Taiye Selasi: Don't ask where I'm from, ask where I'm a local | TED

Μετάφραση: Barbara Athanasakou Επιμέλεια: Chryssa Takahashi

Last year, I went on my first book tour.

Πέρυσι, έκανα την πρώτη μου περιοδεία για το βιβλίο μου.

In 13 months, I flew to 14 countries

Σε 13 μήνες ταξίδεψα σε 14 χώρες

and gave some hundred talks.

και έκανα περίπου 100 παρουσιάσεις.

Every talk in every country

Κάθε παρουσίαση σε κάθε χώρα

began with an introduction,

ξεκινούσε με μια εισαγωγή,

and every introduction began, alas, with a lie:

και κάθε εισαγωγή ξεκινούσε με ένα ψέμα:

"Taiye Selasi comes from Ghana and Nigeria,"

«Η Tαϊγέ Σελάσι είναι από την Γκάνα και τη Νιγηρία»

or "Taiye Selasi comes from England and the States."

ή «Η Ταϊγέ Σελάσι είναι από την Αγγλία και τις ΗΠΑ».

Whenever I heard this opening sentence,

Όποτε άκουγα αυτήν την εισαγωγή,

no matter the country that concluded it --

όποια χώρα και αν περιλάμβανε

England, America, Ghana, Nigeria --

-Αγγλία, Αμερική, Γκάνα, Νιγηρία-

I thought, "But that's not true."

σκεφτόμουν, «Μα δεν είναι αλήθεια».

Yes, I was born in England and grew up in the United States.

Ναι, γεννήθηκα στην Αγγλία και μεγάλωσα στις ΗΠΑ.

My mum, born in England, and raised in Nigeria,

Η μαμά μου γεννήθηκε στην Αγγλία, και μεγάλωσε στη Νιγηρία,

currently lives in Ghana.

και τώρα μένει στην Γκάνα.

My father was born in Gold Coast, a British colony,

Ο πατέρας μου γεννήθηκε στη Χρυσή Ακτή, μια Βρετανική αποικία,

raised in Ghana,

μεγάλωσε στην Γκάνα

and has lived for over 30 years in the Kingdom of Saudi Arabia.

και έζησε πάνω από 30 χρόνια στο Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας.

For this reason, my introducers also called me "multinational."

Για αυτόν τον λόγο, οι εισηγητές μου επίσης με αποκάλεσαν «πολυεθνική».

"But Nike is multinational," I thought,

«Αλλά η Nike είναι πολυεθνική», σκέφτηκα,

"I'm a human being."

«Εγώ είμαι άνθρωπος».

Then, one fine day, mid-tour,

Μια μέρα, στη μέση μιας περιοδείας,

I went to Louisiana, a museum in Denmark

πήγα στη Λουιζιάνα, ένα μουσείο στη Δανία,

where I shared the stage with the writer Colum McCann.

όπου μοιράστηκα τη σκηνή με τον συγγραφέα Κόλουμ ΜακΚαν.

We were discussing the role of locality in writing,

Συζητούσαμε τον ρόλο της τοπικότητας στη συγγραφή,

when suddenly it hit me.

όταν ξαφνικά το συνειδητοποίησα.

I'm not multinational.

Δεν είμαι πολυεθνική.

I'm not a national at all.

Δεν είμαι ούτε καν εθνική.

How could I come from a nation?

Πώς θα μπορούσα να προέρχομαι από κάποιο έθνος;

How can a human being come from a concept?

Πώς ένα ανθρώπινο ον μπορεί να προέρχεται από μια έννοια;

It's a question that had been bothering me for going on two decades.

Είναι μια ερώτηση που με προβληματίζει εδώ και δύο δεκαετίες.

From newspapers, textbooks, conversations,

Από εφημερίδες, βιβλία, συζητήσεις

I had learned to speak of countries

έμαθα να μιλάω για χώρες

as if they were eternal, singular, naturally occurring things,

σαν να είναι αιώνια, μοναδικά πράγματα που προκύπτουν φυσικά.

but I wondered:

Αλλά αναρωτιόμουν:

to say that I came from a country

λέγοντας ότι προέρχομαι από μια χώρα

suggested that the country was an absolute,

υπονοεί ότι αυτή η χώρα είναι κάτι απόλυτο

some fixed point in place in time,

ένα σταθερό σημείο στον χώρο και τον χρόνο,

a constant thing, but was it?

