Rory Stewart: Why democracy matters

رُوری استوارت: چرا دموکراسی مهم است

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: soheila Jafari Reviewer: Hedieh B

So little Billy goes to school,

خُب بیلی کوچولو به مدرسه می‌رود،

and he sits down and the teacher says,

و می‌نشیند و معلم ازش می‌پرسه،

"What does your father do?"

" پدرت چکاره ست؟"

And little Billy says, "My father plays the piano

و بیلی کوچولو می‌گوید، "پدرم توی شیره‌کش خونه پیانو می‌زنه"

in an opium den."

و بیلی کوچولو می‌گوید، "پدرم توی شیره‌کش خونه پیانو می‌زنه"

So the teacher rings up the parents, and says,

معلم به پدر کودک تلفن می‌زند و می‌گوید،

"Very shocking story from little Billy today.

" بیلی امروز داستان خیلی تکان دهنده‌ای گفت.

Just heard that he claimed that you play the piano

می‌گفت که شما در شیره‌کش خانه پیانو می‌زنید."

in an opium den."

می‌گفت که شما در شیره‌کش خانه پیانو می‌زنید."

And the father says, "I'm very sorry. Yes, it's true, I lied.

و پدر میگوید،" خیلی متاسفم، بله. این حقیقته. من دروغ گفتم.

But how can I tell an eight-year-old boy

اما من چطور به بچه هشت ساله بگویم

that his father is a politician?" (Laughter)

که پدرش یک سیاستمداره؟ " (خنده حضار)

Now, as a politician myself, standing in front of you,

حال ، به عنوان یک سیاستمدار، که در مقابل شما ایستادم،

or indeed, meeting any stranger anywhere in the world,

حقیقتا ملاقات با هرغریبه ای در این دنیا،

when I eventually reveal the nature of my profession,

وقتی که من بالاخره طبیعت حرفه ام را می گویم،

they look at me as though I'm somewhere between

آنها به من طوری نگاه می‌کنند که من یه چیزی بین

a snake, a monkey and an iguana,

مار، میمون و مارمولک هستم،

and through all of this, I feel, strongly,

وعلیرغم همه اینها، من به شدت احساس میکنم

that something is going wrong.

که یک چیزی درست نیست.

Four hundred years of maturing democracy,

چهار صد سال از بلوغ دموکراسی،

colleagues in Parliament who seem to me, as individuals,

به نظر من همکارانم در پارلمان، به عنوان افراد منحصر بفرد،

reasonably impressive, an increasingly educated,

بطور منطقی برازنده اند، بطور فزاینده‌ای تحصیل کرده،

energetic, informed population, and yet

پر انرژی، افرادی آگاهند، ولی هنوز

a deep, deep sense of disappointment.

یک احساس بسیار بسیار عمیق نا‌امیدی وجود داره.

My colleagues in Parliament include, in my new intake,

همکاران من در پارلمان عبارتند از، افراد جدیدی که به من رای دادند،

family doctors, businesspeople, professors,

پزشکان خانواده ، تجار، اساتید،

distinguished economists, historians, writers,

اقتصاددانان برجسته، مورخان، نویسندگان،

army officers ranging from colonels down to regimental sergeant majors.

افسران ارتش اعم از سرهنگ تا گروهبان هنگ.

All of them, however, including myself, as we walk underneath

هرچند، همه آنها و از جمله خود من، همینکه ما در زیر

those strange stone gargoyles just down the road,

این ناودان های سنگی به شکل موجودات عجیب در جاده راه می‌رویم،

feel that we've become less than the sum of our parts,

احساس می‌کنیم که از مجموع آنچه که هستیم، کوچکتر می‌شویم،

feel as though we have become profoundly diminished.

احساس ‌میکنیم که عمیقا کوچک شده ایم.

And this isn't just a problem in Britain.

و این مشکل فقط در انگلستان نیست.

