Sergey Brin and Larry Page: The genesis of Google

سرگئی برین + لری پیج: پیدایش گوگل

Translator: Sina Pourasgari Reviewer: soheila Jafari

Sergey Brin: I want to discuss a question

سرگئی برین: می‌خوام راجع به سوالی بحث کنم

I know that's been pressing on many of your minds.

که می‌دونم به ذهن بسیاری از شما فشار می‌آورده.

We spoke to you last several years ago.

ما با شما در چند سال پیش صحبت کردیم.

And before I get started today,

و قبل از این که امروز شروع کنم،

since many of you are wondering,

از اون جایی که خیلی‌هاتون براتون سوال هست،

I just wanted to get it out of the way.

فقط می‌خوام این سوال ر از سر راه بردارم،

The answer is boxers.

جوابش «بکسورها» هستند. (خنده‌ی حضار)

Now I hope all of you feel better.

حالا امیدوارم همه‌ی شما احساس بهتری داشته باشین.

Do you know what this might be? Does anyone know what that is?

می‌دونید این چی می‌تونه باشه؟ کسی می‌دونه اون چیه؟

Audience: Yes.

یکی از حضار: بله.

SB: What is it?

س. ب.: این چیه؟

Audience: It's people logging on to Google around the world.

یکی از حضار: افرادی هستن که دارن دور دنیا به حسابشون در گوگل وارد می‌شن.

SB: Wow, OK. I didn't really realize what it was when I first saw it.

س. ب.: واو، عالیه. وقتی اولین بار این رو دیدم واقعا تشخیص ندادم که چیه.

But this is what helped me see it.

ولی این چیزیه که کمکم کرد ببینمش.

This is what we run at the office, that actually runs real time.

این چیزیه که ما در دفتر کار اجرا کردیم، که در واقع به صورت بلادرنگ اجرا می‌شه.

Here it's slightly logged.

این‌جا کمی وارد شده.

But here you can see around the world

ولی این‌جا می‌تونید ببینید که در سراسر جهان

how people are using Google.

مردم چطور دارند از گوگل استفاده می‌کنن.

And every one of those rising dots

و هر کدوم از اون نقاط در حال رشد

represents probably about 20, 30 searches,

احتمالا حدود ۲۰ تا ۳۰ جستجو رو نمایش می‌ده،

or something like that.

یا چیزی شبیه اون.

And they're labeled by color right now, by language.

و اونا الآن بر اساس زبان به‌وسیله‌ی رنگ برچسب‌گذاری شدن.

So you can see: here we are in the U.S.,

خب می‌تونید ببینید: اینجا ما در ایالات متحده هستیم،

and they're all coming up red.

و همه‌ی اونا دارن به رنگ قرمز بالا میان

There we are in Monterey -- hopefully I can get it right.

ما در مونتری هستیم -امیدوارم بتونم درست پیداش کنم.

You can see that Japan is busy at night,

می‌تونید ببینید که ژاپن در شب شلوغه،

right there.

اونجا.

We have Tokyo coming in in Japanese.

توکیو رو داریم که داره به زبان ژاپنی وارد می‌شه.

There's a lot of activity in China.

فعالیت زیادی در چین وجود داره.

There's a lot of activity in India.

فعالیت زیادی در هند وجود داره.

There's some in the Middle East, the little pockets.

یه مقدار هم در خاورمیانه هست، بسته‌های کوچیک.

And Europe, which is right now in the middle of the day,

و اروپا، که همین الآن در میانه‌ی روزه،

is going really strong with a whole wide variety of languages.

داره واقعا قوی پیش می‌ره با تنوع گسترده‌ای از زبان‌ها.

Now you can also see, if I turn this around here --

الآن هم می‌تونید ببینید، اگه این رو بگردونم اینجا،

hopefully I won't shake the world too much.

امیدوارم دنیا رو خیلی نلرزونم!

But you can also see, there are places where there's not so much.

ولی همچنین می‌تونید ببینید که مکان‌هایی وجود داره که زیاد فعالیتی اون‌جا نیست.

Australia, because there just aren't very many people there.

استرالیا، چون اون‌جا اصلا جمعیت چندان زیادی نداره.

And this is something that we should really work on,

و این چیزیه که ما باید واقعا رویش کار کنیم،

which is Africa, which is just a few trickles,

آفریقا، که فقط چند تا فعالیت اندک داره،

basically in South Africa and a few other urban cities.

اساسا در آفریقای جنوبی و چند منطقه‌ی شهری دیگر.

But basically, what we've noticed is these queries,

ولی اساسا، چیزی که متوجه شدیم اینه که این جستارها،

which come in at thousands per second,

که به صورت هزاران عدد در ثانیه کسب می‌شن،

are available everywhere there is power.

هر جایی که انرژی و برق هست، در دسترسند.

And pretty much everywhere there is power, there is the Internet.

و تقریبا در هر جایی که انرژی و برق وجود داره، اینترنت هم وجود داره.

And even in Antarctica -- well, at least this time of year --

و حتی در جنوبگان -خب، حداقل در این موقع از سال-

we from time to time will see a query rising up.

گاه به گاه می‌بینیم که جستاری رشد می‌کنه.

And if we had it plotted correctly,

و اگه این رو به درستی ترسیم کرده بودیم،

I think the International Space Station would have it, too.

فکر کنم ایستگاه بین‌المللی فضایی هم این رو می‌داشت.

So this is

پس این،

some of the challenge that we have here,

بعضی از چالشی که اینجا داریم،

is you can see that it's actually kind of hard to get the --

اینه که می‌تونید ببینید که این در واقع سخته که بتونید به دست بیاریدش.

there we go.

ایناهاش

This is how we have to move the bits around

ما این طوری باید بیت‌ها رو جابجا بدیم

to actually get the people the answers to their questions.

