Richard Seymour: How beauty feels

ریچارد سیمور: زیبایی چطوری حس میشه

Translator: Bidel Akbari Reviewer: soheila Jafari

When I was little --

وقتی کوچیک بودم -- و راستی، یه موقعی منم کوچیک بودم --

and by the way, I was little once --

وقتی کوچیک بودم -- و راستی، یه موقعی منم کوچیک بودم --

my father told me a story

پدرم یه داستان درباره یه ساعت ساز در قرن 18ام برام تعریف کرد.

about an 18th century watchmaker.

پدرم یه داستان درباره یه ساعت ساز در قرن 18ام برام تعریف کرد.

And what this guy had done:

و کاری که این آقا کرده بوده این بوده که:

he used to produce these fabulously beautiful watches.

ساعت های فوق العاده زیبا و شگفت آوری تولید میکرده.

And one day, one of his customers came into his workshop

و یه روز، یکی از مشتریاش میاد توی کارگاهش و ازش میخواد که یه ساعت که ازش خریده بوده رو براش تمیز کنه.

and asked him to clean the watch that he'd bought.

و یه روز، یکی از مشتریاش میاد توی کارگاهش و ازش میخواد که یه ساعت که ازش خریده بوده رو براش تمیز کنه.

And the guy took it apart,

و این آقا قطعه های ساعت رو از هم باز میکنه،

and one of the things he pulled out was one of the balance wheels.

و یکی از چیزایی که از ساعت بیرون میاره یکی از چرخ های بالانسه.

And as he did so, his customer noticed

و در حین اینکه داشته این کار رو میکرده، مشتریش متوجه میشه که

that on the back side of the balance wheel was an engraving,

در پشت اون چرخ بالانس یه حکاکی وجود داره، یه سری حروف.

were words.

در پشت اون چرخ بالانس یه حکاکی وجود داره، یه سری حروف.

And he said to the guy,

و مشتریه به آقاهه میگه،

"Why have you put stuff on the back

"چرا این چیزا رو اون پشت، جایی که کسی نمیبینه قرار دادی؟"

that no one will ever see?"

"چرا این چیزا رو اون پشت، جایی که کسی نمیبینه قرار دادی؟"

And the watchmaker turned around and said,

و ساعت ساز برمیگرده و بهش میگه، "خدا میبیندش".

"God can see it."

و ساعت ساز برمیگرده و بهش میگه، "خدا میبیندش".

Now I'm not in the least bit religious,

حالا من یه ذره ام مذهبی نیستم، پدرمم نبوده،

neither was my father,

حالا من یه ذره ام مذهبی نیستم، پدرمم نبوده،

but at that point, I noticed something happening here.

ولی اون لحظه، متوجه شدم یه چیزایی داره اینجا اتفاق میافته.

I felt something

یه چیزی را با خون و رگ و ریشه ام حس میکردم،

in this plexus of blood vessels and nerves,

یه چیزی توی این شبکه عصبی و رگ ها حس کردم،

and there must be some muscles in there as well somewhere, I guess.

همچنین اونجا باید چند تا عضله هم باشه، حدس میزنم.

But I felt something.

ولی من یه چیزی حس کردم.

And it was a physiological response.

و اون یه واکنش فیزیولوژیکی بود.

And from that point on, from my age at the time,

و از اون لحظه، از اون موقع توی اون سن و سال،

I began to think of things in a different way.

شروع کردم به شیوه متفاوتی به مسائل فکر کنم.

And as I took on my career as a designer,

و وقتی من به عنوان طراح به شغلم ادامه دارم،

I began to ask myself the simple question:

من از خودم این سوال ساده رو کردم:

Do we actually think beauty,

زیبایی در اندیشه ماست یا در احساس ما.

or do we feel it?

که آیا ما واقعا درباره زیبایی فکر میکنیم یا حسش میکنیم؟

Now you probably know the answer to this already.

حالا ممکنه شما از قبل جواب این سوال رو بدونید.

You probably think, well, I don't know which one you think it is,

شما ممکنه درباره اش فکر کنید، خب، نمیدونم شما فکر میکنید کدومش درسته،

but I think it's about feeling beauty.

ولی من فکر میکنم ما اون رو حس میکنیم.

And so I then moved on into my design career

بعدش من به شغلم به عنوان طراح ادامه دادم و با یه سری چیزای مهیج آشنا شدم.

and began to find some exciting things.

بعدش من به شغلم به عنوان طراح ادامه دادم و با یه سری چیزای مهیج آشنا شدم.

One of the most early work was done in automotive design --

یکی از اولین هاش، کاری بود که در صنعت طراحی اتومبیل انجام شده بود --

some very exciting work was done there.

یه کار خیلی میهجی که اونجا انجام شده بود.

And during a lot of this work,

در حالی که این کار رو زیاد انجام میدادیم،ما یه چیزی را فهمیدیم، یا من یه چیزی را فهمیدم،

we found something, or I found something,

و در حین انجام دادن این کار ما یه چیزی فهمیدیم، یا من یه چیزی فهمیدم،

that really fascinated me, and maybe you can remember it.

که خیلی من رو جذب خودش کرد، و ممکنه که شما هم یادتون بیاد.

Do you remember when lights used to just go on and off,

یادتونه وقتی درِ ماشین رو میبستین، چراغ داخلی ماشین یه دفعه خاموش یا روشن میشد؟

click click, when you closed the door in a car?

یادتونه وقتی درِ ماشین رو میبستین، چراغ داخلی ماشین یه دفعه خاموش یا روشن میشد؟

And then somebody, I think it was BMW,

بعدش یه نفر، فکر کنم بی.ام.و بود، که چراغ داخلی ای رو ساخت که آروم آروم خاموش میشد.

introduced a light that went out slowly.

بعدش یه نفر، فکر کنم بی.ام.و بود، که چراغ داخلی ای رو ساخت که آروم آروم خاموش میشد.

Remember that?

یادتونه؟

I remember it clearly.

من خیلی خوب یادم میاد.

Do you remember the first time you were in a car and it did that?

اولین باری که داخل یه ماشین بودین و چراغش اینطوری خاموش شد رو یادتونه؟

I remember sitting there thinking, this is fantastic.

