Does grammar matter? - Andreea S. Calude

Μετάφραση: Martina Askitopoulou Επιμέλεια: Ioannis Papacheimonas

You're telling a friend an amazing story,

Αφηγείσαι σε ένα φίλο μια φανταστική ιστορία

and you just get to the best part when suddenly he interrupts,

και μόλις φτάνεις στο καλύτερο σημείο, ξαφνικά σε διακόπτει,

"The alien and I," not "Me and the alien."

«Ο εξωγήινος κι εγώ», όχι «Ο εξωγήινος κι εμένα»

Most of us would probably be annoyed,

Οι περισσότεροι πιθανόν να ενοχλούμασταν,

but aside from the rude interruption,

αλλά πέρα από την αγενή διακοπή,

does your friend have a point?

έχει δίκιο ο φίλος σας;

Was your sentence actually grammatically incorrect?

Ήταν η πρότασή σας πράγματι γραμματικά λανθασμένη;

And if he still understood it, why does it even matter?

Κι αν παρόλα αυτά την κατάλαβε, τι σημασία είχε;

From the point of view of linguistics,

Από την οπτική γωνία της γλωσσολογίας,

grammar is a set of patterns for how words are put together

η γραμματική είναι ένα σύνολο δομών για το πώς συνδυάζονται οι λέξεις

to form phrases or clauses,

ώστε να σχηματίσουν φράσεις ή προτάσεις,

whether spoken or in writing.

είτε στο γραπτό είτε στον προφορικό λόγο.

Different languages have different patterns.

Διαφορετικές γλώσσες έχουν διαφορετικές δομές.

In English, the subject normally comes first,

Στα Αγγλικά, το υποκείμενο συνήθως τοποθετείται πρώτο,

followed by the verb,

ακολουθούμενο από το ρήμα,

and then the object,

και κατόπιν το αντικείμενο,

while in Japanese and many other languages,

ενώ στα Ιαπωνικά και σε πολλές άλλες γλώσσες,

the order is subject, object, verb.

η σειρά είναι: υποκείμενο, αντικείμενο, ρήμα.

Some scholars have tried to identify patterns common to all languages,

Κάποιοι έχουν προσπαθήσει να αναγνωρίσουν δομές κοινές σε όλες τις γλώσσες,

but apart from some basic features,

εκτός όμως από κάποια βασικά χαρακτηριστικά,

like having nouns or verbs,

όπως η ύπαρξη ουσιαστικών ή ρημάτων,

few of these so-called linguistic universals have been found.

ελάχιστα από τα επονομαζόμενα καθολικά χαρακτηριστικά της γλώσσας έχουν βρεθεί.

And while any language needs consistent patterns to function,

Καθώς κάθε γλώσσα χρειάζεται σταθερές δομές για να λειτουργήσει,

the study of these patterns opens up an ongoing debate between two positions

η μελέτη αυτών των δομών πυροδοτεί μια διαρκή διαμάχη ανάμεσα σε δυο θέσεις

known as prescriptivism and descriptivism.

γνωστές και ως κανονιστική και περιγραφική προσέγγιση της γλώσσας.

Grossly simplified,

Υπεραπλουστευμένα,

prescriptivists think a given language should follow consistent rules,

οι κανονιστές πιστεύουν ότι η γλώσσα ακολουθεί σταθερούς κανόνες,

while descriptivists see variation and adaptation as a natural

ενώ οι περιγραφιστές

αντιμετωπίζουν την ποικιλία και την προσαρμογή ως φυσικό

and necessary part of language.

και απαραίτητο κομμάτι της γλώσσας.

For much of history, the vast majority of language was spoken.

Για μια μεγάλη χρονική περίοδο η γλώσσα ήταν κυρίως προφορική.

But as people became more interconnected and writing gained importance,

Αλλά καθώς οι άνθρωποι διασυνδέονταν

και η γραφή απέκτησε μεγαλύτερη σημασία

written language was standardized to allow broader communication

η γραπτή γλώσσα τυποποιήθηκε για να επιτρέψει μια ευρύτερη επικοινωνία

and ensure that people in different parts of a realm could understand each other.

και να εξασφαλίσει ότι άνθρωποι από διαφορετικές περιοχές

θα μπορούν να συνεννοούνται.

In many languages, this standard form came to be considered the only proper one,

Σε πολλές γλώσσες, η τυποποιημένη μορφή θεωρήθηκε η μόνη σωστή,

despite being derived from just one of many spoken varieties,

παρά το γεγονός ότι προέκυψε μόνο από μία από τις πολλές προφορικές ποικιλίες,

usually that of the people in power.

συνήθως αυτών που βρίσκονταν στην εξουσία.

Οι υποστηρικτές της γλωσσικής αγνότητας φρόντισαν για την εδραίωσή της

Language purists worked to establish and propagate this standard

by detailing a set of rules that reflected the established grammar of their times.

περιγράφοντας ένα σύνολο κανόνων για την έως τότε καθιερωμένη γραμματική.

Έτσι, οι γραμματικοί κανόνες εφαρμόστηκαν και στον προφορικό λόγο.

