The tribes we lead | Seth Godin

Translator: Mehran Danesh Reviewer: Leila Ataei

So sometimes I get invited to give weird talks.

گاهی از من خواسته شده تا سخنرانیهای عجیبی داشته باشم

I got invited to speak to the people

یک بار از من خواسته شد تا برای کسانی صحبت کنم

who dress up in big stuffed animal costumes

که لباس‌های بزرگ عروسکی می پوشند

to perform at sporting events.

تا در رویدادهای ورزشی نمایش اجرا کنند

Unfortunately I couldn't go.

متاسفانه موفق به حضور در آن جا نشدم

But it got me thinking about

اما باعث شد به این فکر کنم

the fact that these guys, at least most of them,

که این افراد، یا دست کم خیلی از آنها

know what it is that they do for a living.

می‌دانند که از چه راهی امرار معاش می‌کنند

What they do is they dress up

آنها در واقع لباس عروسکی حیوانات را

as stuffed animals and entertain people at sporting events.

می‌پوشند و در رویدادهای ورزشی، مردم را سرگرم می‌کنند

Shortly after that I got invited

مدتی بعد دعوت شدم تا

to speak at the convention of the people

در اجتماع مردمی صحبت کنم که

who make balloon animals.

حیوانات بادکنکی می‌سازند اما باز موفق به

And again, I couldn't go. But it's a fascinating group. They make balloon animals.

رفتن نشدم. اما گروه جذابی بودند. آنها حیوانات بادکنکی می‌ساختند

There is a big schism between the ones who make

اگرچه اختلاف بزرگی بین آنهایی که حیوانات

gospel animals and porn animals, but --

مذهبی و حیوانات محرک جنسی می‌ساختند

(Laughter)

وجود داشت -- (خنده)

they do a lot of really cool stuff with balloons.

موجودات بسیار جالبی با بادکنک می‌ساختند.

Sometimes they get in trouble, but not often.

گاهی هم به مشکل بر می‌خوردند، اما همیشه نه

And the other thing about these guys

و نکته دیگر درباره آنها این است

is, they also know what they do for a living.

که می‌دانند برای امرار معاش چه می‌کنند.

They make balloon animals.

آنها حیوانات بادکنکی می‌سازند.

But what do we do for a living?

اما ما برای گذران زندگی چه می کنیم؟

What exactly to the people watching this do every day?

آنهایی که این ویدیو را می‌بینند، دقیقا چه می کنند؟

And I want to argue that what we do

و بحث من امروز با شما این است که

is we try to change everything.

ما به دنبال تغییر همه چیز هستیم.

That we try to find a piece of the status quo --

این که ما وضع موجود را انتخاب می‌کنیم--

something that bothers us, something that needs to be improved,

چیزی که ما را میازارد و باید تغییر کند،

something that is itching to be changed -- and we change it.

چیزی که وقت تغییر دادنش فرارسیده و آن را تغییر می دهیم.

We try to make big, permanent, important change.

تلاش می‌کنیم که این تغییر، بزرگ، مهم و دائمی باشد.

But we don't think about it that way.

اما ما این طور به این موضوع نگاه نمی‌کنیم.

And we haven't spent a lot of time talking about

و زمان زیادی هم صرف بررسی

what that process is like.

این فرایند نمی‌کنیم.

And I've been studying it for a couple years.

سالهاست که من روی این موضوع مطالعه می‌کنم.

And I want to share a couple stories with you today.

و امروز میخواهم چند داستان با شما مطرح کنم.

First, about a guy named Nathan Winograd.

اولی درباره فردی است بنام ناتان وینوگراد.

Nathan was the number two person at the San Francisco SPCA.

ناتان نفر دوم انجمن حمایت از حیوانات در سان فرانسیسکو بود.

And what you may not know about the history of the SPCA

و شاید شما تاریخچه این انجمن را ندانید

is, it was founded to kill dogs and cats.

که برای کشتن سگها و گربه‌ها تاسیس شده بود.

Cities gave them a charter

آنها از طرف شهرها مجوز داشتند تا

to get rid of the stray animals on the street and destroy them.

حیوانات سرگردان در خیابانها را جمع آوری و نابود کنند.

In a typical year four million dogs and cats were killed,

سالانه چهار میلیون سگ و گربه کشته می‌شد،

most of them within 24 hours of being scooped off of the street.

که بخش اعظم آنها یک روز پس از جمع آوری کشته شده بودند.

Nathan and his boss saw this,

ناتان و رییسش با مشاهده این موضوع

and they could not tolerate it.

نتوانستند تحمل کنند.