من خودم رو یادم میاد که اونجا نشسته بودم و به خودم گفتم، این خارق العاده اس.

In fact, I've never found anybody

در واقع هیچکس رو ندیدم که چراغ هایی رو که آروم آروم خاموش میشدن رو دوست نداشته باشه.

that doesn't like the light that goes out slowly.

در واقع هیچکس رو ندیدم که چراغ هایی رو که آروم آروم خاموش میشدن رو دوست نداشته باشه.

I thought, well what the hell's that about?

به خودم گفتم، خب جریان این لامصب چیه؟

So I started to ask myself questions about it.

بنابراین من سوالاتی راجع به این موضوع از خودم پرسیدم.

And the first was, I'd ask other people: "Do you like it?" "Yes."

اولیش این بود، از مردم سوال میکردم: "دوسش داری؟" "بله."

"Why?" And they'd say, "Oh, it feels so natural,"

"چرا؟" و اونها جواب میدادن، "اوه، خیلی طبیعیه،" یا، "قشنگه."

or, "It's nice."

"چرا؟" و اونها جواب میدادن، "اوه، خیلی طبیعیه،" یا، "قشنگه."

I thought, well that's not good enough.

من معتقد بودم، خب این کافی نیست.

Can we cut down a little bit further,

ممکنه بتونیم یه مقداری بیشتر متوجه بشیم،

because, as a designer, I need the vocabulary, I need the keyboard,

چون به عنوان یه طراح، من به دایره لغت احتیاج دارم، به کلمه های کلیدی نیاز دارم،

of how this actually works.

که این واقعا چطوری کار میکنه.

And so I did some experiments.

پس بنابراین یه سری آزمایشات انجام دادم.

And I suddenly realized

و یکدفعه متوجه شدم که دقیقا یه چیز دیگه ای هست که همینطوری کار میکنه --

that there was something that did exactly that --

و یکدفعه متوجه شدم که دقیقا یه چیز دیگه ای هست که همینطوری کار میکنه --

light to dark in six seconds --

از روشنی به تاریکی در شش ثانیه --

exactly that.

دقیقا همینطوری.

Do you know what it is? Anyone?

شما میدونید اون چیه؟ کسی میدونه؟

You see, using this bit, the thinky bit,

شما با این قسمت از مغز، قسمت فکر کردن اون میبینید،

the slow bit of the brain -- using that.

قسمتی از مغز که به کندی کار میکنه.

And this isn't a think, it's a feel.

و این فکر کردن نیست، حس کردنه.

And would you do me a favor?

و میشه یه لطفی به من بکنید؟

For the next 14 minutes or whatever it is,

برای 14 دقیقه یا هر مقدار دیگه ای که باقی مونده،

will you feel stuff?

میشه قضایا رو حس کنید؟

I don't need you to think so much as I want you to feel it.

بیشتر ازتون میخوام حسشون کنید تا اینکه راجع بهشون فکر کنید.

I felt a sense of relaxation

من تمدد اعصابی که با حس انتظار و پیش بینی همراهه رو حس کردم.

tempered with anticipation.

من تمدد اعصابی که با حس انتظار و پیش بینی همراهه رو حس کردم.

And that thing that I found

و اون چیزی که پیدا کردم سینما یا تئاتر بود.

was the cinema or the theater.

و اون چیزی که پیدا کردم سینما یا تئاتر بود.

It's actually just happened here --

دقیقا همینجا اتفاق افتاده -- از روشنی به تاریکی در شش ثانیه.

light to dark in six seconds.

دقیقا همینجا اتفاق افتاده -- از روشنی به تاریکی در شش ثانیه.

And when that happens, are you sitting there going,

و وقتی که داره تاریک میشه، شما که اونجا نشستید میگید،

"No, the movie's about to start,"

"نه، فیلم داره شروع میشه،"

or are you going, "That's fantastic. I'm looking forward to it.

یا میگید، "عالیه. منتظرشم. یه حس انتظار و پیش بینی بهتون دست میده"؟

I get a sense of anticipation"?

یا میگید، "عالیه. منتظرشم. یه حس انتظار و پیش بینی بهتون دست میده"؟

Now I'm not a neuroscientist.

من متخصص مغز و اعصاب نیستم.

I don't know even if there is something called a conditioned reflex.

من نمیدونم حتی چیزی به اسم واکنش شرطی وجود داره یا نه.

But it might be.

ولی شاید باشه.

Because the people I speak to in the northern hemisphere

چون وقتی با مردم نیمه شمالی که بیشتر سینما میرفتن صحبت میکنم، حس مشابهی دارن.

that used to go in the cinema get this.

چون وقتی با مردم نیمه شمالی که بیشتر سینما میرفتن صحبت میکنم، حس مشابهی دارن.

And some of the people I speak to

و وقتی با مردمی که اصلا فیلمی در سینما ندیدن یا به تئاتر نرفتن صحبت میکنم، این رو به همین صورت متوجه نمیشن.

that have never seen a movie or been to the theater

و وقتی با مردمی که اصلا فیلمی در سینما ندیدن یا به تئاتر نرفتن صحبت میکنم، این رو به همین صورت متوجه نمیشن.

don't get it in the same way.

و وقتی با مردمی که اصلا فیلمی در سینما ندیدن یا به تئاتر نرفتن صحبت میکنم، این رو به همین صورت متوجه نمیشن.

Everybody likes it,

همه دوستش دارن،

but some like it more than others.

ولی بعضیا بیشتر دوسش دارن.

So this leads me to think of this in a different way.

پس این باعث شد من به این موضوع یه جور دیگه ای نگاه کنم.

We're not feeling it. We're thinking beauty is in the limbic system --

ما حس اش نمیکنیم. ما در بخش لیمبیک سیستم (قسمتی از مغز) به مفهوم زیبایی فکر می کنیم --

if that's not an outmoded idea.

اگر این یه ایده از مد افتاده نباشه.

These are the bits, the pleasure centers,

این ها مراکز حس کردن لذت هستند،

and maybe what I'm seeing and sensing and feeling

و شاید چیزی که من میبینم و تشخیص میدم و حس میکنم داره بخش فکر کردنم رو دور میزنه.

is bypassing my thinking.

