3 moons and a planet that could have alien life | James Green

Translator: sadegh zabihi Reviewer: hassan qodusi

Is there life beyond Earth in our solar system?

آیا حیات فرازمینی جایی در منظومه خورشیدی ما وجود دارد؟

Wow, what a powerful question.

وای، عجب سوال قدرتمندی.

You know, as a scientist --

می‌دانید، به عنوان یک دانشمند --

planetary scientist --

دانشمند سیاره شناسی --

we really didn't take that very seriously until recently.

تا همین اواخر هم این سوال را زیاد جدی نمی‌گرفتیم.

کارل سیگان (اخترشناس) همیشه می گفت،

Carl Sagan always said,

"It takes extraordinary evidence for extraordinary claims."

"برای ادعاهای خارق‌العاده باید مدارک خارق‌العاده داشت."

And the claims of having life beyond Earth

و ادعای وجود زندگی فرازمینی

need to be definitive,

باید قاطعانه باشد،

they need to be loud

باید پر سر و صدا باشد

and they need to be everywhere for us to be able to believe it.

و باید همه جا باشد تا بتوانیم باورش کنیم.

So how do we make this journey?

پس چگونه قدم در این راه بگذاریم؟

What we decided to do

کاری که ما تصمیم گرفتیم انجام دهیم

is first look for those ingredients for life.

اول جستجوی مواد اولیه لازم برای حیات بود.

The ingredients of life are:

مواد لازم برای زندگی عبارتند از:

liquid water --

آب مایع --

we have to have a solvent,

باید یک حلال داشته باشیم،

can't be ice, has to be liquid.

نمی‌تواند منجمد باشد، باید مایع باشد.

We also have to have energy.

همچنین باید انرژی داشته باشیم.

We also have to have organic material --

همچنین باید مواد آلی داشته باشیم --

things that make us up,

چیزهایی که ما از آن‌ها برخاسته‌ایم،

but also things that we need to consume.

و همچنین چیزهایی که به مصرف آن‌ها نیاز داریم.

So we have to have these elements

پس باید این عناصر برای مدت بسیار زیادی

in environments for long periods of time

در محیط وجود داشته باشند

for us to be able to be confident that life,

تا ما مطمئن شویم که حیات،

in that moment when it starts,

در لحظه‌ای که آغاز می‌شود،

can spark and then grow and evolve.

می‌تواند رخ بنماید و رشد کند و تکامل بیابد.

Well, I have to tell you that early in my career,

خوب، باید خدمت‌تان عرض کنم که وقتی من کارم را تازه شروع کرده بودم،

when we looked at those three elements,

زمانی که دنبال این سه عنصر می‌گشتیم،

I didn't believe that they were beyond Earth

باور نداشتم که خارج از زمین هم

in any length of time and for any real quantity.

در هر برهه‌ای از زمان و به هر مقداری وجود داشته باشند.

Why? We look at the inner planets.

چرا؟ ما به سیارات داخلی نگاه می‌کردیم.

Venus is way too hot -- it's got no water.

زهره خیلی داغ است -- آب ندارد.

Mars -- dry and arid.

مریخ -- خشک و بایر.

It's got no water.

آبی در آن وجود ندارد.

And beyond Mars,

و ورای مریخ هم،

the water in the solar system is all frozen.

هر آبی در منظومه شمسی منجمد خواهد بود.

But recent observations have changed all that.

اما مشاهدات اخیر این نکته را کاملاً تغییر داده است.

It's now turning our attention to the right places

حالا توجه ما به جاهای درستی معطوف شده است

for us to take a deeper look

تا نگاهی دقیق‌تر به آن‌ها بیاندازیم

and really start to answer our life question.

و برای یافتن پاسخ پرسش حیاتی‌مان به درستی جستجو کنیم.

So when we look out into the solar system,

پس وقتی که به منظومه شمسی نگاه می‌کنیم،

where are the possibilities?

احتمالات در کجا قرار دارند؟

We're concentrating our attention on four locations.

توجه ما اکنون به چهار نقطه جلب شده است.

The planet Mars

سیاره مریخ

and then three moons of the outer planets:

و بعد سه قمر از سیارات بیرونی:

Titan, Europa and small Enceladus.

تایتان، یوروپا و انسلادوس کوچک.

So what about Mars?

خوب مریخ چی؟

Let's go through the evidence.

بیایید نگاهی به شواهد بیاندازیم.

Well, Mars we thought was initially moon-like:

خوب، ما گمان می‌کردیم که مریخ هم از ابتدا شبه‌قمر بوده است:

full of craters, arid and a dead world.

پر از دهانه آتشفشان، خشک و مرده.

