Aimee Mullins: Changing my legs - and my mindset

Aimee Mullins'den koşu üzerine

Çeviri: Sancak Gülgen Gözden geçirme: Ertuğrul Karademir

Sheryl Shade: Hi, Aimee. Aimee Mullins: Hi.

Cherly: Aimee ve ben düşündük ki – Merhaba Aimee, Aimee Mullins: Merhaba

SS: Aimee and I thought we'd just talk a little bit,

Cheryl: Aimee ve ben düşündük ki, biraz sohbet ederiz,

and I wanted her to tell all of you what makes her a distinctive athlete.

ve onu neyin farklı bir atlet yaptığını size anlatmasını istedim.

AM: Well, for those of you who have seen the picture in the little bio --

AM: Pekala, kısa biyografimdeki resmi görmüş olanlar için

it might have given it away --

bu çok bir sürpriz olmayabilir.

I'm a double amputee, and I was born without fibulas in both legs.

İki uzvum yok. iki bacağımdaki baldır kemikleri olmadan dünyaya gelmişim.

I was amputated at age one,

Bir yaşındayken bacaklarım kesildi.

and I've been running like hell ever since, all over the place.

Ondan beri, her yerde deli gibi koşuyorum.

SS: Well, why don't you tell them how you got to Georgetown -- why don't we start there?

Cheryl: Pekala, onlara Georgetown’a nasıl girdiğini anlatır mısın?

Why don't we start there?

Sohbete oradan başlayalım mı?

AM: I'm a senior in Georgetown in the Foreign Service program.

Georgetown’da Dışişleri Hizmet bölümünde son sınıf öğrencisiyim.

I won a full academic scholarship out of high school.

Lise’deyken tam burs kazanmıştım.

They pick three students out of the nation every year

Her yıl ülke genelinde üç kişiyi uluslararası ilişkiler

to get involved in international affairs,

bölümüne burslu kabul ediyorlar,

and so I won a full ride to Georgetown

ve, işte, Georgetown’a gitmek için tam burs kazanmıştım.

and I've been there for four years. Love it.

ve 4 yıldır oradayım. Seviyorum.

SS: When Aimee got there,

Cheryl: Aimee oraya gittiğinde

she decided that she's, kind of, curious about track and field,

pist ve sahaya meraklı olduğunun farkına vardı,

so she decided to call someone and start asking about it.

bu yüzden birilerini arayıp, bunu araştırmaya başladı.

So, why don't you tell that story?

Peki, bize hikayeni anlatır mısın?

AM: Yeah. Well, I guess I've always been involved in sports.

AM: Tabii ki. Şey, sanırım, hep sporun içinde oldum.

I played softball for five years growing up.

Çocukluğumda 5 yıl kadar softbol oynadım.

I skied competitively throughout high school,

Lisede kayak yarışmalarına katıldım,

and I got a little restless in college

ve üniversitede biraz huzursuz oldum

because I wasn't doing anything for about a year or two sports-wise.

çünkü bir iki yıldır spor adına hiçbir şey yapmıyordum.

And I'd never competed on a disabled level, you know --

Engelli seviyesinde hiç yarışmadım, bilirsiniz.

I'd always competed against other able-bodied athletes.

Her zaman diğer engelsiz atletlere karşı yarıştım.

That's all I'd ever known.

Tüm bildiğim bu.

In fact, I'd never even met another amputee until I was 17.

17 yaşıma kadar aslında hiç bacağı olmayan kişiyle tanışmadım.

And I heard that they do these track meets with all disabled runners,

Ve duydum ki; bilirsiniz, bu pisti bütün engelli koşucular için yapıyorlar.

and I figured, "Oh, I don't know about this,

ve anladım ki; ya, bilemeyeceğim ama,

but before I judge it, let me go see what it's all about."

karara varmadan önce, bunun ne olduğunu göreyim dedim.

So, I booked myself a flight to Boston in '95, 19 years old

95 yılında Boston’a bir uçak ayarladım, 19 yaşındaydım,

and definitely the dark horse candidate at this race. I'd never done it before.

ve bu yarışta kesinlikle favori olmayan koşu atıydım. Bunu daha önce hiç yapmadım.

I went out on a gravel track a couple of weeks before this meet

bu yarıştan birkaç hafta önce kum piste çıktım, ne kadar uzağa

to see how far I could run,

koşabileceğimi görmek için,

and about 50 meters was enough for me, panting and heaving.

50 metre benim için yeterliydi, soluk soluğa ve nefes kesilmesiyle.

And I had these legs that were made of

Hani, şu bacaklardan vardı bende,

a wood and plastic compound, attached with Velcro straps --

tahta ve plastik karışımı, cırt cırt kayışlara bağlı --

big, thick, five-ply wool socks on --

büyük, kalın, 5 kat yün çorapların üzerinde--

you know, not the most comfortable things, but all I'd ever known.

hani, en rahat şeylerden değil, ama bildiğim tek şey bunlardı.