So they set out to make San Francisco

و تلاش کردند تا سان فرانسیسکو به یک شهر

a no-kill city:

بدون کشتار تبدیل شود:

create an entire city

و شهری بسازند که

where every dog and cat,

در آن سگها و گربه‌ها

unless it was ill or dangerous,

به شرط عدم بیماری و خطرآفرینی

would be adopted, not killed.

به جای کشته شدن، به سرپرستی گرفته شوند.

And everyone said it was impossible.

و همه گفتند که این موضوع غیرممکن است.

Nathan and his boss went to the city council to get a change in the ordinance.

ناتان و رییسش برای تغییر قانون، راهی شورای شهر شدند.

And people from SPCAs and humane shelters around the country

و افراد منتسب به انجمنها و حامیان انسانی سطح کشور

flew to San Francisco

به سمت سان فرانسیسکو روانه شدند

to testify against them --

تا بر علیه این دو نفر شهادت دهند-

to say it would hurt the movement and it was inhumane.

تا بگویند این کار غیرانسانی و خلاف جنبش فعلی است.

They persisted. And Nathan went directly to the community.

آنها پافشاری کردند و ناتان مستقیما به سراغ جامعه رفت.

He connected with people who cared about this:

او به افراد علاقمند به این موضوع پیوست:

nonprofessionals, people with passion.

غیرحرفه ایها و مشتاقها.

And within just a couple years,

و تنها پس از چند سال،

San Francisco became the first no-kill city,

سان فرانسیسکو به اولین شهر بدون کشتار تبدیل شد،

running no deficit, completely supported by the community.

بدون هیچ کسری بودجه و با حمایت کامل مردم شهر

Nathan left and went to Tompkins County, New York --

ناتان از آن جا راهی منطقه تامپ‌کینز در نیویورک شد

a place as different from San Francisco

جایی که متفاوت از سان فرانسیسکو بود

as you can be and still be in the United States. And he did it again.

و البته هنوز هم هست. و همین کار را تکرار کرد.

He went from being a glorified dogcatcher

او از یک مامور پر افتخار جمع آوری سگها

to completely transforming the community.

به یک فرد متحول کننده جامعه تبدیل شده بود.

And then he went to North Carolina and did it again.

سپس به کارولینای شمالی رفت و کارش را تکرار کرد.

And he went to Reno and he did it again.

بعد به رینو رفت و کارش را تکرار کرد و

And when I think about what Nathan did,

وقتی بکاری که ناتان انجام داده فکر می‌کنم،

and when I think about what people here do, I think about ideas.

و وقتی به کاری که اطرافیانم در این جا انجام می‌دهند فکر می‌کنم

And I think about the idea that

ایده‌ها به ذهنم خطور می‌کنند و به این ایده فکر می‌کنم که

creating an idea, spreading an idea

خلق یک ایده، انتشار یک ایده

has a lot behind it.

چیزهای زیادی در پس خود دارد.

I don't know if you've ever been to a Jewish wedding,

نمی‌دانم تابحال در یک مراسم ازدواج یهودی بوده‌اید؟

but what they do is, they take a light bulb

آنها یک حباب لامپ برمی‌دارند

and they smash it.

و زیر پا له می‌کنند.

Now there is a bunch of reasons for that, and stories about it.

که دلایل زیاد و داستانهای فراوانی دارد.

But one reason is because it indicates a change,

اما یک دلیل آن، نمایش تغییر است و

from before to after.

قبل و بعد از یک اتفاق.

It is a moment in time.

چیزی که در یک لحظه اتفاق می‌افتد.

And I want to argue that we are living through

و من معتقدم ما آن چنان زندگی می‌کنیم

and are right at the key moment

و دقیقا درآن لحظه کلیدی قرار داریم

of a change in the way ideas are created

که تغییر در آن رخ داده و ایده‌ها خلق می‌شود

and spread and implemented.

و منتشر شده و اجرا می‌گردد.

We started with the factory idea:

ما با ایده کارخانه شروع کردیم. به این معنی که وقتی یک

that you could change the whole world if you had an efficient factory

کارخانه موثر داری که محصولش تغییرمداوم است

that could churn out change.

می‌توانی جهان را متحول کنی.

We then went to the TV idea,

بعد به سراغ ایده تلویزیون رفتیم که

that said if you had a big enough mouthpiece,

گفت اگر یک سخنگوی بزرگ وکافی داشته باشی

if you could get on TV enough times, if you could buy enough ads, you could win.

