Michael Green: What the Social Progress Index can reveal about your country

مایکل گرین: آنچه که شاخص پیشرفت اجتماعی می تواند درباره کشورشما بگوید

Translator: soheila Jafari Reviewer: Leila Ataei

On January 4, 1934,

درچهارم ژانویه ۱۹۳۴،

a young man delivered a report

مرد جوانی گزارشی

to the United States Congress

به کنگره ایالات متحده ارائه داد

that 80 years on,

که هنوز پس از ۸۰ سال

still shapes the lives of everyone in this room today,

زندگی هریک از افراد حاضر در این تالار را شکل می دهد،

still shapes the lives of everyone on this planet.

و هنوز زندگی تمامی افراد روی کره زمین را شکل می دهد.

That young man wasn't a politician,

این مرد جوان سیاستمدار نبود،

he wasn't a businessman,

یک تاجر نبود،

a civil rights activist

و فعال حقوق اجتماعی

or a faith leader.

و یا رهبر مذهبی نبود.

He was that most unlikely of heroes,

او غیر محتمل ترین قهرمان بود،

an economist.

او اقتصادان بود.

His name was Simon Kuznets

نام او سیمون کوزنتس بود

and the report that he delivered was called

و نام گزارشی که ارائه کرد

"National Income, 1929-1932."

"درآمد ملی، سال ۱۹۲۹-۱۹۳۲" بود.

Now, you might think

حال شاید فکر کنید که

this is a rather dry and dull report.

گزارشی خشک و کسل کننده است.

And you're absolutely right.

کاملا حق با شماست.

It's dry as a bone.

این مثل استخوان خشک است.

But this report is the foundation

اما این گزارش شالوده آنچه که

of how, today, we judge the success of countries:

امروزه ما از موفقیت کشورها قضاوت می کنیم است:

what we know best as Gross Domestic Product,

آنچه ما آن را تولید ناخالص داخلی می نامیم

GDP.

GDP.

GDP has defined and shaped our lives

تولید ناخالص داخلی زندگی ما را برای ۸۰ سال گذشته

for the last 80 years.

تعریف کرده و شکل داده است.

And today I want to talk about

و امروز می خواهم در مورد

a different way to measure the success of countries,

روش متفاوتی برای اندازه گیری موفقیت کشورها صحبت کنم،

a different way to define and shape our lives

روش متفاوتی برای تعریف و شکل دادن

for the next 80 years.

به زندگیمان برای ۸۰ سال اینده.

But first, we have to understand

اما ابتدا، باید درک کنیم که

how GDP came to dominate our lives.

چگونه تولید ناخالص داخلی به زندگی ما تسلط یافت.

Kuznets' report was delivered

گزارش کوزنتس در زمان بحران اقتصادی

at a moment of crisis.

ارائه شد.

The U.S. economy was plummeting

اقتصاد آمریکا وارد یک

into the Great Depression

رکود اقتصادی بزرگ شد

and policy makers were struggling to respond.

و سیاستمداران برای واکنش به آن در تقلا بودند.

Struggling because they didn't know what was going on.

آنها در کشمکش و تقلا بودند زیرا نمی دانستند که چه اتفاقی در حال رخ دادن است

They didn't have data and statistics.

و اطلاعات و آماری نداشتند.

So what Kuznet's report gave them

و آنچه که کوزنتس گزارش داد

was reliable data on what the U.S. economy

اطلاعات قابل اتکای بود از آنچه که اقتصاد ایالات متحده

was producing,

تولید می کرد،

updated year by year.

که سال به سال به روز شده بود.

And armed with this information,

و سیاستگذاران با این اطلاعات

policy makers were, eventually,

مسلح شدند، و در نهایت

able to find a way out of the slump.

توانستند راهی برای خرج از آن رکود را پیدا کنند.

And because Kuznets' invention

به دلیل آنکه حاصل کار کوزنتس

was found to be so useful,

بسیار موثر واقع شد،

it spread around the world.

این به تمامی جهان گسترش یافت.

And now today, every country

و امروزه، تمامی کشورها

produces GDP statistics.