It's a problem across the developing world,

این یه مشکل در سراسر کشورهای در حال توسعه است،

and in middle income countries too. In Jamaica,

و همچنین در کشورهای با درآمدی متوسط.

for example -- look at Jamaican members of Parliament,

برای مثال در جامائیکا، به نمایندگان مجلس جامائیکا نگاه کنید،

you meet them, and they're often people who are

وقتی آنها را ببینید، این افراد غالبا از محققان رودس هستند،(کالجی در آکسفررد برای دانشجویان خارجی)

Rhodes Scholars, who've studied at Harvard or at Princeton,

و یا کسانی که در هاوارد و پرینستون درس خوندن،

and yet, you go down to downtown Kingston,

و با این حال تا مرکز شهر کینگستون (پایتخت جامایکا) ادامه می‌دهید،

and you are looking at one of the most depressing sites

و به یکی از افسرده ترین مناطق نگاه می‌کنید

that you can see in any middle-income country in the world:

که می توانید در هر کشوری با درآمد متوسط ​​در جهان ببینید:

a dismal, depressing landscape

چشم‌اندازی ملال‌انگیز و افسرده

of burnt and half-abandoned buildings.

از ساختمان های سوخته و نیمه رها شده را می‌بینید.

And this has been true for 30 years, and the handover

و درست به مدت ۳۰ سال، و تا سالهای ۱۹۷۹، ۱۹۸۰،

in 1979, 1980, between one Jamaican leader who was

درگیری بین یک رهبر جامایکایی که پسر یک دانش آموخته کالج رودس بود،

the son of a Rhodes Scholar and a Q.C. to another

درگیری بین یک رهبرجامایکایی که پسر یک دانش آموخته کالج رودس بود

who'd done an economics doctorate at Harvard,

و یک Q.C که یک فارغ التحصیل اقتصاد دانشگاه هاروارد بود ،ادامه داشت،

over 800 people were killed in the streets

و بیش از ۸۰۰ نفر در خیابان در پی خشونت هایی در رابطه با مواد مخدر کشته شدند.

in drug-related violence.

و بیش از ۸۰۰ نفر در خیابان در پی خشونت هایی در رابطه با مواد مخدر کشته شدند.

Ten years ago, however, the promise of democracy

ده سال پیش،با این حال وعد‌های دموکراسی

seemed to be extraordinary. George W. Bush stood up

به نظر فوق العاده می آمد. جرج بوش رئیس ایلات متحده

in his State of the Union address in 2003

در سال۲۰۰۳ به عنوان نماینده کشورش در سازمان ملل متحد

and said that democracy was the force that would beat

گفت که دموکراسی نیروی‌ست که می‌تواند بیشترمشکلات جهان را ازمیان بردارد.

most of the ills of the world. He said,

گفت که دموکراسی نیروی‌ست که می‌تواند بیشترمشکلات جهان را ازمیان بردارد.

because democratic governments respect their own people

او گفت، چونکه دولت‌های دموکرات به مردمشان

and respect their neighbors, freedom will bring peace.

و به همسایگانشان احترام می‌گذارند، این آزادی و صلح را به همراه می‌آورد.

Distinguished academics at the same time argued that

همزمان دانشگاهیان برجسته استدلال می‌کردند

democracies had this incredible range of side benefits.

که دموکراسی طیف باورنکردنی از مزایای جانبی به همراه داشته است.

They would bring prosperity, security,

دموکراسی ثروت، امنیت می آورده و

overcome sectarian violence,

بر خشونت های فرقه ای غلبه می‌کند،

ensure that states would never again harbor terrorists.

اطمینان می‌دهد که کشورهای هرگز دوباره بندرگاه تروریست نمی‌شوند.

Since then, what's happened?

از آن موقع تا به حال، چه اتفاقی افتاده؟

Well, what we've seen is the creation, in places like Iraq

خُب، و آنچه که ما دیدم، درکشورهایی مثل عراق

and Afghanistan, of democratic systems of government

و افغانستان که در آنها سیستم های دموکراتیک دولتی ایجاد شده

which haven't had any of those side benefits.

هیچ نشانه‌ای از این مزایای جانبی ندیده‌ایم.

In Afghanistan, for example, we haven't just had one election

برای مثال در افغانستان، ما تنها یک انتخابات نداشتیم

or two elections. We've gone through three elections,

و یا دو بار انتخابات. ما سه بار

presidential and parliamentary. And what do we find?