اگر بقدر کافی در تلویزیون حاضر شوی و برای تبلیغات کافی

And now we're in this new model of leadership,

هزینه کنی پیروز خواهی شد و امروز ما وارد مدل جدید رهبری شده‌ایم

where the way we make change

که می‌گوید تغییراتی که ایجاد می‌کنیم

is not by using money

ناشی از پولی که هزینه می‌کنیم یا قدرتی

or power to lever a system,

نیست که در تغییر یک سیستم اعمال می کنیم،

but by leading.

بلکه ناشی از رهبری است. بگذارید

So let me tell you about the three cycles. The first one is the factory cycle.

درباره سه چرخه با شما صحبت کنم. اول چرخه کارخانه

Henry Ford comes up with a really cool idea.

هنری فورد ایده بسیار جالبی مطرح کرد که

It enables him to hire men

به او اجازه می‌داد افرادی را استخدام کند

who used to get paid 50 cents a day

که تا روز قبل روزی پنجاه سنت حقوق می‌گرفتند

and pay them five dollars a day.

و او از امروز به آنها روزی یک دلار بپردازد چون

Because he's got an efficient enough factory.

او کارخانه‌ای با کارایی کافی در اختیار داشت.

Well with that sort of advantage

خوب با چنین مزیتی

you can churn out a lot of cars.

می‌توان ماشینهای زیادی تولید کرد

You can make a lot of change. You can get roads built.

میتوان تغییرات زیادی ایجاد کرد و راه‌های متعددی ساخت

You can change the fabric of an entire country.

می‌توان تاروپود یک کشور را طوری تغییر داد

That the essence of what you're doing is you need

که ماهیت آنچه انجام می‌شود منجر به

ever-cheaper labor,

نیروی کار ارزان‌تر و

and ever-faster machines.

ماشین‌آلات سریع‌تر شود و مشکل

And the problem we've run into is, we're running out of both.

این است که هر دو این موارد دارد از دست می‌رود

Ever-cheaper labor and ever-faster machines.

نیروی کار ارزانتر و ماشین آلات سریعتر.

(Laughter)

(خنده)

So we shift gears for a minute,

پس به سراغ راه حل دوم می‌رویم،

and say, "I know: television;

بله. تلویزیون:

advertising. Push push.

تبلیغات. فشار و فشار.

Take a good idea and push it on the world.

یک ایده خوب انتخاب کن و با فشار

I have a better mousetrap.

به کل دنیا القا کن. من تله موش بهتری دارم!

And if I can just get enough money to tell enough people, I'll sell enough."

و اگر بتوانم با پول کافی به افراد کافی

And you can build an entire industry on that.

اطلاع دهم، به قدر کافی خواهم فروخت و

If necessary you can put babies in your ads.

می‌توان یک صنعت کامل را بر آن مبنا ساخت.

If necessary you can use babies to sell other stuff.

اگر لازم باشد می‌توان از کودکان در تبلیغاتش استفاده کرد.

And if babies don't work, you can use doctors.

اگر جواب نداد می‌شود از دکترها استفاده کرد

But be careful.

اما باید مراقب بود

Because you don't want to get an unfortunate juxtaposition,

چون نباید چیزهای اشتباهی کنار هم قرار داد

where you're talking about one thing instead of the other.

و یک چیز را به جای چیز دیگری معرفی کرد.

(Laughter)

(خنده)

This model requires you to act like the king,

در این مدل لازم است مثل یک پادشاه عمل کنیم،

like the person in the front of the room

مثل فردی در ابتدای اتاق که

throwing things to the peons in the back.

چیزی برای افرادی درانتهای اتاق می اندازد.

That you are in charge, and you're going to tell people

یعنی شما مسئول هستید و شما باید

what to do next.

به دیگران بگویید که باید چه کنند.

The quick little diagram of it is, you're up here,

طبق این نمودار ساده، شما باید این جا باشید درحالیکه ایده‌تان را

and you are pushing it out to the world.

با فشار به جهانیان القا می‌کنید.

This method -- mass marketing --

این روش، یعنی بازاریابی انبوه

requires average ideas,

به ایده‌های متوسط نیاز دارد،

because you're going to the masses,

چون مخاطب شما توده مردم هستند،

and plenty of ads.

و مقدار زیادی از تبلیغات.

What we've done as spammers

آنچه ما به عنوان هرزنامه انجام داده‌ایم

is tried to hypnotize everyone

تلاش برای هیپنوتیزم سایرین بوده است

into buying our idea,

تا ایده ما را بخرند.

hypnotize everyone into donating to our cause,

هیپنوتیزم دیگران برای تمکین خواسته‌های ما

hypnotize everyone into voting for our candidate.