آمار تولید ناخالص داخلی را محاسبه می کنند.

But, in that first report,

اما در اولین گزارش،

Kuznets himself delivered a warning.

خود کوزنتس یک هشدار داد.

It's in the introductory chapter.

این در فصل مقدماتی آن آمده است.

On page seven he says,

در صفحه هفتم گفته،

"The welfare of a nation can, therefore,

"از اندازه گیری درآمد ملی به طریقی

scarcely be inferred

که در بالا تعریف شده،

from a measurement of national income

تنها اندکی میتواند

as defined above."

سعادت و شادکامی یک ملت، را استنباط کنید."

It's not the greatest sound bite in the world,

این حرف نیشداری نیست

and it's dressed up in the cautious language of the economist.

بلکه زبان محتاطانه این اقتصادانان است.

But his message was clear:

اما پیام کاملا روشن بود:

GDP is a tool

تولید ناخالص داخلی ابزاری برای

to help us measure economic performance.

کمک به ما است تا اقتصاد کشور را با آن اندازه گیری کنیم.

It's not a measure of our well-being.

وسیله ای برای سنجش رفاه ما نیست.

And it shouldn't be a guide to all decision making.

راهنمایی برای تصمیم گیری هایمان نیست.

But we have ignored Kuznets' warning.

اما هشدار کوزنتس را نادیده گرفتیم.

We live in a world where

در جهانی زندگی کردیم که تولید ناخالص داخلی

GDP is the benchmark of success

معیاری برای موفقیت

in a global economy.

در اقتصاد جهانی است.

Our politicians boast when GDP goes up.

هنگامی که تولید ناخالص بالا می رود سیاستمداران مان به آن می بالند.

Markets move

بازار در حرکت است

and trillions of dollars of capital

و بیلیون ها دلار سرمایه

move around the world

در سراسر جهان در حرکتند

based on which countries are going up

بر اساس اینکه در کدام کشور سرمایه بالا رود

and which countries are going down,

و یا در کدام کشور سرمایه ها پائین آیند،

all measured in GDP.

همه اینها براساس تولید ناخالص داخلی اندازه گیری می شوند.

Our societies have become

جوامع ما موتورهایی

engines to create more GDP.

برای تولید بیشتر تولید ناخالص داخلی شد.

But we know that GDP is flawed.

اما میدانیم که تولید ناخالص داخلی نقص دارد.

It ignores the environment.

محیط زیست را نادید می گیرد.

It counts bombs and prisons as progress.

بمب ها و زندان ها را به عنوان پیشرفت محاسبه می کند.

It can't count happiness or community.

شادی و جوامع را محاسبه نمی کند.

And it has nothing to say about fairness or justice.

و راجع به دادگری و عدالت چیزی نمی گوید.

Is it any surprise that our world,

آیا هیچ تعجبی ندارد که جهان ما

marching to the drumbeat of GDP,

که بر طبل تولید ناخالص داخلی می زند،

is teetering on the brink of environmental disaster

در لبه پرتگاه فاجعه محیط زیست بالا و پائین می رود

and filled with anger and conflict?

و پر از خشم و درگیری است؟

We need a better way to measure our societies,

ما نیاز به راهی بهتر برای اندازه گیری جوامع مان داریم،

a measure based on the real things that matter to real people.

اندازه گیری بر پایه چیزی واقعی که برای مردم واقعی مهم باشد.

Do I have enough to eat?

آیا غذا به اندازه کافی برای خوردن داریم؟

Can I read and write?

آیا خواندن و نوشتن بلدم؟

Am I safe?

آیا امنیت دارم؟

Do I have rights?

آیا حق و حقوق اجتماعی دارم؟

Do I live in a society where I'm not discriminated against?

آیا در جامعه ای زندگی می کنم که در آن تبعیضی نیست؟

Is my future and the future of my children prevented from environmental destruction?

آیا آینده من و آینده فرزندانم مانع از تخریب محیط زیست می شود؟

These are questions that GDP

اینها پرسشهایی هستند که تولید ناخالص داخلی

does not and cannot answer.

