A summer school kids actually want to attend | Karim Abouelnaga

Translator: Kerim Herish Reviewer: Ahmed Yousify

Getting a college education

ب دەستڤە ئینانا پەروەردا زانكویێ‌

is a 20-year investment.

دبیتە 20 سال یێن وەبەرهینانێ‌.

When you're growing up poor,

دەمێ‌ تۆ ب هەژاری مەزن دبی،

you're not accustomed to thinking that far ahead.

لسەر تە پێتڤی نینە هندە دویر هزر بكەی.

Instead, you're thinking about where you're going to get your next meal

ل شوینا وێ‌ , تۆ هزر دكەی كا ل كیڤە دێ‌ خوارنێ‌ بدەست خوڤە ئینی

and how your family is going to pay rent that month.

و چەوا خێزانا تە دێ‌ كرێیا وێ‌ هەیڤێ‌ دەن،

Besides, my parents and my friends' parents

و دایك و بابێن من و یێن هەڤالێن من

seemed to be doing just fine driving taxis and working as janitors.

دیار بوو كۆ دشیان كارێ تەكسیێ‌ و كارێ پاقژكرنێ‌ بكەن.

It wasn't until I was a teenager

ئەو نەبوو هەتا ئەز بویمە هەرزەكار (مراهق)

when I realized I didn't want to do those things.

دەمێ‌ من زانی كۆ من نەدڤیا وان كاران بكەم.

By then, I was two-thirds of the way through my education,

پاشی، ئەز ل دوو-سێكا خواندنا خۆ بووم،

and it was almost too late to turn things around.

ل وی دەمی گەلەك درەنگ بوو كۆ ئەو تشت بهێنە گوهورین.

When you grow up poor, you want to be rich.

لدەمێ‌ تو ب هەژاری مەزن دبی، تە دڤێت زەنگین ببی.

I was no different.

ئەز نەیێ‌ جودا بووم.

I'm the second-oldest of seven,

ئەز زاروكێ‌ دوویێ‌ مە ژهەفتان،

and was raised by a single mother on government aid

هاتیمە ڕاكرن ژلایێ‌ ئێك دایك ڤە لدەمێ‌ كارێ‌ حكومەتێ‌

in Queens, New York.

ل كوینز، نیویورك.

By virtue of growing up low-income,

ب هاریكاریا گەشەكرنا من لسەر داهاتێ‌ كێم،

my siblings and I went to some of New York City's

خویشك و برایێن من و ئەز چووینە باژێرێ‌ نیویورك

most struggling public schools.

ل قوتابخانێن گشتی یێن تێر زوڕی لێ هەی

I had over 60 absences when I was in seventh grade,

من نێزیكی 60 ئامادەنەبوون هەبوون دەمێ‌ ئەز ل پولا هەفتێ‌،

because I didn't feel like going to class.

ژبەرکو من هەست نەدكر من دڤێت بچم بۆ پولێ‌.

My high school had a 55 percent graduation rate,

55% قوتابخانا من یا ناڤنجی نێزیكی ڕێژا دەرچوونێ‌ هەبوو،

and even worse,

و هەتا خرابتر،

only 20 percent of the kids graduating

ب تنێ‌ 20% ژ زارۆكێن دەرچووین

were college-ready.

دئامادەبوون بۆ زانکۆیێ.

When I actually did make it to college,

دەمێ‌ ئەز چوویمە زانكۆیێ‌،

I told my friend Brennan

من گوتە هەڤالێ‌ خۆ برێنانی

how our teachers would always ask us to raise our hands

چەوا مامۆستایێن مە بەردەوام پرسیار ژمە دكرن كۆ دەستێن خۆ بلند بكەین

if we were going to college.

ئەگەر ئەم چووباینە زانكۆیێ‌.

I was taken aback when Brennan said,

ئەز مەندەهوش بووم دەمێ‌ برێنانی گوت،

"Karim, I've never been asked that question before."

"كریم, چ جارا ئەو پرسیارە ژمن نەهاتیە كرن."

It was always, "What college are you going to?"

بەردەوام ئەو پرسیارە ژمە دهاتە كرن , "دێ‌ چیە چ زانكۆ؟"

Just the way that question is phrased

ئەو شێوێ‌ پرسیار پێ هاتیە كرن

made it unacceptable for him not to have gone to college.

وە ل وی كر ئەو ل سەر خۆ قەبول نەكەت نەچیتە زانكۆیێ‌.

Nowadays I get asked a different question.

نوكە پرسیارێن جودا ژمن دهێنە كرن.

"How were you able to make it out?"

