How vulnerability makes you a better leader | Tracy Young

Transcriber: TED Translators Admin Reviewer: Joanna Pietrulewicz

Translator: Hanie kiani Reviewer: shirin etebar

My parents were refugees of communism.

پدر و مادر من پناهندگان کمونیسم بودند.

Growing up, I watched my mom and dad

حین رشد، پدر و مادرم را می‌دیدم

work two full-time jobs without ever complaining,

که بدون هیچگونه شکایتی، در دو شغل تمام وقت کار می‌کردند.

so my siblings and I could live a better life than they did.

تا من و خواهران و برادرانم بتوانیم زندگی بهتری از آن‌ها داشته باشیم.

I was proud to be their daughter.

من به دخترشان بودن افتخار می‌کردم.

And I understood the immigrant part of my identity well.

و من بخش مهاجر هویت خود را به خوبی درک می‌کردم.

The female part of my identity, however, was much harder for me to own.

با این حال، پذیرش بخش زنانه‌ی هویتم برایم بسیار سخت‌تر بود.

I never wanted to draw attention to my gender,

هرگز نخواستم توجه‌ها را به جنسیت خودم جلب کنم،

because I was afraid I wouldn’t be taken seriously as a CEO.

چون می‌ترسیدم به عنوان مدیر ارشد اجرایی، جدی گرفته نشوم.

So I focused my energy on the things that I thought were important,

پس انرژی‌ام را روی چیزهایی که فکر می‌کردم مهم هستند متمرکز کردم،

stuff like making my team laugh.

چیزهایی مثل خنداندن تیمم.

I remember I would painstakingly write and rehearse jokes

به یاد دارم که به زحمت لطیفه‌ها را آماده و تمرین می‌کردم

before every all-hands.

قبل از هر جلسه‌ی کاری.

Or I'd be the first one in the office and the last one out,

یا اینکه اولین نفر وارد دفتر می‌شدم و آخرین نفر خارج می‌شدم،

because I thought that these things mattered.

چون فکر می‌کردم که این موارد مهم هستند.

When I was six months pregnant,

زمانی که شش ماهه باردار بودم،

one of our large competitors reached out, wanting to talk about acquiring us.

یکی از بزرگترین رقبای ما تماس گرفت و می‌خواست در مورد خرید شرکت ما صحبت کند.

Every startup wants the option to be bought,

هر استارت‌آپی می‌خواهد قابلیت خریداری شدن داشته باشد.

but it really got under my skin

اما این موضوع واقعا مرا آزار داد

when during conversations with these strangers

که هنگام مکالمه با این غریبه‌ها

who I was negotiating with,

که با آن‌ها مذاکره می‌کردم،

their eyes would sometimes wander to my pregnant belly.

گاهی اوقات به شکم باردار من نگاه می‌کردند.

I went into labor the same night of our user conference.

همان شب کنفرانس کاربرانمان درد زایمان گرفتم.

The weeks leading up to the event,

در هفته‌های منتهی به این رویداد،

watching our team prepare for our big product unveiling,

آماده شدن تیم‌مان برای رونمایی بزرگ از محصولمان را می‌دیدم

I wondered how many male CEOs would skip their own conference

و از خود می‌پرسیدم چند مدیرعامل مرد از حضور در کنفرانس خود،

for the birth of their child.

برای تولد فرزندشان صرف نظر می‌کنند؟

I assumed most would.

تصور می‌کردم اکثرا چنین خواهند کرد.

But I kept reasoning with myself that if I wasn't pregnant,

با این حال مدام با خودم استدلال می‌کردم که اگر باردار نبودم،

there'd be no question whether I'd be there or not.

بدون شک برای کنفرانس حاضر بودم.

So I have to be there,

پس باید حتما آن جا باشم،

forcing myself to parade my nine-month pregnancy,

خودم را مجبور می‌کردم که با وجود ماه نهم بارداری جولان بدهم

work the halls as hosts on my feet for 14 hours was a bad idea in hindsight.

به عقب که نگاه می‌کنم، ۱۴ ساعت کار سرپایی در سالن‌ها به عنوان میزبان، ایده‌ بدی بود.

The moment I arrived home, my water broke and my contractions started

همین که به خانه رسیدم، کیسه‌ی آب رحمم پاره شد و انقباضاتم شروع شدند

and I wouldn't hear my son's first cry for another 32 hours.

و تا ۳۲ ساعت بعد از آن، صدای اولین گریه‌ی پسرم را نشنیدم.

When my baby was six weeks old, I went back to work.

