Melinda French Gates: What nonprofits can learn from Coca-Cola

ملیندا فرنچ گیتس:سازمان های غیر انتفاعی چه چیزی میتوانند از کوکاکولا بیاموزند

Translator: Nasim Moallemi Reviewer: Sepideh Sekehchi

One of my favorite parts

یکی از بخش های مورد علاقه من

of my job at the Gates Foundation

در شغلم در موسسه خیریه گیتس،

is that I get to travel to the developing world,

مسافرت به کشورهای در حال توسعه است،

and I do that quite regularly.

که من این کار را مرتبا انجام می دهم.

And when I meet the mothers

وقتی که مادرها را در بسیاری از این

in so many of these remote places,

نقاط دور افتاده ملاقات می کنم،

I'm really struck by the things

واقعا از دیدن چیزهای مشترکی که داریم

that we have in common.

تحت تاثیر قرار می گیرم.

They want what we want for our children

آنها همان چیزهایی را برای بچه هایشان می خواهند که ما می خواهیم،

and that is for their children to grow up successful,

که بچه هایشان با موفقیت بزرگ شوند،

to be healthy, and to have a successful life.

سالم باشند و زندگی موفقی داشته باشند.

But I also see lots of poverty,

اما من فقر هم زیاد می بینم،

and it's quite jarring,

و واقعا تکان دهنده است،

both in the scale and the scope of it.

هم به خاطر عمقش و هم به خاطر وسعتش.

My first trip in India, I was in a person's home

در اولین سفرم به "هند" ، من در خانه شخصی بودم که

where they had dirt floors, no running water,

کف خانه خاکی بود. آب لوله کشی نداشتند،

no electricity,

برق نداشتند،

and that's really what I see all over the world.

و این چیزی است که من همه جای دنیا می بینم.

So in short, I'm startled by all the things

بطور خلاصه، من از همه چیزهایی

that they don't have.

که آنها ندارند، وحشت زده می شوم.

But I am surprised by one thing that they do have:

اما از یک چیزی که دارند، شگفت زده هستم:

Coca-Cola.

"کوکا کولا".

Coke is everywhere.

"کوکا کولا" همه جا هست.

In fact, when I travel to the developing world,

در حقیقت، وقتی به کشورهای در حال توسعه مسافرت می کنم،

Coke feels ubiquitous.

حضور "کوکا کولا" همه جا احساس می شود.

And so when I come back from these trips,

و وقتی که من از این سفرها برمی گردم،

and I'm thinking about development,

و در مورد توسعه فکر می کنم،

and I'm flying home and I'm thinking,

سوار هواپیما برمی گردم خانه، و فکر می کنم،

"We're trying to deliver condoms to people or vaccinations,"

" ما سعی می کنیم که کاندوم و واکسن رو به دست مردم برسانیم،"

you know, Coke's success kind of stops and makes you wonder:

می دانید، موفقیت "کوکاکولا" شما را متوقف می کند و باعث می شود فکر کنید:

how is it that they can get Coke

چطور است که آنها می توانند "کوکاکولا" را

to these far-flung places?

به این نقاط دورافتاده برسانند؟

If they can do that,

اگر آنها می توانند این کار بکنند،

why can't governments and NGOs do the same thing?

چرا دولتها و "ان.جی.او."ها نتوانند همان کار را بکنند؟

And I'm not the first person to ask this question.

و من اولین کسی نیستم که این سوال را می پرسم.

But I think, as a community,

اما من فکر می کنم، به عنوان یک جامعه،

we still have a lot to learn.

ما هنوز خیلی چیزها باید یاد بگیریم.

It's staggering, if you think about Coca-Cola.

اگر در مورد "کوکاکولا" فکر کنید، می بینید شگفت انگیز است.

They sell 1.5 billion servings

آنها هر روز به اندازه 1.5 بیلیون

every single day.

قوطی تک نفره فروش دارند.

That's like every man, woman and child on the planet

مثل این است که هر مرد، زن و بچه ای روی کره زمین

having a serving of Coke every week.

هر هفته یک کوک بنوشد.

So why does this matter?

خوب چرا این مهم است؟

Well, if we're going to speed up the progress

اگر ما می خواهیم به این پیشرفت سرعت ببخشیم

and go even faster

و حتی براساس اهداف سازمان ملل متحد برای هزاره جديد

on the set of Millennium Development Goals that we're set as a world,

که به عنوان یک جهان داریم، سریعتر پیش برویم،

we need to learn from the innovators,

باید از آدمهای خلاق یاد بگیریم،

and those innovators

و این آدم های نو آور

come from every single sector.

