kondigden aan dat het festival

would continue as planned the next day.

de volgende dag gewoon doorging.

As Faizan said at the time,

Faizan zei toen:

if we bow down to the Islamists,

"Als we buigen voor de islamisten,

we'll just be sitting in a dark corner.

kruipen we stilletjes in een hoekje."

But they didn't know what would happen.

Wat zou er gebeuren?

Would anyone come?

Komt er nog iemand?

In fact, thousands of people came out the next day

De volgende dag kwamen er duizenden mensen

to support the performing arts in Lahore,

om de podiumkunsten in Lahore te steunen.

and this simultaneously thrilled

Dit ontroerde en beangstigde Faizan tegelijkertijd.

and terrified Faizan,

and he ran up to a woman

Hij snelde op een vrouw af

who had come in with her two small children,

met twee kleine kinderen.

and he said, "You do know there was a bomb here yesterday,

Hij zei: "Weet u wel dat er gisteren een bom afging?

and you do know there's a threat here today."

Het is hier onveilig vandaag."

And she said, "I know that,

Ze zei: "Ik weet het,

but I came to your festival

maar ik bezocht uw festival

with my mother when I was their age,

samen met mijn moeder toen ik zo oud was als zij.

and I still have those images in my mind.

Ik kan me de beelden nog herinneren.

We have to be here."

Wij moeten hier zijn."

With stalwart audiences like this,

Door het toegewijde publiek

the Peerzadas were able to conclude

konden de Peerzada's

their festival on schedule.

het festival voortzetten volgens plan.

And then the next year,

Het jaar daarop

they lost all of their sponsors

verloren ze alle sponsoren

due to the security risk.

om veiligheidsredenen.

So when I met them in 2010,

Toen ik hen ontmoette in 2010

they were in the middle of the first subsequent event

hielden ze een ander evenement

that they were able to have in the same venue,

op datzelfde terrein.

and this was the ninth youth performing arts festival

Dit was het negende festival van de podiumkunsten voor jongeren,

held in Lahore in a year when that city

in Lahore, terwijl er in die stad dat jaar

had already experienced 44 terror attacks.

al 44 aanslagen waren gepleegd.

This was a time when the Pakistani Taliban

De Pakistaanse Taliban begon toen

had commenced their systematic targeting

op systematische wijze

of girls' schools that would culminate

meisjesscholen aan te vallen, met als dieptepunt

in the attack on Malala Yousafzai.

de aanslag op Malala Yousafzai.

What did the Peerzadas do in that environment?

Wat deden de Peerzada's onder die omstandigheden?

They staged girls' school theater.

Ze voerden een toneelstuk op met schoolmeisjes.

So I had the privilege of watching "Naang Wal,"

Ik mocht 'Naang Wal' zien,

which was a musical in the Punjabi language,

een musical in het Punjabi.

and the girls of Lahore Grammar School

De meisjes van Middelbare School Lahore

played all the parts.

speelden alle rollen.

They sang and danced,

Ze zongen en dansten.

they played the mice and the water buffalo,

Ze speelden de muizen en de waterbuffel.

and I held my breath, wondering,

Ik zat op het puntje van mijn stoel.

would we get to the end

Zouden we het einde

of this amazing show?

van deze prachtige voorstelling halen?

And when we did, the whole audience

Bij het einde ging er een zucht van verlichting

collectively exhaled,

door het publiek.

and a few people actually wept,

Een paar huilden.

and then they filled the auditorium

Ze vulden de zaal

with the peaceful boom of their applause.

met een knallend applaus.

And I remember thinking in that moment

Op dat moment herinnerde ik me de terroristen

that the bombers made headlines here

die twee jaar ervoor het nieuws haalden.

two years before

but this night and these people

Maar deze avond en deze mensen

are as important a story.

zijn minstens zo belangrijk.

Maria Bashir is the first and only

Maria Bashir is de eerste en enige

woman chief prosecutor in Afghanistan.

vrouwelijke procureur-generaal van Afghanistan.

She's been in the post since 2008

Ze is in functie sinds 2008

and actually opened an office to investigate

en opende een kantoor om geweldsdelicten

cases of violence against women,

tegen vrouwen te onderzoeken.

which she says is the most important area

Ze noemt dit de belangrijkste taak

in her mandate.

binnen haar ambt.

When I meet her in her office in Herat,

Ik ontmoette haar in haar kantoor in Herat,

she enters surrounded by

waar ze binnenkwam,

geflankeerd door vier grote, zwaarbewapende mannen.

four large men with four huge guns.

In fact, she now has 23 bodyguards,

Ze heeft nu 23 lijfwachten,

because she has weathered bomb attacks

vanwege aanslagen op haar.

that nearly killed her kids,

Haar kinderen kwamen bijna om.

and it took the leg off of one of her guards.

