How does your brain respond to pain? - Karen D. Davis

Translator: Jessica Ruby Reviewer: Caroline Cristal

Translator: Vahideh Ranjbar Reviewer: soheila Jafari

Let's say that it would take you ten minutes to solve this puzzle.

بزارید اینطور بگم که ده دقیقه طول میکشه تا شما این معما رو حل کنید.

How long would it take

اگر یک شوک الکتریکی بی وقفه را

if you received constant electric shocks to your hands?

در دستانتان دریافت کنید چه مدت زمانی طول میکشه تا معما رو حل کنید؟

Longer, right?

خیلی بیشتر، درسته؟

Because the pain would distract you from the task.

چون درد حواس شما را نسبت به کارتون پرت خواهد کرد.

Well, maybe not;

خب، شاید هم نه.

it depends on how you handle pain.

بستگی به این داره که شما چطور درد را کنترل کنید.

Some people are distracted by pain.

حواس بعضی‌ها بخاطر درد منحرف میشه.

It takes them longer to complete a task, and they do it less well.

و باعث میشه زمان بیشتری را صرف کنند، و نمی‌توانند از عهده اون کار بربیان.

Other people use tasks to distract themselves from pain,

گروه دیگر کار رو بهانه می‌کنند تا حواسشون را نسبت به درد پرت کنند

and those people actually do the task

درواقع این افراد کارشون را نسبت به

faster and better when they're in pain

زمانیکه درد دارند

than when they're not.

سریع تر و بهتر انجام می‌دهند.

Some people can just send their mind wandering

بعضی افراد فقط می‌توانند ذهن خودشان را

to distract themselves from pain.

درگیر کنند تا حواسشون نسبت به درد منحرف شود.

How can different people

چطور افراد گوناگون

be subjected to the exact same painful stimulus

که در معرض یک محرک دردناک کاملا یکسان قرار می‌گیرند

and yet experience the pain so differently?

تجربه متفاوتی از درد خواهند داشت؟

And why does this matter?

و این موضوع چرا اهمیت دارد؟

First of all, what is pain?

اول از همه ببینیم درد چه هست؟

Pain is an unpleasant sensory and emotional experience,

درد یک تجربه حسی ناخوشایند هست

associated with actual or potential tissue damage.

که مربوط به بافت آسیب دیده هست

Pain is something we experience,

درد چیزی هست که ما تجربه می‌کنیم

so it's best measured by what you say it is.

پس میشه گفت که بهترین معیار برای آنچه که می‌گویید هست.

Pain has an intensity;

درد دارای یک شدتی هست

you can describe it on a scale

می‌توانید درد را درجه بندی کنید

from zero, no pain, to ten, the most pain imaginable.

از صفر، بدون درد، تا ده برای دردی که شدتی غیرقابل تصور دارد.

But pain also has a character,

درد همچنین دارای شخصیت هست

like sharp, dull, burning, or aching.

شدید، ضعیف، آتشین یا دردآور هست.

What exactly creates these perceptions of pain?

چه چیزی این احساسات مربوط به درد را به وجود میاورد؟

Well, when you get hurt,

وقتی شما صدمه میبینید

special tissue damage-sensing nerve cells,

سلول‌های عصبی حساس به درد موجود در بافت مخصوصی

called nociceptors, fire and send signals

به نام گیرنده حسی، تحریک می‌شوند و سیگنال‌هایی را

to the spinal cord and then up to the brain.

به نخاع ارسال می‌کنند که بعدها به مغز فرستاده می‌شوند.

Processing work gets done by cells called neurons and glia.

این فرایندها توسط سلول‌هایی بنام نورون‌ها و گلیا انجام می‌گیرند.

This is your Grey matter.

این قشر خاکستری مغز شماست.

And brain superhighways carry information as electrical impulses

و بزرگراه‌های مغز اطلاعات را به صورت ضربه‌های الکتریکی

from one area to another.

از یک نقطه یه نقطه دیگر حمل می‌کنند.

This is your white matter.

این قشر سفید مغز هست.

The superhighway that carries pain information

بزرگراه که اطلاعات مربوط به درد را

from the spinal cord to the brain

از نخاع به مغز حمل می‌کند

is our sensing pathway

خیابان حسی ماست

that ends in the cortex,

که به کرتکس ختم می‌شود

a part of the brain that decides what to do

قسمتی از مغز که تصمیم میگیرد

with the pain signal.

با پیام درد چکار کند.

Another system of interconnected brain cells

سیستم دیگری که مرتبط با سلول‌های مغز هست

called the salience network

شبکه سیلیانس نامیده می‌شود

decides what to pay attention to.

تصمیم می‌گیرد به چه چیزی توجه کند.

Since pain can have serious consequences,

زمانیکه درد بتواند اثرات جدی داشته باشد

the pain signal immediately activates the salience network.

سیگنال درد فورا شبکه سیلیانس را فعال می‌کند.

Now, you're paying attention.

حالا شما متوجه درد هستید.

The brain also responds to the pain

مغز همچنین به درد پاسخ می‌دهد

and has to cope with these pain signals.

و مجبور میشود با سیگنال‌های درد دست و پنجه نرم کند.

So, motor pathways are activated

بنابراین سیگنال‌هایی فعال می‌شوند

to take your hand off a hot stove, for example.

تا مثلا دست خود را از روی اجاق گاز داغ بردارید.

