Kelli Swazey: Life that doesn't end with death

کِلی سوازی: زندگی که با مرگ پایان نمی یابد

Translator: Pedram Pourasgari Reviewer: Amirpouya Ghaemian

I think it's safe to say

به نظرم درست است اگر بگویيم

that all humans will be intimate with death

تمام انسان ها در طول زندگيشان

at least once in their lives.

حداقل يك بار با مرگ مواجه خواهند شد.

But what if that intimacy began

ولی چه می شود اگر اين مواجهه بسيار قبل از مرگ واقعی شما شروع شود؟

long before you faced your own transition

from life into death?

What would life be like

در آن صورت زندگی چگونه خواهد بود

if the dead literally lived alongside you?

اگر مرگ هميشه همراه ما باشد؟

In my husband's homeland

در سرزمين مادری همسر من

in the highlands of Sulawesi island

در ارتفاعات جزيره ی سولاوِسی

in eastern Indonesia,

در شرق اندونزی

there is a community of people that experience death

گروهی از مردم وجود دارند كه مرگ را تجربه می كنند

not as a singular event

نه به صورت تنها يك واقعه

but as a gradual social process.

بلكه به صورت يك فرآیند تدریجی اجتماعی

In Tana Toraja,

در تانا توراجا

the most important social moments in people's lives,

مهم ترين لحظات زندگی اجتماعی مردم

the focal points of social and cultural interaction

و كانون تعاملات اجتماعی و فرهنگی آن ها

are not weddings or births or even family dinners,

مراسم ازدواج يا تولد يا شام خانوادگی نيست،

but funerals.

بلكه مراسم خاكسپاری می باشد.

So these funerals are characterized

ويژگی اين مراسم خاكسپاری

by elaborate rituals

تشریفات سنگین آن می باشد

that tie people in a system of reciprocal debt

به گونه ای كه مردم را به هم مديون می كند

based on the amount of animals --

بر اساس تعداد حيواناتی --

pigs, chickens and, most importantly, water buffalo --

خوك و مرغ و مهم تر از همه ، بوفالوی آبی --

that are sacrificed and distributed

كه برای مرده قربانی و بين همگان توزيع می شود.

in the name of the deceased.

So this cultural complex surrounding death,

اين فرهنگ پيچيده درباره ی مرگ،

the ritual enactment of the end of life,

و اين آيين جا افتاده برای پايان عمر،

has made death the most visible

مرگ را واضح ترین

and remarkable aspect of Toraja's landscape.

و برجسته ترين جلوه ی سرزمين توراجا قرار داده

Lasting anywhere from a few days

و در جا های مختلف از چند روز

to a few weeks,

تا چند هفته طول می كشد،

funeral ceremonies are a raucous affair,

مراسم های خاكسپاری كار های ناهنجاری هستند

where commemorating someone who's died

كه در آن يادبود كسی كه مرده است

is not so much a private sadness

خيلي هم اندوه شخصی نيست

but more of a publicly shared transition.

بلكه بيشتر يك نوع انتقال است كه اجتماع در آن مشاركت دارد

And it's a transition that's just as much

و يك نوع انتقال است كه به همان اندازه

about the identity of the living

درباره واقعيت زندگی است كه

as it is about remembrance of the dead.

درباره ی يادآوری فرد درگذشته است.

So every year, thousands of visitors

بنابراين هر سال هزاران بازديد كننده

come to Tana Toraja to see, as it were,

به تانا تِروجا می آيند تا

this culture of death,

اين فرهنگ مرگ را همان طور كه هست ببينند،

and for many people these grandiose ceremonies

برای بسياری از مردم اين مراسم پر تشریفات

and the length of the ceremonies

و مدت طولانی اين مراسم ها

are somehow incommensurable

تا حدی با شكلی كه ما در غرب از مرگ و میر می بینیم در تناقض می باشد

with the way that we face our own mortality in the West.

So even as we share death as a universal experience,

بنابراين حتی با اين كه ما مرگ را با عنوان يك تجربه ی جهانی به اشتراك می گذاريم.

it's not experienced the same way the world over.

