The coolest animal you know nothing about ... and how we can save it | Patrícia Medici

Translator: Sara, English-Persian (Farsi) Reviewer: Farnaz Saghafi

This is one of the most amazing animals on the face of the Earth.

این یکی از شگفت‌ ‎انگیزترین حیوانات روی زمین است.

This is a tapir.

این یک تایپر است.

Now this, this is a baby tapir,

حالا این، این یک بچه تایپر است،

the cutest animal offspring in the animal kingdom.

بانمک‌ترین بچه قلمرو حیوانات.

(Laughter)

(خنده)

By far.

تا حالا.

There is no competition here.

رقیب ندارد.

I have dedicated the past 20 years of my life

من ٢٠ سال گذشته عمرم را اختصاص دادم

to the research and conservation of tapirs in Brazil,

به پژوهش در مورد تایپرهای برزیل و حفاظت از آنها،

and it has been absolutely amazing.

و قطعاً شگفت‎آور بوده است.

But at the moment, I've been thinking really, really hard

اما در حال حاضر، خیلی خیلی سخت در فکر

about the impact of my work.

تاثیر کارم هستم.

I've been questioning myself about the real contributions I have made

دارم از خودم درباره نقش واقعی ام

for the conservation of these animals I love so much.

در محافظت از این حیوانات که اینقدر بهشان علاقه دارم می‌‎پرسم.

Am I being effective

آیا من موثر هستم

in safeguarding their survival?

در حفظ بقای آنها؟

Am I doing enough?

آیا به اندازه کافی تلاش می‎کنم؟

I guess the big question here is,

به نظرم اینجا سوال بزرگ این است که،

am I studying tapirs and contributing to their conservation,

آیا دارم تایپرها را مطالعه کرده و کمک در حفاظت از آنها می کنم،

or am I just documenting their extinction?

یا اینکه صرفاً دارم انقراضشان را ثبت می‎کنم؟

The world is facing so many different conservation crises.

جهان شاهد بحرانهای حفاظتی بسیار زیادی است.

We all know that. It's all over the news every day.

همه این را می‎دانیم. همه روزه در اخبار هست.

Tropical forests and other ecosystems are being destroyed,

جنگل‎های استوایی و دیگر زیست‎بوم‎ها در حال نابودی هستند،

climate change, so many species on the brink of extinction:

تغییرات اقلیمی، گونه‎های بسیاری در آستانه انقراض هستند:

tigers, lions, elephants, rhinos, tapirs.

ببرها، شیرها، فیل‎ها، کرگدن‎ها، تایپرها.

This is the lowland tapir, the tapir species I work with,

این تایپر دشت است، گونه تایپر‎ی که من با آن کار می‎کنم،

the largest terrestrial mammal of South America.

بزرگ‎ترین پستاندار خشکی آمریکای جنوبی.

They're massive. They're powerful.

آنها عظیم الجثه هستند. قوی هستند.

Adults can weigh up to 300 kilos.

تایپرهای بالغ به ٣٠٠ کیلوگرم هم می‎رسند.

That's half the size of a horse.

که نصف وزن یک اسب است.

They're gorgeous.

بسیار زیبا هستند.

Tapirs are mostly found in tropical forests such as the Amazon,

تایپرها بیشتر در جنگلهای استوایی مانند آمازون یافت می‎شوند،

and they absolutely need large patches of habitat

و یقیناً به قطعه زیستگاه‎های وسیع نیاز دارند

in order to find all the resources they need to reproduce and survive.

تا بتوانند تمام منابع مورد نیاز تولید مثل و بقای خود را پیدا کنند.

But their habitat is being destroyed,

اما زیستگاه‎شان دارد از بین می‎رود،

and they have been hunted out of several parts of their geographic distribution.

و به خاطر تعقیب شکارچیان از چندین نقطه توزیع جغرافیایی‎شان بیرون رانده شده‎اند.

And you see, this is very, very unfortunate

و می‎دانید، این خیلی خیلی تاسف‎بار است

because tapirs are extremely important for the habitats where they are found.

چرا که تایپرها بی‎اندازه برای زیستگاه خود حائز اهمیت هستند.

They're herbivores.

آنها گیاه خوارند.

Fifty percent of their diet consists of fruit,

پنجاه درصد رژیم غذایی‎شان از میوه تشکیل می‎شود.

and when they eat the fruit, they swallow the seeds,

و وقتی که میوه می‎خورند، دانه‎‎ها را قورت داده،

which they disperse throughout the habitat through their feces.