But modulation networks are also activated

همچنین این شبکه‌ها فعال می‌شوند

that deliver endorphins and enkephalins,

تا اندورفین‌ها و انکافلین‌ها رو آزاد کنند

chemicals released when you're in pain or during extreme exercise,

زمانیکه شما دچار درد هستید، یا در طول یه ورزش سنگین، مواد شیمیایی آزاد می‌شوند

creating the runner's high.

و سرعت دونده را بالا می‌برند.

These chemical systems help regulate and reduce pain.

این سیستم‌های شیمیایی به تنظیم درد و کاهش شدت آن کمک می‌کنند.

All these networks and pathways work together

تمام این شبکه‌ها و خیابان‌ها با هم کار می‌کنند

to create your pain experience,

تا حس درد را به وجود بیاورند

to prevent further tissue damage,

و جلوی آسیب بافتی بیشتر را بگیرند

and help you to cope with pain.

و کمک می‌کنند تا درد را تحمل کنید.

This system is similar for everyone,

این سیستم در هر شخصی مشابه هست

but the sensitivity and efficacy of these brain circuits

اما حساسیت و اثربخشی شبکه نورون‌های مغز

determines how much you feel and cope with pain.

مشخص می‌کند که تا چه میزان احساس درد داشته و آن را تحمل کنید.

This is why some people have greater pain than others

به همین خاطر هست که بعضی افراد درد بیشتری را تحمل می‌کنند

and why some develop chronic pain

و چرا برخی از درد‌های مزمن

that does not respond to treatment,

نسبت به درمان پاسخی نمی‌دهند

while others respond well.

درحالیکه بعضی‎ها واکنش خوبی دارند.

Variability in pain sensitivities

تنوع در حساسیت‌های درد

is not so different than all kinds of variability

نسبت به همه نوع تنوعی در پاسخ به محرک‌های دیگر

in responses to other stimuli.

فرق زیادی ندارد.

Like how some people love roller coasters,

مثل اینکه چطور بعضی‌ ترن هوایی را دوست دارند

but other people suffer from terrible motion sickness.

اما بعضی از افراد از بیماری حرکتی شدید رنج می‌برند.

Why does it matter that there is variability

وجود تنوع در شبکه نورون‌های مغز که احساس

in our pain brain circuits?

درد را به وجود میاورد چه اهمیتی دارد؟

Well, there are many treatments for pain,

روش‌های درمانی زیادی برای درد وجود دارند

targeting different systems.

و هر کدام به شکلی خاص انجام می‌شوند.

For mild pain, non-prescription medications

برای درد خفیف، درمان از طریق مصرف دارو (بدون نسخه)

can act on cells where the pain signals start.

بر سلول‌های فعال کننده سیگنال درد تاثیر می‌گذارد.

Other stronger pain medicines and anesthetics

برای درد قوی‌تر، مصرف دارو واستفاده از داروهای بی‌حسی

work by reducing the activity in pain-sensing circuits

از طریق کاهش فعالیت شبکه حسی مرتبط با درد

or boosting our coping system, or endorphins.

و یا تقویت یکسری سیسستم‌ها در بدن، یا انکافلین‌ها، اثرگذار خواهد بود.

Some people can cope with pain using methods that involve

برخی افراد می‌توانند از طریق استفاده از روش‌هایی مثل

distraction, relaxation, meditation, yoga,

بی‌توجهی، استراحت، تامل، یوگا و یا استراتژی‌هایی که قابل

or strategies that can be taught, like cognitive behavioral therapy.

یادگیری هستند، مثل رفتار درمانی شناختی بر درد خود غلبه کنند.

For some people who suffer from severe chronic pain,

برای برخی از افراد که تا مدت‌ها

that is pain that doesn't go away

پس از جراحت از درد‌های مزمن شدید

months after their injury should have healed,

رنج می‌برند و نیاز به درمان دارند

none of the regular treatments work.

هیچ یک از درمان‌های معمول کارساز نیست.

Traditionally, medical science has been about

به طور ستنتی، علم پزشکی درباره روش‌های آزمایشی

testing treatments on large groups

بر روی گروه بزرگی از افراد هست

to determine what would help a majority of patients.

تا مشخص شود که چه کمکی را می‌توان به اکثریت بیماران کرد.

But this has usually left out

اما نتیجه این پروسه قطعی نیست

some who didn't benefit from the treatment

برای کسی که هیچ نفعی از درمان

or experienced side effects.

یا عوارض جانبی آن نمی‌برد.

Now, new treatments that directly stimulate or block

در حال حاضر، روش‌های درمانی جدیدی در حال پیشرفت هستند

certain pain-sensing attention or modulation networks

که به طور مستقیم حسگر‌های حساس به درد مشخصی را تحریک یا متوقف می‌کنند

are being developed,

و شبکه‌ها را تنظیم می‌کنند

along with ways to tailor them to individual patients,

همراه با روشی که مناسب بیماران خاص باشد.

using tools like magnetic resonance imaging

انجام ام آرآی (تصویرسازی تشدید مغناطیسی)

to map brain pathways.

برای نقشه برداری از سیستم حرکتی

Figuring out how your brain responds to pain

دانستن این که مغز شما چطور به درد پاسخ می‌دهد

is the key to finding the best treatment for you.

کلیدی برای یافتن بهترین درمان برای شماست.

That's true personalized medicine.

و این پزشکی شخصی حقیی است.