The secret student resistance to Hitler - Iseult Gillespie

Vertaald door: Tahlia Flora Nagekeken door: Dick Stada

In 1943 Allied aircraft swooped over Nazi Germany,

In 1943 scheerden geallieerde vliegtuigen over nazi-Duitsland

raining tens of thousands of leaflets on people below.

en strooiden tienduizenden pamfletten uit over de mensen.

Written by anonymous Germans, the leaflets urged readers to renounce Hitler,

Ze waren geschreven door anonieme Duitsers en drongen aan om Hitler af te zweren,

to fight furiously for the future— and to never give up hope.

verwoed te strijden voor de toekomst en nooit de hoop te verliezen.

Their call to action rippled through homes and businesses—

Hun oproep tot actie ging rond in alle huizen en bedrijven

and news of their message even reached concentration camps and prisons.

en de boodschap bereikte zelfs concentratiekampen en gevangenissen.

It was only after the war had ended that the authors’ identities, stories,

Pas na het einde van de oorlog kwamen de identiteiten, verhalen

and tragic fate would come to light.

en het tragische lot van de schrijvers voor het voetlicht.

When Hitler seized power 10 years earlier,

Toen Hitler tien jaar eerder de macht greep,

Hans and Sophie Scholl were teenagers in the town of Forchtenberg.

waren Hans en Sophie Scholl tieners in het dorp Forchtenberg.

At that time, fear, propaganda, and surveillance

Destijds werd door angst, propaganda en bewaking

kept all aspects of life for the Scholl family and millions of other Germans

het leven van de familie Scholl

en miljoenen andere Duitsers beperkt onder nazigezag.

under Nazi control.

The government specifically targeted young people,

De regering focuste zich op jongeren

setting up institutions to regulate their behavior and police their thoughts.

door instituten op te zetten om hun gedrag te sturen

en hun ideeën te onderdrukken.

As teenagers, Hans was a member of the Hitler Youth

Als tiener was Hans lid van de Hitlerjugend

and Sophie joined The League of German Girls.

en Sophie sloot zich aan bij de bond van Duitse meisjes.

Hans klom snel op in rang

Hans rose through the ranks

and oversaw the training and indoctrination of other young people.

en leidde de training en indoctrinatie van andere jongeren.

In 1936, he was chosen to carry the flag at a national rally.

In 1936 werd hij vaandeldrager voor een landelijke partijbijeenkomst.

But when he witnessed the zeal of Nazi rhetoric,

Maar toen hij de geestdrift voor nazi-retoriek waarnam,

he began to question it for the first time.

plaatste hij er voor het eerst vraagtekens bij.

Meanwhile, Sophie was also starting to doubt the information she was being fed.

Ondertussen twijfelde ook Sophie

over de informatie die ze voorgeschoteld kreeg.

Their parents Robert and Magdalena,

Hun ouders, Robert en Magdalena

who had feared they were losing their children to Nazi ideology,

die vreesden hun kinderen te verliezen aan de nazi-ideologie,

encouraged these misgivings.

moedigden het aan om hieraan te twijfelen.

At home, Robert and Magdalena listened to foreign radio stations

Thuis luisterden Robert en Magdalena naar buitenlandse radiostations

that the government first discouraged and later banned.

die door de regering eerst afgeraden en later verboden werden.

While the government churned out national broadcasts which denied Nazi atrocities,

Terwijl de regering landelijke uitzendingen reguleerde

waarin de gruweldaden van nazi’s werden ontkend,

the Scholls learned shocking truths.

kwamen de Scholls achter de schokkende waarheid.

And yet, they were still subject to the rules of life in Hitler’s Germany.

Toch waren ze nog steeds onderworpen aan de leefregels in Hitlers Duitsland.

After the outbreak of war,

Na de uitbraak van de oorlog,

Sophie reluctantly worked for the national effort,

diende Sophie met tegenzin voor het nationaal-socialisme

en Hans vervulde zijn dienstplicht als hospik

and Hans had to take on army duties while attending medical school in Munich.

terwijl hij geneeskunde studeerde in München.

That was where Hans met Christoph Probst, Willi Graf and Alexander Schmorell.

Daar ontmoette hij Christoph Probst, Willi Graf en Alexander Schmorell.

Day by day, each grew more sickened by Nazi ideology.

Elke dag verafschuwden ze de nazi-ideologie steeds meer.

They longed to share their views.

Ze wilden graag hun mening delen.

But how could they spread them, when it was impossible to know who to trust?

Maar hoe konden ze dat doen

als ze niet wisten wie te vertrouwen was?

And so, the friends decided to rebel anonymously.

Zodoende besloten de vrienden anoniem in opstand te komen.

They pooled their money and bought printing materials.

Ze legden hun geld bij elkaar en kochten drukmateriaal.

An acquaintance let them use a cellar under his studio.

Een kennis gaf hen toegang tot een kelder onder zijn studio.

Ze stelden in het geheim hun boodschap op.

