Courtney Martin: Reinventing feminism

بازسازی فمینیسم

Translator: soheila Jafari Reviewer: saman dadbin

So I was born

خوب من در

on the last day

در آخرین روز

of the last year of the '70s.

از آخرین سال دهه 70 متولد شدم.

I was raised on "Free to be you and me" --

من با ترانه " آزادی من و تو" بزرگ شدم

(cheering)

خندیدن حضار

hip-hop --

هیپ هاپ

not as many woohoos for hip-hop in the house.

خیلی صدای وووووو در این سالن نیست

Thank you. Thank you for hip-hop --

متشکرم متشکرم از هیپ هاپ

and Anita Hill.

و آنیتا هیل

(Cheering)

تشویق حضار

My parents were radicals --

پدر و مادر من بنیانگرا بودند.

(Laughter)

خندیدن حضار

who became,

آنها خیلی

well, grown-ups.

خوب رشد کردند

My dad facetiously says,

پدرم دایما" می گوید

"We wanted to save the world,

ما می خواهیم حافظ جهان باشیم

and instead we just got rich."

در عوض ثروتمند شدیم

We actually just got "middle class"

در واقع ما جزء طبفه متوسط

in Colorado Springs, Colorado,

کلرادو اسپرینگز در کلرادو شدیم

but you get the picture.

خوب، حالا شما تصویری در ذهن دارید

I was raised with a very heavy sense

من با احساس بسیار قوی

of unfinished legacy.

از میراثی نا تمام بزرگ شدم

At this ripe old age of 30,

در سن سی سالگی کامل

I've been thinking a lot about what it means to grow up

فکر می کنم به اینکه بالغ شدن چه معنای برای من

in this horrible, beautiful time,

در این زمان ترسناک و زیبا دارد

and I've decided, for me,

و من به این نتیجه رسیدم که

it's been a real journey and paradox.

این یک سفر واقعی همراه با تضاد است

The first paradox

اولین تضاد

is that growing up is about rejecting the past

این است که بالغ شدن به نوعی رد کردن گذشته است

and then promptly reclaiming it.

و اعتقاد پیدا کردن دوباره به آن است.

Feminism was the water I grew up in.

فیمنیسم آبی بود که من در آن رشد یافتم.

When I was just a little girl,

وقتی که من بچه بودم

my mom started what is now

مادرم اقدام به

the longest-running women's film festival in the world.

کاری کرد که امروز به عنوان طولانی ترین جشنواره فیلم زن در جهان نامیده می شود.

So while other kids were watching sitcoms and cartoons,

در حالی که دیگر کودکان فیلم خنده دار و کارتون تماشا می کردند

I was watching very esoteric documentaries

من به تماشای فیلمهای مستند محرمانه ای

made by and about women.

که درباره زنان و توسط زنان ساخته شده بود، مشغول بودم

You can see how this had an influence.

شما می توانید بفهمید که این چه تاثیری داشت

But she was not the only feminist in the house.

اما او (مادرم) تنها فیمنیسم در خانه نبود

My dad actually resigned

پدرم در واقع

from the male-only business club in my hometown

از" باشگاه تجارت فقط برای مردان" در شهرمان استعفا داد

because he said he would never be part of an organization

به دلیل اینکه او می گفت او هرگز عضو سازمانی نخواهد شد

that would one day welcome his son, but not his daughter.

که به پسر او خوش آمد بگویند ولی دخترش را نپذیرند.

(Applause)

تشویق حضار

He's actually here today.

اودرواقع در اینجا حضور دارد

(Applause)

تشویق حضار

The trick here

و جالب اینجاست که

is my brother would become an experimental poet,

برادر من یک شاعر تجربی شد

not a businessman,

و نه یک بازرگان

but the intention was really good.

