The Japanese myth of the trickster raccoon - Iseult Gillespie

Translator: Chanya Jirapawasut Reviewer: Napakchanun P. Dutta

On the dusty roads of a small village,

บนถนนลูกรังในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง

a travelling salesman was having difficulty selling his wares.

พ่อค้าเร่กำลังประสบปัญหา การขายสินค้าไม่ได้

He’d recently traversed the region just a few weeks ago,

เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน เขาได้เดินทางข้ามเมืองมายังหมู่บ้านแห่งนี้

and most of the villagers had already seen his supply.

ชาวบ้านส่วนใหญ่จึงเคยเห็นสินค้าของเขาแล้ว

So he wandered the outskirts of the town

เขาจึงเดินทางไปยังนอกชานเมือง

in the hopes of finding some new customers.

พร้อมความหวังที่จะเจอลูกค้าคนใหม่ ๆ

Unfortunately, the road was largely deserted,

แต่โชคร้าย ถนนกลับร้างและไม่มีผู้คน

and the salesman was about to turn back,

พ่อค้าเร่กำลังจะหันหลังเพื่อเดินทางกลับ

when he heard a high-pitched yelp coming from the edge of the forest.

แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงร้องคราง ด้วยความเจ็บปวดดังออกมาจากในป่า

Following the screams to their source, he discovered a trapped tanuki.

เขาตามแหล่งของเสียงไป และเจอเข้ากับทานูกิที่ติดกับดักอยู่

While these racoon-like creatures were known for their wily ways,

สัตว์หน้าตาประหลาดคล้ายแรคคูนตัวนี้ เป็นที่รู้จักเพราะท่าทางเจ้าเล่ห์ของมัน

this one appeared terrified and powerless.

แต่ทานูกิตัวนี้กลับดู ระหวาดระแวงและไร้เรี่ยวแรง

The salesman freed the struggling creature,

พ่อค้าช่วยเหลือมันจากกับดัก

but before he could tend to its wounds, it bolted into the undergrowth.

ก่อนที่เขาจะรักษาบาดแผลของมัน มันก็หลบหนีเข้าไปในป่าเสียก่อน

The next day, he set off on his usual route.

วันถัดมา พ่อค้าได้เดินทางบนเส้นทางเดิม

As he trudged along, he spotted a discarded tea kettle.

ระหว่างนั้น เขาได้พบกับกาน้ำชาที่ถูกทิ้งไว้

It was rusty and old— but perhaps he could sell it to the local monks.

มันเก่าและเต็มไปด้วยสนิม แต่บางที เขาอาจจะขายมันให้กับพระในพื้นที่นี้ได้

The salesman polished it until it sparkled and shone.

พ่อค้าจึงได้ทำการขัดมันจนเงาวาว

He carried the kettle to Morin-ji Temple and presented it to the solemn monks.

และแบกกาน้ำชาไปที่วัดโมรินจิ เพื่อที่จะขายให้กับพระทำพิธีได้

His timing was perfect—

เขามาได้จังหวะพอดี

they were in need of a large kettle for an important service,

เหล่าพระต้องการใช้กาน้ำชาสำหรับพิธีสำคัญ

and purchased his pot for a handsome price.

และซื้อกาน้ำชาจากพ่อค้าในราคาที่สูง

To open the ceremony, they began to pour cups of tea for each monk—

ในงานเปิดพิธีการ พวกเขาเริ่มต้น ด้วยการรินชาให้กับพระทุกรูป

but the kettle cooled too quickly.

แต่แล้วกาน้ำชานั้นกลับเย็นเร็วเกินไป

It had to be reheated often throughout the long service,

ทำให้ต้องต้มใหม่ถึงหลายครั้ง ระหว่างพิธีการอันยาวนาน

and when it was hot, it seemed to squirm in the pourer’s hand.

ในขณะที่มันร้อน มันเหมือนจะร้อนมือ มากเกินไปสำหรับคนรินน้ำชา

By the end of the ceremony, the monks felt cheated by their purchase,

เมื่อเสร็จพิธี เหล่าพระภิกษุ รู้สึกเหมือนโดนโกงที่ซื้อกาน้ำชานั้น

and called for the salesman to return and explain himself.

