Taiye Selasi: Don't ask where I'm from, ask where I'm a local | TED

Vertaald door: Els De Keyser Nagekeken door: Saskia O'Neill

Last year, I went on my first book tour.

Vorig jaar ging ik voor het eerst op literaire tournee.

In 13 months, I flew to 14 countries

In 13 maanden vloog ik naar 14 landen

and gave some hundred talks.

en gaf ik zo'n honderd lezingen.

Every talk in every country

Elke lezing in elk land

began with an introduction,

begon met een inleiding

and every introduction began, alas, with a lie:

en elke inleiding begon, helaas, met een leugen:

"Taiye Selasi comes from Ghana and Nigeria,"

"Taiye Selasi komt uit Ghana en Nigeria,"

or "Taiye Selasi comes from England and the States."

of "Taiye Selasi komt uit Engeland en de Verenigde Staten."

Whenever I heard this opening sentence,

Telkens als ik deze openingszin hoorde,

no matter the country that concluded it --

wat het laatst genoemde land ook was --

England, America, Ghana, Nigeria --

Engeland, Amerika, Ghana, Nigeria --

I thought, "But that's not true."

telkens dacht ik: "Maar dat is niet waar."

Yes, I was born in England and grew up in the United States.

Ja, ik ben geboren in Engeland en opgegroeid in de Verenigde Staten.

My mum, born in England, and raised in Nigeria,

Mijn moeder is geboren in Engeland en opgegroeid in Nigeria.

currently lives in Ghana.

Ze woont momenteel in Ghana.

My father was born in Gold Coast, a British colony,

Mijn vader is geboren in Goudkust, een Britse kolonie,

raised in Ghana,

opgegroeid in Ghana

and has lived for over 30 years in the Kingdom of Saudi Arabia.

en hij woont al meer dan 30 jaar in het koninkrijk Saoedi-Arabië.

For this reason, my introducers also called me "multinational."

Om deze reden noemden mijn inleiders me ook wel 'multinationaal'.

"But Nike is multinational," I thought,

"Maar Nike is multinationaal," dacht ik,

"I'm a human being."

"ik ben een mens."

Then, one fine day, mid-tour,

En toen, op een mooie dag, halverwege de tournee,

I went to Louisiana, a museum in Denmark

ging ik naar Louisiana, een museum in Denemarken,

where I shared the stage with the writer Colum McCann.

waar ik het podium deelde met schrijver Colum McCann.

We were discussing the role of locality in writing,

We bespraken de rol van 'localiteit' bij het schrijven,

when suddenly it hit me.

toen het plots tot me doordrong.

I'm not multinational.

Ik ben niet multinationaal.

I'm not a national at all.

Ik ben helemaal niet 'nationaal'.

How could I come from a nation?

Hoe zou ik uit een natie kunnen komen?

How can a human being come from a concept?

Hoe kan een mens voortkomen uit een concept?

It's a question that had been bothering me for going on two decades.

Het is een vraag waar ik al meer dan twintig jaar mee zit.

From newspapers, textbooks, conversations,

Uit kranten, boeken, gesprekken,

I had learned to speak of countries

had ik geleerd om te spreken over landen

as if they were eternal, singular, naturally occurring things,

als eeuwige, enkelvoudige, van nature voorkomende dingen,

but I wondered:

maar ik vroeg me af:

to say that I came from a country

zeggen dat ik uit een land kwam,

suggested that the country was an absolute,

suggereerde dat het land absoluut is,

some fixed point in place in time,

een soort vast punt in plaats en tijd,

a constant thing, but was it?

iets standvastigs, maar was dit ook zo?

In my lifetime, countries had disappeared -- Czechoslovakia;

In mijn leven zijn er landen verdwenen, -- Tsjechoslowakije --

appeared -- Timor-Leste; failed -- Somalia.

verschenen, -- Oost-Timor -- mislukt -- Somalië.

My parents came from countries that didn't exist when they were born.

Mijn ouders kwamen uit landen die nog niet bestonden toen ze geboren werden.