در همه جای جهان به یک شكل با آن مواجه نمی شوند

And as an anthropologist,

و به عنوان يك جامعه شناس

I see these differences in experience

ريشه ی اين تفاوت ها در تجربه ها،

being rooted in the cultural and social world

در دنيای فرهنگی و اجتماعی

through which we define the phenomena around us.

كه ما با آن پديده های پيرامون خود را تعريف می كنيم است.

So where we see an unquestionable reality,

جايی كه ما واقعيت غير قابل تردیدی را می بينيم

death as an irrefutable biological condition,

و مرگ را به عنوان يك حالت غير قابل انكار بيولو‍ژيك می دانيم

Torajans see the expired corporeal form

اهالی توراجان به پايان حيات جسم به عنوان قسمتی از تشكيل يك اجتماع بزرگ تر نگاه می كنند

as part of a larger social genesis.

So again, the physical cessation of life

بنابراين پايان فيزيكی زندگی

is not the same as death.

به همان معنی مرگ نيست

In fact, a member of society is only truly dead

در واقع يك عضو اجتماع زمانی واقعاً مرده است

when the extended family can agree upon

که خانواده ی او بتوانند به توافق برسند

and marshal the resources necessary

و شرايط لازم را طوری فراهم كنند

to hold a funeral ceremony

و شرايط لازم را طوری فراهم كنند

that is considered appropriate in terms of resources

و اين يعنی شرايط برای يادبود فوت كرده در شأن او باشد.

for the status of the deceased.

And this ceremony has to take place

و اين مراسم بايد

in front of the eyes of the whole community

در مقابل چشمان همه ی جامعه

with everyone's participation.

و با شركت همه اتفاق بيافتد.

So after a person's physical death,

بنابراين بعد از مرگ جسمانی يك فرد

their body is placed in a special room

بدن او در اتاق مخصوصی گذاشته می شود

in the traditional residence, which is called the tongkonan.

در مكانی مرسوم به نام تُنگکُنان

And the tongkonan is symbolic

و تُنگکُنان يك نماد است

not only of the family's identity

نه تنها برای هويت خانواده

but also of the human life cycle from birth to death.

بلكه برای جريان زندگی انسان ها از تولد تا مرگ

So essentially, the shape of the building

بنابراين لزوماً شكل ساختمانی كه شما به آن منتقل می شويد،

that you're born into is the shape

of the structure which carries you

به شكل همان سازه ای است كه شما را به استراحتگاه اجدادی شما منتقل می كند.

to your ancestral resting place.

Until the funeral ceremony,

تا زمان مراسم دفن،

which can be held years after a person's physical death,

كه می تواند سال ها بعد از مرگ فيزيكی فرد انجام پذيرد،

the deceased is referred to as "to makala," a sick person,

به فرد وفات يافته "توماکالا" يعني بيمار،

or "to mama," a person who is asleep,

يا "توماما" يعنی فرد خوابيده می گويند،

and they continue to be a member of the household.

و آن ها همچنان عضو خانواده هستند.

They are symbolically fed and cared for,

به آن ها به صورت نمادين غذا داده می شود و از آن ها مراقبت می شود،

and the family at this time

و خانواده در اين زمان

will begin a number of ritual injunctions,

يك سری دستور های آيينی مذهبی را آغاز می كنند،

which communicates to the wider community around them

كه با اجتماع بزرگ تری در اطراف خود مراوده كرده

that one of their members is undergoing the transition

و اعلام می كنند كه عضوی از آن ها در حال انتقال است،

from this life into the afterlife

از اين زندگی به زندگی بعد از مرگ

known as Puya.

كه به آن "پویا" می گويند.

So I know what some of you must be thinking right now.

می دانم برخی از شما الان به چه چیزی فكر می كنيد.

Is she really saying that these people live

با خود فکر می کنید آیا منظورش این است که آن ها با جسم بستگان مرده ی خود زندگی می كنند؟

with the bodies of their dead relatives?

And that's exactly what I'm saying.

بله، اين دقيقاً همان چيزی است كه می خواهم بگویم.