و آنها را در سراسر زیستگاه‎ خود از طریق مدفوع‎شان می‎پراکنند.

They play this major role in shaping and maintaining

آنها چنین نقش اساسی‎ای در شکل دادن و حفظ

the structure and diversity of the forest,

ساختار و تنوع جنگل ایفا می‎کنند،

and for that reason, tapirs are known as gardeners of the forest.

و به همین دلیل، تایپرها به باغبان‎های جنگل معروفند.

Isn't that amazing?

شگفت‎انگیز نیست؟

If you think about it,

اگر بهش فکر کنید،

the extinction of tapirs would seriously affect

می‎بینید که انقراض تایپرها به طور جدی برای

biodiversity as a whole.

کلیت تنوع زیستی مسئله‎ساز خواهد بود.

I started my tapir work in 1996, still very young, fresh out of college,

من مطاله تایپرها را در سال ١٩٩٦ آغاز کردم، خیلی جوان بودم، کالجم تازه تمام شده بود،

and it was a pioneer research and conservation program.

و پژوهش و برنامه حفاظتی‏‏‎ام طرحی پیشگامانه بود.

At that point, we had nearly zero information about tapirs,

و در آن زمان، اطلاعاتمان در رابطه با تایپرها تقریباً صفر بود،

mostly because they're so difficult to study.

بیشتر به خاطر اینکه مطالعه‎شان واقعاً مشکل است.

They're nocturnal, solitary, very elusive animals,

آنها حیواناتی شب‌زی، انزوا طلب، و بسیار گریزپا هستند،

and we got started getting very basic data about these animals.

و در آغاز با به دست آوردن اطلاعاتِ صرفاً ابتدایی از این حیوانات، کار را شروع کردیم.

But what is it that a conservationist does?

اما کار یک محافظ محیط زیست چیست؟

Well, first, we need data.

خوب، در وهله اول، ما به داده نیاز داریم.

We need field research.

باید چراگاه را مورد بررسی قرار دهیم.

We need those long-term datasets to support conservation action,

به مجموعه داده‎های بلند مدت و عظیم برای تایید و تقویت اقدامات حفاظتی نیازمندیم،

and I told you tapirs are very hard to study,

و همانطور که گفتم مطالعه تایپرها بسیار دشوار است،

so we have to rely on indirect methods to study them.

بنابراین می‎بایست به متدهای غیر مستقیم برای مطالعه‏‎شان اتکا کنیم.

We have to capture and anesthetize them

ناچاریم آنها را بگیریم و بیهوش کنیم

so that we can install GPS collars around their necks

تا بتوانیم گردن‌بند ماهواره‌ای (GPS) بر گردنشان نصب کنیم

and follow their movements,

و جابجایی‎هایشان را دنبال کنیم،

which is a technique used by many other conservationists around the world.

این تکنیکی است که بسیاری از دیگر محافظان محیط زیست در سراسر جهان بکارمی‎برند.

And then we can gather information about how they use space,

و به این ترتیب می‎توانیم از چگونگی استفاده آنها از فضا

how they move through the landscape,

چگونگی حرکت آنها در سرتاسر منطقه،

what are their priority habitats,

و اینکه چه زیستگاه‎هایی را ترجیح می‎دهند،

and so much more.

و بسیاری موارد دیگر اطلاعات کسب کنیم.

Next, we must disseminate what we learn.

در گام دوم، می‎بایست آموخته‎هایمان را انتشار بدهیم.

We have to educate people about tapirs

باید در مورد تایپرها و اینکه چه حیوانات با اهمیتی هستند

and how important these animals are.

به مردم اطلاع رسانی کنیم.

And it's amazing how many people around the world

و شگفت‎آور است که چه تعداد از مردم جهان

do not know what a tapir is.

نمی‎دانند تایپر چیست.

In fact, many people think this is a tapir.

در واقع، خیلی از مردم فکر می‎کنند این تایپر است.

Let me tell you, this is not a tapir.

بگذارید به شما بگویم، این تایپر نیست.

(Laughter)

(خنده)

This is a giant anteater.

این یک مورچه‏‎خوار عظیم‎الجثه است.

Tapirs do not eat ants. Never. Ever.

تایپرها مورچه نمی‎خورند. اصلا‌ً. ابداً.

And then next we have to provide training, capacity building.

و در گام بعد می‎بایست به تعلیم و تربیت، و پرورش نیرو بپردازیم.

It is our responsibility to prepare the conservationists of the future.

بر ماست که محافظان محیط زیست آینده را آماده کنیم.