To me, a country -- this thing that could be born, die, expand, contract --

Voor mij is een land - dat kan ontstaan, teniet gaan, uitbreiden, inkrimpen -

hardly seemed the basis for understanding a human being.

niet echt een goede basis om een mens te begrijpen.

And so it came as a huge relief to discover the sovereign state.

En dus was het een enorme opluchting toen ik de soevereine staat ontdekte.

What we call countries are actually

Wat wij landen noemen, zijn eigenlijk

various expressions of sovereign statehood,

verschillende uitingen van soevereiniteit,

an idea that came into fashion only 400 years ago.

een idee dat slechts 400 jaar geleden in de mode kwam.

When I learned this, beginning my masters degree in international relations,

Toen ik dit vernam, aan het begin van mijn master internationale betrekkingen,

I felt a sort of surge of relief.

was dat een hele opluchting.

It was as I had suspected.

Het was zoals ik had vermoed.

History was real, cultures were real,

Geschiedenis was echt, culturen waren echt,

but countries were invented.

maar landen waren uitgevonden.

For the next 10 years, I sought to re- or un-define myself,

De volgende 10 jaar heb ik geprobeerd om mezelf,

my world, my work, my experience,

mijn wereld, mijn werk, mijn ervaring,

beyond the logic of the state.

te herdefiniëren, voorbij de logica van de staat.

In 2005, I wrote an essay, "What is an Afropolitan,"

In 2005 schreef ik een essay, "Wat is een Afropolitaan?"

sketching out an identity that privileged culture over country.

Ik schetste een identiteit waarin cultuur boven land ging.

It was thrilling how many people could relate to my experience,

Het was spannend hoeveel mensen zichzelf konden vinden in mijn ervaring,

and instructional how many others didn't buy my sense of self.

en leerzaam hoeveel anderen mijn gevoel van eigenwaarde niet aannamen.

"How can Selasi claim to come from Ghana," one such critic asked,

"Hoe kan Selasi beweren uit Ghana te komen," vroeg een dergelijke criticus,

"when she's never known the indignities

"als ze nooit de vernederingen van reizen

of traveling abroad on a Ghanian passport?"

in het buitenland op een Ghanees paspoort heeft ervaren?"

Now, if I'm honest,

Als ik nu eerlijk ben,

I knew just what she meant.

wist ik exact wat ze bedoelde.

I've got a friend named Layla who was born and raised in Ghana.

Ik heb een vriendin, Layla, die geboren en getogen is in Ghana.

Her parents are third-generation Ghanians of Lebanese descent.

Haar ouders zijn derde generatie Ghanezen van Libanese afkomst.

Layla, who speaks fluent Twi, knows Accra like the back of her hand,

Layla, die vloeiend Twi spreekt, kent Accra zoals haar broekzak,

but when we first met years ago, I thought, "She's not from Ghana."

maar bij onze eerste ontmoeting, jaren terug, dacht ik: "Ze komt niet uit Ghana."

In my mind, she came from Lebanon,

In mijn gedachten kwam ze uit Libanon,

despite the patent fact that all her formative experience

hoewel het zonneklaar was dat ze al haar vormende ervaring

took place in suburban Accra.

had opgedaan in een buitenwijk van Accra.

I, like my critics,

Net als mijn critici

was imagining some Ghana where all Ghanaians had brown skin

verbeeldde ik me een Ghana waar alle Ghanezen een bruine huid hebben

or none held U.K. passports.

en geen Britse paspoorten bezitten.

I'd fallen into the limiting trap

Ik was in de beperkende val getrapt

that the language of coming from countries sets --

opgezet door de taal van 'komen uit een land' --

the privileging of a fiction, the singular country,

de voorkeur voor fictie -- een enkel land --

over reality: human experience.

boven de werkelijkheid -- menselijke ervaring.

Speaking with Colum McCann that day, the penny finally dropped.

Toen ik met Colum McCann sprak die dag, viel het kwartje eindelijk.

"All experience is local," he said.

"Alle ervaring is lokaal," zei hij.