κάτι μόνιμο, αλλά είναι;

In my lifetime, countries had disappeared -- Czechoslovakia;

Κατά τη διάρκεια της ζωής μου, χώρες εξαφανίστηκαν -η Τσεχοσλοβακία-

appeared -- Timor-Leste; failed -- Somalia.

εμφανίστηκαν -το Ανατολικό Τίμορ- απέτυχαν - η Σομαλία.

My parents came from countries that didn't exist when they were born.

Οι γονείς μου προέρχονται από χώρες που δεν υπήρχαν όταν γεννήθηκαν.

To me, a country -- this thing that could be born, die, expand, contract --

Για μένα, μια χώρα -ένα πράγμα που μπορεί να γεννηθεί, να πεθάνει ή να επεκταθεί-

hardly seemed the basis for understanding a human being.

δύσκολα μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την κατανόηση ενός ανθρώπου.

And so it came as a huge relief to discover the sovereign state.

Ήταν μεγάλη ανακούφιση για μένα να ανακαλύψω το κυρίαρχο κράτος.

What we call countries are actually

Αυτό που ονομάζουμε χώρες είναι στην ουσία

various expressions of sovereign statehood,

διαφορετικές εκδηλώσεις του κυρίαρχου κράτους,

an idea that came into fashion only 400 years ago.

μια ιδέα που εμφανίστηκε μόλις 400 χρόνια πριν.

When I learned this, beginning my masters degree in international relations,

Μόλις το έμαθα, ξεκινώντας το μεταπτυχιακό μου τις διεθνείς σχέσεις,

I felt a sort of surge of relief.

ένιωσα ένα ξέσπασμα ανακούφισης.

It was as I had suspected.

Ήταν όπως το υποπτευόμουν.

History was real, cultures were real,

Η ιστορία είναι αληθινή, οι πολιτισμοί είναι αληθινοί,

but countries were invented.

αλλά οι χώρες είναι επινοημένες.

For the next 10 years, I sought to re- or un-define myself,

Για τα επόμενα 10 χρόνια επιδίωκα να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου,

my world, my work, my experience,

τον κόσμο μου, τη δουλειά μου, την εμπειρία μου,

beyond the logic of the state.

πέρα από τη λογική του κράτους.

In 2005, I wrote an essay, "What is an Afropolitan,"

Το 2005, έγραψα ένα δοκίμιο, «Τι είναι ο Αφρο-πολίτης»,

sketching out an identity that privileged culture over country.

σχεδιάζοντας μια ταυτότητα που έδινε πιο πολύ βάρος στον πολιτισμό παρά στη χώρα.

It was thrilling how many people could relate to my experience,

Ήταν συναρπαστικό πόσοι άνθρωποι ταυτίζονταν με την εμπειρία μου,

and instructional how many others didn't buy my sense of self.

και διδακτικό πόσοι άλλοι δεν πίστευαν το πώς έβλεπα τον εαυτό μου.

"How can Selasi claim to come from Ghana," one such critic asked,

«Πώς μπορεί η Σελάσι να υποστηρίζει ότι είναι απ' την Γκάνα», ρώτησε ένας,

"when she's never known the indignities

«όταν ποτέ δεν αντιμετώπισε τη ταλαιπωρία

of traveling abroad on a Ghanian passport?"

του να ταξιδεύεις στο εξωτερικό με Γκανέζικο διαβατήριο;»

Now, if I'm honest,

Τώρα για να είμαι ειλικρινής,

I knew just what she meant.

κατάλαβα τι εννοούσε.

I've got a friend named Layla who was born and raised in Ghana.

Έχω μια φίλη που την λένε Λέιλα που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Γκάνα.

Her parents are third-generation Ghanians of Lebanese descent.

Οι γονείς της είναι τρίτης γενιάς Γκανέζοι με Λιβανέζους προγόνους.

Layla, who speaks fluent Twi, knows Accra like the back of her hand,

Η Λέιλα, που μιλάει άπταιστα Τούι και ξέρει την Άκκρα σαν την τσέπη της,

but when we first met years ago, I thought, "She's not from Ghana."

αλλά όταν πρωτογνωριστήκαμε πριν χρόνια, σκέφτηκα: «Δεν είναι από την Γκάνα».

In my mind, she came from Lebanon,

Στο μυαλό μου, ήταν από τον Λίβανο,

despite the patent fact that all her formative experience

παρά το προφανές γεγονός ότι έκανε όλη της την εκπαίδευση

took place in suburban Accra.