We are losing several conservation battles,

ما در حال شکست خوردن در چندین نبرد محافظتی هستیم،

and we need more people doing what we do,

و به افراد بیشتری نیاز داریم که با ما کار کنند،

and they need the skills, and they need the passion to do that.

و آنها به مهارت‎های مرتبط، و عشق برای انجام اینکار نیاز دارند.

Ultimately, we conservationists,

در نهایت، ما محافظان محیط زیست،

we must be able to apply our data,

باید قادر باشیم داده‎هایمان،

to apply our accumulated knowledge

و اندوخته دانشمان را

to support actual conservation action.

برای تایید و تقویت اقدامات حفاظتی بالفِعل خود به‎کار بگیریم.

Our first tapir program

نخستین طرح تایپری ما

took place in the Atlantic Forest

در جنگل آتلانتیک صورت گرفت

in the eastern part of Brazil,

در بخش شرقی برزیل،

one of the most threatened biomes in the world.

یکی از بزرگترین زیست‎بوم‎های مورد تهدید جهان.

The destruction of the Atlantic Forest

تخریب جنگل آتلانتیک

began in the early 1500s,

در اوایل دهه ١٥٠٠ آغاز شد،

when the Portuguese first arrived in Brazil,

همزمان با ورود پرتغالی‎ها به برزیل،

beginning European colonization in the eastern part of South America.

که استعمار اروپایی را در بخش شرقی آمریکای جنوبی بنیان نهاد.

This forest was almost completely cleared

این جنگل تقریباً به طور کامل درخت‎زدایی شد

for timber, agriculture, cattle ranching and the construction of cities,

برای الوار، کشاورزی، پرورش دام و ساخت‎ و ساز شهرها،

and today only seven percent of the Atlantic forest

و امروز تنها هفت درصد از جنگل آتلانتیک

is still left standing.

پابرجا باقی مانده است.

And tapirs are found in very, very small, isolated, disconnected populations.

و تایپرها به صورت اجتماعات بسیار، بسیار کوچک، منزوی شده، و منفصل یافت می‎شوند.

In the Atlantic Forest, we found out that tapirs move through open areas

در جنگل آتلانتیک، ما متوجه شدیم که تایپرها از میان فضای باز

of pastureland and agriculture

مراتع و زمین‌های ذراعی عبور می‎کنند

going from one patch of forest to patch of forest.

و خود را از یک تکه جنگل به تکه بعدی می‎رسانند.

So our main approach in this region

بنابراین رویکرد اصلی ما در این منطقه

was to use our tapir data to identify the potential places

این بود که داده‎های مربوط به تایپرها را بکار گرفته تا بتوانیم مکان‎های بالقوه

for the establishment of wildlife corridors

برای تاسیس راهروهای حیات وحش

in between those patches of forest,

بین تکه‎های جنگل را تشخیص بدهیم،

reconnecting the habitat

و به این وسیله زیستگاه‏‎ها را دوباره به یکدیگر وصل کنیم

so that tapirs and many other animals could cross the landscape safely.

تا تایپرها و بسیاری از حیوانات دیگر بتوانند به سلامت از منطقه عبور کنند.

After 12 years in the Atlantic Forest,

پس از ١٢ سال تلاش در جنگل آتلانتیک،

in 2008, we expanded our tapir conservation efforts to the Pantanal

در سال ٢٠٠٨، توانستیم برنامه محافظت از تایپر را به پنتنل گسترش بدهیم

in the western part of Brazil

واقع در بخش غربی برزیل

near the border with Bolivia and Paraguay.

نزدیک مرز بولیویا و پاراگوئه.

This is the largest continuous freshwater floodplain in the world,

اینجا بزرگترین دشت سِیلابی آب شیرین لاینقطع در جهان است،

an incredible place

مکانی خارق‎العاده

and one of the most important strongholds for lowland tapirs in South America.

و یکی از مهم‎ترین پناهگاه‎های تایپرهای دشت در آمریکای جنوبی است.

And working in the Pantanal has been extremely refreshing

و کار کردن در پنتنل بی‎اندازه طراوت‎بخش بوده است.

because we found large, healthy tapir populations in the area,

زیرا ما اجتماع‎های بزرگ و سالمی از تایپرها را در این منطقه پیدا کردیم،

and we have been able to study tapirs

و توانسته‎ایم تایپرها را

in the most natural conditions we'll ever find,

در طبیعی‎ترین شرایط ممکن مورد مطالعه قرار بدهیم،

very much free of threats.

بسیار رها از تهدید.

