Stefan Sagmeister: The power of time off

Stefan Sagmeister: Çalışmaya Ara Vermenin Gücü

Çeviri: Taner Tarlakazan Gözden geçirme: Mehmet Ali Akyol

I run a design studio in New York.

New York'ta bir tasarım stüdyosunu yönetiyorum.

Every seven years, I close it for one year

Her yedi yılda bir onu bir seneliğine,

to pursue

tamamlanması

some little experiments, things that

normal çalışma döneminde zor

are always difficult to accomplish

olan bazı deneyleri

during the regular working year.

yapmak için kapatıyorum.

In that year, we are not available

O yılda hiçbir müşterimiz

for any of our clients.

bize ulaşamıyorlar.

We are totally closed.

Tamamen kapalı oluyoruz.

And as you can imagine,

Ve hayal edebileceğiniz gibi,

it is a lovely and very energetic time.

bu çok güzel ve enerji dolu bir zaman dilimi.

I originally had opened the studio in New York

Aslında New York' taki stüdyoyu hayattaki en sevdiğim iki

to combine my two loves, music and design.

şeyi: müzik ve tasarımı bir araya getirebilmek için açtım.

And we created videos and packaging

Tanıdığınız ve belki de adını bile duymadığınız

for many musicians that you know,

birçok müzisyen için

and for even more that you've never heard of.

videolar ve albüm kapakları hazırladık.

As I realized, just like with many many things in my life

Sonra farkına vardım ki, hayatımda

that I actually love,

sevdiğim birçok şey gibi

I adapt to it.

buna da alıştım.

And I get, over time, bored by them.

Ve sonra zaman geçtikçe bu işlerden de sıkıldım

And for sure, in our case,

Ve elbette, bu durumda

our work started to look the same.

işlerimiz de birbirine benzemeye başladı.

You see here a glass eye in a die cut of a book.

Burada kitabın içine yerleştirilmiş camdan bir göz görüyorsunuz

Quite the similar idea, then, a perfume packaged

Oldukça benzer bir fikir sonucu, bir kitabın içine

in a book, in a die cut.

yerleştirilmiş bir parfüm.

So I decided to close it down for one year.

Bunun üzerine stüdyoyu bir seneliğine kapatmaya karar verdim

Also is the knowledge that

Bilgi vermek gerekirse

right now we spend about

şu anda hayatlarımızın ilk 25 yılını

in the first 25 years of our lives learning,

öğrenmekle geçiriyoruz

then there is another 40 years

Sonra gerçekten çalışmak için ayrılmış

that's really reserved for working.

bir diğer 40 yıl var

And then tacked on at the end of it

ve en sonunda da 15 senelik

are about 15 years for retirement.

bir emeklilik hayatı.

And I thought it might be helpful

Ve düşündüm ki,

to basically cut off five of those retirement years

çok basit bir şekilde sondaki emeklilik yıllarını oradan alıp

and intersperse them in between those working years.

çalışma yıllarının arasına dağıtmak çok yardımcı olabilirdi.

(Applause)

(Alkışlar)

That's clearly enjoyable for myself.

Bu benim için açıkçası çok eğlenceliydi.

But probably even more important is

Ve belki de daha da önemlisi,

that the work that comes out of these years

son zamanlarınızda yaptığınız işlerin

flows back into the company

şirkete ve daha da büyük kapsamda topluma dönüşü

and into society at large,

bir ya da iki tane torunu sevmekten

rather than just benefiting a grandchild or two.

çok daha faydalı oluyor.

There is a fellow TEDster who spoke two years ago,

İki sene önce burada konuşan TED üyesi,

Jonathan Haidt,

Jonathan Haidt,

who defined his work into three different levels.

çalışmayı üç değişik seviyede tanımlıyor.

And they rang very true for me.

Ve bunlar bana da çok doğru geliyor.

I can see my work as a job. I do it for money.

Çalışmalarımı iş olarak görüyorum. Para karşılığı yapıyorum.

I likely already look forward to the weekend on Thursdays.

En iyi ihtimalle perşembeden haftasonunun gelmesini iple çekiyorum.

And I probably will need a hobby as a leveling mechanism.

Ve de büyük ihtimalle hayatımı dengelemek için bir hobiye ihtiyacım olmalı.

In a career I'm definitely more engaged.

İşimi kariyer olarak gördüğüm zaman ise kesinlikle işime daha bağlıyım.

But at the same time, there will be periods when I think

ama aynı zamanda gerçekten bu kadar çok çalışmak

is all that really hard work really worth my while?

zamanıma değecek mi diye düşündüğüm zamanlarda oluyor.

While in the third one, in the calling,

son seçenekte, işin seni çağırmasında;

very much likely I would do it also

yaptığım işi yapmam için bana

if I wouldn't be financially compensated for it.

para vermeseler de yine de o işi yaparım

I am not a religious person myself,

Kendi adıma çok dini bir insan değilim.

but I did look for nature.

ama doğayı inceledim.

I had spent my first sabbatical in New York City.

İlk tatil yılımı New York şehrinde geçirdim.

Looked for something different for the second one.

İkincisi için değişiklik aradım

Europe and the U.S. didn't really feel enticing

Avrupa ve ABD çok da cazip gelmedi

because I knew them too well. So Asia it was.

çünkü oraları zaten iyi biliyordum o zaman cevap Asya'ydı.

The most beautiful landscapes I had seen in Asia

Asya'da gördüğüm en güzel yerler

were Sri Lanka and Bali.

Sri Lanka ve Bali'ydi.