In secret, they began drafting their message.

In June 1942, mysterious anti-Nazi leaflets began appearing all over Munich.

In juni 1942

verschenen er mysterieuze anti-nazi-pamfletten in heel München.

They were signed: the White Rose.

Ze waren ondertekend door de Witte Roos.

The first leaflet denounced Hitler

Het eerste pamflet zwoer Hitler af

and called for Germans to sabotage the war effort:

en riep Duitsers op om de oorlogsinspanningen te saboteren:

“Adopt passive resistance…

’Pleeg passief verzet ...

block the functioning of this atheistic war machine before it is too late,

verhinder dat deze atheïstische oorlogsmachine blijft draaien,

voordat het te laat is,

before the last city is a heap of rubble…

voordat de laatste steden zijn veranderd in een puinhoop

before the last youth of our nation bleeds to death...

en voordat ook de rest van de jeugd der natie is doodgebloed.

Don’t forget that each people gets the government it deserves!”

Vergeet niet dat elk volk de regering verdient die het verdient!′

At a time when a sarcastic remark could constitute treason,

In een tijd waarin een sarcastische opmerking als verraad werd gezien,

this language was unprecedented.

was zulk taalgebruik ongekend.

It was written mostly by Hans Scholl.

Het was grotendeels geschreven door Hans Scholl.

In 1942, Sophie came to Munich knowing nothing of her brother’s activities.

In 1942 kwam Sophie naar München zonder enig idee over haar broers bezigheden.

She soon encountered the leaflets at school.

Al gauw trof ze de pamfletten op school aan.

But it was not until she discovered evidence in Han’s room

Pas toen ze bewijs ontdekte in de slaapkamer van Hans,

that she realized who’d written them.

besefte ze wie ze had geschreven.

Her shock soon gave way to resolve: she wanted in.

Haar schrik maakte snel plaats voor vastberadenheid: ze wilde meedoen.

For both siblings, it was time to escalate the fury that had been brewing for years.

Voor beiden was het tijd om de woede op te wekken die al jaren broeide.

From June 1942 to February 1943, the group worked feverishly.

Van juni 1942 tot februari 1943 werkte de groep koortsachtig door.

While the Gestapo searched for leads,

Terwijl de Gestapo naar aanwijzingen zocht,

the White Rose were constantly on guard.

bleef de Witte Roos voortdurend alert.

De oorlog woedde verder.

The war raged on. Regulations tightened, and Munich suffered air raids.

De wetgeving werd aangescherpt

en München kreeg te maken met luchtaanvallen.

But the White Rose ventured deeper into conspiracy.

Maar de Witte Roos waagde zich dieper in de samenzwering.

They graffitied buildings and braved trains swarming with Gestapo.

Ze spoten graffiti op gebouwen

en trotseerden treinen die wemelden van de Gestapo.

In the winter of 1942,

In de winter van 1942

Hans made a treacherous journey to the Czechoslovakian border

maakte Hans een verraderlijke reis naar de Tsjechoslowaakse grens

to meet anti-Nazi rebels.

om verzetsstrijders te ontmoeten.

On February 18, 1943,

Op 18 februari 1943

Sophie and Hans brought a suitcase of leaflets to their university.

brachten Sophie en Hans een koffer vol pamfletten mee naar hun universiteit.

A custodian noticed what they were doing and reported them to the Gestapo.

Een conciërge zag wat ze deden en gaf hen aan bij de Gestapo.

Both calmly denied any involvement—

Ze bleven kalm en ontkenden alle betrokkenheid

until the police gathered all the leaflets and placed them back in the empty case,

tot de politie de pamfletten erbij pakte en in de lege koffer terugstopte,

where they fit perfectly.

waar ze precies in pasten.

When Hans and Sophie confessed,

Toen Hans en Sophie schuld bekenden,

they were immediately led to court and sentenced to death by guillotine.

werden ze direct naar de rechtbank geleid en tot de guillotine veroordeeld.

Despite a grueling interrogation, the two refused to betray their co-conspirators.

Ondanks een slopend kruisverhoor,

weigerden de twee hun mede-samenzweerders te verklikken.

Before her execution, Sophie declared her fury at the state of her country.

Voor haar executie verklaarde Sophie haar woede aan de staat van haar land.

But she also spoke to a more hopeful future:

Maar ze sprak ook over een hoopvollere toekomst:

“Hoe kunnen we verwachten dat gerechtigheid de overhand krijgt

“How can we expect righteousness to prevail when there is hardly anyone

als er bijna niemand bereid is

willing to give himself up individually to a righteous cause?

om zich individueel aan een rechtvaardige zaak over te geven?

Such a fine, sunny day, and I have to go,

Zo'n fijne, zonnige dag, en ik moet gaan,

but what does my death matter, if through us,

maar wat doet mijn dood er toe, als door ons,

thousands of people are awakened and stirred to action?”

duizenden mensen wakker worden en tot actie worden aangezet.”