Karen Armstrong: 2008 TED Prize wish: Charter for Compassion

Karen Armstrong TED Ödülü dileğini açıklıyor: Şefkat Bildirgesi

Çeviri: Oktay Simsek Gözden geçirme: osman oguz ahsen

Well, this is such an honor. And it's wonderful to be

Evet, bu öyle bir onur ki. Ve dünyada gerçekten bir fark

in the presence of an organization that is really making a difference in the world.

yaratan bir organizasyonun huzurunda olmak harika.

And I'm intensely grateful for the opportunity to speak to you today.

Ve bu gün sizlere hitap etme fırsatını bulduğum için çok minnettarım.

And I'm also rather surprised, because when I look back on my life

Ve ayrıca oldukça şaşkınım, çünkü hayatıma şöyle baktığımda

the last thing I ever wanted to do was write, or be in any way involved in religion.

yapmak istediğim en son şey dinle ilgili yazmak ya da bir şekilde onunla ilişkili olmaktı.

After I left my convent, I'd finished with religion, frankly.

Manastırdan ayrıldıktan sonra, samimi olarak, dinle işimi bitirmiştim.

I thought that was it.

Hepsi bu kadar diye düşünmüştüm.

And for 13 years I kept clear of it. I wanted to be an English literature professor.

Ve 13 yıl boyunca ondan arınmıştır. Bir İngiliz Edabiyatı profesörü olmak istiyordum.

And I certainly didn't even want to be a writer, particularly.

Ve özellikle, bir yazar olmak bile kesinlikle istemiyordum.

But then I suffered a series of career catastrophes,

Ama, bir dizi kariyer felaketinden acı çektim,

one after the other, and finally found myself in television. (Laughter)

birbiri sonrası, ve sonunda kendimi televizyon işinde buldum. (Gülüşler)

I said that to Bill Moyers, and he said, "Oh, we take anybody." (Laughter)

Bill Moyers'e bunu söyledim, ve bana dedi ki, "Oh, kim olursa alabiliriz" (Gülüşler)

And I was doing some rather controversial religious programs.

Ve oldukça tartışmalı dini programlar yapıyordum.

This went down very well in the U.K., where religion is extremely unpopular.

Dinin aşırı şekilde popüler olmadığı Birleşik Krallıkta çok iyi iş çıkardı.

And so, for once, for the only time in my life, I was finally in the mainstream.

Ve böylece, bir kez, hayatımda sadece bir defa, sonunda orta yoldaydım.

But I got sent to Jerusalem to make a film about early Christianity.

Ama, erken dönem Hristiyanlık hakkında bir film yapmak için Kudüs'e gönderildim.

And there, for the first time, I encountered the other religious traditions:

Ve orada, ilk defa, diğer dini geleneklerle karşılaştım:

Judaism and Islam, the sister religions of Christianity.

Yahudilik ve İslam, Hristiyanlığın kardeş dinleri.

And while I found I knew nothing about these faiths at all --

Ve bu inançlar hakkında hiçbir şey bilmediğimi keşfettim,

despite my own intensely religious background,

yoğun dini geçmişime rağmen.

I'd seen Judaism only as a kind of prelude to Christianity,

Yahudiliği bir tür Hristiyanlığın öncülü olarak görmüştüm,

and I knew nothing about Islam at all.

İslam hakkında ise hiçbir şey bilmiyordum.

But in that city, that tortured city,

Ama, o şehirde, hiç de kolay olmayan bir şekilde

where you see the three faiths jostling so uneasily together,

birlikte yan yana yaşayan üç inancı gördüğünüz o çilekeş şehirde,

you also become aware of the profound connection between them.

onlar arasında derin bağın farkına varıyorsunuz.

And it has been the study of other religious traditions that brought me back

Bu, dinin ne olabildiği ile ilgili anlama beni tekrardan götüren,

to a sense of what religion can be, and actually enabled me

farklı bir açıdan kendi inancıma bakmamı aslında mümkün kılan,

to look at my own faith in a different light.

diğer dini geleneklerin öğrenilmesiydi.