در هر شاخه ای از اقتصاد وجود دارند.

I feel that, if we can understand

من احساس می کنم، که اگر ما بتوانیم بفهمیم که

what makes something like Coca-Cola ubiquitous,

چه چیزی "کوکاکولا" را فراگیر کرده است،

we can apply those lessons then for the public good.

می توانیم آن درسها را برای کالاهای عمومی به کار ببریم.

Coke's success is relevant,

موفقیت "کوکاکولا" به ما مربوط است،

because if we can analyze it, learn from it,

چون اگر آن را آنالیز کنیم، از آن یاد بگیریم،

then we can save lives.

می توانیم زندگی مردم را نجات بدهیم.

So that's why I took a bit of time to study Coke.

پس به خاطر این است که من کمی وقت صرف مطالعه "کوکاکولا" کردم.

And I think there are really three things

و من فکر می کنم سه چیز هست که

we can take away from Coca-Cola.

می توانیم از "کوکاکولا" یاد بگیریم.

They take real-time data

آنها هر لحظه داده می گیرند

and immediately feed it back into the product.

و بلافاصله آن را روی محصولشان بازخور می دهند.

They tap into local entrepreneurial talent,

آنها از توانایی کارآفرینی محلی بهره برداری می کنند،

and they do incredible marketing.

و بازاریابی خارق العاده ای انجام می دهند.

So let's start with the data.

پس بگذارید با داده شروع کنیم.

Now Coke has a very clear bottom line --

"کوکاکولا" یک خط مشی کاملا شفاف دارد

they report to a set of shareholders, they have to turn a profit.

آنها به سهامداران گزارش می دهند. آنها باید سود بدهند.

So they take the data,

درنتیجه آنها داده دریافت می کنند،

and they use it to measure progress.

و از آن برای سنجش پیشرفت استفاده می کنند.

They have this very continuous feedback loop.

آنها این بازخور را پیوسته در چرخش دارند.

They learn something, they put it back into the product,

زمانی که چیزی فهمیدن، روی محصول اعمال می کنند.

they put it back into the market.

آن را روی بازار اعمال می کنند.

They have a whole team called "Knowledge and Insight."

آنها تیمی دارند به نام: "دانش و بصیرت"

It's a lot like other consumer companies.

این بسیار شبیه به سایر شرکت های کالاهای مصرفی است.

So if you're running Namibia for Coca-Cola,

پس اگر شما کوکاکولا را در نامیبیا (در جنوب غربی آفریقا) می گردانید،

and you have a 107 constituencies,

و 107 حوزه دارید،

you know where every can versus bottle

شما نسبت دقیق فروش قوطی به بطری

of Sprite, Fanta or Coke was sold,

"اسپریت" ، "فانتا" یا "کوک" را در هرجایی می دانید،

whether it was a corner store,

فرقی ندارد که یک مغازه محلی باشد،

a supermarket or a pushcart.

یا یک سوپرمارکت یا یک گاری دستی.

So if sales start to drop,

پس اگر فروش شروع به کم شدن کند،

then the person can identify the problem

شخص می تواند مشکل را پیدا کند

and address the issue.

و با آن مقابله کند.

Let's contrast that for a minute to development.

بیایید یک دقیقه آن را با توسعه مقایسه کنیم.

In development, the evaluation comes

برای توسعه، ارزیابی در

at the very end of the project.

آخرین قسمت پروژه انجام می شود.

I've sat in a lot of those meetings,

من در بسیاری از آن جلسه ها شرکت داشته ام.

and by then,

و این زمان،

it is way too late to use the data.

برای بررسی اطلاعات بسیار دیر شده است.

I had somebody from an NGO

یک بار، در یک ان. جی. او. ، یک نفر این را برای من

once describe it to me as bowling in the dark.

به بولینگ در تاریکی تشبیه کرد.

They said, "You roll the ball, you hear some pins go down.

آنها گفتند، "توپ را می غلتانید، صدای افتادن مهره ها را می شنوید.

It's dark, you can't see which one goes down until the lights come on,

تاریک است و شما نمی دانید کدام ها افتاده اند تا وقتی که چراغ ها روشن شوند،

and then you an see your impact."

