What does it mean to be a citizen of the world? | Hugh Evans

Çeviri: hatice yildiz Gözden geçirme: Cüneyt Cüneydioglu

I want to introduce you to an amazing woman.

Size ilginç bir kadını anlatmak istiyorum.

Her name is Davinia.

Onun adı Davinia.

Davinia was born in Jamaica, emigrated to the US at the age of 18,

Davinia Jamaica'da doğdu. 18 yaşında Amerika'ya göç etti.

and now lives just outside of Washington, DC.

Şimdi Washington DC'nin dışında yaşıyor.

She's not a high-powered political staffer,

O, ne güçlü bir siyasetçi

nor a lobbyist.

ne de bir lobici.

She'd probably tell you she's quite unremarkable,

Size muhtemelen dikkat çekici biri olmadığını söyleyecektir.

but she's having the most remarkable impact.

Fakat o en dikkat çekici etkiyi taşıyor.

What's incredible about Davinia

Daviana hakkında

is that she's willing to spend time every single week

şaşırtıcı olan şey ise her hafta zamanını

focused on people who are not her:

hiç tanımadığı insanlara ayırmasıdır.

people not her in her neighborhood, her state, nor even in her country --

Bu insanlar onun ne çevresinde, bölgesinde hatta ülkesinde bile değiller --

people she'd likely never meet.

belki de hiç tanışmayacaklar. Daviana'nın etkisi

Davinia's impact started a few years ago

birkaç yıl önce bütün arkadaşlarına

when she reached out to all of her friends on Facebook,

Facebook üzerinden ulaşıp onlardan 'peni'lerini(0,01 dolar)

and asked them to donate their pennies

bağışlamalarını istemesiyle başladı.

so she could fund girls' education.

Böylece kızların eğitimine destek olacaktı.

She wasn't expecting a huge response,

O büyük bir katılım beklemiyordu.

but 700,000 pennies later,

ama 700.000 peni ile

she's now sent over 120 girls to school.

120 tane kızın okula gitmesini sağladı.

When we spoke last week,

Geçen hafta görüşmemizde

she told me she's become a little infamous at the local bank

her seferinde penilerle dolu alışveriş kartıyla

every time she rocks up with a shopping cart full of pennies.

çıkageldiğinden bankada biraz popülaritesinin düştüğünü söyledi.

Now -- Davinia is not alone.

Yani -- Davinia yalnız değil.

Far from it.

Hem de hiç.

She's part of a growing movement.

O, büyüyen bir hareketin parçası. Ve Davinia gibi

And there's a name for people like Davinia:

insanlar için bir isim var: global citizen.

global citizens.

(dünya vatandaşı).

A global citizen is someone who self-identifies first and foremost

Dünya vatandaşı, kendisini öncelikle bir devlete, kabileye ya da vatana mensup

not as a member of a state, a tribe or a nation,

biri olarak değilde,

but as a member of the human race,

insan ırkına ait bir kişi olarak

and someone who is prepared to act on that belief,

ve dünyamızın büyük zorluklarını yenmek için

to tackle our world's greatest challenges.

mücadele eden kişiler olarak görür.

Our work is focused on finding,

Bizim bu çalışmamız bulmaya, desteklemeye ve

supporting and activating global citizens.

dünya vatandaşlarını aktif hale getirmeye odaklıdır.

They exist in every country

Her ülkede ve

and among every demographic.

her nüfus topluluğunda varlar.

I want to make the case to you today

Bugün bir hususu belirteceğim size.

that the world's future depends on global citizens.

Dünyanın geleceği dünya vatandaşlarına bağlıdır.

I'm convinced that if we had more global citizens active in our world,

Eminim ki, dünyada daha çok aktif dünya vatandaşı olsaydı,

then every single one of the major challenges we face --

karşılaştığımız her büyük zorlukta; yoksulluk,

from poverty, climate change, gender inequality --

iklim değişikliği, cinsiyet ayrımı...

these issues become solvable.

bu mevzular çözümlenebilirdi.