هیپنوتیزم دیگران برای رای دادن به کاندیدای ما

And, unfortunately, it doesn't work so well anymore either.

و متاسفانه این کار هم دیگر مثل گذشته جواب نمی‌دهد.

(Laughter)

(خنده)

But there is good news around the corner -- really good news.

اما یک خبر خوب دیگر هم در راه است یک خبر خیلی خوب.

I call it the idea of tribes.

که من آن را ایده قبیله‌ها می خوانم

What tribes are, is a very simple concept

این که قبیله‌ها چه هستند موضوع ساده‌ای است

that goes back 50,000 years.

که به پنجاه هزار سال قبل باز می‌گردد.

It's about leading and connecting people and ideas.

و مربوط می‌شود به رهبری و پیوند انسانها و ایده‌ها

And it's something that people have wanted forever.

و چیزی که مردم تا همیشه آن را می‌خواهند.

Lots of people are used to having a spiritual tribe, or a church tribe,

بسیاری از مردم، قبایل روحانی یا کلیسایی را تجربه کرده‌اند،

having a work tribe,

داشتن قبیله کاری

having a community tribe.

یا قبیله اجتماعی.

But now, thanks to the internet, thanks to the explosion of mass media,

اما امروز در سایه اینترنت و انفجار وسایل ارتباط جمعی

thanks to a lot of other things

و بسیاری موضوعات دیگر که در جوامع ما

that are bubbling through our society around the world,

در سرتاسر دنیا در حال جوش و خروش هستند،

tribes are everywhere.

قبیله‌ها در همه جا وجود دارند.

The Internet was supposed to homogenize everyone by connecting us all.

اینترنت بنابود تا با برقراری ارتباط آدمها را متجانس کند.

Instead what it's allowed is silos of interest.

که بجای آن انبوهی ازعلایق را در ما ایجاد کرد.

So you've got the red-hat ladies over here.

پس گروهی از زنان کلاه قرمز را

You've got the red-hat triathletes over there.

این جا می‌بینید و گروهی دیگر از ورزشکاران کلاه قرمز را این جا.

You've got the organized armies over here.

یک ارتش سازمان یافته در این جا می‌بینید.

You've got the disorganized rebels over here.

و شورشیان نامنظم را این جا

You've got people in white hats making food.

این جا کلاه سفیدهایی هستند که غذا می‌پزند.

And people in white hats sailing boats.

و این جا کلاه سفیدهایی که قایقرانی می‌کنند.

The point is that you can find Ukrainian folk dancers

نکته اینجاست که می‌توان رقصنده‌های سنتی اوکراینی را پیدا کرد

and connect with them,

و با آنها ارتباط برقرار کرد،

because you want to be connected.

چون این خواسته ما است.

That people on the fringes

آدمها در گوشه و کنار جهان

can find each other, connect and go somewhere.

یکدیگر را می‌یابند، ارتباط می‌گیرند و در هم می‌آمیزند.

Every town that has a volunteer fire department

شهری که اداره آتش نشانی داوطلبانه دارد

understands this way of thinking.

به این طرز فکر پی برده است.

(Laughter)

(خنده)

Now it turns out

و این هم نتیجه کار!

this is a legitimate non-photoshopped photo.

این یک تصویر واقعی بدون فتوشاپ است.

People I know who are firemen told me that this is not uncommon.

آتش نشانهایی می‌شناختم که می‌گفتند این کار

And that what firemen do to train sometimes

آنچنان هم غیرعادی نیست. گاهی آتش نشانها به عنوان

is they take a house that is going to be torn down,

آموزش، خانه‌ای را انتخاب می‌کنند که درحال

and they burn it down instead, and practice putting it out.

ویرانی است. آن را آتش زده و برای خاموش کردنش تلاش می‌کنند.

But they always stop and take a picture.

اما همیشه می‌ایستند و با هم عکس می‌گیرند.

(Laughter)

(خنده)

You know the pirate tribe is a fascinating one.

قبیله دزدان دریایی هم جالب توجه است که

They've got their own flag. They've got the eye patches.

پرچم و چشم بند اختصاصی دارند.

You can tell when you're running into someone in a tribe.

و می‌توان تشخیص داد که مخاطب ما عضوی از یک قبیله است.

And it turns out that it's tribes --

و این چنین بنظر می‌رسد که قبیله‌ها

not money, not factories --

و نه پول و نه کارخانه‌ها هستند که

that can change our world, that can change politics,

دنیای ما را عوض می‌کنند، سیاستها را تغییر می‌دهند

that can align large numbers of people.

و افراد زیادی را همسو می‌کنند.