اما نیت و هدف پدرم ، بسیار خوب بود

(Laughter)

خندیدن حضار

In any case, I didn't readily claim the feminist label,

در مورد من، من در واقع ادعایی در مورد لقب فیمنیسم نداشتم

even though it was all around me,

گرچه که این همواره در اطراف من بوده است،

because I associated it with my mom's women's groups,

به دلیل اینکه من با گروه زنانه ای که متعلق به مادرم بود، خیلی سر و کار داشتم

her swishy skirts and her shoulder pads --

با دامنهای سویشی و سرلای شانهایشان

none of which had much cachet

که هیچکدامشان پول زیادی هم نداشتند

in the hallways of Palmer High School

در راهروهای دبیرستان پالمر

where I was trying to be cool at the time.

جایی که در آن زمان من تلاش می کردم خیلی مورد توجه باشم، مرتبط بودم

But I suspected there was something really important

ولی من شک کرده بودم که آنجا یک چیزهای بسیار مهم

about this whole feminism thing,

در باره کل موضوع فیمنیسم است،

so I started covertly tiptoeing into my mom's bookshelves

بنابر این من شروع کردم به مخفیانه به قفسهای مادرم سرک کشیدن

and picking books off and reading them --

و کتابها را بر می داشتم و می خواندم

never, of course, admitting that I was doing so.

هرگز به انجام این کار اعتراف نکردم

I didn't actually claim the feminist label

من وافعا" ادعا لقب فیمنیسم را نکردم

until I went to Barnard College

تا زمانی که رفتم کالج

and I heard Amy Richards and Jennifer Baumgardner speak for the first time.

و سخنرانهای امی ریچارد و جنیفر بامگاردنر را برای اولین بار شنیدم.

They were the co-authors of a book called "Manifesta."

آنها نویسندگان مشترک کتاب " مانیفستا " هستند.

So what very profound epiphany, you might ask,

خوب ، شاید شما سوال می کنید چه اتفاق شگرفی افتاد

was responsible for my feminist click moment?

که مسئول کلیک خوردن فیمنیستی من شد.

Fishnet stockings.

جورابهای ساقه بلند توری

Jennifer Baumgardner was wearing them.

که جنیفر از آهنا پوشیده بود

I thought they were really hot.

من فکر می کردم که آنها خیلی جذابند

I decided, okay, I can claim the feminist label.

خوب من تصمیم گرفتم که ادعا کنم فیمنیستم

Now I tell you this --

و حالا من این را به شما می گویم

I tell you this at the risk of embarrassing myself,

من به شما می گویم که با خطر شرمسار کردن خودم

because I think part of the work of feminism

به دلیل اینکه من معتقدم بخشی از کار فیمنیسم

is to admit that aesthetics, that beauty,

اعتراف به زیبایی و زیبایی شناسی است

that fun do matter.

که البته سرگرمی نیز مهم است.

There are lots of very modern political movements

تعداد زیادی حرکتهای سیاسی مدرنی وجود دارد

that have caught fire in no small part

که در ابعاد نه چندان کوچک شعله ور شده اند و البته

because of cultural hipness.

دلیل فرهنگ نوگرایی است.

Anyone heard of these two guys as an example?

برای مثال آیا کسی در باره این دو نفر شنیده است ؟

So my feminism is very indebted to my mom's,

خوب فمینیسم من خیلی مدیون مادر من است،

but it looks very different.

ولیکن این خیلی متفاوت به نظر می رسد

My mom says, "patriarchy."

مادر می گوید "مردسالاری".

I say, "intersectionality."

من می گویم" میانه روی و برابری"

So race, class, gender, ability,

خوب نژاد، سطح اجتماعی، جنسیت و توانایی

all of these things go into our experiences

همه اینها با هم تجربه ما را

of what it means to be a woman.

در مفهوم زن بودن می سازند.

Pay equity? Yes. Absolutely a feminist issue.

ودستمزد برابر؟ مطمئنا مسئله فیمنیست است.

But for me, so is immigration. (Applause)

اما برای من موضوع که باید روی اآن کار کنم، مهاجرت است.

Thank you.

سپاسگزارم

My mom says, "Protest march."

مادرم می گوید "راهپیمایی اعتراضی"

I say, "Online organizing."