They are ultimately global issues,

Bunlar neticede küresel mevzular ve bunlar er ya da geç

and they can ultimately only be solved

sadece dünya vatandaşlarının

by global citizens demanding global solutions from their leaders.

liderlerinden küresel çözümler talep etmesiyle çözümlenebilir

Now, some people's immediate reaction to this idea

Şu an bazı insanların bu fikre ilk tepkisiyse bunu

is that it's either a bit utopian or even threatening.

biraz ütopik hatta endişe verici bulmalarıdır.

So I'd like to share with you a little of my story today,

Bugün bu konuma nasıl geldiğimle ilgili hikayemin yani

how I ended up here,

olayların Davinia ve ne mutlu ki

how it connects with Davinia

sizle nasıl bağlandığının bir kısmını

and, hopefully, with you.

paylaşmak istiyorum.

Growing up in Melbourne, Australia,

Avustralya, Melbourne'de büyüdüm,

I was one of those seriously irritating little kids

"Neden?" diye sormayı kesmeyen

that never, ever stopped asking, "Why?"

afacan çocuklardan biriydim.

You might have been one yourself.

Belki siz de öyleydiniz.

I used to ask my mum the most annoying questions.

Anneme en sinir bozucu soruları sorardım.

I'd ask her questions like, "Mum, why I can't I dress up

Şöyle sorular sorardım: "Anne, neden süslenip gün boyunca

and play with puppets all day?"

kuklalarla oynayamıyorum?'

"Why do you want fries with that?"

"Patates kızartmayı neden onla istiyorsun?"

"What is a shrimp,

"Karides nedir

and why do we have to keep throwing them on the barbie?"

ve neden onları barbienin üstünde tutmak zorundayız?"

(Laughter)

(Gülüşmeler)

"And mum -- this haircut.

"Anne, bu saç kesimi

Why?"

Neden?"

(Laughter)

(Gülüşmeler)

The worst haircut, I think.

Sanırım, en kötü kesim tarzı.

Still terrible.

Halen öyle.

As a "why" kid, I thought I could change the world,

Bir "neden" çocuk olarak, dünyayı değiştireceğimi düşündüm.

and it was impossible to convince me otherwise.

bunun dışında bir şey beni tatmin edemezdi.

And when I was 12 and in my first year of high school,

12 yaşındaydım ve lisede ilk yılımda iken gelişmekte

I started raising money for communities in the developing world.

olan ülkelerdeki topluluklar için para toplamaya başlamıştım.

We were a really enthusiastic group of kids,

Gerçekten coşkulu bir grup olmuştuk

and we raised more money than any other school in Australia.

ve Avusturalya'daki diğer okullardan daha çok para toplamıştık.

And so I was awarded the chance to go to the Philippines to learn more.

Daha çok şey öğrenmek için Filipinler'e gitmek üzere bana şans verilmişti.

It was 1998.

Sene 1998'di.

We were taken into a slum in the outskirts of Manila.

Manilia'nın kenar mahallesinde bir gecekonduda kalmıştık.

It was there I became friends with Sonny Boy,

Ve orada Sonny Boy ile arkadaşlık kurmuştum.

who lived on what was literally a pile of steaming garbage.

Kendisi dumanlı çöp yığını arasında yaşıyordu.

"Smoky Mountain" was what they called it.

Oraya "Dumanlı Dağ" diyorlardı.

But don't let the romance of that name fool you,

bu tabir size çekici gelmesin çünkü orası

because it was nothing more than a rancid landfill

kokuşmuş bir bölgeden başka bir şey değildi.

that kids like Sonny Boy spent hours rummaging through every single day

Sonny Boy gibi çocuklar değerli bir şey bulmak için her günün her saatini

to find something, anything of value.

orayı karıştırmakla geçiriyorlardı.

That night with Sonny Boy and his family changed my life forever,

O gece, Sonny Boy ve ailesi benim hayatımı tamamıyla değiştirdiler.

because when it came time to go to sleep,

Çünkü uyku vakti geldiğinde,

we simply laid down on this concrete slab the size of half my bedroom

odamın yarısının boyunda bir betona ben,

with myself, Sonny Boy, and the rest of his family,

Sonny Boy ve ailesi bir betona uzanmıştık. Hepimiz uzun bir

seven of us in this long line,

çizgi halindeydik.

with the smell of rubbish all around us

Çöp kokuları geliyordu

and cockroaches crawling all around.

ve etrafta hamam böcekleri dolaşıyordu.