"All identity is experience," I thought.

"Alle identiteit is ervaring," dacht ik.

"I'm not a national," I proclaimed onstage.

"Ik heb geen 'nationaliteit'," zei ik op het podium,

"I'm a local. I'm multi-local."

"ik ben een 'local'. Ik ben een 'multi-local'."

See, "Taiye Selasi comes from the United States," isn't the truth.

"Taiye Selasi komt uit de Verenigde Staten," is niet de waarheid.

I have no relationship with the United States,

Ik heb geen relatie met de Verenigde Staten,

all 50 of them, not really.

alle vijftig, niet echt.

My relationship is with Brookline, the town where I grew up;

Ik heb een relatie met Brookline, de stad waar ik ben opgegroeid;

with New York City, where I started work;

met New York City, mijn eerste werkplek;

with Lawrenceville, where I spend Thanksgiving.

met Lawrenceville, waar ik Thanksgiving doorbracht.

What makes America home for me is not my passport or accent,

Wat Amerika thuis maakt voor mij is niet mijn paspoort of accent,

but these very particular experiences

maar deze zeer bijzondere ervaringen

and the places they occur.

en de plaatsen waar ze zich voordoen.

Despite my pride in Ewe culture,

Ondanks mijn trots op de Ewe-cultuur,

the Black Stars, and my love of Ghanaian food,

de Black Stars, en mijn liefde voor Ghanees eten,

I've never had a relationship with the Republic of Ghana, writ large.

heb ik nooit een relatie gehad met de Republiek Ghana, met hoofdletter.

My relationship is with Accra, where my mother lives,

Mijn relatie is met Accra, waar mijn moeder woont,

where I go each year,

waar ik elk jaar heen ga,

with the little garden in Dzorwulu where my father and I talk for hours.

met de kleine tuin in Dzorwulu waar mijn vader en ik uren praten.

These are the places that shape my experience.

Dit zijn de plaatsen die mijn ervaring vorm geven.

My experience is where I'm from.

Mijn ervaring is waar ik vandaan kom.

What if we asked, instead of "Where are you from?" --

Wat als we vragen, in plaats van "Waar kom je vandaan?" --

"Where are you a local?"

"Waar ben jij een 'local'?"

This would tell us so much more about who and how similar we are.

Dit zou ons zoveel meer vertellen over wie we zijn en hoe gelijk we zijn.

Tell me you're from France, and I see what, a set of clichés?

Vertel me -- dat je uit Frankrijk komt, en ik zie wat, een set van clichés?

Adichie's dangerous single story, the myth of the nation of France?

Adichie's gevaarlijk enkelzijdig verhaal, de mythe van de natie van Frankrijk?

Tell me you're a local of Fez and Paris,

Vertel me dat je een 'local' bent in Fez en Parijs,

better yet, Goutte d'Or, and I see a set of experiences.

beter nog, Goutte d'Or, en ik zie een reeks ervaringen.

Our experience is where we're from.

Onze ervaring is waar we vandaan komen.

So, where are you a local?

Dus, waar ben jij een 'local'?

I propose a three-step test.

Ik stel een drie-stappen test voor.

I call these the three "R’s": rituals, relationships, restrictions.

Ik noem ze de drie R's: rituelen, relaties, restricties.

First, think of your daily rituals, whatever they may be:

Denk eerst aan je dagelijkse rituelen, wat ze ook mogen zijn:

making your coffee, driving to work,

koffie zetten, naar het werk rijden,

harvesting your crops, saying your prayers.

je gewassen oogsten, je dagelijkse gebed.

What kind of rituals are these?

Wat voor soort rituelen zijn dit?

Where do they occur?

Waar doen ze zich voor?

In what city or cities in the world do shopkeepers know your face?

In welke stad of welke steden in de wereld kennen winkeliers je gezicht?

As a child, I carried out fairly standard suburban rituals in Boston,

Als kind voerde ik vrij standaard voorsteedse rituelen uit in Boston,

with adjustments made for the rituals my mother brought from London and Lagos.

aangepast aan de rituelen die mijn moeder meenam uit Londen en Lagos.