And I'm up there in Boston against people

O zaman, Boston'da insanlara karşı yarışıyorum

wearing legs made of all things -- carbon graphite

tamamen karbon grafitten yapılmış bacakları giyiyorum

and, you know, shock absorbers in them and all sorts of things --

ve, içinde şok emiciler ve diğer buna benzer şeyler var

and they're all looking at me like,

ve herkes bana bakıyor, sanki,

OK, we know who's not going to win this race.

tamam, bu yarışta kimi kazanamayacağını biliyoruz, anlarsınız.

And, I mean, I went up there expecting --

Demek istediğim, oraya beklenti içinde çıktım,

I don't know what I was expecting --

aslında ne beklediğimi bilmiyordum –

but, you know, when I saw a man who was missing an entire leg

fakat, bilirsiniz, bacağı tamamen yok olan bir adam gördüğümde

go up to the high jump, hop on one leg to the high jump

yüksek atlamada zıplar, yukarı zıplamak için tek bacağı üzerine biner,

and clear it at six feet, two inches ...

1 metre 88 santim sonra tamamlamış olur...

Dan O'Brien jumped 5'11" in '96 in Atlanta,

Dan O’brien Atlanta 96'da 180cm zıplamıştı,

I mean, if it just gives you a comparison of --

Demek istediğim, sadece karşılaştırma için bile --

these are truly accomplished athletes,

onlar, biliyorsunuz, hakikaten yetenekli atletler

without qualifying that word "athlete."

"atlet" kelimesini belirtmenize bile gerek yok.

And so I decided to give this a shot: heart pounding,

Bu yüzden denemeye karar verdim, bilirsiniz, kalbim çarpıyordu,

I ran my first race and I beat the national record-holder

İlk yarışımı koştum, ve ulusal rekoru kırdım.

by three hundredths of a second,

üç salise farkla

and became the new national record-holder on my first try out.

ve ilk denememde yeni rekorun sahibiydim.

And, you know, people said,

Ve, insanlar dedi ki,

"Aimee, you know, you've got speed -- you've got natural speed --

“Aimee, biliyorsun, sen hızlısın, -- doğuştan hızlısın –

but you don't have any skill or finesse going down that track.

fakat yarışma için bir estetik ve yeteneğiniz yok.

You were all over the place.

Sağa sola savuruyordunuz.

We all saw how hard you were working."

Hepimiz ne kadar sıkı çalıştığını gördük."

And so I decided to call the track coach at Georgetown.

Bu nedenle Georgetown’daki koçu aramaya karar verdim.

And I thank god I didn't know just how huge this man is in the track and field world.

tanrıya şükürler olsun, atletizm dünyasında bu kadar büyük bir adam olduğunu bilmiyordum.

He's coached five Olympians, and

Beş olimpik sporcuya koçluk yapmış biri, bilirsiniz,

the man's office is lined from floor to ceiling

adamın ofisi boydan boya

with All America certificates

bütün Amerikan sertifikaları ile dolu, bilirsiniz,

of all these athletes he's coached.

bütün koçluk yaptığı o sporcuların,

He's just a rather intimidating figure.

biraz da korkutan bir kişilik.

And I called him up and said, "Listen, I ran one race and I won ..."

Onu aradım ve dedim ki, “Dinle, bir yarış koştum ve kazandım ve

(Laughter)

(Gülüşmeler)

"I want to see if I can, you know --

Bilirsin, sadece yapıp yapamayacağımı görmek istiyorum,

I need to just see if I can sit in on some of your practices,

Senin antrenmanlarından bazılarına girip giremeyeceğimi görmek istiyorum.

see what drills you do and whatever."

neler yaptırdığını görmek ve her neyin nesiyse.

That's all I wanted -- just two practices.

İstediğim bu, sadece iki antrenman.

"Can I just sit in and see what you do?"

Sadece oturup ne yaptırdığını görebilir miyim?

And he said, "Well, we should meet first, before we decide anything."

Ve dedi ki, “Valla, bir şeye karar vermeden önce tanışmalıyız.”

You know, he's thinking, "What am I getting myself into?"

Anladınız, düşünüyor, “Kendimi neyin içine sokuyorum?”

So, I met the man, walked in his office,

Böylece, bu adamla tanıştım, ofisine gittim,

and saw these posters and magazine covers of people he has coached.

bütün o koçluk yaptığı insanların afişlerini ve dergi kapaklarını gördüm.

And we got to talking,

Oturduk ve konuştuk,

and it turned out to be a great partnership

sonunda çok güzel bir ortaklığa dönüştü

because he'd never coached a disabled athlete,

çünkü daha önce hiçbir engelli atlete koçluk yapmamıştı.

so therefore he had no preconceived notions

Hiç ön yargıya kapılmamıştı.

of what I was or wasn't capable of,

ne olduğum ya da ne yapamayacağım hakkında,

and I'd never been coached before.

Daha önce hiç koçum olmamıştı.

So this was like, "Here we go -- let's start on this trip."

bu daha çok, hadi başlıyoruz gibiydi. hadi bu işe başlayalım.

So he started giving me four days a week of his lunch break,

bana haftada dört gün öğle arasını ayırdı,

his free time, and I would come up to the track and train with him.

boş zamanında, piste çıkıp onunla antrenman yapacaktım.

So that's how I met Frank.

Frank’le tanışmam böyleydi.