And so about 15 years ago,

و خوب حدود ۱۵ سال پیش،

we started a series of missions to go to Mars

ماموریت‌هایی را برای رفتن به مریخ ترتیب دادیم

and see if water existed on Mars in its past

تا ببینیم آیا در گذشته بر روی مریخ آبی جریان داشته است

that changed its geology.

که جغرافیای آن را تغییر بدهد.

We ought to be able to notice that.

باید به این مسأله پی می‌بردیم.

And indeed we started to be surprised right away.

و البته بلافاصله هم غافلگیر شدیم.

Our higher resolution images show deltas and river valleys and gulleys

تصاویر با وضوح بالا دلتاها و بستر رودها و آب راه‌هایی

that were there in the past.

که در گذشته وجود داشتند را نشان می‌دادند.

And in fact,

و در واقع،

Curiosity --

کاوشگر کنجکاوی --

which has been roving on the surface now for about three years --

که الان سه سال است بی‌وقفه بر سطح مریخ در حال کاوش است --

has really shown us that it's sitting in an ancient river bed,

در واقع به ما نشان داد که بر روی بستر یک رودخانه باستانی نشسته است،

where water flowed rapidly.

جایی که آب با سرعت جریان داشته است.

And not for a little while,

و نه برای مدتی کوتاه،

perhaps hundreds of millions of years.

احتمالاً برای صدها میلیون سال.

And if everything was there,

و اگر همه چیز مهیّا بوده است،

including organics,

از جمله مواد آلی،

perhaps life had started.

احتمالاً حیات آغاز شده است.

Curiosity has also drilled in that red soil

«کنجکاوی» همچنین آن خاک سرخ را حفر کرده است

and brought up other material.

و مواد دیگری را بیرون آورده است.

And we were really excited when we saw that.

و بسیار هیجان‌زده بودیم وقتی آن را دیدیم.

Because it wasn't red Mars,

چون مریخ سرخ همیشگی نبود،

it was gray material,

ماده‌ای خاکستری بود،

it's gray Mars.

مریخ خاکستری بود.

We brought it into the rover,

آن را به درون مریخ‌نورد آوردیم،

we tasted it,

آن را آزمایش کردیم،

and guess what?

و حدس بزنید چی بود؟

We tasted organics --

مزه مواد آلی می‌داد --

carbon, hydrogen, oxygen,

کربن، هیدروژن، اکسیژن،

nitrogen, phosphorus, sulfur --

نیتروژن، فسفر، گوگرد --

they were all there.

همه آنجا بودند.

So Mars in its past,

پس مریخ در گذشته‌اش،

with a lot of water,

با آب بسیار زیاد،

perhaps plenty of time,

و شاید مقدار زیادی زمان،

could have had life,

می‌توانسته دارای حیات باشد،

could have had that spark,

می‌توانسته آن جرقه را داشته باشد،

could have grown.

و می‌توانسته رشد کند.

And is that life still there?

و آیا آن حیات هنوز هم آنجا وجود دارد؟

We don't know that.

اطلاعی نداریم.

But a few years ago

اما چند سال پیش

we started to look at a number of craters.

شروع به کاوش تعدادی از دهانه‌های آتشفشان کردیم.

During the summer,

در طول تابستان،

dark lines would appear down the sides of these craters.

خطوط سیاهی روی بدنه آتشفشان پدیدار می‌شد.

The more we looked,

بیشتر که نگاه کردیم،

the more craters we saw,

دهانه‌های بیشتر را که بررسی کردیم،

the more of these features.

این خطوط را بیشتر مشاهده کردیم.

We now know more than a dozen of them.

الان بیش از دوجین از آن‌ها را می‌شناسیم.

A few months ago the fairy tale came true.

چند ماه پیش افسانه به حقیقت پیوست.

We announced to the world that we know what these streaks are.

به جهان اعلام کردیم که می‌دانیم این خطوط چه هستند.

It's liquid water.

آب مایع هستند.

These craters are weeping during the summer.

این دهانه‌ها در طول تابستان تراوش می‌کنند.

Liquid water is flowing down these craters.

آب مایع از این دهانه‌ها به پایین جاری می‌شود.

So what are we going to do now --

خوب حالا چه کار می‌خواهیم بکنیم --

now that we see the water?

الان که آب را دیدیم؟

Well, it tells us that Mars has all the ingredients necessary for life.

خوب، این مسئله به ما می‌گوید که مریخ تمام عناصر مورد نیاز برای حیات را دارد.

In its past it had perhaps two-thirds of its northern hemisphere --

در گذشته احتمالاً تنها دو سوم از نیم‌کره شمالی خشکی بوده است --

there was an ocean.

اقیانوسی آنجا بوده است.

It has weeping water right now.

همین حالا هم دارای آب جاری است.

Liquid water on its surface.

آب مایع بر روی سطح.

