How yarn bombing grew into a worldwide movement | Magda Sayeg

Çeviri: Eren Gokce Gözden geçirme: Sancak Gülgen

I'm a textile artist

Ben bir tekstil sanatçısıyım,

most widely known for starting the yarn bombing movement.

genelde örgü bombardımanı hareketini başlatmakla biliniyorum.

Yarn bombing is when you take knitted or crocheted material

Örgü bombardımanı, örgü veya dantel malzemeyi şehir ortamına

out into the urban environment, graffiti-style --

götürdüğünüzde olur, grafiti-stilinde --

or, more specifically,

veya daha spesifik olarak,

without permission and unsanctioned.

izin ve onay almadan.

But when I started this over 10 years ago,

On yıl kadar önce buna başladığımda,

I didn't have a word for it,

ona verdiğim bir isim yoktu,

I didn't have any ambitious notions about it,

onunla ilgili iddialı fikirlerim yoktu,

I had no visions of grandeur.

büyük hayallerim yoktu.

All I wanted to see was something warm and fuzzy and human-like

Bütün istediğim her gün baktığım soğuk, çelik, gri dış yüzeylerde

on the cold, steel, gray facade that I looked at everyday.

sıcak, flu ve insana özgü bir şeyler görmekti.

So I wrapped the door handle.

Bundan dolayı kapı kolunu sarmaladım.

I call this the Alpha Piece.

Buna "Alfa Parçası" adını verdim.

Little did I know that this tiny piece would change the course of my life.

Bu küçük parçanın hayatımın akışını

değiştireceği konusunda pek bir fikrim yoktu.

So clearly the reaction was interesting.

Yani açıkçası aldığım reaksiyon ilginçti.

İlgimi çekti ve şöyle düşündüm, "Daha başka neler yapabilirim?"

It intrigued me and I thought, "What else could I do?"

Could I do something in the public domain that would get the same reaction?

Aynı reaksiyonu alacağım bir şeyi kamusal alanda yapabilir miydim?

So I wrapped the stop sign pole near my house.

Böylece evimin yakınlarındaki dur işareti direğini sarmaladım.

The reaction was wild.

Tepki çılgıncaydı.

People would park their cars

İnsanlar arabalarını park edip

and get out of their cars and stare at it,

arabalarından dışarı çıktılar ve ona baktılar,

and scratch their heads and stare at it,

başlarını kaşıdılar ve ona baktılar,

and take pictures of it and take pictures next to it,

resmini çektiler ve yanında durup resmini çektiler,

and all of that was really exciting to me

ki bütün bunların hepsi benim için çok heyecan vericiydi

and I wanted to do every stop sign pole in the neighborhood.

ve çevredeki her dur işareti direğine bunu yapmak istedim.

And the more that I did, the stronger the reaction.

Daha çok yaptıkça, daha fazla tepki aldım.

So at this point I'm smitten.

O noktada ona tutulmuştum.

I'm hooked.

Müptela olmuştum.

This was all seductive.

Bu tamamen baştan çıkarıcıydı.

I found my new passion

Yeni tutkumu bulmuştum

and the urban environment was my playground.

ve şehir ortamı benim oyun sahamdı.

So this is some of my early work.

İşte bu ilk çalışmalarımdan biri.

I was very curious about this idea of enhancing the ordinary,

Olağan, sıkıcı ve çirkin olanı büyütme fikriyle

the mundane, even the ugly,

çok ilgiliydim

and not taking away its identity or its functionality

ve onun kimliğini ve işlevini bozmadan,

but just giving it a well-tailored suit out of knitting.

sadece üzerine örgüden yapılmış bir giysi giydirmeye.

And this was fun for me.

Ve bu benim için eğlenceliydi.

It was really fun to take inanimate objects

Cansız objeleri alarak onlara hayat vermek

and have them come to life.

gerçekten çok eğlenceliydi.

So ...

Böylece ...

I think we all see the humor in this,

Hepimizin buradaki espriyi anladığını düşünüyorum,

but --

ama --

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I was at a point where I wanted to take it seriously.

Bunu ciddiye almak istediğim bir noktadaydım.

I wanted to analyze it.

Onu analiz etmek istedim.

I wanted to know why I was letting this take over my life,

Neden hayatımı ele geçirdiğini, neden ona tutkulu olduğumu,

why I was passionate about it,

neden diğer insanların

why were other people reacting so strongly to it.

ona güçlü şekilde tepki verdiklerini bilmek istedim.

And I realized something.

Ve bir şey fark ettim.

We all live in this fast-paced, digital world,

Hepimiz bu hızlı, dijital dünyada yaşıyoruz,

but we still crave and desire something that's relatable.

ama hâlâ yakınlık kurulabilecek bir şeyler istiyor ve arzuluyoruz.

I think we've all become desensitized

Bence hepimiz yaşadığımız çok gelişmiş

by our overdeveloped cities that we live in,

şehirler, reklam panoları, reklamlar

and billboards and advertisements,

ve kocaman araba parkları

and giant parking lots,

yüzünden duyarsızlaştık

and we don't even complain about that stuff anymore.

ve artık bu şeyler yüzünden şikâyet bile etmiyoruz.

So when you stumble upon

Eğer örgüyle sarmalanmış

a stop sign pole that's wrapped in knitting

bir dur işareti direğine rastlarsanız

and it seems so out of place

ve bu garip gelirse,

and then gradually -- weirdly --

sonra giderek -- garip şekilde --

you find a connection to it,

onunla bir bağ kurarsanız,

that is the moment.

işte o andır.