And I found some astonishing things in the course of my study

Çalışmam esnasında bazı şaşırtıcı şeyler buldum,

that had never occurred to me. Frankly, in the days when I thought I'd had it with religion,

ki hiç aklıma gelmemişti. Samim olarak,

I just found the whole thing absolutely incredible.

bütün bu şeyin kesinlikle inanılmaz olduğunu düşündüm.

These doctrines seemed unproven, abstract.

Bu doktrinler ispatlanmamış, soyut görünüyorlardı.

And to my astonishment, when I began seriously studying other traditions,

Ve şaşırarak, diğer dinleri ciddi şekilde çalışmaya başladığımda,

I began to realize that belief -- which we make such a fuss about today --

inancın -- ki biz bu gün hakkında o kadar titiz davranıyoruz --

is only a very recent religious enthusiasm

sadece çok yeni bir dini coşkunluk olduğunu anlamaya başladım.

that surfaced only in the West, in about the 17th century.

bu Batıda, 17nci yüzyıl dolaylarında ortaya çıktı.

The word "belief" itself originally meant to love, to prize, to hold dear.

İnanç (belief) kelimesinin kendisi orijinal olarak sevmek, ödüllendirmek, üzerine titremek anlamındaydı.

In the 17th century, it narrowed its focus,

17nci yüzyılda, odağını daralttı.

for reasons that I'm exploring in a book I'm writing at the moment,

şu anda yazmakta olduğumu bir kitapta keşfediyor olduğum nedenlerden dolayı,

to include -- to mean an intellectual assent to a set of propositions, a credo.

-- bir dizi önermelere entelektüel yükseliş, bir amentü (credo) anlamına gelmekteydi.

"I believe:" it did not mean, "I accept certain creedal articles of faith."

"İnanıyorum" demek "inancın belli itikadi hükümlerini kabul ediyorum" demek değildi.

It meant: "I commit myself. I engage myself."

Anlamı: "Kendimi teslim ediyorum. Kendimi bağlıyorum." demekti.

Indeed, some of the world traditions think very little of religious orthodoxy.

Aslında, dünya geleneklerinin bazıları dini ortodoksi hakkında çok az düşünür.

In the Quran, religious opinion -- religious orthodoxy -- is dismissed as "zanna:"

Kur'an'da, dini düşünce --dini ortodoksi-- zanna olarak defedilir:

self-indulgent guesswork about matters that nobody can be certain of one way or the other,

şu ya da bu şekilde hiç kimsenin emin olamayacağı meseleler hakkında tahminde bulunması,

but which makes people quarrelsome and stupidly sectarian. (Laughter)

ki bu insanları kavgacı ve aptalca şekilde mezhepçi yapar. (Gülüşler)

So if religion is not about believing things, what is it about?

O halde din şeylere inanmak hakkında değilse, ne hakkındadır?

What I've found, across the board, is that religion is about behaving differently.

Bulduğum şey, tüm yönleriyle, din farklı şekilde davranmak hakkındadır.

Instead of deciding whether or not you believe in God, first you do something.

Tanrı'ya inanıp inanmamanız hakkında karar vermek yerine, ilk önce bir şey yapmak zorundasınızdır.

You behave in a committed way,

Teslim olmuş şekilde davranır,

and then you begin to understand the truths of religion.

ve sonra dinin hakikatlerini anlamaya başlarsınız.

And religious doctrines are meant to be summons to action;

Ve dini doktrinler aksiyona geçmeye çağrı anlamına gelmektedir;

you only understand them when you put them into practice.

onları sadece uyguladığınızda anlarsınız.

Now, pride of place in this practice is given to compassion.

Şimdi, bu uygulamada en yüksek mevki şefkate verilmektedir.

And it is an arresting fact that right across the board,

Ve bizi yakalayan gerçek şudur ki,

in every single one of the major world faiths, compassion --

tüm yönleri ile tüm dünya inançlarının her birinde, şefkat --

the ability to feel with the other in the way we've been thinking about this evening --

bu akşam düşündüğümüz şekli ile diğeri ile birlikte hissetme kabiliyeti--

is not only the test of any true religiosity, it is also what will bring us

sadece gerçek dindarlığn testi değildir, ayrıca Yahudiler, Hristiyanlar

into the presence of what Jews, Christians and Muslims call "God" or the "Divine."

ve Müslümanların "Tanrı" veya "Kutsal" olarak adlandırdıklarının huzuruna bizi götürecek şeydir.

