What happens to your brain during a migraine - Marianne Schwarz

Translator: sadegh vn Reviewer: Masoud Motamedifar

A throbbing, pounding headache.

سردردی مداوم و شدید.

Bright zigzagging lines across your field of vision.

خطوط روشن زیگ‌زاگی دیدتان را پر می‌کند.

Sensitivity to light, lingering fatigue, disrupted sleep.

حساسیت به نور، خستگی مداوم، بدخوابی.

A migraine can include any of these symptoms.

میگرن می‌تواند شامل هر کدام از این علائم باشد.

While an incapacitating headache is one of the most common experiences of migraine,

در حالی که سردرد‌های ناتوان کننده یکی از رایج‌ترین تجربه‌های میگرنی‌ها است،

the word “headache” doesn’t really capture the wide array of experiences

واژهٔ «سردرد» عملاً نمی‌تواند طیف وسیعی از علائم ایجاد شده توسط

a migraine can entail.

میگرن را توصیف کند.

No two are alike, and some don’t even involve a headache.

هیچ دو میگرنی شبیه به هم نیستند، و حتی در برخی موارد سردرد هم وجود ندارد.

So what then is a migraine? What’s happening in the brain to cause it?

خب پس میگرن چیست؟ چه اتفاقی در مغز باعث بروز میگرن می‌شود؟

To trace a migraine’s anatomy,

برای پی بردن به میگرن

we have to begin in the days and hours leading up to a migraine,

باید به سراغ روزها و ساعاتی برویم که میگرن به سراغمان می‌آید،

when people often identify warning signs ranging from fatigue or mood changes,

زمانی که افراد اغلب علائم هشدار دهنده‌ای اعم از خستگی یا تغییر خلق و خو،

to bursts of yawning, sleep disruption, nausea,

خمیازه پی در پی اختلالات خواب، حالت تهوع،

light and sound sensitivity, or even increased thirst.

حساسیت به نور و صدا یا حتی افزایش تشنگی در خود می‌بینند.

These warning signs point to a particular part of the brain:

این علائم هشدار دهنده به بخش خاصی از مغز اشاره دارد:

the hypothalamus.

هیپوتالاموس.

The hypothalamus normally controls the systems behind these symptoms—

هیپوتالاموس‌ها معمولا سیستم‌هایی را که در بروز این علائم نقش دارند کنترل می‌کنند ـ

our body’s internal hormonal balances, circadian rhythms and water regulation.

مانند تعادل هورمونی داخلی، ریتم شبانه روزی و تنظیم آب بدن ما.

It has wide connections throughout the brain,

ارتباطات گسترده‌ای در طول مغز در جریان است

and is more active than usual in the days before migraine.

و فعالیتشان در روزهای منتهی به میگرن از حد معمول بیشتر است.

Another common warning sign is the migraine aura,

هاله میگرنی یکی دیگر از علائم هشدار دهنده رایج است،

which can take the form of transient visual changes,

که می‌تواند به شکل تغییرات موقتی در بینایی

tingling, or even trouble speaking.

مورمور شدن یا حتی مشکل در تکلم بروز کند.

These sensations come from a change in charge across cell membranes

این احساسات ناشی از تغییر بار در غشاهای سلولی است

that leads to spreading changes in brain activity and blood flow across the brain.

که منجر به تغییرات وسیع در فعالیت مغز و جریان خون آن می‌شود.

We don't know what triggers this change in charge,

ما نمی‌دانیم که چه چیزی‌هایی عامل این تغییر بار هستند،

but it can spread quickly over the surface of the brain,

اما می‌تواند به‌سرعت در سطح مغز پخش شود،

causing different aura symptoms depending on the affected area.

و بسته به محل آسیب دیده علائم متفاوتی ایجاد کند.

If it inches over the visual cortex, for example,

مثلاً اگر این اتفاق در قشر بینایی رخ دهد،

it may cause an image or blind spot to spread over the visual field.

ممکن است باعث ایجاد تصویر یا نقطه کوری در میدان دید شود.

During the headache phase, the trigeminal nerve plays a key role.

در مرحله سردرد، عصب سه‌قلو نقش کلیدی ایفا می‌کند.

The trigeminal nerve normally transmits touch, temperature, and other sensations

عصب سه‌قلو معمولا لمس، دما و سایر احساسات را

from the skin to most of the face, part of the scalp,

از پوست به بیشتر صورت، قسمتی از پوست سر

and some of the blood vessels and layers covering the cerebral cortex.

و برخی از رگ‌های خونی و لایه‌هایی که قشر مغز را می‌پوشانند، منتقل می‌کند.

Once activated, the trigeminal nerve transmits pain signals.