And I didn't sleep a wink,

Gözümü kırpmadan kendimce

but I lay awake thinking to myself,

öyle düşünerek öylece yatıyordum.

"Why should anyone have to live like this

"Sahip olduğum çok şey varken neden

when I have so much?

bir insan böyle yaşasın ki?"

Why should Sonny Boy's ability to live out his dreams

Sonny Boy'un hayallerini gerçekleştirmesi neden doğduğu

be determined by where he's born,

yer ile alakası olması gerekiyor ki ?" veya

or what Warren Buffett called 'the ovarian lottery?'"

Warren Buffet'in "the ovarian lottery" dediği şey nedir?

I just didn't get it,

Anlayamıyordum

and I needed to understand why.

ve sebebini anlamaya ihtiyacım vardı.

Now, I only later came to understand

Şimdi sebebini anlamaya başladım

that the poverty I'd seen in the Philippines

Filipinler'de görmüş olduğum yoksulluk

was the result of decisions made or not made, man-made,

insanoğlunun yaptıklarından dolayıdır,

by a succession of colonial powers and corrupt governments

onlar Sonny Boy'un sahip olduklarından çıkar sağlamaya çalışan

who had anything but the interests of Sonny Boy at heart.

sömürgeci güçler ve bozuk yönetimlerdir.

Sure, they didn't create Smoky Mountain, but they may as well have.

Tabi onlar Dumanlı Dağı oluşturmadılar, ama yapabilirler.

And if we're to try to help kids like Sonny Boy,

Sonny Boy gibi çocuklara yardım etmeyi denemek

it wouldn't work just to try to send him a few dollars

ona biraz dolar göndererek veya yaşadığı

or to try to clean up the garbage dump on which he lived,

çöplüğü temizleyerek gerçekleşmez

because the core of the problem lay elsewhere.

çünkü problemin kaynağı başka bir yerde yatıyor.

And as I worked on community development projects over the coming years

İlerleyen yıllarda toplum, kalkınma projelerinde, okul yapımına yardımlarda

trying to help build schools,

öğretmen yetiştirilmesinde,

train teachers, and tackle HIV and AIDS,

HIV ve AIDS ile mücadelede çalışırken,

I came to see that community development

toplumların ilerlemesinin kendilerinin çabaları ile

should be driven by communities themselves,

olması gerektiğini anlamaya başlamıştım

and that although charity is necessary, it's not sufficient.

ve yardım yapılması gerekli fakat yeterli değil.

We need to confront these challenges

Bu zorluklarla evrensel ölçüde ve

on a global scale and in a systemic way.

sistematik yolla zorluklarla yüzleşmeye ihtiyacımız var.

And the best thing I could do

Yapabileceğim en iyi şey

is try to mobilize a large group of citizens back home

liderlerimizi sistemli değişimle ilişki içinde olmalarını sağlamak için

to insist that our leaders engage in that systemic change.

vatandaşları harekete geçirmek olduğunu düşündüm.

That's why, a few years later,

Bundan dolayı, bir kaç yıl sonra

I joined with a group of college friends

üniversiteli bir grupla beraber Avusturalya'da

in bringing the Make Poverty History campaign to Australia.

Yoksulluğu Tarih Yap isimli bir kampanyaya katıldım.

We had this dream of staging this small concert

Yerel Avusturyalı sanatçılarla

around the time of the G20 with local Aussie artists,

bu küçük konseri düzenlemek bizim rüyamızdı

and it suddenly exploded one day

ve bir gün aniden istediğimiz oldu

when we got a phone call from Bono, the Edge and Pearl Jam,

Bono'dan bir telefon aldık ve Pearl Jam

who all agreed to headline our concert.

bizim konserimizi manşette vermeyi kabul etti.