انتخابات ریاست جمهوری و مجلس داشتیم. چه چیزی یافتیم؟

Do we find a flourishing civil society, a vigorous rule of law

آیا ما شکوفایی جامعه مدنی، حاکمیت شدید قانون و امنیت خوبی را یافتیم؟

and good security? No. What we find in Afghanistan

نه. آنچه که ما در افغانستان یافتیم

is a judiciary that is weak and corrupt,

یک قوه قضایه ضعیف و فاسد،

a very limited civil society which is largely ineffective,

و یک جامعه مدنی بسیار محدود که تا حد زیادی بی خاصیت است،

a media which is beginning to get onto its feet

و رسانه‌هایی که شروع به ایستادن بر روی پای خود کرده

but a government that's deeply unpopular,

اما دولتی که عمیقا منفور است،

perceived as being deeply corrupt, and security

احساس می شود که عمیقا فاسد است، و امنیت

that is shocking, security that's terrible.

متزلزل ، امنیت وحشتناکه.

In Pakistan, in lots of sub-Saharan Africa,

در پاکستان، تعداد زیادی از کشورهای جنوب صحرای آفریقا،

again you can see democracy and elections are compatible

باز هم شما می توانید دموکراسی و انتخابات سازگار با دولت های فاسد، با دولت های که ناپایدار و خطرناکند را ببینید.

with corrupt governments, with states that are unstable

باز هم شما می توانید دموکراسی و انتخابات سازگار با دولت های فاسد، با دولت های که ناپایدار و خطرناکند را ببینید.

and dangerous.

باز هم شما می توانید دموکراسی و انتخابات سازگار با دولت های فاسد، با دولت های که ناپایدار و خطرناکند را ببینید.

And when I have conversations with people, I remember

هنگامی که با مردم گفتگو می‌کنم،

having a conversation, for example, in Iraq,

بطور مثال در عراق، به خاطر می‌آورم گفتگویی

with a community that asked me

با کمیته‌ای داشتم که از من پرسیدند

whether the riot we were seeing in front of us,

که آیا شورشی که در مقابل مان می‌بینیم،

this was a huge mob ransacking a provincial council building,

که جمعیت عظیمی در حال غارت یک ساختمان شورای استانی بودند،

was a sign of the new democracy.

نشانه ای از دموکراسی جدید است.

The same, I felt, was true in almost every single one

احساس کردم تقریبا در هر یک از کشورهای متوسط ​​و در حال توسعه که من رفته بودم، این مشابهت‌ها درست هستند

of the middle and developing countries that I went to,

احساس کردم تقریبا در هر یک از کشورهای متوسط ​​و در حال توسعه که من رفته بودم، این یکسان هستند

and to some extent the same is true of us.

ودر برخی تا اندازه ای برای ما یکسان هستند .

Well, what is the answer to this? Is the answer to just

خُب، چه پاسخی برای این هست ؟

give up on the idea of democracy?

آیا پاسخ اینه که اندیشه دموکراسی را فراموش کنیم؟

Well, obviously not. It would be absurd

خُب، معلوم که نه.

if we were to engage again in the kind of operations

مضحکه اگر ما با این نوع از عملیات در

we were engaged in, in Iraq and Afghanistan

عراق و افغانستان دوباره درگیر شویم.

if we were to suddenly find ourselves in a situation

و این مضحکه اگر ما ناگهان خودمان را درهر موقعیتی بیایم که چیزی به غیر از سیستم دموکراسی بر ما تحمیل شود.

in which we were imposing

و این مضحکه اگر ما ناگهان خودمان را درهر موقعیتی بیایم که چیزی به غیر از سیستم دموکراسی بر ما تحمیل شود.

anything other than a democratic system.

و این مضحکه اگر ما ناگهان خودمان را درهر موقعیتی بیایم که چیزی به غیر از سیستم دموکراسی بر ما تحمیل شود.

Anything else would run contrary to our values,

و یا هر چیز دیگری که مغایر با ارزش‌های ما باشد،

it would run contrary to the wishes of the people

این مغایر با آرزوهای مردم بر روی کره زمین خواهد بود،

on the ground, it would run contrary to our interests.

این با علایق ما مغایر خواهد بود.

I remember in Iraq, for example, that we went through

بطور مثال، خاطر بیاورید در عراق ما وارد دوره ای شدیم که احساس کردیم که دموکراسی را باید به تاخیر بی‌اندازیم.

a period of feeling that we should delay democracy.

بطور مثال، خاطر بیاورید در عراق ما وارد دوره ای شدیم که احساس کردیم که دموکراسی را باید به تاخیر بی‌اندازیم.