But instead of giving in to the sort of visceral reaction

اما به جای آن كه عكس العملی احساسی و غريزی نسبت به

we have to this idea of proximity to bodies,

ايده ی نزديك شدن به اجساد،

proximity to death,

یا نزديك شدن به مرگ نشان دهيم،

or how this notion just does not fit

يا اين كه بگوييم اين طرز فكر با تعريف كاملاً بيولوژيك يا پزشكی ما از مرگ مطابقت ندارد،

into our very biological or medical

sort of definition of death,

I like to think about what the Torajan way

من می خواهم به اين فكر كنم كه روشی كه در توراجان

of viewing death encompasses of the human experience

به مرگ نگاه می کنند، تجربه ای از انسان ها را در بر می گيرد

that the medical definition leaves out.

كه تعريف پزشكی آن را پوشش نمی دهد

I think that Torajans socially recognize

من فكر می كنم توراجانی ها چيزی را كه بسیاری از ما فكر می كنيم درست است

and culturally express

به طور اجتماعی درك می كنند

what many of us feel to be true

و به طور فرهنگی بيان می كنند

despite the widespread acceptance

علی رغم پذيرش عمومی ما از تعريف بيولوژيك يا پزشكی مرگ

of the biomedical definition of death,

علی رغم پذيرش عمومی ما از تعريف بيولوژيك يا پزشكی مرگ

and that is that our relationships with other humans,

و آن اين است كه ارتباط ما با ساير انسان ها و تأثير آن ها بر واقعيات اجتماعی ما

their impact on our social reality,

و آن اين است كه ارتباط ما با ساير انسان ها و تأثير آن ها بر واقعيات اجتماعی ما

doesn't cease with the termination

با پايان يافتن فرآيند فيزيكی بدن متوقف نمی شود

of the physical processes of the body,

با پايان يافتن فرآيند فيزيكی بدن متوقف نمی شود

that there's a period of transition

و اين كه دوره ای انتقالی وجود دارد

as the relationship between the living and the dead

كه ارتباط بين زنده ها و مرده ها

is transformed but not ended.

تغيير می کند ولی تمام نمی شود.

So Torajans express this idea of this enduring relationship

بنابراين توراجانی ها اين ايده و اين ارتباط با دوام را با وفور عشق و توجه به

by lavishing love and attention

بنابراين توراجانی ها اين ايده و اين ارتباط با دوام را با وفور عشق و توجه به

on the most visible symbol of that relationship,

واضح ترين نشانه ی اين ارتباط يعنی بدن انسان بيان می كنند.

the human body.

واضح ترين نشانه ی اين ارتباط يعنی بدن انسان بيان می كنند.

So my husband has fond memories

همسر من خاطره هايی از صحبت و بازی کردن و بودن در کنار پدربزرگ فوت کرده اش را به ياد می آورد

of talking to and playing with

همسر من خاطره هايی از صحبت و بازی کردن و بودن در کنار پدربزرگ فوت کرده اش را به ياد می آورد

and generally being around his deceased grandfather,

همسر من خاطره هايی از صحبت و بازی کردن و بودن در کنار پدربزرگ فوت کرده اش را به ياد می آورد

and for him there is nothing unnatural about this.

که برايش اصلاً غیرعادی نبوده است.

This is a natural part of the process

اين يك قسمت طبيعی از اين روند است

as the family comes to terms with the transition

كه خانواده این طور با درگذشت یکی از بستگانشان کنار می آیند

in their relationship to the deceased,

كه خانواده این طور با درگذشت یکی از بستگانشان کنار می آیند

and this is the transition from relating to the deceased

اين انتقالی است از نسبت داشتن با مرده

as a person who's living

به عنوان فردی كه كه زنده است

to relating to the deceased

به نسبت داشتن با مرده

as a person who's an ancestor.

به عنوان فردی که یک جسد می باشد.

And here you can see these wooden effigies

و اينجا شما می توانيد پيكره هایی چوبی از اجداد را ببينيد،

of the ancestors,

و اينجا شما می توانيد پيكره هایی چوبی از اجداد را ببينيد،

so these are people who have already been buried,

بنابراين اين ها افرادی هستند كه الان دفن شده اند

already had a funeral ceremony.

و مراسم خاكسپاری داشته اند

These are called tau tau.

به اين ها تائو تائو گفته می شود

So the funeral ceremony itself

بنابراين خود مراسم خاكسپاری

embodies this relational perspective on death.

