Why should you read "The Handmaid's Tale"? - Naomi R. Mercer

Çeviri: Cihan Ekmekçi Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

In Margaret Atwood's near-future novel, "The Handmaid's Tale,"

Margaret Atwood'un yakın gelecek romanı ''Damızlık Kızın Öyküsü''nde

a Christian fundamentalist regime called the Republic of Gilead

Gilead Cumhuriyeti adında aşırı dinci Hristiyan bir rejim

has staged a military coup and established a theocratic government

bir askeri darbe düzenleyerek Birleşik Devletler'de

in the United States.

teokratik bir hükûmet kuruyor.

The regime theoretically restricts everyone,

Bu rejim temelde herkesi kısıtlıyor olsa da

but in practice a few men have structured Gilead so they have all the power,

Gilead'ı kuran bir grup erkek tüm gücü elinde tutuyor,

especially over women.

özellikle kadınlar üzerinde.

The Handmaid's Tale is what Atwood calls speculative fiction,

Damızlık Kızın Öyküsü, Atwood'un spekülatif kurgu dediği tür,

meaning it theorizes about possible futures.

yani muhtemel gelecekleri kuramlaştıran tür.

This is a fundamental characteristic

Hem ütopya hem de distopya yazılarında

shared by both utopian and dystopian texts.

ortak bulunan temel bir özellik bu.

The possible futures in Atwood's novels are usually negative, or dystopian,

Atwood romanlarının muhtemel gelecekleri genellikle negatif veya distopya temalı,

where the actions of a small group have destroyed society as we know it.

yani bir azınlığın faaliyetleri bildiğimiz toplumu yok etmiş.

Utopian and dystopian writing tends to parallel political trends.

Ütopya ve distopya yazıları genelde politik eğilimleri yansıtırlar.

Utopian writing frequently depicts an idealized society

Ütopya yazıları sık sık idealleştirilmiş bir toplum gösterir

that the author puts forth as a blueprint to strive toward.

ve yazar bunu adeta ulaşılması önemli bir taslak gibi sunar.

Dystopias, on the other hand,

Diğer yandan distopyalar

are not necessarily predictions of apocalyptic futures,

apokaliptik gelecekler değil,

but rather warnings about the ways in which societies can set themselves

yıkılışa doğru giden yolda toplumların kendilerini düzeltmesi için

on the path to destruction.

uyarı niteliğindedir.

The Handmaid's Tale was published in 1985, when many conservative groups

Damızlık Kızın Öyküsü 1985'te yayımlandı, o zamanlar çok sayıda muhafazakâr grup

attacked the gains made by the second-wave feminist movement.

ikinci feminist hareketinin kazanımlarına saldırmaktaydı.

This movement had been advocating greater social and legal equality for women

Bu hareket 1960'lardan beri kadınlar için daha iyi sosyal ve yasal eşitliğe

since the early 1960s.

öncülük ediyordu.

The Handmaid's Tale imagines a future in which the conservative

Damızlık Kızın Öyküsü'ndeki gelecekte

counter-movement gains the upper hand

muhafazakâr karşı hareket üstünlük elde ediyor

and not only demolishes the progress women had made toward equality,

ve kadınların eşitlik için katettikleri ilerlemeyi yok etmekle kalmıyor,

but makes women completely subservient to men.

kadınları tamamen erkeklerin hizmetçisi hâline getiriyor.

Gilead divides women in the regime into distinct social classes

Gilead, erkeklerin statü sembolü olarak

based upon their function as status symbols for men.

kadınları işlevlerine göre belli sosyal sınıflara ayırıyor.

Even their clothing is color-coded.

Hatta giysilerine bile renk kuralı var.

Women are no longer allowed to read

Kadınların okuması veya dışarıda

or move about freely in public,

istediği gibi hareket etmesi yasak

and fertile women are subject to state-engineered rape

ve sağlıklı kadınlar rejime çocuk verebilmek için

in order to give birth to children for the regime.

devlet tarafından düzenlenen tecavüzlere maruz kalıyor.

Although The Handmaid's Tale is set in the future,

Damızlık Kızın Öyküsü gelecekte geçiyor olsa da

one of Atwood's self-imposed rules in writing it

Atwood'un yazarken kendi belirlediği kurallarından biri

was that she wouldn't use any event

insan tarihinde yaşanmamış olan

or practice that hadn't already happened in human history.

hiçbir olay veya uygulamayı kullanmamaktı.