و شاید چیزی که من میبینم و تشخیص میدم و حس میکنم داره بخش فکر کردنم رو دور میزنه.

The wiring from your sensory apparatus to those bits

مدارهای سلولی داخل مغز شما از آلات حسی به این قسمت

is shorter than the bits that have to pass through the thinky bit, the cortex.

از اونهایی که به سمت مرکز فکر کردن، بخش کورتکس مغز میره، کوتاهتره.

They arrive first.

اونها زودتر میرسن.

So how do we make that actually work?

خب ما چطوری ازش استفاده میکنیم؟

And how much of that reactive side of it

و چه مقدار از اون قسمت انفعالی بخاطر چیزیه که از قبل میدونستیم،

is due to what we already know,

و چه مقدار از اون قسمت انفعالی بخاطر چیزیه که از قبل میدونستیم،

or what we're going to learn, about something?

یا چیزاییه که میخوایم درباره چیزی یاد بگیریم؟

This is one of the most beautiful things I know.

این یکی از زیباترین چیزهایی یه که من میشناسم.

It's a plastic bag.

این یه کیف پلاستیکیه.

And when I looked at it first, I thought, no, there's no beauty in that.

و وقتی اولین بار دیدمش، معقتد بودم، نه، زیبایی ای در اون نیست.

Then I found out,

بعدش فهمیدم،

post exposure,

بعدش برام فاش شد،

that this plastic bag if I put it into a filthy puddle

اگر این کیسه پلاستیکی رو داخل یه گودال آب کثیف

or a stream filled with coliforms

یا جریان آبی که پر از کلروفرم و همه این چیزهای منزجر کننده بزاریم،

and all sorts of disgusting stuff,

یا جریان آبی که پر از کلروفرم و همه این چیزهای منزجر کننده بزاریم،

that that filthy water

اون آب کثیف به داخل اون کیسه پلاستیکی نفوذ میکنه

will migrate through the wall of the bag by osmosis

اون آب کثیف به داخل اون کیسه پلاستیکی نفوذ میکنه

and end up inside it as pure, potable drinking water.

و بصورت آب تمیز و قابل آشامیدنی قابل حملی درمیاد.

And all of a sudden, this plastic bag

و یکدفه، این کیسه پلاستیکی برای من خیلی زیبا شد.

was extremely beautiful to me.

و یکدفه، این کیسه پلاستیکی برای من خیلی زیبا شد.

Now I'm going to ask you again

حالا من دوباره ازتون میخوام از اون قسمت احساسی استفاده کنید.

to switch on the emotional bit.

حالا من دوباره ازتون میخوام از اون قسمت احساسی استفاده کنید.

Would you mind taking the brain out,

میشه لطفا بخش فکر کردن مغز رو کنار بزارید،

and I just want you to feel something.

و ازتون میخوام چیزی رو حس کنید.

Look at that. What are you feeling about it?

به اون نگاه کنید. چه چیزی درباره اون حس میکنید؟

Is it beautiful? Is it exciting?

آیا زیباست؟ آیا مهیجه؟

I'm watching your faces very carefully.

من دارم چهره های شما رو با دقت نگاه میکنم.

There's some rather bored-looking gentlemen

چند تا آقای محترم هستند که نسبتا حوصله شون سر رفته

and some slightly engaged-looking ladies

و چند تا خانم محترم که مشغول نگاه کردن هستند

who are picking up something off that.

که دارن یه چیزایی ازش متوجه میشن.

Maybe there's an innocence to it.

شاید معصومانه اس.

Now I'm going to tell you what it is. Are you ready?

حالا میخوام بهتون بگم این چیه. آماده اید؟

This is the last act on this Earth

این آخرین اثر یه دختر کوچیک به نام هایدی یه، پنج ساله،

of a little girl called Heidi, five years old,

این آخرین اثر یه دختر کوچیک به نام هایدی یه، پنج ساله،

before she died of cancer to the spine.

قبل از اینکه از سرطان ستون فقرات بمیره.

It's the last thing she did,

آخرین کاریه که کرده، آخرین اثر فیزیکیشه.

the last physical act.

آخرین کاریه که کرده، آخرین اثر فیزیکیشه.

Look at that picture.

به اون تصویر نگاه کنید.

Look at the innocence. Look at the beauty in it.

به معصومیت اش نگاه کنید. به زیبایی ای که درش هست نگاه کنید.

Is it beautiful now?

آیا الان زیباست؟

Stop. Stop. How do you feel?

صبر کنید، صبر کنید، حس تون چیه؟

Where are you feeling this?

کجا حس اش میکنید؟

I'm feeling it here. I feel it here.

من دارم اینجا حس اش میکنم. اینجا حس اش میکنم.

And I'm watching your faces,

و من دارم چهره هاتون رو نگاه میکنم،

because your faces are telling me something.

چونکه چهره هاتون دارن یه چیزی به من میگن.

The lady over there is actually crying, by the way.

راستی، اون خانم اونجا در حال گریه کردن هستن.

But what are you doing?

ولی دارین چیکار میکنین؟

I watch what people do.

من به کارهایی که مردم میکنن نگاه میکنم.

I watch faces.

من به چهره ها نگاه میکنم.

I watch reactions.

من به عکس العمل ها نگاه میکنم.

Because I have to know how people react to things.

چون من باید بدونم که مردم چه عکس العملی به مسائل نشون میدن.

And one of the most common faces

و یکی از شایع ترین چهره ها در مواجهه با زیبایی، مواجهه با یک دلپذیری گیج کننده،

on something faced with beauty,

و یکی از شایع ترین چهره ها در مواجهه با زیبایی، مواجهه با یک دلپذیری گیج کننده،

something stupefyingly delicious,

و یکی از شایع ترین چهره ها در مواجهه با زیبایی، مواجهه با یک دلپذیری گیج کننده،

is what I call the OMG.

چهره ایه که من بهش میگم، 'اوه خدای من'.

And by the way, there's no pleasure in that face.

و راستی، هیچ اثری از لذت توی اون چهره دیده نمیشه.

It's not a "this is wonderful!"

نشان نمیده که یه چهره عالیه

The eyebrows are doing this, the eyes are defocused,

ابروها اینطوری میشن، چشمها از حالت تمرکز خارج شدن،

and the mouth is hanging open.

