How does your brain respond to pain? - Karen D. Davis

สมองของคุณตอบสนองความเจ็บปวดอย่างไร ? - คาเรน ดี เดวิส (Karen D. Davis)

Translator: Jessica Ruby Reviewer: Caroline Cristal

Translator: Pakawat Wongwaiyut Reviewer: Weerawan Thongpradab

Let's say that it would take you ten minutes to solve this puzzle.

สมมติว่าคุณใช้เวลา 10 นาที เพื่อต่อจิ๊กซอว์นี้

How long would it take

คุณคิดว่าจะใช้เวลาเท่าไหร่

if you received constant electric shocks to your hands?

ถ้าคุณถูกกระตุ้นด้วยแรงช๊อตไฟฟ้า ที่มือตลอดเวลา

Longer, right?

นานกว่าใช่ไหม

Because the pain would distract you from the task.

นั่นเพราะความเจ็บปวดได้เข้ามา รบกวนงานที่ทำ

Well, maybe not;

หรืออาจจะไม่

it depends on how you handle pain.

มันขึ้นอยู่กับคุณจะรับมือ ความเจ็บปวดได้อย่างไร

Some people are distracted by pain.

บางคนอาจจะถูกรบกวนด้วยความเจ็บปวด

It takes them longer to complete a task, and they do it less well.

ซึ่งทำให้ใช้เวลานานขึ้นและผลงานแย่ลง

Other people use tasks to distract themselves from pain,

คนบางคนใช้สิ่งที่ทำ ดึงความสนใจออกจากความเจ็บปวด

and those people actually do the task

และผู้คนเหล่านี้มักจะทำภารกิจ

faster and better when they're in pain

ได้เร็วกว่าและดีกว่าเมื่อพวกเขาเจ็บปวด

than when they're not.

มากกว่าตอนปกติ

Some people can just send their mind wandering

คนบางคนสามารถปล่อยใจตัวเองให้หลุดลอย

to distract themselves from pain.

เพื่อหลีกหนีจากความเจ็บปวด

How can different people

เพราะอะไร ในคนแต่ละคน

be subjected to the exact same painful stimulus

จึงมีปฏิกริยาต่อสิ่งกระตุ้นความเจ็บปวด

and yet experience the pain so differently?

และได้รับประสบการจากความเจ็บปวด ที่ต่างกัน

And why does this matter?

และทำไมมันจึงต้องสำคัญด้วย

First of all, what is pain?

มาเริ่มต้นที่ อะไรคือความเจ็บปวด

Pain is an unpleasant sensory and emotional experience,

ความเจ็บปวดคือการรับรู้ความรู้สึก ที่ไม่น่าพอใจ และประสบการณ์ทางอารมณ์

associated with actual or potential tissue damage.

ที่เกี่ยวข้องกับ กาที่เนื้อเยื่อได้รับ หรืออาจจะได้รับ ความเสียหาย

Pain is something we experience,

ความเจ็บปวดคือบางสิ่งที่เราประสบ

so it's best measured by what you say it is.

คำอธิบายที่ดีที่สุด ก็ขึ้นอยู่กับว่า คุณมองมันอย่างไร

Pain has an intensity;

ความเจ็บปวดมีระดับความรุนแรง

you can describe it on a scale

คุณสามารถวัดเป็นระดับได้

from zero, no pain, to ten, the most pain imaginable.

จาก 0 ที่ซึ่งไม่เจ็บปวด จนถึง 10 เจ็บปวดที่เกินกว่าจะจินตนาการ

But pain also has a character,

แต่ความเจ็บปวดนั้นสามารถมีลักษณะต่างๆ

like sharp, dull, burning, or aching.

อย่างเสียดแทง ทึบ แผดเผา หรือปวดร้าว

What exactly creates these perceptions of pain?

จริงๆแล้วอะไรคือสิ่งสร้าง การรับรู้ความเจ็บปวด

เมื่อเวลาคุณบาดเจ็บ

Well, when you get hurt,

special tissue damage-sensing nerve cells,

เนื้อเยื่อเซล์ประสาท ที่รับรู้ความเสียหายในเนื้อเยื่อ

called nociceptors, fire and send signals

ที่เรียกว่าโนซิเซ็ปเตอร์ จะรับรู้และส่งสัญญานความเสียหาย

to the spinal cord and then up to the brain.