The book is set in Cambridge, Massachusetts,

Kitap Cambridge, Massachusetts'te geçiyor,

a city that during the American colonial period

Amerikan koloni döneminde

had been ruled by the theocratic Puritans.

teokratik Püritenler tarafından yönetilen bir şehir.

In many ways, the Republic of Gilead resembles the strict rules

Pek çok yönden Gilead Cumhuriyeti Püriten toplumunda var olan

that were present in Puritan society:

katı kurallara benziyor:

rigid moral codes,

sabit ahlaki kodlar,

modest clothing,

mütevazı giyim,

banishment of dissenters,

karşıt görüşün yasaklanması

and regulation of every aspect of people's lives and relationships.

ve insanların hayat ve ilişkilerinin her yönden düzenlenmesi.

For Atwood, the parallels to Massachusett's Puritans

Atwood için Massachusetts Püritenleri benzerlikleri

were personal as well as theoretical.

teorik olduğu kadar kişiseldi de.

She spent several years studying the Puritans at Harvard

Kendisi Harvard'da yıllarca Püritenler üzerinde çalıştı

and she's possibly descended from Mary Webster,

ve muhtemelen kendi idamından sağ kalan

a Puritan woman accused of witchcraft who survived her hanging.

ve cadılıkla suçlanan Püriten kadın Mary Webster'ın soyundan geliyor.

Atwood is a master storyteller.

Atwood hikâye anlatımında tam bir uzman.

The details of Gilead, which we've only skimmed the surface of,

Yalnızca yüzeysel olarak ele aldığımız Gilead'ın ayrıntıları

slowly come into focus through the eyes of its characters,

hikâyenin karakterlerinin gözlerinden yavaş yavaş odak hâline geliyor,

mainly the novel's protagonist Offred,

özellikle kitabın baş karakteri Offred,

a handmaid in the household of a commander.

bir kumandanın evinde bir damızlık.

Before the coup that established Gilead,

Gilead'ı işler kılan darbe öncesinde,

Offred had a husband, a child, a job, and a normal, middle-class American life.

Offred'in kocası, çocuğu, işi ve normal, orta hâlli bir Amerikan hayatı vardı.

But when the fundamentalist regime comes into power,

Ancak aşırı dinci rejim gücü eline aldığında

Offred is denied her identity,

Offred'in kimliği elinden alındı,

separated from her family,

ailesinden koparıldı

and reduced to being, in Offred's words,

ve Offred'in deyişiyle

"a two-legged womb for increasing Gilead's waning population."

''Gilead'ın azalan nüfusunu artırmak için iki bacaklı bir rahim'' oldu.

She initially accepts the loss of her fundamental human rights

Yeni hükûmetin dengeyi sağlaması için

in the name of stabilizing the new government.

ilk önce temel insan haklarının kaybını kabulleniyor.

But state control soon extends into attempts to control the language,

Ancak kısa bir zaman sonra devlet dili,

behavior,

davranışı,

and thoughts of herself and other individuals.

kendi ve başka bireylerin düşüncelerini de kontrol etmeye başlıyor.

Early on, Offred says,

İlk başlarda Offred şöyle diyor,

"I wait. I compose myself.

''Bekliyorum. Kendimi ayarlıyorum.

My self is a thing I must compose, as one composes a speech."

Varlığım, ayarlamam gereken bir şey şimdi, bir konuşmayı ayarlar gibi.''

She likens language to the formulation of identity.

Dili, kimliğin oluşturulmasına benzetiyor.

Her words also acknowledge the possibility of resistance,

Sözleri ayrıca direniş ihtimalinin altını çiziyor

and it's resistance, the actions of people who dare to break the political,

ve kitabın olay örgüsünün temelimde bu siyasi,

intellectual,

bilişsel

and sexual rules,

ve cinsel kurallara

that drives the plot of the Handmaid's Tale.

baş kaldıran insanların faaliyetleri var.

Ultimately, the novel's exploration of the consequences of complacency,

Sonuç olarak romanın irdelediği tatminlik duygusunun sonuçları

and how power can be wielded unfairly,

ve gücün nasıl adaletsiz bir şekilde kullanılabileceği,

makes Atwood's chilling vision of a dystopian regime ever relevant.

Atwood'un tüyler ürperten distopya rejimini kayda değer kılıyor.