وقتی این جریان فعال می‌شود، عصب سه‌قلو سیگنال‌های درد را مخابره می‌کند.

During a migraine, this pain pathway becomes sensitized,

در طول میگرن، این مسیر درد حساس می‌شود،

meaning the threshold for provoking pain is lowered.

به این معنی که آستانه حد‌اقلی تحریک درد کاهش می‌یابد.

Sensations that would usually be pain-free,

احساساتی که معمولاً بدون درد بودند،

such as coughing, bending over, or light and sound, can become painful.

مثل سرفه‌کردن، خم شدن یا نور و صدا آزار دهنده می‌شوند.

Migraines are as common as they are diverse,

میگرن همانقدر که شایع است متنوع هم هست،

affecting as many as 33% of women and 13% of men in their lifetimes.

که ۳۳% زنان و ۱۳% مردان در طول زندگیشان به آن دچار می‌شوند.

Still, there’s much we don’t know about them.

با این حال، هنوز هم خیلی چیز‌ها درباره‌اش نمی‌دانیم.

We can see that migraine is a neurological disorder

ما میگرن را یک اختلال عصبی می‌دانیم

affecting multiple parts of the brain—

که مناطق مختلف مغز را مثل

the brainstem, cerebral hemispheres, and the nerves themselves.

ساقه مغز، نیمکره‌های مغزی و خود اعصاب را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

But we don't know for sure what exactly triggers each step,

ولی همچنان به طور قطع نمی‌دانیم چه چیزی باعث بروز میگرن می‌شود،

why some people get migraines and not others,

چرا برخی از مردم دچار میگرن شوند و دیگران نه،

why so many more women do than men,

چرا زنان بیشتر از مردان از آن رنج می‌برند

or why people’s migraine patterns sometimes change over their lifetimes.

یا چرا الگوهای میگرن افراد گاهی در طول عمرشان تغییر می‌کنند.

Hormonal fluctuations are thought to have a role in some of these things:

نوسانات هورمونی به نظر می‌آید در برخی از این موارد نقش دارد:

some women experience a significant reduction in migraine frequency

برخی از زنان، پس از یائسگی که نوسانات هورمون‌های جنسی کاهش می‌یابد

after menopause, when sex hormone fluctuations are fewer.

کاهش فراوانی در تعداد میگرن خود تجربه می‌کنند.

Meanwhile, just before menopause, these fluctuations increase,

در حالی که این نوسانات اندکی قبل از یائسگی افزایش می یابد

and some women experience worsening or new headaches.

و برخی از زنان سردردهای بدتر یا جدیدی را تجربه می‌کنند.

People with migraines are more likely to suffer from depression,

بیماران مبتلا به میگرن معمولاً بیشتر به افسردگی،

panic disorder, sleep disorders, and strokes, among other illnesses.

اختلال ترس، اختلالات خواب، سکته مغزی و سایر بیماری‌ها دچار می‌شوند.

The relationship with these diseases is likely complex,

ارتباط برقرار کردن با این بیماری‌ها به احتمال زیاد پیچیده است،

possibly reflecting the effect of migraine on those diseases or vice versa,

احتمالا میگرن باعث بروز این بیماری‌ها می‌شود و یا بالعکس

or reflecting their shared genetic basis.

یا شاید هم ریشه در ژنتیک فرد دارند.

Genetics almost certainly play a role, although with a few exceptions,

اگر‌چه با وجود چند مورد استثنا ژنتیک به طور قطع در این موضوع نقش دارد

there’s no single gene that causes migraines.

هیچ ژن خاصی نیست که باعث بروز میگرن شود.

Certain genes control how easily our brains’ neurons

ژن‌های خاصی به اینکه نورون‌های مغز ما به سادگی

are excited by environmental stimuli and how readily they transmit painful signals.

به محرک‌های محیطی واکنش نشان دهند و سیگنال‌های درد را منتقل کنند،نظارت می‌کنند

It’s possible that the neurons in the brains of people who experience migraines

ممکن است نورون‌های مغز افراد مبتلا به میگرن

are more easily triggered by environmental stimuli

راحت‌تر به محرک‌های محیطی واکنش نشان دهند

and less likely to block painful signals.

و کمتر احتمال دارد راه سیگنال‌های درد را سد کنند.

While there’s no simple way to explain what happens in our brains

در حالی که هیچ راه ساده‌ای برای توضیح آنچه در مغز ما به خاطر

with this complex disorder,

این اختلال پیچیده اتفاق میفتد، وجود ندارد

one thing is for sure: migraine is much more than a headache.

اما یک چیز حتمی است: میگرن چیزی فراتر از یک سردرد ساده است.