I got a little bit excited that day, as you can see.

gördüğünüz üzere, o gün biraz heyecanlıydım.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But to our amazement,

Fakat bizi şaşırtan,

the Australian government heard our collective voices,

Avustralya hükümeti sesimizi duymuştu. Küresel sağlık ve

and they agreed to double investment into global health and development --

kalkınmaya iki kat yatırımı ayrıca 6.2 milyar doları

an additional 6.2 billion dollars.

vermeyi kabul ettiler.

It felt like --

Şöyle hissettim..

(Applause)

(Alkış)

It felt like this incredible validation.

Bu inanılmaz bir yekvücud oluş gibiydi.

By rallying citizens together, we helped persuade our government

Bir araya gelen vatandaşlarla hükumetimizi olanaksız bir şeyin olmadığına

to do the unthinkable,

ikna etmeye

and act to fix a problem miles outside of our borders.

ve sınırlarımızın millerce uzağındaki problemi çözmeye yardım ettik.

But here's the thing:

Ama buradaki mesele:

it didn't last.

bu son şey değildi.

See, there was a change in government,

Yani, hükumette değişiklik oldu.

and six years later, all that new money

altı yıl sonra bütün yeni paralar

disappeared.

ortadan kayboldu.

What did we learn?

Peki ne öğrendik?

We learned that one-off spikes are not enough.

Bir eylemin yeterli olmadığını öğrendik.

We needed a sustainable movement,

Devamlı bir eyleme ihtiyacımız vardı.

not one that is susceptible to the fluctuating moods of a politician

bir politikacının ruh halinin hassaslığına ya da krize falan

or the hint of an economic downturn.

bağlı olmayan.

And it needed to happen everywhere;

Her yerde eylemin olmasına ihtiyaç vardı.

otherwise, every individual government would have this built-in excuse mechanism

Aksi takdirde, her bir devlet bahane üretir

that they couldn't possibly carry the burden of global action alone.

ve küresel eylem yükünü tek başlarına taşıyamayabilirler.

And so this is what we embarked upon.

İşte bizim girişimimiz tam olarak bu.

And as we embarked upon this challenge, we asked ourselves,

Bu mücadeleye giriştiğimiz zaman kendimize şunu sorduk :

how do we gain enough pressure and build a broad enough army

bu mücadeleyi kazanmak için yeteri kadar tiraj ve geniş

to win these fights for the long term?

bir topluluğu nasıl kazanabiliriz?

We could only think of one way.

Bunun sadece bir yolu olduğunu düşündük.

We needed to somehow turn that short-term excitement

Yoksulluğu Tarih Yap kampanyasına dahil olan insanların

of people involved with the Make Poverty History campaign

kısa süreli heyecanı bir şekilde uzun süreli bir tutkuya

into long-term passion.

dönüştürmemiz gerekiyordu.

It had to be part of their identity.

Bu onların kimliğinin bir parçası olmalı.

So in 2012, we cofounded an organization that had exactly that as its goal.

2012'de tam da bu maksada sahip olan bir organizasyon oluşturduk.

And there was only one name for it:

Ona yakışan yanlızca bir isim vardı:

Global Citizen.

Dünya Vatandaşı.

But this is not about any one organization.

Bu, birine ait bir organizasyon değildi.

This is about citizens taking action.

Bu, vatandaşların rol aldığı bir olaydı.

And research data tells us

Araştırmalar bize şunu söylüyor:

that of the total population who even care about global issues,

küresel sorunları önemseyen toplam nüfusun sadece

only 18 percent have done anything about it.

yüzde 18'i bu konuda bir şey yapıyor.

It's not that people don't want to act.

Bu demek değil ki insanlar katılımda bulunmak istemiyor.

It's often that they don't know how to take action,

genelde nasıl katkıda bulunacaklarını bilmiyorlar

or that they believe that their actions will have no effect.

veya çabalarının bir katkısı olmayacağını düşünüyorlar.

So we had to somehow recruit and activate millions of citizens

Bir şekilde bir çok ülkenin milyonlarca vatandaşını, liderlerine

in dozens of countries

başkalarını da düşünen bireyler olmaları için baskı uygulamak

to put pressure on their leaders to behave altruistically.

bir araya getirmeli ve onları harekete geçirmeliydik.