That was fall of '95. But then, by the time that winter was rolling around,

Ancak bu 95’in sonbaharındaydı, ve sonra, kış geçti,

he said, "You know, you're good enough.

dedi ki; “anlarsın, yeteri kadar iyisin.

You can run on our women's track team here."

Burada bizim bayan takımında koşabilirsin.”

And I said, "No, come on."

Ve dedim ki; “hayır, hadi ordan.”

And he said, "No, no, really. You can.

Dedi ki; “ hayır, hayır, gerçekten, koşabilirsin.

You can run with our women's track team."

Bizim koşu takımıyla koşabilirsin."

In the spring of 1996, with my goal of making the U.S. Paralympic team

1996 baharında Birleşik Devletler Engelliler takımına girme hedefimle

that May coming up full speed, I joined the women's track team.

Mayıs tüm hızla geçti, bayan atletizm takımına katıldım.

And no disabled person had ever done that -- run at a collegiate level.

Ve hiçbir engelli kişinin daha önce yapamadığı bir şeydi. üniversite seviyesinde koşmak

So I don't know, it started to become an interesting mix.

Bu yüzden bilemiyorum, ilginç bir karışım oldu.

SS: Well, on your way to the Olympics,

Cheryl: Peki, onlara anlatsana, -- Olimpiyatlara gidişini –

a couple of memorable events happened at Georgetown.

fakat Georgetown’da anlatmaya değer birkaç olay oldu.

Why don't you just tell them?

Neden anlatmıyorsun?

AM: Yes, well, you know, I'd won everything as far as the disabled meets --

AM: Evet, peki, bilirsin, herşeyi kazanacağım engellinin karşılaşacağı

everything I competed in -- and, you know, training in Georgetown

müdacele ettiğim herşeyle -- ve, bilirsin, Georgetown'daki antrenmanla

and knowing that I was going to have to get used to

ve buna alışmam gerektiğini bilmemle

seeing the backs of all these women's shirts --

bütün kızların formalarının arkasını izlememle-

you know, I'm running against the next Flo-Jo --

bilirsin, bir sonraki Flo-Jo'ya karşı yarışıyorum --

and they're all looking at me like,

ve herkes bana bakıyor, bunun gibi,

"Hmm, what's, you know, what's going on here?"

Hmm, neler, bilirsin, neler oluyor burada?

And putting on my Georgetown uniform

ve, Georgetown üniformamı giymem

and going out there and knowing that, you know,

ve oraya çıkıp ve bunu bilip, bilirsin

in order to become better -- and I'm already the best in the country --

daha iyisi olmak için -- ve zaten ülkenin en iyisiyim.

you know, you have to train with people who are inherently better than you.

doğuştan senden daha iyi olan insanlarla antrenman yapmak zorundasın.

And I went out there and made it to the Big East,

Ve oraya çıktım ve Büyük Doğu'ya katılabildim.

which was sort of the championship race at the end of the season.

bir nevi sezon sonundaki şampiyona

It was really, really hot.

ve gerçekten, gerçekten sıcaktı.

And it's the first --

Ve ilkti --

I had just gotten these new sprinting legs that you see in that bio,

Biografimde gördüğünüz yeni koşu bacaklarını yeni almıştım --

and I didn't realize at that time that

ve o an farketmemiştim, bilirsiniz,

the amount of sweating I would be doing in the sock --

çorabın içindeki ter miktarı

it actually acted like a lubricant

kayganlaştırıcı gibi hareket ediyordu

and I'd be, kind of, pistoning in the socket.

ve bir şekilde delik içinde hareket eden piston gibiydim.

And at about 85 meters of my 100 meters sprint, in all my glory,

100 metrelik koşunun 85. metresinde, bütün ihtişamımla,

I came out of my leg.

Bacaktan çıkıverdim.

Like, I almost came out of it, in front of, like, 5,000 people.

Sanki, çıkıverdim ondan, 5000 kadar kişinin önünde.

And I, I mean, was just mortified --

Ve, ben, yani , sadece mahçup oldum, ve --

because I was signed up for the 200, you know, which went off in a half hour.

çünkü 200 metre için kayıt olmuştum, bilirsin, yarım saatte biticek olan.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I went to my coach: "Please, don't make me do this."

Koçuma gittim. Ben.. "Lütfen bana bunu yaptırma."

I can't do this in front of all those people. My legs will come off.

Bu kadar insanın önünde bunu yapamam. Bacağım çıkacak.

And if it came off at 85 there's no way I'm going 200 meters.

Ve eğer 85'te çıkarsa, 200 metreyi bitirmenin bir yolu yok.

And he just sat there like this.

Orada bu şekilde oturdu.

My pleas fell on deaf ears, thank god.

Ve, bilirsin, isteklerime kulak asmadı, -- tanrıya şükür --

Because you know, the man is from Brooklyn;

çünkü, o, biraz -- bilirsin, Brooklyn'den gelen adam --

he's a big man. He says, "Aimee, so what if your leg falls off?

büyük bir adam, -- diyor ki, "Aimee, bacağın çıkarsa ne olmuş?

You pick it up, you put the damn thing back on,

onu alırsın, o lanet şeyini yerine takarsın,

and finish the goddamn race!"

ve Allah'ın cezası yarışı bitirirsin!"