و دهن آویزونه.

That's not the expression of joy.

این قیافه ابراز لذت و سرور نداره.

There's something else in that.

یه چیز دیگه ای توش هست.

There's something weird happening.

یه چیز عجیب داره اتفاق می افته.

So pleasure seems to be tempered

بنابراین به نظر میرسه که لذت، با کلی چیزای دیگه ای که درحال اتفاق افتادن هستند قاطی شده.

by a whole series of different things coming in.

بنابراین به نظر میرسه که لذت، با کلی چیزای دیگه ای که درحال اتفاق افتادن هستند قاطی شده.

Poignancy is a word I love as a designer.

تاثر کلمه ایه که به عنوان یه طراح خیلی دوستش دارم.

It means something triggering a big emotional response,

معنیش یعنی چیزی که باعث یه واکنش احساسی بزرگ بشه،

often quite a sad emotional response,

اغلب یه واکنش احساسی کاملا غمگین،

but it's part of what we do.

ولی این جزو کاریه که ما میکنیم.

It isn't just about nice.

فقط کار ما راجع به زیبایی نیست.

And this is the dilemma, this is the paradox, of beauty.

و این دشواری و ضد و نقیض بودن زیباییه،

Sensorily, we're taking in all sorts of things --

ما از طریق حسگرهامون همه جور چیزها رو حس میکنیم --

mixtures of things that are good, bad, exciting, frightening --

ترکیبی از چیزهایی که خوب، بد، مهیج، ترسناک اند --

to come up with that sensorial exposure,

که باتوجه به چیزهایی که در معرضشون قرار گرفته ایم به حسی برسیم که مشخص میکنه دور و برمون چه خبره.

that sensation of what's going on.

که باتوجه به چیزهایی که در معرضشون قرار گرفته ایم به حسی برسیم که مشخص میکنه دور و برمون چه خبره.

Pathos appears obviously

واضحه که حس ترحم بعنوان بخشی از چیزی که همین الان توی نقاشی اون دختربچه دیدید پدیدار میشه.

as part of what you just saw in that little girl's drawing.

واضحه که حس ترحم بعنوان بخشی از چیزی که همین الان توی نقاشی اون دختربچه دیدید پدیدار میشه.

And also triumph, this sense of transcendence,

و همچنین لذت پیروزی، این حس برتری،

this "I never knew that. Ah, this is something new."

اینکه میگید "اصلا نمیدونستمش. این یه چیز جدیده."

And that's packed in there as well.

اون حس هم اونجا هست.

And as we assemble these tools,

و وقتی که ما این ابزار رو از زاویه دید طراحی کنار هم میزاریم، من خیلی به وجد میام،

from a design point of view, I get terribly excited about it,

و وقتی که ما این ابزار رو از زاویه دید طراحی کنار هم میزاریم، من خیلی به وجد میام،

because these are things, as we've already said,

چون اینها چیزهایی هستند، که همونطور که قبلا گفتیم،

they're arriving at the brain, it would seem,

به نظر میاد، اونها فبل از پروسس شدن توسط بخش شناختی به مغز میرسند، قبل از اینکه بتوانیم آنها را تغییر بدهیم --

before cognition, before we can manipulate them --

به نظر میاد، اونها فبل از پروسس شدن توسط بخش شناختی به مغز میرسند، قبل از اینکه بتوانیم آنها را تغییر بدهیم --

electrochemical party tricks.

فوت و فن های بخش الکتروشیمیایی.

Now what I'm also interested in is:

حالا علاوه بر این چیزی که بهش علاقه دارم اینه که:

Is it possible to separate

آیا ممکنه که بشه زیبایی ذاتی رو از زیبایی خارجی جدا کرد؟

intrinsic and extrinsic beauty?

آیا ممکنه که بشه زیبایی ذاتی رو از زیبایی خارجی جدا کرد؟

By that, I mean intrinsically beautiful things,

منظورم از چیزایی که بصورت ذاتی زیبا هستند،

just something that's exquisitely beautiful,

چیزیه که بطور نفیس ای زیباست،

that's universally beautiful.

چیزی که بطور کلی زیباست.

Very hard to find. Maybe you've got some examples of it.

پیدا کردنش خیلی سخته. شاید شما چندتا نمونه ازش سراغ داشته باشید.

Very hard to find something that, to everybody,

خیلی سخته که بشه چیزی رو پیدا کرد، که برای همه یه چیز خیلی زیبا باشه،

is a very beautiful thing,

خیلی سخته که بشه چیزی رو پیدا کرد، که برای همه یه چیز خیلی زیبا باشه،

without a certain amount of information packed in there before.

بدون اینکه مقدار مشخصی از اطلاعات از قبل راجع بهش بدونیم.

So a lot of it tends to be extrinsic.

بنابراین خیلی از اونها گرایش به زیبایی خارجی دارند.

It's mediated by information before the comprehension.

اطلاعات راجع به اون چیز، قبل از درک اون پا به میان میگذارن.

Or the information's added on at the back,

یا اطلاعاتی که بعد از دیدنشون بهشون اضافه میشه،

like that little girl's drawing that I showed you.

مثل نقاشی اون دختربچه که بهتون نشون دادم.

Now when talking about beauty

حالا وقتی داریم راجع به زیبایی صحبت میکنیم

you can't get away from the fact

نمیشه از این واقعیت فرار کرد که خیلی از آزمایش ها به این روش

that a lot experiments have been done in this way

نمیشه از این واقعیت فرار کرد که خیلی از آزمایش ها به این روش

with faces and what have you.

روی صورت و یا قسمت های دیگه بدن انجام شده

And one of the most tedious ones, I think,

و من معتقدم یکی از کسل کنندترین اونها این بود که زیبائی در تقارن است

was saying that beauty was about symmetry.

و من معتقدم یکی از کسل کنندترین اونها این بود که زیبائی در تقارن است.

Well it obviously isn't.

خب مشخصه که اینطور نیست.

