A Conversation With My Hero, Stephen | How my deaf friend learned English

Hello, everyone.

สวัสดีทุกคน.

My name is Robin Shaw.

ฉันชื่อโรบิน ชอว์

And I am here today with a very special guest.

และวันนี้ผมอยู่ที่นี่พร้อมแขกรับเชิญสุดพิเศษ

สตีเฟนเพื่อนรักของฉัน

My dear friend, Stephen.

He’s also my personal hero.

เขายังเป็นฮีโร่ส่วนตัวของฉันอีกด้วย

Hello, Stephen.

สวัสดีสตีเฟน

Hey, Robin.

เฮ้ โรบิน

Can you tell us a little bit about yourself?

คุณช่วยเล่าให้เราฟังเกี่ยวกับตัวคุณหน่อยได้ไหม?

I am 33.

ฉันอายุ 33

I am deaf.

ฉันหูหนวก

I can communicate with you right now through lip-reading and listening through my hearing aids.

ตอนนี้ฉันสามารถสื่อสารกับคุณ

ผ่านการอ่านริมฝีปากและการฟังผ่านเครื่องช่วยฟังของฉัน

Alright so, yes, he is deaf.

เอาล่ะ ใช่แล้ว เขาหูหนวก

And he can understand me because he can hear a little bit through his hearing aids and

และเขาเข้าใจฉันได้

เพราะเขาสามารถได้ยินได้นิดหน่อยผ่านเครื่องช่วยฟังของเขา

และเขาต้องอ่านริมฝีปากของฉันด้วย

he has to read my lips.

Yes.

ใช่.

Where did we meet?

เราพบกันที่ไหน?

We met in North Korea 5 years ago.

เราพบกันที่เกาหลีเหนือเมื่อ 5 ปีที่แล้ว

That’s right.

ถูกตัอง.

I was traveling in North Korea for a few weeks, and we had to stay in the same room for about

ฉันเดินทางไปเกาหลีเหนือสองสามสัปดาห์

และเราต้องอยู่ในห้องเดียวกันประมาณหนึ่งหรือสองสัปดาห์

a week or two.

และเราก็พบกัน

And we met each other.

และฉันรู้สึกประหลาดใจมาก

And I was very surprised because he was traveling alone in North Korea.

เพราะเขาเดินทางคนเดียวในเกาหลีเหนือ

And, well, you know, just to be in North Korea, Yes,

และคุณรู้ไหมว่าการได้อยู่ในเกาหลีเหนือ

… is such an adventure.

ใช่แล้ว … เป็นการผจญภัยที่ยิ่งใหญ่มาก

แต่เขาอยู่ที่นั่นคนเดียว

But he was there alone.

He didn’t need anybody’s help.

เขาไม่ต้องการความช่วยเหลือจากใคร

Yeah.

ใช่. และเขาเป็นคนค่อนข้างอิสระ

And he’s quite an independent person.

There are a lot of misconceptions about deaf people.

มีความเข้าใจผิดมากมายเกี่ยวกับคนหูหนวก

A lot of people believe that deaf people cannot do much.

หลายคนเชื่อว่าคนหูหนวกไม่สามารถทำอะไรได้มากนัก

But I’m a good example of why that is so wrong.

แต่ฉันเป็นตัวอย่างที่ดีว่าทำไมมันถึงผิดมาก

Why don’t you tell us about your childhood, like, how did you learn English?

ทำไมคุณไม่เล่าให้เราฟังเกี่ยวกับวัยเด็กของคุณ

เช่น คุณเรียนภาษาอังกฤษได้อย่างไร?

It started with a deaf school.

มันเริ่มต้นจากโรงเรียนคนหูหนวก

So I’m with other children who are also deaf.

ฉันก็เลยอยู่กับเด็กคนอื่นๆ ที่หูหนวกเหมือนกัน

เราเรียนภาษาอังกฤษด้วยมือ

We learned English through the hands, so it’s not sign language.

ดังนั้นจึงไม่ใช่ภาษามือ

But a representation of English with the hands.

แต่เป็นการแทนภาษาอังกฤษด้วยมือ

So through that medium, we learn the structure of English.

ดังนั้น

เราจะเรียนรู้โครงสร้างของภาษาอังกฤษ ผ่านสื่อนั้น

And also…

และอีกอย่าง… ครอบครัวของฉันก็ได้ยินกันหมดแล้ว

My family are all hearing.

So I was isolated from the conversation.

ฉันจึงถูกแยกออกจากการสนทนา

So I spent a lot of time reading.

ฉันจึงใช้เวลาอ่านมาก

So I learned more English through books.

ฉันจึงเรียนภาษาอังกฤษมากขึ้นจากหนังสือ

Through books, yes…

ผ่านหนังสือ ใช่…

That is amazing.