اين ديد نسبی به مرگ را در خود دارد.

It ritualizes the impact of death on families

و اثر مرگ بر خانواده ها و جوامع را به صورت تشریفات به جا می آورد.

and communities.

و اثر مرگ بر خانواده ها و جوامع را به صورت تشریفات به جا می آورد.

And it's also a moment of self-awareness.

و همچنين لحظه ای برای شناخت خود است.

It's a moment when people think about who they are,

بنابر طرز فكر تروجانی ها لحظه ای است

their place in society,

که مردم در مورد اینکه واقعاً چه کسی هستند،

and their role in the life cycle

جايگاهشان در جامعه چيست،

in accordance with Torajan cosmology.

و نقش آنها در گردش زندگي چیست فکر می کنند.

There's a saying in Toraja

يك گفته در بین توراجانی ها هست كه می گوید

that all people will become grandparents,

همه ی مردم پدربزرگ و مادربزرگ خواهند شد

and what this means is that after death,

و اين به اين معنی است كه بعد از مرگ

we all become part of the ancestral line

همه ی ما بخشی از زندگی گذشتگان خواهيم شد

that anchors us between the past and the present

كه ما را بين گذشته و حال نگه می دارد

and will define who our loved ones are into the future.

و مشخص مي كند كه عزيزان ما در آينده چه خواهند شد

So essentially, we all become grandparents

بنابراين لزوماً ما همه برای نسل هایی كه بعد از ما خواهند آمد پدریزرگ و مادربزرگ خواهيم شد

to the generations of human children

بنابراين لزوماً ما همه برای نسل هایی كه بعد از ما خواهند آمد پدریزرگ و مادربزرگ خواهيم شد

that come after us.

بنابراين لزوماً ما همه برای نسل هایی كه بعد از ما خواهند آمد پدریزرگ و مادربزرگ خواهيم شد

And this metaphor of membership

و اين استعاره از عضويت

in the greater human family

در خانواده ی بزرگ تر آدمی

is the way that children also describe

همان راهی است كه فرزندان را توجيه می كنند

the money that they invest

هزينه ای را كه برای قربانی كردن بوفالو هايی كه تصور می شود

in these sacrificial buffaloes

هزينه ای را كه برای قربانی كردن بوفالو هايی كه تصور می شود

that are thought to carry people's soul

روح انسان ها را از اين جا به زندگی بعد از مرگ حمل می كنند انجام می دهند

from here to the afterlife,

روح انسان ها را از اين جا به زندگی بعد از مرگ حمل می كنند انجام می دهند

and children will explain

و فرزندان توضيح می دهند

that they will invest the money in this

كه آن ها در اين كار سرمايه گذاری می كنند زيرا

because they want to repay their parents

می خواهند بدهی خود را برای تمام سال هايی كه والدين آن ها برای مراقبت از آن ها هزينه كرده اند به آن ها بپردازند

the debt for all of the years their parents spent

می خواهند بدهی خود را برای تمام سال هايی كه والدين آن ها برای مراقبت از آن ها هزينه كرده اند به آن ها بپردازند

investing and caring for them.

می خواهند بدهی خود را برای تمام سال هايی كه والدين آن ها برای مراقبت از آن ها هزينه كرده اند به آن ها بپردازند

But the sacrifice of buffalo

ولي قربانی كردن بوفالو

and the ritual display of wealth

و نمايش تشريفاتی از ثروت

also exhibits the status of the deceased,

همچنين شأن فرد فوت كرده را نشان می دهد

and, by extension, the deceased's family.

و در نتیجه ی آن، شأن خانواده ی او را.

So at funerals, relationships are reconfirmed

در مراسم های خاكسپاری، روابط فاميلی نه تنها تجديد می شوند

but also transformed

بلكه همچنين تغيير می يابند

in a ritual drama that highlights

در يك درام مذهبی كه چشمگیر ترين ویژگی مرگ را در اين مكان برجسته می كند:

the most salient feature about death in this place:

در يك درام مذهبی كه چشمگیر ترين ویژگی مرگ را در اين مكان برجسته می كند:

its impact on life and the relationships of the living.

