3 tips on how to study effectively

Translator: Sadegh Vahdati Nia Reviewer: Mahshid Moballegh Nasery

During their training,

دستیاران پزشکی در طول دوره آموزشی‌شان،

medical residents learn countless techniques, surgeries, and procedures

تکنیک‌ها، جراحی‌ها و روش‌های بی‌شماری را یاد می‌گیرند

که بعداً برای نجات جان افراد از آنها استفاده خواهند کرد.

which they’ll later use to save lives.

Being able to remember these skills

داشتن توانایی به خاطر سپردن این مهارت‌ها

can quite literally be a matter of life and death.

می‌تواند به معنای واقعی کلمه مسائل مرگ و زندگی را ختم به خیر کند.

With this in mind, a 2006 research study took a class of surgical residents

با داشتن این فرض در ذهن، در سال ۲۰۰۶، یک پژوهش در کلاس دستیاران جراحی

learning to suture arteries and split them into two groups.

که مشغول یادگیری بخیه زدن عروق بودند انجام شد که آنها را به دو گروه تقسیم می‌کرد.

Each received the same study materials,

به هر یک از دو گروه، منابع مطالعاتی مشابه داده شد،

but one group implemented a small change in how they studied them.

اما تغییر کوچکی در نحوه مطالعه یکی از گروه‌ها پیاده‌سازی شد.

And when tested one month later,

و در آزمون عملی ماه بعد،

this group performed the surgeries significantly better

این گروه به طرز قابل توجهی جراحی را

than the other residents.

بهتر از سایر دستیاران انجام دادند.

We’ll discuss the secret to that group’s success,

ما راز موفقیت این گروه،

along with two other highly effective study techniques

به همراه دو تکنیک مطالعه بسیار مؤثر را که می‌توانند

which can be applied both in and out of the classroom.

هم در کلاس و هم در خارج از آن به کار برده شوند مورد بررسی قرار خواهیم داد.

But to understand why these methods work,

اما برای فهمیدن اینکه چرا این تکنیک‌ها کار می‌کنند،

let's first unpack how the brain learns and stores information.

بیایید اول ببینیم که مغز انسان چطور اطلاعات را یاد گرفته و ذخیره می‌کند.

Say you're trying to memorize the anatomy of the heart.

بیایید فرض کنیم شما در تلاشید تا آناتومی قلب را به خاطر بسپارید.

When you’re introduced to a new concept,

وقتی به سراغ یک مبحث جدید می‌روید،

the memory is temporarily encoded in groups of neurons

حافظه در مغز، در گروه‌هایی از نورون‌ها

in a brain area called the hippocampus.

به نام هیپوکامپ، شروع به کدگذاری می‌کند.

As you continue to learn about workings of the heart

هرچه در کلاس درس بیشتر به یادگیری عملکرد‌های قلب

in class or study its chambers for an exam,

یا مطالعه حفره‌های آن برای آزمون ادامه دهید،

you reactivate these same neurons.

نورون‌های مشابه را دارید مجدداً فعال می‌کنید.

This repeated firing strengthens the connections between the cells,

این شلیک‌های پیاپی، ارتباطات میان سلول‌ها را مستحکم‌تر ساخته

stabilizing the memory.

و حافظه را پایدارتر می‌کند.

Gradually, the knowledge of heart anatomy is stored long-term,

به تدریج، معلومات مربوط به آناتومی قلب به صورت طولانی‌مدت ذخیره می‌شوند

which involves another brain area known as the neocortex.

که ناحیه دیگری از مغز به نام نئوکورتکس(نوقِشر) را درگیر می‌کند.

How information is transferred from short-term to long-term storage

اینکه چطور اطلاعات از حافظه کوتاه‌مدت به حافظه بلند‌مدت منتقل می‌شوند

is still not completely understood,

هنوز کاملاً مشخص نیست،

but it’s thought to happen in between study sessions

اما فرضیه این است که این پروسه میان دو وقت مطالعه

and perhaps most crucially during sleep.

و شاید بخش اعظم آن در طول خواب رخ می‌دهد.

Here the new knowledge is integrated with other related concepts you already know,

در اینجا، معلومات جدید با دیگر مفاهیمی که از قبل می‌دانستید،

such as how to measure heart rate, or the anatomy of other organs.

همچون نحوه اندازه‌گیری ضربان قلب یا آناتومی اندام‌های دیگر بدن، ادغام می‌شود.

And the process doesn’t end there.

روند اینجا پایان نمی‌یابد.

Each time you recall heart anatomy, you reactivate the long-term memory,

هر بار که آناتومی قلب را به یاد می‌آورید، دارید حافظه بلندمدت را دوباره فعال می‌کنید

which makes it susceptible to change.

که آن را در مقابل تغییر آسیب‌پذیر می‌کند.

The knowledge can be updated, strengthened,

معلومات می‌توانند به روز شوند، تقویت شوند

and reintegrated with other pieces of information.

و با سایر تکه‌های اطلاعات بازترکیب شوند.

This is where our first study technique comes in.

اینجا جایی‌ست که اولین تکنیک مطالعه ما از راه می‌رسد.

Testing yourself with flashcards and quizzes

آزمودن خود توسط فلش کارت‌ها و کوئیزهایی که

forces you to actively retrieve knowledge,

شما را مجبور به بازیابی معلومات به شکلی فعالانه کرده

which updates and strengthens the memory.