ไปยังไขสันหลัง แล้วก็ตรงต่อไปยังสมอง

Processing work gets done by cells called neurons and glia.

การทำงานนี้ถูกจัดการ โดยเซลล์ที่เรียกว่า นิวรอน (Neurons) และเกลีย (Glia)

This is your Grey matter.

นี่คือสมองเนื้อเทา (Grey Matter)

And brain superhighways carry information as electrical impulses

และซุเปอร์ไฮเวย์ในสมอง จะส่งข้อมูล ในลักษณะของแรงกระตุ้นไฟฟ้า

from one area to another.

จากที่หนึ่งสู่อีกที่หนึ่ง

This is your white matter.

ส่วนนี่คือสมองเนื้อขาว (White Matter)

The superhighway that carries pain information

ซุปเปอร์ไฮเวย์ที่ส่งข้อมูลความเจ็บปวด

from the spinal cord to the brain

จากไขสันหลังสู่สมอง

is our sensing pathway

คือทางรับสัญญาณ

that ends in the cortex,

ที่สิ้นสุดตรงคอร์เทกซ์

a part of the brain that decides what to do

ส่วนหนึ่งของสมองจะตัดสินใจ ควรทำอย่างไร

with the pain signal.

กับสัญญาณความเจ็บปวดนี้

Another system of interconnected brain cells

อีกระบบที่เชื่อมต่อกับเซลล์สมอง เข้าไว้ด้วยกัน

called the salience network

เรียกว่าโครงข่ายเซเลียน (Salience Network)

decides what to pay attention to.

ตัดสินใจว่าจะต้องตอบสนองต่อส่ิงใด

Since pain can have serious consequences,

เมื่อความเจ็บนั้นสามารถทำให้เกิดผลรุนแรง

the pain signal immediately activates the salience network.

ความเจ็บปวดจะกระตุ้นโครงข่ายเซเลียนในทันที

ตอนนี้คุณก็จะใช้ความสนใจกับความเจ็บปวด

Now, you're paying attention.

The brain also responds to the pain

สมองก็ตอบรับต่อความเจ็บปวด

and has to cope with these pain signals.

และมันก็ได้รับมือกับสัญญาณนี้เช่นกัน

So, motor pathways are activated

ดังนั้น ทางด่วนพิเศษนี้ก็จะกระตุ้น

to take your hand off a hot stove, for example.

ให้คุณเอามืออกจากเตาไฟร้อนๆ เป็นต้น

But modulation networks are also activated

โครงข่ายของการลดความตึงเครียด ก็ได้รับกาารกระตุ้นเช่นกัน

that deliver endorphins and enkephalins,

โดยหลั่งสารเอ็นดอร์ฟินและเอนคีฟาลิน

chemicals released when you're in pain or during extreme exercise,

สารเคมีนี้จะหลั่งออกมา เมื่อเวลาเจ็บปวด หรือในระหว่างที่ออกกายอย่างหนัก

creating the runner's high.

ทำให้นักวิ่งรู้สึกดี

These chemical systems help regulate and reduce pain.

ระบบการหลั่งสารเคมีนี้ช่วยควบคุม และลดความเจ็บปวด

ทุกโครงข่ายและระบบต่างทำงานร่วมกัน

All these networks and pathways work together

to create your pain experience,

เพื่อสร้างการรับรู้ความเจ็บปวด

to prevent further tissue damage,

ป้องกันเนื้อเยื่อจากความเสียหายที่มากขึ้น

and help you to cope with pain.

และช่วยให้คุณรับมือกับความเจ็บปวด

This system is similar for everyone,

เราทุกคนมีระบบการรับรู้นี้ที่คล้ายคลึงกัน

but the sensitivity and efficacy of these brain circuits

แต่ขึ้นอยู่กับความไวและประสิทธิภาพ ของวงจรไฟฟ้าในสมองนี้

determines how much you feel and cope with pain.

ที่จะวัดว่าคุณรู้สึกรุนแรง หรือรับมือต่อความเจ็บปวดได้แค่ไหน

This is why some people have greater pain than others

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมคนบางคน จึงรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าคนอื่นๆ

and why some develop chronic pain

และทำไมบางคนถึงเกิดการจ็บป่วยเรื้อรัง

that does not respond to treatment,

ที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษา

while others respond well.