و حالا شما می توانید نتیجه را ببینید."

Real-time data

پس دادۀ لحظه به لحظه

turns on the lights.

چراغ ها را روشن می کند.

So what's the second thing that Coke's good at?

دومین چیزی که "کوکاکولا" در آن خوب عمل می کند چیست؟

They're good at tapping into

آنها در بهره برداری کردن از

that local entrepreneurial talent.

توانایی کارآفرینی محلی موفق هستند.

Coke's been in Africa since 1928,

"کوکاکولا" از 1982 در "آفریقا" حضور داشته است،

but most of the time they couldn't reach the distant markets,

اما بیشتر وقتها آنها به بازارهای دور دسترسی نداشته اند،

because they had a system that was a lot like in the developed world,

چون سیستمی شبیه به سیستم شان در کشورهای توسعه یافته، داشتند،

which was a large truck rolling down the street.

که یک کامیون بزرگ درخیابان بچرخد.

And in Africa, the remote places,

و در "آفریقا" ، در نقاط دور افتاده،

it's hard to find a good road.

یافتن یک جاده خوب سخت است.

But Coke noticed something --

اما "کوکاکولا" متوجه چیزی شد.

they noticed that local people were taking the product, buying it in bulk

آنها متوجه شدند که بومی ها محصول را بصورت عمده می خرند و

and then reselling it in these hard-to-reach places.

سپس در این نقاط دور افتاده می فروشند.

And so they took a bit of time to learn about that.

و آنها کمی وقت گذاشتند و در مورد آن تحقیق کردند.

And they decided in 1990

و در 1990 تصمیم گرفتند که

that they wanted to start training the local entrepreneurs,

می خواهند شروع به آموزش کارآفرینهای محلی بکنند،

giving them small loans.

و به آنها وامهای کوچک بدهند.

They set them up as what they called micro-distribution centers,

آنها برایشان محل هایی به نام "مراکز توزیع خُرد" تاسیس می کنند.

and those local entrepreneurs then hire sales people,

و آن شرکت های محلی بعداً فروشنده ها را استخدام می کنند،

who go out with bicycles and pushcarts and wheelbarrows

کسانی که با دوچرخه و گاری دستی و فرغون می روند

to sell the product.

تا محصولات را بفروشند.

There are now some 3,000 of these centers

اکنون درحدود 3000 تا از این مراکز در "آفریقا" هستند که

employing about 15,000 people in Africa.

در حدود 15000 نفر را در استخدام دارند.

In Tanzania and Uganda,

در "تانزانیا" و "اوگاندا" ،

they represent 90 percent

آنها در حدود 90 درصد از

of Coke's sales.

از فروش "کوکاکولا" را در دست دارند.

Let's look at the development side.

بیایید نگاهی به توسعه بیندازیم.

What is it that governments and NGOs

دولت ها و ان.جی.او.ها چه چیزی می توانند

can learn from Coke?

از "کوکاکولا" یاد بگیرند؟

Governments and NGOs

دولت ها و ان.جی.او.ها هم باید از

need to tap into that local entrepreneurial talent as well,

این توانایی کارآفرینی محلی نهایت استفاده را ببرند،

because the locals know how to reach

برای اینکه بومی ها می دانند که چطور به

the very hard-to-serve places, their neighbors,

مکانهای غیر قابل دسترس، همسایگانشان،

and they know what motivates them to make change.

و می دانند که چه چیزی به آنها انگیزه می دهد تا تغییر کنند.

I think a great example of this

فکر می کنم یک مثال عالی از این

is Ethiopia's new health extension program.

برنامه جدید توسعه سلامت "اتیوپی" است.

The government noticed in Ethiopia

دولت متوجه شده است که در "اتیوپی"

that many of the people were so far away from a health clinic,

افراد زیادی از کلینیکها بسیار دورند،

they were over a day's travel away from a health clinic.

آنها در حدود بیش از یک روز با نزدیک ترین کلینیک فاصله دارند.

So if you're in an emergency situation -- or if you're a mom about to deliver a baby --

درنتیجه اگر شما در وضعیت اورژانسی، یا مادری در حال زایمان باشید،

forget it, to get to the health care center.

فکر رسیدن به کلینیک را فراموش می کنید.