And as we did so, we discovered something really thrilling,

Ve böyle de yaptık. Dünya vatandaşı misyonunu gerçekleştirirken

that when you make global citizenship your mission,

kendini aniden sıra dışı dostluklar içinde bulman

you suddenly find yourself with some extraordinary allies.

oldukça muhtemel.

See, extreme poverty isn't the only issue that's fundamentally global.

Görüyorsunuz, sadece aşırı yoksulluk dünyanın asıl sorunu değil.

So, too, is climate change,

Aynı şekilde, iklim değişikliği,

human rights, gender equality,

insan hakları, cinsiyet eşitliği,

even conflict.

hatta fikir ayrılıkları.

We found ourselves shoulder to shoulder

Bu konularla ilgili insanlarla

with people who are passionate about targeting all these interrelated issues.

omuz omuza çalıştık.

But how did we actually go about recruiting

Peki dünya vatandaşlarını nasıl topladık

and engaging those global citizens?

ve bir araya getirdik?

Well, we used the universal language:

Uluslararası bir dil kullandık:

music.

müzik.

We launched the Global Citizen Festival

Newyork'un kalbinde, Central Parkı'nda

in the heart of New York City in Central Park,

Dünya Vatandaşı Festivali başlattık

and we persuaded some of the world's biggest artists to participate.

ve dünyanın büyük sanatçılarını katılmaları için ikna ettik.

We made sure that these festivals coincided

Bu festivalin BM Genel Kurul toplantısının

with the UN General Assembly meeting,

yapıldığı zamana denk gelmesini sağlamıştık.

so that leaders who need to hear our voices

Böylece sesimizi duymasını istediğimiz liderle bizi

couldn't possible ignore them.

duymamazlıktan gelemeyeceklerdi.

But there was a twist:

Orada bir mesele vardı :

you couldn't buy a ticket.

Bilet satın alamıyordunuz.

You had to earn it.

Onu elde etmeniz gerekiyordu.

You had to take action on behalf of a global cause,

Küresel dava adına harekete geçmek zorundasın,

and only once you'd done that could you earn enough points to qualify.

ve bir kere bunu yaptıysan başarmışsın demektir.

Activism is the currency.

Aktivizm etkin olmaktır.

I had no interest in citizenship purely as some sort of feel-good thing.

Vatandaşlığın iyi hissettiren bir şey olduğu ile ilgilenmiyordum.

For me, citizenship means you have to act, and that's what we required.

Bence, vatandaşlık eylem halinde olmak demektir, bizim de ihtiyacımız olan şey budur.

And amazingly, it worked.

Ve ne mutlu ki bu işe yaradı.

Last year, more than 155,000 citizens in the New York area alone

Geçen yıl New York'taki 155.000'den fazla vatandaş

earned enough points to qualify.

nitelikli olmak için yeteri kadar puan topladı.

Globally, we've now signed up citizens in over 150 countries around the world.

Küresel çapta 150'den fazla ülkeden vatandaşlar bize katıldılar.

And last year, we signed up more than 100,000 new members

Geçen yıl, bütün yılın her haftası

each and every week of the whole year.

100.000'den fazla yeni üye kaydettik.

See, we don't need to create global citizens from nothing.

Görüyorsunuz, dünya vatandaşı yok değil.

We're already everywhere.

Biz zaten her yerdeyiz.

We just need to be organized

Harekete geçebilmek için organize olmaya

and motivated to start acting.

ve motive olmaya ihtiyacımız var.

And this is where I believe we can learn a lot from Davinia,

Ve bu yüzden inanıyorum ki, dünya vatandaşı olma hareketine

who started taking action as a global citizen back in 2012.

2012'de başlamış olan Davinia'dan çok şey öğrenebiliriz.

Here's what she did.

Yaptığı şey roket bilimi

It wasn't rocket science.

ile alakalı değildi.

She started writing letters,

Mektuplar yazmaya, politikacıların ofislerine

emailing politicians' offices.

mailler göndermeye başladı.