من می گویم سازمانهای آنلاین "

I co-edit, along with a collective

من مشترکا ، همراه با جمعی از

of other super-smart, amazing women,

دیگرزنان فوق العاده با هوش، شگفت انگیز ،

a site called Feministing.com.

یک سایت به نام Feministing.com را ویرایش می کنم.

We are the most widely read feminist publication ever,

ما پر خواننده ترین مجله فیمینیستی هستیم

and I tell you this

و من این را به شما می گویم که

because I think it's really important to see

به دلیل اینکه من معتفدم این بسیارمهم است که ببینیم

that there's a continuum.

اینجا یک تسلسل وجود دارد

Feminist blogging is basically the 21st century version

وبلاگ نویسان فیمنیست به طور کلی به قرن 21 متعلق است ، فعالیتی است برای

of consciousness raising.

افزایش سطح آگاهی

But we also have a straightforward political impact.

و اما ما دارای یک تأثیر بی پرده سیاسی نیز هستیم.

Feministing has been able

فمینیسم قادر بوده است

to get merchandise pulled off the shelves of Walmart.

با تهیه ناعادانه کالا توسط وال مارت مبارزه کند.

We got a misogynist administrator sending us hate-mail

ما یک نامه توام با نفرت ازیک مدیر ضد زن دریافت کردیم

fired from a Big Ten school.

که از10 مدرسه بزرگ اخراج شده بود

And one of our biggest successes

. یکی از بزرگترین موفقیتهای ما

is we get mail from teenage girls in the middle of Iowa

دریافت یک نامه الکتریکی از یک دختر جوان در وسط آیوادر بود

who say, "I Googled Jessica Simpson and stumbled on your site.

او می گوید" من جسیکا سیمسون را گوگل کردم و اتفافی به سایت شما رسیدم

I realized feminism wasn't about man-hating and Birkenstocks."

متوجه شدم که فیمینیسم برای مورد تنفر از مرد و جادوگری نیست.

So we're able to pull in the next generation

پس ما قادرم که نسل بعدی

in a totally new way.

را در مسیر جدیدی قرار دهیم

My mom says, "Gloria Steinem."

مادر من می گوید "گلوریا ستینیم"

I say, "Samhita Mukhopadhyay,

من می گویم" سامایتا موکوپادیا ،

Miriam Perez, Ann Friedman,

میریم پرز، آن فریدمن،

Jessica Valenti, Vanessa Valenti,

جسیکا وانتی ، ونسا وانتا ،

and on and on and on and on."

و دیگران و دیگران و دیگران

We don't want one hero.

ما یک قهرمان نمی خواهیم

We don't want one icon.

ما یک سمبل نمی خواهیم

We don't want one face.

ما یک چهره نمی خواهیم

We are thousands of women and men across this country

ما هزاران مرد و زن در سراسر کشور هستیم

doing online writing, community organizing,

که آن لاین می نویسیم،انجمنها را سازماندهی می کنیم،

changing institutions from the inside out --

تغییراتی در درون نهادهای بوجود می آوریم --

all continuing the incredible work

به طور مداوم کارهای باور نکردنی را

that our mothers and grandmothers started.

که مادران و مادر بزرگانمان آغاز کرده اند را ادامه می دهیم

Thank you.

سپاسگزارم

(Applause)

تشویق حضار

Which brings me to the second paradox:

چیزی که موجب تضاد دوم در من شد:

sobering up about our smallness

هوشیاری در باره کوچک بودن خودمان

and maintaining faith in our greatness

و نگهداری ایمانمان در بزرگی خودمان ، آنهم

all at once.

به طور همزمان .

Many in my generation --

خیلی از هم نسلهای من

because of well-intentioned parenting and self-esteem education --

به دلیل حسن نیت والدین، و آموزش احترام به خود -

were socialized to believe

به این باور اجتماعی رسیدند

that we were special little snowflakes --

که ما دانه های ویژه کوچک برف هستیم

(Laughter)

خنده حضار

who were going to go out and save the world.

