Becci Manson: (Re)touching lives through photos

بکی منسون: رنگ دادن (مجدد) به زندگی از طریق عکس‌ها

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Farnaz Saghafi Reviewer: soheila Jafari

Before March, 2011, I was a photographic retoucher

قبل از مارچ سال ۲۰۱۱، من یک روتوش گر عکس بودم،

based in New York City.

در عکاسی در نیویورک سیتی.

We're pale, gray creatures.

ما موجودات رنگ پریده و بی رنگ و رو هستیم.

We hide in dark, windowless rooms,

ما در تاریکی و اتاقهای بدون پنجره قایم می شویم،

and generally avoid sunlight.

و عموما" از روشنایی دوری می کنیم.

We make skinny models skinnier, perfect skin more perfect,

ما مدلهای لاغر را استخوانی تر و پوستهای عالی را فوق العاده تر،

and the impossible possible,

و غیر ممکن را ممکن می کنیم،

and we get criticized in the press all the time,

و همیشه در مطبوعات مورد انتقاد قرار می گیریم،

but some of us are actually talented artists

اما برخی از ما در واقع هنرمندانی با استعدادی با سالها تجربه هستیم

with years of experience

اما برخی از ما در واقع هنرمندانی با استعدادی با سالها تجربه هستیم

and a real appreciation for images and photography.

و تقدیری حقیقی برای تصاویر و عکاسی.

On March 11, 2011, I watched from home, as the rest

در ۱۱ مارچ ۲۰۱۱، من گزارش حوادث مصیبت بار ژاپن را

of the world did, as the tragic events unfolded in Japan.

از تلویزیون می دیدم، همانطور که همۀ دنیا آنرا می دیدند.

Soon after, an organization I volunteer with,

بلافاصله پس از آن، سازمانی که عضو داوطلبانش هستم،

All Hands Volunteers, were on the ground, within days,

بنام "همه دستان داوطلب" ، در عرض چند روز در آنجا مستقر شد،

working as part of the response efforts.

بعنوان بخشی از تلاشهای واکنشانه در آنجا فعالیت می کرد.

I, along with hundreds of other volunteers,

من بهمراه صدها داوطلب،

knew we couldn't just sit at home,

می دونستیم که نمی تونیم راحت در خانه بشینیم،

so I decided to join them for three weeks.

بنابراین تصمیم گرفتم که برای سه هفته به آنها بپیوندم.

On May the 13th, I made my way to the town of Ōfunato.

در ۱۳ ماه مِی، من به سمت روستای اُفاناتو براه افتادم.

It's a small fishing town in Iwate Prefecture,

اون یک روستای کوچک محل ماهیگیری در "ایواتا پریفکچر"

about 50,000 people,

با جمعیتی حدود ۵۰,۰۰۰ نفر .

one of the first that was hit by the wave.

یکی از اولین جاهایی که مورد اصابت موجها قرار گرفت.

The waters here have been recorded at reaching

ارتفاع موج به بیش از ۲۴ متر در اینجا تخمین زده شده،

over 24 meters in height,

ارتفاع موج به بیش از ۲۴ متر در اینجا تخمین زده شده،

and traveled over two miles inland.

و بیش از دو مایل در شهر پیش رفت.

As you can imagine, the town had been devastated.

همانطور که تصور می کنید، روستا ویران شده بود.

We pulled debris from canals and ditches.

ما آت و اشغالها را از داخل کانالها و جویها درآوردیم.

We cleaned schools. We de-mudded and gutted homes

مدارس را تمیز کردیم. گل و لای و خرابه ها را از خانه ها بیرون آورده

ready for renovation and rehabilitation.

و آنها را برای بازسازی و اسکان مجدد آماده کردیم.

We cleared tons and tons of stinking, rotting fish carcasses

ما یک عالم لاشه گندیده و فاسد ماهی را از محل کنسرو سازی محلی پاکسازی کردیم.

from the local fish processing plant.

ما یک عالم لاشه گندیده و فاسد ماهی را از محل کنسرو سازی محلی پاکسازی کردیم.

We got dirty, and we loved it.

ما کثیف می شدیم، و اونکار را دوست داشتیم.

For weeks, all the volunteers and locals alike

همه داوطلبان و افراد محلی برای هفته ها چیزهای مشابهی پیدا می کردند.

had been finding similar things.

همه داوطلبان و افراد محلی برای هفته ها چیزهای مشابهی پیدا می کردند.

They'd been finding photos and photo albums

آنها عکس، آلبوم های عکس، دوربین و کارتهای حافظه پیدا می کردند.

and cameras and SD cards.