They decided that wasn't good enough,

آنها تصمیم گرفتن که این کافی نیست،

so they went to India and studied the Indian state of Kerala

برای همین آنها به "هند" رفتند و استان "کرالا"ی هند را مطالعه کردند

that also had a system like this,

که سیستمی مثل سیستم آنها داشت،

and they adapted it for Ethiopia.

و آن را با "اتیوپی" تطبیق دادند.

And in 2003, the government of Ethiopia

و در 2003، دولت "اتیوپی"

started this new system in their own country.

این سیستم جدید را در کشور خودشان شروع کردند.

They trained 35,000 health extension workers

آنها 35000 کارمند توسعه سلامت را آموزش دادند

to deliver care directly to the people.

تا مراقبتهای سلامت را مستقیما به مردم برسانند.

In just five years,

فقط در مدت 5 سال،

their ratio went from one worker for every 30,000 people

نرخ آنها از یک کارمند برای هر 30000 نفر

to one worker for every 2,500 people.

به یک کارمند برای هر 2500 نفر رسید.

Now, think about

اکنون، فکر کنید که این چگونه

how this can change people's lives.

می تواند زندگی مردم را تغییر دهد.

Health extension workers can help with so many things,

کارمندان توسعه سلامت می توانند در موارد بسیاری کمک کنند،

whether it's family planning, prenatal care,

چه تنظیم خانواده، مراقبتهای پیش از زایمان،

immunizations for the children,

واکسیناسیون و ایمن سازی کودکان باشد،

or advising the woman to get to the facility on time

چه توصیه به زنان باردار برای گرفتن مراقبتهای به موقع

for an on-time delivery.

برای زایمان به موقع.

That is having real impact

این در کشوری مانند "اتیوپی"

in a country like Ethiopia,

واقعا موثر است،

and it's why you see their child mortality numbers

وبه این دلیل نرخ مرگ و میر کودکان

coming down 25 percent

از سال 2000 تا 2008

from 2000 to 2008.

25 درصد کاهش یافته است.

In Ethiopia, there are hundreds of thousands of children living

در "اتیوپی" ، صدها هزار کودک بخاطر

because of this health extension worker program.

برنامه کارمندان توسعه سلامت، زنده هستند.

So what's the next step for Ethiopia?

پس قدم بعدی برای "اتیوپی" چیست؟

Well, they're already starting talk about this.

خوب، آنها شروع به صحبت درباره ی این کرده اند.

They're starting to talk about, "How do you have the health community workers

آنها شروع کرده اند به بحث در مورد این که "چه کنیم تا کارمندان توسعه سلامت

generate their own ideas?

ایده های خودشان را مطرح کنند؟"

How do you incent them based on the impact that they're getting

چه طور به آنها بر اساس نتیجه ای که در

out in those remote villages?"

روستاهای دورافتاده گرفته اند، دلگرمی می دهید؟

That's how you tap into local entrepreneurial talent

اینطوری می توان از توانایی کارآفرینی محلی استفاده کرد

and you unlock people's potential.

و نیروی بالقوه مردم را آزاد کرد.

The third component of Coke's success

سومین عامل موفقیت "کوکاکولا"

is marketing.

بازاریابی است.

Ultimately, Coke's success

در آخر، موفقیت "کوکاکولا"

depends on one crucial fact

بستگی به یک واقعیت تعیین کننده دارد،

and that is that people want

و واقعیت این است که مردم

a Coca-Cola.

نوشابه "کوکاکولا" می خواهند.

Now the reason these micro-entrepreneurs

اکنون دلیلی که این کارآفرینهای خُرد

can sell or make a profit

می توانند فروش داشته باشند و سود بکنند

is they have to sell every single bottle in their pushcart or their wheelbarrow.

این است که آنها باید تک تک بطری های درون گاری یا فرغونشان را بفروشند.

So, they rely on Coca-Cola

پس آنها به بازاریابی برای "کوکاکولا"

in terms of its marketing,

متکی هستند.

and what's the secret to their marketing?

و رمز بازایابی آنها چیست؟

Well, it's aspirational.

خوب، این است که بر اساس آرمان است

It is associated that product

محصول را با آن نوع زندگی

with a kind of life that people want to live.

که مردم می خواهند، پیوند می دهد.

So even though it's a global company,

پس هرچند که این یک کمپانی جهانی است

they take a very local approach.

آنها یک نگرش کاملا بومی دارند.

Coke's global campaign slogan

شعار جهانی شرکت "کوکاکولا"

is "Open Happiness."