(Laughter) (Applause)

(Alkış)

And I did. So, he kept me in line.

Ve yaptım, Bu yüzden, bilirsiniz, o, biraz, beni çizgide olmamı sağladı.

He kept me on the right track.

Doğru yolda olmamı sağladı.

SS: So, then Aimee makes it to the 1996 Paralympics,

Cheryl: Bu yüzden, sonra Aimee 1996 Engelli Olimpiyatlarına gitti,

and she's all excited. Her family's coming down -- it's a big deal.

ve çok heyecanlıydı. Ailesi geliyordu -- büyük bir iş.

It's now two years that you've been running?

O şimdi -- 2 yıldır koşuyorsun, dimi?

AM: No, a year.

AM: Hayır, bir yıl

SS: A year. And why don't you tell them what happened

Cheryl: Bir yıl. Ve onlara ne olduğunu neden anlatmıyorsun

right before you go run your race?

tam yarışına gitmeden önce?

AM: Okay, well, Atlanta.

AM: Tamam, pekala, Atlanta.

The Paralympics, just for a little bit of clarification,

Engelli Olimpiyatları, sadece açıklık getirmek için,

are the Olympics for people with physical disabilities --

fiziksel engeli olan insanlar için Olimpiyatlar --

amputees, persons with cerebral palsy, and wheelchair athletes --

uzuvları olmayanlar, felçli olanlar, ve tekerlekli sandalyeli atletler --

as opposed to the Special Olympics,

Özel Olimpiyatların tersine

which deals with people with mental disabilities.

zihinsel engelli insanların katıldığı.

So, here we are, a week after the Olympics and down at Atlanta,

Bu yüzden, buradayız, Olimpiyatlar'dan bir hafta kadar sonra, ve Atlanta'da,

and I'm just blown away by the fact that

Şaşkınlık içindeydim, bilirsiniz,

just a year ago, I got out on a gravel track and couldn't run 50 meters.

sadece bir yıl önce toprak piste çıkmıştım, ve 50 metre koşamamıştım.

And so, here I am -- never lost.

Ve buradayım, hiç kaybetmedim.

I set new records at the U.S. Nationals -- the Olympic trials -- that May,

Birleşik Devletler Ulusal Şampiyonalarda yeni rekorlara imza attım -- Olimpiyat denemeleri -- Mayıs ayı..

and was sure that I was coming home with the gold.

sadece, bilirsin, eve altınla döneceğinden eminsin.

I was also the only, what they call "bilateral BK" -- below the knee.

Yalnızca, onların dediklerine göre, çift DA -- dizden aşağısı.

I was the only woman who would be doing the long jump.

uzun atlayışı yapacak olan tek kadındım.

I had just done the long jump,

Uzun atlayışı yapmıştım,

and a guy who was missing two legs came up to me and says,

iki bacağı olmayan bir çocuk bana doğru yaklaştı ve dedi ki,

"How do you do that? You know, we're supposed to have a planar foot,

"Bunu nasıl yapıyorsun? Bilirsin, düz ayağımızın olması gerekiyor,

so we can't get off on the springboard."

bu yüzden sıçrama tahtasından kurtulamayız."

I said, "Well, I just did it. No one told me that."

Dedim ki, " Valla, ben sadece yaptım. Bana bunu kimse söylemedi."

So, it's funny -- I'm three inches within the world record --

Yani, komikti -- dünya rekoruyla 3 inç fark vardı.

and kept on from that point, you know,

ve bunu o noktada tuttum, bilirsiniz,

so I'm signed up in the long jump -- signed up?

bu yüzden uzun atlamaya kayıt oldum, -- kayıt oldum?--

No, I made it for the long jump and the 100-meter.

hayır, uzun atlamayı gerçekleştirdim ve 100 metre.

And I'm sure of it, you know?

Ve bundan eminim, bilirsiniz.

I made the front page of my hometown paper

yaşadığım yerin gazetesinde manşettim.

that I delivered for six years, you know?

6 yıldır satın alıyordum.

It was, like, this is my time for shine.

Bu sanki, benim için yıldızlaştığım andı.

And we're at the trainee warm-up track,

Ve ısınma egzersizindeki stadyumda -- adayların ısındığı pistte,

which is a few blocks away from the Olympic stadium.

Olimpik stadyumdan birkaç blok ötede

These legs that I was on, which I'll take out right now --

Ve bu üzerinde olduğum bacaklar - şimdi çıkaracağım.

I was the first person in the world on these legs.

Dünyada bu bacakların üzerinde olan ilk insanım --

I was the guinea pig., I'm telling you,

Kobay faresiyim, -- ve size söylüyorum,

this was, like -- talk about a tourist attraction.

bu, sanki, bir turist tepkisi gibi.

Everyone was taking pictures -- "What is this girl running on?"

Herkes fotoğraf çekiyor, "Bu koşan kız neyin nesi?"

And I'm always looking around, like, where is my competition?

Ve etrafıma bakıyorum, sanki, benim rakibim nerede?

It's my first international meet.

Bu benim ilk uluslararası buluşmam.