تأثير آن بر زندگی و ارتباط زنده ها

So all of this focus on death

بنابراين همه اين اهمیت به مرگ

doesn't mean that Torajans don't aspire

به اين معنی نيست كه اهالی تروجان به داشتن زندگی طولانی اميدوار نيستند

to the ideal of a long life.

به اين معنی نيست كه اهالی تروجان به داشتن زندگی طولانی اميدوار نيستند

They engage in many practices

آن ها در كار های زيادی شركت می كنند

thought to confer good health

كه تصور می شود به سلامتی

and survival to an advanced age.

و زندگی طولانی كمك می كند

But they don't put much stock

ولی آن ها هزينه و تلاش زيادی نمی كنند

in efforts to prolong life in the face of debilitating illness

برای طولانی تر كردن زندگی در مواجهه با بيماری های ناتوان كننده

or in old age.

يا در سنین بالا

It's said in Toraja that everybody has

در توراجا گفته می شود هر کسی

sort of a predetermined amount of life.

به نوعی طول عمر از پيش تعيين شده ای دارد

It's called the sunga'.

كه به آن سونگا گفته می شود

And like a thread, it should be allowed to unspool

و مانند نخ بايد به آن اجازه داده شود تا از دور قرقره به طور طبیعی باز شود

to its natural end.

و مانند نخ بايد به آن اجازه داده شود تا از دور قرقره به طور طبیعی باز شود

So by having death as a part

بنابراين با داشتن مرگ به عنوان يك قسمت

of the cultural and social fabric of life,

از محصول فرهنگی و اجتماعی زندگی

people's everyday decisions about their health

تصميم های هر روزه ی مردم درباره سلامتيشان

and healthcare are affected.

و مراقبت آن ها از سلامتيشان تحت تأثير قرار می گيرد

The patriarch of my husband's maternal clan,

ريش سفيد خانواده ی مادری همسر من

Nenet Katcha,

نِنِت کاچا،

is now approaching the age of 100, as far as we can tell.

دارد به سن 100 سالگی نزديك مي شود، تا جايی كه ما می توانيم بگوييم،

And there are increasing signs

و نشانه ها رو به افزايش است

that he is about to depart on his own journey for Puya.

كه او دارد به سفر خود به "پویا" می رود

And his death will be greatly mourned.

و برای مرگ او بسيار عزاداری خواهد شد

But I know that my husband's family

ولی من می دانم خانواده همسر من

looks forward to the moment

منتظر لحظه ای هستند

when they can ritually display

كه بتوانند به صورت آيينی نشان دهند که

what his remarkable presence has meant to their lives,

وجود قابل توجه او برای زندگی آن ها چه معنایی داشته است

when they can ritually recount

وقتي بتوانند در آيين خود دوباره

his life's narrative,

داستان های زندگي او را مرور کنند

weaving his story

و داستان او را به تاریخ جامعه ی خود پیوند دهند

into the history of their community.

و داستان او را به تاریخ جامعه ی خود پیوند دهند

His story is their story.

داستان او داستان خودشان است

His funeral songs will sing them a song about themselves.

آواز های مراسم خاكسپاری او برای آن ها آواز هايی درباره ی خود آنهاست

And it's a story that has no discernible beginning,

و اين داستانیست كه آغاز قابل تشخيصی برای آن وجود ندارد

no foreseeable end.

و پايان قابل پيش بينی هم ندارد

It's a story that goes on

اين داستانی است كه ادامه خواهد داشت

long after his body no longer does.

بسيار بعد از آن كه بدن او ديگر نخواهد بود

People ask me if I'm frightened or repulsed

مردم از من می پرسند، آيا من ترسيده ام یا یکه خورده ام

by participating in a culture

با شركت كردن در فرهنگی كه

where the physical manifestations of death

كه ظهور فيزيكی مرگ

greet us at every turn.

در هر چرخشی به ما سلام می كند

But I see something profoundly transformative

ولي من چيزی عميقاً تغيير دهنده می بينم

in experiencing death as a social process

در تجربه ی مرگ به عوان يك پروسه ی اجتماعی

and not just a biological one.