นั่นน่าทึ่งมาก

คุณคงจะอ่านหนังสือเยอะมาก

You must’ve read a lot of books.

A lot, yes.

มากใช่ หนังสือมากมาย.

A lot of books.

As I said, or he said, we met in North Korea.

อย่างที่บอกหรือเขาบอกเราเจอกันที่เกาหลีเหนือ

He loves to travel.

เขารักการเดินทาง

I do.

ฉันทำ.

So, how many countries and territories have you been to?

คุณเคยไปมาแล้ว

กี่ประเทศ และดินแดน?

I have been to, now, over 90.

ตอนนี้ฉันเคยไปมาแล้ว 90 กว่า เกิน 90 ใช่

Over 90, yes.

I have not traveled that much.

ฉันไม่ได้เดินทางมากขนาดนั้น

And I don’t think many of you have traveled that much,

และฉันไม่คิดว่าพวกคุณหลายคนจะเดินทางบ่อยขนาดนั้น

so he is amazing.

ดังนั้นเขาจึงน่าทึ่งมาก

He can travel the world alone.

เขาสามารถเดินทางรอบโลกคนเดียวได้

You know…

คุณรู้ไหม…

No problem.

ไม่มีปัญหา.

There’s no problem.

ไม่มีปัญหา.

Can you tell us what kind of problems you may have when traveling?

คุณช่วยบอกเราได้ไหมว่าคุณอาจประสบปัญหาอะไรบ้าง

เมื่อเดินทาง?

I have been to a lot of poor countries.

ฉันเคยไปประเทศยากจนมามากมาย

และในประเทศยากจน

And in poor countries, a lot of people cannot read and write.

ผู้คนจำนวนมากไม่สามารถอ่านออกเขียนได้

ดังนั้น บ่อยครั้งเมื่อฉันสื่อสาร

So, a lot of the time, when I communicate, I have to use pen and paper.

ฉันต้องใช้ปากกาและกระดาษ

So when I go up to someone in a poor country to ask for something,

ดังนั้นเมื่อฉันไปหาใครสักคนในประเทศยากจน

เพื่อขออะไรบางอย่าง ฉันก็จดบันทึกไว้

I write it down.

But they cannot read it.

แต่พวกเขาไม่สามารถอ่านมันได้

So, I’ve had to adapt to that by miming for example, or drawing a picture.

ดังนั้นฉันจึงต้องปรับตัวด้วยการเลียนแบบ

หรือวาดภาพ

So that’s a good example.

นั่นเป็นตัวอย่างที่ดี

Okay, and what country are planning to travel in the near future?

เอาล่ะ แล้วมีแผนจะไปเที่ยวประเทศไหนในอนาคตอันใกล้นี้บ้าง?

There’s so much more of the world that I want to see.

มีโลกอีกมากมายที่ฉันอยากเห็น

I’m thinking of going to Mongolia.

ฉันคิดจะไปมองโกเลีย

It’s very beautiful.

มันสวยมาก. ใช่. ใช่แล้ว

Yes.

Yes, alright.

You have been.

คุณได้รับ. ฉันเคยไปมองโกเลีย มันสวยมาก.

I’ve been to Mongolia.

It’s very beautiful.

And, yes, we have traveled...

ใช่แล้ว เราไปเที่ยวแล้ว...

after we met in North Korea.

หลังจากเจอกันที่เกาหลีเหนือ

We have traveled to other countries.

เราได้เดินทางไปประเทศอื่นแล้ว

We've traveled to Sri Lanka and Maldives together.

เราเคยไปเที่ยวศรีลังกาและมัลดีฟส์ด้วยกัน ใช่.

Yes.

And in the future we will travel to more countries.

และในอนาคตเราจะเดินทางไปยังประเทศต่างๆ มากขึ้น

Alright, thank you very much, Stephen.

เอาล่ะ ขอบคุณมากสตีเฟน

You’re welcome.

I’m very happy you did this.

ด้วยความยินดี.

ฉันดีใจมากที่คุณทำเช่นนี้

And you shared a part of your life with our viewers.

และคุณได้แบ่งปันส่วนหนึ่งของชีวิตของคุณกับผู้ชมของเรา

And your struggles traveling around the world.

และการต่อสู้ของคุณเดินทางไปทั่วโลก

And learning and speaking English.

และการเรียนรู้และการพูดภาษาอังกฤษ

So thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

Yeah.

ใช่.

Alright, thank you everyone for watching.

เอาล่ะ ขอบคุณทุกคนที่รับชมนะครับ

And I’ll see you next time.

แล้วพบกันใหม่ครั้งหน้าครับ