Chris Downey: Design with the blind in mind

Vertaald door: Janneke Meijntjes-Lok Nagekeken door: Christel Foncke

So, stepping down out of the bus,

Ik stapte uit de bus

I headed back to the corner

en liep terug naar de hoek van de straat.

to head west en route to a braille training session.

Ik was op weg naar een cursus braille.

It was the winter of 2009,

Het was de winter van 2009

and I had been blind for about a year.

en ik was al een jaar blind.

Things were going pretty well.

Het ging redelijk goed met mij.

Safely reaching the other side,

Ik kwam veilig aan de overkant

I turned to the left,

en sloeg linksaf.

pushed the auto-button for the audible pedestrian signal,

Ik drukte op de knop voor het audio- voetgangerssignaal

and waited my turn.

en wachtte mijn beurt af.

As it went off, I took off

Toen het signaal klonk, stak ik over

and safely got to the other side.

en kwam veilig aan de overkant.

Stepping onto the sidewalk,

Terwijl ik het voetpad opstapte,

I then heard the sound of a steel chair

hoorde ik het geluid van een metalen stoel,

slide across the concrete sidewalk in front of me.

die voor me over het betonnen voetpad werd gesleept.

I know there's a cafe on the corner,

Ik wist dat er op de hoek een café was,

and they have chairs out in front,

waar stoelen buiten stonden.

so I just adjusted to the left

Ik ging dus wat meer links lopen,

to get closer to the street.

dichter naar de straat toe.

As I did, so slid the chair.

De stoel deed hetzelfde.

I just figured I'd made a mistake,

Ik dacht dat ik me vergist had

and went back to the right,

en ging weer naar rechts,

and so slid the chair in perfect synchronicity.

maar de stoel deed perfect synchroon mee.

Now I was getting a little anxious.

Nu werd ik een beetje ongerust.

I went back to the left,

Ik ging weer naar links,

and so slid the chair,

de stoel ook,

blocking my path of travel.

zodat mijn weg belemmerd werd.

Now, I was officially freaking out.

Nu raakte ik echt over mijn toeren.

So I yelled,

Ik schreeuwde:

"Who the hell's out there? What's going on?"

'Wie is daar, verdomme? Wat gebeurt hier?'

Just then, over my shout,

Terwijl ik aan het schreeuwen was, hoorde ik

I heard something else, a familiar rattle.

iets anders, een bekend geratel.

It sounded familiar,

Dit kwam me bekend voor

and I quickly considered another possibility,

en ineens bedacht ik me iets.

and I reached out with my left hand,

Ik stak mijn linkerhand uit

as my fingers brushed against something fuzzy,

en mijn vingers streken langs iets onduidelijks.

and I came across an ear,

Ik kwam een oor tegen,

the ear of a dog, perhaps a golden retriever.

het oor van een hond, misschien een Golden Retriever.

Its leash had been tied to the chair

Haar riem was vastgebonden aan de stoel,

as her master went in for coffee,

want haar baasje haalde binnen koffie.

and she was just persistent in her efforts

Ze wilde me persé begroeten en hoopte misschien

to greet me, perhaps get a scratch behind the ear.

op een krabbel achter haar oren.

Who knows, maybe she was volunteering for service.

Wie weet wilde ze haar diensten wel aanbieden.

(Laughter)

(Gelach)

But that little story is really about

Mijn verhaaltje gaat eigenlijk over

the fears and misconceptions that come along

de angsten en misverstanden

with the idea of moving through the city

die erbij horen, als je als blinde door de stad loopt.

without sight,

die erbij horen, als je als blinde door de stad loopt.

seemingly oblivious to the environment

Het lijkt alsof je de omgeving

and the people around you.

en de mensen om je heen niet waarneemt.

So let me step back and set the stage a little bit.

Ter verduidelijking ga ik even terug in de tijd.

On St. Patrick's Day of 2008,

Op St. Patrick's Day in 2008

I reported to the hospital for surgery

ging ik naar het ziekenhuis om een hersentumor

to remove a brain tumor.

operatief te laten verwijderen.