I tried to get it out of anybody I could,

Kurtulabildiğim herkesten kurtulmaya çalıştım,

you know, "Who am I running against here?"

bilirisin, kimdir, nedir, kime karşı burada yarışıyorum?

"Oh, Aimee, we'll have to get back to you on that one."

"Şey, Aimee, biz sana bu konu hakkında geri döneriz."

I wanted to find out times.

Süreleri öğrenmek istemiştim.

"Don't worry, you're doing great."

"Üzülme, sen, biliyorsun, harika gidiyorsun."

This is 20 minutes before my race in the Olympic stadium,

Olimpik stadyumda yarışıma 20 dakika vardı,

and they post the heat sheets. And I go over and look.

Bana sonuçları gönderdiler. Ve şöyle bir baktım.

And my fastest time, which was the world record, was 15.77.

Ve en iyi zamanım, dünya rekoruydu, 15.77. di.

Then I'm looking: the next lane, lane two, is 12.8.

Sonra bakıyorum -- yanımdaki kulvara, ikinci kulvar, 12.8

Lane three is 12.5. Lane four is 12.2. I said, "What's going on?"

Kulvar 3 12.5 Kulvar 4 12.2, dedim ki, " Neler oluyor?"

And they shove us all into the shuttle bus,

Ve bizi servis otobüsüne götürdüler,

and all the women there are missing a hand.

tek eli olmayan bütün bayanları.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So, I'm just, like --

Bu yüzden, ben sadece, yani--

they're all looking at me like 'which one of these is not like the other,' you know?

bütün o bakışların hangisi diğeri gibi değildi, anladınız?

I'm sitting there, like, "Oh, my god. Oh, my god."

Orada oturuyorum, yani, "Aman tanrım, aman tanrım."

You know, I'd never lost anything,

Bilirsin, hiçbir şeyi kabetmeyecektim.

like, whether it would be the scholarship or, you know,

sanki, bu burs olur ya da, bilirsiniz,

I'd won five golds when I skied. In everything, I came in first.

Kayak yaparken beş altın kazanmıştım. Ve herşeyde, birinci gelmiştim.

And Georgetown -- that was great.

Ve Georgetown, bilirsiniz, harikaydı.

I was losing, but it was the best training because this was Atlanta.

Kaybediyordum, fakat en iyi antermanımdı çünkü bu Atlantaydı.

Here we are, like, crème de la crème,

İşte buradayız, şeçkinler,

and there is no doubt about it, that I'm going to lose big.

bundan şüphe yok, büyüğü kaybedeceğim.

And, you know, I'm just thinking,

Ve bilirsiniz, sadece düşünüyorum.

"Oh, my god, my whole family got in a van

"Oh, tanrım, bütün ailem, bilirsiniz, bir arabaya doluştular

and drove down here from Pennsylvania."

Pennsylvania'dan buraya geldiler."

And, you know, I was the only female U.S. sprinter.

Ve, bilirsiniz, tek Birleşik Devletler kısa mesafe koşucusuyum.

So they call us out and, you know --

Bu yüzden, bizi böyle çağırıyorlar,

"Ladies, you have one minute."

"Bayanlar, bir dakikanız var."

And I remember putting my blocks in and just feeling horrified

Ve engellerimi taktım ve dehşete kapılmış hissediyordum

because there was just this murmur coming over the crowd,

çünkü kalabalıktan gelen sadece homurtular vardı,

like, the ones who are close enough to the starting line to see.

sanki, başlangıç çizgisini görebilmek için yeteri kadar yakın olan birileri

And I'm like, "I know! Look! This isn't right."

Ve ben, "Biliyorum, Bak! biliyorsun, Bu doğru değil."

And I'm thinking that's my last card to play here;

burada oynayacağım son kartım olduğunu düşündüğüm,

if I'm not going to beat these girls,

en azından, bilirsiniz, eğer bu kızları yenemezsem

I'm going to mess their heads a little, you know?

bile kafalarını karıştıracaktım, tamam, anlıyormusunuz?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I mean, it was definitely the "Rocky IV" sensation of me versus Germany,

Demek istediğim, bu tamamen benim Almanya'ya karşı Rocky 4 heyecanıydı

and everyone else -- Estonia and Poland -- was in this heat.

ve, bilirsiniz, diğerleri -- Estonya, Polonya -- kızgın.

And the gun went off, and all I remember was

Ve, silah atıldı, ve bütün hatırladığım bu,

finishing last and

bilirsiniz, sonuncu bitirmek ve, bilirsiniz işte,

fighting back tears of frustration and incredible -- incredible --

hüsran gözyaşları ile savaşmak ve inanılmaz, inanılmaz,

this feeling of just being overwhelmed.

kendini kaybetmiş olma hissi.

And I had to think, "Why did I do this?"

Ve bunu neden yaptığımı düşünmek zorundaydım, bilirsiniz,

If I had won everything -- but it was like, what was the point?

eğer herşeyi kazandıysam, ve bu, yani, amaç neydi?

All this training -- I had transformed my life.

Bütün bu antrenman, ve hayatımı değiştirdim.

I became a collegiate athlete, you know. I became an Olympic athlete.