στα προάστια της Άκκρα.

I, like my critics,

Εγώ, όπως οι κριτικοί μου,

was imagining some Ghana where all Ghanaians had brown skin

φανταζόμουν μια Γκάνα όπου όλοι οι Γκανέζοι είχαν μαύρο δέρμα

or none held U.K. passports.

και κανείς δεν είχε Βρετανικό διαβατήριο.

I'd fallen into the limiting trap

Είχα πέσει στην παγίδα

that the language of coming from countries sets --

να μιλάω για το από πού προέρχεται κάποιος -

the privileging of a fiction, the singular country,

γεγονός που δημιουργεί την πλασματική εικόνα μιας μοναδικής χώρας,

over reality: human experience.

παραβλέποντας την πραγματικότητα: την ανθρώπινη εμπειρία.

Speaking with Colum McCann that day, the penny finally dropped.

Μιλώντας με τον Κόλουμ MακΚαν εκείνη τη μέρα, επιτέλους κατάλαβα.

"All experience is local," he said.

«Κάθε εμπειρία είναι τοπική», είπε.

"All identity is experience," I thought.

«Κάθε ταυτότητα είναι εμπειρία», σκέφτηκα.

"I'm not a national," I proclaimed onstage.

«Δεν είμαι εθνική», ανακοίνωσα στη σκηνή.

"I'm a local. I'm multi-local."

«Είμαι τοπική. Είμαι πολυ-τοπική»

See, "Taiye Selasi comes from the United States," isn't the truth.

«Η Ταϊγέ Σελάσι είναι από τις ΗΠΑ», δεν είναι αλήθεια.

I have no relationship with the United States,

Δεν έχω καμία σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες,

all 50 of them, not really.

όχι και με τις 50.

My relationship is with Brookline, the town where I grew up;

Η σχέση μου είναι με το Μπρούκλιν, την πόλη όπου μεγάλωσα·

with New York City, where I started work;

με τη Νέα Υόρκη, την πόλη όπου ξεκίνησα να δουλεύω·

with Lawrenceville, where I spend Thanksgiving.

με το Λώρενσβιλ, όπου περνάω την Ημέρα των Ευχαριστιών.

What makes America home for me is not my passport or accent,

Αυτό που κάνει την Αμερική σπίτι για μένα, δεν είναι το διαβατήριο ή η προφορά μου,

but these very particular experiences

αλλά αυτές οι πολύ συγκεκριμένες εμπειρίες

and the places they occur.

και τα μέρη όπου αυτές συμβαίνουν.

Despite my pride in Ewe culture,

Πάρα την περηφάνια που νιώθω για τον Γκανέζικο πολιτισμό,

the Black Stars, and my love of Ghanaian food,

την εθνική Γκάνας και την αγάπη μου για το Γκανέζικο φαγητό,

I've never had a relationship with the Republic of Ghana, writ large.

σαφέστατα δεν είχα ποτέ σχέση με τη Δημοκρατία της Γκάνας,

My relationship is with Accra, where my mother lives,

Η σχέση μου ειναι με την Άκκρα, όπου μένει η μητέρα μου,

where I go each year,

όπου πηγαίνω κάθε χρόνο,

with the little garden in Dzorwulu where my father and I talk for hours.

με τον μικρό κήπο στο Τζούρλου όπου μιλάω ώρες με τον πατέρα μου.

These are the places that shape my experience.

Αυτά ειναι τα μέρη που διαμορφώνουν την εμπειρία μου.

My experience is where I'm from.

Η εμπειρία μου είναι η καταγωγή μου.

What if we asked, instead of "Where are you from?" --

Γιατί να μην ρωτάγαμε, αντί για «Από πού είσαι»,

"Where are you a local?"

«Πού είναι ντόπιος;»

This would tell us so much more about who and how similar we are.

Αυτό θα μας έλεγε πολύ περισσότερα για το ποιοι είμαστε και πόσο μοιάζουμε.

Tell me you're from France, and I see what, a set of clichés?

Πες μου πως είσαι από τη Γαλλία και τι θα σκεφτώ, τα γνωστά στερεότυπα;

Adichie's dangerous single story, the myth of the nation of France?

Την επικίνδυνη μονοσήμαντη ιστορία της Αντίτσι, τον μύθο του Γαλλικού κράτους;

Tell me you're a local of Fez and Paris,

Πες μου πως είσαι ντόπιος στο Φεζ και στο Παρίσι,

better yet, Goutte d'Or, and I see a set of experiences.