"چەوا تو شیای وان كاران ئەنجام بدەی؟"

For years I said I was lucky,

بۆ چەند سالان من دگوت ئەزێ‌ ب شانسم,

but it's not just luck.

بەلێ‌ نە ب تنێ‌ شانسە.

When my older brother and I graduated from high school

دەمێ‌ من و برایێ‌ من یێ‌ مەزن قوتابخانا ناڤنجی تەمام كری

at the very same time

ل دەمەكێ‌ نێزیكی هەڤ

and he later dropped out of a two-year college,

و پاشی وی خۆ ڤەكێشا ل زانكویێ‌ بۆ ماوێ‌ دوو سالا

I wanted to understand why he dropped out

من دڤیا تێبگەهم بوچی وی خۆ ڤەكێشا

and I kept studying.

و ئەز بەردەوام بووم.

It wasn't until I got to Cornell as a Presidential Research Scholar

هەتا وی دەمێ‌ ئەز چوویمە كورنێل وەك سەرۆكێ‌ بەشێ لێگەریانان

that I started to learn about the very real educational consequences

پاشی ئەز فێر بووم دەربارەی ئەنجامێن ڕاستی یێن خواندنێ‌

of being raised by a single mother on government aid

كو هاتیە خودانکرن ژلایێ‌ دایكەكا ب تنێ‌ ب هیڤیا هاریکاریێن حكومەتێ‌ ڤە

and attending the schools that I did.

و چوون بۆ قوتابخانێ‌ هەر وەكی ئەز چوویم.

That's when my older brother's trajectory began to make complete sense to me.

ئەڤە ل وی دەمێ‌ ڕێكا برایێ‌ من یێ‌ مەزن بۆ من جهێ‌ گرنگیێ‌ بوو.

I also learned that our most admirable education reformers,

هەروەسا ئەز فێر بووم كۆ چاكسازیێن مە یێن پەروەردێ‌،

people like Arne Duncan, the former US Secretary of Education,

وەكی ئارنی دانكێن، وەزیرێ‌ پەروەردێ‌ یێ‌ بەرێ‌ ل ئەمریكا،

or Wendy Kopp, the founder of Teach For America,

یان وێندی كوپ دامەزرێنەرێ‌ خواندنێ‌ ل ئەمریكا،

had never attended an inner city public school like I had.

چ جارا ئەو نەچووینە قوتابخانێن ناڤ شاری یێن گشتی هەر وەكی ئەز چوویم.

So much of our education reform is driven by a sympathetic approach,

گەلەك ژ چاكسازیێن مە یێن پەروەردێ‌ دهێنە برێڤە برن ب رێكێن دلسوزی،

where people are saying,

دەمێ‌ خەلك دبێژن،

"Let's go and help these poor inner city kids,

"دا بچین و هاریكاریا ڤان زاروكێن هەژار یێن ناڤ باژێری بدەین,

or these poor black and Latino kids,"

یان ڤان زارۆکێن ڕەش پیست و یێن لاتینی,"

instead of an empathetic approach,

ل شوینا پەیڕەوا دلسوزیێ،

where someone like me, who had grown up in this environment, could say,

دەمێ ئێک وەک من، یێ مەزن بوی دڤی بارودوخی دا دبیت بێژیت،

"I know the adversities that you're facing

ئەز وان ئاریشان دزانم یێن" هوین بەرهنگار بووین

and I want to help you overcome them."

و من دڤێت هاریکاریا وە بکەم دا بسەر ئاریشێن خودا زال ببن".

Today when I get questions about how I made it out,

ئەڤرۆ دەمێ پرسیار بومن دهێن کا من چەوا دەرباز کر،

I share that one of the biggest reasons

ئەز دبێژم ئێک ژ وان ئەگەرێن مەزن ئەو بوو

is that I wasn't ashamed to ask for help.

من شەرم نەدکر کۆ داخوازا هاریکاریێ بکەم.

In a typical middle class or affluent household,

ل پولەکا نموونەیی یان مالەکا زەنگین،

if a kid is struggling,

ئەگەر زارۆک تێبکوشیت،

there's a good chance that a parent or a teacher will come to their rescue

ئەگەرەکێ زورێ هەی کۆ دایک و باب یان مامۆستایەک بهێت و وان ڕزگار بکەت

even if they don't ask for help.

هەتا ئەگەر ئەو داخوازا هاریکاریێ ژی نەکەن.

However, if that same kid is growing up poor

هەرچەندە، ئەگەر هەمان زارۆک مەزن ببیت ب هەژاری

and doesn't ask for help,

و داخوازا هاریکاریێ نەکەت،

there's a good chance that no one will help them.