The surgery was successful.

De operatie was geslaagd.

Two days later, my sight started to fail.

Twee dagen later begon ik slechter te zien.

On the third day, it was gone.

Op de derde dag was ik blind.

Immediately, I was struck by an incredible sense

Zoals ieder ander, werd ik overvallen

of fear, of confusion, of vulnerability,

door een onvoorstelbaar gevoel van angst, verwarring en kwetsbaarheid.

like anybody would.

door een onvoorstelbaar gevoel van angst, verwarring en kwetsbaarheid.

But as I had time to stop and think,

Maar toen ik tijd had om erover na te denken,

I actually started to realize

begon ik me te realiseren

I had a lot to be grateful for.

dat ik eigenlijk veel reden tot dankbaarheid had.

In particular, I thought about my dad,

Ik dacht vooral aan mijn vader,

who had passed away from complications

die was overleden aan de complicaties

from brain surgery.

van een hersenoperatie.

He was 36. I was seven at the time.

Hij was 36, ik was 7.

So although I had every reason

Ik mocht dan reden genoeg hebben om bang te zijn

to be fearful of what was ahead,

voor wat me te wachten stond

and had no clue quite what was going to happen,

en geen idee hebben, wat er precies ging gebeuren,

I was alive.

ik leefde nog.

My son still had his dad.

Mijn zoon had nog steeds een vader.

And besides, it's not like I was the first person

Bovendien was ik niet de eerste mens die ooit blind werd.

ever to lose their sight.

Bovendien was ik niet de eerste mens die ooit blind werd.

I knew there had to be all sorts of systems

Ik wist dat er allerlei systemen,

and techniques and training to have

technieken en trainingen moesten zijn,

to live a full and meaningful, active life

om als blinde een volledig, zinvol

without sight.

en actief leven te kunnen leiden.

So by the time I was discharged from the hospital

Toen ik dus na een paar dagen uit het ziekenhuis

a few days later, I left with a mission,

werd ontslagen, vertrok ik met een missie.

a mission to get out and get the best training

Een missie om zo snel mogelijk

as quickly as I could and get on to rebuilding my life.

de meest geschikte training te vinden en mijn leven opnieuw in te richten.

Within six months, I had returned to work.

Binnen 6 maanden was ik weer aan het werk.

My training had started.

Ik was aan mijn training begonnen.

I even started riding a tandem bike

Ik begon zelfs met fietsen op een tandem,

with my old cycling buddies,

met mijn oude wielrenmaatjes.

and was commuting to work on my own,

Ik pendelde in mijn eentje naar mijn werk,

walking through town and taking the bus.

wandelend door de stad en per bus.

It was a lot of hard work.

Het was een hele zware klus.

But what I didn't anticipate

Door die snelle overgang had ik echter niet gerekend

through that rapid transition

Door die snelle overgang had ik echter niet gerekend

was the incredible experience of the juxtaposition

op de ongelooflijke gewaarwording,

of my sighted experience up against my unsighted experience

dat mijn visuele en non-visuele beleving van dezelfde plaatsen en mensen,

of the same places and the same people

binnen zo korte tijd zij aan zij zouden gaan.

within such a short period of time.

binnen zo korte tijd zij aan zij zouden gaan.

From that came a lot of insights,

Dat leverde me veel inzichten op.

or outsights, as I called them,

Of liever gezegd, uitzichten.

things that I learned since losing my sight.

Dingen die ik geleerd had sinds ik blind werd.

These outsights ranged from the trival

Die uitzichten varieerden van triviaal

to the profound,

tot diepzinnig,

from the mundane to the humorous.

van alledaags tot grappig.

As an architect, that stark juxtaposition

Dat parallel lopen van mijn visuele en non-visuele beleving

of my sighted and unsighted experience

Dat parallel lopen van mijn visuele en non-visuele beleving

of the same places and the same cities

wat betreft dezelfde plaatsen en steden,

within such a short period of time

binnen zo'n korte periode,

has given me all sorts of wonderful outsights

heeft mij als architect allerlei prachtige uitzichten

of the city itself.

op de eigenlijke stad gegeven.