üniversite atleti oldum, bilirsin, Olimpik atlet oldum.

And it made me really think about how

nasıl olduğunu düşünmeye yöneltti beni, bilirsiniz,

the achievement was getting there.

başarı oraya götürüyor.

I mean, the fact that I set my sights, just a year and three months before,

Demek istediğim, hedefimi bir yıl 3 ay öncesinden ayarlıyorum

on becoming an Olympic athlete and saying,

Olimpik atlet olmak için, ve söylüyorum, bilirsiniz,

"Here's my life going in this direction --

işte hayatım bu yöne doğru gidiyor,

and I want to take it here for a while,

onu bir süreliğine buraya almak istiyorum,

and just seeing how far I could push it."

ne kadar ileriye götürebileceğimi görmek,

And the fact that I asked for help -- how many people jumped on board?

ve gerçek şu ki yardım istedim -- kaç kişi yardım etti?

How many people gave of their time and their expertise,

Kaç kişi zamanını verdi, görüş belirtti, bilirsiniz,

and their patience, to deal with me?

ve onların sabrı, bilirsiniz, benimle uğraşmak?

And that was this collective glory --

ve bu, bu ortak ihtişam gibi

that there was, you know, 50 people behind me

arkamda 50 kişi vardı

that had joined in this incredible experience of going to Atlanta.

Atlanta'ya giden bu inanılmaz deneyimime katılan

So, I apply this sort of philosophy now

bu yüzden, bu, şimdi sadece biraz felsefe uyguluyorum

to everything I do:

yaptığım herşeye, yani, bu, bilirsiniz,

sitting back and realizing the progression,

geriye yaslanma ve ilerlemeyi gerçekleştirmek,

how far you've come at this day to this goal, you know.

bu amaca ne kadar yaklaştım bugün gibi, bilirsiniz.

It's important to focus on a goal, I think, but

hedefinize odaklanmak önemlidir, bence, fakat,

also recognize the progression on the way there

o yolda devamlılığın farkına varmak

and how you've grown as a person.

ve insan olarak nasıl gelişeceğiniz, bilirsiniz.

That's the achievement, I think. That's the real achievement.

Bu başarıdır, bence. Bu gerçek başarıdır.

SS: Why don't you show them your legs?

Cheryl: Niçin onlara bacaklarını göstermiyorsun?

AM: Oh, sure.

AM: Oh, tabi.

SS: You know, show us more than one set of legs.

Cheryl: Biliyorsun, bize bir dizi bacaktan daha fazlasını göster.

AM: Well, these are my pretty legs.

AM: Peki, bunlar benim güzel bacaklarım.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

No, these are my cosmetic legs, actually,

Hayır, bunlar benim kozmetik bacaklarım, aslında,

and they're absolutely beautiful.

Ve onlar kesinlikle güzeller.

You've got to come up and see them.

gelip görmeniz lazım.

There are hair follicles on them, and I can paint my toenails.

Üzerlerinde kıl kökleri var, ve tırnaklarımı boyayabiliyorum.

And, seriously, like, I can wear heels.

Ve cidden, topuklu giyebiliyorum.

Like, you guys don't understand what that's like

Nasıl birşey olduğunu anlayamayan çocuklar gibi

to be able to just go into a shoe store and buy whatever you want.

ayakkabı dükkanı gidebilmek ve istediğini satın almak.

SS: You got to pick your height?

Cheryl: Boyunu ölçebildin mi?

AM: I got to pick my height, exactly.

AM: Boyumu ölçmem gerekiyor, kesinlikle.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Patrick Ewing, who played for Georgetown in the '80s,

80'lerde Georgetown'da oynayan Patrick Ewing

comes back every summer.

her yaz geliyordu.

And I had incessant fun making fun of him in the training room

Onunla antrenman salonunda aralıksız eğleniyordum

because he'd come in with foot injuries.

Çünkü ayak sakatlıklarıyla geliyordu.

I'm like, "Get it off! Don't worry about it, you know.

Ben böyle, " Kurtul onlardan! Merak etme, bilirsin.

You can be eight feet tall. Just take them off."

8 feet boyun olabilir, sadece çıkar onları."

(Laughter)

(Gülüşmeler)

He didn't find it as humorous as I did, anyway.

Bunu benim gibi kadar komik bulmuyordu, herneyse.

OK, now, these are my sprinting legs, made of carbon graphite,

Tamam, şimdi, bunlar benim koşu bacakları, karbon grafitten yapılmış,

like I said, and I've got to make sure I've got the right socket.

dediğim gibi, doğru bacağı doğru yere taktığımdan emin olmak zorundayım.

No, I've got so many legs in here.

Burada bir sürü bacağım var.

These are -- do you want to hold that actually?

Bunlar, -- gerçekten tutmak istermisin?

That's another leg I have for, like, tennis and softball.

Sahip olduğum diğer bacak, tenis için, softbol için.

It has a shock absorber in it so it, like, "Shhhh," makes this neat sound

İçinde şok emiciler var, "Shhhh," gibi keskin bu sesi çıkarıyor.

when you jump around on it. All right.

üzerinde zıpladığınızda. Tamam.