Not because you force them to do something against their will,

نه به این خاطر که ما آنها را مجبور به انجام کاری می‌کنیم که

but because they wanted to connect.

مخالف میلشان است بلکه چون آنها مایل به ارتباط هستند.

That what we do for a living now,

پس آنچه ما برای امرار معاش

all of us, I think,

انجام می دهیم همه ما، بنظرم

is find something worth changing,

پیدا کردن چیزی است که ارزش تغییر را دارد،

and then assemble tribes that assemble tribes

و سپس قبایلی تشکیل می‌دهیم که قبایلی از آن شکل می‌گیرد که

that spread the idea and spread the idea.

ایده‌ای را منتشر کند.

And it becomes something far bigger than ourselves,

و به چیزی بسیار بزرگتر از ما بدل می‌شود،

it becomes a movement.

به یک جنبش.

So when Al Gore set out

پس وقتی ال گور خواست

to change the world again,

تا جهان را دوباره تغییر دهد،

he didn't do it by himself.

او به تنهایی این کار را انجام نداد.

And he didn't do it by buying a lot of ads.

و این کار را با خرید آگهیهای تبلیغاتی نکرد.

He did it by creating a movement.

او یک نهضت به راه انداخت.

Thousands of people around the country

هزاران نفر از اقصی نقاط کشور

who could give his presentation for him,

که به جای او ایده‌اش را ارائه می‌دادند،

because he can't be in 100 or 200 or 500 cities in each night.

چون او نمی‌توانست همزمان در یک شب در صد، دویست یا پانصد شهر باشد.

You don't need everyone.

شما به همه مردم نیاز ندارید.

What Kevin Kelley has taught us is you just need,

چیزی که کوین کلی به ما آموخت این است

I don't know, a thousand true fans --

که شما فقط به حدود هزار هوادار نیاز دارید--

a thousand people who care enough

هزار نفر که به اندازه کافی علاقه مند باشند

that they will get you the next round

که شما را وارد دور دوم کنند

and the next round and the next round.

و دور بعدی و بعدی.

And that means that the idea you create, the product you create,

بدین معنی که ایده و محصول ساخته دست شما

the movement you create isn't for everyone,

جنبشی که بپا کرده‌اید، مختص همه مردم نیست،

it's not a mass thing. That's not what this is about.

چیزی برای عامه مردم نیست و قرار هم نیست.

What it's about instead

که چنین باشد، بلکه قرار است

is finding the true believers.

باعث پیدا شدن همه معتقدین آن موضوع شوید.

It's easy to look at what I've said so far,

همه حرفی که تا این لحظه به شما زدم، به همین سادگی است.

and say, "Wait a minute, I don't have what it takes to be that kind of leader."

و می‌گوید: صبر کن! من نمی‌توانم چنین رهبری باشم.

So here are two leaders. They don't have a lot in common.

این جا دو مدیر می‌بینید. که مشترکات زیادی هم با هم ندارند.

They're about the same age. But that's about it.

تقریبا همسن هستند و فقط همین!

What they did, though, is each in their own way,

اما آنچه انجام داده‌اند، هر یک در نوع خود،

created a different way

مسیر متفاوتی را در حرکت شما

of navigating your way through technology.

به سمت فناوری ایجاد کرده است.

So some people will go out and get people to be on one team.

پس حتما هستند افرادی که در یکی از این تیم ها قرار می‌گیرند.

And some people will get people to be on the other team.

و افرادی که به تیم دیگر ملحق می شوند.

It also informs the decisions you make

این موضوع در مورد تصمیماتی که برای

when you make products or services.

ارائه محصول یا خدمت می‌گیرید هم صادق است.

You know, this is one of my favorite devices.

این، یکی از وسایل مورد علاقه من است.

But what a shame that it's not organized

اما متاسفانه آن قدر سر و سامان ندارد

to help authors create movements.

تا به نویسندگان برای ایجاد یک جنبش کمک کند.

What would happen if, when you're using your Kindle,

چه می‌شد اگروقتی از کیندل خود

you could see the comments and quotes and notes

استفاده می‌کنید، بتوانید نظرات و انتقادات و یادداشتهایی را

from all the other people reading the same book as you in that moment.

از بقیه افرادی که این کتابها را مثل شما در آن لحظه خوانده‌اند

Or from your book group. Or from your friends, or from the circle you want.

یا از مجموعه کتابهای منتخب شما مشاهده کنند.