καλύτερα ακόμη, στο Γκουτ Nτ' ορ και θα δω ένα σύνολο εμπειριών.

Our experience is where we're from.

Οι εμπειρίες μας καθορίζουν το από πού είμαστε.

So, where are you a local?

Πού είσαι ντόπιος, λοιπόν;

I propose a three-step test.

Προτείνω ένα τέστ με τρία βήματα.

I call these the three "R’s": rituals, relationships, restrictions.

Τελετουργικά, σχέσεις, περιορισμοί.

First, think of your daily rituals, whatever they may be:

Πρώτα σκέψου τα καθημερινά σου τελετουργικά, ό,τι και να είναι:

making your coffee, driving to work,

πώς φτιάχνεις τον καφέ, πώς οδηγείς για τη δουλειά,

harvesting your crops, saying your prayers.

πώς θερίζεις τη σοδειά, πώς προσεύχεσαι.

What kind of rituals are these?

Τι είδους τελετουργικά είναι αυτά;

Where do they occur?

Πού συμβαίνουν;

In what city or cities in the world do shopkeepers know your face?

Σε ποια πόλη ή πόλεις του κόσμου οι καταστηματάρχες ξέρουν το πρόσωπό σου;

As a child, I carried out fairly standard suburban rituals in Boston,

Ως παιδί ακολουθούσα στάνταρ τελετουργικά των προαστίων της Βοστόνης

with adjustments made for the rituals my mother brought from London and Lagos.

συνδυασμένα με τα τελετουργικά που έφερε η μητέρα μου από το Λονδίνο και το Λάγος.

We took off our shoes in the house,

Βγάζαμε τα παπούτσια μας στο σπίτι,

we were unfailingly polite with our elders,

ήμασταν πάντα ευγενικοί με τους μεγαλύτερους,

we ate slow-cooked, spicy food.

τρώγαμε σιγοβρασμένο, καυτερό φαγητό.

In snowy North America, ours were rituals of the global South.

Στη χιονισμένη Βόρεια Αμερική τα τελετουργικά μας ήταν από τον Νότο.

The first time I went to Delhi or to southern parts of Italy,

Την πρώτη φορά που πήγα στο Δελχί ή στη Νότια Ιταλία,

I was shocked by how at home I felt.

εξεπλάγην από το πόσο ένιωσα σαν στο σπίτι μου.

The rituals were familiar.

Τα τελετουργικά ήταν οικεία.

"R" number one, rituals.

Πρώτα λοιπόν τα τελετουργικά.

Now, think of your relationships, of the people who shape your days.

Τώρα σκεφτείτε τις σχέσεις σας με τους ανθρώπους που διαμορφώνουν τις μέρες σας.

To whom do you speak at least once a week,

Με ποιον μιλάτε τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα,

be it face to face or on FaceTime?

είτε πρόσωπο με πρόσωπο είτε μέσω του διαδικτύου;

Be reasonable in your assessment;

Να είστε λογικοί στην επιλογή σας,

I'm not talking about your Facebook friends.

δεν μιλάω για τους φίλους σας στο Facebook.

I'm speaking of the people who shape your weekly emotional experience.

Μιλάω για ανθρώπους που διαμορφώνουν τη συναισθηματική εμπειρία κάθε εβδομάδα.

My mother in Accra, my twin sister in Boston,

Η μαμά μου στην Άκκρα, η δίδυμη αδερφή μου Βοστόνη,

my best friends in New York:

οι καλύτεροί μου φίλοι στη Νέα Υόρκη:

these relationships are home for me.

αυτές οι σχέσεις είναι το σπίτι μου.

"R" number two, relationships.

Δεύτερο βήμα, οι σχέσεις.

We're local where we carry out our rituals and relationships,

Είμαστε ντόπιοι εκεί που τελούμε τα τελετουργικά και τις σχέσεις μας.

but how we experience our locality

αλλά το πώς νιώθουμε την τοπικότητα μας

depends in part on our restrictions.

εξαρτάται σε κάποιο βαθμό από τους περιορισμούς μας.

By restrictions, I mean, where are you able to live?

Με τους περιορισμούς, εννοώ, πού μπορείς να ζήσεις;

What passport do you hold?

Τι διαβατήριο έχεις;

Are you restricted by, say, racism, from feeling fully at home where you live?