We went through a period of feeling that the lesson learned

ما وارد دوره‌ای شدیم که احساس کردیم باید درسی

from Bosnia was that elections held too early

از کشور بوسنی یاد بگیریم که انتخابات آنها

enshrined sectarian violence, enshrined extremist parties,

تقدس خشونت های فرقه‌ای و تقدس احزاب افراطی را خیلی زودتر آورد،

so in Iraq in 2003 the decision was made,

بنابر این درسال ۲۰۰۳ درعراق ما تصمیم گرفتیم که

let's not have elections for two years. Let's invest in

برای دو سال انتخابات نداشته باشیم.

voter education. Let's invest in democratization.

در عوض روی آموزش رای دهندگان سرمایه گذاری کنیم و روی دموکرات کردن جامعه کار کنیم.

The result was that I found stuck outside my office

نتیجه این بود که من جمعیت عظیمی را جلو در دفتر کارم یافتم،

a huge crowd of people, this is actually a photograph

که برای انتخابات فریاد میزدند،

taken in Libya but I saw the same scene in Iraq

این عکس در لیبی گرفته شده ولی من مشابه این را در عراق را دیدم،

of people standing outside screaming for the elections,

مردم بیرون ایستاده بودند و برای انتخابات فریاد می‌زدند،

and when I went out and said, "What is wrong

و وقتی من بیرون رفتم و گفتم،" با شورای موقت استانی چه مشکلی هست؟

with the interim provincial council?

و وقتی من بیرون رفتم و گفتم،" با شورای موقت استانی چه مشکلی هست؟

What is wrong with the people that we have chosen?

با افرادی که ما انتخاب کردیم چه مشکلی هست؟

There is a Sunni sheikh, there's a Shiite sheikh,

اینجا شیخ سُنی و شیخ شیعه هست،

there's the seven -- leaders of the seven major tribes,

در آنجا هفت رهبراز هفت قبیله هست،

there's a Christian, there's a Sabian,

و یک طایفه مسیحی، یکی صابئین (پیروان مذهب یحیی) هست.

there are female representatives, there's every political party in this council,

در آنجا نمایندگان زنان هست، و هر حزب سیاسی یک نماینده دارد.

what's wrong with the people that we chose?"

با افرادی که ما انتخاب کردیم چه مشکلی هست؟"

The answer came, "The problem isn't the people

پاسخ آمد،"مشکلی با افرادی که شما انتخاب کردید نیست.

that you chose. The problem is that you chose them."

مشکل اینه که شما اینها را انتخاب کردید."

I have not met, in Afghanistan, in even the most

در افغانستان، من هرگز کسی را ندیدم ،

remote community, anybody who does not want

حتی در دورترین جوامع، که نخواهد بگوید که چه کسی آنها را رهبری کند،

a say in who governs them.

حتی در دورترین جوامع، که نخواهد بگوید که چه کسی آنها را رهبری کند،

Most remote community, I have never met a villager

دورافتاده ترین جوامع، من هرگز یک روستایی را ندیدم که نخواهد رای دهد.

who does not want a vote.

دورافتاده ترین جوامع، من هرگز یک روستایی را ندیدم که نخواهد رای دهد.

So we need to acknowledge

بنابر این باید اعتراف کنم

that despite the dubious statistics, despite the fact that

که علیرغم آمار مشکوک، علی رغم این حقیقت که

84 percent of people in Britain feel politics is broken,

۸۴ درصد از مردم بریتانیا احساس میکنند که سیاست شکسته است ،

despite the fact that when I was in Iraq, we did an opinion poll

و علی رغم اینکه هنگامی که من درسال ۲۰۰۳ درعراق بودم،

in 2003 and asked people what political systems they preferred,

ما یک نظر سنجی انجام دادیم و پرسیدیم که چه نوع سیستم سیاسی را ترجیح می‌دهند،

and the answer came back that

و پاسخی که بدست آمد این بود

seven percent wanted the United States,

که هفت درصد ایالات متحده را می‌خواستند،

five percent wanted France,

پنج درصد فرانسه را می‌خواستند،

three percent wanted Britain,

سه درصد انگلستان را می‌خواستند،

and nearly 40 percent wanted Dubai, which is, after all,

و نزدیک ۴۰ درصد دُبی که به هیچ وجه دولتی دموکراتی نیست

not a democratic state at all but a relatively prosperous

ولی سلطنتی کوچکی‌ست و نسبتا ثروتمند است را می خواستند

minor monarchy, democracy is a thing of value

دموکراسی چیز با ارزشی‌ست که ما باید برای ان مبارزه کنیم.

for which we should be fighting. But in order to do so

اما برای انجام این ما باید از استدلال های ابزاری دوری کنیم.

we need to get away from instrumental arguments.