และได้เรียกพ่อค้ากลับมา เพื่ออธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น

The following morning, the salesman examined the pot,

เช้าวันถัดมา พ่อค้าทำการสำรวจกาน้ำชา

but he couldn’t find anything unusual about it.

แต่เขาไม่พบสิ่งที่ผิดปกติใด ๆ

Hoping a cup of tea would help them think,

เขาหวังว่าการดื่มชาสักถ้วย จะช่วยให้คิดออก

they set the kettle on the fire.

พวกเขาเลยต้มกาน้ำชา

Within moments, the metal began to sweat.

ในเวลาไม่นาน เหล็กเริ่มขับเหงื่อ

Suddenly, it sprouted a scrubby tail, furry paws and pointed nose.

ทันใดนั้นหางสั้น ๆ อุ้งเท้าที่เต็มไปด้วยขน และจมูกแหลม ๆ ก็งอกออกมา

With a yelp, the salesman recognized the tanuki he’d freed.

พ่อค้าร้องออกมาด้วยความตกใจและ จำได้ว่า นั่นคือ ทานูกิที่เขาเคยช่วยไว้

The salesman was shocked.

พ่อค้าตกใจสุดขีด

He’d heard tales of shape-shifting tanuki

เขาเคยได้ยินเรื่องราวว่า ทานูกิสามารถแปลงร่างได้

who transformed by pulling on their testicles.

โดยการดึงอัณฑะของตนเอง

But they were usually troublesome tricksters,

แต่ส่วนมาก พวกมันมักสร้างความเดือดร้อน

who played embarrassing pranks on travellers,

ด้วยการแกล้งนักเดินทางให้อับอาย

or made it rain money that later dissolved into leaves.

หรือเสกให้ฝนตกเป็นเงิน ที่ต่อมากลับกลายเป็นเพียงใบไม้

Some people even placed tanuki statues outside their homes and businesses

บางคนวางรูปปั้นทานูกิไว้นอกบ้าน หรือสถานที่ตั้งธุรกิจ

to trick potential pranksters into taking their antics elsewhere.

เพื่อที่จะหลอกล่อคนที่หลงเชื่อ และลวงไปแกล้งในที่ต่าง ๆ

However, this tanuki only smiled sweetly.

แต่ทานูกิตัวนี้ ได้แต่เพียงยิ้มหวาน

Why had he chosen this unsuspecting form?

ทำไมมันจึงเลือกแปลงร่าง ในสิ่งที่เราคาดไม่ถึง

The tanuki explained that he wanted to repay the salesman’s kindness.

ทานูกิอธิบายว่า เขาอยากตอบแทน ความเมตตาของพ่อค้า

However, he’d grown too hot as a tea kettle,

แต่เขาเริ่มรู้สึกร้อนมากขึ้น เพราะกาน้ำชา

and didn’t like being burned, scrubbed, or polished.

และมันไม่ชอบที่จะถูกเผา และขัดให้เงา

The monk and salesman laughed, both impressed by this honourable trickster.

พ่อค้าและพระต่างหัวเราะอย่างชอบใจ ต่อนักเล่นกลที่แสนซื่อตัวนี้

From that day on, the tanuki became an esteemed guest of the temple.

จากวันนั้นมา ทานูกิได้กลายเป็น แขกผู้มีเกียรติของวัด

He could frequently be found telling tales and performing tricks

ทานุกิถูกพบเห็นบ่อยครั้งขึ้น เพื่อมาบอกเล่าเรื่องราวและเล่นกลให้ดู

that amused even the most serious monks.

ที่แม้แต่พระสงฆ์ผู้เคร่งครัด ยังเพลินเพลินไปด้วย

Villagers came from far away to see the temple tanuki,

ชาวบ้านเดินทางจากแดนไกล มายังวัดแห่งนี้เพื่อมาดูทานูกิ

and the salesman visited often to share tea made from an entirely normal kettle.

และพ่อค้าก็เดินทางมายังวัดบ่อยครั้ง เพื่อร่วมดื่มน้ำชาที่ต้มจากกาน้ำชาปกติ