In the Pantanal, besides the GPS collars, we are using another technique:

در پنتنل، در کنار گردنبند‎های ماهواره‎ای (GPS)، از یک تکنیک دیگر هم استفاده می‎کنیم:

camera traps.

تله‎های دوربینی.

This camera is equipped with a movement sensor

این دوربین به یک حسگر حرکتی مجهز شده است.

and it photographs animals when they walk in front of it.

و از حیوانات هنگامی که جلوی آن راه می‎روند عکس می‎گیرد.

So thanks to these amazing devices,

پس به لطف این دستگاه‎های فوق‌العاده،

we have been able to gather precious information

قادر به گردآوری اطلاعات گرانبها

about tapir reproduction and social organization

درباره تولید مثل و روابط اجتماعی تایپرها شده‎ایم

which are very important pieces of the puzzle

یعنی مسائلی که تکه‎های خیلی مهم پازل

when you're trying to develop those conservation strategies.

در هنگام تلاش برای طرح‎ریزی استراتژی‎های حفاظتی به شمار می‎آیند.

And right now, 2015, we are expanding our work once again

و حالا، در سال ٢٠١٥، درحال گسترش دوباره فعالیت خود

to the Brazilian Cerrado,

به سرادوی برزیل هستیم،

the open grasslands and shrub forests in the central part of Brazil.

یعنی مراتع و بوته‎زارهای آزاد بخش مرکزی برزیل.

Today this region is the very epicenter of economic development in my country,

در حال حاضر این ناحیه دقیقاً نقطه کانونی توسعه اقتصادی کشور من است،

where natural habitat and wildlife populations

جایی که زیستگاه‎های طبیعی و جمعیت‎های حیات وحش آن

are rapidly being eradicated by several different threats,

به سرعت و به واسطه چندین تهدید مختلف در حال ریشه‎کن شدن هستند،

including once again cattle ranching,

از جمله باز هم به واسطه پرورش دام،

large sugarcane and soybean plantations,

مزارع بزرگ نیشکر و سویا،

poaching, roadkill, just to name a few.

شکارغیرقانونی، تلفات جاده‎ای، فقط برای اینکه چند مورد اندک مثال زده باشم.

And somehow, tapirs are still there,

و با این وجود، تایپرها هنوز هم آنجا هستند،

which gives me a lot of hope.

که همین مسئله باعث می‎شود من بسیار امیدوار شوم.

But I have to say that starting this new program in the Cerrado

اما باید بگویم شروع کردن این طرح جدید در سرادو

was a bit of a slap in the face.

گاهی مثل این است که ناگهان یک سطل آب یخ روی سر انسان بریزند.

When you drive around

وقتی در منطقه‌ رانندگی می‎کنید

and you find dead tapirs along the highways

و در کنار بزرگراه‎ها تایپرهای مرده پیدا می‎کنید

and signs of tapirs wandering around in the middle of sugarcane plantations

و نشانه‌هایی مبتنی بر اینکه تایپرها وسط مزارع نیشکر سرگردان بوده‌اند

where they shouldn't be,

جایی که اصلاً نباید باشند،

and you talk to kids and they tell you that they know how tapir meat tastes

و با بچه‌‎ها صحبت می‎کنید و بهتان می‎گویند که می‎دانند گوشت تایپر چه مزه‌ایست

because their families poach and eat them,

چونکه خانواده‎هایشان تایپرها را به طور غیرقانونی شکار کرده و می‎خورند،

it really breaks your heart.

واقعاً دلتان می‎شکند.

The situation in the Cerrado made me realize --

شرایط موجود در سرادو باعث شد به خودم بیام --

it gave me the sense of urgency.

برایم حس فوریت و ضرب الاجلی بودن را ایجاد کرد.

I am swimming against the tide.

من دارم بر خلاف موج شنا می‎کنم.

It made me realize that despite two decades of hard work

شرایط موجود باعث شد متوجه شوم که علی‎رغم دو دهه فعالیت شدید

trying to save these animals, we still have so much work to do

در تلاش برای حفظ این حیوانات، هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن داریم

if we are to prevent them from disappearing.

اگر واقعاً بخواهیم جلوی ناپدید شدن آنها را بگیریم.

We have to find ways to solve all these problems.

باید برای حل همه این مشکلات راه‎هایی پیدا کنیم.

We really do, and you know what?

این واقعاً ضروری است، و می‎دانید چیه؟

We really came to a point in the conservation world

ما واقعاً درعالم حافظت از محیط زیست به نقطه‎ای رسیدیم که باید

where we have to think out of the box.