اما برای انجام این ما باید از استدلال های ابزاری دوری کنیم.

We need to get away from saying democracy matters

ما باید از گفتن اینکه دموکراسی مهم است چونکه چیزهای دیگری را به ارمغان می آورد دوری کنیم.

because of the other things it brings.

ما باید از گفتن اینکه دموکراسی مهم است چونکه چیزهای دیگری را به ارمغان می آورد دوری کنیم.

We need to get away from feeling, in the same way,

به همان شیوه ما باید از احساس اینکه حقوق بشر مهم است چرا که چیزهای دیگری به ارمغان می آورد،

human rights matters because of the other things it brings,

به همان شیوه ما باید از احساس اینکه حقوق بشر مهم است چرا که چیزهای دیگری به ارمغان می آورد،

or women's rights matters for the other things it brings.

و یا مسائل حقوق زنان مهم است برای چیزهای دیگری که همراه می‌آورد، دوری کنیم.

Why should we get away from those arguments?

چرا باید از این بحث ها دوری کنیم؟

Because they're very dangerous. If we set about saying,

زیرا اینها بسیار خطرناکند. برای مثال اگر ما بگوئیم که

for example, torture is wrong because it doesn't extract

شکنجه اشتباه است چونکه این اطلاعات خوبی را نمی‌دهد،

good information, or we say, you need women's rights

و یا بگوئیم شما نیاز به رعایت حقوق زنان دارید

because it stimulates economic growth by doubling the size of the work force,

زیرا با دو برابر شدن نیروی کار رشد اقتصادی تهییج میشود،

you leave yourself open to the position where

و خودتان را برای موقعیتی قرار دهید که

the government of North Korea can turn around and say,

که در آن دولت کره شمالی می تواند برگردد و بگوید،

"Well actually, we're having a lot of success extracting

"خُب در واقع، ما موفقیت زیادی در بیرون کشیدن اطلاعات خوب با شکنجه داریم،"

good information with our torture at the moment,"

"خُب در واقع، ما موفقیت زیادی در بیرون کشیدن اطلاعات خوب با شکنجه داریم،"

or the government of Saudi Arabia to say, "Well,

و یا عربستان سعودی بگوید، "خُب اقتصاد ما رشد کرده بسیار خوب، بسیار متشکریم،

our economic growth's okay, thank you very much,

و یا عربستان سعودی بگوید، "خُب اقتصاد ما رشد کرده بسیار خوب، بسیار متشکریم،

considerably better than yours,

خیلی قابل توجه‌تر ازرشد اقتصاد شما،

so maybe we don't need to go ahead with this program on women's rights."

پس ممکنه ما نیازی به برنامه های حقوق زنان نداشته باشیم.‌"

The point about democracy is not instrumental.

موضوع بر سردموکراسی ابزاری نیست.

It's not about the things that it brings.

این درمورد چیزهایی که دموکراسی به همراه می آورد نیست.

The point about democracy is not that it delivers

موضوع درباره دموکراسی این نیست که

legitimate, effective, prosperous rule of law.

دموکراسی حکومتی مشروع، موثر، قانون مدارایجاد کند.

It's not that it guarantees peace with itself or with its neighbors.

دموکراسی به هیچ وجه تضمین کننده صلح برای خودش یا همسایگانش نیست.

The point about democracy is intrinsic.

نکته در دموکراسی ذاتی و حقیقی‌ست.

Democracy matters because it reflects an idea of equality

دموکراسی مهم است چونکه این منعکس کننده ایده‌ی برابری‌

and an idea of liberty. It reflects an idea of dignity,

و آزادی ست. این منعکس کننده ایده‌ی شان منزلت بشر است،

the dignity of the individual, the idea that each individual

شان و منزلت هر فرد، ایده‌ی اینکه هر فرد باید رای برابرو بیان برابر در تشکیل و ایجاد دولت خود داشته باشد.

should have an equal vote, an equal say,

شان و منزلت هر فرد، ایده‌ی اینکه هر فرد باید رای برابرو بیان برابر در تشکیل و ایجاد دولت خود داشته باشد.

in the formation of their government.