که برای حفظ دنیا به خیابان می آییم.

These are three words many of us were raised with.

در اینجا سه کلمه است که خیلی از ما با آنها بزرگ شده ایم

We walk across graduation stages,

ما برای گرفتن مدرک فارغ التحصیلی به روی صحنه می رویم،

high on our overblown expectations,

پر از شکوه و جلال که بالاتر از انتظاراتمان است.

and when we float back down to earth,

و در حالی که غوطه وریم به زمین نگاه می کنیم،

we realize we don't know what the heck it means

ما متوجه می شویم ما نمی دانیم که

to actually save the world anyway.

محافظت از جهان در واقع یعنی چه

The mainstream media often paints my generation

جریانهای اصلی رسانه ها ، اغلب به نسل من رنگ

as apathetic,

بی تفاوتی می زنند.

and I think it's much more accurate

و به نطر من خیلی دقیقتر خواهد بود

to say we are deeply overwhelmed.

که بگوییم ما عمیقا" له شده ایم

And there's a lot to be overwhelmed about, to be fair --

ودر اینجا چیزهای نگران کننده زیادی وجود دارد ، برای مثال

an environmental crisis,

بحران محیط زیست،

wealth disparity in this country

نابرابری ثروت در این کشور،

unlike we've seen since 1928,

بر خلاف جیزی که ما در سال 1928 دیده ایم،...........

and globally,

و کلا" در سطح جهان ،

a totally immoral and ongoing wealth disparity.

ادامه توزیع نا برابر ثروت بصورت غیر اخلاقی

Xenophobia's on the rise. The trafficking of women and girls.

افزایش بیگانه هراسی -- قاچاق زنان و دختران.

It's enough to make you feel very overwhelmed.

این کافیست برای اینکه در شما احساس در هم شکسته شدن بوجود آورد.

I experienced this firsthand myself

تجربه ای که خودم مستقیما" کردم

when I graduated from Barnard College in 2002.

وفتی من در سال 2002 از کالج بارنارد فارغ التحصیل شدم

I was fired up; I was ready to make a difference.

من هیچان زده بودم ، من آماده بودم برای ایجاد یک چیز متفاوت

I went out and I worked at a non-profit,

من رفتم و در یک سازمان غیر انتفاعی کار کردم،

I went to grad school, I phone-banked,

من به مدرسه رفتم،. من تلفن کردم

I protested, I volunteered,

اعتراض کردم، من داوطلب شدم،

and none of it seemed to matter.

و هیچکدام از آنها ظاهرا" مهم نبود

And on a particularly dark night

و در شب بخصوص تیره

of December of 2004,

در دسامیر 2004

I sat down with my family,

من با خانواده ام نشسته بودم

and I said that I had become very disillusioned.

من گفتم که خیلی سر خورده شدم

I admitted that I'd actually had a fantasy -- kind of a dark fantasy --

من اقرار کردم که من در وافع یک نقشه خیالی داشته ام ، یک جورهوس مبهم

of writing a letter

برای نوشتن یک نامه

about everything that was wrong with the world

درباره همه چیزهایی که در دنیا اشتباه بودند.

and then lighting myself on fire

و آنگاه خودم را در جلوی کاخ سفید

on the White House steps.

آتش بزنم .

My mom

مادرم

took a drink of her signature Sea Breeze,

یک قطر اشک از چشمان دریاگونه اش برگرفت

her eyes really welled with tears,

چشمان او واقعا" از اشک پر شده بود

and she looked right at me and she said,

و او مستقیما" به من نگاه کرد و گفت

"I will not stand

من نومیدی تو را

for your desperation."

تحمل نمی کنم.

She said, "You are smarter, more creative

او گفت " تو با هوشتر و خلاقتر

and more resilient than that."

و مقاومتر از گذشته هستی"

Which brings me to my third paradox.

چیزی که من را به سومین تضادم می برد.

Growing up is about aiming to succeed wildly

بالغ شدن چیزی است درباره نشانه گیری کردن برای موفقیت

and being fulfilled by failing really well.