نمی تواند به آنها پاسخ دهد.

There have, of course,

البته، تلاشهایی در گذشته

been efforts in the past

در جهت عبور و فرا رفتن از

to move beyond GDP.

تولید ناخالص داخلی در گذشته بوده است.

But I believe that we're living

اما به گمانم، ما در

in a moment when we

زمانی زندگی میکنیم که برای

are ready for a measurement revolution.

انقلاب اندازه گیری [اقتصادمان] آماده هستیم.

We're ready because we've seen,

آماده یم زیرا

in the financial crisis of 2008,

بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ را دیده ایم،

how our fetish for economic growth

که چگونه بُت رشد اقتصادی

led us so far astray.

ما را گمراه کرد.

We've seen, in the Arab Spring,

ما در بهار عربی دیدم

how countries like Tunisia

چگونه کشورهایی مثل تونس

were supposedly economic superstars,

که اقتصاد درخشانی داشتند

but they were societies

اما نارضایتی در جوامع شان

that were seething with discontentment.

غلیان می کرد.

We're ready, because today we have the technology

ما آماده ایم، زیرا امروز از تکنولوژی برخورداریم

to gather and analyze data

که اطلاعات و داده ها را جمع آوری کرده و تجزیه و تحلیل می کند

in ways that would have been unimaginable to Kuznets.

به شیوه ای که برای کوزنتس قابل تصور نبود.

Today, I'd like to introduce you to the Social Progress Index.

امروز، علاقمندم که به شما شاخص پیشرفت اجتماعی را معرفی کنم.

It's a measure of the well-being of society,

این مقیاسی برای اندازه گیری رفاه اجتماعی است.

completely separate from GDP.

و کاملا از تولید ناخالص داخلی جداست.

It's a whole new way of looking at the world.

راهی کاملا جدید برای نگاه کرن به جهان است.

The Social Progress Index

شاخص پیشرفت اجتماعی

begins by defining what it

با تعریفی از آنچه که

means to be a good society

یک جامعه خوب است و

based around three dimensions.

بر پایه سه بعُد شروع می شود.

The first is, does everyone have the basic needs for survival:

اولین بُعد این است، آیا همه افراد نیازهای اساسی برای زندگی را دارا هستند:

food, water, shelter, safety?

مانند غذا، آب، مسکن، و امنیت؟

Secondly, does everyone have

دومین بُعد، آیا همه برای

access to the building blocks to improve their lives:

بهبود زندگیشان دسترسی به منابع دارند:

education, information, health and sustainable environment?

مانند آموزش، اطلاعات، بهداشت و محیط زیست سالم؟

And then third, does every individual have access

و سومین بُعد، آیا همه افراد شانس این را دارند

to a chance to pursue their goals

که برای دنبال کردن اهداف

and dreams and ambitions

آرزوها و جاه طلبی هایشان

free from obstacles?

عاری از موانع [اجتماعی] باشند؟

Do they have rights,

آیا حقوق انسانی آنها رعایت می شود،

freedom of choice,

آیا آزادی انتخاب دارند،

freedom from discrimination

آیا فارغ از تبعیض هستند،

and access to the the world's most advanced knowledge?

آیا دسترسی به دانش پیشرفته جهان دارند؟

Together, these 12 components

این ۱۲ اجزاء با همدیگر

form the Social Progress framework.

چهارچوب پیشرفت اجتماعی را شکل می دهند.

And for each of these 12 components,

و برای هر یک از این ۱۲ اجزاء،

we have indicators to measure how countries are performing.

ما شاخصی برای اندازه گیری اینکه درموارد در کشورها چگونه اجرا می شوند را داریم.

Not indicators of effort or intention,

نه شاخصهایی از تلاش یا تمایلات آنها

but real achievement.

بلکه دستاوردهای واقعی آنها.

We don't measure how much a country spends on healthcare,

اینکه یک کشور به چه میزان برای سیستم درمان عمومی هزینه می کند را اندازه گیری نمی کنیم،

we measure the length and quality of people's lives.