We took off our shoes in the house,

Thuis deden we onze schoenen uit,

we were unfailingly polite with our elders,

we waren altijd beleefd tegen wie ouder was,

we ate slow-cooked, spicy food.

we aten langzaam gekookt, gekruid eten.

In snowy North America, ours were rituals of the global South.

In het besneeuwde Noord-Amerika hadden wij rituelen uit het Zuiden.

The first time I went to Delhi or to southern parts of Italy,

De eerste keer dat ik naar Delhi ging of naar de zuidelijke delen van Italië,

I was shocked by how at home I felt.

was ik verrast over hoe thuis ik me voelde.

The rituals were familiar.

De rituelen waren bekend.

"R" number one, rituals.

Onze nummer één, rituelen.

Now, think of your relationships, of the people who shape your days.

Denk nu aan je relaties, aan de mensen die je dag vorm geven.

To whom do you speak at least once a week,

Wie spreek je op z'n minst een keer in de week,

be it face to face or on FaceTime?

oog in oog of via FaceTime?

Be reasonable in your assessment;

Wees redelijk in je beoordeling;

I'm not talking about your Facebook friends.

Ik heb het niet over je Facebookvrienden.

I'm speaking of the people who shape your weekly emotional experience.

Ik heb het over de mensen die je wekelijkse emotionele ervaring vormgeven.

My mother in Accra, my twin sister in Boston,

Mijn moeder in Accra, mijn tweelingzus in Boston,

my best friends in New York:

mijn beste vrienden in New York:

these relationships are home for me.

deze relaties zijn mijn thuis.

"R" number two, relationships.

Onze nummer twee, relaties.

We're local where we carry out our rituals and relationships,

We zijn 'locals' op de plaats waar we onze rituelen en relaties uitvoeren,

but how we experience our locality

maar hoe we onze localiteit ervaren

depends in part on our restrictions.

hangt gedeeltelijk af van onze restricties.

By restrictions, I mean, where are you able to live?

Met restricties bedoel ik; waar kan je leven?

What passport do you hold?

Welk paspoort heb je?

Are you restricted by, say, racism, from feeling fully at home where you live?

Verhindert racisme dat je je volledig thuis voelt waar je woont?

By civil war, dysfunctional governance, economic inflation,

Maken burgeroorlog, slecht bestuur, economische inflatie,

from living in the locality where you had your rituals as a child?

dat je niet kan wonen op de plek van de rituelen uit je kindertijd?

This is the least sexy of the R’s,

Dit is de minst sexy van de R's,

less lyric than rituals and relationships,

minder lyrisch dan rituelen en relaties,

but the question takes us past "Where are you now?"

maar de vraag brengt ons van "Waar ben je nu?"

to "Why aren't you there, and why?"

naar "Waarom ben je daar niet, en waarom?"

Rituals, relationships, restrictions.

Rituelen, relaties, restricties.

Take a piece of paper

Neem een stuk papier

and put those three words on top of three columns,

en zet die drie woorden als titel boven drie kolommen.

then try to fill those columns as honestly as you can.

Probeer deze kolommen dan zo eerlijk als je kunt in te vullen.

A very different picture of your life in local context,

Dat geeft misschien een heel ander beeld van je leven in locale context,

of your identity as a set of experiences,

of van je identiteit als een geheel van ervaringen.

may emerge.

So let's try it.

Laten we het eens proberen.

I have a friend named Olu.

Ik heb een vriend genaamd Olu.

He's 35 years old.

Hij is 35 jaar oud.

His parents, born in Nigeria, came to Germany on scholarships.

Zijn ouders zijn geboren in Nigeria, en kwamen in Duitsland studeren.

Olu was born in Nuremberg and lived there until age 10.

Olu is geboren in Nurenberg en woonde daar tot zijn tiende.

When his family moved to Lagos, he studied in London,

Zijn familie verhuisde naar Lagos, hij studeerde in Londen,

then came to Berlin.

waarna hij naar Berlijn kwam.