This is a more interesting one

این یکی خیلی جالبه که عکس هایی از نصف صورت به بعضی از آدما نشون داده شد،

where half faces were shown to some people,

این یکی خیلی جالبه که عکس هایی از نصف صورت به بعضی از آدما نشون داده شد،

and then to add them into a list

و بعد ازشون خواسته شد که اونها رو از زیباترین تا معمولی در یک لیست بنویسن.

of most beautiful to least beautiful

و بعد ازشون خواسته شد که اونها رو از زیباترین تا معمولی در یک لیست بنویسن.

and then exposing a full face.

و بعد به اونها صورت کامل رو نشون دادند.

And they found that it was almost exact coincidence.

و متوجه شدند که تقریبا لیست ها با هم انطباق دارن.

So it wasn't about symmetry.

پس زیبایی در داشتن تناسب نبود.

In fact, this lady has a particularly asymmetrical face,

در واقع، این خانم صورت نامتقارن خاصی داره،

of which both sides are beautiful.

که دوطرف صورتش زیبا هستند.

But they're both different.

ولی هر دوطرف صورتش با هم متفاوت هستن.

And as a designer, I can't help meddling with this,

و به عنوان یک طراح، نمیتونم در این مداخله نکنم،

so I pulled it to bits and sort of did stuff like this,

پس من اون رو به تکه های جداگانه تبدیل کردم و یه جورایی یه چیزی شبیه به این درست کردم،

and tried to understand what the individual elements were,

و سعی کردم بفهمم عناصر فردی کدومها بودند، ولی همینطور آنها رو در حین کار حس میکردم.

but feeling it as I go.

و سعی کردم بفهمم عناصر فردی کدومها بودند، ولی همینطور آنها رو در حین کار حس میکردم.

Now I can feel a sensation of delight and beauty

حالا من میتونم لذت و زیبایی رو وقتی دارم به اون چشم نگاه میکنم حس کنم.

if I look at that eye.

حالا من میتونم لذت و زیبایی رو وقتی دارم به اون چشم نگاه میکنم حس کنم.

I'm not getting it off the eyebrow.

این حس رو وقتی دارم به ابرو نگاه میکنم ندارم.

And the earhole isn't doing it to me at all.

و حفره گوش هیچ حسی در من بوجود نمیاره.

So I don't know how much this is helping me,

بنابراین نمیدونم چقدر داره کمکم میکنه، ولی داره کمکم میکنه به سمت قسمت هایی برم

but it's helping to guide me to the places

بنابراین نمیدونم چقدر داره کمکم میکنه، ولی داره کمکم میکنه به سمت قسمت هایی برم

where the signals are coming off.

که سیگنال ها دارن از اون قسمت ها ارسال میشن.

And as I say, I'm not a neuroscientist,

و همونطور که میگم، من متخصص مغز و اعصاب نیستم،

but to understand how I can start to assemble things

ولی به من میفهمونه که چطور میتوانم چیزها را کنار هم گردآوری کنم که خیلی سریع

that will very quickly bypass

ولی به من میفهمونه که چطور میتوانم چیزها را کنار هم گردآوری کنم که خیلی سریع

this thinking part

این قسمت فکر کردن رو دور بزنه

and get me to the enjoyable precognitive elements.

و من رو به جوهر و اساس لذتی ببره، که قبل از مرحله شناختی مغزه.

Anais Nin and the Talmud have told us time and time again

آناسیس نین و تالمود بارها و بارها بهمون گفتن که ما چیزها رو نه بدانگونه که هستند، بلکه بصورتیکه هستیم، میبینیم.

that we see things not as they are, but as we are.

آناسیس نین و تالمود بارها و بارها بهمون گفتن که ما چیزها رو نه بدانگونه که هستند، بلکه بصورتیکه هستیم، میبینیم.

So I'm going to shamelessly expose something to you,

بنابراین من میخوام یه چیزی رو بصورت بیشرمانه به شما نشون بدم،

which is beautiful to me.

که برای من زیباست.

And this is the F1 MV Agusta.

و این یک موتورسیکلت مدل F1 MV Agusta ست

Ahhhh.

آه.

It is really -- I mean, I can't express to you

واقعا" برام مشگل که براتون توضیح بدم که این چقدر نفیسه

how exquisite this object is.

واقعا" برام مشگل که براتون توضیح بدم که این چقدر نفیسه

But I also know why it's exquisite to me,

ولی خودم میدونم چرا برای من نفیسه،

because it's a palimpsest of things.

چون این مثل یه نسخه خطی لایه لایه، از لایه های مختلفی تشکیل شده.

It's masses and masses of layers.

این توده هایی و توده هایی از لایه های مختلفه.

This is just the bit that protrudes into our physical dimension.

جلوه خارجی اون تنها بخش کوچکیه که به بعد فیزیکی ما میرسه.

It's something much bigger.

اون در اصل چیز بزرگتریه.

Layer after layer of legend, sport, details that resonate.

لایه روی لایه از افسانه، ورزش، و جزئیات ازش بیرون میاد.

I mean, if I just go through some of them now --

یعنی، اگر فقط به چندتاشون اشاره کنم --

I know about laminar flow when it comes to air-piercing objects,

من درباره جریان در ورقه های نازک در چیزهایی که در هوا حرکت میکنند اطلاعات دارم،

and that does it consummately well, you can see it can.

و این قضیه، در اونجا بحد کمال به انجام رسیده، شما میبینید که اینطوره.

So that's getting me excited.

پس اون من رو به هیجان میاره.

And I feel that here.

و من اون رو اینجام حس میکنم.

This bit, the big secret of automotive design --

این قسمت، بزرگترین راز طراحی وسایل نقلیه --

reflection management.

مدیریت بازتاب نور.

It's not about the shapes,

این مربوط به سر و شکل و اندام نیست،

it's how the shapes reflect light.

به این مربوطه که شکل ها چگونه بازتاب نور دارن.

Now that thing, light flickers across it as you move,

حالا، حین اینکه دارید از کنار این رد میشید، نور برق کوتاهی میزنه،

so it becomes a kinetic object,

بنابراین اون به یک شیء محرک تبدیل میشه،

even though it's standing still --

با وجود اینکه ثابته --

managed by how brilliantly that's done on the reflection.

و این با کار هوشمندانه ای که روی بازتاب نور انجام شده مدیریت شده.

