What percentage of your brain do you use? - Richard E. Cytowic

Translator: Nuchapong Wongrajit Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

An enduring myth says we use only 10% of our brain,

ความเชื่อผิด ๆ ที่มีมายาวนาน บอกว่า

เราใช้สมองแค่ 10%

the other 90% standing idly by for spare capacity.

อีก 90% อยู่เฉย ๆ แค่มีไว้สำรอง

Hucksters promised to unlock that hidden potential

นักโฆษณาโม้ว่าช่วยปลดปล่อยศักยภาพที่ซ่อนอยู่ได้

with methods "based on neuroscience,"

ด้วยวิธี "ทางประสาทวิทยาศาสตร์"

but all they really unlock is your wallet.

แต่สิ่งที่ถูกปลดปล่อยออกมาจริง ๆ ก็แค่เงินในกระเป๋าคุณ

Two-thirds of the public and nearly half of science teachers

คนทั่วไป สองในสามคน

และครูวิทยาศาสตร์เกือบครึ่ง

mistakenly believe the 10% myth.

หลงเชื่อเรื่องโกหก 10% นี้

In the 1890s, William James,

ในทศวรรษ 1890 วิลเลียมส์ เจมส์ (William James)

the father of American psychology, said,

บิดาแห่งจิตวิทยาอเมริกัน

"Most of us do not meet our mental potential."

กล่าวไว้ว่า "พวกเราส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้

ศักยภาพทางจิตอย่างเต็มที่"

James meant this as a challenge,

เจมส์ตั้งใจพูดเพื่อกระตุ้นท้าทาย

not an indictment of scant brain usage.

ไม่ใช่กล่าวหาว่า สมองถูกใช้น้อย

But the misunderstanding stuck.

แต่คนเข้าใจผิดตามนั้นเสียแล้ว

และนักวิทยาศาสตร์ก็ใช้เวลาอีกนาน

Also, scientists couldn't figure out for a long time

กว่าจะเข้าใจหน้าที่

the purpose of our massive frontal lobes

ของสมองกลีบหน้าที่มีขนาดยักษ์

or broad areas of the parietal lobe.

หรือบริเวณกว้างของสมองกลีบข้าง

Damage didn't cause motor or sensory deficits,

ความเสียหายไม่ทำให้การสั่งการ หรือการรับความรู้สึกบกพร่อง

so authorities concluded they didn't do anything.

ผู้เชี่ยวชาญจึงสรุปว่า สมองเหล่านี้ไม่มีหน้าที่อะไร

For decades, these parts were called silent areas,

เป็นสิบ ๆ ปี ที่สมองส่วนนี้

ถูกเรียกว่า บริเวณเงียบ

their function elusive.

หน้าที่ของมันนั้นยากจะอธิบาย

We've since learned that they underscore

ภายหลังเราจึงทราบว่ามันเกี่ยวกับ

executive and integrative ability,

ความสามารถในการตัดสินใจ และผนวกข้อมูล

without which, we would hardly be human.

ถ้าหากปราศจาคมันแล้ว เราจะไม่เป็นมนุษย์

They are crucial to abstract reasoning,

สมองส่วนนี้สำคัญต่อการใช้เหตุผลเชิงนามธรรม

planning, weighing decisions

การวางแผน

การชั่งน้ำหนักตัดสินใจ

and flexibly adapting to circumstances.

และการปรับตัวเข้ากับสถานการณ์

The idea that 9/10 of your brain sits idly by in your skull

ความคิดที่ว่าสมอง 9 ใน 10 ส่วน

อยู่เฉย ๆ ในกระโหลก

looks silly when we calculate how the brain uses energy.

ฟังดูงี่เง่า เมื่อเราคำนวณดู ว่าสมองใช้พลังงานมากแค่ไหน

สมองของสัตว์ฟันแทะและสุนัข

Rodent and canine brains

consume 5% of total body energy.

ใช้ 5% จากพลังงานร่างกายทั้งหมด

Monkey brains use 10%.

สมองลิงใช้ 10%

An adult human brain,

สมองของมนุษย์ผู้ใหญ่

which accounts for only 2% of the body's mass,

ซึ่งคิดเป็นแค่ 2% ของมวลร่างกาย

consumes 20% of daily glucose burned.

ใช้ 20% ของกลูโคสที่เผาผลาญในแต่ละวัน

In children, that figure is 50%,

สำหรับเด็ก ตัวเลขนี้สูงถึง 50%

and in infants, 60%.

