Why should you read "The Handmaid's Tale"? - Naomi R. Mercer

Vertaald door: Kato Deferm Nagekeken door: Bieke Van Gelder

In Margaret Atwood's near-future novel, "The Handmaid's Tale,"

In Margaret Atwoods toekomstroman 'Het Verhaal van de Dienstmaagd'

a Christian fundamentalist regime called the Republic of Gilead

heeft een christelijk-fundamentalistisch regime genaamd de Republiek Gilead

has staged a military coup and established a theocratic government

een militaire coup georganiseerd

en een theocratische regering gevormd in de Verenigde Staten.

in the United States.

The regime theoretically restricts everyone,

Het regime legt in theorie aan iedereen beperkingen op,

but in practice a few men have structured Gilead so they have all the power,

maar in de praktijk hebben enkele mannen Gilead zodanig opgebouwd

dat zij alle macht hebben, vooral over vrouwen.

especially over women.

The Handmaid's Tale is what Atwood calls speculative fiction,

'Het Verhaal van de Dienstmaagd' is wat Atwood speculatieve fictie noemt,

meaning it theorizes about possible futures.

wat betekent dat het theorieën vormt over de mogelijke toekomst.

This is a fundamental characteristic

Dit is een fundamenteel kenmerk

shared by both utopian and dystopian texts.

dat utopische en dystopische teksten met elkaar delen.

The possible futures in Atwood's novels are usually negative, or dystopian,

De mogelijke toekomsten in Atwoods romans zijn doorgaans negatief of dystopisch,

where the actions of a small group have destroyed society as we know it.

waarbij de daden van een kleine groep de samenleving van nu verwoest hebben.

Utopian and dystopian writing tends to parallel political trends.

Utopische en dystopische teksten lopen vaak parallel met politieke trends.

Utopian writing frequently depicts an idealized society

Utopische teksten geven regelmatig een geïdealiseerde maatschappij weer

that the author puts forth as a blueprint to strive toward.

die de schrijver naar voren brengt als een blauwdruk om naar te streven.

Dystopias, on the other hand,

Dystopische teksten daarentegen

are not necessarily predictions of apocalyptic futures,

zijn niet noodzakelijk voorspellingen van een apocalyptische toekomst,

but rather warnings about the ways in which societies can set themselves

maar eerder waarschuwingen

over hoe samenlevingen zichzelf op het pad naar vernieling kunnen brengen.

on the path to destruction.

The Handmaid's Tale was published in 1985, when many conservative groups

'Het Verhaal van de Dienstmaagd' werd uitgegeven in 1985,

toen vele conservatieve groepen in de aanval gingen

attacked the gains made by the second-wave feminist movement.

tegen de verworvenheden uit de 2e golf van de feministische beweging.

This movement had been advocating greater social and legal equality for women

Deze beweging bepleitte betere sociale en legale gelijkheid voor vrouwen

since the early 1960s.

sinds het begin van de jaren 60.

The Handmaid's Tale imagines a future in which the conservative

'Het Verhaal van de Dienstmaagd' verbeeldt een toekomst

waarin de conservatieve tegenbeweging de bovenhand krijgt

counter-movement gains the upper hand

and not only demolishes the progress women had made toward equality,

en niet alleen de vooruitgang van vrouwen op vlak van gelijkheid teniet doet,

but makes women completely subservient to men.

maar vrouwen ook compleet ondergeschikt maakt aan mannen.

Gilead divides women in the regime into distinct social classes

Gilead verdeelt de vrouwen in het regime in duidelijke sociale klassen

based upon their function as status symbols for men.

gebaseerd op hun functie als statussymbolen voor mannen.

Even their clothing is color-coded.

Zélfs hun kleding is met kleur gecodeerd.

Women are no longer allowed to read

Vrouwen mogen niet langer lezen

or move about freely in public,

of zich vrij verplaatsen in het openbaar,

and fertile women are subject to state-engineered rape

en vruchtbare vrouwen worden onderworpen aan staatsgeleide verkrachting

in order to give birth to children for the regime.

om kinderen te baren voor het regime.

Hoewel 'Het Verhaal van de Dienstmaagd' zich afspeelt in de toekomst,

Although The Handmaid's Tale is set in the future,

one of Atwood's self-imposed rules in writing it

was een van Atwoods zelfopgelegde regels tijdens het schrijven

was that she wouldn't use any event

dat ze geen enkele gebeurtenis of gebruik zou opnemen

or practice that hadn't already happened in human history.

die ongezien was in de geschiedenis van de mensheid.