و مشتاق بودن برای اینکه شکست بخوری.

(Laughter)

خنده حضار

(Applause)

تشویق

There's a writer I've been deeply influenced by, Parker Palmer,

ایجا نویسنده ای است که من عمیقا" تحت تاثیر او بوده ام، پارکر پالمر

and he writes that many of us are often whiplashed

او می نویسد که خیلی از ما اغلب شلاق می خوریم

"between arrogant overestimation of ourselves

در میان ارزیابی متکبرانه از خودمان

and a servile underestimation of ourselves."

و ناچیز شماری خودمان

You may have guessed by now,

شما شاید حدس زده باشید

I did not light myself on fire.

من خودم را با نور آتش روشن نکرده بودم.

I did what I know to do in desperation, which is write.

کاری من کردم من آگاه بودم که در اوج ناامیدی باید کاری کرد، آن نوشتن بود

I wrote the book I needed to read.

من یک کتاب نوشتم من نیاز به خوانده شدن داشتم

I wrote a book about eight incredible people

من درباره هشت انسان باور نکردنی کتاب نوشتم

all over this country

که در سراسر کشور

doing social justice work.

کارهای عدالت اجتماعی می کنند.

I wrote about Nia Martin-Robinson,

من درباره نیا مارتین - رابینسن ،

the daughter of Detroit and two civil rights activists,

دختری از دیترویت و دو فعال حقوق بشر،

who's dedicating her life

کسانی که زندگیشان را وقف

to environmental justice.

حفظ محیط زیست کردند ،نوشتم.

I wrote about Emily Apt

من درباره امی اپت نوشتم

who initially became a caseworker in the welfare system

کسی که در ابتدا مسئول پرونده سیستم تامین اجتماعی شد

because she decided that was the most noble thing she could do,

به دلیل اینکه او تصمیم گرفت که شریف ترین چیزی را که می تواند انجام دهد،

but quickly learned, not only did she not like it,

اما او به سرعت فهمید، او آن را نه تنها دوست ندارد،

but she wasn't really good at it.

بلکه او در این کار واقعا"خوب نیست .

Instead, what she really wanted to do was make films.

به جای آن او واقعا" دوست دارد فیلم ساز شود

So she made a film about the welfare system

و بنابر این او یک فیلم در باره سیستم تامین اجتماعی ساخت

and had a huge impact.

و تاثیر بسیار زیادی گذاشت .

I wrote about Maricela Guzman, the daughter of Mexican immigrants,

من درباره مارسلا گازمان، دختر یک مکزیکی مهاجر نوشتم

who joined the military so she could afford college.

که به دلیل اینکه قادر به پرداخت کالج نبود او عضو ارتش شد

She was actually sexually assaulted in boot camp

اوخیلی زود در اردوگاه مورد تجاوز جنسی قرار گرفت

and went on to co-organize a group

و سپس به همکاری با گروهی

called the Service Women's Action Network.

به نام شبکه خدمات عملیاتی زنان ادامه داد.

What I learned from these people and others

جیزی که من از این افراد و دیگران یاد گرفتم

was that I couldn't judge them

این است که من نمی توانم آنها را

based on their failure to meet their very lofty goals.

بر مبنای ناکامهای آنها برای برآورده اهداف بلند مرتبه شان قضاوت کنم .

Many of them are working in deeply intractable systems --

خیلی از آنها در سیستمهای خشنی کار می کنند

the military, congress,

ارتش، کنگره

the education system, etc.

سیستمهای آموزشی و غیره

But what they managed to do within those systems

اما چیزی که آنها مدیریت می کنند که در این سیستمها انجام دهند

was be a humanizing force.

چهره انسانی به دادن زور است.

And at the end of the day,

و در آخر کار

what could possibly be more important than that?

آنچه که احتمالا می تواند مهم تر از آن باشد.

Cornel West says, "Of course it's a failure.

کرنل وست می گوید "البته که این یک ناکامی است.