تا افراد رو به جواب پرسش‌هاشون برسونیم.

You can see that there's a lot of data running around.

می‌تونید ببینید که داده‌های زیادی هستند که دارن اجرا می‌شن.

It has to go all over the world: through fibers,

این باید به سراسر جهان بره: از راه فیبرها،

through satellites, through all kinds of connections.

از طریق ماهواره‌ها، از طریق همه‌ی انواع ارتباطات.

And it's pretty tricky for us to maintain the latencies

و این برای ما خیلی حساسه که تاخیرهارو تا جایی که

as low as we try to. Hopefully your experience is good.

که می‌تونیم پایین نگه داریم. امیدواریم که تجربه‌ی شما خوب باشه.

But you can see also, once again -- so some places are much more wired

ولی شما همچنین میتونین ببینین، یه بار دیگه -خب، بعضی جاها خیلی بیشتر از بقیه

than others, and you can see all the bandwidth across the U.S.,

دارای ارتباطات سیمی هستن و شما می‌تونید تمام پهنای باند در ایالات متحده رو ببینید،

going up over to Asia, Europe in the other direction, and so forth.

که به سمت آسیا می‌ره، در سمت دیگری به سمت اروپا و فراتر از اون.

Now what I would like to do is just to show you

حالا کاری که می‌خوام بکنم اینه که فقط بهتون نشون بدم

what one second of this activity would look like.

که یک ثانیه از این فعالیت به چه شکل است.

And if we can switch to slides --

-و اگه بتونیم بریم روی اسلایدها-

all right, here we go.

خیلی خب.

So this is slowed down.

خب این آهسته شده.

This is what one second looks like.

این چیزیه که یک ثانیه به اون شکله

And this is what we spend a lot of our time doing,

و این چیزیه که ما وقت زیادی رو صرف انجامش می‌کنیم،

is just making sure that we can keep up

یعنی فقط اطمینان از اون که ما می‌تونیم با وجود

with this kind of traffic load.

این‌چنین بار ترافیک، همچنان ادامه بدیم.

Now, each one of those queries

حالا، هر کدوم از اون جستارها

has an interesting life and tale of its own.

یه زندگی و ماجرای جالب واسه خودش داره.

I mean, it could be somebody's health,

منظورم اینه که اون می‌تونه سلامتی کسی باشه،

it could be somebody's career, something important to them.

می‌تونه شغل کسی باشه، یه چیز مهم واسه اونا.

And it could potentially be something

و می‌تونه به طور بالقوه چیزی باشه

as important as tomato sauce,

به اهمیت سس گوجه‌فرنگی،

or in this case, ketchup.

یا در این مورد، کچاپ.

So this is a query that we had --

پس این جستاریه که ما داشتیم-

I guess it's a popular band that was more popular in some parts of the world than others.

فکر می‌کنم این یه گروه پرطرفدار موسیقیه که در بعضی بخش‌های دنیا از بقیه‌ی جاها محبوب‌تره.

You can see that it got started right here.

می‌تونید ببینید که این از این‌جا دقیقا شروع شد.

In the U.S. and Spain, it was popular at the same time.

در ایالات متحده و اسپانیا، و این همزمان متداول بوده.

But it didn't have quite the same pickup in the U.S.

ولی رشدی رو که در اسپانیا داشت، به همون اندازه

as it did in Spain.

در ایالات متحده نداشت.

And then from Spain, it went to Italy,

و سپس از اسپانیا، به سمت ایتالیا رفت،

and then Germany got excited, and maybe right now the U.K. is enjoying it.

و سپس آلمان مجذوبش شد و شاید همین الآن انگلستان داره ازش لذت می‌بره.

And so I guess the U.S. finally,

و بنابراین حدس می‌زنم که ایالات متحده هم،

finally started to like it, too.

در نهایت شروع کرد که اونو دوست داشته باشه.

And I just wanted to play it for you.

و من می‌خوام که اون رو برای شما پخش کنم.

Anyway, you can all enjoy it for yourselves --

به هر حال، می‌تونید همگی برای خودتون ازش لذت ببرید-

hopefully that search will work.

خوشبختانه اون جستجو کار خواهد کرد.

As a part of --

به عنوان بخشی از--

you know, part of what we want to do to grow our company

همونطور که می‌دونید، بخشی از کاری که می‌خوایم انجام بدیم

is to have more searches.

تا شرکتمون رو رشد بده اینه که جستجوهای بیشتری داشته باشیم.

And what that means is we want to have

و این یعنی ما می‌خوایم که افراد سالم و

more people who are healthy and educated.

تحصیل‌کرده‌ی بیشتری داشته باشیم.

More animals, if they start doing searches as well.

حیوانات بیشتری، البته اگه اونا هم شروع به جستجو کردن کنن.

But partly, we want to make the world a better place,

ولی در یه قسمت، ما می‌خوایم دنیا رو به مکان بهتری تبدیل کنیم

and so one thing that we're embarking upon is the Google Foundation,

و بنابراین یه چیزی که ما ازش برای این کار استفاده می‌کنیم «بنیاد گوگل» است

and we're in the process of setting that up.

و در فرآیند برپا کردنش هستیم.

We also have a program already called Google Grants

همچنین در حال حاضر یک برنامه به نام «کمک‌هزینه‌های گوگل» داریم

that now serves over 150 different charities around the world,

که اکنون به بیش از ۱۵۰ موسسه خیریه‌ی مختلف در سراسر جهان خدمت‌رسانی می‌کنه

and these are some of the charities that are on there.

و این‌ها بعضی از اون خیریه‌ها هستن.

And it's something I'm very excited to be a part of.

و این چیزیه که خیلی هیجان‌زده‌ام از این که بخشی از اون هستم.