What would happen if authors, or people with ideas

چه می‌شد اگر نویسندگان یا افراد دارای ایده می‌توانستند

could use version two, which comes out on Monday,

از نسخه دوم، که همین دوشنبه روانه بازار می‌شود استفاده کنند،

and use it to organize people

و برای تشخیص آدمهایی از آن استفاده کنند

who want to talk about something.

که دوست دارند درباره چیزی صحبت کنند.

Now there is a million things I could share with you about the mechanics here.

میلیونها موضوع در حوزه مکانیک هست که مایلم با شما مطرح کنم.

But let me just try a couple.

اما بگذارید به چند مورد اکتفا کنم.

The Beatles did not invent teenagers.

بیتل‌ها نوجوانها را اختراع نکردند.

They merely decided to lead them.

آنها فقط تصمیم به رهبری آنها گرفتند.

That most movements, most leadership that we're doing

بسیاری از نهضتها و بسیاری از رهبریها

is about finding a group that's disconnected

برای پیدا کردن گروهی شکل می‌گیرد‌ که

but already has a yearning --

ارتباط آن قطع شده اما اشتیاق به پیوستن دارد--

not persuading people to want something

نه ترغیب کردن افراد به خواستن چیزی

they don't have yet.

که تابحال نداشته‌اند.

When Diane Hatz worked on "The Meatrix,"

زمانی که دایان هایتس روی پروژه میتریکس کار می‌کرد،

her video that spread all across the internet

کلیپ او در سرتاسر اینترنت منتشر شد

about the way farm animals are treated,

که در مورد شیوه رفتار با حیوانات مزرعه بود،

she didn't invent the idea of being a vegan.

او ایده گیاهخواری را ابداع نکرده بود.

She didn't invent the idea of caring about this issue.

او ایده اهمیت دادن به این مشکل را اختراع

But she helped organize people,

نکرده بود اما به سازماندهی مردم

and helped turn it into a movement.

کمک کرده بود. و به تبدیل آن به یک جنبش.

Hugo Chavez did not invent the disaffected

هوگو چاوز طبقه اجتماعی پایین و متوسط ناراضی را

middle and lower class of Venezuela. He merely led them.

در ونزوئلا اختراع نکرد، او فقط آن را

Bob Marley did not invent Rastafarians.

رهبری کرد. باب مارلی مکتب راستافاری را اختراع نکرد.

He just stepped up and said, "Follow me."

او فقط برخواست و گفت: از من پیروی کنید.

Derek Sivers invented CD Baby,

درک سیورز فروشگاه سی دی بیبی را تاسیس کرد،

which allowed independent musicians

که به موسیقیدانان مستقل اجازه می‌داد تا

to have a place to sell their music without selling out to the man --

بدون داشتن تریبون عمومی فضایی برای فروش موسیقیشان داشته باشند-

to have place to take the mission

تا محلی برای رسیدن به خواسته‌های افراد

they already wanted to go to, and connect with each other.

ایجاد شود و آن ها را به هم پیوند دهد.

What all these people have in common is that they are heretics.

آنچه بین همه این افراد مشترک است عقیده مذهبی آنهاست.

That heretics look at the status quo and say,

چون این عقیده به وضع موجود می‌نگرد،

"This will not stand. I can't abide this status quo.

و می‌گوید وضع این چنین نخواهد ماند و من از وضع موجود

I am willing to stand up and be counted and move things forward.

تبعیت نمی‌کنم. می‌خواهم بایستم، به حساب بیایم و تغییر ایجاد کنم.

I see what the status quo is; I don't like it."

البته وضع موجود آن را نخواهد پذیرفت.

That instead of looking at all the little rules

که بجای نگاه کردن به این همه قوانین کوچک

and following each one of them,

و پیروی از هر یک از آنها

that instead of being what I call a sheepwalker --

و به جای گوسفند چران بودن

somebody who's half asleep,

یعنی کسی که نیمه خواب

following instructions,

از دستورات پیروی می‌کند،

keeping their head down, fitting in --

سرش را پایین انداخته و خود را با شرایط وفق می‌دهد--

every once in a while someone stands up and says, "Not me."

هر چند وقت یکبار یک نفر می‌ایستد و می‌گوید : من نه!

Someone stands up and says, "This one is important.

یک نفر می‌ایستد و می‌گوید: این نکته مهمی است

We need to organize around it."

ما باید آن را سازماندهی کنیم

And not everyone will. But you don't need everyone.

و البته همه پیروی نخواهند کرد. اما ما به همه احتیاج نداریم.

You just need a few people --

چند نفر هم کافی هستند--

(Laughter) --

(خنده)

who will look at the rules,

چند نفر که قوانین را دیده

realize they make no sense,

و بی معنی بودنشان را درک می‌کنند

and realize how much they want to be connected.