وقتی کودکم شش هفته داشت، به کار برگشتم.

Our M and A had fallen through by then,

برنامه‌ی ادغام و خرید ما تا آن زمان از بین رفته بود،

and I was determined to fundraise a war chest to fight them back.

و من مصمم بودم برای جنگیدن با این مسئله، سرمایه جمع کنم.

But I was still bleeding from several tears in my vagina

اما همچنان از پارگی‌های متعدد واژنم خونریزی می‌کردم

from pushing out a baby.

که از خارج شدن کودک ایجاد شده بودند.

To this day, I still ask myself

تا به امروز، همچنان از خودم می‌پرسم

why I rushed back to work when I wasn't ready.

چرا وقتی هنوز آماده نبودم، برای برگشت به کار عجله کردم؟

And I realize now it was because I was afraid.

و الان می‌فهمم به این خاطر بود که می‌ترسیدم.

I was so afraid of what people might think of me

از این که مردم درباره‌ام به عنوان یک تازه مادر و یک مدیرعامل

as a new mother and CEO.

چه فکری ممکن است بکنند، خیلی می‌ترسیدم.

I was afraid that they would think that my priorities had changed.

می ترسیدم که آن‌ها فکر کنند اولویت‌هایم تغییر کرده‌اند.

So I pressured myself into proving to everyone

بنابراین خودم را تحت فشار گذاشتم که به همه ثابت کنم

that I was as dedicated to the company as ever.

که من مثل سابق به شرکت متعهد بودم.

I would spend the next two months fundraising to secure our war chest.

دو ماه بعدی را صرف جمع‌آوری کمک‌های مالی برای تضمین صندوق مالی اضطراری‌مان کردم.

I had a full schedule and I needed to pump milk,

یک برنامه‌ی زمانی فشرده داشتم و باید برای کودکم هم شیر می‌دوشیدم،

but I didn't have the courage to ask for 50 million dollars

اما شهامت این را نداشتم که ۵۰ میلیون دلار درخواست کنم

and ask to use their mother's room.

و هم‌زمان بخواهم از اتاق مخصوص مادرشان استفاده کنم.

So how does one pump milk on Sand Hill Road?

پس چطور یک نفر در جاده‌ی «سندهیل» شیر می‌دوشد؟

Well, I would park my car

خوب، من ماشینم را

in front of someone's super nice home in Palo Alto.

جلوی خانه‌ی فوق‌العاده زیبای یک نفر در «پالو آلتو» پارک می‌کردم.

I'd undress and extract milk from my breasts

لباسم را در می‌آوردم و شیر را از سینه‌هایم

with a silicone hand pump.

با یک پمپ دستی سیلیکونی خارج می‌کردم.

It worked out, I guess.

فکر می‌کنم جواب داد.

We secured a lead investor for our series C

ما یک سرمایه‌گذار اصلی برای سری «C» خود پیدا کردیم.

and then our competitors came back with a revised offer,

و بعد رقبایمان با یک پیشنهاد تجدیدنظرشده برگشتند،

and we decided to sell to them for 875 million dollars.

و تصمیم گرفتیم با قیمت ۸۷۵ میلیون دلار کسب‌وکارمان را به آن‌ها بفروشیم.

A few months after the acquisition I became pregnant for the second time.

چند ماه بعد از خرید، برای بار دوم باردار شدم.

And shortly after, I found out I had a miscarriage.

و کمی بعد از آن که متوجه شدم، سقط جنین داشتم.

While with my team ...

وقتی با تیمم بودم...

I felt it slip out of me.

حس کردم از درونم بیرون لغزید.

I went to the bathroom ...

به سرویس بهداشتی رفتم...

and it fell to the floor.

و (جنین) روی زمین افتاد.

I didn't know what to do,

من نمی‌دانستم چه کار کنم،

so I just walked back out to the team, pretending as if nothing happened.

پس فقط به طرف تیمم برگشتم و جوری وانمود کردم که انگار اتفاقی نیفتاده

It took going through infertility, miscarriage,

من ناباروری، سقط جنین، بارداری،

pregnancy, giving birth without any drugs, while running a company

و زایمان بدون هیچ گونه دارویی، حین اداره‌ی هم زمان یک شرکت را پشت سر گذاشتم

for me to realize how wrong I was to hide my womanhood

تا متوجه شوم که چقدر اشتباه می‌کردم که زنانگی‌ام را پنهان می‌کردم،

as if it's something I'm ashamed of.