ما طول عمر و کیفیت زندگی مردم را اندازه گیری می کنیم.

We don't measure whether governments pass laws against discrimination,

اینکه دولت قانون علیه تبعیض تصویب کرده را اندازه گیری نمی کنیم،

we measure whether people experience discrimination.

اینکه آیا مردم تبعیض را تجربه می کنند را اندازه گیری می کنیم.

But what you want to know

اما آنچه که می خواهید بدانید است این است که

is who's top, don't you? (Laughter)

چه کسی اول هست، اینطور نیست؟ ( خنده تماشاگران)

I knew that, I knew that, I knew that.

این را می دانستم، می دانستم، می دانستم،

Okay, I'm going to show you.

بسیار خوب، می خواهم نشانتان بدهم.

I'm going to show you on this chart.

قصد دارم در این نمودار نشانتان دهم.

So here we are,

خُب ما اینجا هستیم.

what I've done here is put on the vertical axis social progress.

پیشرفت اجتماعی را در محور عمودی قرار دادم.

Higher is better.

هر چه بالاتر، بهتر.

And then, just for comparison,

و سپس تنها برای مقایسه،

just for fun,

تنها برای سرگرمی،

on the horizontal axis is GDP per capita.

در محور افقی تولید سرانه ناخالص داخلی را قرار دادم.

Further to the right is more.

هر چه به سمت راست باشد، بهتر است.

So the country in the world

خُب، کشوری که در دنیا بالاترین

with the highest social progress,

پیشرفت اجتماعی را داراست،

the number one country on social progress

کشور شماره یک پیشرفت اجتماعی

is New Zealand.

نیوزیلند است.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

Well done! Never been; must go.

عالیه! هرگز کشوری مثل آنها وجود نداشته؛ باید رفت آنجا

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

The country with the least social progress,

کشوری با پائین ترین پیشرفت اجتماعی

I'm sorry to say, is Chad.

متاسفم که بگویم چاد است.

I've never been; maybe next year.

من هرگز آنجا نبودم، ولی شاید سال آینده بروم.

(Laughter)

(خنده تماشاگران)

Or maybe the year after.

و شاید سال بعدش.

Now, I know what you're thinking.

میدانم که حالا به چی فکر می کنید.

You're thinking, "Aha,

فکر می کنید، آه،

but New Zealand has a higher GDP

"اما نیوزیلند تولید ناخالص داخلی بالاتری

than Chad!"

از چاد دارد!"

It's a good point, well made.

به نکته خوبی فکر کردید.

But let me show you

اما بگذارید دو تا

two other countries.

کشور دیگر را نشانتان بدهم.

Here's the United States —

اینجا ایالات متحده است ـــ

considerably richer than New Zealand,

بطور قابل توجهی ثروتمند تر از نیوزیلند است،

but with a lower level of social progress.

اما با یک سطح پیشرفت اجتماعی پائین تر.

And then here's Senegal —

و اینجا سنگال است ـــ

it's got a higher level of social progress than Chad,

پیشرفت اجتماعی بالاتری از چاد دارد،

but the same level of GDP.

اما با تولید ناخالص داخلی یکسان.

So what's going on? Well, look.

چه اتفاقی افتاده؟ بسیار خوب نگاه کنید.

Let me bring in the rest of the countries of the world,

بگذارید بقیه کشورهای جهان را هم بیاورم،

the 132 we've been able to measure,

۱۳۲ کشور را توانستیم اندازه گیری کنیم،

each one represented by a dot.

هرکدام با یک نقظه نشان داده شده اند.

There we go. Lots of dots.

بفرمائید. یک عالم نقطه.

Now, obviously I can't do all of them,

بدیهی است که همه آنها را نمی توانم بررسی کنم،

so a few highlights for you:

چند نکته برچسته برای شما می گویم:

The highest ranked G7 country is Canada.

بالاترین رتبه در گروه کشورهای G7 کاناداست.