Περιορίζεσαι από τον ρατσισμό, να αισθανθείς πλήρως σαν στο σπίτι σου;

By civil war, dysfunctional governance, economic inflation,

Από εμφύλιο πόλεμο, δυσλειτουργική κυβέρνηση, οικονομικό πληθωρισμό,

from living in the locality where you had your rituals as a child?

από το να ζήσεις στην περιοχή που εκτελούσες τα τελετουργικά σου ως παιδί;

This is the least sexy of the R’s,

Αυτό είναι το λιγότερο ελκυστικό επίπεδο,

less lyric than rituals and relationships,

λιγότερο λυρικό από τα τελετουργικά και τις σχέσεις,

but the question takes us past "Where are you now?"

αλλά η ερώτηση αλλάζει από «Πού είσαι τώρα»;

to "Why aren't you there, and why?"

στο «Γιατί δεν είσαι εκεί, και γιατί»;

Rituals, relationships, restrictions.

Τελετουργικά, σχέσεις, περιορισμοί.

Take a piece of paper

Πάρτε ένα χαρτί

and put those three words on top of three columns,

και γράψτε αυτές τις τρεις λέξεις ως επικεφαλίδες σε τρεις στήλες,

then try to fill those columns as honestly as you can.

Κατόπιν προσπαθήστε να συμπληρώσετε τις στήλες με ειλικρίνεια.

A very different picture of your life in local context,

Μια πολύ διαφορετική εικόνα, της ζωή σας στο τοπικό περιβάλλον,

of your identity as a set of experiences,

της ταυτότητας σας ως μια σειρά εμπειριών,

may emerge.

μπορεί να ξεπροβάλει.

So let's try it.

Ας το δοκιμάσουμε λοιπόν.

I have a friend named Olu.

Έχω έναν φίλο που τον λένε Όλου.

He's 35 years old.

Είναι 35 χρονών.

His parents, born in Nigeria, came to Germany on scholarships.

Οι γονείς του γεννημένοι στη Νιγηρία πήγαν στη Γερμανία με υποτροφία.

Olu was born in Nuremberg and lived there until age 10.

Ο Όλου γεννήθηκε στη Νυρεμβέργη και έζησε εκεί μέχρι τα 10 του.

When his family moved to Lagos, he studied in London,

Όταν η οικογένεια πήγε στο Λάγος, σπούδασε στο Λονδίνο,

then came to Berlin.

μετά ήρθε στο Βερολίνο.

He loves going to Nigeria --

Του αρέσει τρομερά να πηγαίνει στη Νιγηρία

the weather, the food, the friends --

-ο καιρός, το φαγητό, οι φίλοι του-

but hates the political corruption there.

αλλά μισεί την πολιτική διαφθορά.

Where is Olu from?

Από πού είναι ο Όλου;

I have another friend named Udo.

Έχω έναν άλλον φίλο που τον λένε Ούντο.

He's also 35 years old.

Είναι και αυτός 35 χρονών.

Udo was born in Córdoba, in northwest Argentina,

Ο Ούντο γεννήθηκε στην Κόρντομπα στη βορειοδυτική Αργεντινή,

where his grandparents migrated from Germany, what is now Poland,

όπου μετανάστευσαν οι παππούδες του από τη Γερμανία,

που μετά τον πόλεμο είναι Πολωνία.

after the war.

Udo studied in Buenos Aires, and nine years ago came to Berlin.

Ο Ούντο σπούδασε στο Μπουένος Άιρες και πριν 9 χρόνια ήρθε στο Βερολίνο.

He loves going to Argentina -- the weather, the food, the friends --

Αγαπάει να πηγαίνει στην Αργεντινή -ο καιρός, το φαγητό, οι φίλοι-

but hates the economic corruption there.

αλλά μισεί την οικονομική διαφθορά εκεί.

Where is Udo from?

Από πού είναι ο Ούντο;

With his blonde hair and blue eyes, Udo could pass for German,

Με τα ξανθά του μαλλιά και μπλε μάτια ο Ούντο μοιάζει Γερμανός,

but holds an Argentinian passport, so needs a visa to live in Berlin.

αλλά έχει Αργεντίνικο διαβατήριο, άρα θέλει βίζα για να μείνει στο Βερολίνο.

That Udo is from Argentina has largely to do with history.

Το ότι ο Ούντο είναι από την Αργεντινή σχετίζεται κυρίως με την ιστορία.