It is compassion, says the Buddha, which brings you to Nirvana.

Sizi Nirvana'ya götüren şefkattir, der Buda.

Why? Because in compassion, when we feel with the other,

Neden? Çünkü şefkatle, yani öteki ile beraber hissettiğimizde,

we dethrone ourselves from the center of our world and we put

kendi dünyamızın merkezinden kendimizi indiririz ve başkasını

another person there. And once we get rid of ego, then we're ready to see the Divine.

oraya koyarız. Ve bir kere egomuzdan kurtulduğumuzda, o zaman "Kutsal"ı görmeye hazır oluruz.

And in particular, every single one of the major world traditions has highlighted -- has said --

Ve özellikle, büyük dünya geleneklerinin her biri "Altın Kural" olarak bilinen şeyi

and put at the core of their tradition what's become known as the Golden Rule.

vurguladılar ve kendi geleneklerinin merkezine yerleştirdiler.

First propounded by Confucius five centuries before Christ:

İsa'dan beş yüz yıl önce ilk olarak Konfiçyüs tarafından meydana koyuldu.

"Do not do to others what you would not like them to do to you."

"Sana yapılmasını istemediğin şeyi başkalarına yapma."

That, he said, was the central thread which ran through all his teaching

O tüm öğretisinin bütününde olan merkezi düşüncenin bu olduğunu

and that his disciples should put into practice all day and every day.

ve müritlerinin tüm gün ve her gün onu uygulamaları gerektiğini söylüyordu.

And it was -- the Golden Rule would bring them to the transcendent value that he called "ren,"

Ve onun, kendi içinde aşkın bir tecrübe olan ren, insancıllık, olarak adlandırdığı

human-heartedness, which was a transcendent experience in itself.

aşkın değere onları götürecek olan şey Altın Kuraldı.

And this is absolutely crucial to the monotheisms, too.

Ve bu kesinlikle tektanrıcılık için de önemlidir.

There's a famous story about the great rabbi, Hillel, the older contemporary of Jesus.

İsa'nın daha eski çağdaşı olan büyük haham Hillel hakkında ünlü bir hikaye vardır.

A pagan came to him and offered to convert to Judaism if the rabbi could

Bir putperest ona doğru gelip eğer haham tek ayağı üzerinde durarak

recite the whole of Jewish teaching while he stood on one leg.

Yahudi öğretisinin hepsini ezbere söylerse Yahudi olmayı teklif etti.

Hillel stood on one leg and said, "That which is hateful to you,

Hillel tek ayağı üzerinde dururken, dedi ki, "Sana iğrenç gelen şeyi

do not do to your neighbor. That is the Torah. The rest is commentary.

komşuna yapma. Tevrat budur. Gerisi yorumdur.

Go and study it." (Laughter)

Git ve onu öğren." (Gülüşler)

And "go and study it" was what he meant.

Ve "git ve onu öğren" ile ne demek istiyordu.

He said, "In your exegesis, you must make it clear

Dedi ki, "Tefsirinizde, Tevratın her ayetinin bir yorum olduğunu,

that every single verse of the Torah is a commentary, a gloss upon the Golden Rule."

Altın Kural üstüne bir şerh olduğunu açıkça ortaya koymalısınız."

The great Rabbi Meir said that any interpretation of Scripture which

Büyük Haham Meir dedi ki: Diğer insanlardan, ki bu insanlar kim olursa olsun,

led to hatred and disdain, or contempt of other people --

nefret etmeye, onları küçümsemeye veya hor görmeye neden olan --

any people whatsoever -- was illegitimate.

kutsal kitabın hiçbir yorumu meşru değildir.

Saint Augustine made exactly the same point.

Aziz Augustine tam olarak aynı noktaya işaret etti.

Scripture, he says, "teaches nothing but charity, and we must not leave

Diyor ki, Kutsal Kitap "hayırdan başka hiçbir şey öğretmez, ve bizler

an interpretation of Scripture until we have found a compassionate interpretation of it."

onun şefkat içeren yorumunu bulana kadar kutsal kitabı yorumlamayı terk etmemeliyiz.