In fact, many of the organizations that are here --

در واقع، بسیاری از سازمان‌هایی که اینجا هستن

the Acumen Fund, I think ApproTEC we have running, I'm not sure if that one's up yet --

--بنیاد Acumen ، فکر کنم ApproTEC هم هست، مطمئن نیستم اون‌یکی باشه--

and many of the people who have presented here are running through Google Grants.

و بسیاری از افرادی که اینجا نشون داده شده‌ند دارند از طریق «کمک‌هزینه‌های گوگل» فعالیت می‌کنن.

They run Google ads, and we just give them the ad credit

اونا از تبلیغات گوگل استفاده می‌کنن و ما فقط پول تبلیغ رو بهشون می‌دیم

so they can let organizations know.

پس اونا می‌تونن اجازه بدن که سازمان‌ها آگاهی پیدا کنن.

One of the earlier results that we got --

یکی از اولین نتایجی که گرفتیم

we have a Singaporean businessman who is now sponsoring a village

-- یه تجارت‌کننده‌ی سنگاپوری داریم که الان داره در دهکده‌ای از ۲۵ دختر ویتنامی

of 25 Vietnamese girls for their education,

برای تحصیلشون حمایت مالی می‌کنه

and that was one of the earliest results. And as I said, now there have been

و این یکی از اولین نتایج بود. و همون‌طور که گفتم، تا حالا داستان‌های خیلی خیلی

many, many stories that have come in,

زیادی بوده که رخ داده،

because we do have hundreds of charities in there,

چون ما صدها خیریه اونجا داریم

and the Google Foundation will be an even broader endeavor.

و بنیاد گوگل کوششی باز هم وسیع‌تر خواهد بود.

Now does anybody know who this is?

حالا آیا کسی می‌دونه که این کیه؟

A-ha!

بله،

Audience: Orkut.

یکی از حضار: اورکات.

SB: Yes! Somebody got it.

س. ب.: آره! یکی فهمید.

This is Orkut. Is anybody here on Orkut?

این ارکات هست ( وب سایتی برای ایجاد شبکه احتماعی). کسی اینجا توی اورکات هست؟

Do we have any?

کسی هست؟

Okay, not very many people know about it.

خب، افراد زیادی نمی‌دونن درباره‌ی اون.

I'll explain it in a second.

تو چند لحظه توضیحش می دم.

This is one of our engineers.

این یکی از مهندسین ماست.

We find that they work better when they're submerged and covered with leaves.

ما می‌فهمیم که اونا وقتی با برگ پوشیده شده‌ن بهتر کار می‌کنن.

That's how we churn those products out.

و این روشیه که باهاش اون محصولات رو تولید می کنیم.

Orkut had a vision to create a social network.

اورکات دیدی برای ایجاد یه شبکه‌ی اجتماعی داشت.

I know all of you are thinking, "Yet another social network."

می‌دونم که همه‌تون دارین فکر می‌کنین، «بازم یه شبکه‌ی اجتماعی دیگه.»

But it was a dream of his, and we, basically,

ولی این یه رویای اون بود و ما، اساسا،

when people really want to do something, well, we generally let them.

وقتی افراد واقعا می‌خوان کاری انجام بدن، خب، ما عموما بهشون اجازه می‌دیم.

So this is what he built.

پس این چیزیه که او ساخت.

We just released it in a test phase last month,

ما هم در یک فاز آزمایشی ماه قبل اون رو منتشر کردیم،

and it's been taking off.

و این داشت اوج می‌گرفت.

This is our VP of Engineering.

این معاون مهندسی ماست.

You can see the red hair, and I don't know if you can see the nose ring there.

می تونید موی قرمز رو ببینید، نمی‌دونم که می‌تونین اون‌جا حلقه‌ی بینی رو هم ببینید

And these are all of his friends.

و این‌ها همه‌ی دوستانش هستن

So this is how -- we just deployed it --

و این روش کار ماست --به تازگی گسترش دادیمش--

we just decided that people would send each other invitations to get into the service,

به تازگی تصمیم گرفتیم که مردم بتونن به همدیگه برای وارد شدن به این سرویس دعوت‌نامه بفرستن،

and so we just had the people in our company initially send them out.

و ما به افرادمون در شرکت گفتیم که اونا رو ابتدائا ارسال کنن.

And now we've grown to over 100,000 members.

و حالا ما به بیش از ۱۰۰٫۰۰۰ عضو داریم.

And they spread, actually, very quickly, even outside the U.S.

و اونا گسترش پیدا می‌کنن، در واقع خیلی سریع، حتی خارج از ایالات متحده

You can see, even though the U.S. is still the majority here --

می‌تونین ببینین، اگرچه هنوز ایالات متحده اینجا اکثریت‌ هست--

though, by the way, search-wise, it's only about 30 percent of our traffic --

ولی ضمنا، بر اساس جستجوها، این فقط حدود ۳۰ درصد از ترافیک ماست --

but it's already going to Japan, and the U.K., and Europe,

ولی در حال حاضر داره به سمت ژاپن و انگلستان و اروپا می‌ره،

and all the rest of the countries.

و همه‌ی کشورهای دیگه.

So it's a fun little project.

خب، این یه پروژه‌ی سرگرم‌کننده‌ی کوچیکه.

There are a variety of demographics. I won't bore you with these.

انواع آمارها وجود داره. نمی‌خوام شمارو با اینا خسته کنم.

But it's just the kind of thing that we just try out for fun

ولی این فقط همون نوع از چیزاییه که ما برای سرگرمی امتحانشون میکنی

and see where it goes.

و ببینین که چی میشه.

And --

و...

well, I'll leave you in suspense.

خب، من شما رو تو تردید رها میکنم.

Larry, you can explain this one.

لری، تو می‌تونی این یکی رو توضیح بدی.

Larry Page: Thank you, Sergey.

لری پیج: متشکرم سرگئی.