Paramount amongst those

Het besef dat steden eigenlijk

was the realization that, actually,

fantastische plaatsen voor blinden zijn,

cities are fantastic places for the blind.

was daarbij doorslaggevend.

And then I was also surprised

Verder verraste het me ook

by the city's propensity for kindness and care

dat de stad aardig en zorgzaam kon zijn,

as opposed to indifference or worse.

in tegenstelling tot onverschillig of erger.

And then I started to realize that

Toen begon ik me te realiseren,

it seemed like the blind seemed to have

dat blinden misschien wel

a positive influence on the city itself.

een positieve invloed op de stad hebben.

That was a little curious to me.

Dat vond ik wat eigenaardig.

Let me step back and take a look

Laten we eens kijken

at why the city is so good for the blind.

waarom de stad zo goed is voor blinden.

Inherent with the training for recovery from sight loss

Revalidatie na verlies van gezichtsvermogen houdt in

is learning to rely on all your non-visual senses,

dat je leert vertrouwen op alle non-visuele zintuigen,

things that you would otherwise maybe ignore.

die je anders misschien niet zou gebruiken.

It's like a whole new world of sensory information

Een hele nieuwe wereld van zintuiglijke informatie gaat voor je open.

opens up to you.

Een hele nieuwe wereld van zintuiglijke informatie gaat voor je open.

I was really struck by the symphony

Ik stond versteld van de symfonie

of subtle sounds all around me in the city

van subtiele geluiden om me heen in de stad.

that you can hear and work with

Je kunt ze horen en ze gebruiken

to understand where you are,

om te weten waar je bent,

how you need to move, and where you need to go.

hoe je moet bewegen en welke kant je op moet.

Similarly, just through the grip of the cane,

Ook kun je door de stok in je hand

you can feel contrasting textures in the floor below,

de verschillende structuren in het plaveisel voelen.

and over time you build a pattern of where you are

Na verloop van tijd vorm je een patroon van

and where you're headed.

waar je bent en waarnaar je op weg bent.

Similarly, just the sun warming one side of your face

Ook de zon die een kant van je gezicht verwarmt,

or the wind at your neck

of de wind in je nek

gives you clues about your alignment

geven je aanwijzingen over je route,

and your progression through a block

hoever je al gevorderd bent

and your movement through time and space.

en hoe je je beweegt door tijd en ruimte.

But also, the sense of smell.

Maar er is ook je reukvermogen.

Some districts and cities have their own smell,

Sommige buurten en steden hebben hun eigen geur,

as do places and things around you,

net als de plekken en dingen om je heen.

and if you're lucky, you can even follow your nose

Met een beetje geluk kun je zelfs

to that new bakery that you've been looking for.

je neus achterna gaan, naar die nieuwe bakker die je zocht.

All this really surprised me,

Het was allemaal zeer verrassend,

because I started to realize that

want ik begon te beseffen

my unsighted experienced

dat bij mijn non-visuele beleving

was so far more multi-sensory

veel meer zintuigen werden gebruikt,

than my sighted experience ever was.

dan ooit bij mijn visuele beleving.

What struck me also was how much the city

Ik stond ook versteld van de grote veranderingen

was changing around me.

in de stad om mij heen.

When you're sighted,

Mensen die kunnen zien

everybody kind of sticks to themselves,

zijn niet met anderen bezig.

you mind your own business.

Ze houden zich bij hun eigen zaken.

Lose your sight, though,

Als je blind wordt,

and it's a whole other story.

is het een heel ander verhaal.

And I don't know who's watching who,

Ik weet niet wie naar wie kijkt,

but I have a suspicion that a lot of people are watching me.

maar ik vermoed dat veel mensen naar me kijken.

And I'm not paranoid, but everywhere I go,

Ik ben niet paranoïde, maar overal waar ik ben,

I'm getting all sorts of advice:

krijg ik allerlei adviezen:

Go here, move there, watch out for this.