شان و منزلت هر فرد، ایده‌ی اینکه هر فرد باید رای برابرو بیان برابر در تشکیل و ایجاد دولت خود داشته باشد.

But if we're really to make democracy vigorous again,

اما اگر ما دموکراسی بسیار قدرتمندی را دوباره ایجاد کنیم،

if we're ready to revivify it, we need to get involved

و اگر آماده باشیم تا به آن نیروی تازه‌ای بدهیم، نیازمندیم که در پروژه جدیدی از شهروندان و سیاستمداران درگیر شویم.

in a new project of the citizens and the politicians.

و اگر آماده باشیم تا به آن نیروی تازه‌ای بدهیم، نیازمندیم که در پروژه جدیدی از شهروندان و سیاستمداران درگیر شویم.

Democracy is not simply a question of structures.

دموکراسی سوال ساده‌ای در مورد ساختار یک جامعه نیست.

It is a state of mind. It is an activity.

این اندیشه و تفکر است. این یک تعامل است.

And part of that activity is honesty.

و بخشی از این تعامل راستگویی و صداقت است.

After I speak to you today, I'm going on a radio program

بعد از سخنرانی که برای شما دارم، من به رادیو برای برنامه‌ای

called "Any Questions," and the thing you will have noticed

به نام ‌‌"هر سوالی" میروم و در این نوع برنامه‌ها چیزی که در مورد سیاست

about politicians on these kinds of radio programs

متوجه خواهید شد، اینه که آنها هرگز و هرگز

is that they never, ever say that they don't know the answer

نمی‌گویند که ما پاسخ این سوال را نمی دانیم.

to a question. It doesn't matter what it is.

مهم نیست که این چه سوالی‌ست.

If you ask about child tax credits, the future of the penguins

اگر شما درمورد اعتبارات مالیاتی کودکان سوال کنید، و یا در مورد آینده پنگون‌های

in the south Antarctic, asked to hold forth on whether or not

قطب جنوب، و یا اینکه شما مطرح کنید که آیا توسعه و گسترش جونگ‌کینک در

the developments in Chongqing contribute

قطب جنوب، و یا اینکه شما مطرح کنید که آیا توسعه و گسترش جونگ‌کینک در

to sustainable development in carbon capture,

در توسعه پایدار در جذب کاربن مشارکت میکند و یا نه،

and we will have an answer for you.

و ما پاسخی برای شما خواهیم داشت.

We need to stop that, to stop pretending to be

ما نیاز داریم که این کار را متوقف کنیم، تظاهر به عالم مطلق بودن را متوقف کنیم.

omniscient beings.

ما نیاز داریم که این کار را متوقف کنیم، تظاهر به عالم مطلق بودن را متوقف کنیم.

Politicians also need to learn, occasionally, to say that

گاهی اوقات سیاستمداران نیز نیاز دارند که یادبگیرند که بگویند ما نمیتوانیم این چیز بخصوص را که رای‌دهندگان می‌خواهند را برآورده کنیم،

certain things that voters want, certain things that voters

گاهی اوقات سیاستمداران نیز نیاز دارند که یادبگیرند که بگویند ما نمیتوانیم این چیز بخصوص را که رای‌دهندگان می‌خواهند را برآورده کنیم،

have been promised, may be things

بگویند که این چیز بخصوصی را که ما به رای‌دهندگان وعده داده بودیم را نمی‌توانیم برآورد کنیم.

that we cannot deliver

بگویند که این چیز بخصوصی را که ما به رای‌دهندگان وعده داده بودیم را نمی‌توانیم برآورد کنیم.

or perhaps that we feel we should not deliver.

و یا اینکه بگویند که ما احساس میکنیم که نباید این را انجام دهیم.

And the second thing we should do is understand

دومین چیزی را که باید درک کنیم

the genius of our societies.

نبوغ جوامع‌مان است.

Our societies have never been so educated, have never

جوامع ما هرگزبا این اندازه تحصیل کرده نبودند

been so energized, have never been so healthy,

هرگز با این اندازه پرانرژی نبودند، هرگز به این اندازه سالم نبودند،

have never known so much, cared so much,

هرگز به این اندازه نمیداستند، و هرگزبه این اندازه توجه نمی‌کردند

or wanted to do so much, and it is a genius of the local.

و هرگز به این اندازه نمی‌خواستند که کاری انجام دهند، و این یک نبوغ محلی‌ست.