So one of the things -- both Sergey and I

خب، یکی از چیزا-- من و سرگئی هر دو

went to a Montessori school,

به یه مدرسه‌ی مونته‌سوری رفتیم،

and I think, for some reason,

و فکر میکنم، بنا به دلایلی،

this has been incorporated in Google.

این در گوگل دخیل بوده.

And Sergey mentioned Orkut, which is something that,

و سرگئی به اورکات اشاره کرد، که چیزیه که، می‌دونید،

you know, Orkut wanted to do in his time,

اورکات می‌خواست در زمان خودش انجام بده.

and we call this -- at Google, we've embodied this as "the 20 percent time,"

و ما توی گوگل به این میگیم: ما اینو به عنوان «۲۰ درصد از زمان» در نظر گرفتیم.

and the idea is, for 20 percent of your time,

و ایده اینه که توی ۲۰ درصد از زمانتون،

if you're working at Google, you can do what you think is the best thing to do.

اگه توی گوگل کار میکنین، میتونین کاری رو بکنید که فکر می‌کنید بهترین کار برای انجام دادنه.

And many, many things at Google have come out of that,

و چیزای خیلی خیلی زیادی از طریق اون از گوگل بیرون اومده،

such as Orkut and also Google News.

مثل اورکات و همچنین گوگل نیوز (سرویس اخبار گوگل).

And I think many other things in the world also have come out of this.

و فکر می‌کنم خیلی چیزهای دیگه‌ای هم تو دنیا از این طریق حاصل شده.

Mendel, who was supposed to be teaching high-school students,

مندل، که قرار بود به دانش آموزان دبیرستان درس بده،

actually, you know, discovered the laws of genetics --

در واقع، می‌دونین، قوانین ژنتیک رو کشف کرد --

as a hobby, basically.

اساسا، به عنوان یه سرگرمی.

So many, many useful things come out of this.

چیزهای مفید بسیار بسیار زیادی از این طریق حاصل می‌شه.

And News, which I just mentioned,

و اخبار، که الآن اشاره کردم،

was started by a researcher.

به وسیله‌ی یه محقق شروع شد.

And he just -- he -- after 9/11, he got really interested in the news.

و اون بعد از یازده سپتامبر، بسیار به اخبار علاقه‌مند شد.

And he said, "Why don't I look at the news better?"

و گفت، «چرا من بهتر به اخبار نگاه نکنم؟»

And so he started clustering it by category,

پس شروع کرد به خوشه‌بندی اون‌ها بر اساس موضوع،

and then he started using it, and then his friends started using it.

و سپس شروع کرد به استفاده از اون، و بعدش دوستانش شروع کردن به استفاده ازش.

And then, besides just looking cute on a baby's bottom,

و سپس، در کنار این که روی پوشک یه کودک بامزه‌ست،

we made it a Googlette,

ما اون رو به یه گوگلت تبدیل کردیم،

which is basically a small project at Google.

که اساسا یه پروژه‌ی کوچک در گوگل‌ هست.

So it'd be like three people, or something like that,

پس شبیه سه نفر خواهد بود، یا چیزی شبیه اون

and they would try to make a product.

و اونا سعی خواهند کرد که یه محصول بسازن.

And we wouldn't really be sure if it's going to work or not.

و ما واقعا مطمئن نیستیم که آیا کار خواهد کرد یا نه.

And in News' case, you know, they had a couple of people

و در مورد «اخبار»، می‌دونین، اونا چند نفر رو داشتن

working on it for a while, and then more and more people

که روی اون برای مدتی کار می‌کردن، و سپس افراد بیشتر و بیشتری

started using it, and then we put it out on the Internet,

شروع به استفاده از اون کردن، و سپس ما اون رو روی اینترنت گذاشتیم،

and more and more people started using it.

و افراد بیشتر و بیشتری شروع به استفاده از اون کردن.

And now it's a real, full-blown project with more people on it.

و حالا این یه پروژه‌ی واقعی و تمام‌عیاره با افرادی بیشتری در اون.

And this is how we keep our innovation running.

و این‌طوری ما ابتکارمون رو در جریان نگه می‌داریم.

I think usually, as companies get bigger,

من معمولا فکر می‌کنم، همزمان که شرکت‌ها بزرگتر می‌شن،

they find it really hard to have small, innovative projects.

اونا داشتنِ پروژه‌های کوچک و مبتکرانه رو واقعا سخت می‌بینن.

And we had this problem, too, for a while, and we said,

و ما هم این مشکل رو داشتیم، برای یه مدتی، و گفتیم،

"Oh, we really need a new concept."

«اوه، ما واقعا نیاز به یه مفهموم جدید داریم.»

You know, the Googlettes -- that's a small project that we're not quite sure if it's going to work or not,

می‌دونین، گوگلت‌لتس --که پروژه کوچکیه که ما کاملا مطمئن نیستیم که جواب خواهد داد یا خیر

but we hope it will, and if we do enough of them,

ولی امیدواریم جواب بده، و اگر به تعداد کافی از اونارو انجام بدیم

some of them will really work and turn out, such as News.

بعضی از اونا واقعا کار خواهند کرد و به نتیجه خواهند رسید، مثل «اخبار»

But then we had a problem because then we had over 100 projects.

اما اون‌وقت ما مشکلی داشتیم، چون حالا دیگه بیش از ۱۰۰ پروژه داشتیم.

And I don't know about all of you,

شما رو نمی‌دونم،

but I have trouble keeping 100 things in my head at once.

ولی من توی نگه داشتن ۱۰۰ چیز یک‌جا توی سرم مشکل دارم.

And we found that if we just wrote all of them down

و ما فهمیدیم که اگه فقط همه‌ی اونا رو روی کاغذ بیاریم

and ordered them -- and these are kind of made up.

و اونارو مرتب کنیم --و اینا یه جورایی ساختگی هستن.