'kom hier', 'ga daarheen', 'kijk daarvoor uit'.

A lot of the information is good.

Veel van die informatie klopt.

Some of it's helpful. A lot of it's kind of reversed.

Soms is het nuttig, vaak is het omgekeerd.

You've got to figure out what they actually meant.

Dan moet je uitzoeken wat er bedoeld wordt.

Some of it's kind of wrong and not helpful.

Soms klopt het niet en heb je er niets aan.

But it's all good in the grand scheme of things.

Maar er zijn ergere dingen op de wereld.

But one time I was in Oakland

Ik was eens in Oakland.

walking along Broadway, and came to a corner.

Ik liep op Broadway en kwam aan bij een hoek.

I was waiting for an audible pedestrian signal,

Ik wachtte op een audio-voetgangerssignaal.

and as it went off, I was just about to step out into the street,

Ik wilde net oversteken,

when all of a sudden, my right hand

toen ik plotseling door een of andere vent

was just gripped by this guy,

bij de hand werd gegrepen.

and he yanked my arm and pulled me out into the crosswalk

Hij rukte aan mijn arm, trok me het zebrapad op

and was dragging me out across the street,

en sleepte me de straat over,

speaking to me in Mandarin.

terwijl hij Chinees tegen me praatte.

(Laughter)

(Gelach)

It's like, there was no escape from this man's death grip,

De dodelijke greep van deze man was onontkoombaar,

but he got me safely there.

maar hij bracht me veilig naar de overkant.

What could I do?

Wat kon ik doen?

But believe me, there are more polite ways

Maar geloof me, er zijn beleefdere manieren

to offer assistance.

om hulp aan te bieden.

We don't know you're there,

Wij weten niet dat je er bent,

so it's kind of nice to say "Hello" first.

dus is het aardig om eerst 'Hallo'

"Would you like some help?"

en 'Heb je soms hulp nodig?' te zeggen.

But while in Oakland, I've really been struck by

Op bezoek in Oakland, stond ik er versteld van

how much the city of Oakland changed

hoezeer de stad veranderde,

as I lost my sight.

doordat ik blind was geworden.

I liked it sighted. It was fine.

Als ziende vond ik het er prima.

It's a perfectly great city.

Het is een geweldige stad.

But once I lost my sight

Maar toen ik eenmaal blind was geworden

and was walking along Broadway,

en over Broadway wandelde,

I was blessed every block of the way.

werd ik op iedere hoek van de straat gezegend.

"Bless you, man."

'Wees gezegend, vriend.'

"Go for it, brother."

'Ga ervoor, broeder.'

"God bless you."

'God zegene je.'

I didn't get that sighted.

Als ziende overkwam me dat niet.

(Laughter)

(Gelach)

And even without sight, I don't get that in San Francisco.

In San Francisco overkomt me dat als blinde niet.

And I know it bothers some of my blind friends,

Sommige van mijn blinde vrienden storen zich eraan.

it's not just me.

Het gebeurt niet alleen bij mij.

Often it's thought that

Er wordt vaak gedacht

that's an emotion that comes up out of pity.

dat het een emotie is die voortkomt uit medelijden.

I tend to think that it comes out of our shared humanity,

Ik heb het idee dat het voortkomt uit onze menselijkheid,

out of our togetherness, and I think it's pretty cool.

ons gevoel van samenzijn. Ik vind het heel prettig.

In fact, if I'm feeling down,

Sterker nog, als ik niet goed in mijn vel zit,

I just go to Broadway in downtown Oakland,

ga ik gewoon een wandeling maken

I go for a walk, and I feel better like that,

op Broadway in Oakland.

in no time at all.

In een mum van tijd voel ik me dan beter.

But also that it illustrates how

Dit is ook tekenend

disability and blindness

voor hoe beperking en blindheid

sort of cuts across ethnic, social,

dwars door alle etnische, sociale,

racial, economic lines.

raciale en economische lagen heensnijdt.

Disability is an equal-opportunity provider.