و می‌فهمند که دوست دارند به ما بپیوندند.

So Tony Hsieh does not run a shoe store.

پس تونی شی صاحب یک کفش فروشی نخواهد بود.

Zappos isn't a shoe store.

و زاپو یک کفش فروشی نخواهد بود.

Zappos is the one, the only,

زاپو بهترین و تنها محلی

the best-there-ever-was

بوده، هست و خواهد بود که علاقمندان کفش

place for people who are into shoes to find each other,

یکدیگر را در آن ملاقات می‌کنند

to talk about their passion,

تا درباره علاقه‌شان صحبت کنند،

to connect with people who care more

و به افرادی می‌پیوندند که

about customer service than making a nickel tomorrow.

ارزش زیادی برای خدمات مشتریان قائلند.

It can be something as prosaic as shoes,

این موضوع می‌تواند به کسل کنندگی کفش

and something as complicated as overthrowing a government.

یا پیچیدگی براندازی یک دولت باشد.

It's exactly the same behavior though.

اما رفتار و حرکت مشابهی را می‌طلبد.

What it requires, as Geraldine Carter has discovered,

طبق یافته‌های (جرالدین کارتر)، آنچه نیاز داریم،

is to be able to say, "I can't do this by myself.

اعتقاد به این است که نمیتوان آن را به تنهایی انجام داد

But if I can get other people to join my Climb and Ride,

اما اگر بتوان دیگران را در این کار مشارکت داد

then together we can get something that we all want.

آن گاه با کمک هم می‌توان به چیزی دست یافت که همه می‌خواهند

We're just waiting for someone to lead us."

ما تنها به یک رهبر نیاز داریم.

Michelle Kaufman has pioneered

میشل کافمن سردمدار راه‌های تازه

new ways of thinking about environmental architecture.

برای اندیشیدن به معماری محیطی است.

She doesn't do it by quietly building one house at a time.

و این کار را با ساختن ناگهانی یک خانه در سکوت انجام نداده

She does it by telling a story

او این کار را با روایت یک داستان

to people who want to hear it.

برای مردمی انجام داده که دوست داشتند بشنوند.

By connecting a tribe of people

با ایجاد پیوند میان مردمی

who are desperate to be connected to each other.

که از پیوستن به هم ناامید شده بودند.

By leading a movement and

با رهبری یک جنبش

making change.

و ایجاد تغییر.

And around and around and around it goes.

و این چرخ خواهد گشت و خواهد گشت.

So three questions I'd offer you.

بدین ترتیب من سه سوال مطرح می‌کنم.

The first one is, who exactly

اول این که شما دقیقا

are you upsetting?

چه کسی را آشفته می‌کنید؟

Because if you're not upsetting anyone, you're not changing the status quo.

چون اگر هیچ کس را آشفته نمی‌کنید، در حال تغییر وضع کنونی نیستید.

The second question is, who are you connecting?

سوال دوم این که چه کسانی را به هم ارتباط می‌دهید؟

Because for a lot of people, that's what they're in it for:

چون برای بسیاری مردم، همین موضوع نقطه آغازین است:

the connections that are being made, one to the other.

ارتباطاتی که شکل می‌گیرد، یک به یک.

And the third one is, who are you leading?

و سوم اینکه چه کسی را رهبری می‌کنید؟

Because focusing on that part of it --

زیرا تمرکز بر این بخش

not the mechanics of what you're building,

و نه بر مکانیکِ چیزی که می‌سازید،

but the who, and the leading part -- is where change comes.

بلکه بر افراد و بر رهبری، نقطه شروع تغییر است.

So Blake, at Tom's Shoes, had a very simple idea.

و بلیک در فروشگاه کفش تام ایده ساده‌ای داشت.

"What would happen if every time someone bought a pair of these shoes

چه می‌شد اگر هر بار که کسی یک جفت از این کفشها را می‌خرد

I gave exactly the same pair to someone

می‌توانستم یک جفت عین همان را به کسی ببخشم

who doesn't even own a pair of shoes?"

که حتی یک جفت کفش هم ندارد؟

This is not the story of how you get shelf space at Neiman Marcus.

و این داستانِ داشتنِ قفسه‌های بیشترِ فروش در فروشگاه نیمن مارکوس نیست.

It's a story of a product that tells a story.

این داستانِ محصولی است که داستانی را روایت می‌کند

And as you walk around with this remarkable pair of shoes

و وقتی با این کفشهای زیبا قدم میزنید

and someone says, "What are those?"