ในขณะที่คนอื่นกลับตอบสนองได้ดี

Variability in pain sensitivities

ความแปรปรวนในการรับรู้ความเจ็บปวด

is not so different than all kinds of variability

ไม่แตกต่างจากความแปรปรวน

in responses to other stimuli.

ในการตอบสนองต่อสิ่งกระตุ้นอื่นๆ

Like how some people love roller coasters,

เหมือนกับที่บางคนชอบรถไฟเหาะตีลังกา

but other people suffer from terrible motion sickness.

แต่สำหรับอีกคนกลับกลายเป็น ความรู้สึกเมาการเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง

Why does it matter that there is variability

ทำไมการแปรปรวนของการรับรู้ ความเจ็บปวด

in our pain brain circuits?

ในระบบสมองของคนเรา ถึงสำคัญ?

Well, there are many treatments for pain,

นั่นเพราะ เรามีวิธีหลายหลายวิธีการรักษา

targeting different systems.

เพื่อคนที่มีระบบรับรู้ที่แตกต่างกัน

For mild pain, non-prescription medications

ความเจ็บปวดที่ไม่มาก ยาที่ซื้อขายได้ทั่วไป

can act on cells where the pain signals start.

ก็สามารถบรรเทาความเจ็บปวดนั้นได้

Other stronger pain medicines and anesthetics

ส่วนยาที่รักษาและยาระงับความเจ็บปวด ที่รุ่นแรงขึ้น

work by reducing the activity in pain-sensing circuits

จะเข้าไปช่วยลดการทำงาน ในระบบประสาทที่รับความเจ็บปวด

or boosting our coping system, or endorphins.

หรือช่วยเร่งในระบบการรับมือ หรือเอ็นดอร์ฟิน

คนบางคนสามารถรับมือกับความเจ็บปวด โดยการ

Some people can cope with pain using methods that involve

distraction, relaxation, meditation, yoga,

การเบี่ยงเบนความสนใจ ผ่อนคลาย ทำสมาธิ โยคะ

or strategies that can be taught, like cognitive behavioral therapy.

หรือกระบวนการจากศาสตร์อื่น เช่น การบำบัดความคิดและพฤติกรรม (CBT)

สำหรับบางคนที่ทรมาน จากการบาดจ็บเรื้อรัง

For some people who suffer from severe chronic pain,

that is pain that doesn't go away

เป็นอาการเจ็บปวดที่ไม่หายไป

months after their injury should have healed,

แม้การบาดเจ็บจะผ่านไปเป็นเวลาหลายเดือน

none of the regular treatments work.

และการรักษาทั่วไปก็ไม่ได้ผล

Traditionally, medical science has been about

โดยปกติแล้ว ในวิทยาศาสตร์การแพทย์

testing treatments on large groups

การทดสอบกับคนไข้กลุ่มใหญ่

to determine what would help a majority of patients.

เพื่อวัดผลว่าวิธีการได้จะได้ผล กับคนไข้ส่วนใหญ่

But this has usually left out

ซึ่งหมายความว่า จะมีผู้ป่วยบางส่วน

some who didn't benefit from the treatment

ที่จะไม่ได้รับประโยชน์จากการรักษา

or experienced side effects.

หรือได้รับผลกระทบจากผลข้างเคียง

Now, new treatments that directly stimulate or block

ณ ขณะนี้ การรักษาแบบใหม่ ที่ใช้การกระตุ้นหรือยับยั้งโดยตรง

certain pain-sensing attention or modulation networks

ต่อระบบรับความเจ็บปวด หรือ ส่วนโครงข่ายการบรรเทาความเจ็บปวด

are being developed,

กำลังได้รับการพัฒนา

along with ways to tailor them to individual patients,

พร้อมกับวิธีการที่จะปรับให้เหมาะสม กับคนไข้แต่ละคน

using tools like magnetic resonance imaging

โดยใช้การตรวจเอกซเรย์ด้วย คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (MRI)

to map brain pathways.

เพื่อสร้างภาพเส้นทางในสมอง

วิเคราะห์ออกมาว่าสมอง ตอบสนองต่อความเจ็บปวดอย่างไร

Figuring out how your brain responds to pain

is the key to finding the best treatment for you.

มันคือกุญแจที่จะนำไปสู่ การรักษาที่ดีที่สุดสำหรับคุณ

That's true personalized medicine.

คือการรักษาที่เพราะสำหรับ แต่ละบุคคลอย่างแท้จริง