"خوشبختی همگانی" است

But they localize it.

اما آنها آن را بومی ساخته اند.

And they don't just guess what makes people happy;

و فقط حدس نمی زنند که چی مردم را خوشحال می کند،

they go to places like Latin America

آنها به مکانهایی مثل "آمریکای لاتین" می روند،

and they realize that happiness there

و متوجه می شوند که خوشبختی در آنجا

is associated with family life.

به زندگی خانوادگی ربط دارد.

And in South Africa,

و در "آفریقای جنوبی"

they associate happiness

خوشبختی به

with seriti or community respect.

احترام اجتماعی ربط دارد.

Now, that played itself out in the World Cup campaign.

این امر خودش را در جام جهانی نشان داد.

Let's listen to this song that Coke created for it,

بیایید به این آوازی که "کوکاکولا" برای جام جهانی تولید کرده، گوش کنیم،

"Wavin' Flag" by a Somali hip hop artist.

"پرچم افراشته" با صدای یک هنرمند هیپ هاپ سومالیایی

(Video) K'Naan: ♫ Oh oh oh oh oh o-oh ♫

( ویدئو) "ک نان": ♫ او او....... ♫

♫ Oh oh oh oh oh oh oh oh oh oh ♫

♫ او او.......♫

♫ Oh oh oh oh oh o-oh ♫

♫ او او....... ♫

♫ Oh oh oh oh oh oh oh oh o-oh ♫

♫ او او....... ♫

♫Give you freedom, give you fire♫

♫ آزادی بخش، شورانگیز ♫

♫ Give you reason, take you higher ♫

♫ معنی بخش، سرمست کننده ♫

♫ See the champions take the field now ♫

♫ قهرمانان را ببین که آغاز کرده اند ♫

♫ You define us, make us feel proud ♫

♫ تو به ما معنی میدهی، احساس غرور می دهی ♫

♫ In the streets our heads are lifted ♫

♫ در خیابان سربلند هستیم ♫

♫ As we lose our inhibition ♫

♫ همچنانکه که ناراحتی مان از بین می رود ♫

♫ Celebration, it's around us ♫

♫ جشن ما را حلقه کرده است ♫

♫ Every nation, all around us ♫

♫ همه ملتها ما را حلقه کرده اند ♫

Melinda French Gates: It feels pretty good, right?

این حس خوبی می دهد، درسته؟

Well, they didn't stop there --

خوب، آنها در همین جا متوقف نمی شوند.

they localized it into 18 different languages.

آنها این را به 18 زبان مختلف، بومی کرده اند.

And it went number one on the pop chart

و در جدول پاپ در 17 کشور

in 17 countries.

شماره یک شده است.

It reminds me of a song that I remember from my childhood,

این مرا به یاد آهنگی در بچگی ام می اندازد،

"I'd Like to Teach the World to Sing,"

"من میل دارم به جهان آواز را بیاموزم"

that also went number one on the pop charts.

که همچنین شماره یک در جدول پاپ شد.

Both songs have something in common:

هر دو آواز یک چیز مشترک دارند:

that same appeal

یک تقاضای مشترک

of celebration and unity.

برای جشن و اتحاد.

So how does health and development market?

پس سلامت و توسعه، چگونه بازاریابی می شوند؟

Well, it's based on avoidance,

خوب، این برپایه پرهیز است،

not aspirations.

نه برپایه آرمان و آرزو.

I'm sure you've heard some of these messages.

من مطمئن هستم که شما تعدادی از این پیام ها را شنیده اید.

"Use a condom, don't get AIDS."

"کاندوم استفاده کنید، ایدز نگیرید"

"Wash you hands, you might not get diarrhea."

" دستهایتان را بشویید، اسهال نگیرید"

It doesn't sound anything like "Wavin' Flag" to me.

اینها چیزی مانند "پرچم افراشته" به نظر نمی رسند.

And I think we make a fundamental mistake --

و من فکر می کنم که ما یک اشتباه اساسی می کنیم.

we make an assumption,

ما از قبل فرض می کنیم،

that we think that, if people need something,

ما فکرمی کنیم که اگر مردم به چیزی احتیاج دارند، ...

we don't have to make them want that.

ما مجبور نیستیم که کاری کنیم که آنها آن را بخواهند.

And I think that's a mistake.

و من فکر می کنم که این یک اشتباه است.