آنها عکس، آلبوم های عکس، دوربین و کارتهای حافظه پیدا می کردند.

And everyone was doing the same.

و همه یک کار را می کردند.

They were collecting them up, and handing them in to

آنها را جمع کرده، و به مکانهای مختلفی در روستاهای متفاوت برای حفظ و نگهداری، تحویل می دادند.

various places around the different towns for safekeeping.

آنها را جمع کرده، و به مکانهای مختلفی در روستاهای متفاوت برای حفظ و نگهداری، تحویل می دادند.

Now, it wasn't until this point that I realized

و آنموقع بود که دریافتم

that these photos were such a huge part

این عکسها بخش بزرگ تلفات شخصی است که مردم دچارش بودند.

of the personal loss these people had felt.

این عکسها بخش بزرگ تلفات شخصی است که مردم دچارش بودند.

As they had run from the wave, and for their lives,

وقتی از ترس جانشان، از موجها فرار می کردند،

absolutely everything they had,

تمام آنچه داشتند،

everything had to be left behind.

همه چیز می بایست در پشت سرشان باقی می ماند.

At the end of my first week there, I found myself

در پایان اولین هفته ای که آنجا بودم،

helping out in an evacuation center in the town.

در مرکز انتقال در روستا مشغول کمک بودم.

I was helping clean the onsen, the communal onsen,

در تمیز کردن "آنسن" ( چشمه عمومی آب گرم در زبان ژاپنی)

the huge giant bathtubs.

وان های غول پیکر عظیم، کمک می کردم.

This happened to also be a place in the town where

اتفاقا" اون جایی بود که

the evacuation center was collecting the photos.

مرکز تخلیه و انتقال، عکسها را در آنجا جمع می کرد.

This is where people were handing them in,

این جایی است که مردم عکسها را تحویل می دادند،

and I was honored that day that they actually trusted me

و باعث افتخارم بود که آنها در واقع به من اعتماد داشته

to help them start hand-cleaning them.

تا در تمیز کردن دستی عکسها، به آنها کمک کنم.

Now, it was emotional and it was inspiring,

کار احساسی و شوق برانگیزی در اونوقت بود،

and I've always heard about thinking outside the box,

و من همیشه در مورد تفکرِ خلاق، شنیده بودم،

but it wasn't until I had actually gotten outside of my box

ولی این موضوع وقتی اتفاق افتاد که در واقع به ورای قضیه نگاه کردم.

that something happened.

ولی این موضوع وقتی اتفاق افتاد که در واقع به ورای قضیه نگاه کردم.

As I looked through the photos, there were some

همانطور که به عکسها نگاه می کردم،

were over a hundred years old,

قدمت بعضی هاشون به بیش از صد سال می رسید،

some still in the envelope from the processing lab,

بعضی ها هنوز در پاکت ظهور عکس لابراتوار بودند،

I couldn't help but think as a retoucher

بعنوان روتوش گر نمی تونستم از فکرش بیرون بیام

that I could fix that tear and mend that scratch,

که می تونم اون پارگی را درست کرده و اون خراش را ترمیم کنم،

and I knew hundreds of people who could do the same.

و صدها نفر را می شناختم که می توانستند آن کار را انجام دهند.

So that evening, I just reached out on Facebook

بدین ترتیب، اون شب سراغ فیسبوک رفتم

and asked a few of them, and by morning

و از چند تای اونها درخواست کمک کردم، و تا صبح

the response had been so overwhelming and so positive,

کلی جوابهای بیشمار و مثبت دریافت کردم،

I knew we had to give it a go.

می دونستم که باید راهش بیندازیم.

So we started retouching photos.

بدین ترتیب ما شروع به روتوش کردن عکسها کردیم.

This was the very first.

این اولین عکسه.

Not terribly damaged, but where the water had caused

خیلی خراب نشده بود، ولی اونجا که آب باعث رنگ رفتگی صورت دختر شده بود،

that discoloration on the girl's face

خیلی خراب نشده بود، ولی اونجا که آب باعث رنگ رفتگی صورت دختر شده بود،

had to be repaired with such accuracy and delicacy.

می بایست با دقت و ظرافت خاصی درست می شد.

Otherwise, that little girl isn't going to look

وگرنه، اون دختر دیگر شبیه دختری که بود، به نظر نمی آمد،

like that little girl anymore, and surely that's as tragic

و اینکار به همان اندازه خراب شدن عکس، فاجعه آمیز بود.

as having the photo damaged.