She volunteered her time in her local community.

Kendi topluluğu için gönüllü olarak zamanını harcadı.

That's when she got active on social media

İşte tam o zaman sosyal medyada aktif hale geldi

and started to collect pennies --

ve peniler biriktirmeye başladı ;

a lot of pennies.

oldukça fazla peni.

Now, maybe that doesn't sound like a lot to you.

Şu an belki bu size çok gelmeyebilir.

How will that achieve anything?

Peki bu, bir başarıyı nasıl getirecek?

Well, it achieved a lot because she wasn't alone.

Evet, bir çok başarıyı elde edildi çünkü o yalnız değildi.

Her actions, alongside 142,000 other global citizens',

Onun faaliyetleri, 142.000 civarı dünya vatandaşları eğitim için küresel

led the US government to double their investment

ortaklık adı altında Amerika hükumetinin yatırımını

into Global Partnership for Education.

iki katına çıkarmalarını sağladı.

And here's Dr. Raj Shah,

İşte bu duyuruyu yapan

the head of USAID, making that announcement.

USAID'in lideri : Dr. Raj Shah.

See, when thousands of global citizens find inspiration from each other,

Görüyorsunuz, binlerce dünya vatandaşı birbirinden ilham alıyor,

it's amazing to see their collective power.

onların ortak gücünü görmek inanılmaz bir şey.

Global citizens like Davinia helped persuade the World Bank

Davinia gibi dünya vatandaşları Dünya Bankasını su ve sağlık hizmetleri

to boost their investment into water and sanitation.

için yatırımlarını artırmalarını ikna etmeye yardımcı oldular.

Here's the Bank's president Jim Kim announcing 15 billion dollars onstage

Sonrasında Banka'nın başkanı Jim Kim Dünya Vatandaşı adına

at Global Citizen,

15 milyar dolar vereceğini duyurdu

and Prime Minister Modi of India affirmed his commitment

ve Hindistan Başkanı Modi 2019 yılına kadar

to put a toilet in every household and school across India by 2019.

her eve ve okula tuvalet koyduracağını taahhüt etti.

Global citizens encouraged by the late-night host Stephen Colbert

Dünya vatandaşlarını desteklemek amacıyla talk-show programcısı Stephen Colbert

launched a Twitter invasion on Norway.

tarafından Norveç'te Twitter üzerinden bir akım başlatıldı.

Erna Solberg, the country's Prime Minister, got the message,

Ülkenin başbakanı Erna Solberg

committing to double investment into girls' education.

kızların eğitimi için çift yatırım sözü mesajını verdi.

Global citizens together with Rotarians called on the Canadian, UK,

Roteryanlarla birlikte dünya vatandaşları Kanada, İngiltere ve Avustralya

and Australian governments

hükumetinden çocuk felcini

to boost their investment into polio eradication.

yok etmek için yatırımlarını artırmalarını istediler.

They got together and committed 665 million dollars.

Bir araya geldiler ve 665 milyon dolar sözü verdiler.

But despite all of this momentum,

Fakat bu olanlara rağmen,

we face some huge challenges.

bazı büyük zorluklarla yüz yüze geldik.

See, you might be thinking to yourself,

Yani belki de şunu düşünüyorsunuz,

how can we possibly persuade world leaders

dünya liderlerini dünya meseleleri üzerine

to sustain a focus on global issues?

odaklamaya nasıl ikna edebiliriz?

Indeed, the powerful American politician Tip O'Neill once said,

Nitekim, güçlü Amerika siyasetçisi Tip O'Neill bir keresinde şöyle dedi,

"All politics is local."

"Bütün politikalar bir yere özgüdür."

That's what always got politicians elected:

Siyasetçilerin seçilme sebebi de

to seek, gain and hold onto power

ulusal çıkarları ve yerli halkın ilgi alanlarını

through the pursuit of local or at very best national interests.

aramak, bulmak ve bu sayede gücü elde tutmaktır.

I experienced this for the first time when I was 21 years old.

Böyle bir şey ben 21 yaşındayken başıma gelmişti.