It has organics.

مواد آلی هم دارد.

It has all the right conditions.

تمام شرایط درست را احراز کرده است.

So what are we going to do next?

پس بعد از این چه کار می‌کنیم؟

We're going to launch a series of missions

مجموعه‌ای از ماموریت‌ها را

to begin that search for life on Mars.

برای آغاز جستجوی حیات در مریخ ترتیب خواهیم داد.

And now it's more appealing than ever before.

و حالا از همیشه جذاب‌تر شده است.

As we move out into the solar system,

به سمت خارج منظومه شمسی که حرکت می‌کنیم،

here's the tiny moon Enceladus.

به قمر کوچک انسلادوس می‌رسیم.

This is not in what we call the traditional habitable zone,

این قمر در محدوده سنتی قابل سکونت قرار ندارد،

this area around the sun.

این محدوده دور خورشید.

This is much further out.

بلکه بسیار دورتر است.

This object should be ice over a silicate core.

این شئ باید هسته‌ای سیلیکاتی باشد که یخ آن را احاطه کرده است.

But what did we find?

اما چه چیزی پیدا کردیم؟

Cassini was there since 2006,

کاوشگر کاسینی از سال ۲۰۰۶ آنجا بود،

and after a couple years looked back after it flew by Enceladus

و بعد از دو سال از آغاز ماموریت برگشت و نگاهی هم به انسلادوس انداخت

and surprised us all.

و همه ما را شگفت‌زده کرد.

Enceladus is blasting sheets of water out into the solar system

انسلادوس توده‌های آب را به بیرون از خود به سمت منظومه شمسی پرتاب می‌کند

and sloshing back down onto the moon.

و آن‌ها برمی‌گردند و روی قمر می‌ریزند.

What a fabulous environment.

چه محیط شگفت‌انگیزی.

Cassini just a few months ago also flew through the plume,

کاسینی همین چند ماه پیش از میان توده پرواز کرد،

and it measured silicate particles.

و ذرات سیلیکات را در آن شناسایی کرد.

این سیلیس(اکسید سیلیسیوم) از کجا می‌آید؟

Where does the silica come from?

It must come from the ocean floor.

باید از بستر اقیانوس آمده باشد.

The tidal energy is generated by Saturn,

انرژی جزر و مدی که زحل ایجاد می‌کند،

pulling and squeezing this moon --

این قمر را می‌کشد و می‌فشرد --

is melting that ice,

یخ را آب می‌کند،

creating an ocean.

و اقیانوسی به وجود می‌آورد.

But it's also doing that to the core.

اما این کار را با هسته هم می‌کند.

Now, the only thing that we can think of

حال، تنها چیزی که به ذهن ما می‌رسد

that does that here on Earth as an analogy ...

که کاری مشابه را اینجا در زمین انجام می‌دهد ...

حفره‌های آب گرم هستند.

are hydrothermal vents.

Hydrothermal vents deep in our ocean were discovered in 1977.

حفره‌های آب گرم در اعماق اقیانوس‌های ما در سال ۱۹۷۷ کشف شدند.

Oceanographers were completely surprised.

اقیانوس‌شناسان کاملاً شگفت‌زده شده بودند.

And now there are thousands of these below the ocean.

و حالا هزاران حفره آب گرم در زیر اقیانوس وجود دارد.

چه چیزی پیدا کردیم؟

What do we find?

The oceanographers, when they go and look at these hydrothermal vents,

وقتی اقیانوس‌شناسان این حفره‌های آب گرم را از نزدیک بررسی کردند،

they're teeming with life,

آن‌ها را سرشار از حیات یافتند،

regardless of whether the water is acidic or alkaline --

فارغ از اسیدی یا قلیایی بودن آب --

doesn't matter.

هیچ فرقی نمی‌کرد.

So hydrothermal vents are a fabulous abode for life here on Earth.

پس حفره‌های آب گرم اینجا در زمین منزل‌گاه بی‌نظیری برای حیات هستند.

So what about Enceladus?

پس درباره انسلادوس چطور؟

Well, we believe because it has water

خوب، ما فکر می‌کنیم از آنجا که آب دارد

and has had it for a significant period of time,

و مدت قابل توجهی هم آن را داشته است،

and we believe it has hydrothermal vents

و فکر می‌کنیم که حفره‌های آب گرم

with perhaps the right organic material,

و شاید مواد آلی مناسب داشته باشد،

it is a place where life could exist.

جایی است که حیات می‌تواند در آن شکل بگیرد.

And not just microbial --

و نه تنها در ابعاد میکروبی --

maybe more complex because it's had time to evolve.

بلکه در اشکال پیچیده‌تر زیرا زمان لازم برای تکامل را در اختیار داشته است.