He loves going to Nigeria --

Hij houdt ervan om naar Nigeria te gaan --

the weather, the food, the friends --

het weer, het eten, de vrienden --

but hates the political corruption there.

maar hij haat de politieke corruptie daar.

Where is Olu from?

Waar komt Olu vandaan?

I have another friend named Udo.

Ik heb een andere vriend genaamd Udo.

He's also 35 years old.

Hij is ook 35 jaar oud.

Udo was born in Córdoba, in northwest Argentina,

Udo is geboren in Córdoba, in het noordwesten van Argentinië.

where his grandparents migrated from Germany, what is now Poland,

Zijn grootouders verhuisden daarheen vanuit Duitsland, het huidige Polen,

after the war.

na de oorlog.

Udo studied in Buenos Aires, and nine years ago came to Berlin.

Udo studeerde in Buenos Aires, en 9 jaar geleden kwam hij naar Berlijn.

He loves going to Argentina -- the weather, the food, the friends --

Hij houdt van reizen naar Argentinië -- het weer, het eten, de vrienden --

but hates the economic corruption there.

maar haat de economische corruptie daar.

Where is Udo from?

Waar komt Udo vandaan?

With his blonde hair and blue eyes, Udo could pass for German,

Met zijn blonde haar en blauwe ogen kan Udo doorgaan voor een Duitser,

but holds an Argentinian passport, so needs a visa to live in Berlin.

maar hij heeft een Argentijns paspoort, dus heeft een visum nodig voor Berlijn.

That Udo is from Argentina has largely to do with history.

Dat Udo uit Argentinië komt, heeft grotendeels te maken met geschiedenis.

That he's a local of Buenos Aires and Berlin,

Dat hij een 'local' is in Buenos Aires en Berlijn,

that has to do with life.

heeft te maken met het leven.

Olu, who looks Nigerian, needs a visa to visit Nigeria.

Olu, die er Nigeriaans uitziet, heeft een visum nodig om naar Nigeria te gaan.

He speaks Yoruba with an English accent,

Hij spreekt Yoruba met een Engels accent

and English with a German one.

en Engels met een Duits accent.

To claim that he's "not really Nigerian," though,

Beweren dat hij "geen echte Nigeriaan" is,

denies his experience in Lagos,

ontkent zijn ervaring in Lagos,

the rituals he practiced growing up,

de rituelen die hij uitvoerde als kind,,

his relationship with family and friends.

zijn relatie met zijn familie en vrienden.

Meanwhile, though Lagos is undoubtedly one of his homes,

Intussen is Lagos ongetwijfeld ook zijn thuis,

Olu always feels restricted there,

maar Olu voelt zich er steeds beperkt,

not least by the fact that he's gay.

niet het minst door het feit dat hij homo is.

Both he and Udo are restricted by the political conditions

Udo en hij zijn door de politieke situatie in de landen van hun ouders

of their parents' countries,

from living where some of their most meaningful rituals

waar tal van hun meest betekenisvolle rituelen en relaties zich voordeden.

and relationships occur.

To say Olu is from Nigeria and Udo is from Argentina

Zeggen dat Olu uit Nigeria komt en Udo uit Argentinië

distracts from their common experience.

doet afbreuk aan hun gemeenschappelijke ervaring:

Their rituals, their relationships, and their restrictions are the same.

hun rituelen, hun relaties, en hun restricties zijn hetzelfde.

Of course, when we ask, "Where are you from?"

Als we vragen "Waar kom je vandaan?"

we're using a kind of shorthand.

gebruiken we een soort afkorting.

It's quicker to say "Nigeria" than "Lagos and Berlin,"

Het is sneller om 'Nigeria' te zeggen dan 'Lagos en Berlijn',

and as with Google Maps, we can always zoom in closer,

en zoals in Google Maps kunnen we altijd inzoomen,

from country to city to neighborhood.

van land naar stad naar wijk.

But that's not quite the point.

Maar daar gaat het niet om.

The difference between "Where are you from?"