انگار چیزی بود که از بابتش خجالت می‌کشم.

For so long, I thought I had to be what I thought a good male CEO looked like

برای مدتی طولانی، فکر می‌کردم باید شبیه ذهنیتم از یک مدیرعامل مرد خوب باشم

so that I wouldn't be judged or treated differently.

تا قضاوت نشوم یا متفاوت با من رفتار نشود.

I was so constricted by my belief that businesses value maleness more.

من با این باورم که کسب‌وکارها برای مردانگی بیشتر ارزش قائل‌اند، بسیار محدود شده بودم.

And it made me afraid to be a woman,

و این باعث می‌شد از زن بودنم بترسم،

which meant I hid a massive part of who I was from everyone.

که به این معنا بود که بخش عظیمی از شخصیتم را از همه پنهان می‌کردم.

When I dared to be fully myself,

زمانی که جرئت کردم کاملا خودم باشم،

when I dared to trust and share my frustrations

وقتی جرئت کردم اعتماد کنم و ناراحتی‌هایم،

and my anger and my sadness and my tears with my team,

عصبانیتم، غم و اشک‌هایم را با تیمم به اشتراک بگذارم،

I became a much happier and more effective leader

به یک رهبر بسیار شادتر و موثرتر تبدیل شدم،

because I was finally honest in who I was.

چون بالاخره توانسته بودم در مورد کسی که هستم صادق باشم.

And my team responded to that.

و تیمم به آن پاسخ داد.

One of the most important side effects of leading as my complete raw self

یکی از مهمترین تاثیرات جانبی رهبری با خود حقیقی و کاملم،

was seeing our culture evolve

مشاهده‌ی تکامل فرهنگ تیممان

to a more close-knit and effective version of itself.

به یک نسخه‌ی صمیمی‌تر و موثرتر از خودش بود.

I remember we had several back to back rough quarters.

به یاد دارم که چندین سه‌ماهه‌ی سخت و پشت‌سرهم داشتیم.

It felt like everything was in shambles

انگار همه چیز به‌ هم ریخته بود

and I didn't have time to prepare for an all-hands.

و من وقت کافی برای آماده شدن برای یک جلسه‌ی کاری را نداشتم.

And then it was time for me to speak.

و بعد نوبت من رسید که صحبت کنم.

So I walked up to the mic cold and I started talking openly

پس بدون آمادگی به سمت میکروفن رفتم و شروع کردم به صحبت بی‌پرده و صریح

about my concerns, my concerns on competition,

درباره‌ی نگرانی‌هایم، نگرانی‌هایم در حوزه‌ی رقابت،

the mistakes we had made in sales strategy,

اشتباهاتی که در استراتژی فروش داشتیم،

really exposing the weaknesses of our company.

و واقعا نقاط ضعف شرکتمان را نشان دادم.

And I asked the team for help.

و از تیم کمک خواستم.

That completely changed the conversation

این کار کاملا گفتگو را

and how we would build and solve problems together.

و اینکه چگونه با هم می‌سازیم و مشکلات را حل می‌کنیم، تغییر داد.

As we collectively brought our full selves to work,

همینطور که همگی خود کامل‌مان را سر کار می‌آوردیم،

we were able to accomplish so much more in terms of revenue growth

توانستیم به چیزهای خیلی بیشتری در زمینه‌ی رشد درآمد

and the most products shipped the company had seen.

و بیشترین میزان ارسال محصولی که شرکت دیده بود، دست یابیم.

And it progressed us from a startup to medium-sized business.

و این باعث توسعه‌ی ما از یک استارت‌آپ به یک کسب‌و‌کار با اندازه‌ی متوسط شد.

Whoever you are, if you're thinking about starting a startup,

هر کسی که هستید، اگر دارید به راه‌اندازی یک استارتاپ یا رهبری فکر می‌کنید،

or you’re thinking about leading,

do it

انجامش دهید

and don't be afraid to trust and be yourself completely.

و از اعتماد کردن و اینکه کاملا خودتان باشید نترسید.

I wish I knew that a decade ago.

آرزو داشتم یک دهه قبل این را می‌دانستم و از اشتباهاتم درس می‌گرفتم.

And learn from my mistakes.

If you find yourself fundraising on Sand Hill, needing to pump milk,

اگر برای جمع‌آوری سرمایه در «سند هیل» بودید و نیاز داشتید شیر بدوشید،

go use their nice-ass mother’s rooms.

بروید و از اتاق شیک مخصوص مادرانشان استفاده کنید.

Thank you.

متشکرم.