و اینکار به همان اندازه خراب شدن عکس، فاجعه آمیز بود.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

Over time, more photos came in, thankfully,

با گذشت زمان، عکسهای بیشتری رسیدند، خدا را شکر،

and more retouchers were needed,

و روتوش های بیشتری مورد نیاز بود،

and so I reached out again on Facebook and LinkedIn,

بنابراین من دوباره سراغ فیسبوک و لینکداین رفتم،

and within five days, 80 people wanted to help

و در عرض ۵ روز، ۸۰ نفر از ۱۲ کشور مختلف آماده کمک بودند.

from 12 different countries.

و در عرض ۵ روز، ۸۰ نفر از ۱۲ کشور مختلف آماده کمک بودند.

Within two weeks, I had 150 people

در عرض دو هفته، ۱۵۰ نفر مایل به همکاری بودند.

wanting to join in.

در عرض دو هفته، ۱۵۰ نفر مایل به همکاری بودند.

Within Japan, by July, we'd branched out

تا ماه جولای، ما به روستاهای مجاور مثل "ریکوزنتاکاتا"،

to the neighboring town of Rikuzentakata,

تا ماه جولای، ما به روستاهای مجاور مثل "ریکوزنتاکاتا"،

further north to a town called Yamada.

تا روستای دورتری در شمال بنام " یامادا" در ژاپن منشعب شدیم.

Once a week, we would set up our scanning equipment

یکبار در هفته، دستگاه اسکن را

in the temporary photo libraries that had been set up,

در رابراتوارهای عکس که موقتا" بر پا شده بود، راه انداخته

where people were reclaiming their photos.

تا مردم عکس هایشان را دوباره بدست بیاورند.

The older ladies sometimes hadn't seen a scanner before,

خانمهای پیرتر تا آنموقع، دستگاه اسکنر ندیده بودند،

but within 10 minutes of them finding their lost photo,

اما در عرض ۱۰ دقیقه، عکسها گم شده شان را پیدا کرده،

they could give it to us, have it scanned,

به ما می دادند، آنرا اسکن کرده،

uploaded to a cloud server, it would be downloaded

و در سرور عمومی آپلود کرده،

by a gaijin, a stranger,

و یک فرد غریبه، گایژنگ ( به زبان ژاپنی یعنی فرد خارجی)،

somewhere on the other side of the globe,

جایی در اونطرف دنیا، آنرا دانلود کرده٬

and it'd start being fixed.

و ترمیم آن عکس آغاز می شد.

The time it took, however, to get it back

هرچند زمان لازم برای دریافت عکسها، خود داستان دیگری بود،

is a completely different story,

هرچند زمان لازم برای دریافت عکسها، خود داستان دیگری بود،

and it depended obviously on the damage involved.

و بطور واضح بستگی به میزان خسارت وارده داشت.

It could take an hour. It could take weeks.

می تونست یکساعت وقت ببره. می تونست هفته ها طول بکشه.

It could take months.

می تونست ماهها وقت ببره.

The kimono in this shot pretty much had to be hand-drawn,

کیمونوی این عکس می بایست کاملا" با دست کشیده می شد،

or pieced together, picking out the remaining parts of color

یا با برداشتن تکه های رنگها و جزئیات باقی مانده که در اثر آب خراب نشده، کنار هم گذاشته می شد.

and detail that the water hadn't damaged.

یا با برداشتن تکه های رنگها و جزئیات باقی مانده که در اثر آب خراب نشده، کنار هم گذاشته می شد.

It was very time-consuming.

خیلی وقت می برد.

Now, all these photos had been damaged by water,

حالا، همه این عکسها در اثر آب خراب شده بودند،

submerged in salt water, covered in bacteria,

در آب نمک غوطه ور، پوشیده از باکتری بوده،

in sewage, sometimes even in oil, all of which over time

در فاضلاب ها، گاهی حتی در نفت، همه چیزهایی که آسیب دیدگی را به مرور زمان پیش می برد،

is going to continue to damage them,

در فاضلاب ها، گاهی حتی در نفت، همه چیزهایی که آسیب دیدگی را به مرور زمان پیش می برد،

so hand-cleaning them was a huge part of the project.

بنابراین تمیز کردن آنها با دست، بخش عظیم پروژه بود.

We couldn't retouch the photo unless it was cleaned,

تا عکس را تمیز، خشک و بازسازی نمی کردیم، نمی توانستیم روتوش کنیم.

dry and reclaimed.

تا عکس را تمیز، خشک و بازسازی نمی کردیم، نمی توانستیم روتوش کنیم.

Now, we were lucky with our hand-cleaning.

حالا، ما در مورد تمیز کردن با دست خوش شانس بودیم.