One of the reasons why we're moving away

و یکی از دلایل اینکه ما از سرسراهای مجلل مثل این که ما الان در آن ایستاده ایم دوری می‌کنیم،

from banqueting halls such as the one in which we stand,

و یکی از دلایل اینکه ما از سرسراهای مجلل مثل این که ما الان در آن ایستاده ایم دوری می‌کنیم،

banqueting halls with extraordinary images on the ceiling

سرسراهای مجلل با تصاویر فوق العاده از پادشاهان بر تخت نشسته،

of kings enthroned,

سرسراهای مجلل با تصاویر فوق العاده از پادشاهان بر تخت نشسته،

the entire drama played out here on this space,

و همه آن نمایش غم‌انگیز خارج از این فضا انجام شد،

where the King of England had his head lopped off,

جایی که پادشاه انگلستان سرش بر زمین یافت،

why we've moved from spaces like this, thrones like that,

ما باید از فضاهایی مثل این خارج شویم، مکانهایی سریر و پادشاهی،

towards the town hall, is we're moving more and more

و به طرف اجتماعات مردمی برویم، و بیشتر و بیشتر به طرف شهرداری‌ها برویم

towards the energies of our people, and we need to tap that.

و ما نیاز داریم که در میان مردم جریان داشته باشیم.

That can mean different things in different countries.

این معنی متفاوتی در کشورهای مختلف دارد.

In Britain, it could mean looking to the French,

در بریتانیا، به معنی اینکه به فرانسوی ها نگاه کنیم

learning from the French,

از فرانسه یادبگیریم،

getting directly elected mayors in place

و مستقیما شهرداران منطقه را دریک سیستم مشارکت فرانسوی انتخاب کنیم.

in a French commune system.

و مستقیما شهرداران منطقه را دریک سیستم مشارکت فرانسوی انتخاب کنیم.

In Afghanistan, it could have meant instead of concentrating

در افغانستان، این می‌تونه به معنی این باشه که به جای توجه

on the big presidential and parliamentary elections,

به انتخابات بزرگ ریاست جمهوری و مجلس،

we should have done what was in the Afghan constitution

ما باید آنچه از اول در قانون اساسی افغانستان بوده است

from the very beginning, which is to get direct local elections going

که همان انتخابات مستقیم محلی در سطح منطقه

at a district level and elect people's provincial governors.

و انتخاب فرمانداران استانی مردم است، را انجام می‌دادیم.

But for any of these things to work,

اما برای اینکه هریک از اینها کار کنه،

the honesty in language, the local democracy,

صداقت گفتار، دموکراسی محلی،

it's not just a question of what politicians do.

فقط این یک سوال از آنچه که سیاستمداران انجام می‌دهند نیست.

It's a question of what the citizens do.

این سوالی‌ست از آنچه که شهروندان انجام می‌دهند است.

For politicians to be honest, the public needs to allow them to be honest,

برای سیاستمداران که باید راستگو و صادق باشند، جامعه باید به آنها اجازه دهد که راستگو و صادق باشند،

and the media, which mediates between the politicians

و رسانه ها، که واسطه بین سیاستمداران و مردم هستند

and the public, needs to allow those politicians to be honest.

ایجاب میکنند که سیاستمداران صداق و راستگو باشند.

If local democracy is to flourish, it is about the active

اگر دموکراسی محلی شکفته شود این یعنی تعامل و درگیری آگاهانه هر یک از شهروندان است.

and informed engagement of every citizen.

اگر دموکراسی محلی شکفته شود این یعنی تعامل و درگیری آگاهانه هر یک از شهروندان است.

In other words, if democracy is to be rebuilt,

به بیان دیگر،اگر دموکراسی قرارباشد که بازسازی شود،

is to become again vigorous and vibrant,

و قدرتمند و پر جنب و جوش باشد،

it is necessary not just for the public

نه تنها لازم است که مردم یادبگیرند که به سیاستمدارانشان اعتماد کنند،

to learn to trust their politicians,

نه تنها لازم است که مردم یادبگیرند که به سیاستمدارانشان اعتماد کنند،

but for the politicians to learn to trust the public.

بلکه سیاستمداران هم باید یاد بگیرند که به مردم اعتماد کنند.

Thank you very much indeed. (Applause)

از شما بسیار سپاسگزارم.( تشویق تماشاگران)