This little relief on the footplate, by the way, to a rider

راستی این جاپایی راحت کوچیک، برای راکب موتورسیکلت به معنی اینه که یه چیزایی داره اون زیر اتفاق میافته --

means there's something going on underneath it --

راستی این جاپایی راحت کوچیک، برای راکب موتورسیکلت به معنی اینه که یه چیزایی داره اون زیر اتفاق میافته --

in this case, a drive chain running at 300 miles and hour probably,

اینجا، یک زنجیر چرخ که شاید با سرعت 300 مایل در ساعت در حال حرکته،

taking the power from the engine.

که داره نیروی محرکه رو از موتور میگیره.

I'm getting terribly excited

وقتی ذهن ام و چشمانم به اینها میخوره، بی اندازه هیجان زده میشم.

as my mind and my eyes flick across these things.

وقتی ذهن ام و چشمانم به اینها میخوره، بی اندازه هیجان زده میشم.

Titanium lacquer on this.

پوشش تیتانیومی روی این.

I can't tell you how wonderful this is.

نمیتونم بهتون بگم که این چقدر شگفت انگیزه.

That's how you stop the nuts coming off at high speed on the wheel.

اینطوریه که از باز شدن پیچ و مهره ها در سرعت بالا جلوگیری میشه.

I'm really getting into this now.

حالا واقعا دارم باهاش حال میکنم.

And of course, a racing bike doesn't have a prop stand,

و البته، یه موتورسیکلت مسابقه ای یه نشیمنگاه درست و حسابی نداره،

but this one, because it's a road bike,

ولی این یکی داره، چون این برای جاده ساخته شده،

it all goes away and it folds into this little gap.

همه اش ادامه پیدا میکنه و در این شکاف کوچک بهم می پیچه.

So it disappears.

بنابراین ناپدید میشه.

And then I can't tell you how hard it is to do that radiator, which is curved.

و من نمیتونم بهتون بگم که ساختن اون رادیاتور که بصورت منحنیه، چقدر سخته.

Why would you do that?

چرا باید اینطوری ساختش؟

Because I know we need to bring the wheel farther into the aerodynamics.

چون میدونم که ما باید فاصله چرخها رو بخاطر مسائل آیرودینامیک بیشتر کنیم.

So it's more expensive, but it's wonderful.

بنابراین گرون تر درمیاد، ولی محشره.

And to cap it all,

و در کنار همه اینا،

brand royalty --

وفاداری به اسم تجاری --

Agusta, Count Agusta,

آگوستا، کانت آگوستا،

from the great histories of this stuff.

برگرفته از تاریخ عظیم این کالا.

The bit that you can't see is the genius that created this.

چیزی که شما نمیتونید ببینید فرد باهوشیه که اینو ساخته.

Massimo Tamburini.

ماسیمو تامبورینی.

They call him "The Plumber" in Italy,

توی ایتالیا بهش میگن "اون لوله کشه"،

as well as "Maestro,"

همینطور بهش "استاد،" هم میگن

because he actually is engineer

چون در آن واحد مهندس و صنعت گر و مجسمه سازه.

and craftsman and sculptor at the same time.

چون در آن واحد مهندس و صنعت گر و مجسمه سازه.

There's so little compromise on this, you can't see it.

در ساختن این مصالحه کمی وجود داشته، شما نمیتونید ببینید.

But unfortunately, the likes of me and people that are like me

ولی متاسفانه، من و آدمهایی مثل من باید درباره مقوله زیبایی همه اش مصالحه کنیم.

have to deal with compromise all the time with beauty.

ولی متاسفانه، من و آدمهایی مثل من باید درباره مقوله زیبایی همه اش مصالحه کنیم.

We have to deal with it.

باید باهاش کنار بیایم.

So I have to work with a supply chain, and I've got to work with the technologies,

خب من باید با تامین کننده های زنجیره ای و با تکنولوژی همکاری کنم،

and I've got to work with everything else all the time,

و همواره باید با چیزهای دیگه هم کار کنم،

and so compromises start to fit into it.

و بنابراین مصالحه کردن وارد کار میشه.

And so look at her.

و حالا به این دخترخانم نگاه کنید.

I've had to make a bit of a compromise there.

من باید یه ذره درباره اون مصالحه میکردم.

I've had to move that part across, but only a millimeter.

باید اون قسمت رو به جلو میکشیدم، ولی فقط یک میلیمتر.

No one's noticed, have they yet?

کسی متوجه نشده، کسی متوجه شده؟

Did you see what I did?

دیدید چیکار کردم؟

I moved three things by a millimeter.

من سه قسمت رو به اندازه یک میلیمتر جابجا کردم.

Pretty? Yes.

قشنگه؟ آره.

Beautiful? Maybe lesser.

زیباست؟ شاید کمتر.

But then, of course, the consumer says that doesn't really matter.

ولی بعد، البته، مصرف کننده میگه که اون اصلا مهم نیست.

So that's okay, isn't it?

پس اون خوبه، نه؟

Another millimeter?

یه میلیمتر بیشتر؟

No one's going to notice those split lines and changes.

کسی متوجه اون ترک ها و تغییرات نخواهد شد.

It's that easy to lose beauty,

به همین راحتی میشه زیبایی رو از دست داد،

because beauty's incredibly difficult to do.

چون زیبا کار کردن به اندازه غیرقابل باوری سخته.

And only a few people can do it.

و افراد کمی هستند که میتونن اینکار رو بکنن.

And a focus group cannot do it.

و یک گروه متمرکز نمیتونه انجامش بده.

And a team rarely can do it.

و یک تیم بندرت میتونه انجامش بده.

It takes a central cortex, if you like,

اون به یک هسته و قشر مرکزی نیاز داره، اگر با من موافق باشید،

to be able to orchestrate all those elements at the same time.

برای هماهنگ کردن و موزون کردن اون عناصر در آن واحد.

This is a beautiful water bottle --

این یک بطری آب زیباست --

some of you know of it --

بعضی از شماها قبلا دیدیدش --

done by Ross Lovegrove, the designer.

که توسط راس لاوگرو، طراحش، ساخته شده.

This is pretty close to intrinsic beauty. This one,

این یکی خیلی به زیبایی ذاتی نزدیکه،

as long as you know what water is like

تا وقتی که میدونید آب چطوریه بعد شما میتونید تجربه اش کنید.

then you can experience this.