We had an amazing local woman who guided us.

یک خانم محلی بی نظیری، ما را راهنمایی کرد.

It's very easy to do more damage to those damaged photos.

خیلی راحت می شد به عکسها خسارت دیده، خسارت بیشتری وارد کرد.

As my team leader Wynne once said,

همانطور که "وِین"، رهبر گروه یکبار گفت،

it's like doing a tattoo on someone.

مثل اینه که روی کسی تتو می کنی.

You don't get a chance to mess it up.

اگه خراب کنی، راه دیگه ای وجود نداره.

The lady who brought us these photos was lucky,

اون خانمی که این عکسها را برای ما آورد، به اندازۀ عکسها، خوش شانس بود.

as far as the photos go.

اون خانمی که این عکسها را برای ما آورد، به اندازۀ عکسها، خوش شانس بود.

She had started hand-cleaning them herself and stopped

اون خودش شروع به تمیز کردن عکسها با دست کرده بود

when she realized she was doing more damage.

و وقتی فهمید که داره خراب تَرِش می کنه، دست نگه داشت.

She also had duplicates.

اون دوتا از اون عکسها را داشت.

Areas like her husband and her face, which otherwise

جاهایی مثل عکس شوهرش یا صورت خودش، که در غیر اینصورت،

would have been completely impossible to fix,

ترمیم آنها کاملا" غیر ممکن می شد،

we could just put them together in one good photo,

ما فقط می تونستیم آنها را بصورت یک عکس خوب در کنار هم گذاشته

and remake the whole photo.

و کل عکس را بازسازی کنیم.

When she collected the photos from us,

وقتی عکسها را از ما گرفت،

she shared a bit of her story with us.

کمی از داستانش را برایمان تعریف کرد.

Her photos were found by her husband's colleagues

همکاران شوهرش، عکسهای او را در یک مرکز آتش نشانی محلی

at a local fire department in the debris

همکاران شوهرش، عکسهای او را در یک مرکز آتش نشانی محلی

a long way from where the home had once stood,

در خرابه هایی خیلی دورتر از جایی که زمانی خانه اش بود، پیدا کرده،

and they'd recognized him.

و شوهرش را شناخته بودند.

The day of the tsunami, he'd actually been in charge

روز سونامی، او در واقع مسئول این بود

of making sure the tsunami gates were closed.

که از بسته بودن دریچه های سونامی اطمینان حاصل کنه.

He had to go towards the water as the sirens sounded.

وقتی آژیرها صدا داد، او می بایست به سمت آب می رفت.

Her two little boys, not so little anymore, but her two boys

دو پسر کوچک اون خانم، خیلی هم کوچک نبودند، اما دو پسرش در مدرسه بودند، دو مدرسه جدا.

were both at school, separate schools.

دو پسر کوچک اون خانم، خیلی هم کوچک نبودند، اما دو پسرش در مدرسه بودند، دو مدرسه جدا.

One of them got caught up in the water.

آب یکی از اونها را برد.

It took her a week to find them all again

یک هفته طول کشید تا همه اونها را پیدا کنه

and find out that they had all survived.

و بفهمه که همه جان سالم بدر بردند.

The day I gave her the photos also happened to be

اتفاقا" روزی که عکسها را بهش دادم،

her youngest son's 14th birthday.

تولد چهارده سالگی کوچک ترین پسرش بود.

For her, despite all of this, those photos

از نظر اون خانم، علیرغم همه این مسائل،

were the perfect gift back to him,

اون عکسها بهترین هدیه برای پسرش بود،

something he could look at again, something he remembered from before

چیزی که می تونست دوباره بهش نگاه کنه، چیزی که از گذشته بیاد داشت،

that wasn't still scarred from that day in March

چیزی که هنوز خدشه ای بهش وارد نشده بود، قبل از اون روز در ماه مارچ

when absolutely everything else in his life had changed

وقتی که همه چیز زندگیش یا عوض شد یا از بین رفت.

or been destroyed.

وقتی که همه چیز زندگیش یا عوض شد یا از بین رفت.

After six months in Japan,

پس از گذشت شش ماه در ژاپن،

1,100 volunteers had passed through All Hands,

۱۱۰۰ داوطلب در سازمان" همه دستان" فعالیت کردند،

hundreds of whom had helped us hand-clean

صدها نفر کسانیکه به ما کمک کرده تا بیش از ۱۳۵,۰۰۰ عکس را با دست تمیز کنیم،

over 135,000 photographs,

صدها نفر کسانیکه به ما کمک کرده تا بیش از ۱۳۵,۰۰۰ عکس را با دست تمیز کنیم،

the large majority — (Applause) —

اکثر آنهایی -- (تشویق حاضرین) --

a large majority of which did actually find their home again,

اکثر عکسهایی که در حقیقت دوباره خانه شان را پیدا کردند، این مهمه.

importantly.