And there's some indications around the world that this is starting to change.

و نشانه هایی در دنیا وجود دارد که این شروع به تغییر کرده است.

One example is sanitation.

یک مثال بهداشت است

We know that a million and a half children

ما می دانیم که 1.5 میلیون بچه

die a year from diarrhea

در سال از اسهال می میرند و دلیل آن ...

and a lot of it is because of open defecation.

اجابت مزاج در محیط باز است.

But there's a solution: you build a toilet.

اما، راه حلی وجود دارد: شما یک توالت بسازید.

But what we're finding around the world, over and over again,

اما چیزی که ما،همه جای دنیا مرتب می بینیم،

is, if you build a toilet and you leave it there,

این است: اگر شما یک توالت بسازید و آنجا رها کنید،

it doesn't get used.

استفاده نخواهد شد.

People reuse it for a slab for their home.

مردم بعنوان مصالح در خانه هایشان از آن استفاده می کنند.

They sometimes store grain in it.

گاهی در آن غلات انبارمی کنند.

I've even seen it used for a chicken coop.

من دیده ام که از آن بعنوان مرغدانی استفاده کرده اند.

(Laughter)

(خنده حضار)

But what does marketing really entail

اما بازاریابی واقعا چه چیز را در پی دارد که

that would make a sanitation solution get a result in diarrhea?

که باعث بشود، یک راه حل بهداشتی برای اسهال جواب بدهد؟

Well, you work with the community.

خوب، شما با یک اجتماع کار می کنید

You start to talk to them about why open defecation

شما با آنها در مورد اجابت مزاج در محیط باز صحبت می کنید که ..

is something that shouldn't be done in the village,

چرا نباید این کار را در روستا انجام دهند،

and they agree to that.

و آنها موافقت می کنند.

But then you take the toilet and you position it

اما بعد باید توالت را به عنوان یک

as a modern, trendy convenience.

وسیله رفاهی شیک و مدرن قرار دهید.

One state in Northern India has gone so far

یک استان در شمال "هند" تا آنجا پیش رفت که

as to link toilets to courtship.

توالت با خواستگاری ربط پیدا کرد.

And it works -- look at these headlines.

و این جواب می دهد. به این سرتیترها نگاه کنید.

(Laughter)

(خنده حضار)

I'm not kidding.

شوخی نمی کنم.

Women are refusing to marry men without toilets.

زنها خواستگاران بدون توالت را قبول نمی کنند.

No loo, no "I do."

بدون مستراح، بدون " بله".

(Laughter)

(خنده حضار)

Now, it's not just a funny headline --

این سرتیتر فقط برای خنده نبود.

it's innovative. It's an innovative marketing campaign.

این خلاقانه است. این یک عملیات بازاریابی خلاقانه است.

But more importantly,

اما مهمتر اینکه،

it saves lives.

این زندگیها را نجات می دهد.

Take a look at this --

به این یک نگاهی بیاندازید

this is a room full of young men

این یک اتاق پر از مردان جوان است

and my husband, Bill.

و همسر من "بیل"

And can you guess what the young men are waiting for?

و می توانید حدس بزنید که این مردان جوان منتظر چه هستند؟

They're waiting to be circumcised.

آنها منتظر ختنه شدن هستند.

Can you you believe that?

می توانید این را باور کنید؟

We know that circumcision reduces HIV infection

ما می دانیم که ختنه شدن احتمال گرفتن ایدز را

by 60 percent in men.

تا 60 درصد در مردان کم می کند.

And when we first heard this result inside the Foundation,

و وقتیکه ما برای اولین بار این نتیجه را در موسسه شنیدیم،

I have to admit, Bill and I were scratching our heads a little bit

باید اعتراف کنم، من و "بیل" به فکر فرو رفتیم،

and we were saying, "But who's going to volunteer for this procedure?"

که "چه کسی برای این کار داوطلب خواهد شد؟"

But it turns out the men do,

اما معلوم شد مردان داوطلب می شوند،

because they're hearing from their girlfriends

برای اینکه آنها از دوست دخترهایشان می شنوند که

that they prefer it,

آنها این را ترجیح می دهند،

and the men also believe it improves their sex life.

و مردان همچنین فکر می کنند که زندگی جنسی بهتری خواهند داشت.