Een lijfwacht verloor een been.

Why does she continue?

Waarom gaat ze door?

She says with a smile that that is the question

Met een glimlach antwoordt ze dat iedereen die vraag stelt.

that everyone asks—

as she puts it, "Why you risk not living?"

Ze zegt: "Waarom zou je niet het risico nemen om te leven?"

And it is simply that for her,

Zo simpel ligt het voor haar.

a better future for all the Maria Bashirs to come

Een betere toekomst voor de volgende Maria Bashirs

is worth the risk,

is dit risico waard.

and she knows that if people like her

Ze weet dat als mensen zoals zij

do not take the risk,

dit risico niet nemen,

there will be no better future.

er geen betere toekomst is.

Later on in our interview,

Tijdens het interview

Prosecutor Bashir tells me how worried she is

vertelde Bashir over haar bezorgdheid

about the possible outcome

over de mogelijke uitkomst

of government negotiations with the Taliban,

van onderhandelingen tussen de regering en de Taliban,

the people who have been trying to kill her.

de mensen die haar wilden vermoorden.

"If we give them a place in the government,"

"Als we hen deel maken van de regering,

she asks, "Who will protect women's rights?"

wie zal dan de rechten van vrouwen beschermen?"

And she urges the international community

Ze spoort de internationale gemeenschap aan

not to forget its promise about women

om de beloften over vrouwen niet te vergeten,

because now they want peace with Taliban.

omdat ze nu vrede willen met de Taliban.

A few weeks after I leave Afghanistan,

Een paar weken nadat ik uit Afghanistan vertrok,

I see a headline on the Internet.

las ik een kop op het internet.

An Afghan prosecutor has been assassinated.

Een Afghaanse procureur was geëlimineerd.

I google desperately,

Wanhopig zocht ik het internet door.

and thankfully that day I find out

Gelukkig ontdekte ik die dag

that Maria was not the victim,

dat Maria niet het slachtoffer was.

though sadly, another Afghan prosecutor

Helaas was een andere procureur

was gunned down on his way to work.

op weg naar zijn werk neergeschoten.

And when I hear headlines like that now,

Als ik zulke berichten hoor,

I think that as international troops

denk ik dat wanneer de internationale troepen

leave Afghanistan this year and beyond,

Afghanistan verlaten vanaf dit jaar,

we must continue to care

wij ons moeten blijven aantrekken

about what happens to people there,

wat de mensen daar overkomt,

to all of the Maria Bashirs.

alle mensen als Maria Bashir.

Sometimes I still hear her voice in my head

Ik hoor haar stem nog in mijn gedachten,

saying, with no bravado whatsoever,

zonder enige bravoure:

"The situation of the women of Afghanistan

"De omstandigheden zullen eens beter zijn

will be better someday.

voor de Afghaanse vrouwen.

We should prepare the ground for this,

We moeten de weg bereiden hiervoor

even if we are killed."

zelfs als we het met de dood bekopen."

There are no words adequate

Woorden schieten tekort

to denounce the al Shabaab terrorists

voor de walgelijke aanslag in Nairobi

who attacked the Westgate Mall in Nairobi

op de Westgate Mall door Al Shabaab,

on the same day as a children's cooking competition

op de dag dat daar een kookwedstrijd was voor kinderen,

in September of 2013.

in september 2013.

They killed 67, including poets and pregnant women.

Er waren 67 doden. Onder hen waren dichters en zwangere vrouwen.

Far away in the American Midwest,

Ver weg in het Middenwesten van Amerika

I had the good fortune of meeting Somali-Americans

ontmoette ik Somalische Amerikanen

who were working to counter the efforts of al Shabaab

die zich inzetten om het wek van Al Shabaab te verijdelen,

to recruit a small number of young people

dat een klein aantal jongeren ronselde

from their city of Minneapolis

uit hun stad, Minneapolis,

to take part in atrocities like Westgate.

om gruweldaden zoals in Westgate te plegen.

Abdirizak Bihi's studious

De leergierige neef van Abdirizak Bihi,

17-year-old nephew Burhan Hassan

de 17-jarige Burhan Hassan,

was recruited here in 2008,

werd daar in 2008 geronseld en aangemoedigd

spirited to Somalia,

om naar Somalië te reizen.

and then killed when he tried to come home.

Ze vermoordden hem toen hij terug naar huis wilde.