Don't really pay attention to them.

زیاد بهشون توجه نکنین.

For example, the "Buy Iceland" was from a media article.

مثلا، «ایسلند را بخر» از مقاله‌‌ای از رسانه‌ای بود.

We would never do such a crazy thing, but --

ما هیچوقت چنین کار حماقت‌باری رو انجام نمیدیم، ولی --

in any case, we found if we just basically wrote them all down and ordered them,

به هر حال، فهمیدیم که اگه فقط اساسا همه‌ی اون‌ها رو نوشتیم و مرتب‌شون کردیم،

that most people would actually agree what the ordering should be.

که اکثر افراد در واقع متفق‌النظر هستن که مرتب کردن چی باید باشه.

And this was kind of a surprise to me, but

و این یه جور سورپرایز برام بود، ولی

we found that as long as you keep the 100 things in your head,

فهمیدیم اون ۱۰۰ چیز رو تا زمانی توی سَرِتون نگه می‌دارین،

which you did by writing them down,

با نوشتن اون‌ها،

that you could do a pretty good job deciding what to do

که بتونین یه کار خیلی خوب انجام بدین و تصمیم بگیرین که چه کار کنید

and where to put your resources.

و منابعتون رو کجا مستقر کنین.

And so that's basically what we've done

و خب اون اساسا کاریه که ما کرده‌ایم

since we instituted that a few years ago, and I think it has really allowed us to be innovative

از زمانی که چند سال پیش تاسیسش کردیم، و فکر کنم واقعا به ما اجازه داده تا مبتکر باشیم

and still stay reasonably well-organized.

و هنوز به صورت منطقی به صورت سازماندهی شده مونده.

The other thing we discovered is that people like to work on things that are important,

چیز دیگه‌ای که ما کشف کردیم اینه که افراد دوست دارن روی چیزهایی که مهمه کار کنند،

and so naturally,

و بنابراین طبیعتا،

people sort of migrate to the things that are high priorities.

افراد یه‌جورایی کوچ می‌کنن به سمت چیزهایی که در اولویت هستند.

I just wanted to highlight a couple of things

فقط خواستم که چندتا چیز رو نشان دهم

that are new, or you might not know about.

که جدید هستند، یا شما ممکنه در موردشون ندونید.

And the top thing, actually, is the Deskbar.

و مهمترین چیز، در واقع، میزکار (Deskbar) است.

So this is a new -- how many of you use the Google Toolbar?

خب این جدیده --چند نفر از شما از نوارابزار گوگل استفاده می‌کنین؟

Raise your hands.

دستاتون رو ببرید بالا.

How many of you use the Deskbar?

چند نفر از شما از میزکار (Deskbar) استفاده می‌کنین؟

All right, see? You guys should try it out.

خیلی خب، می‌بینین؟ شماها باید امتحانش کنین.

But if you go to our site and search

ولی اگه به سایتمون برین و برای «نوار ابزار»(Deskbar)

for "Deskbar," you'll get this.

جستجو کنید، به این می‌رسید.

And the idea is, instead of a toolbar, it's just present all the time

و ایده اینه، یه جای یه نوار ابزار، این همیشه روی صفحه‌تون

on your screen on the bottom,

در پایین حاضره،

and you can do searches really easily.

و می‌تونین جستجوها رو واقعا راحت انجام بدین.

And it's sort of like a better version of the toolbar.

و این یه جوری شبیه یه نسخه‌ی بهتر از نوار ابزاره.

Thank you, Sergey.

ممنون سرگئی.

This is another example of a project that somebody at Google

این نمونه‌ی دیگه‌ای از یه پروژه‌ست که کسی توی گوگل

was really passionate about, and they just, they got going,

واقعا در موردش مشتاق بود، و اونا فقط، اونا شروعش کردن،

and it's really, really a great product, and really taking off.

و این واقعا، واقعا یه محصول بزرگه و واقعا داره اوج می‌گیره.

Google Answers is something we started, which is really cool,

پاسخ‌های گوگل (Google Answers) چیزیه که ما شروع کردیم، که واقعا باحاله،

which lets you -- for five to 100 dollars,

به ازای پنج تا ۱۰۰ دلار،که به شما اجازه می‌ده

you can type a question in,

یه سوال رو تایپ کنید،

and then there's a pool of researchers

و بعدش دریایی از پژوهشگران وجود داره

that go out and research it for you, and it's guaranteed and all that,

که میرن و اون رو برای شما تحقیق می‌کنن، و این تضمینیه و همه‌ی اون،

and you can get actually very good answers to things

و می‌تونین واقعا جوابای خیلی خوبی برای چیزها پیدا کنید

without spending all that time yourself.

بدون این که خودتون همه‌ی اون زمان رو صرف کنید.

Froogle lets you search shopping information,

فروگل (Froogle) به شما اجازه می‌ده که اطلاعات خرید کردن رو جستجو کنید،

and Blogger lets you publish things.

و بلاگر اجازه می‌ده که چیزها رو منتشر کنین.

But all of these -- well, these were all sort of innovative things that we did that --

ولی همه‌ی اینا --خب، اینا همگی یه نوعی از چیزهای مبتکرانه‌ایه که ما انجام داده‌ایم--

you know, we try many, many different things

می‌دونین، ما چیزای خیلی خیلی متفاوتی رو در شرکتمون

in our company.

امتحان می‌کنیم.

We also like to innovate in our physical space,

ما همچنین دوست داریم که در فضای فیزیکی‌مون هم ابتکار به خرج بدیم،

and we noticed in meetings, you know, you have to wait a long time

و در نشست‌ها متوجه شدیم که، می‌دونین، شما باید مدت زیادی رو صبر کنید

for projectors to turn on and off,

تا پروژکتورها خاموش و روشن بشن،

and they're noisy, so people shut them off.