و نه فقط به عنوان يك تجربه بيولوژيك

In reality, the relationship between the living and the dead

در واقع ارتباط بين زندگی و مرگ

has its own drama in the U.S. healthcare system,

درام مختص خود را در سيستم مراقبت درمانی آمريكا دارد

where decisions about how long to stretch

كه در آن تصميم هایی درباره ی اين كه چقدر نخ زندگی ادامه يابد گرفته می شود،

the thread of life are made based on our emotional

بر اساس روابط احساسی

and social ties with the people around us,

و اجتماعی ما با مردم اطراف ما

not just on medicine's ability to prolong life.

و نه تنها بر اساس توانايی داروها در طولانی تر كردن زندگی

We, like the Torajans,

ما مانند توروجانی ها

base our decisions about life

تصميمات خود را درباره ی زندگی

on the meanings and the definitions

بر اساس معانی و تعاريفی كه

that we ascribe to death.

به مرگ نسبت می دهيم ، قرار می دهيم

So I'm not suggesting that anyone in this audience

بنابراين من در اينجا نمی گویم که شنوندگان

should run out and adopt the traditions

بايد بيرون بروند و رسم و رسوم توروجانی ها را

of the Torajans.

به كار گيرند.

It might be a little bit difficult

ممكن است كمی مشكل باشد

to put into play in the United States.

كه این کار در آمريكا انجام شود

But I want to ask what we can gain

ولی من می خواهم بپرسم

from seeing physical death not only as a biological process

از ديدن مرگ جسمی نه تنها به شكل بيولوژيكی

but as part of the greater human story.

بلكه به صورت بخشي از يك داستان بزرگتر انسانی چه می توانيم به دست بياوريم؟

What would it be like to look on

به چه صورت خواهد بود اگر

the expired human form with love

به فردی که از میان ما رفته است با عشق نگاه كنيم

because it's so intimately a part of who we all are?

زيرا به صورت بسيار خصوصی بخشی از چگونگی ما است

If we could expand our definition of death

اگر ما بتوانيم تعريف خود را از مرگ گسترش دهيم

to encompass life,

به نحوی كه شامل زندگي بشود

we could experience death as part of life

می توانيم مرگ را به صورت قسمتی از زندگی تجربه كنيم

and perhaps face death

و يا شايد با مرگ

with something other than fear.

با چيز ديگری غير از ترس روبه رو شويم

Perhaps one of the answers to the challenges

شايد يكی از جواب ها به مشكلاتی كه

that are facing the U.S. healthcare system,

سيستم مراقبت های درمانی آمريكا با آن روبه رو است

particularly in the end-of-life care,

به خصوص در مراقبت های ساعات پايانی عمر،

is as simple as a shift in perspective,

به سادگی تغيير در زاويه ی ديد باشد

and the shift in perspective in this case

و تغيير در زاويه ی ديد در اين مورد

would be to look at the social life of every death.

اين است كه به جنبه ی اجتماعی هر مرگ نگاه كنيم

It might help us recognize that the way we limit

ممكن است به ما كمك كند تا بفهميم به نحوی كه صحبت راجع به مرگ را

our conversation about death

ممكن است به ما كمك كند تا بفهميم به نحوی كه صحبت راجع به مرگ را

to something that's medical or biological

به چيزی كه پزشكی يا بيولوژيكی است محدود می کنیم

is reflective of a larger culture that we all share

بازتابی از يك فرهنگ بزرگتر است كه همه ی ما در آن شريكيم

of avoiding death, being afraid of talking about it.

و آن گريز از مرگ و ترس از صحبت راجع به آن است.

If we could entertain and value

اگر می توانستيم انواع ديگری از دانسته ها درباره ی مرگ را

other kinds of knowledge about life,

گرامی بداريم و به آن ارزش بدهيم،

including other definitions of death,

شامل تعاريف ديگری از مرگ،

it has the potential to change the discussions

این ظرفيت لازم را برای تغيير بحث هايی

that we have about the end of life.

كه ما در مورد پایان زندگی می كنیم دارد

It could change the way that we die,

این می تواند روش مردن ما را تغيير دهد

but more importantly,

ولی مهم تر از همه،

it could transform the way that we live.

می تواند روش زندگی کردن ما را تغيير دهد.

(Applause)

(تشويق حضار)