و باعث تغییر، تحول و تقویت حافظه می‌شود.

Students often prefer other study methods,

دانش‌آموزان اغلب روش‌های مطالعاتی دیگری

like rereading textbooks and highlighting notes.

همچون مرور دفتریادداشت و هایلایت کردن نکات مهم را ترجیح می‌دهند.

But these practices can generate a false sense of competence,

اما در این تمرین‌ها، از آنجایی که اطلاعات درست در مقابل شما قرار دارد،

since the information is right in front of you.

می‌تواند یک حس شایستگی کاذب به وجود آورد.

Testing yourself, however,

اگرچه خودآزمایی،

allows you to more accurately gauge what you actually know.

این اجازه را به شما می‌دهد تا چیزهایی را که واقعاً می‌دانید دقیق‌تر ارزیابی کنید.

But what if, while doing this, you can’t remember the answers?

اما چه می‌شود اگر شما نتوانید در این حین، جواب‌ها را به خاطر بیاورید؟

Not to worry—

جایی برای نگرانی نیست؛

making mistakes can actually improve learning in the long term.

اشتباه کردن می‌تواند روند یادگیری شما را در دراز مدت بهبود بخشد.

It’s theorized that as you rack your brain for the answer,

این تئوری مطرح است که اگر شما به خاطر جواب به مغز خود فشار بیاورید،

you activate relevant pieces of knowledge.

تکه‌های معلومات مرتبط فعال می‌شوند.

Then, when the correct answer is later revealed,

سپس، وقتی بعدتر جواب درست اعلام می‌شود،

the brain can better integrate this information with what you already know.

مغز بهتر می‌تواند این اطلاعات را با چیزی که از قبل می‌دانستید، بهتر ادغام کند.

Our second technique builds on the first.

تکنیک دومی ما براساس اولی ساخته شده است.

When using flashcards to study, it's best to mix the deck with multiple subjects.

برای مطالعه با فلش کارت‌ها، بهترین راه قاتی کردن کارت‌های با موضوعات مختلف است.

Interleaving, or mixing the concepts you focus on in a single session,

در هم آمیختگی یا ترکیب کردن مفاهیمی که شما هر جلسه روی یکی از آنها تمرکز می‌کردید،

can lead to better retention than practicing a single skill

در مقایسه با تمرین کردن یک مهارت یا موضوع واحد در یک زمان،

or topic at a time.

می‌تواند به یادسپاری بهتری بینجامد.

One hypothesis of why this works is that, similar to testing,

یکی از فرضیه‌های مطرح شده در مورد تأثیر این روش این است که

cycling through different subjects forces your brain to temporarily forget,

مدام پریدن بین شاخه‌های موضوعات مختلف، ذهن شما را مجبور به فراموشی موقت،

then retrieve information, further strengthening the memory.

بازیابی مجدد اطلاعات و در ادامه، تقویت حافظه می‌کند.

You may also find connections across the topics,

همچنین ممکن است که ارتباطاتی میان موضوعات پیدا کنید

and better understand their differences.

و به درک بهتری نسبت به تفاوت‌هایشان دست پیدا کنید.

Now that you know how and what to study, our final technique concerns when.

حالا که می‌دانید چه چیزی را چگونه مطالعه کنید، تکنیک نهایی ما مربوط به زمان است.

Spacing your review across multiple days

فواصل چند روزه میان مرورهای شما،

allows for rest and sleep between sessions.

باعث استراحت و بازیابی میان جلسات شما می‌شود.

While “offline,” the brain is actively at work,

شاید «آفلاین» به نظر برسید، اما مغز همچنان فعال است؛

storing and integrating knowledge in the neocortex.

معلومات را در نئوکورتکس ذخیره و ادغام می‌کند.

So while cramming the night before the exam may seem logical—

بنابراین در حالی که شاید شب امتحان درس خواندن منطقی به نظر برسد،

آیا در ادامه، موضوعات به شکل تر و تازه داخل ذهنتان باقی نخواهد ماند؟

after all, won’t the material be fresh in your mind?—

the information won’t stick around for the long term.

این اطلاعات در دراز مدت فراموش خواهند شد.

This brings us back to our medical residents.

برگردیم به سراغ دستیاران پزشکی خودمان.

Both groups studied the surgery for the same amount of time.

هر دو گروه، مدت زمان یکسانی را صرف مطالعه برای جراحی کردند.

Yet one group’s training was crammed in a single day,

همه جلسات گروه اول در یک روز چیده شده بود،

while the other more successful group’s training was spread over four weeks.

در حالی که گروه بعدی موفق‌تر، در طول چهار هفته آموزش دیده بودند.

The reason all three of these study techniques work

دلیل اینکه تمام این سه تکنیک مطالعه جواب می‌دهند،

is because they’re designed with the brain in mind.

این است که آنها براساس ساختار ذهن و مغز طراحی شده‌اند.

They complement and reinforce the incredible way the brain works,

آن‌ها عملکرد بی‌نظیر مغز را تقویت و تکمیل می‌کنند؛

sorting through and storing the abundance of information

با مرتب‌سازی و ذخیره سیل عظیمی از اطلاعات

it’s fed day after day.

که روز به روز هم بر مقدارشان افزوده می‌شود.