I took a meeting

O zamanın, ismi lazım değil,

with a then-Australian Foreign Minister who shall remain nameless --

Avusturalya Dışişleri Bakanı ile görüşme yapmıştım..

[Alexander Downer]

(Alexander Downer)

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And behind closed doors,

Kapalı kapılar ardında,

I shared with him my passion to end extreme poverty.

Aşırı yoksulluğun son bulması için onunla hislerimi paylaştım.

I said, "Minister -- Australia has this once-in-a-lifetime opportunity

Dedim ki: " sayın bakan Milenyum Kalkınma Hedeflerini

to help achieve the Millennium Development Goals.

gerçekleştirmek için Avustralya bu fırsata ömrü boyunca bir kez sahip.

We can do this."

Bunu başarabiliriz."

And he paused,

Durdu ve

looked down on me with cold, dismissive eyes,

soğuk, küçümser bakışlarla bana baktı

and he said, "Hugh,

ve şöyle dedi, 'Hugh',

no one gives a funk about foreign aid."

kimse dış yardım konusunu takmaz

Except he didn't use the word "funk."

tabi "takmaz" kelimesini kullanmadı.

He went on.

Konuşmasına devam etti.

He said we need to look after our own backyard first.

Başta kendi halimize bakmamız gerektiğini söyledi.

This is, I believe,

İnandığım şey şu ki,

outdated, even dangerous thinking.

bu eski kafa bir düşüncedir ve zarar verir.

Or as my late grandfather would say,

Benim dedemin şunu söylemesi gibi :

complete BS.

fen fakültesini tamamla.

Parochialism offers this false dichotomy

Dar görüşlülük bu yanlış ayrımı ortaya koyar,

because it pits the poor in one country against the poor in another.

çünkü fakirliğe düşmüş bir ülke diğer bir fakir ülkeye karşı olur.

It pretends we can isolate ourselves and our nations from one another.

Sanki kendimizi ve kendi ülkemizi diğerlerinden tecrit etmeliymişiz gibi.

The whole world is our backyard,

Bütün dünya bize aittir,

and we ignore it at our peril.

ve onu tehlikeye attığımızı görmezden geliyoruz.

See, look what happened when we ignored Rwanda,

Görüyorsunuz, Rwanda'yı görmezden geldiğimizde,

when we ignore Syria,

Suriye'yi görmezden geldiğimizde,

when we ignore climate change.

iklim değişikliğini görmezden geldiğimizde neler olduğuna bakın.

Political leaders ought to give a "funk"

Siyasi liderler "takmamazlık"' gösterebilirler.

because the impact of climate change and extreme poverty

Çünkü iklim değişikliği ve aşırı yoksulluğun etkisi

comes right to our shore.

direk bizim kıyımıza vuruyor.

Now, global citizens -- they understand this.

İşte bugün, dünya vatandaşları bunları anlıyor.

We live in a time that favors the global citizen,

Her sese kulak verilen ve dünya vatandaşının desteklendiği

in an age where every single voice can be heard.

bir zamanda yaşıyoruz.

See, do you remember

Bakın, 2000 yılında yapılan

when the Millennium Development Goals were signed back in the year 2000?

Milenyum Kalkınma Hedefleri'ni hatırlıyor musunuz?

The most we could do in those days was fire off a letter

O günlerde en çok yapabildiğimiz şey bir mesaj göndermek

and wait for the next election.

ve diğer seçim için beklemekti.

There was no social media.

O zaman sosyal medya yoktu.

Today, billions of citizens have more tools,

Bugün milyarlarca insan iletişim araçlarına sahip,

more access to information,

bilgiye daha fazla erişim mümkün ve

more capacity to influence than ever before.

eskiye kıyasen tesir gücü daha yüksek.

Both the problems and the tools to solve them are right before us.

Sorunları çözebilmek için araçlar tam da önümüzde.

The world has changed,

Dünya değişti.

and those of us who look beyond our borders

hudutlarımızın ötesine bakmamız,

are on the right side of history.

tarihte doğru tarafta olduğumuzu gösterir.