และ 60% สำหรับทารก

This is far more than expected for their relative brain sizes,

มากกว่าที่คาดไว้มาก

เมื่อเทียบตามขนาดสมอง

which scale in proportion to body size.

ซึ่งมีสัดส่วนตามขนาดร่างกาย

Human ones weigh 1.5 kilograms,

สมองมนุษย์หนัก 1.5 กิโลกรัม

elephant brains 5 kg,

สมองช้าง 5 กิโลกรัม

and whale brains 9 kg,

และสมองวาฬ 9 กิโลกรัม

yet on a per weight basis,

แต่ถ้าเทียบต่อน้ำหน้ก

humans pack in more neurons than any other species.

สมองมนุษย์มีเซลล์ประสาท

อัดแน่นกว่าสายพันธุ์อื่น

This dense packing is what makes us so smart.

เซลล์ประสาทที่อัดกันแน่นนี่แหละ ที่ทำให้เราฉลาด

There is a trade-off between body size

ต้องมีสมดุลระหว่างขนาดร่างกาย

and the number of neurons a primate,

กับจำนวนเซลล์ประสาท ที่พวกไพรเมท

including us, can sustain.

ซึ่งรวมพวกเราด้วย จะสามารถดูแลไหว

A 25 kg ape has to eat 8 hours a day

ลิงไร้หาง 25 กิโลกรัม ต้องกิน 8 ชั่วโมงต่อวัน

to uphold a brain with 53 billion neurons.

เพื่อบำรุงเลี้ยงสมอง ที่มีเซลล์ประสาท 53,000 ล้านเซลล์

The invention of cooking,

การคิดค้นวิธีปรุงอาหารให้สุก

one and half million years ago,

เมื่อหนึ่งล้านห้าแสนปีก่อน

gave us a huge advantage.

ทำให้เรามีข้อได้เปรียบมหาศาล

Cooked food is rendered soft and predigested

อาหารปรุงสุกจะอ่อนนุ่ม และถูกย่อยมาบ้างแล้ว

outside of the body.

นอกร่างกาย

Our guts more easily absorb its energy.

ลำไส้ของเราจึงดูดซึมพลังงานได้ง่ายขึ้น

Cooking frees up time and provides more energy

อาหารปรุงสุกทำให้เรามีเวลา

และให้พลังงานมากกว่า

than if we ate food stuffs raw

การกินอาหารดิบ ๆ

and so we can sustain brains

เราจึงสามารถบำรุงเลี้ยงสมองที่

with 86 billion densely packed neurons.

อัดแน่นด้วยเซลล์ประสาท 86,000 เซลล์

ซึ่งมากกว่าสมองลิงไร้หางอยู่ 40%

40% more than the ape.

Here's how it works.

สมองทำงานดังนี้

Half the calories a brain burns

ครึ่งหนึ่งของแคลอรีที่สมองเผาผลาญ

go towards simply keeping the structure intact

เอาไปรักษาสภาพโครงสร้าง

by pumping sodium and potassium ions

โดยการสูบไอออนโซเดียม และโพแทสเซียม

across membranes to maintain an electrical charge.

ผ่านเยื่อเพื่อรักษาประจุไฟฟ้า

To do this, the brain has to be an energy hog.

เพื่อการนี้ สมองต้องสวาปามพลังงาน

It consumes an astounding

มันเขมือบ ATP 3.4 x 10^21 โมเลกุลต่อนาที

3.4 x 10^21 ATP molecules per minute,

ATP being the coal of the body's furnace.

ATP เป็นเหมือนถ่านหิน ให้กับเตาไฟของร่างกาย

The high cost of maintaining resting potentials

ต้องใช้ต้นทุนสูง สำหรับรักษาศักยะพัก

in all 86 billion neurons

ในเซลล์ประสาททั้ง 86,000 ล้านเซลล์

means that little energy is left

ทำให้เหลือพลังงานนิดเดียว

to propel signals down axons and across synapses,

สำหรับส่งสัญญาณไปตามแอกซอน (axon) และข้ามไซแนปส์ (synapse)

the nerve discharges that actually get things done.

การคายประจุนี้แหละ เป็นการทำงานที่แท้จริง

Even if only a tiny percentage of neurons

ต่อให้มีเซลล์ประสาทแค่ไม่กี่เปอร์เซ็นต์

fired in a given region at any one time,

ส่งสัญญาณ ในบริเวณหนึ่ง ณ เวลาหนึ่ง

the energy burden of generating spikes over the entire brain

พลังงานที่ต้องใช้สร้างกระแสประสาท

ทั่วทั้งสมอง

would be unsustainable.