That he's a local of Buenos Aires and Berlin,

Το ότι ειναι ντόπιος στο Μπουένος Άιρες και το Βερολίνο,

that has to do with life.

αυτό έχει να κάνει με τη ζωή.

Olu, who looks Nigerian, needs a visa to visit Nigeria.

O Όλου, που μοιάζει Νιγηριανός, θέλει βίζα για να πάει στη Νιγηρία.

He speaks Yoruba with an English accent,

Μιλάει Γιορούμπα με Αγγλική προφορά,

and English with a German one.

και Αγγλικά με Γερμανική προφορά.

To claim that he's "not really Nigerian," though,

Το να πει κανείς όμως ότι «δεν είναι ακριβώς Νιγηριανός»,

denies his experience in Lagos,

παραβλέπει τις εμπειρίες του στο Λάγος,

the rituals he practiced growing up,

τα τελετουργικά που ακολουθούσε μεγαλώνοντας,

his relationship with family and friends.

τη σχέση του με την οικογένεια και τους φίλους του.

Meanwhile, though Lagos is undoubtedly one of his homes,

Παρόλο που το Λάγος είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα σπίτια του,

Olu always feels restricted there,

ο Όλου νιώθει πάντα περιορισμένος εκεί,

not least by the fact that he's gay.

και όχι μόνο από το γεγονός ότι είναι γκέι.

Both he and Udo are restricted by the political conditions

Εκείνος όπως και ο Ούντο, περιορίζονται από την πολιτική κατάσταση

of their parents' countries,

στις χωρές των γονιών τους,

from living where some of their most meaningful rituals

από το να ζουν εκεί που υπάρχουν

τα πιο σημαντικά γι' αυτούς τελετουργικά και σχέσεις.

and relationships occur.

To say Olu is from Nigeria and Udo is from Argentina

Το να πούμε πως ο Όλου είναι από τη Νιγηρία και ο Ούντο από την Αργεντινή

distracts from their common experience.

παραβλέπει τις κοινές τους εμπειρίες.

Their rituals, their relationships, and their restrictions are the same.

Τα τελετουργικά, οι σχέσεις και οι περιορισμοί τους είναι οι ίδιοι.

Of course, when we ask, "Where are you from?"

Βεβαίως, όταν ρωτάμε, «Από πού είσαι»,

we're using a kind of shorthand.

χρησιμοποιούμε ένα είδος συντόμευσης.

It's quicker to say "Nigeria" than "Lagos and Berlin,"

Είναι πιο γρήγορο να πούμε «Νιγηρία» παρά «Λάγος και Βερολίνο»,

and as with Google Maps, we can always zoom in closer,

και όπως και με τους χάρτες της Google, μπορούμε να ζουμάρουμε,

from country to city to neighborhood.

από τη χώρα στην πόλη και έπειτα στη γειτονιά.

But that's not quite the point.

Αλλά αυτο δεν έχει σημασία τώρα.

The difference between "Where are you from?"

Η διαφορά μεταξύ του «Από πού είσαι»,

and "Where are you a local?"

και του «Πού είσαι ντόπιος»,

isn't the specificity of the answer;

δεν είναι η ακρίβεια της απάντησης,

it's the intention of the question.

είναι η πρόθεση της ερώτησης.

Replacing the language of nationality with the language of locality asks us

Η αντικατάσταση της εθνικότητας με την τοπικότητα μας κάνει

to shift our focus to where real life occurs.

να μετακινήσουμε την προσοχή μας εκεί που συμβαίνει η αληθινή ζωή.

Even that most glorious expression of countryhood, the World Cup,

Ακόμα και στην πιο λαμπρή έκφραση των εθνικών κρατών, το Παγκόσμιο Κυπελο,

gives us national teams comprised mostly of multilocal players.

έχουμε εθνικές ομάδες αποτελούμενες κυρίως από παίχτες από διαφορετικά μέρη.

As a unit of measurement for human experience,

Ως μονάδα μέτρησης της ανθρώπινης εμπειρίας,

the country doesn't quite work.

η χώρα δεν λειτουργεί πολύ καλά.

That's why Olu says, "I'm German, but my parents come from Nigeria."

Για αυτό ο Όλου λέει, «Είμαι Γερμανός, αλλά οι γονείς μου είναι από την Νιγηρία».

The "but" in that sentence belies the inflexibility of the units,

Το «αλλά» στην πρόταση διαψεύδει την ακαμψία των μονάδων,

one fixed and fictional entity bumping up against another.