ئەگەرەکێ زورێ هەی کۆ کەس هاریکاریا وی نەکەت

There are virtually no social safety nets available.

ب نێزیکی چ تورێن پاراستنێ یێن کومەلایەتی نینن.

So seven years ago,

ژ بەری هەفت سالان,

I started to reform our public education system

من دەست ب چاکسازیێ کر بۆ سیستەمێ مە یێ پەروەردێ

shaped by my firsthand perspective.

کو هاتبوو دانان ب دەستێ من،

And I started with summer school.

و من دەست پێکر ب قوتابخانا هاڤینێ.

Research tells us that two-thirds of the achievement gap,

ڤەکۆلین دبێژن ب تنێ دوو-سێکێن ڤالەهیا دناڤ دەستکەفتان دا،

which is the disparity in educational attainment

کۆ نە یەکسانییە بۆ بدەستڤەئینانا زانستی

between rich kids and poor kids

دناڤبەرا زاروکێن هەژار و یێن زەنگین دا

or black kids and white kids,

یان زارۆکێن ڕەش و یێن سپی دا،

could be directly attributed to the summer learning loss.

دبیت ڕاستەوخۆ کارتێکرنێ ژ دەست دانا فێربوونا هاڤینێ بکەت.

In low-income neighborhoods, kids forget almost three months

ل گەرەکێن کێم داهات، زارۆک نێزیکی سێ هەیڤان ژبیر دکەن

of what they learned during the school year

ژ وی تشتێ وان خواندی ب درێژاهیا سالێ

over the summer.

ل دەمێ هاڤینێ.

They return to school in the fall,

ئەو ل پایزێ دزڤرن بۆ قوتابخانێ،

and their teachers spend another two months

و ماموستایێن وان دوو هەیڤان دەرباز دکەن

reteaching them old material.

دا دووبارە وانێن کەڤن نیشابدەن.

That's five months.

ئەڤە دبنە پێنج هەیڤ.

The school year in the United States is only 10 months.

سالا خواندنێ ل ئەمریکا ب تنێ ١٠ هەیڤن،

If kids lose five months of learning every single year,

ئەگەر زارۆک هەر ساڵ پێنج هەیڤان ژبیر بکەن،

that's half of their education.

ئەڤە دبیتە نیڤەکا خواندنا وان.

Half.

نیڤەک.

If kids were in school over the summer, then they couldn't regress,

ئەگەر زارۆک هاڤینێ هەمیێ ل قوتابخانێ بن, پاشی نەشێن پاشڤە ب زڤرن،

but traditional summer school is poorly designed.

بەلێ قوتابخانا هاڤینێ .ب نە ڕێکی هاتینە دانان و دیزاین کرن

For kids it feels like punishment,

بۆ زاروکان وەکی سزا وەرگرتنێ یە،

and for teachers it feels like babysitting.

و بۆ مامۆستایان ژی وەکی ڕوینشتن و خودانکرنا زارۆکا یە.

But how can we expect principals to execute an effective summer program

بەلێ چەوا دێ پێشبینیێ کەین کۆ ڕێڤەبەرێن قوتابخانان ب دروست ب ڕێڤە ببەن

when the school year ends the last week of June

دەمێ قوتابخانە دوماهیک هەفتیا حوزەیرانێ بدوماهی دهێت

and then summer school starts just one week later?

و قوتابخانا هاڤینێ پشتی هەفتیەکێ دەست پێ دکەت؟

There just isn't enough time to find the right people,

هند دەمێ پێدڤی نینە داکۆ کەسێن دروست بهێنە ژێگرتن،

sort out the logistics,

بڕێک و پێککرنا خزمەتێن لوجستی،

and design an engaging curriculum that excites kids and teachers.

و دروست کرنا سیستەمەکێ خواندنێ یێ سەرەنجراکێش داکو قوتابی وماموستا بەشداربن.

But what if we created a program over the summer

بەلێ پا ئەگەر مە پڕوگرامەک ئامادە کر د دەمێ هاڤینێ دا

that empowered teachers as teaching coaches

داکو دەرفەتێ برەخسینت بۆ ماموستایان وەک ڕاهێنەران بن

to develop aspiring educators?

بۆ پێش ئێخستنا ماموستایێن خودان ئارەزوو؟

What if we empowered college-educated role models

ئەگەر مە دەرفەت ڕەخساند بۆ ڕولێ نموونا خواندنا زانکۆیێ

as teaching fellows

وەک هەڤالێن خواندنێ

to help kids realize their college ambitions?