So if we can start to understand

پس اگر ما بتوانیم درک کنیم که

what people really want

مردم واقعا چه می خواهند

in health and development,

از نظر سلامت و توسعه،

we can change communities

می توانیم که جامعه ها را عوض کنیم

and we can change whole nations.

و می توانیم در همه ملتها تغییر ایجاد کنیم.

Well, why is all of this so important?

پس چرا همه اینها مهم است؟

So let's talk about what happens when this all comes together,

پس بیایید که ببینیم که چه پیش میاید وقتیکه همه اینها با هم انجام شود،

when you tie the three things together.

و وقتیکه شما این سه فاکتور را با هم داشته باشید.

And polio, I think, is one of the most powerful examples.

"فلج اطفال" یکی ار بهترین مثال ها است.

We've seen a 99 percent reduction in polio in 20 years.

در 20 سال گذشته درصد ابتلا به "فلج اطفال" 99 درصد کاهش یافته است.

So if you look back to 1988,

پس، اگر شما به 1998 برگردید،

there are about 350,000 cases of polio

35000 مورد "فلج اطفال" در سراسر جهان

on the planet that year.

در آن سال وجود داشته است.

In 2009, we're down to 1,600 cases.

در 2009 به 1600 مورد کاهش یافته است.

Well how did that happen?

خوب این چطور اتفاق افتاده است؟

Let's look at a country like India.

بیایید به کشوری مثل "هند" نگاهی بیندازیم.

They have over a billion people in this country,

آنها جمعیتی در حدود یک میلیارد دارند

but they have 35,000 local doctors

اما 35000 کارمند در کلینیک ها و پزشکان محلی دارند

who report paralysis,

تا فلج را گزارش دهند

and clinicians, a huge reporting system in chemists.

یک سیستم عظیم گزارش دهنده در داروسازی.

They have two and a half million vaccinators.

آنها 2.5 میلیون واکسینه کننده دارند.

But let me make the story a little bit more concrete for you.

اما بگذارید که مسئله را کمی برایتان ملموس تر کنم.

Let me tell you the story of Shriram,

بگذارید که داستان "شیرما" را برایتان تعریف کنم،

an 18 month boy in Bihar,

یک پسر 18 ماهه در "بیهار"،

a northern state in India.

یک استان شمالی در "هند".

This year on August 8th, he felt paralysis

امسال در 8 آگوست او دچار فلج شد.

and on the 13th, his parents took him to the doctor.

و در 13 آگوست والدینش او را به پزشک بردند.

On August 14th and 15th, they took a stool sample,

در 14 و 15 آگوست، آزمایش مدفوع انجام دادند

and by the 25th of August,

و در 25 آگوست

it was confirmed he had Type 1 polio.

فلج اطفال نوع 1 تشخیص داده شد

By August 30th, a genetic test was done,

در 30 آگوست، تست ژنتیک انجام شد

and we knew what strain of polio Shriram had.

و ما متوجه شدیم که "شریما" چه نوعی از فلج شلی را دارد.

Now it could have come from one of two places.

و این می توانست از یکی از دو این ناحیه آمده باشد.

It could have come from Nepal, just to the north, across the border,

می توانست از "نپال"، از شمال، از آنسوی مرز آمده باشد.

or from Jharkhand, a state just to the south.

یا از "جارخند"، یک استان مجاور در جنوب آمده باشد.

Luckily, the genetic testing proved

خوشبختانه، تست ژنتیک اثبات کرد که

that, in fact, this strand came north,

که این رشته DNA (ویروس فلج) از شمال آمده بود.

because, had it come from the south,

چون اگر از جنوب آمده بود،

it would have had a much wider impact in terms of transmission.

اثر بیشتری در سرایت می داشت.

So many more people would have been affected.

پس، تعداد افراد بیشتری مبتلا می شدند.

So what's the endgame?

و در آخر چه پیش میاید؟

Well on September 4th, there was a huge mop-up campaign,

در 4 سپتامبر، یک عملیات عظیم برای پاکسازی برگزار شد،

which is what you do in polio.

یعنی همان کاری که با فلج اطفال باید کرد.

They went out and where Shriram lives,

آنها به ناحیه ای که "شریما" زندگی می کند، رفتند

they vaccinated two million people.

و 2 میلیون نفر را واکسینه کردند.

So in less than a month,

بنابراین در کمتر از یک ماه،

we went from one case of paralysis

ما از یک مورد فلج به یک

to a targeted vaccination program.