My country, the United Kingdom,

کشور من، انگلستان،

is sort of middling, sort of dull,

در رتبه های میانی، خیلی هم خوب نیست،

but who cares —

ولی چه اهمیتی داره ـــ

at least we beat the French.

حداقل اینکه فرانسه زدیم و از آنها بهتریم.

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

And then looking at the emerging economies,

و سپس به اقتصادهای نوظهور نگاه کنیم،

top of the BRICS, pleased to say, is Brazil.

در گروه کشورهای BRICS, (کشورهای برزیل، روسیه، هند و چین، آفریقای جنوبی)، بالاترین آنها برزیل است

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

Come on, cheer!

تشویق کنید!

Go, Brazil!

آفرین به برزیل!

Beating South Africa,

بعد از آن آفریقای جنوبی

then Russia,

و سپس روسیه،

then China

بعد چین

and then India.

و سپس هند.

Tucked away on the right-hand side,

سمت راست اگر در نظر بگیرید،

you will see a dot of a country with a lot of GDP

شما یک نقطه می بینید که تولید ناخالص داخلی بالا دارد

but not a huge amount of social progress —

اما پیشرفت اجتماعی خیلی بالایی ندارد ـــ

that's Kuwait.

این کویت است

Just above Brazil

دقیقا بالای برزیل،

is a social progress superpower —

کشور ابرقدرت پیشرفت اجتماعی هست ـــ

that's Costa Rica.

این کاستاریکاست.

It's got a level of social progress the same as some Western European countries,

سطح پیشرفت اجتماعی این کشور هم سطح کشورهای اروپای غربی است،

with a much lower GDP.

با سطح خیلی پائین تر تولید ناخالص داخلی.

Now, my slide is getting a little cluttered

اسلایدم کمی به هم ریخته

and I'd like to step back a bit.

و اجازه دهید به عقب برگردیم.

So let me take away these countries,

بگذارید کشورها را برداریم،

and then pop in the regression line.

و خط رگرسیون را نشان دهیم.

So this shows the average relationship

این متوسط ارتباط

between GDP and social progress.

بین تولید ناخالص داخلی و پیشرفت اجتماعی را نشان می دهد.

The first thing to notice,

اولین چیزی که متوجه می شویم

is that there's lots of noise

نقاط زیادی اطراف

around the trend line.

خط روند می بینیم.

And what this shows,

آنچه که این نشان می دهد،

what this empirically demonstrates,

آنچه که لحاظ تجربی نشان می دهد،

is that GDP is not destiny.

این است که تولید ناخالص داخلی حقیقت زندگی مردم را نشان نمیدهد.

At every level of GDP per capita,

در هر سطحی از تولید ناخالص داخلی،

there are opportunities for more social progress,

فرصتهایی بیشتری برای پیشرفت اجتماعی وجود دارد،

risks of less.

با ریسک کمتر.

The second thing to notice

دومین چیزی که متوجه می شویم

is that for poor countries,

این است که برای کشورهای فقیر،

the curve is really steep.

منحنی واقعا پر شیب است

So what this tells us is that

خُب آنچه که این به ما می گوید این است

if poor countries can get

اگر کشور فقیری بتواند

a little bit of extra GDP,

کمی تولید ناخالص داخلی بالاتری داشته باشد،

and if they reinvest that

و اگر آن را مجددا روی

in doctors, nurses, water supplies,

آموزش پزشکان، پرستاران، تامین آب

sanitation, etc.,

بهداشت و غیره سرمایه گذاری کند

there's a lot of social progress bang

انفجار پیشرفت اجتماعی بالایی برای

for your GDP buck.

برای تولید ناخالص داخلی خواهد داشت.

And that's good news, and that's what we've seen over the last 20, 30 years,

خب خبر خوبی است، و این آن چیزی است که ما

with a lot of people lifted out of poverty

طی ۲۰ الی ۳۰ سال گذشته دیده ایم، و رشد اقتصادی

by economic growth and good policies

و سیاستهای مناسب در کشورهای فقیر

in poorer countries.

افراد زیادی از فقر بیرون آمدند.