Since that time, Mr. Bihi,

Sindsdien spreekt meneer Bihi,

who directs the no-budget Somali Education and Advocacy Center,

die een Somalisch Onderwijs- en Steuncentrum leidt zonder fondsen,

has been vocally denouncing the recruitment

zich uit tegen het ronselen

and the failures of government

en de falende regering

and Somali-American institutions

en Somalisch-Amerikaanse instellingen,

like the Abubakar As-Saddique Islamic Center

zoals het Islamitsch Centrum Abubakar As Saddique,

where he believes his nephew was radicalized

waar zijn neef volgens hem radicaliseerde

during a youth program.

tijdens jongerenactiviteiten.

But he doesn't just criticize the mosque.

Hij bekritiseert niet alleen de moskee,

He also takes on the government

maar ook de regering,

for its failure to do more

die faalt in het voorkomen

to prevent poverty in his community.

van armoede binnen deze gemeenschap.

Given his own lack of financial resources,

Vanwege het gebrek aan financiële middelen

Mr. Bihi has had to be creative.

moest meneer Bihi vindingrijk zijn.

To counter the efforts of al Shabaab

Om Al Shabaab tegen te werken,

to sway more disaffected youth,

die ontevreden jongeren wilden binnenhalen

in the wake of the group's 2010 attack

na de aanslag van 2010

on World Cup viewers in Uganda,

op het publiek van het Wereldkampioenschap in Uganda,

he organized a Ramadan basketball tournament

organiseerde hij een Ramadan-basketbaltoernooi

in Minneapolis in response.

in Minneapolis.

Scores of Somali-American kids came out

Tientallen Somalisch-Amerikaanse kinderen verschenen

to embrace sport

en stortten zich op de sport,

despite the fatwa against it.

ondanks de fatwa ertegen.

They played basketball

Ze speelden basketbal.

as Burhan Hassan never would again.

Burhan Hassan zou dit nooit meer kunnen spelen.

For his efforts, Mr. Bihi has been ostracized

Meneer Bihi is vanwege zijn inspanningen in de ban gedaan

by the leadership of the Abubakar As-Saddique Islamic Center,

door het bestuur van het Islamitisch Centrum Abubakar As Saddique,

with which he used to have good relations.

waarmee hij eerder goede banden had.

He told me, "One day we saw the imam on TV

He vertelde me: "Op een dag zag ik de imam op televisie.

calling us infidels and saying,

Hij noemde ons heidenen en zei:

'These families are trying to destroy the mosque.'"

'Deze families willen de moskee vernietigen'."

This is at complete odds

Dit is het tegenovergestelde

with how Abdirizak Bihi understands

van wat Abdirizak Bihi zelf

what he is trying to do

probeert te bereiken

by exposing al Shabaab recruitment,

met het ontmaskeren van Al Shabaabs ronselaars.

which is to save the religion I love

Hij wil de godsdienst waar hij om geeft redden

from a small number of extremists.

van een beperkt aantal extremisten.

Now I want to tell one last story,

Het laatste verhaal

that of a 22-year-old law student in Algeria

is van een 22-jarige rechtenstudente uit Algerije,

named Amel Zenoune-Zouani

Amel Zenoune-Zouani.

who had the same dreams of a legal career

Ze droomde van een carrière in het recht,

that I did back in the '90s.

zoals ik in de negentiger jaren.

She refused to give up her studies,

Ze weigerde te stoppen met studeren,

despite the fact that the fundamentalists

ondanks het feit dat de fundamentalisten,

battling the Algerian state back then

die tegen de Algerijnse staat vochten,

threatened all who continued their education.

iedereen bedreigden die bleef studeren.

On January 26, 1997, Amel boarded the bus

Op 26 januari 1997 stapte Amel op de bus.

in Algiers where she was studying

Ze studeerde in Algiers

to go home and spend a Ramadan evening

en ging naar huis om een avond van de Ramadan

with her family,

bij haar familie door te brengen.

and would never finish law school.

Ze zou haar rechtenstudie nooit afronden.

When the bus reached the outskirts

Toen de bus de rand van de stad bereikte,

of her hometown, it was stopped

werden ze tegengehouden bij een controlepost van mannen

at a checkpoint manned by men

from the Armed Islamic Group.

van de Gewapende Islamitische Groep.

Carrying her schoolbag,

Omdat ze een schooltas droeg,

Amel was taken off the bus

werd Amel van de bus gehaald

and killed in the street.

en op straat vermoord.

The men who cut her throat

Ze sneden haar de keel door

then told everyone else,

en zeiden tegen de anderen:

"If you go to university,

"Als jullie naar de universiteit gaan,

the day will come when we will kill all of you

zullen we jullie op een dag allemaal vermoorden,

just like this."

precies zo."

Amel died at exactly 5:17 p.m.,

Amel stierf om exact 17:17 uur.

which we know because when she fell in the street,

Dit weten we omdat haar horloge stuk ging

her watch broke.

toen ze op straat viel.