تا وقتی که میدونید آب چطوریه بعد شما میتونید تجربه اش کنید.

It's lovely because it is an embodiment

این دوست داشتنیه چون یه تجسمیه از چیزی تازه و خوشمزه.

of something refreshing and delicious.

این دوست داشتنیه چون یه تجسمیه از چیزی تازه و خوشمزه.

I might like it more than you like it,

من ممکنه بیشتر از شما دوستش داشته باشم،

because I know how bloody hard it is to do it.

چون من میدونم ساختنش چقدر سخته.

It's stupefyingly difficult

چون ساختن چیزی که اینطوری بتونه نور رو منعکس کنه بصورت گیج کننده ای سخته،

to make something that refracts light like that,

چون ساختن چیزی که اینطوری بتونه نور رو منعکس کنه بصورت گیج کننده ای سخته،

that comes out of the tool correctly,

که از ابزار بصورت درست بیرون بیاد و بدون اینکه بیافته به پایین بره.

that goes down the line without falling over.

که از ابزار بصورت درست بیرون بیاد و بدون اینکه بیافته به پایین بره.

Underneath this, like the story of the swan,

پشت این، مثل داستان اون قو، میلیون چیز هست که به سختی میشه انجام داد.

is a million things very difficult to do.

پشت این، مثل داستان اون قو، میلیون چیز هست که به سختی میشه انجام داد.

So all hail to that.

بنابراین درود بر آن.

It's a fantastic example, a simple object.

این یک نمونه خارق العاده است، یک شیء ساده.

And the one I showed you before was, of course, a massively complex one.

و اونی که قبلا بهتون نشون دارم، البته، یه نمونه پیچیده بود.

And they're working in beauty

و بخاطر همین کارکرد تقریبا متفاوتی در زیبایی دارند.

in slightly different ways because of it.

و بخاطر همین کارکرد تقریبا متفاوتی در زیبایی دارند.

You all, I guess, like me,

همه شما، فکر می کنم، مثل من، از دیدن یک رقص یک رقاص باله لذت ببرید.

enjoy watching a ballet dancer dance.

همه شما، فکر می کنم، مثل من، از دیدن یک رقص یک رقصنده باله لذت ببرید.

And part of the joy of it is, you know the difficulty.

و میدونید، قسمتی از لذتش، بخاطر دشواری اونه.

You also may be taking into account the fact that it's incredibly painful.

و ممکنه به این نکته هم توجه کنید که اون بصورت باورنکردنی ای دردناکه.

Anybody seen a ballet dancer's toes

کسی پنجه های رقصنده های باله رو وقتی که از کفش بیرون میان رو دیده؟

when they come out of the points?

کسی شست های پاهای رقصنده های باله رو وقتی که از کفش بیرون میان رو دیده؟

While she's doing these graceful arabesques and plies and what have you,

در حین اینکه داره اون حرکات باشکوه رو براتون انجام میده،

something horrible's going on down here.

یه اتفاق دردناکی داره در قسمت پنجه هاش میافته.

The comprehension of it

دونستن این موضوع باعث بالارفتن درک ما از زیبایی و از اون چیزی که در حال اجرا شدنه میشه.

leads us to a greater and heightened sense

دونستن این موضوع باعث بالارفتن درک ما از زیبایی و از اون چیزی که در حال اجرا شدنه میشه.

of the beauty of what's actually going on.

دونستن این موضوع باعث بالارفتن درک ما از زیبایی و از اون چیزی که در حال اجرا شدنه میشه.

Now I'm using microseconds wrongly here,

دارم از میکروثانیه ها به اشتباه استفاده میکنم، پس لطفا ندیده بگیرید.

so please ignore me.

دارم از میکروثانیه ها به اشتباه استفاده میکنم، پس لطفا ندیده بگیرید.

But what I have to do now, feeling again,

ولی کاری که الان باید بکنم، اینه که دوباره حس کنم،

what I've got to do is to be able to supply enough of these enzymes,

کاری که باید بکنم اینه که بتونم به اندازه کافی از این آنزیم ها تامین کنم،

of these triggers into something early on in the process,

از این تحریک کننده ها در یه چیز زودهنگام در این فرآیند،

that you pick it up,

که شما نه از طریق فکر کردن بلکه از طریق حس کردن، متوجه اون بشید.

not through your thinking, but through your feeling.

که شما نه از طریق فکر کردن بلکه از طریق حس کردن، متوجه اون بشید.

So we're going to have a little experiment.

حالا ما یه آزمایش کوچک میکنیم.

Right, are you ready? I'm going to show you something for a very, very brief moment.

خب، آماده اید؟ میخوام برای مدت خیلی خیلی کوتاهی یه چیزی بهتون نشون بدم.

Are you ready? Okay.

آماده اید؟ خب.

Did you think that was a bicycle when I showed it to you at the first flash?

آیا شما فکر میکنید که اون یه دوچرخه بود وقتی که برای اولین بار بهتون نشونش دادم؟

It's not.

نه، یه دوچرخه نیست.

Tell me something, did you think it was quick when you first saw it? Yes you did.

یه چیزی بهم بگید، آیا وقتی برای اولین بار دیدیدش، فکر کردید وسیله سریعیه؟ بله شما این فکر رو کردید.

Did you think it was modern? Yes you did.

آیا فکر کردید که مدرنه؟ بله شما این فکر رو کردید.

That blip, that information, shot into you before that.

اون تصویر لحظه ای، اون اطلاعات، قبل از اون به سمت شما اومد.

And because your brain starter motor began there,

و چون موتور استارتر مغز شما اونجا شروع بکار کرد،

now it's got to deal with it.

حالا باید باهاش درگیر بشه و کنار بیاد.

And the great thing is, this motorcycle has been styled this way

و مهمترین مساله اینه که، این موتورسیکلت به این صورت طراحی شده

specifically to engender a sense

مخصوصا به صورتی که حسی رو بوجود بیاره

that it's green technology and it's good for you

که برپایه تکنولوژی سبزه و برای شما مفیده

and it's light and it's all part of the future.

و سبکه و قسمتی از آینده اس.

So is that wrong?

حالا آیا اون اشتباهه؟

Well in this case it isn't,

خب در این مورد اشتباه نیست،

because it's a very, very ecologically-sound piece of technology.