But how good a failure is it?"

اما یک ناکامی چگونه خوب است؟"

This isn't to say we give up our wildest, biggest dreams.

این را نمی گوید که ما از مهمترین و بزرگترین آرزویمان دست برداریم.

It's to say we operate on two levels.

این را می گویند که ما در دو سطح عمل کنیم

On one,

یکی اینکه

we really go after changing these broken systems

ما ,واقعا" به دنبال سیستمهای نارسا برویم

of which we find ourselves a part.

که ما خود را عضوی از آن بدانیم.

But on the other, we root our self-esteem

اما از سوی دیگر، احترام به خود را

in the daily acts of trying to make one person's day

در رفتار روزانه مان ریشه دار کنیم و تلاش کنیم برای ساختن زندگی یک انسان

more kind, more just, etc.

مهربان تر، عادل تر، و غیره.

So when I was a little girl,

وفتی من یک دختر بچه بودم،

I had a couple of very strange habits.

من چندتا عادات بسیار عجیب و غریب داشتم

One of them was

یکی از آنها این بود

I used to lie on the kitchen floor of my childhood home,

من کف آشپز خانه ، خانه کودکیم دراز می کشیدم

and I would suck the thumb of my left hand

و شست دست چپم را می مکیدم

and hold my mom's cold toes with my right hand.

و با دست راستم شست سرد مادرم را نگه می داشتم

(Laughter)

خندیدن حضار

I was listening to her talk on the phone, which she did a lot.

من به صحبتهای او پای تلفن گوش می دادم که او این کار را زیاد می کرد.

She was talking about board meetings,

او در مورد جلسات هیات مدیره صحبت می کرد،

she was founding peace organizations,

او موسس سازمان های صلح، بود

she was coordinating carpools, she was consoling friends --

او هزینه سوخت اتومبیلها را هماهنگ می کرد، او دوستان را تسلی می داد--

all these daily acts of care and creativity.

و تمامی اعمال روزانه با مراقبت و خلاقیت بود

And surely, at three and four years old,

و به طور قطع در سن سه یا چهار سالگی،

I was listening to the soothing sound of her voice,

من به طدای تسکین دهنده او گوش می دادم.

but I think I was also getting my first lesson in activist work.

اما من معتقدم من اولین درس فعالیت اجتماعی ام را فراگرفتم.

The activists I interviewed

فعالانی که من با مصاحبه کردم

had nothing in common, literally, except for one thing,

هیچ مشترکاتی با هم نداشتند جزء یک مورد ،

which was that they all cited their mothers

واینکه، گفتار مادران همه آنها

as their most looming and important

در رفیع ترین و مهمترین

activist influences.

فعالیتهایشان موثر بوده است

So often, particularly at a young age,

اغلب ، بخصوص در سن جوانی،

we look far afield

ما به دوردست نگاه می کنیم

for our models of the meaningful life,

برای الگویی برای زندگی معنی دارمان

and sometimes they're in our own kitchens,

و گاهی آنها در آشپزخانه ما هستند،

talking on the phone, making us dinner,

تلفتی صحبت می کنند، شام می پزند،

doing all that keeps the world going around and around.

وهنگام انجام همه اینها جهان را از هر سوو هر سو محافظت میکند .

My mom and so many women like her

مادرم و زنان زیادی مانند او

have taught me that life is not about glory,

به من درس داده اند که زندگی درباره شکوه و افتخار نیست،

or certainty, or security even.

یا قطعیت ویا حتی امنیت .

It's about embracing the paradox.

این در مورد در آغوش گرفتن تضادها است

It's about acting in the face of overwhelm.

این در مورد قد علم کردن در برابرپایمال شدن است.

And it's about loving people really well.

و این در مورد عشق ورزیدن واقعی به انسانها است

And at the end of the day,

و در آخر کار

these things make for a lifetime

همه این چیزها برای همه عمر

of challenge and reward.

سرشار از چالش و پاداش می سازد.

Thank you.

سپاسگزارم

(Applause)

تشویق حضار