But go on a bit further up the curve,

اما به بالای منجنی بروید،

and then we see it flattening out.

سپس می بینید این خط صاف شده است.

Each extra dollar of GDP

هر دلار اضافی از تولید ناخالص داخلی

is buying less and less social progress.

عامل پیشرفت اجتماعی کمتر و کمتر می شود.

And with more and more of the world's population

با اضافه شدن بیشتر و بیشتر جمعیت جهان

living on this part of the curve,

در این بخش از منحنی،

it means GDP is becoming

بدین معناست که تولید ناخالص داخلی

less and less useful

به عنوان راهنمایی برای توسعه اقتصادی

as a guide to our development.

کمتر و کمتر موثر و مفید واقع می شود.

I'll show you an example of Brazil.

برزیل را به عنوان نمونه نشان شما می دهم.

Here's Brazil:

برزیل اینجاست:

social progress of about 70 out of 100,

پیشرفت اجتماعی ۷۰ درصد،

GDP per capita about 14,000 dollars a year.

سرانه تولید ناخالص داخلی برای هر نفر سالیانه ۱۴٫۰۰۰ دلار است.

And look, Brazil's above the line.

نگاه کنید، برزیل بالاتر از این خط است.

Brazil is doing a reasonably good job

برزیل عملکرد خوبی

of turning GDP into social progress.

از تبدیل تولید ناخالص داخلی به پیشرفت اجتماعی دارد.

But where does Brazil go next?

اما برزیل در آینده به کجا خواهد رفت؟

Let's say that Brazil

بگذارید بگوییم که برزیل

adopts a bold economic plan

اقتصاد قوی را برمی گزیند

to double GDP in the next decade.

و تولید ناخالص دهه آینده اش به دو برابر می رسد.

But that is only half a plan.

اما این تنها نیمی از یک برنامه است.

It's less than half a plan,

کمتر از نصف یک برنامه،

because where does Brazil want to go on social progress?

زیرا آیا پیشرفت اجتماعی که برزیل میخواهد برسد ممکن است ؟

Brazil, it's possible

برای برزیل ممکن است

to increase your growth,

که رشد اقتصادی را افزایش دهند،

increase your GDP,

و تولید ناخالص داخلی را افزایش دهند،

while stagnating or going backwards

درحالی که پیشرفت اجتماعی دچار رکود شد

on social progress.

یا حتی به عقب برگشته.

We don't want Brazil

ما نمی خواهیم برزیل

to become like Russia.

مثل روسیه شود.

What you really want is for Brazil

آنچه که واقعا برای برزیل می خواهیم

to get ever more efficient at creating social progress from its GDP,

ایجاد پیشرفت اجتماعی کارآمدتر از همیشه از تولید ناخالص داخلی آن کشور است،

so it becomes more like New Zealand.

تا مانند نیوزیلند شود.

And what that means is that

این بدین معناست که

Brazil needs to prioritize social progress

برزیل نیاز دارد پیشرفت اجتماعی در

in its development plan

برنامه توسعه خود اولویت دهد

and see that it's not just growth alone,

و این تنها رشد اقتصادی نیست،

it's growth with social progress.

این با افزایش پیشرفت اجتماعی رشد می یابد.

And that's what the Social Progress Index does:

و این چیزیست که شاخص پیشرفت اجتماعی انجام می دهد:

It reframes the debate about development,

این بحث چهارچوب توسعه اقتصادی از نو شکل می دهد

not just about GDP alone,

و فقط تولید ناخالص داخلی را به تنهایی شکل نمی دهد

but inclusive, sustainable growth

بلکه رشدی فراگیر و پایداری

that brings real improvements in people's lives.

که بهبود واقعی برای زندگی مردم ببار آورد را از نو شکل می دهد.

And it's not just about countries.

و این تنها در مورد کشورها نیست.

Earlier this year,

در اوایل امسال،

with our friends from the Imazon nonprofit here in Brazil,

با دوستانم از بنیاد غیر انتفاعی اِیمازون در برزیل،

we launched the first subnational Social Progress Index.