And this struggle to find compassion in some of these rather rebarbative texts

Ve bu oldukça sevimsiz tekstlerin bazılarında şefkati bulmak için mücadele

is a good dress rehearsal for doing the same in ordinary life. (Applause)

sıradan hayatta aynısını yapmak için iyi bir elbise provasıdır. (Alkışlar)

But now look at our world. And we are living in a world that is --

Ama dünyamıza bakın. Ve dinin korsanlıkla kaçırıldığı

where religion has been hijacked. Where terrorists cite Quranic verses to justify their atrocities.

bir dünyada yaşıyoruz. Teröristlerin Kur'an ayetlerini kendi zulümlerini haklı göstermek için okudukları bir dünya.

Where instead of taking Jesus' words, "Love your enemies.

İsa'nın "Düşmanını sev, başkalarını yargılama" sözlerini

Don't judge others," we have the spectacle of Christians endlessly judging other people,

almak yerine,"sonsuz şekilde diğer insanları yargılayan, sonsuz şekilde diğer insanlarla

endlessly using Scripture as a way of arguing with other people,

tartışmanın bir yolu olarak kutsal metni kullanan, diğer insanları

putting other people down. Throughout the ages, religion has been used to oppress others,

aşağılayan Hristiyanlarımız var. Çağlar boyunca, din diğer insanlara zulüm etmek için kullanılmıştır,

and this is because of human ego, human greed.

ve bu insan egosundan, insan açgözlülüğünden dolayıdır.

We have a talent as a species for messing up wonderful things.

Bizler harika şeyleri karmakarışık yapmakta yeteneği olan türleriz.

So the traditions also insisted -- and this is an important point, I think --

Bu nedenle, -- sanırım önemli bir nokta olarak -- gelenekler ayrıca

that you could not and must not confine your compassion

şefkatiniz kendi grubunuza: kendi ulusunuza, kendi dindaşlarınıza,

to your own group: your own nation, your own co-religionists,

kendi hemşehrilerinize sınırlayamayacağınız ve sınırlamamanız

your own fellow countrymen. You must have what one of the Chinese sages called "jian ai":

gereği üzerinde israr etti. Çinli bilgelerden birinin "jian ai" olarak adlandırdığı şeye sahip olmalısınız:

concern for everybody. Love your enemies. Honor the stranger.

Herkes için endişe duymak. Düşmanlarınızı sevin. Yabancıyı onurlandırın.

We formed you, says the Quran, into tribes and nations so that you may know one another.

Kur'an diyor: biz sizleri kabileler ve uluslar halinde yarattık, ki birbirinizi tanıyasınız.

And this, again -- this universal outreach -- is getting subdued in the strident use of religion --

Ve bu, -- bu evrensel kapsayış, dinin sert kullanımda -- kötüye kullanımında --

abuse of religion -- for nefarious gains.

kötü kazançlar uğruna bastırılıyor.

Now, I've lost count of the number of taxi drivers who,

Şimdi, hayatımı kazanmak için kendilerine yaptığım şeyi söylediğimde,

when I say to them what I do for a living, inform me that religion

bana dinin tarihteki tüm büyük dünya savaşlarının nedeni olduğunu söyleyen

has been the cause of all the major world wars in history. Wrong.

taksi şoförlerinin sayısını unuttum. Doğru değil.

The causes of our present woes are political.

Mevcut tasalarımızın nedeni politiktir.

But, make no mistake about it, religion is a kind of fault line,

Ama onun hakkında yanılgıya düşmeyin, din bir tür fay hattıdır,

and when a conflict gets ingrained in a region, religion can get sucked in

ve bir çatışma bir din içine gömüldüğünde, din problemin içine çekilir

and become part of the problem. Our modernity has been exceedingly violent.

ve problemin bir parçası oluverir. Modernliğimiz aşırı olarak şiddet içerir ola geldi.

Between 1914 and 1945, 70 million people died in Europe alone as a result of armed conflict.

1914 ila 1945 arasında, sadece Avrupa'da silahlı çatışma sonucu ölen insan sayısı 70 milyondur.