برنامه واکسیناسیون هدفدار رسیدیم.

And I'm happy to say only one other person in that area got polio.

و من خوشحالم که فقط یک نفر دیگر در آن منطقه به فلج اطفال مبتلا شد.

That's how you keep

و به این ترتیب شما از یک

a huge outbreak from spreading,

شیوع کلان جلوگیری می کنید.

and it shows what can happen

و این نشان می دهد که چه اتفاقی می افتد

when local people have the data in their hands;

وقتیکه بومی ها به اطلاعات دسترسی پیدا می کنند.

they can save lives.

آنها می توانند زندگی افراد را نجات دهند.

Now one of the challenges in polio, still, is marketing,

اکنون یکی از چالش ها در فلج اطفال، همچنان، بازاریابی است.

but it might not be what you think.

اما آن چیزی که شما احتمالا به آن فکر می کنید، نیست.

It's not the marketing on the ground.

این بازاریابی یک بازاریابی معمولی نیست.

It's not telling the parents,

به والدین نمی گوید که

"If you see paralysis, take your child to the doctor

" اگر فلج اطفال دیدید، فرزند خود را به پزشک برسانید

or get your child vaccinated."

یا او را واکسینه کنید"

We have a problem with marketing in the donor community.

ما یک مشکل با مسئله بازاریابی در خیریه داریم.

The G8 nations have been incredibly generous on polio

ملتهای G8 در 20 سال اخیر در مسئله فلج اطفال

over the last 20 years,

واقعا بخشنده بودند،

but we're starting to have something called polio fatigue

اما ما اکنون با مسئله جدیدی به نام "خستگی از فلج اطفال" مواجه هستیم،

and that is that the donor nations

به این معنی که ملتهای اهدا کننده

aren't willing to fund polio any longer.

دیگر تمایلی به تامین بودجه برای فلج اطفال ندارند.

So by next summer, we're sighted to run out of money on polio.

درنتیجه، تا تابستان آینده بودجه ای برای فلج اطفال وجود نخواهد داشت.

So we are 99 percent

پس ما 99 درصد راه

of the way there on this goal

را برای رسیدن به هدف رفته ایم و

and we're about to run short of money.

به زودی کمبود بودجه خواهیم داشت.

And I think that if the marketing were more aspirational,

و من فکر می کنم که اگر آن بازاریابی انگیزه ایجاد می کرد،

if we could focus as a community

اگر ما می توانستیم به عنوان یک جامعه روی این مسئله تمرکز کنیم که

on how far we've come

ما به کجا رسیده ایم و

and how amazing it would be

و این چقدر شگفت انگیر خواهد بود،

to eradicate this disease,

که این بیماری را ریشه کن کنیم،

we could put polio fatigue

ما می توانستیم "خستگی از فلج اطفال"

and polio behind us.

و "فلج اطفال" را پشت سر گذاریم.

And if we could do that,

و اگر ما می توانستیم که اینکار را بکنیم،

we could stop vaccinating everybody, worldwide,

ما می توانستیم واکسینه کردن همه را

in all of our countries for polio.

برای فلج اطفال در همه کشورها متوقف کنیم.

And it would only be the second disease ever

و فلج اطفال دومین بیماری ریشه کن شده

wiped off the face of the planet.

از روی کره زمین می شد.

And we are so close.

و ما بسیار نزدیک هستیم.

And this victory is so possible.

و این پیروزی کاملا ممکن است.

So if Coke's marketers came to me

پس، اگر بازاریابهای "کوکاکولا" بیایند

and asked me to define happiness,

و از من بخواهند که خوشبختی را تعریف کنم،

I'd say my vision of happiness

می گویم، برداشت من از خوشبختی

is a mother holding healthy baby

مادری است که فرزند سالمش را

in her arms.

در آغوش دارد.

To me, that is deep happiness.

برای من این یک خوشبختی واقعی است.

And so if we can learn lessons from the innovators in every sector,

و درنتیجه اگر بتوانیم از افراد خلاق در هر بخشی، یاد بگیریم،

then in the future we make together,

آن موقع در آینده ای که با هم خواهیم ساخت،

that happiness

آن خوشبختی

can be just as ubiquitous

می تواند فراگیر باشد

as Coca-Cola.

به اندازۀ "کوکاکولا".

Thank you.

سپاسگذارم.

(Applause)

(تشویق حضار)