ما اولین شاخص پیشرفت اجتماعی محلی را تهیه کردیم.

We did it for the Amazon region.

ما این را برای منطقه آمازون تهیه کردیم.

It's an area the size of Europe, 24 million people,

این منطقه ای به بزرگی اروپاست، با ۲۴ میلیون جمعیت،

one of the most deprived parts of the country.

یکی از محروم ترین مناطق کشور است.

And here are the results,

و نتیجه:

and this is broken down

به تقریبا ۸۰۰ منطقه شهرداری

into nearly 800 different municipalities.

تقسیم شد.

And with this detailed information

و با اطلاعات دقیق

about the real quality of life

درباره کیفیت زندگی واقعی

in this part of the country,

در این بخش از کشور،

Imazon and other partners

اِیمازون و شرکای دیگر

from government, business and civil society

دولتی، تجاری وجامعه شهری

can work together to construct

می توانند با یکدیگر برای

a development plan

گسترش و توسعه یک برنامه همکاری کنند

that will help really improve people's lives,

که به بهبود واقعی زندگی مردم بیانجامد،

while protecting that precious global asset

درحالی که جنگل های آمازون،

that is the Amazon Rainforest.

این دارایی با ارزش جهانی را محافظت کنند.

And this is just the beginning,

و این تازه ابتدای کار است،

You can create a Social Progress Index

شما می توانید یک شاخص پیشرفت اجتماعی برای

for any state, region, city or municipality.

ایالت، منطقه، شهر و یا منطقه شهرداری ایجاد کنید.

We all know and love TEDx;

همه ما TEDx را می شناسیم و دوستش داریم؛

this is Social Pogress-x.

این یک پیشرفت اجتماعی است.

This is a tool for anyone to come and use.

این ابزاریست برای همه تا بیایند و از آن استفاده کنند.

Contrary to the way we sometimes talk about it,

برخلاف آنچه که گاهی ما صحبت می کنیم

GDP was not handed down from God on tablets of stone. (Laughter)

تولید ناخالص داخلی از طرف خدا نازل نشده که ما نتوانیم تغییرش دهیم. (خنده تماشاگران)

It's a measurement tool invented in the 20th century

این ابزار برای اندازه گیری اقتصاد در قرن بیستم اختراع شد

to address the challenges of the 20th century.

برای شناخت و رسیدگی به چالشهای که در قرن بیستم بود.

In the 21st century,

در قرن بیست یکم،

we face new challenges:

با چالش های جدیدی روبرو هستیم:

aging, obesity, climate change, and so on.

پیری، چاقی، تغییر آب و هوا، و غیره.

To face those challenges,

برای روبرو شدن با این چالش ها،

we need new tools of measurement,

نیاز به ابزارهای جدید برای اندازه گیری داریم،

new ways of valuing progress.

روشهای نو برای ارزش گذاری پیشرفت.

Imagine if we could measure

تصور کنید اگر ما بتوانیم ارزش کارهای

what nonprofits, charities,

بنیادهای غیرانتفاعی، خیریه ها،

volunteers, civil society organizations

داوطلبان کارهای اجتماعی، سازمانهای جامعه مدنی

really contribute to our society.

که واقعا به جامعه کمک می کنند را اندازه گیری کنیم.

Imagine if businesses competed

تصور کنید اگر تجارت

not just on the basis of their economic contribution,

نه تنها بر اساس سهم اقتصادی اش،

but on their contribution to social progress.

بلکه بر اساس همکاریش در پیشرفت اجتماعی رقابت کند.

Imagine if we could hold politicians to account

تصور کنید اگر ما بتوانیم سیاستمداران را برای محاسبه

for really improving people's lives.

بهبود واقعی زندگی مردم نگهداریم.

Imagine if we could work together —

تصور کنید اگر ما بتوانیم با یکدیگر کار کنیم ـــ

government, business, civil society, me, you —

دولت، بنگاه های تجاری، جوامع مدنی، شما و من ـــ

and make this century the century of social progress.

ما این قرن را تبدیل به قرن پیشرفت اجتماعی می کنیم.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)