And so many of our institutions, even football, which used to be a pleasant pastime,

Ve bir çok müessesemiz, hatta eğlence meşgalesi olan futbol bile, şimdilerde

now causes riots where people even die.

insan ölümlerine yol açan kargaşalara yol açıyor

And it's not surprising that religion, too, has been affected by this violent ethos.

Ve dinin de bu şiddet içeren etik değerlerden etkilenmesi şaşırtıcı değildir.

There's also a great deal, I think, of religious illiteracy around.

Etrafta ayrıca oldukça yüksek dini cehalet olduğunu düşünüyorum.

People seem to think, now equate religious faith with believing things.

İnsanlar bu gün dini inancı şeylere inanmakla eşdeğer olarak görüyorlar.

As though that -- we call religious people often believers,

Öyleymiş gibi -- dindar insanları sık sık inanlar olarak adlandırırız,

as though that were the main thing that they do. And very often, secondary goals

sanki yaptıkları temel şey oymuş gibi. Ve sık sık, ikincil amaçlar

get pushed into the first place, in place of compassion and the Golden Rule.

birinci yere itiliyor, şefkatin ve Altın Kuralın yerine.

Because the Golden Rule is difficult. I sometimes -- when I'm speaking to

Çünkü Altın Kural zordur. Bazen, şefkat hakkında cemaatlere

congregations about compassion, I sometimes see

hitap ettiğimde, birçok dindar insanın şefkatli olmaktansa

a mutinous expression crossing some of their faces because

haklı olmayı tercih ettiği din yüzünden, bazen bazı yüzleri aşan

a lot of religious people prefer to be right, rather than compassionate. (Laughter)

isyankar bir ifade görüyorum. (Gülüşmeler)

Now -- but that's not the whole story.

Şimdi -- ama bütün hikaye bu değil.

Since September the 11th, when my work on Islam suddenly propelled me

11 Eylülden bu yana, İslam üzerindeki çalışmam beni tahayyül etmediğim şekilde

into public life, in a way that I'd never imagined, I've been able to sort of go all over the world,

kamu alanına itince, dünyanın her tarafında gitme fırsatı buldum ve gittiğim her yerde,

and finding, everywhere I go, a yearning for change.

değişim için bir özlem buldum.

I've just come back from Pakistan, where literally thousands of people came to my lectures,

binlerce insanın konferanslarıma geldiği Pakistan'dan henüz döndüm,

because they were yearning, first of all, to hear a friendly Western voice.

çünkü her şeyden önce dostça bir Batılı ses duymaya özlem duyuyorlardı.

And especially the young people were coming. And were asking me --

Ve özellikle gençler geliyorlardı. Ve bana sordukları -- gençlerin söyledikleri

the young people were saying, "What can we do? What can we do to change things?"

"Ne yapabiliriz?" "Bu şeyleri değiştirmek için ne yapabiliriz?"

And my hosts in Pakistan said, "Look, don't be too polite to us.

Ve, Pakistan'da beni ağırlayanlar "Bakın, bize karşı kibar olmayın.

Tell us where we're going wrong. Let's talk together about where religion is failing."

Neyi yanlış yaptığımızı bize söyleyin. Dinin nerede başarısız kaldığı hakkında birlikte konuşalım."

Because it seems to me that with -- our current situation is so serious

Bana öyle geliyor ki -- şimdiki durumumuz şu anda o kadar ciddi ki,

at the moment that any ideology that doesn't promote a sense of global understanding

birbirimizin küresel anlayış ve kürsel takdir duygusuna yol açamayan her ideoloji

and global appreciation of each other is failing the test of the time.

zamanın testini geçmekte başarısız kalıyor.

And religion, with its wide following ... Here in the United States,

Ve din, kendi geniş takip eden kitlesi ile ... burada Birleşik Devletlerde,

people may be being religious in a different way, as a report has just shown --

insanlar farklı şekilde dindar oluyor olabilirler, bir raporun henüz gösterdiği üzere --

but they still want to be religious. It's only Western Europe that has retained its secularism,

fakat bu insanlar hala dindar olmak istiyorlar. Sadece Batı Avrupa şimdi oldukça

which is now beginning to look rather endearingly old-fashioned.

oldukça modası geçmiş görünmeye başlayan sekülerizmini hala korumaya devam etmekte.