And rules for written grammar were applied to spoken language, as well.

Speech patterns that deviated from the written rules were considered corruptions,

Μορφές που απέκλιναν των γραπτών κανόνων θεωρούνταν διαφθορά της γλώσσας,

or signs of low social status,

ή σημάδια χαμηλής κοινωνικής τάξης.

Και πολλοί που μεγάλωσαν μιλώντας κατ' αυτόν τον τρόπο

and many people who had grown up speaking in these ways

were forced to adopt the standardized form.

αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν την τυποποιημένη μορφή της γλώσσας.

More recently, however,

Πρόσφατα όμως,

linguists have understood that speech is a separate phenomenon from writing

οι γλωσσολόγοι κατάλαβαν ότι η ομιλία είναι ξεχωριστό φαινόμενο από τη γραφή

με τις δικές της ιδιομορφίες και μοτίβα.

with its own regularities and patterns.

Most of us learn to speak at such an early age that we don't even remember it.

Οι περισσότεροι μαθαίνουμε να μιλάμε σε τόσο μικρή ηλικία, που το ξεχνάμε.

We form our spoken repertoire through unconscious habits,

Διαμορφώνουμε τον προφορικό μας λόγο ασυνείδητα μέσα από συνήθειες

not memorized rules.

κι όχι μέσα από απομνημόνευση κανόνων.

And because speech also uses mood and intonation for meaning,

Επειδή η ομιλία αποκτά νόημα και μέσα από τη διάθεση και τον επιτονισμό,

its structure is often more flexible,

η δομή της είναι συχνά πιο ευέλικτη,

adapting to the needs of speakers and listeners.

καθώς προσαρμόζεται στις ανάγκες τόσο του ομιλητή όπως και του ακροατή.

This could mean avoiding complex clauses that are hard to parse in real time,

Έτσι, αποφεύγονται πολύπλοκες δομές που είναι δύσκολο να συνταχθούν προφορικά

και γίνονται αλλαγές για να αποτραπεί μια χασμωδία,

making changes to avoid awkward pronounciation,

ή παραλείπονται ήχοι για να γίνει πιο γρήγορος ο λόγος.

or removing sounds to make speech faster.

The linguistic approach that tries to understand and map such differences

Η γλωσσολογική προσέγγιση που επιχειρεί να καταλάβει και να χαρτογραφήσει διαφορές

without dictating correct ones is known as descriptivism.

χωρίς να υπαγορεύει τις σωστές, ονομάζεται περιγραφική γραμματική.

Rather than deciding how language should be used,

Αντί να αποφασίζει πώς η γλώσσα πρέπει να χρησιμοποιείται,

it describes how people actually use it,

περιγράφει πώς πραγματικά την χρησιμοποιούν οι ομιλητές,

εντοπίζοντας τους νεωτερισμούς που προκύπτουν στην πορεία.

and tracks the innovations they come up with in the process.

But while the debate between

Καθώς όμως η διαμάχη

prescriptivism and descriptivism continues,

μεταξύ κανονιστικής και περιγραφικής συνεχίζεται,

αυτά τα δύο δεν αλληλοαποκλείονται.

the two are not mutually exclusive.

At its best, prescriptivism is useful for informing people

Η κανονιστική προσέγγιση είναι χρήσιμη για την ευρύτερη ενημέρωση

about the most common established patterns at a given point in time.

σχετικά με τις πιο κοινά καθιερωμένες δομές σε ένα δοθέν χρονικό διάστημα.

This is important, not only for formal contexts,

Αυτό είναι σημαντικό, όχι μόνο σε επίσημα πλαίσια

but it also makes communication easier between non-native speakers

αλλά καθιστά την επικοινωνία ευκολότερη ανάμεσα σε μη-φυσικούς ομιλητές

from different backgrounds.

διαφορετικής προέλευσης.

Η περιγραφική προσέγγιση από την άλλη

Descriptivism, on the other hand,

gives us insight into how our minds work

μας υποδεικνύει πώς λειτουργεί το μυαλό μας

and the instinctive ways in which we structure our view of the world.

και με ποιους ενστικτώδεις τρόπους δομούμε την άποψή μας για τον κόσμο.

Ultimately, grammar is best thought of as a set of linguistic habits

Τελικά, η γραμματική θεωρείται ευρέως ως ένα σύνολο γλωσσικών συνηθειών

that are constantly being negotiated and reinvented

τις οποίες διαπραγματεύονται και επανεφευρίσκουν συνεχώς

by the entire group of language users.

μία ολόκληρη ομάδα ομιλητών.

Like language itself,

Η ίδια η γλώσσα,

it's a wonderful and complex fabric

είναι ένα υπέροχο, πολύπλοκο ύφασμα

woven through the contributions of speakers and listeners,

που υφαίνεται με τη συνεισφορά των ακροατών και των ομιλητών

των συγγραφέων και των αναγνωστών,

writers and readers,

prescriptivists and descriptivists,

των υποστηρικτών των δύο προσεγγίσεων

from both near and far.

σε όλο τον κόσμο.