Another moon, very similar,

قمر بسیار مشابه دیگر،

is Europa.

اروپا است.

Galileo visited Jupiter's system in 1996

کاوشگر گالیله در سال ۱۹۹۶ از منظومه مشتری دیدن کرد

and made fabulous observations of Europa.

و مشاهدات شگفت‌انگیزی از اروپا انجام داد.

Europa, we also know, has an under-the-ice crust ocean.

درباره اروپا هم می‌دانیم که دارای اقیانوسی زیرِ سطحِ یخی است.

Galileo mission told us that, but we never saw any plumes.

ماموریت گالیله این را به ما اطلاع داد، اما هیچ‌وقت توده‌ای مشاهده نکردیم.

But we didn't look for them.

چونکه دنبال این نبودیم.

Hubble,

تلسکوپ هابل،

just a couple years ago,

همین دو سال پیش،

observing Europa,

هنگام مشاهده یوروپا،

saw plumes of water

توده‌های آب را دید

spraying from the cracks in the southern hemisphere,

که از میان ترک‌های نیم‌کره‌ی جنوبی به فضا افشانده می‌شوند،

just exactly like Enceladus.

درست مانند انسلادوس.

These moons,

این قمرها،

which are not in what we call a traditional habitable zone,

که در محدوده‌ای که آن را منطقه‌ی سنتی قابل سکونت می‌نامیم قرار ندارند،

that are out in the solar system,

و در بخش بیرونی منظومه‌ی خوشیدی هستند،

have liquid water.

آب مایع دارند.

And if there are organics there,

و اگر مواد آلی هم داشته باشند،

there may be life.

ممکن است دارای حیات باشند.

This is a fabulous set of discoveries

این مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از اکتشافات است

because these moons have been in this environment like that

زیرا این قمرها برای میلیاردها سال

for billions of years.

به همین صورت باقی مانده‌اند.

Life started here on Earth, we believe, after about the first 500 million,

گمان می‌کنیم اینجا در زمین حیات پس از گذشت ۵۰۰ میلیون سال نخست آغاز شده است،

and look where we are.

و ببینید اکنون کجا هستیم.

These moons are fabulous moons.

این قمرها بسیار شگفت انگیزند.

Another moon that we're looking at is Titan.

قمر دیگری که زیر نظر داریم تایتان است.

Titan is a huge moon of Saturn.

تایتان قمر عظیم سیاره زحل است.

It perhaps is much larger than the planet Mercury.

شاید بسیار بزرگتر از سیاره عطارد است.

It has an extensive atmosphere.

و جو پهناوری دارد.

It's so extensive --

آنقدر وسیع است --

and it's mostly nitrogen with a little methane and ethane --

و بیشتر از نیتروژن تشکیل شده است و حاوی مقداری متان و اتان است --

that you have to peer through it with radar.

که باید با رادار به داخل آن نگاه کنید.

And on the surface, Cassini has found liquid.

و بر روی سطح، «کاسینی» مایع پیدا کرده است.

We see lakes ...

دریاچه‌ها را می‌بینیم ...

actually almost the size of our Black Sea in some places.

در واقع در بعضی نقاط به وسعت «دریای سیاه» ما هستند.

And this area is not liquid water;

و در این مناطق آب مایع نیست؛

it's methane.

متان هست.

If there's any place in the solar system where life is not like us,

اگر جایی در منظومه خوشیدی باشد که حیات در آن شبیه ما نیست،

where the substitute of water is another solvent --

و حلال دیگری جایگزین آب شده باشد --

and it could be methane --

که می‌تواند متان باشد --

it could be Titan.

آنجا تایتان است.

Well, is there life beyond Earth in the solar system?

خوب، آیا حیات در منظومه شمسی خارج از سیاره زمین هم وجود دارد؟

We don't know yet,

هنوز نمی‌دانیم،

but we're hot on the pursuit.

اما گرم در کار یافتن پاسخ هستیم.

The data that we're receiving is really exciting

اطلاعاتی که به دست ما می‌رسد بسیار هیجان‌انگیز هستند

and telling us --

و می‌گویند --

forcing us to think about this in new and exciting ways.

ما را وامی‌دارند تا به روش‌های نو و جالبی در این‌باره بیاندیشیم.

I believe we're on the right track.

من باور دارم که در مسیر درستی هستیم.

That in the next 10 years, we will answer that question.

که در ۱۰ سال آینده، پاسخ سوال را خواهیم یافت.

And if we answer it,

و اگر جواب آن را یافتیم،

and it's positive,

و مثبت بود،

then life is everywhere in the solar system.

پس زندگی همه جای منظومه خورشیدی وجود دارد.

Just think about that.

فقط به این فکر کنید

We may not be alone.

شاید تنها نباشیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)