But people want to be religious, and religion should be made

Ama insanlar dindar olmak istiyorlar, ve din dünyada uyum için

to be a force for harmony in the world, which it can and should be --

bir güç olmalı, ki olabilir ve olmalı --

because of the Golden Rule.

Altın Kural sayesinde.

"Do not do to others what you would not have them do to you":

"Kendine yapılmasını istemediğin şeyi başkalarına yapma":

an ethos that should now be applied globally.

küresel olarak şimdi uygulanması gereken bir etik davranış.

We should not treat other nations as we would not wish to be treated ourselves.

Kendimize davranılmasını istemediğimiz şekilde diğer uluslara davranmamalıyız.

And these -- whatever our wretched beliefs -- is a religious matter, it's a spiritual matter.

Ve bunlar -- menfur inançlarımız ne olursa olsun -- bir dini meseledir, manevi bir meseledir.

It's a profound moral matter that engages and should engage us all.

Hepimizi bağlayan, bağlaması gereken derin moral meseledir.

And as I say, there is a hunger for change out there.

Ve söylediğim gibi, dışarıda değişimi için açlık var.

Here in the United States, I think you see it in this election campaign: a longing for change.

Birleşik Devletlerde, sanırım bu seçim kampanyasında görüyorsunuz: değişim için bir can atış var.

And people in churches all over and mosques all over this continent after September the 11th,

Ve 11 Eylül sonrası bu kıtanın her yerindeki kiliselerde ve camilerdeki insanlar

coming together locally to create networks of understanding.

karşılıklı anlayış bağları oluşturmak için yerel düzeyde bir araya geliyorlar.

With the mosque, with the synagogue, saying, "We must start to speak to one another."

Camiyle, sinagogla, "Bizler birbirimizle konuşmaya başlamalıyız" diyorlar.

I think it's time that we moved beyond the idea of toleration and move toward appreciation of the other.

Sanırım, tolerans fikrinin ötesine geçmemizin ve diğerini takdir etmemizin zamanı geldi.

I'd -- there's one story I'd just like to mention.

Bahsetmek istediğim bir hikaye var.

This comes from "The Iliad." But it tells you what this spirituality should be.

Bu hikaye "İlyada"dan. Ama bu ruhaniyetin ne olması gerektiğini anlatıyor.

You know the story of "The Iliad," the 10-year war between Greece and Troy.

"İlyada"nın hikayesini bilirsiniz: Truva ve Yunanistan arasında 10 yıllık savaş.

In one incident, Achilles, the famous warrior of Greece, takes his troops out of the war,

Bir olayda, Achilles, Yunanistan'ın ünlü savaşçısı, birliklerini savaştan çeker,

and the whole war effort suffers. And in the course of the ensuing muddle,

ve tüm savaş gayreti bundan zarar görür. Ve takip eden karışıklık esnasında,

his beloved friend, Patroclus, is killed -- and killed in single combat

sevgili arkadaşı, Patroclus, Truva prenslerinden birisi, Hector, tarafından

by one of the Trojan princes, Hector. And Achilles goes mad with grief and rage and revenge,

bir çarpışmada öldürülür. Ve Achilles öfke ve keder ve öç duygusu ile çılgına döner.

and he mutilates the body. He kills Hector, he mutilates his body

ve vücudu parçalar -- Hector'u öldürür, onun vücudunu parçalara ayırır

and then he refuses to give the body back for burial to the family,

ve sonra ailesine gömülmesi için vücudunu geri vermeyi reddeder,

which means that, in Greek ethos, Hector's soul will wander eternally, lost.

ki bu Yunan inancında, Hector'un ruhunun sonsuza değin dolaşacağı ve sonunda kaybolacağı anlamına gelmekteydi.

And then one night, Priam, king of Troy, an old man,

Ve sonra bir gece, Priam, Truva kralı, bir yaşlı adam,

comes into the Greek camp incognito, makes his way to Achilles' tent

gizlice Yunan kampına gelir, Achilles'in çadırına doğru yol alır

to ask for the body of his son.

oğlunun vücudunu istemek için.