So where are we?

Peki biz neredeyiz?

So we run this amazing festival,

Bu inanılmaz festivali düzenledik.

we've scored some big policy wins,

Bazı büyük politikaları kazandık.

and citizens are signing up all over the world.

Dünyanın her yerinden vatandaşlar bize katılıyor.

But have we achieved our mission?

Peki görevimizi tamamladık mı?

No.

Hayır.

We have such a long way to go.

Daha çok uzun bir yolumuz var.

But this is the opportunity that I see.

Ama gördüğüm bunun bir fırsat olduğudur.

The concept of global citizenship,

Dünya vatandaşı kavramı,

self-evident in its logic but until now impractical in many ways,

kendi mantığı içinde besbelli ama şimdiye dek pek çok yönden pratik değil.

has coincided with this particular moment in which we are privileged to live.

Ve bu kavram, bize resmen bu özel an için ayrılmış.

We, as global citizens,

Biz, dünya vatandaşı olarak,

now have a unique opportunity to accelerate large-scale positive change

şu an dünyadaki bu büyük pozitif değişimi hızlandırmak için

around the world.

eşsiz bir fırsata sahibiz.

So in the months and years ahead,

Bu yüzden önümüzdeki aylar ve yıllar boyunca,

global citizens will hold world leaders accountable

dünya vatandaşları dünya liderlerinin Sürdürülebilir Kalkınma için

to ensure that the new Global Goals for Sustainable Development

yeni Dünya Hedefleri'ni takip etmelerini ve gerçekleştirmelerini

are tracked and implemented.

sağlamak için onları sorumlu tutacaktır.

Global citizens will partner with the world's leading NGOs

Dünya vatandaşları ile dünyanın önde gelen sivil toplum kuruluşları

to end diseases like polio and malaria.

çocuk felci ve sıtmanın son bulması için ortak çalışacaklar.

Global citizens will sign up in every corner of this globe,

Dünya vatandaşları eylemlerinin etkisini,

increasing the frequency, quality

kalitesini ve sıklığını arttırarak

and impact of their actions.

dünyanın her köşesine kaydolacaklar.

These dreams are within reach.

Bu rüyalara ulaşılabilir.

Imagine an army of millions

Milyonlarca bir ordu düşünün

growing into tens of millions,

milyon milyon genişleyen,

connected, informed, engaged

bağlı, bilgili, birlik beraberlik içinde

and unwilling to take no for an answer.

ve hayır cevabını kabul etmeyen.

Over all these years,

Tüm bu yıllar boyunca,

I've tried to reconnect with Sonny Boy.

Sonny Boy ile tekrar irtibata geçmeye çalıştım.

Sadly, I've been unable to.

Ne yazık ki, bunu başaramadım.

We met long before social media,

Sosyal medyada uzun zaman önce görüştük,

and his address has now been relocated by the authorities,

adresi şimdi bazı yetkililer tarafından değiştirildi.

as often happens with slums.

Gecekondularda bu sıklıkla olur.

I'd love to sit down with him,

O her nerede ise,

wherever he is,

onunla birlikte olmak

and share with him how much the time I spent on Smoky Mountain inspired me.

ve Dumanlı Dağ'da geçirdiğim vaktin bana ne kadar ilham verdiğini anlatmak isterdim.

Thanks to him and so many others,

O ve birçoğu sayesinde,

I came to understand the importance of being part of a movement of people --

insan hareketinin bir parçası olmanın önemini anlamaya ve

the kids willing to look up from their screens and out to the world,

dünyaya kendi pencerelerinden bakmayı isteyen çocuklar,

the global citizens.

dünya vatandaşlarını anlamaya başladım.

Global citizens who stand together,

Dünya vatandaşları; birlikte hareket eden,

who ask the question "Why?,"

'Neden?' sorusunu soran,

who reject the naysayers,

muhalifleri geri çeviren,

and embrace the amazing possibilities of the world we share.

ortak olduğumuz her güzel şeyi benimseyendir.

I'm a global citizen.

Ben bir dünya vatandaşıyım.

Are you?

Peki ya siz?

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)