Het verschil tussen "Waar kom je vandaan?"

and "Where are you a local?"

en "Waar ben je een 'local'?"

isn't the specificity of the answer;

is niet de specificiteit van het antwoord;

it's the intention of the question.

maar de intentie van de vraag.

Replacing the language of nationality with the language of locality asks us

Om de taal van de nationaliteit te vervangen door die van de localiteit

moeten we onze focus te verleggen naar waar het echte leven plaatsvindt.

to shift our focus to where real life occurs.

Even that most glorious expression of countryhood, the World Cup,

Zelfs die meest glorieuze uiting van nationaliteit, het Wereldkampioenschap,

gives us national teams comprised mostly of multilocal players.

geeft ons nationale teams die bestaan uit vooral multilocale spelers.

As a unit of measurement for human experience,

Als maateenheid voor menselijke ervaring

the country doesn't quite work.

werkt het land niet zo goed.

That's why Olu says, "I'm German, but my parents come from Nigeria."

Daarom zegt Olu: "Ik ben Duitser, maar mijn ouders komen uit Nigeria."

The "but" in that sentence belies the inflexibility of the units,

De 'maar' in die zin logenstraft de starheid van de eenheden:

one fixed and fictional entity bumping up against another.

een vaste en een fictieve entiteit botsen tegen elkaar op.

"I'm a local of Lagos and Berlin," suggests overlapping experiences,

"Ik ben een 'local' in Lagos en Berlijn" suggereert overlappende ervaringen,

layers that merge together, that can't be denied or removed.

lagen die samenvloeien en niet kunnen worden ontkend of weggelaten.

You can take away my passport,

Je kan me mijn paspoort ontnemen,

but you can't take away my experience.

maar niet mijn ervaring.

That I carry within me.

Die draag ik in mezelf mee.

Where I'm from comes wherever I go.

Waar ik vandaan kom, gaat overal met me mee.

To be clear, I'm not suggesting that we do away with countries.

Voor een goed begrip: ik suggereer niet dat we landen moeten afschaffen.

There's much to be said for national history,

Er valt veel te zeggen voor nationale geschiedenis,

more for the sovereign state.

voor de natiestaat.

Culture exists in community, and community exists in context.

Cultuur bestaat in een gemeenschap, en die bestaat in een context.

Geography, tradition, collective memory: these things are important.

Aardrijkskunde, geschiedenis, collectief geheugen:

het doet er allemaal toe.

What I'm questioning is primacy.

Het is de voorrang die ik in vraag stel.

All of those introductions on tour began with reference to nation,

Tijdens de tournee begon elke introductie

met een verwijzing naar een natie,

as if knowing what country I came from would tell my audience who I was.

alsof mijn publiek daardoor zou weten wie ik was.

What are we really seeking, though, when we ask where someone comes from?

Waar zijn we echt naar op zoek als we vragen waar iemand vandaan komt?

And what are we really seeing when we hear an answer?

En wat zien we echt, als we het antwoord horen?

Here's one possibility:

Dit is één mogelijkheid:

basically, countries represent power.

landen stellen macht voor.

"Where are you from?" Mexico. Poland. Bangladesh. Less power.

"Waar kom je vandaan?"

Mexico. Polen. Bangladesh. Minder macht.

America. Germany. Japan. More power.

Amerika. Duitsland. Japan. Meer macht.

China. Russia. Ambiguous.

China. Rusland. Dubbelzinnig.

(Laughter)

(Gelach)

It's possible that without realizing it, we're playing a power game,

Misschien spelen we zonder het te beseffen een machtsspelletje,

especially in the context of multi-ethnic countries.

vooral in de context van multi-etnische landen.

As any recent immigrant knows,

Zoals elke recent geïmmigreerde weet

the question "Where are you from?" or "Where are you really from?"

is de vraag "Waar kom je vandaan?" of "Waar kom je echt vandaan?"

is often code for "Why are you here?"

vaak geheimtaal voor "Waarom ben je hier?"