μια σταθερή και φανταστική οντότητα επικαλύπτει σε μια άλλη.

"I'm a local of Lagos and Berlin," suggests overlapping experiences,

Το «Είμαι ντόπια σε Λάγος και Βερολίνο», δηλώνει επικαλυπτόμενες εμπειρίες,

layers that merge together, that can't be denied or removed.

επίπεδα που συγχωνεύονται, και δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε ή να αρνηθούμε.

You can take away my passport,

Μπορείς να μου πάρεις το διαβατήριο,

but you can't take away my experience.

αλλά δεν μπορείς να μου πάρεις τις εμπειρίες.

That I carry within me.

Αυτές τις κουβαλάω μέσα μου.

Where I'm from comes wherever I go.

Το από πού είμαι με ακολουθεί όπου και να πάω.

To be clear, I'm not suggesting that we do away with countries.

Για να είμαι σαφής, δεν προτείνω να απαλλαχτούμε από τις χώρες.

There's much to be said for national history,

Δεν μπορούμε να απαρνηθούμε την ύπαρξη της εθνικής ιστορίας,

more for the sovereign state.

πολύ περισσότερο το κυρίαρχο κράτος.

Culture exists in community, and community exists in context.

Ο πολιτισμός υπάρχει στην κοινότητα, και η κοινότητα υπάρχει στο περικείμενο.

Geography, tradition, collective memory: these things are important.

Γεωγραφία, παράδοση, συλλογική μνήμη: αυτά είναι τα σημαντικά.

What I'm questioning is primacy.

Αυτό που αμφισβητώ είναι η προτεραιότητα.

All of those introductions on tour began with reference to nation,

Άλλες αυτές οι εισαγωγές στις περιοδείες ξεκινούσαν με αναφορά στο κράτος,

as if knowing what country I came from would tell my audience who I was.

λες και το κοινό μου αν ήξερε από ποια χώρα είμαι θα καταλάβαινε ποια είμαι.

What are we really seeking, though, when we ask where someone comes from?

Τι πραγματικά επιζητούμε όταν ρωτάμε κάποιον από πού είναι;

And what are we really seeing when we hear an answer?

Και τι πραγματικά εισπράττουμε όταν ακούμε την απάντηση;

Here's one possibility:

Ορίστε μία πιθανότητα:

basically, countries represent power.

Βασικά, όλες οι χώρες αντιπροσωπεύουν δύναμη.

"Where are you from?" Mexico. Poland. Bangladesh. Less power.

«Από πού είσαι»; Μεξικό, Πολωνία, Μπαγκλαντές - λιγότερη δύναμη.

America. Germany. Japan. More power.

Αμερική, Γερμανία, Ιαπωνία - περισσότερη δύναμη.

China. Russia. Ambiguous.

Κίνα, Ρωσία - διφορούμενο.

(Laughter)

(Γέλια)

It's possible that without realizing it, we're playing a power game,

Είναι πιθανό ασυναίσθητα να παίζουμε ένα παιχνίδι δύναμης,

especially in the context of multi-ethnic countries.

ειδικά σε περιβάλλοντα πολυπολιτισμικών χωρών.

As any recent immigrant knows,

Όπως ξέρει ο καθένας που έχει μεταναστεύσει πρόσφατα,

the question "Where are you from?" or "Where are you really from?"

η ερώτηση «από πού είσαι;» ή «από πού πραγματικά είσαι;»

is often code for "Why are you here?"

συνήθως σημαίνει «Γιατί είσαι εδώ;»

Then we have the scholar William Deresiewicz's writing

Ο ακαδημαϊκός Ουίλιαμ Ντερίσιεβιτς

γράφει για τα ελιτίστικα αμερικάνικα πανεπιστήμια:

of elite American colleges.

"Students think that their environment is diverse

«Οι φοιτητές νομίζουν πως το περιβάλλον τους είναι πολυπολιτισμικό

if one comes from Missouri and another from Pakistan --

αν ο ένας είναι από το Μισούρι και ο άλλος από το Πακιστάν -

never mind that all of their parents are doctors or bankers."

ξεχνώντας πως και των δύο οι γονείς είναι γιατροί ή τραπεζίτες».

I'm with him.

Συμφωνώ μαζί του.

To call one student American, another Pakistani,

Ονομάζοντας έναν φοιτητή Αμερικάνο και τον άλλο Πακιστανό,

then triumphantly claim student body diversity

και μετά θριαμβευτικά να υποστηρίζεις πως υπάρχει πολυπολιτισμικότητα

ignores the fact that these students are locals of the same milieu.