And everybody is shocked when the old man takes off his head covering and shows himself.

Ve herkes yaşlı adam başındaki örtüyü çıkardığında ve kendisini gösterdiğinde şok olur.

And Achilles looks at him and thinks of his father. And he starts to weep.

Ve Achilles ona bakara ve babasını düşünür. Ve ağlamaya başlar.

And Priam looks at the man who has murdered so many of his sons,

Ve Priam oğullarından bir çoğunu katleden bu adama bakar,

and he, too, starts to weep. And the sound of their weeping filled the house.

ve o da ağlamaya başlar. Ve ağlayışlarının sesi tüm evi doldurur.

The Greeks believed that weeping together created a bond between people.

Yunanlılar birlikte ağlamanın insanlar arasında bir bağ oluşturduğuna inanırlardı.

And then Achilles takes the body of Hector, he hands it very tenderly to the father,

Ve sonra Achilles Hector'un vücudunu alır, onu sevecen bir şekilde babasına teslim eder.

and the two men look at each other, and see each other as divine.

ve iki adam birbirine bakar, ve her biri diğerini kutsal olarak görür.

That is the ethos found, too, in all the religions.

Bu tüm dinlerde de bulunan bir inançtır.

It's what is meant by overcoming the horror that we feel when we are under threat of our enemies,

Kastedilen şey düşmanlarımızın tehdidi altında olduğumuzda hissettiğimiz korkunun üstesinde gelmek

and beginning to appreciate the other.

ve ötekini takdir etmeye başlamaktır.

It's of great importance that the word for "holy" in Hebrew, applied to God, is "Kadosh": separate, other.

İbranicede Tanrı için kullanılan "kutsal" kelimesi, "Kadosh"dur: yani ayrı, öteki.

And it is often, perhaps, the very otherness of our enemies which can

Ve Tanrı olan bütünüyle gizemli aşkının dolaylı anlatımını

give us intimations of that utterly mysterious transcendence which is God.

bize verebilen sıksık, belki de düşmanlarımızın tam ötekiliğidir.

And now, here's my wish:

Ve şimdi, işte benim dileğim:

I wish that you would help with the creation,

üç İbrahim gelenek Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam'dan

launch and propagation of a Charter for Compassion,

ilham uyandıran bir düşünür grubunca şekillendirilmiş

crafted by a group of inspirational thinkers from

ve Altın Kuralın temel ilkelerine dayalı olan --

the three Abrahamic traditions of Judaism, Christianity and Islam,

Şefkat Bildirgesinin oluşturulması, hayata geçirilmesi

and based on the fundamental principle of the Golden Rule.

ve yayılmasına yardımcı olmanızı diliyorum.

We need to create a movement among all these people that I meet in my travels --

Seyahatlerimde -- muhtemelen sizin de tanışmış olduğunuz - dediğim gibi --

you probably meet, too -- who want to join up, in some way,

korsanlıkla kaçırılmış olduğunu hissettikleri inançlarını yeniden ele geçirmek

and reclaim their faith, which they feel, as I say, has been hijacked.

ve bir şekilde bir araya gelmek isteyen tüm bu insanlar arasında bir hareket oluşturmaya ihtiyacımız var.

We need to empower people to remember the compassionate ethos,

Şefkat inancını (ethos) insanlara hatırlatmak için insanları güçlendirmemiz

and to give guidelines. This Charter would not be a massive document.

ve kılavuz sunmamız gerekiyor. Bu Bildirge yekpare bir belge olmayacak.

I'd like to see it -- to give guidelines as to how to interpret the Scriptures,

İstismar edilen kutsal metinlerin nasıl yorumlanacağı hakkında kılavuz olacak

these texts that are being abused. Remember what the rabbis and what Augustine

şekilde onu görmek istiyorum. Hahamın ve Augustine'in hayır ilkesi ile

said about how Scripture should be governed by the principle of charity.

kutsal metnin nasıl ele alındığını hatırlayın.