اکثر عکسهایی که در حقیقت دوباره خانه شان را پیدا کردند، این مهمه.

Over five hundred volunteers around the globe

بیش از پانصد داوطلب از سراسر دنیا

helped us get 90 families hundreds of photographs back,

به ما کمک کردند تا عکسها را به ۹۰ خانواده بازگردانیم،

fully restored and retouched.

کاملا" بازسازی و ترمیم شده.

During this time, we hadn't really spent more than

در طول این زمان، واقعا" هزار دلار هم خرج دستگاه ها و مواد نکردیم،

about a thousand dollars in equipment and materials,

در طول این زمان، واقعا" هزار دلار هم خرج دستگاه ها و مواد نکردیم،

most of which was printer inks.

بیشتر اون هم جوهر پرینتر بود.

We take photos constantly.

ما دائم عکس می گیریم.

A photo is a reminder of someone or something,

عکس یادآور شخص یا چیزی، جایی، رابطه ای، فرد محبوبی است.

a place, a relationship, a loved one.

عکس یادآور شخص یا چیزی، جایی، رابطه ای، فرد محبوبی است.

They're our memory-keepers and our histories,

آنها نگهدار خاطرات ما و گذشته های ما هستند،

the last thing we would grab

آخرین چیزی که بر می داریم

and the first thing you'd go back to look for.

و اولین چیزی که برگشته و بدنبالش می گردیم.

That's all this project was about,

این تمام هدف این پروژه بود،

about restoring those little bits of humanity,

احیای اون خرده های کوچک انسانیت،

giving someone that connection back.

بازگرداندن اون پل ارتباطی به شخص.

When a photo like this can be returned to someone like this,

وقتی عکسی مثل این می تونه به فردی مثل این بازگردانده بشه،

it makes a huge difference

یک تحول عظیمی در زندگی افرادی که اونو دریافت می کنند، ایجاد می کنه.

in the lives of the person receiving it.

یک تحول عظیمی در زندگی افرادی که اونو دریافت می کنند، ایجاد می کنه.

The project's also made a big difference in the lives of the retouchers.

اون پروژه، تغییر بزرگی نیز در زندگی ترمیم کننده ها ایجاد کرد.

For some of them, it's given them a connection

ارتباط با یک چیز بزرگ تری برای برخی از آنها ایجاد کرد،

to something bigger, giving something back,

ارتباط با یک چیز بزرگ تری برای برخی از آنها ایجاد کرد،

using their talents on something

با بکار گیری استعداد شان در مورد چیزی غیر از مدلهای لاغر و پوستهای فوق العاده، چیزی را باز پس دادند.

other than skinny models and perfect skin.

با بکار گیری استعداد شان در مورد چیزی غیر از مدلهای لاغر و پوستهای فوق العاده، چیزی را باز پس دادند.

I would like to conclude by reading an email

مایلم سخنم را با خواندن ایمیلی خاتمه دهم،

I got from one of them, Cindy,

ایمیلی که از یکی از آنها، سیندی، دریافت کردم،

the day I finally got back from Japan after six months.

در روزی که بالاخره بعد از شش ماه از ژاپن برگشتم.

"As I worked, I couldn't help but think about the individuals

" وقتی کار می کنم، نمی تونم به افراد و داستانهای آشکار در تصاویر فکر نکنم.

and the stories represented in the images.

" وقتی کار می کنم، نمی تونم به افراد و داستانهای آشکار در تصاویر فکر نکنم.

One in particular, a photo of women of all ages,

علی الخصوص، عکسی از زنان از تمامی سنها،

from grandmother to little girl, gathered around a baby,

از مادربزرگ تا دختر کوچکی که دور یک کودک جمع شده بودند،

struck a chord, because a similar photo from my family,

رنگ آشنایی داره، چون عکس مشابهی از خانواده من،

my grandmother and mother, myself,

مادربزرگم، مادرم و من،

and newborn daughter, hangs on our wall.

و دختر تازه متولد شده، روی دیوارم آویزانه.

Across the globe, throughout the ages,

سر تا سر دنیا، در طول نسلها،

our basic needs are just the same, aren't they?"

براستی نیازهای اولیه ما یکسانند، اینطور نیست؟"

Thank you. (Applause)

سپاسگزارم. (تشویق حاضرین)

(Applause)

(تشویق حاضرین)