Beperktheid verschaft gelijke kansen.

Everybody's welcome.

Iedereen is welkom.

In fact, I've heard it said in the disability community

In de wereld van mensen met een beperking

that there are really only two types of people:

wordt gezegd, dat er eigenlijk maar 2 soorten mensen zijn:

There are those with disabilities,

mensen met een beperking

and there are those that haven't quite found theirs yet.

en diegenen die hun beperking nog niet hebben ontdekt.

It's a different way of thinking about it,

Het is een andere manier van denken,

but I think it's kind of beautiful,

maar ik vind het mooi.

because it is certainly far more inclusive

Het is beslist veel inclusiever

than the us-versus-them

dan de 'wij-tegenover-hen' houding,

or the abled-versus-the-disabled,

ofwel beperkten tegenover niet-beperkten.

and it's a lot more honest and respectful

Ook is het eerlijker en toont het meer respect

of the fragility of life.

voor de kwetsbaarheid van het leven.

So my final takeaway for you is

Tot slot wil ik jullie dus meegeven

that not only is the city good for the blind,

dat de stad niet alleen goed is voor de blinden,

but the city needs us.

maar dat de stad ons nodig heeft.

And I'm so sure of that that

Ik ben daar zo van overtuigd,

I want to propose to you today

dat ik jullie vandaag het voorstel wil doen

that the blind be taken as the prototypical city dwellers

om bij het uitdenken van nieuwe, prachtige steden,

when imagining new and wonderful cities,

de blinde als prototype van de stedeling te nemen.

and not the people that are thought about

Niet als degene waar je pas aan denkt

after the mold has already been cast.

als het ontwerp al klaar is.

It's too late then.

Dan is het te laat.

So if you design a city with the blind in mind,

Heb oog voor de blinden bij het ontwerpen van de stad.

you'll have a rich, walkable network of sidewalks

Dan krijg je een rijk netwerk van goed te belopen voetpaden,

with a dense array of options and choices

met in iedere straat een grote variëteit aan

all available at the street level.

mogelijkheden en keuzes.

If you design a city with the blind in mind,

Ontwerp een stad met oog voor de blinden

sidewalks will be predictable and will be generous.

en voetpaden zullen veilig en ruim zijn.

The space between buildings will be well-balanced

In de ruimtes tussen gebouwen zal een goede balans zijn

between people and cars.

tussen mensen en auto's.

In fact, cars, who needs them?

Waar heb je eigenlijk auto's voor nodig?

If you're blind, you don't drive. (Laughter)

Als blinde rijd je geen auto. (Gelach)

They don't like it when you drive. (Laughter)

Ze vinden het niet zo leuk als je dat doet. (Gelach)

If you design a city with the blind in mind,

Ontwerp een stad met het oog op blinden

you design a city with a robust,

en je krijgt een stad met een robuust,

accessible, well-connected mass transit system

toegankelijk, goed-aansluitend massatransportsysteem,

that connects all parts of the city

dat alle delen van de stad en de regio rondom

and the region all around.

met elkaar verbindt.

If you design a city with the blind in mind,

Ontwerp een stad met het oog op blinden

there'll be jobs, lots of jobs.

en er zal werk zijn, veel werk.

Blind people want to work too.

Blinden willen ook werken.

They want to earn a living.

Ze willen hun inkomen verdienen.

So, in designing a city for the blind,

Als je dus een stad voor blinden ontwerpt,

I hope you start to realize

hoop ik dat je je realiseert

that it actually would be a more inclusive,

dat die stad voor iedereen gastvrijer,

a more equitable, a more just city for all.

gelijkwaardiger en rechtvaardiger zou zijn.

And based on my prior sighted experience,

Gebaseerd op mijn ervaring als voormalig ziende

it sounds like a pretty cool city,

lijkt het me een heel coole stad,

whether you're blind, whether you have a disability,

of je nu blind bent, een beperking hebt,

or you haven't quite found yours yet.

of die van jou nog niet gevonden hebt.

So thank you.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)