"A Bird Made of Birds" | Sarah Kay

Vertaald door: Kaat Weyts Nagekeken door: Axel Saffran

I have a friend named Kaveh Akbar, who is a fellow poet.

Een vriend van mij Kaveh Akbar genaamd, is ook een dichter.

And Kaveh found this photo online

En Kaveh vond online een foto

of the anatomical heart of a blue whale

van het anatomische hart van een blauwe vinvis

that scientists had hung on a hook from the ceiling,

dat door wetenschappers met een haak aan het plafond was gehangen,

which is how they were able to observe that the heart of a blue whale

waardoor ze konden observeren dat het hart van een blauwe vinvis

is big enough that a person can stand up fully inside of it.

groot genoeg is dat een mens er rechtop in kan staan.

And when Kaveh shared this photo online,

En toen Kaveh deze foto online deelde,

he did so with the caption,

deed hij dat met het onderschrift,

"This is another reminder

"Dit is wederom een herinnering

that the universe has already written the poem you were planning on writing."

dat het universum al klaar is met het gedicht dat je wilde schrijven."

And when I first saw that, I was horrified.

En toen ik dat voor de eerste keer zag, was ik gechoqueerd.

I was like, "Come on, man! I'm trying to invent new metaphors!

Ik dacht, "Kom op, man! Ik probeer nieuwe metaforen uit te vinden!

I'm trying to discover beauty that hasn't been discovered yet.

Ik probeer schoonheid te ontdekken die nog niet ontdekt is.

What do you mean, the universe is always going to get there before me?"

Wat bedoel je, het universum zal me altijd een stap voorzijn?"

And I know this isn't a uniquely poet problem,

En ik weet dat dit niet enkel een probleem is voor dichters,

but on days when the world feels especially big

maar op dagen dat de wereld uitzonderlijk groot lijkt

or especially impossible

of uitzonderlijk onmogelijk

or especially full of grandeur,

of uitzonderlijk gevuld met pracht,

those are the days when I feel,

dat zijn de dagen waarop ik voel:

"What do I possibly have to contribute

"Wat heb ik dat ooit kan bijdragen

to all of this?"

aan dit alles?"

Not long ago, I saw this video that some of you may have seen.

Pas zag ik een video die sommigen misschien kennen.

It makes the internet rounds every couple of months.

Om de paar maanden circuleert die op het internet.

There are these birds that are called starlings,

Bepaalde vogels die men spreeuwen noemt,

and they fly in what's called a "murmuration,"

vliegen in wat men een "zwerm" noemt,

which is generally just a big cloud of birds.

vaak gewoon een grote wolk van vogels.

And someone happened to catch a quick video on their phone

Toevallig heeft iemand met zijn gsm snel een video gemaakt

of these starlings flying.

van hoe die spreeuwen vliegen.

And at first, it's just an amorphous blob,

In het begin is het een vormeloze vlek,

and then there's a moment where the birds shift,

maar dan is er een moment waarop de vogels zich verplaatsen,

and they form the shape of a starling

en ze vormen het silhouet van een spreeuw

in the sky!

in de lucht!

(Laughter)

(Gelach)

And as soon as I saw it, I was like,

Toen ik dat zag, dacht ik,

(Gasps) "The universe has already written the poem

"Het universum heeft het gedicht al geschreven,

you were planning on writing!"

dat je ging schrijven."

(Laughter)

(Gelach)

Except, for the first time, it didn't fill me with despair.

Maar, voor de eerste keer, vulde het me niet met wanhoop.

Instead, I thought, "OK.

Daarentegen dacht ik, "OK.

Maybe it's not my job to invent something new.

Misschien is het niet mijn job om iets nieuw uit te vinden.

Maybe instead it's my job to listen to what the universe is showing me

Misschien is het mijn job om te luisteren naar wat het universum me toont

and to keep myself open to what the universe offers,

en om mezelf open te stellen voor wat het universum aanbiedt,

so that when it's my turn,

zodat wanneer het mijn beurt is,

I can hold something to the light,

ik iets tegen het licht kan houden,

just for a moment,

gewoon voor een ogenblik,

just for as long as I have.

enkel voor zolang ik heb.

The universe has already written the poem

Het universum heeft het gedicht al geschreven

that you were planning on writing.

dat je van plan was te schrijven.

And this is why

Dit is de reden waarom

you can do nothing but point at the flock of starlings

je niets kan doen behalve wijzen naar de zwerm spreeuwen

whose bodies rise and fall in inherited choreography,

wier lichamen stijgen en dalen in overgeërfde choreografie,

swarming the sky in a sweeping curtain

krioelend in de lucht in een vloeiend gordijn

that, for one blistering moment,

dat, voor een gelukscherend moment,

forms the unmistakeable shape

het overduidelijke silhouet vormt

of a giant bird

van een gigantische vogel

flapping against the sky.

die zijn vleugels slaat in de lucht.

It is why your mouth forms an "o"

Dit is waarom je mond een "o" vormt

that is not a gasp,

die geen hap naar adem is

but rather, the beginning of,

maar eerder, het begin van:

"Oh. Of course."

"Oh. Natuurlijk."

As in, of course the heart of a blue whale is as large as a house

Als in: natuurlijk is het hart van de blauwe vinvis even groot als een huis

with chambers tall enough to fit a person standing.

met kamers groot genoeg dat er een mens rechtop in kan staan.

Of course a fig becomes possible

Natuurlijk wordt een vijg mogelijk

when a lady wasp lays her eggs inside a flower,

wanneer een dameswesp haar eitjes in een bloem legt,

dies and decomposes,

sterft en ontbindt,

the fruit, evidence of her transformation.

het fruit, bewijs van haar transformatie.

Sometimes, the poem is so bright,

Soms is het gedicht zo helder,

your silly language will not stick to it.

dat je onbenullige taal er niet aan blijft plakken.

Sometimes, the poem is so true,

Soms is het gedicht zo waar,

nobody will believe you.

dat niemand je zal geloven.

I am a bird

Ik ben een vogel

made of birds.

gemaakt van vogels.

This blue heart a house you can stand up inside of.

Dit blauwe hart een huis waarin je kan rechtopstaan.

I am dying

Ik ben aan het sterven

here

hier

inside this flower.

in deze bloem.

It is OK.

Het is OK.

It is what I was put here to do.

Dit is waarom ik op aarde ben gezet.

Take this fruit.

Neem dit fruit.

It is what I have to offer.

Het is wat ik te bieden heb.

It may not be first,

Het is misschien niet het eerste,

or ever best,

of eeuwig beste,

but it is the only way to be sure

maar het is de enige manier zeker te zijn

that I lived at all.

dat ik ooit geleefd heb.

(Applause)

(Applaus)