And then this is the silicon sheath I roll over,

Ve sonra bu üzerinde döndüğüm silikon.

to keep it on. Which, when I sweat,

onu tutmak için üzerinde durduğum silikon astar, terlediğim zaman,

you know, I'm pistoning out of it.

bilirsiniz, inip çıkıyorum.

SS: Are you a different height?

Cheryl: bunlarla daha mı uzunsun?

AM: In these?

AM: Bunların içinde?

SS: In these.

Cheryl: Bunların içinde

AM: I don't know. I don't think so.

AM: Bilmiyorum. Sanmam. Sanmam.

I may be a little taller. I actually can put both of them on.

Belki daha uzun olabilirim. Aslında ikisini giyebilirim.

SS: She can't really stand on these legs. She has to be moving, so ...

Cheryl: Aslında bu bacakların üzerinde duramaz. Yürümesi gerekiyor, bu yüzden...

AM: Yeah, I definitely have to be moving,

AM: Evet, kesinlikle yürümem gerkiyor,

and balance is a little bit of an art in them.

ve denge, biraz, onların içinde bir parça sanat gibi.

But without having the silicon sock, I'm just going to try slip in it.

Silikon çoraplar olmaksızın, içinde kayıp giderim.

And so, I run on these, and have shocked half the world on these.

Ve bu yüzden, onların üzerinde koşuyorum, ve bunların üzerinde dünyayı yarı şoke ediyorum.

(Applause)

(Alkış)

These are supposed to simulate the actual form of a sprinter when they run.

Bunlar bir koşucunun koşarken gerçek durumunun simüle edilmiş hali

If you ever watch a sprinter,

Eper hiç bir kısa mesafe koşucusunu izlediyseniz,

the ball of their foot is the only thing that ever hits the track.

ayaklarının tabanı pistte değen tek şey,

So when I stand in these legs,

bu yüzden bu bacaklar üzerinde duruyorum,

my hamstring and my glutes are contracted,

diz arkasındaki kirişim ve kalça kaslarım kısaltılmış

as they would be had I had feet and were standing on the ball of my feet.

Sanki ayak tabanımda duran ayağım varmış gibi.

(Audience: Who made them?)

(İzleyici: Onları kim imal etti?)

AM: It's a company in San Diego called Flex-Foot.

AM: Flex-Foot adında San Diego'daki bir şirket.

And I was a guinea pig, as I hope to continue to be

Ben bir denek faresiyim ve, öyle kalmayı umut ediyorum

in every new form of prosthetic limbs that come out.

ortaya çıkan her protez bacağımın yeni şeklinde.

But actually these, like I said, are still the actual prototype.

Fakat aslında bunlar, dediğim gibi, sadece gerçek prototip.

I need to get some new ones because the last meet I was at, they were everywhere. You know,

Yenilerine ihtiyacım var çünkü en son ki buluşmamda, bilirsiniz,

it's like a big -- it's come full circle.

büyük gibi, tam daire şeklinde geliyor.

Moderator: Aimee and the designer of them will be at TEDMED 2,

Moderator: Aimee ve onların tasarımcısı TED Med 2'de olacak

and we'll talk about the design of them.

ve onların tasarımı hakkında konuşacağız.

AM: Yes, we'll do that.

AM: Evet, bunu konuşacağız.

SS: Yes, there you go.

Cheryl: Evet, devam ediyorsun.

AM: So, these are the sprint legs, and I can put my other...

AM: Bu yüzden, bunlar koşu bacaklarım, ve giyebilirim benim diğer...

SS: Can you tell about who designed your other legs?

Cherly: Diğer bacakları kimin tasarlardığını söylermisin bize?

AM: Yes. These I got in a place called Bournemouth, England,

AM: Evet, İngiltere, Bournemouth denilen bir yerden aldım,

about two hours south of London,

Londra'nın güneyine iki saat kadar,

and I'm the only person in the United States with these,

Bunlara sahip Birleşik Devletlerideki tek kişiyim,

which is a crime because they are so beautiful.

çok güzel oldukları için suç aslında.

And I don't even mean, like, because of the toes and everything.

Ve şunu demek istemiyorum, bu tırnaklar ve diğer şeyler yüzünden --

For me, while I'm such a serious athlete on the track,

biliyorsunuz, bu benim için yapılmış, pistte önemli bir atletim,

I want to be feminine off the track, and I think it's so important

Pist dışında kadınsı olmak istiyorum, ve bence bu önemli,

not to be limited in any capacity,

bilirsin, her hangi bir yeteneğinde sınırları olmamak,

whether it's, you know, your mobility or even fashion.

ister sizin hareket kabiliyetiniz olsun veya, ister moda olsun.

I mean, I love the fact that I can go in anywhere

Demek istediğim, herhangi bir yere gidebilme gerçeğini seviyorum.

and pick out what I want -- the shoes I want, the skirts I want --

ve istediğim şeyi, istediğim ayakkabıyı, istediğim eteği seçiyorum,

and I'm hoping to try to bring these over here

ve onları buraya getirebilmeyi umuyorum

and make them accessible to a lot of people.

onlara birçok insanın erişebilmesini istiyorum.

They're also silicon.

Onlar da silikon.