The book is set in Cambridge, Massachusetts,

Het verhaal speelt zich af in Cambridge, Massachusetts,

a city that during the American colonial period

een stad die tijdens de periode van de Amerikaanse kolonies

had been ruled by the theocratic Puritans.

geregeerd werd door theocratische puriteinen.

In many ways, the Republic of Gilead resembles the strict rules

In veel opzichten doet de Republiek Gilead denken aan de strenge regels

that were present in Puritan society:

die gehanteerd werden in de puriteinse samenleving:

rigid moral codes,

rigide morele codes,

modest clothing,

bescheiden kleding,

banishment of dissenters,

verbanning van andersdenkenden

and regulation of every aspect of people's lives and relationships.

en regulatie van elk aspect van het leven en de relaties van mensen.

For Atwood, the parallels to Massachusett's Puritans

Voor Atwood waren de parallellen met de puriteinen van Massachusetts

were personal as well as theoretical.

zowel persoonlijk als theoretisch.

She spent several years studying the Puritans at Harvard

Ze bestudeerde de puriteinen jarenlang aan Harvard

and she's possibly descended from Mary Webster,

en stamt mogelijk af van Mary Webster,

a Puritan woman accused of witchcraft who survived her hanging.

een puriteinse vrouw die beschuldigd werd van hekserij en haar opknoping overleefde.

Atwood is a master storyteller.

Atwood is een meesterlijke verhalenverteller.

The details of Gilead, which we've only skimmed the surface of,

De details van Gilead, die slechts oppervlakkig besproken werden,

slowly come into focus through the eyes of its characters,

ontvouwen zich langzaam door de ogen van de personages,

mainly the novel's protagonist Offred,

hoofdzakelijk die van protagonist Vanfred,

a handmaid in the household of a commander.

een dienstmaagd in het huishouden van een bevelhebber.

Before the coup that established Gilead,

Voor de coup die Gilead op de kaart zette,

Offred had a husband, a child, a job, and a normal, middle-class American life.

had Vanfred een man, een kind, een job

en een normaal leven in de Amerikaanse middenklasse.

But when the fundamentalist regime comes into power,

Maar als het fundamentalistische regime aan de macht komt,

Offred is denied her identity,

wordt Vanfred haar identiteit ontzegd,

separated from her family,

gescheiden van haar familie

and reduced to being, in Offred's words,

en herleid tot -- in Vanfreds woorden --

"a two-legged womb for increasing Gilead's waning population."

"een tweebenige baarmoeder om Gileads tanende populatie op te krikken."

Initieel accepteert ze het verlies van haar fundamentele mensenrechten

She initially accepts the loss of her fundamental human rights

in the name of stabilizing the new government.

om de nieuwe regering te stabiliseren.

But state control soon extends into attempts to control the language,

Maar de staatscontrole breidt snel uit tot pogingen om de taal,

behavior,

het gedrag

and thoughts of herself and other individuals.

en de gedachten van haarzelf en andere individuen te beheersen.

Early on, Offred says,

In het begin zegt Vanfred:

"I wait. I compose myself.

"Ik wacht. Ik raap mezelf bijeen.

My self is a thing I must compose, as one composes a speech."

'Ik' ben een ding dat ik moet opbouwen, zoals men een speech opbouwt."

She likens language to the formulation of identity.

Ze vergelijkt taal met de formulering van identiteit.

Her words also acknowledge the possibility of resistance,

Haar woorden erkennen ook de mogelijkheid tot verzet,

and it's resistance, the actions of people who dare to break the political,

en het is verzet -- de daden van mensen die het aandurven om politieke,

intellectual,

intellectuele,

and sexual rules,

en seksuele regels te verbreken --

that drives the plot of the Handmaid's Tale.

dat het plot voortstuwt van 'Het Verhaal van de Dienstmaagd'.

Ultimately, the novel's exploration of the consequences of complacency,

Doordat de roman uitdiept wat de gevolgen kunnen zijn van zelfgenoegzaamheid

and how power can be wielded unfairly,

en hoe macht oneerlijk gebruikt kan worden,

makes Atwood's chilling vision of a dystopian regime ever relevant.

blijft Atwoods ijzingwekkende visie van een dystopisch regime altijd relevant.