و اونا پر سر و صدا هستن، پس افراد اونا رو قطع می‌کنن.

And we didn't like that, so we actually,

و ما اون رو دوست نداشتیم، پس ما در واقع،

in maybe a couple of weeks, we built these little enclosures

در شاید چند هفته، این محفظه‌های کوچیک رو درست کردیم،

that enclosed the projectors, and so we can leave them on all the time

که پروژکتورها رو در بر می‌گرفت، و بنابراین ما می‌تونیم اونا رو همیشه روشن بذاریم

and they're completely silent.

و اونا کاملا ساکت هستن.

And as a result, we were able to build some software

و به عنوان یه نتیجه، ما قادر بودیم که چند نرم‌افزار بسازیم

that also lets us manage a meeting,

که همچنین بهمون اجازه بده یه جلسه رو مدیریت کنیم،

so when you walk into a meeting room now,

پس الان وقتی به درون بک اتاق جلسه قدم می‌ذارین،

it lists all the meetings that are happening,

همه‌ی جلساتی رو که در حال وقوع هست لیست می‌کنه،

you can very easily take notes, and they just get emailed automatically

می‌تونین خیلی ساده یادداشت بردارین، و به صورت خودکار به اونا ایمیل فرستاده می‌شه

to all the people that were present in the meeting.

به تمام کسانی که در جلسه حاضر بودن.

And as we become more of a global company,

و همزمان که شرکتی جهانی‌تر می‌شیم،

we find these things really affect us --

می‌بینیم که این چیزا واقعا روی ما تاثیر میذاره

you know, can we work effectively with people who aren't in the room?

می‌دونین، آیا می‌تونیم با افرادی که در اتاق نیستن به صورت مؤثر کار کنیم؟

And things like that. And simple things like this can really make a big difference.

و چیزایی مثل اون؛ و چیزهای ساده‌ای مثل این می‌تونن واقعا یه تفاوت بزرگ ایجاد کنن.

We also have a lot of engineers in those meetings,

ما همچنین تعداد زیادی مهندش در اون جلسات داریم،

and they don't always do their laundry as much as they should.

و اونا همیشه به اون اندازه‌ای که باید، رخت‌هاشون رو نمی‌شورن

And so we found it was pretty helpful

و بنابراین فهمیدیم که داشتن ماشین لباس‌شویی

to have laundry machines, for our younger employees especially, and ...

خیلی کمک می‌کنه، مخصوصا برای کارمندان جوون‌ترمون و ...

we also allow dogs and things like that,

و به سگ‌ها و چیزایی مثل اونا هم اجازه می‌دیم،

and we've had, I think, a really fun culture at our company,

و ما، فکر کنم، یه فضا و فرهنگ واقعا مفرّح توی شرکتمون داشتیم

which helps people work and enjoy what they're doing.

که به افراد کمک می‌کنه کار کنن و از کاری که دارن انجام می‌دن لذت ببرن.

This is actually our "cult picture."

این در واقع «تصویر آیینی» ماست.

I just wanted to show quickly.

فقط خواستم سریع نشون بدم.

We had this on our website for a while,

ما اینو برای یه مدتی روی وب‌سایتمون داشتیم،

but we found that after we put it on our website,

ولی بعد از این که اونو روی وب‌سایتمون قرار دادیم پیداش کردیم،

we didn't get any job applications anymore.

ما هیچ درخواست کاری رو دیگه دریافت نکردیم.

But anyway, every year we've taken

ولی به هر حال، هر سال ما کل شرکت رو به

the whole company on a ski trip.

یه سفر برای اسکی برده‌ایم.

A lot of work happens in companies from people knowing each other, and informally.

توی شرکت‌ها کلی کار از جانب افرادی رخ می‌ده که با هم آشنا و خودمونی هستن.

And I think we've done a good job encouraging that.

و فکر می‌کنم که ما در تشویق اون کاری خوبی رو انجام داده‌ایم.

It makes it a really fun place to work.

چنین چیزی اونجارو به محیطی واقعا مفرح برای کار تبدیل می‌کنه.

Along with our logos, too, which I think really embody

در کنار لوگوهای ما، همچنین، که فکر می‌کنم واقعا فرهنگمون رو

our culture when we change things.

وقتی چیزها رو تغییر می‌دیم بیان می‌کنه و نشون می‌ده.

In the early days, we were actually advised

توی روزهای اول، به ما در واقع توصیه شده بود که

we should never change our logo because

نباید هرگز لوگومون رو تغییر بدیم چون

we should establish our brand, you know,

باید برند و نشان خودمون رو برپا کنیم، می‌دونین،

because, you know, you'd never want to change your logo.

برای این که، می‌دونین، شما هرگز نخواهید خواست که لوگوتون رو عوض کنید.

You want it to be consistent.

می‌خواید که استوار و ثابت باشه.

And we said, "Well, that doesn't sound so much fun.

و ما گفتیم: «خب، این به نظر چندان شاد نمیاد.

Why don't we try changing it every day?"

چرا سعی نکنیم که هر روز عوضش کنیم؟»

One of the things that really excites me about what we're doing now

یکی از چیزایی که واقعا من رو درباره‌ی کاری که الآن داریم می‌کنیم هیجان‌زده می‌کنه

is we have this thing called AdSense,

اینه که ما این چیز رو به نام AdSense داریم،

and this is a little bit foreshadowing --

و این یه خرده پیشگویانه‌ست --

this is from before Dean dropped out.

این قبل از اینه که Dean از قلم بیفته

But the idea is, like, on a newspaper, for example,

ولی ایده اینه، انگار، توی یه روزنامه، مثلا،

we show you relevant ads.

ما به شما تبلیغات مرتبط نشون می‌دیم.