Let's get back to that. And the idea, too, of Jews, Christians and Muslims --

Geri dönelim. Dünyanın tüm geleneklerinden en azından bin büyük dini lider

these traditions now so often at loggerheads -- working together to

tarafından imzalanmasını umut ettiğimiz bir belge oluşturmak için

create a document which we hope will be signed by a thousand, at least,

çok sıklıkla birbirleri ile kavgalı olan Yahudilerin, Hristiyanların

of major religious leaders from all the traditions of the world.

ve Müslümanların birlikte çalışması fikri.

And you are the people. I'm just a solitary scholar.

Ve sizler bu insanlarsınız. Ben sadece yalnız bir bilginim.

Despite the idea that I love a good time, which I was rather amazed to see coming up on me

Hoş zamanı sevmekle beraber, ki benim üstüme gelmesini görmekten oldukça şaşırdım,

-- I actually spend a great deal of time alone, studying, and I'm not very --

vaktimin büyük bölümünü aslında yalnız geçiriyorum, çalışarak, ve ben çok değilim --

you're the people with media knowledge to explain to me how we can get this to everybody,

bunu insanlara, yeryüzündeki herkese nasıl ulaştıracağımızı bana açıklayacak olan

everybody on the planet. I've had some preliminary talks,

medya bilgisine sahip olanlar sizlersiniz. Bazı başlangıç konuşmalarım var,

and Archbishop Desmond Tutu, for example,

ve Başpiskopos Desmond Tutu Desmond Tutu, örneğin,

is very happy to give his name to this, as is Imam Feisal Rauf, the Imam in New York City.

buna ismini vermekten çok mutlu, New York Şehri İmamı, İmam Faisal Rauf da.

Also, I would be working with the Alliance of Civilizations at the United Nations.

Ayrıca, Birleşmiş Milletlerde Medeniyetler İttifakı ile birlikte çalışıyor olacağım

I was part of that United Nations initiative called the Alliance of Civilizations,

Medeniyetler İttifakı olarak adlandırılan, Kofi Annan tarafından aşırılığın nedenlerini

which was asked by Kofi Annan to diagnose the causes of extremism,

teşhis etmek için istenilen ve daha fazla aşırılığın yükselmesinden

and to give practical guidelines to member states about how to avoid the escalation of further extremism.

nasıl kaçınılacağı hakkında üye devletlere pratik kılavuz sunmayı amaçlayan Birleşmiş Milletler girişiminin bir parçası oldum.

And the Alliance has told me that they are very happy to work with it.

Ve İttifaktakiler onlarla çalışmış olmam dolayısıyla çok memnun olduklarını bana ifade ettiler.

The importance of this is that this is -- I can see some of you starting to look worried,

Bunun önemi, bazılarınızın endişelenmeye başladığınızı görebiliyorum,

because you think it's a slow and cumbersome body --

çünkü bunun yavaş ve hantal bir yapı olduğunu düşünüyorsunuz,

but what the United Nations can do is give us some neutrality,

ama Birleşmiş Milletlerin yapabileceği bize biraz tarafsızlık vermektedir,

so that this isn't seen as a Western or a Christian initiative, but that it's coming,

ki böylece bir Batı ya da Hristiyan girişimi olarak görülmesin, ama, olduğu gibi,

as it were, from the United Nations, from the world --

bu türden bürokrasi ile yardımcı olacak

who would help with the sort of bureaucracy of this.

Birleşmiş Milletlerden, dünyadan geliyor olsun.

And so I do urge you to join me in making -- in this charter --

Ve böylece sizleri bu bildirgeyi inşa etmede, hayata geçirmede, olması için yaymada

to building this charter, launching it and propagating it so that it becomes --

bana katılmaya davet ediyorum.

I'd like to see it in every college, every church, every mosque, every synagogue in the world,

Onu dünyadaki her üniversitede, her kilisede, her camide görmek istiyorum,

so that people can look at their tradition, reclaim it, and make religion a source of peace in the world,

ki böylece insanlar geleneklerine bakabilsinler, onu yeniden talep etsinler, ve dini dünyada bir barışın kaynağı yapsınlar,

which it can and should be. Thank you very much. (Applause)

ki olabilir ve olması gereken budur. Çok teşekkür ederim. (Alkışlar)