داکو هاریکاریا زارۆکان بکەن بۆ ئارەزوێن وان بۆ زانکۆیێ

What if empowered high-achieving kids

ئەگەر دەرفەت بۆ زارۆکێن خودان شیان هەبیت

as mentors to tutor their younger peers

وەک شێوەرمەند بۆ نیشاندانا هەڤالێن خۆ یێن بچویک تر

and inspire them to invest in their education?

و وان هانبدەین داکو وەبەرهێنانێ دخواندنا خۆ دا بکەن؟

What if we empowered all kids as scholars,

دێ چاوا بت ئەگەر مە دەرفەت بۆ هەمی زارۆکان ڕەخساند وەک شاهرەزایا بن،

asked them what colleges they were going to,

پرسیار ژوان هاتبا کرن کا وان دڤیا بچنە کیژ زانکۆیێ،

designed a summer school they want to attend

قوتابخانا هاڤینێ دیزاین بکەن بڕەنگەکێ کو وان ڤیابا بەشداریێ تێدا بکەن

to completely eliminate the summer learning loss

داکو ب تەمامی بەرزەبوونا خواندنێ ل هاڤینێ نەمینیت

and close two-thirds of the achievement gap?

و دوو-سێکێن ڤالەهیا سەرکەفتنێ بهێنە گرتن؟

By this summer, my team will have served over 4,000 low-income children,

ل ڤێ هاڤینێ , تیما من بنێزیکی خزمەتا ٤٠٠٠ زارۆکێن هەژار کرینە،

trained over 300 aspiring teachers

ڕاهێنان ب ٣٠٠ ماموستایێن ئارەزوومەند کرینە

and created more than 1,000 seasonal jobs

و پتر ژ ١٠٠٠ کارێن وەرزی هاتینە دەستەبرکرن

across some of New York City's most disadvantaged neighborhoods.

ل هندەک گەڕەکێن باژارێ نیویورک ئەوێن ژ هەمیان هەژار تر.

(Applause)

(دەست قوتان)

And our kids are succeeding.

و زارۆکێن مە یێ ب سەردکەڤن.

Two years of independent evaluations

دوو ساڵ ژ نرخاندنێن سەربخۆ

tell us that our kids eliminate the summer learning loss

د بێژیتە مە کۆ زارۆکێن مە بیرڤەچوونا هاڤینێ نەهێلایە

and make growth of one month in math

و گەشێ پەیدا دکەت د ئێک هەیڤ دا ل بیرکاریێ

and two months in reading.

و دوو هەیڤ د ڤەخواندنێ دا.

So instead of returning to school in the fall three months behind,

ڤێجا ل شوینا ڤەگەریانێ بۆ قوتابخانێ ل پایزێ پشتی بورینا سێ هەیڤان،

they now go back four months ahead in math

نۆکە ئەو د زڤرنەڤە و ب چار هەیڤان پێشیا بیرکاریێ دکەڤن

and five months ahead in reading.

و ب پێنج هەیڤا ژی دکەڤنە پێشیا ڤەخواندنێ.

(Applause)

(دەست قوتان)

Ten years ago, if you would have told me

ژبەری ١٠ ساڵان، ئەگەر تە گوتبا من

that I'd graduate in the top 10 percent of my class from an Ivy League institution

کو ئەز دێ دەرچم ژ ١٠٪ ژ قوتابیێن پولا من ل پەیمانگەها ئایڤی لیگ

and have an opportunity to make a dent on our public education system

و چانسێ وێ چەندێ هەبیت داکۆ گوهرینەکا زوور دروست بکەم ل سیستەمێ خواندنێ

just by tackling two months of the calendar year,

تنێ ب بکارئینانا دوو هەیڤان ژ ساڵێ،

I would have said,

ئەز دا بێژم،

"Nah. No way."

"نە. نەخێر."

What's even more exciting

ئەو تشتێ ژ هەمیان خوشتر ئەوە

is that if we can prevent five months of lost time

کو ئەم نەهێلین ٥ هەیڤ ژ دەستێن مە بچن

just by redesigning two months,

تنێ ب ڕێک ئێخستنا دوو هەیڤان،

imagine the possibilities that we can unlock

هزرا خو بکەن د وان ئەگەران یێن ئەم دشێین ب دەست ڤە بینین

by tackling the rest of the calendar year.

ب ڕێک ئێخستنا ڕۆژێن ساڵێ هەمیێ.

Thank you.

سوپاس بۆ وە.

(Applause)

(دەست قوتان)