خارج از قید و بندهای مرسوم و با نگاهی تازه به مسائل فکر کنیم.

We'll have to be a lot more creative than we are right now.

لازم است خلاقیت خیلی بیشتری نسبت به الان داشته باشیم.

And I told you, roadkill is a big problem for tapirs in the Cerrado,

و همانطور که به شما گفتم، تلفات جاده‎ای در سرادو مشکل بزرگی برای تایپرها است

so we just came up with the idea of putting reflective stickers

بنابراین ما به تازگی به فکر قرار دادن برچسب‎های شب‎رنگ

on the GPS collars we put on the tapirs.

بر روی گردنبندهای ماهواره‎ای تایپرها افتادیم.

These are the same stickers used on big trucks

از همان برچسب‎هایی که روی کامیون‎های بزرگ می‎زنند

to avoid collision.

تا از برخورد آنها با هم جلوگیری کنند.

Tapirs cross the highways after dark,

تایپرها پس از غروب از بزرگراه‎ها رد می‎شوند،

so the stickers will hopefully help drivers see this shining thing

بنابراین امیدواریم به کمک این برچسب‎ها راننده‎ها هنگام عبور از بزرگراه،

crossing the highway,

ببینند چیزی در تاریکی می‎درخشد،

and maybe they will slow down a little bit.

و شاید در این صورت کمی از سرعتشان بکاهند.

For now, this is just a crazy idea.

فعلاً، این صرفاً یک ایده غیر متعارف به نظر می‎رسد.

We don't know. We'll see if it will reduce the amount of tapir roadkill.

نمی‎دانیم. باید دید که آیا این کار موجب کاهش تلفات جاده‌ای تایپرها خواهد شد یا خیر.

But the point is, maybe this is the kind of stuff that needs to be done.

اما نکته این است که، شاید کارهایی که باید انجام شود می‎بایست از همین جنس باشند.

And although I'm struggling with all these questions

و با اینکه الان در حال کلنجار رفتن با کلی سوال

in my mind right now,

در ذهن خودم هستم،

I have a pact with tapirs.

مهم این است که من با تایپرها هم پیمان هستم.

I know in my heart

قلباً می‎دانم

that tapir conservation is my cause.

که حفاظت از تایپرها رسالت من است.

This is my passion.

عشق من همین است.

I am not alone.

من تنها نیستم.

I have this huge network of supporters behind me,

یک شبکه عظیم از حمایت‎کنندگان در کنارم هستند،

and there is no way I'm ever going to stop.

و به هیچ وجه امکان ندارد دست بردارم.

I will continue doing this, most probably for the rest of my life.

به این کار ادامه خواهم داد، احتمالاً تا آخر عمرم.

And I'll keep doing this for Patrícia, my namesake,

و این کار را به خاطر پاتریشا، همنام خودم، ادامه خواهم داد،

one of the first tapirs we captured and monitored in the Atlantic Forest

که یکی از اولین تایپرهایی که در جنگل آتلانتیک گرفتیم و تحت مراقب قرار دادیم

many, many years ago;

خیلی، خیلی سال پیش؛

for Rita and her baby Vincent in the Pantanal.

و به خاطر ریتا و بچه‎اش وینسنت در پنتنل.

And I'll keep doing this for Ted, a baby tapir we captured

و به خاطر تد، یک بچه تایپر که

in December last year also in the Pantanal.

دسامبر سال گذشته باز هم در پنتنل گرفتیمش.

And I will keep doing this

و کار خود را به خاطر

for the hundreds of tapirs that I've had the pleasure to meet

صدها تایپری ادامه خواهم داد که افتخار دیدنشان را در

over the years

تمام این سال‎ها داشته‎ام.

and the many others I know I will encounter in the future.

و بسیاری دیگر که می‎دانم در آینده آنها را خواهم دید.

These animals deserve to be cared for.

این حیوانات شایسته مراقبت هستند.

They need me. They need us.

آنها به من احتیاج دارند. به ما احتیاج دارند.

And you know? We human beings deserve to live in a world

و می‎دانید؟ ما انسان‎ها شایسته زندگی در جهانی هستیم

where we can get out there and see and benefit from

که بتوانیم بیرون رفته و نه تنها تایپرها را ببینیم

not only tapirs

و از وجود آنها بهره‌مند باشیم

but all the other beautiful species,

بلکه تمامی گونه‎های زیبای دیگر را نیز،

now and in the future.

هم حالا و هم در آینده.

Thank you so much.

خیلی از شما متشکرم.

(Applause)

(تشویق)