Then we have the scholar William Deresiewicz's writing

De academicus William Deresiewicz schrijft

of elite American colleges.

over Amerikaanse elite-universiteiten:

"Students think that their environment is diverse

"Studenten denken dat hun omgeving divers is

if one comes from Missouri and another from Pakistan --

als de ene uit Missouri komt en de andere uit Pakistan --

never mind that all of their parents are doctors or bankers."

maakt niet uit dat hun ouders allemaal dokter of bankier zijn."

I'm with him.

Ik geef hem gelijk.

To call one student American, another Pakistani,

Je noemt één student Amerikaan, een andere Pakistaan

then triumphantly claim student body diversity

en claimt triomfantelijk dat je studenten divers zijn,

ignores the fact that these students are locals of the same milieu.

maar je gaat voorbij aan het feit dat ze 'locals' zijn in hetzelfde milieu.

The same holds true on the other end of the economic spectrum.

Hetzelfde geldt aan het andere eind van het politieke spectrum.

A Mexican gardener in Los Angeles and a Nepali housekeeper in Delhi

Een Mexicaanse tuinier in Los Angeles en een Nepalese huishoudster in Delhi

have more in common in terms of rituals and restrictions

hebben meer gemeen, wat rituelen en restricties betreft,

than nationality implies.

dan wat hun nationaliteit laat uitschijnen.

Perhaps my biggest problem with coming from countries

Mijn grootste probleem met komen uit een land

is the myth of going back to them.

is wellicht de mythe van de terugkeer.

I'm often asked if I plan to "go back" to Ghana.

Men vraagt me vaak of ik van plan ben om 'terug te keren' naar Ghana.

I go to Accra every year, but I can't "go back" to Ghana.

Ik ga elk jaar naar Accra, maar ik kan niet 'terugkeren' naar Ghana.

It's not because I wasn't born there.

Niet omdat ik er niet geboren ben.

My father can't go back, either.

Mijn vader kan evenmin terug.

The country in which he was born,

Het land waarin hij is geboren,

that country no longer exists.

dat land bestaat niet meer.

We can never go back to a place and find it exactly where we left it.

Bij terugkeer naar een land treffen we het nooit aan zoals we het verlieten.

Something, somewhere will always have changed,

Iets, ergens, zal altijd anders zijn,

most of all, ourselves.

in de eerste plaats wijzelf.

People.

Mensen.

Finally, what we're talking about is human experience,

Waar we het over hebben, is menselijke ervaring,

this notoriously and gloriously disorderly affair.

die notoir en heerlijk rommelige toestand.

In creative writing, locality bespeaks humanity.

In creatief schrijven gaat localiteit over menselijkheid.

The more we know about where a story is set,

Hoe meer we weten over waar een verhaal zich afspeelt,

the more local color and texture,

hoe meer couleur locale,

the more human the characters start to feel,

hoe menselijker de personages aanvoelen.

the more relatable, not less.

De band wordt sterker, niet zwakker.

The myth of national identity and the vocabulary of coming from

De mythe van de nationale identiteit en de woordenschat van 'komen uit'

confuses us into placing ourselves into mutually exclusive categories.

brengt ons in de war en deelt ons in in groepen die elkaar uitsluiten.

In fact, all of us are multi -- multi-local, multi-layered.

In werkelijkheid zijn we allemaal multi -- multilocaal, multigelaagd.

To begin our conversations with an acknowledgement of this complexity

Bij het begin van ons gesprek die complexiteit erkennen,

brings us closer together, I think, not further apart.

brengt ons dichter bij elkaar, niet verder uit elkaar.

So the next time that I'm introduced,

Volgende keer dat ik word voorgesteld

I'd love to hear the truth:

zou ik dus graag de waarheid horen:

"Taiye Selasi is a human being, like everybody here.

"Taiye Selasi is een mens, zoals iedereen hier.

She isn't a citizen of the world, but a citizen of worlds.

Ze is geen wereldburger maar een burger van werelden.

She is a local of New York, Rome and Accra."

Ze is een 'local' in New York, Rome en Accra.

Thank you.

Hartelijk dank.

(Applause)

(Applaus)