That is the moment I love

Sevdiğim an işte o

and that is the moment I love to share with others.

ve diğerleriyle paylaşmayı sevdiğim an o.

So at this point, my curiosity grew.

İşte o noktada merakım arttı.

It went from the fire hydrants and the stop sign poles

Yangın muslukları ve dur işareti direklerinden

to what else can I do with this material.

bu malzemeyle yapabileceğim diğer şeylere kaydı.

Can I do something big and large-scale and insurmountable?

Büyük, geniş çaplı ve devasa bir şeyler yapabilir miyim?

So that's when the bus happened.

İşte otobüs o zaman ortaya çıktı.

This was a real game changer for me.

Benim için gerçekten oyunu değiştiren şeydi.

I'll always have a soft spot in my heart for this one.

Bunun her zaman yüreğimde bir yeri olacak.

At this point, people were recognizing my work

O noktada insanlar çalışmalarımı tanıyorlardı,

but there wasn't much out there

ama örgüyle sarmalanmış

that was wrapped in knitting that was large-scale,

büyük çaplı bir şey fazlaca yoktu

and this definitely was the first city bus to be wrapped in knitting.

ve bu kesinlikle örgüyle sarmalanmış ilk şehir otobüsüydü.

So at this point, I'm experiencing,

Yani bu noktada ilginç bir şeyler

or I'm witnessing something interesting.

yaşıyor veya tanık oluyorum.

I may have started yarn bombing but I certainly don't own it anymore.

Örgü bombardımanını başlatmış olabilirim, ama kesinlikle artık sahibi değilim.

It had reached global status.

Küresel statüye erişti.

People from all over the world were doing this.

Dünyanın her yerindeki insanlar bunu yapıyor.

And I know this because I would travel to certain parts of the world

Bunu biliyorum, çünkü dünyanın daha önce gitmediğim

that I'd never been to,

belli bölgelerine seyahat ettim,

and I'd stumble upon a stop sign pole and I knew I didn't wrap it.

kendimin yapmadığını bildiğim bir dur işareti direğine rastladım.

So as I pursued my own goals with my art --

Böylece sanatımla ilgili kendi amaçlarımın peşinden koştukça --

this is a lot of my recent work --

bunlar daha çok son çalışmalarım --

so was yarn bombing.

örgü bombardımanının da öyle.

Yarn bombing was also growing.

Örgü bombardımanı da büyüyordu.

And that experience showed me the hidden power of this craft

Bu deneyim bana bu becerinin gizli gücünü

and showed me

ve dünyanın başka yerleriyle

that there was this common language I had with the rest of the world.

ortak bir dilin olduğunu gösterdi.

It was through this granny hobby --

Bu büyükannne hobisiyle --

this unassuming hobby --

bu mütevazı hobi --

that I found commonality with people

daha önce aramda bir bağ olmayacağını

that I never thought I'd have a connection with.

düşündüğüm insanlarla bir benzerlik buldum.

So as I tell my story today,

Size bugün hikâyemi anlatırken,

I'd also like to convey to you

gizli güçlerin

that hidden power can be found in the most unassuming places,

en mütevazı yerlerde bulunabileceğini aktarmak istiyorum

and we all possess skills that are just waiting to be discovered.

ve hepimiz sadece keşfedilmeyi bekleyen yeteneklere sahibiz.

If you think about our hands, these tools that are connected to us,

Ellerimizi düşündüğümüzde, bize bağlı bu araçları

and what they're capable of doing --

ve onların yapabildiklerini --

building houses and furniture,

evler ve mobilyalar yapmak,

and painting giant murals --

büyük duvar resimleri çizmek --

and most of the time we hold a controller or a cell phone.

ve çoğu zaman bir kontrolcü veya bir cep telefonu tutuyoruz.

And I'm totally guilty of this as well.

Ben de bundan dolayı suçluyum.

But if you think about it,

Ama düşününce,

what would happen if you put those things down?

bu şeyleri bıraksanız ne olurdu?

What would you make? What would you create with your own hands?

Ne yapardınız? Ellerinizle neler yaratırdınız?

A lot of people think that I am a master knitter

Birçok insan örgüde usta olduğumu düşünüyor,

but I actually couldn't knit a sweater to save my life.

ama kendim için denesem de bir süveter bile öremedim.

But I did something interesting with knitting

Ama örgüyle daha önce yapılmamış

that had never been done before.

ilginç bir şeyler yaptım.

I also wasn't "supposed to be" an artist

Aynı zamanda sanatçı olmam da beklenmiyordu,

in the sense that I wasn't formally trained to do this --

çünkü bunu yapmak için resmi bir eğitim almamıştım --

I'm a math major actually.

aslında branşım matematik.

So I didn't think this was in the cards for me,

Bu yüzden benim için uygun olabileceğini düşünmemiştim,

but I also know that I didn't stumble upon this.

ama aynı zamanda biliyorum ki buna tesadüfen rastlamadım.

And when this happened to me, I held on tight,

Bu gerçekleştiğinde, ona sıkıca tutundum,

I fought for it and I'm proud to say that I am a working artist today.

onun için savaştım ve gururla söyleyebilirim ki

bugün işimin başında bir sanatçıyım.

So as we ponder the future,

Geleceği düşündüğümüzde,

know that your future might not be so seamless.

geleceğin o kadar da mükemmel olmayabileceğini biliyoruz.

And one day, you might be as bored as I was

Ve bir gün siz de benim gibi sıkılabilir

and knit a door handle to change your world forever.

ve dünyanızı sonsuza dek değiştirmek için bir kapı kolu örebilirsiniz.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)