ก็มากเกินกว่าจะคงสัญญาณไว้ได้

ประสิทธิภาพการใช้พลังงานจึงเข้ามามีบทบาท

Here's where energy efficiency comes in.

Letting just a small proportion of cells signal at any one time,

โดยให้เซลล์จำนวนน้อย

ส่งสัญญาณ ณ เวลาหนึ่ง ๆ

known as sparse coding,

ซึ่งรู้จักกันว่า sparse coding

uses the least energy,

ใช้พลังงานให้น้อยที่สุด

but carries the most information.

แต่ส่งข้อมูลให้มากที่สุด

Because the small number of signals

เนื่องจาก สัญญาณจำนวนไม่มาก

have thousands of possible paths by which to distribute themselves.

ก็มีเส้นทางที่เป็นไปได้นับพัน

ที่สัญญาณจะกระจายตัวไปได้

A drawback of sparse coding within a huge number of neurons

จุดอ่อนของ sparse coding

เมื่อมีเซลล์ประสาทจำนวนมหาศาล

is its cost.

คือต้นทุนที่ต้องใช้

Worse, if a big proportion of cells never fire,

แย่ไปกว่านั้น ถ้าเซลล์จำนวนมากไม่ส่งสัญญาณเลย

then they are superfluous

มันจะกลายเป็นของฟุ่มเฟือย

and evolution should have jettisoned them long ago.

และวิวัฒนาการก็ควรจะโยนมันทิ้งนานแล้ว

The solution is to find the optimum proportion of cells

ทางออกคือ การหา

สัดส่วนเซลล์ที่พอเหมาะ

that the brain can have active at once.

ที่สมองสั่งให้ทำงาน ขณะหนึ่ง ๆ

For maximum efficiency,

เพื่อประสิทธิภาพสุงสุด

between 1% and 16% of cells should be active at any given moment.

ควรมีเซลล์ 1% ถึง 16%

ทำงานในชั่วขณะหนึ่ง ๆ

This is the energy limit we have to live with

นี่คือขีดจำกัดด้านพลังงาน

ซึ่งเราต้องยอมรับสภาพ

in order to be conscious at all.

เพื่อให้เรารู้สึกตัวอยู่ได้

The need to conserve resources

ความจำเป็นต้องรักษาพลังงาน

is the reason most of the brain's operations

เป็นเหตุผลให้การทำงานส่วนใหญ่ของสมอง

must happen outside of consciousness.

ต้องอยู่ใต้จิตสำนึก

It's why multitasking is a fool's errand.

เป็นเหตุผลว่า ทำไมเราจึงทำหลาย ๆ อย่างพร้อมกันไม่ได้

We simply lack the energy to do two things at once,

เราไม่มีพลังงานพอ จะทำสองอย่างพร้อมกัน

let alone three or five.

ไม่ต้องพูดถึงสาม หรือห้าอย่าง

When we try, we do each task less well

ถ้าเราขืนทำ เราจะทำแต่ละอย่างแย่ลง

than if we had given it our full attention.

กว่าที่เราใส่ใจเต็มที่

The numbers are against us.

ยิ่งทำหลายอย่าง ผลยิ่งแย่

สมองเรานั้นทั้งฉลาด และทรงพลัง

Your brain is already smart and powerful.

So powerful that it needs a lot of power to stay powerful.

ทรงพลังมากจนมันต้องการพลังงานมหาศาล

เพื่อคงความทรงพลังไว้

And so smart

และฉลาดมาก

that it has built in an energy-efficiency plan.

จนมีแผนประสิทธิภาพการใช้พลังงานของมันเอง

So don't let a fraudulent myth make you guilty

ดังนั้น อย่าปล่อยให้คำหลอกลวง

ทำให้คุณรู้สึกผิดว่า

about your supposedly lazy brain.

สมองคุณขี้เกียจ

Guilt would be a waste of energy.

รู้สึกผิดไปก็เปลืองพลังงานเปล่า

After all this,

จากทั้งหมดนี้

don't you realize it's dumb to waste mental energy?

คุณไม่ตระหนักหรือว่ามันเป็นเรื่องงี่เง่า

ที่จะไปใช้พลังงานสมองอย่างสูญเปล่า

You have billions of power-hungry neurons to maintain.

คุณมีเซลล์ประสาท

ที่กระหายพลังงาน เป็นพัน ๆ ล้านเซลล์ต้องดูแล

So hop to it!

ดังนั้น จงรีบทำซะ!