παραβλέπει το γεγονός ότι είναι ντόπιοι του ίδιου περίγυρου.

The same holds true on the other end of the economic spectrum.

Το ίδιο ισχύει και στο άλλο άκρο του οικονομικού φάσματος.

A Mexican gardener in Los Angeles and a Nepali housekeeper in Delhi

Ένας Μεξικανός κηπουρός στο Λος Άντζελες και ένας οικονόμος από το Νεπάλ στο Δελχί

have more in common in terms of rituals and restrictions

έχουν περισσότερα κοινά ως προς τα τελετουργικά και τους περιορισμούς

than nationality implies.

απ' ό,τι συνεπάγεται η εθνικότητα.

Perhaps my biggest problem with coming from countries

Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα με το να προέρχεσαι από μια χώρα

is the myth of going back to them.

είναι ο μύθος της επιστροφής σ' αυτήν.

I'm often asked if I plan to "go back" to Ghana.

Συχνά με ρωτάνε αν σκοπεύω να «γυρίσω πίσω» στην Γκάνα.

I go to Accra every year, but I can't "go back" to Ghana.

Πηγαίνω στην Άκκρα κάθε χρόνο, αλλά δεν μπορώ να «γυρίσω πίσω» στην Γκάνα.

It's not because I wasn't born there.

Δεν ειναι επειδή δεν γεννήθηκα εκεί.

My father can't go back, either.

Ούτε ο πατέρας μου μπορεί να γυρίσει πίσω.

The country in which he was born,

Η χώρα όπου γεννήθηκε,

that country no longer exists.

δεν υπάρχει πια.

We can never go back to a place and find it exactly where we left it.

Δεν μπορούμε να πάμε πίσω σε ένα μέρος και να το βρούμε ακριβώς όπως το αφήσαμε.

Something, somewhere will always have changed,

Πάντα κάτι, κάπου θα έχει αλλάξει,

most of all, ourselves.

και κυρίως, εμείς οι ίδιοι.

People.

Οι άνθρωποι.

Finally, what we're talking about is human experience,

Τελικά, αυτό για το οποίο μιλάμε είναι εμπειρίες

this notoriously and gloriously disorderly affair.

αυτό το τόσο μπερδεμένο ζήτημα.

In creative writing, locality bespeaks humanity.

Στη δημιουργική γραφή, η τοπικότητα υποδηλώνει ανθρωπιά.

The more we know about where a story is set,

Όσα περισσότερα ξέρουμε για τον τόπο της ιστορίας

the more local color and texture,

τόσο περισσότερο τοπικό χρώμα και υφή,

the more human the characters start to feel,

τόσο πιο ανθρώπινοι φαίνονται οι χαρακτήρες,

the more relatable, not less.

τόσο πιο πολύ μπορούμε να ταυτιστούμε μαζί τους.

The myth of national identity and the vocabulary of coming from

Ο μύθος της εθνικής ταυτότητας και της καταγωγής

confuses us into placing ourselves into mutually exclusive categories.

μας μπερδεύει βάζοντας τους εαυτούς μας σε αλληλοαποκλειόμενες κατηγορίες.

In fact, all of us are multi -- multi-local, multi-layered.

Στην πραγματικότητα, όλοι μας είμαστε πολύ-τοπικοί, πολυεπίπεδοι.

To begin our conversations with an acknowledgement of this complexity

Ξεκινώντας τις συζητήσεις μας αποδεχόμενοι αυτήν την πολυπλοκότητα,

brings us closer together, I think, not further apart.

μας φέρνει πιο κοντά, νομίζω, όχι πιο μακριά.

So the next time that I'm introduced,

Οπότε την επόμενη φορά που κάποιος θα με παρουσιάσει,

I'd love to hear the truth:

θα ήθελα να ακούσω την αλήθεια:

"Taiye Selasi is a human being, like everybody here.

«Η Ταϊγέ Σελάσι είναι ένας άνθρωπος, σαν όλους μας εδώ.

She isn't a citizen of the world, but a citizen of worlds.

Δεν είναι πολίτης του κόσμου, αλλά πολίτης κόσμων.

She is a local of New York, Rome and Accra."

Είναι ντόπια στη Νέα Υόρκη, τη Ρώμη και την Άκκρα».

Thank you.

Ευχαριστώ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)