و کسی از شما درباره آنها می‌پرسد،

You get to tell the story on Blake's behalf,

می‌توانید از طرف بلیک داستان آنها را

on behalf of the people who got the shoes.

تعریف کنید و از طرف آنهایی که آن کفشها را

And suddenly it's not one pair of shoes or 100 pairs of shoes.

بدست آورده‌اند. و ناگهان آنها فقط یک جفت یا صد جفت

It's tens of thousands of pairs of shoes.

کفش نیستند آنها ده‌ها هزار جفت کفش هستند.

My friend Red Maxwell has spent the last 10 years

دوست من رد ماکسول ۱۰سال گذشته را صرف

fighting against juvenile diabetes.

مبارزه بر علیه دیابت در دوران جوانی کرده است.

Not fighting the organization that's fighting it -- fighting with them, leading them,

نه مبارزه بر علیه سازمانی که این وظیفه را دارد، بلکه مبارزه

connecting them, challenging the status quo

به همراه آنها و رهبری آنها، ایجاد ارتباط و به چالش کشیدن وضع کنونی

because it's important to him.

چون این موضوع برایش مهم است و همچنین افرادی

And the people he surrounds himself with need the connection.

که به واسطه نیاز به ارتباط داشتن گرد آورده است.

They need the leadership. It makes a difference.

آنها نیازمند رهبری بوده‌اند. این است که تفاوت را ایجاد می‌کند.

You don't need permission from people to lead them.

شما برای رهبری دیگران به اجازه آنها نیاز ندارید.

But in case you do, here it is:

اما اگر نیاز دارید، بفرمایید!

they're waiting, we're waiting

آنها منتظرند. منتظر شما

for you to show us where to go next.

تا بگویید از کدام مسیر حرکت کنند.

So here is what leaders have in common. The first thing is, they challenge

و اما آنچه بین مدیران مشترک است. اول اینکه آنها

the status quo.

وضع موجود را به چالش می‌کشند.

They challenge what's currently there.

یعنی چیزی که فعلا وجود دارد.

The second thing is, they build a culture.

دوم این که آنها فرهنگ سازی می کنند.

A secret language, a seven-second handshake,

زبانهای رمزآلود را دست دادنهای طولانی مدت را

a way of knowing that you're in or out.

و هر آنچه نشان دهد شما عضو آن فرهنگ هستید یا نه.

They have curiosity. Curiosity about people in the tribe,

آنها کنجکاو هستند. درباره افرادی که عضو قبیله هستند،

curiosity about outsiders. They're asking questions.

یا آنها که عضو نیستند. آنها همیشه سوال دارند

They connect people to one another.

و آدمها را به هم ارتباط می‌دهند.

Do you know what people want more than anything?

می دانید آدمها بیش از هر چیز چه می‌خواهند؟

They want to be missed.

این که دیگران دلتنگشان باشند مثلا اگر روزی

They want to be missed the day they don't show up.

در جمعی نبودند، یا زمانی از جایی رفتند

They want to be missed when they're gone.

می‌خواهند همه دلتنگشان شوند

And tribe leaders can do that.

و رهبران قبیله چنین می‌کنند.

It's fascinating, because all tribe leaders have charisma,

شگفت‌انگیز است اما همه رهبران قبیله دارای جذبه هستند

but you don't need charisma to become a leader.

اما آنها برای رهبری به جذبه نیازی ندارند

Being a leader gives you charisma.

رهبر بودن در آنها جذبه ایجاد می‌کند.

If you look and study the leaders who have succeeded,

اگر به زندگی رهبران موفق نگاه کنید،

that's where charisma comes from -- from the leading.

جذبه را در خواهید یافت. جذبه ناشی از رهبری.

Finally, they commit.

و در نهایت آنها متعهد هستند.

They commit to the cause. They commit to the tribe.

آنها متعهد به اهداف هستند. متعهد به قبیله

They commit to the people who are there.

و متعهد به افراد حاضر در آن

So I'd like you to do something for me.

اکنون از شما می‌خواهم کاری برای من انجام دهید

And I hope you'll think about it before you reject it out-of-hand.

و از شما میخواهم پیش از رد کردن آن کمی درباره‌اش فکر کنید.

What I want you to do, it only takes 24 hours,

آنچه از شما می‌خواهم فقط به ۲۴ ساعت زمان نیاز دارد

is: create a movement.

و آن بر پا کردن یک جنبش است

Something that matters. Start. Do it. We need it.

چیزی که دارای اهمیت باشد. پس شروع کنید که ما به آن نیاز داریم

Thank you very much. I appreciate it.

متشکر و ممنونم.

(Applause)

(تشویق)