This is a really basic, basic prosthetic limb under here.

Bu gerçekten basit, bunun altında basit bir protez bacak.

It's like a Barbie foot under this.

Bunun altında Barbi ayak gibi.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

It is. It's just stuck in this position,

Öyle. Demek istediğim, bu konumda duruyor,

so I have to wear a two-inch heel.

bu yüzden iki inç topuk giymem gerekiyor.

And, I mean, it's really -- let me take this off so you can see it.

Ve, demek istediğim, o gerçekten -- onu görebilmeniz için çıkartayım.

I don't know how good you can see it, but, like, it really is.

Ne kadar iyi görebileceğinizi bilemiyorum, fakat, gerçekten böyle.

There're veins on the feet, and then my heel is pink,

Ayaklarımda damarlar var, ve dopuğum, pembe, anladınız,

and my Achilles' tendon -- that moves a little bit.

ve benim aşil tendonum -- birazcık oynuyor.

And it's really an amazing store. I got them a year and two weeks ago.

gerçekten harika gibi. Onları bir yıl iki hafta önce aldım.

And this is just a silicon piece of skin.

Bu silikon deri parçası sadece.

I mean, what happened was, two years ago

Yani, iki yıl önce olan şey

this man in Belgium was saying, "God,

Belçika'daki bu adam diyordu ki, tanrım,

if I can go to Madame Tussauds' wax museum

eğer Madam Tussauds balmumu müzesine gidebilirsem

and see Jerry Hall replicated down to the color of her eyes,

ve göz rengi kopyalanmış olan Jerry Hall'ı görebilirsem,

looking so real as if she breathed,

nefes alsa çok gerçekçi gözüküyor,

why can't they build a limb for someone

neden birileri için uzuv yapmıyorlar

that looks like a leg, or an arm, or a hand?"

bacağa benzeyen, bilirsiniz, veya bir kola, veya bir ele?

I mean, they make ears for burn victims.

Yani, yanmış kimseler için kulak yapıyorlar.

They do amazing stuff with silicon.

Silikonla inanılmaz şeyler yapıyorlar.

SS: Two weeks ago, Aimee was up for the Arthur Ashe award at the ESPYs.

Cheryl: İki hafta önce, Aimee Arthur Ashe ödülü için ESPYs'deydi.

And she came into town and she rushed around

Ve şehre geldi ve etrafta aceleyle koşturuyordu

and she said, "I have to buy some new shoes!"

ve dedi ki, " Yeni ayakkabılar almam lazım!"

We're an hour before the ESPYs,

ESPYs 'e bir saat öncesindeyiz.

and she thought she'd gotten a two-inch heel

ve düşündü ki, iki inç uzunluğunda topuklu almak zorunda

but she'd actually bought a three-inch heel.

fakat aslında 3 inç topuklu satın aldı.

AM: And this poses a problem for me,

AM: Ve bu bana sorun çıkardı.

because it means I'm walking like that all night long.

çünkü demek istediğim gece boyunca böyle yürüyordum.

SS: For 45 minutes. Luckily, the hotel was terrific.

Cheryl: 45 dakika için, biz -- neyse ki otel felaketti.

They got someone to come in and saw off the shoes.

İçeri almak ve uğurlamak için birini aldılar.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

AM: I said to the receptionist -- I mean, I am just harried, and Sheryl's at my side --

AM: Resepsiyon görevlisine dedim ki, yani, rahatsız edildim, ve Cheryl benim tarafımdaydı.

I said, "Look, do you have anybody here who could help me?

Dedim ki, "Bak, içeride bana yardım edebilecek kimse var mı

Because I have this problem ... "

çünkü böyle bir problemim var"

You know, at first they were just going to write me off, like,

Bilirsiniz, ilkinde olayı kapatmaya çalışırlar, yani,

"If you don't like your shoes, sorry. It's too late."

bakın, biliyorsunuz: eğer ayakkabılarınızı beğenmediyseniz, üzgünüm, Artık çok geç.

"No, no, no, no. I've got these special feet

"Hayır, hayır, hayır. Bu güzel ayakları aldım, tamam,

that need a two-inch heel. I have a three-inch heel.

2 inç topukluya ihtiyacım var. Ben 3 inç topuklu var.

I need a little bit off."

Bundan bir parça kurtulmak istiyorum."

They didn't even want to go there.

Tamam. Bilirsin, oraya gitmek bile istemediler.

They didn't even want to touch that one. They just did it.

Ona dokunmak bile istemediler. Sadece yaptılar.

No, these legs are great.

Hayır, bu bacaklar harika.

I'm actually going back in a couple of weeks

Çalışıyorum, aslında bir kaç hafta içinde geri geliyorum

to get some improvements.

bazı ilerlemeler için.

I want to get legs like these made for flat feet

Düz taban için yapılmış bu bacaklara sahip olmak istiyorum

so I can wear sneakers, because I can't with these ones.

böylece spor ayakkabılarımı giyebilirim çünkü bunlarla olmuyor.

So... Moderator: That's it.

Yani... Moderatör: Bu kadar.

SS: That's Aimee Mullins.

Cheryl: İşte, Aimee Mullins.

(Applause)

(Alkış)