And this is hard to read, but this says "Battle for New Hampshire:

و این خوندنش سخته، ولی می‌گه «نبرد برای نیو همشیر:

Howard Dean for President" -- articles on Howard Dean.

هاروارد دن برای رییس" --مقالاتی درباره‌ی اروارد دن

And these ads are generated automatically --

و این تبلیغات به طور خودکار ایجاد شده‌اند --

like in this case, on the Washington Post --

مثل این مورد در روزنامه واشینگتن پست --

from the content on the site.

از محتوای روی سایت.

And so we use our over 150,000 advertisers

و بنابراین ما از بیش از ۱۵۰ هزار تبلیغ‌کننده‌ و میلیون‌ها تبلیغاتمون

and millions of advertisements, so we pick the one

استفاده می‌کنیم، پس یکی رو انتخاب می‌کنیم

that's most relevant to what you're actually looking at,

اون به چیزی که دارین بهش نگاه می‌کنین بیشتر از همه مرتبطه،

much as we do on search.

همونقدر ارتباطی که ما در موتور جستجوی گوگل بهش توجه می‌کنیم.

So the idea is we can make advertising useful,

پس ایده اینه که ما می‌تونیم تبلیغ کردن رو مفید کنیم،

not just annoying, right?

و نه فقط آزار دهنده، درسته؟

And the nice thing about this,

و چیز قشنگ در مورد این،

we have a self-serve program,

ما یه برنامه‌ی خودکار داریم،

and many thousands of websites have signed up,

و چندین هزار وبسایت ثبت نام کرده‌اند،

and this let's them really make money. And I --

و این بهشون اجازه میده واقعا پول در بیارن. و من--

you know, there's a number of people I met --

می‌دونین، چند نفر هستن که من باهاشون ملاقات کردم--

I met this guy who runs a conservation site at a party,

من با این رفیق که یه سایت گفتگو رو می‌گردونه توی یه مهمونی ملاقات کردم

and he said, "You know, I wasn't making any money.

و اون گفت: «می‌دونی، من هیچ درآمدی نداشتم.

I just put this thing on my site and I'm making 10,000 dollars a month.

فقط این چیز رو گذاشتم روی سایتم و دارم ۱۰ هزار دلار در ماه در میارم.

And, you know, thank you.

و می‌دونی، ازت ممنونم.

I don't have to do my other job now."

الآن دیگه مجبور نیستم شغل دیگه‌م رو هم انجام بدم»

And I think this is really important for us, because it makes the Internet work better.

و فکر می‌کنم این واقعا برامون مهمه، چون باعث می‌شه اینترنت بهتر کار کنه.

It makes content get better, it makes searching work better,

باعث می‌شه محتوا بهتر بشه، باعث می‌شه جستجو کردن بهتر نتیجه بده،

when people can really make their livelihood

وقتی افراد بتونن واقعا از راه تولید محتوای عالی

from producing great content.

امرار معاش کنن.

So this session is supposed to be about the future,

خب این بخش قراره در باره‌ی آینده باشه،

so I'd thought I'd talk at least briefly about it.

پس فکر کرده بودم که حداقل به اختصار درباره‌ش حرف بزنم.

And the idea behind this is to do the perfect job doing search,

و ایده‌ی پشت اون انجام کار کامل با جستجو کردنه.

you really have to be smart.

واقعا باید باهوش باشین.

Because you can type, you know, any kind of thing into Google,

چون می‌تونین هر نوع چیزی رو توی گوگل تایپ کنید،

and you expect an answer back, right?

و انتظار یه پاسخی رو دارین، درسته؟

But finding things is tricky, and so you really want intelligence.

ولی پیدا کردن چیزها حساسه و بنابراین واقعا نیاز به ذکاوت دارین.

And in fact, the ultimate search engine would be smart.

و در واقع، نهایت موتور جستجوها باید هوشمند باشه.

It would be artificial intelligence.

اون هوش مصنوعی خواهد بود.

And so that's something we work on,

و بنابراین اون چیزیه که ما روش کار می‌کنیم،

and we even have some people who are excited enough

و حتی چند نفر رو داریم که به حد کافی هیجان زده

and crazy enough to work on it now,

و دیوونه هستن تا الآن روی اون کار کنن،

and that's really their goal.

و اون واقعا هدف اونهاست.

So we always hope that Google will be smart,

پس همیشه امیدواریم که گوگل هوشمند بشه،

but we're always surprised when other people think that it is.

ولی ما همیشه سورپرایز می‌شیم از این که دیگران فکر میکنن که اون هوشمنده.

And so I just wanted to give a funny example of this.

و من فقط می‌خوام که یه مثال خنده‌دار از اون رو بگم.

This is a blog from Iraq,

این یه وبلاگ از عراقه،

and it's not really what

و این واقعا اون چیزی نیست

I'm going to talk about, but I just wanted to show you an example.

که می‌خوام در موردش صحبت کنم، ولی فقط خواستم که یه مثال بهتون نشون بدم.

Maybe, Sergey, you can highlight this.

شاید، سرگئی، تو بتونی اینو هایلایت کنی.

So we decided --

پس تصمیم گرفتیم --

actually, the highlight's right there. Oh, thank you.

در واقع، هایلایت‌های اینجا. اه، ممنون.

So, "related searches," right there. You can't see it that well,

خب، «جستجوهای مرتبط»، اونجا. نمیتونین چندان خوب ببینیدش،

but we decided we should put in this feature

ولی تصمیم گرفتیم که باید این ویژگی رو به

into our AdSense ads, called "related searches."

تبلیغات AdSense وارد کنیم، به نام «جستجوهای مرتبط».

And so we'd say, you know, "Did you mean 'search for'" -- what is this,

پس ما می‌گیم، می‌دونین، "آیا منظورتان جستجو برای" این چیه،

in this case, "Saddam Hussein," because this blog is about Iraq --

در این مورد، "صدام حسین" بود، چون این وبلاگ درباره‌ی عراقه--

and you know, in addition to the ads,

و میدونین، علاوه بر تبلیغ‌ها،

and we thought this would be a great idea.