Her mother showed me the watch

Haar moeder liet me het horloge zien.

with the second hand still aimed

De secondenwijzer wees nog

optimistically upward

optimistisch omhoog

towards a 5:18 that would never come.

richting de tijd 17:18, die nooit meer zou aanbreken.

Shortly before her death,

Kort voor haar dood zei Amel tegen haar moeder,

Amel had said to her mother of herself

and her sisters,

over zichzelf en haar zussen:

"Nothing will happen to us, Inshallah, God willing,

"Ons zal niets overkomen, als God het wil.

but if something happens,

Maar mocht er iets gebeuren,

you must know that we are dead for knowledge.

dan weet je dat we dood zijn vanwege onze kennis.

You and father must keep your heads held high."

Jij en vader moeten fier doorzetten."

The loss of such a young woman is unfathomable,

De dood van deze jonge vrouw valt niet te doorgronden.

and so as I did my research

Tijdens mijn onderzoek

I found myself searching for Amel's hope again

zocht ik de hoop van Amel.

and her name even means "hope" in Arabic.

Haar naam betekent "hoop" in het Arabisch.

I think I found it in two places.

Ik heb die op twee plaatsen gevonden.

The first is in the strength of her family

In de eerste plaats bij haar familie

and all the other families to continue telling their stories

en alle andere families die hun verhaal doorvertellen,

and to go on with their lives despite the terrorism.

die doorgaan met hun leven ondanks terrorisme.

In fact, Amel's sister Lamia overcame her grief,

De zus van Amel, Lamia, overwon haar rouw,

went to law school,

ging rechten studeren

and practices as a lawyer in Algiers today,

en is tegenwoordig advocaat in Algiers.

something which is only possible

Dit is alleen mogelijk

because the armed fundamentalists

doordat de gewapende fundamentalisten

were largely defeated in the country.

grotendeels verslagen zijn in het land.

And the second place I found Amel's hope

Ten tweede vond ik de hoop van Amel,

was everywhere that women and men

op iedere plaats waar vrouwen en mannen

continue to defy the jihadis.

de jihadisten trotseren.

We must support all of those in honor of Amel

Ter nagedachtenis aan Amel, moeten wij allen ondersteunen

who continue this human rights struggle today,

die deze mensenrechtenstrijd voortzetten,

like the Network of Women Living Under Muslim Laws.

zoals het Netwerk van Vrouwen onder Islamitisch Recht.

It is not enough, as the victims rights advocate

De advocate voor slachtofferrechten

Cherifa Kheddar told me in Algiers,

Cherifa Kheddar legde me uit in Algiers

it is not enough just to battle terrorism.

dat enkel het bestrijden van terrorisme niet genoeg is.

We must also challenge fundamentalism,

We moeten ook vechten tegen het fundamentalisme,

because fundamentalism is the ideology

want fundamentalisme is de ideologie

that makes the bed of this terrorism.

die een voedingsbodem vormt voor terrorisme.

Why is it that people like her, like all of them

Hoe komt het toch dat mensen zoals zij

are not more well known?

niet meer bekendheid genieten?

Why is it that everyone knows who Osama bin Laden was

Waarom weet iedereen wie Osama bin Laden was

and so few know of all of those

en kent bijna niemand al de mensen

standing up to the bin Ladens in their own contexts.

die weerstand bieden aan de Bin Laden van hun plaats en tijd?

We must change that, and so I ask you

Dit moet veranderen.

Daarom vraag ik je

to please help share these stories

om deze verhalen te delen

through your networks.

met je netwerk.

Look again at Amel Zenoune's watch,

Kijk naar het horloge van Amel Zenoune,

forever frozen,

dat voor eeuwig stil staat,

and now please look at your own watch

en kijk nu naar je eigen horloge.

and decide this is the moment that you commit

Dit is het moment om te besluiten

to supporting people like Amel.

om mensen zoals Amel te steunen.

We don't have the right to be silent about them

We mogen niet zwijgen over hen,

because it is easier

omdat het gemakkelijker is

or because Western policy is flawed as well,

of omdat het beleid van het Westen ook onvolkomen is.

because 5:17 is still coming

Het wordt nog te vaak 17:17 uur

to too many Amel Zenounes

voor mensen zoals Amel Zenoune,

in places like northern Nigeria,

bijvoorbeeld in Noord-Nigeria,

where jihadis still kill students.

waar jihadisten nog steeds studenten vermoorden.

The time to speak up in support of all of those

De tijd om onze stem te laten horen voor allen

who peacefully challenge fundamentalism

die zich verzetten tegen het fundamentalisme

and terrorism in their own communities

en het terrorisme binnen hun gemeenschap,

is now.

is nu aangebroken.

Thank you.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)