چون اون یک وسیله تکنولوژیکی است که خیلی با محیط سازگار است.

But you're a slave of that first flash.

ولی شما اسیر اون لحظه اول هستید.

We are slaves to the first few fractions of a second --

ما اسیر اولین کسرهای ثانیه هستیم -- و اون دقیقا جاییه که کارهای من روی قفسه های فروشگاه برنده یا بازنده میشن.

and that's where much of my work

ما اسیر اولین کسرهای ثانیه هستیم -- و اون دقیقا جاییه که کارهای من روی قفسه های فروشگاه برنده یا بازنده میشن.

has to win or lose,

ما اسیر اولین کسرهای ثانیه هستیم -- و اون دقیقا جاییه که کارهای من روی قفسه های فروشگاه برنده یا بازنده میشن.

on a shelf in a shop.

ما اسیر اولین کسرهای ثانیه هستیم -- و اون دقیقا جاییه که کارهای من روی قفسه های فروشگاه برنده یا بازنده میشن.

It wins or loses at that point.

در اون مرحله برنده یا بازنده میشه.

You may see 50, 100, 200 things on a shelf

شما ممکنه درحال قدم زدن 50، 100، 200 جنس روی قفسه ببینید،

as you walk down it,

شما ممکنه درحال قدم زدن 50، 100، 200 جنس روی قفسه ببینید،

but I have to work within that domain,

ولی من باید در اون حوزه کار کنم،

to ensure that it gets you there first.

که مطمئن بشم بعنوان اولین انتخاب شما بشه.

And finally, the layer that I love, of knowledge.

و در آخر، قشری که من خیلی دوستش دارم، لایه دانش.

Some of you, I'm sure, will be familiar with this.

مطمئنم، بعضی از شماها، با این آشنا خواهید شد.

What's incredible about this,

باورنکردنی اینه که،

and the way I love to come back to it,

و من هم خیلی دوست دارم بهش برگردم،

is this is taking something that you hate or bores you,

اینه که این چیزیه که شما ازش متنفرید و حوصله تون رو سر میبره،

folding clothes,

تا کردن لباسها،

and if you can actually do this --

و اگر شما میتونید واقعا انجامش بدید --

who can actually do this? Anybody try to do this?

چه کسی میتونه واقعا انجامش بده؟ کسی امتحان کرده اینکارو بکنه؟

Yeah?

آره؟

It's fantastic, isn't it?

این خارق العاده است، اینطور نیست؟

Look at that. Do you want to see it again?

ببینیدش، میخواید یه بار دیگه ببینیدش؟

No time. It says I have two minutes left, so we can't do this.

وقت نداریم. تایمر میگه دو دقیقه وقت داریم، بنابراین نمیتونیم دوباره ببینیمش.

But just go to the Web, YouTube,

ولی کافیه برید به سایت یوتوب و "folding T-shirt" رو جستجو کنید.

pull it down, "folding T-shirt."

ولی کافیه برید به سایت یوتوب و "folding T-shirt" رو جستجو کنید.

That's how underpaid younger-aged people have to fold your T-shirt.

جوون هایی که حقوق کمی میگیرن، باید اینطوری تی شرت های شما رو تا کنند.

You didn't maybe know it.

شاید شما اینو نمیدونستید.

But how do you feel about it?

ولی شما چه حسی راجع بهش دارید؟

It feels fantastic when you do it, you look forward to doing it,

انجام دادنش خیلی حس باحالی به آدم میده، همش دلش میخواد تکرارش کنه،

and when you tell somebody else about it -- like you probably have --

و وقتی درباره اش به دیگران صحبت میشه -- انگار قبلا صحبت کرده اید --

you look really smart.

آدم خیلی باهوش به نظر میرسه.

The knowledge bubble that sits around the outside,

حباب دانشی که خودش رو بروز میده،

the stuff that costs nothing,

چیزهایی که خرجی بر نمیدارن،

because that knowledge is free --

چون اون دانش، مجانیه --

bundle that together and where do we come out?

اون رو به اون صورت ببندید و به کجا میرسیم؟

Form follows function?

فرم از عملکرد تبعیت میکنه؟

Only sometimes. Only sometimes.

فقط یه وقتهایی. فقط یه وقتهایی.

Form is function. Form is function.

فرم خود عملکرده. فرم خود عملکرده.

It informs, it tells us,

اون به ما اطلاعات میده، ما رو خبر میکنه،

it supplies us answers before we've even thought about it.

اون حتی قبل از اینکه به جواب ها فکر کرده باشیم، ما رو به جواب میرسونه.

And so I've stopped using words like "form,"

بنابراین من به عنوان یک طراح دیگه از کلمه هایی مثل "فرم" و "عملکرد" استفاده نمیکنم.

and I've stopped using words like "function" as a designer.

بنابراین من به عنوان یک طراح دیگه از کلمه هایی مثل "فرم" و "عملکرد" استفاده نمیکنم.

What I try to pursue now

چیزی که الان به دنبالش هستم، کارکرد احساسی چیزهاست.

is the emotional functionality of things.

چیزی که الان به دنبالش هستم، کارکرد احساسی چیزهاست.

Because if I can get that right,

چون اگه من بتونم اون رو درست انجام بدم،

I can make them wonderful, and I can make them repeatedly wonderful.

میتونم اونها رو بصورت شگفت آوری درست کنم، و میتونم اونها رو بصورت پی در پی شگفت آور کنم.

And you know what those products and services are,

و شما میدونید اونها کدوم محصولات و خدمات هستند،

because you own some of them.

چون شما صاحب بعضی از اونها هستین.

They're the things that you'd snatch if the house was on fire.

اونها چیزایی هستند که اگر خونه آتش بگیره - برای نجاتشون - اونها رو می قاپید.

Forming the emotional bond

شکل دادن رابطه احساسی بین این چیزها و شما

between this thing and you

شکل دادن رابطه احساسی بین این چیزها و شما

is an electrochemical party trick

فوت و فن الکتروشیمیایی ایه

that happens before you even think about it.

که حتی قبل از اینکه فکرش رو بکنید اتفاق میافته.

Thank you very much.

خیلی از شما متشکرم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)