و ما فکر کردیم که این یه ایده‌ی بزرگ می‌شه.

And so there is this blog

و خب این وبلاگ از

of a young person who was kind of depressed, and he said,

یه شخص جوون وجود داره که یه جورایی افسرده بود و گفت،

"You know, I'm sleeping a lot."

«می‌دونین، من دارم زیادی میخوابم»

He was just kind of writing about his life.

و اون فقط داشت یه جورایی درباره‌ی زندگیش می‌نوشت.

And our algorithms -- not a person, of course,

و الگوریتم‌های ما --نه یک شخص البته،

but our algorithms, our computers --

ولی الگوریتم‌های ما، کامپیوترهامون --

read his blog and decided that

این وبلاگ رو خوندن و تصمیم گرفتن که

the related search was, "I am bored."

جستجوی مرتبط «من کسل هستم» بود.

And he read this, and he thought a person had decided

و او این رو خوند و فکر کرد که یک نفر تصمیم گرفته

that he was boring,

که اون کسل کننده‌ست،

and it was very unfortunate,

و این خیلی مایه‌ی تاسف بود

and he said, "You know, what are these, you know, bastards at Google doing?

و او گفت: «می‌دونی، این حروم‌زاده‌ها تو گوگل دارن چی‌کار می‌کنن؟

Why don't they like my blog?"

چرا اونا وبلاگ من رو دوست ندارن؟»

And so then we read his blog, which was getting -- you know,

و خب بعدش ما وبلاگش رو خوندیم، که داشت --می‌دونین،

sort of going from bad to worse,

یه جورایی از بد به سوی بدتر می‌رفت،

and we said the related search was, "Retards."

و گفتیم جستجوی مرتبط «عقب مونده‌ها» بود.

And then, you know, he got even more mad,

و بعدش، می‌دونین، اون باز بیشتر عصبانی شد،

and he wrote -- like, started swearing and so on.

و نوشت -- با فحش دادن شروع شد

And then we produced "You suck."

و بعدش رسیدیم به «شما آشغالین.»

And finally, it ended with "Kiss my ass."

و نهایتا، با «برین به درک» تموم شد.

And so basically, he thought he was dealing with something smart,

و اساسا، اون فکر میکرد که با یه چیز هوشمند طرف بود،

and of course, you know,

و البته، می‌دونین،

we just sort of wrote this program and we tried it out,

ما فقط این برنامه رو نوشتیم و امتحانش کردیم،

and it didn't quite work,

و کامل کار نکرد،

and we don't have this feature anymore.

و دیگه این ویژگی رو نداریم.

So with that, maybe I can switch back to the world.

پس با اون، شاید بتونم به دنیا برگردم.

I wanted to end just by saying that

خواستم فقط با گفتن این تموم کنم

there's a couple things that really make me excited

که چندتا چیز وجود داره که واقعا منو از دخیل بودن

to be involved with Google,

در گوگل هیجان‌زده می‌کنه،

and one of those is that we're able to make money

و یکی از اونا اینه که ما می‌تونیم عمدتا از

largely through advertising, and one of the benefits that I didn't expect from that

طریق تبلیغات پول دربیاریم و یکی از مزایایی که ازش انتظار نداشتم

was that we're able to serve everyone in the world

این بود که ما قادر هستیم که به همه در دنیا خدمات بدیم

without worrying about, you know, places that don't have as much money.

بدون نگرانی درباره‌ی، می‌دونین، جاهایی که پول زیادی ندارن.

So we don't have to worry about our products being sold,

پس نیازی نیست که از بابت فروش محصولاتمون نگران باشیم

for example, for less money in places that are poor,

مثلا، به ازای پول کمتر در جاهایی که فقیر هستند،

and then they get re-imported into the U.S. --

و سپس اونا دوباره به آمریکا وارد میشن

for example, with the drug industry.

مثلا، با صنایع دارو.

And I think we're really lucky to have that kind of business model

و فکر می‌کنم ما واقعا خوش‌شانس هستیم که چنین مدلی برای تجارت داریم

because everyone in the world has access to our search,

چون هرکسی تو دنیا به جستجوی ما دسترسی داره،

and I think that's a tremendous, tremendous benefit.

و فکر می‌کنم این یه مزیت فوق‌العاده بزرگه.

The other thing I wanted to mention just briefly

چیز دیگه‌ای که خواستم فقط به اختصار بهش اشاره کنم

is that we have a tremendous ability and responsibility

اینه که ما قابلیت و مسئولیت عظیمی در

to provide people the right information,

تامین اطلاعات درست برای افراد داریم.

and we view ourselves like a newspaper or a magazine --

و ما خودمون رو مثل یه روزنامه یا یه مجله می‌بینیم

that we should provide very objective information.

که باید اطلاعات کاملا بی‌طرف و واقعی رو تامین کنیم

And so in our search results, we never accept payment for our search results.

و بنابراین در نتایج جستجو، هرگز برای نتایج جستجویمان پولی نمی‌پذیریم.

We accept payment for advertising,

برای تبلیغات پول قبول می‌کنیم،

and we mark it as such.

و اینطوری نشونش می‌دیم.

And that's unlike many of our competitors.

و اون شبیه خیلی از رقیبامون نیست.

And I think decisions we're able to make like that

و فکر می‌کنم تصمیماتی که می‌تونیم مثل این بگیریم

have a tremendous impact on the world,

تاثیر فوق‌العاده بزرگی بر جهان دارن

and it makes me really proud to be involved with Google.

و این واقعا باعث افتخار منه که عضوی از گوگل باشم.

So thank you.

خیلی ممنون.