Sri Lanka still had the civil war going on, so Bali it was.

Sri Lanka'da iç savaş devam ediyordu bu yüzden Bali'de karar kıldım.

It's a wonderful, very craft-oriented society.

Orası el sanatlarına yönelmiş harika bir topluluk barındırıyor

I arrived there in September 2008,

Oraya Eylül 2008'de ulaştım

and pretty much started to work right away.

ve hemen çalışmaya başladım

There is wonderful inspiration coming from the area itself.

O bölgenin kendisinden gelen harika bir ilham vardı.

However the first thing that I needed was

Ama ihtiyaç duyduğum ilk şey

mosquito repellent typography

sivrisinek uzaklaştırıcı tipografi oldu

because they were definitely around heavily.

çünkü kesinlikle çok şiddetli bir biçimde etraftaydılar

And then I needed some sort of way

ve sonra evimi çevreleyen

to be able to get back to all the wild dogs

ve sabah koşularında bana saldıran

that surround my house,

vahşi köpeklerden bir şekilde

and attacked me during my morning walks.

kurtulmam lazımdı.

So we created this series of 99 portraits on tee shirts.

Sonuçta bizde tişörtlerin üzerine 99 tane portrelik bir seri bastık.

Every single dog on one tee shirt.

Her bir köpek için bir tişört.

As a little retaliation

Küçük bir misilleme olarak

with a just ever so slightly menacing message

hemen sonra tişörtün arkasında

(Laughter)

(Kahkahalar)

on the back of the shirt.

birazcık tehdit edici bir mesaj meydana getirdik

(Laughter)

(Kahkahalar)

Just before I left New York

New York'u terk etmeden hemen önce

I decided I could actually renovate my studio.

stüdyomu yenilemek istedim

And then just leave it all to them.

ve daha sonra her şeyi orada bıraktım.

And I don't have to do anything.

ve bir şey yapmak zorunda değildim.

So I looked for furniture.

ben de mobilya için bakındım

And it turned out that

ve sonra anlaşıldı ki

all the furniture that I really liked,

gerçekten sevdiğim mobilyalar

I couldn't afford.

için param yetmiyordu

And all the stuff I could afford, I didn't like.

ve paramın yettiği modelleri de ben beğenmiyordum

So one of the things that we pursued in Bali

Bali'de peşine düştüğümüz şeylerden

was pieces of furniture.

biri de mobilya parçalarıydı.

This one, of course, still works with the wild dogs.

Tabiki bu hala köpeklerle ilgiliydi

It's not quite finished yet.

daha bitmedi

And I think by the time this lamp came about,

ve o zamana kadar bu lamba fikri ortaya çıktı,

(Laughter)

(Kahkahalar)

I had finally made peace with those dogs.

Sonunda o köpeklerle bir şey yapabildim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Then there is a coffee table. I also did a coffee table.

Sonra bu kahve masası. Bir de kahve masası yaptım.

It's called Be Here Now.

İsmi ''Şimdi burada ol''.

It includes 330 compasses.

İçinde 330 tane pusula var.

And we had custom espresso cups made

Ve içerisinde bir mıknatıs gizleyen

that hide a magnet inside,

ve oradaki pusulaları delice döndüren,

and make those compasses go crazy,

onların her zaman merkezinde gözüken,

always centering on them.

esspreso kupaları yaptık

Then this is a fairly talkative, verbose kind of chair.

Sonra bu da açıkça çok konuşkan, laf kalabalığı yapan türden bir koltuk.

I also started meditating for the first time in my life in Bali.

Bunun yanında hayatımda ilk defa Bali'de meditasyon yapmaya başladım.

And at the same time, I'm extremely aware

Ve de aynı zamanda başka insanların mutluluklarını

how boring it is to hear about other people's happinesses.

dinlemenin ne kadar sıkıcı olduğunun oldukça farkındayım

So I will not really go too far into it.

bu yüzden çok derine inmeyeceğim.

Many of you will know this TEDster,

Çoğunuz bu TED'liyi tanıyacaksınız,

Danny Gilbert, whose book, actually,

Danny Gilbert, doğrusu onun

I got it through the TED book club.

kitabını TED kitap kulübünden aldım

I think it took me four years

Ve de bu kitabı okumam dört senenin

to finally read it, while on sabbatical.

ardından bu ancak tatilimde mümkün olabildi.

And I was pleased to see

Ve onun da kitabı kendi tatilindeyken yazdığını

that he actually wrote the book while he was on sabbatical.

görmekten çok memnun oldum.

And I'll show you a couple of people

Ve şimdi de sizlere tatillerinin peşine düşmeyi

that did well by pursuing sabbaticals.

çok iyi yapan bir kaç insan tanıtacağım.

This is Ferran Adria. Many people think

Bu Ferran Adria. Çoğu insana göre

he is right now the best chef in the world

şu anda dünyadaki en iyi şef

with his restaurant north of Barcelona, El Bulli.

ve Barcelona'nın kuzeyinde elBulli adlı bir restoranı var.

His restaurant is open seven months every year.

Restoranı her sene yedi ay açık

He closes it down for five months

ve beş aylığına bir mutfak dolusu

to experiment with a full kitchen staff.

şey ile deneyler yapmak için kapalı.

His latest numbers are fairly impressive.

Son rakamları gerçekten etkileyici

He can seat, throughout the year,

Sene boyunca restoranı dolu

he can seat 8,000 people.

ve 8,000 kişi ağırlıyor.

And he has 2.2 million requests for reservations.

Ve 2.2 milyon rezervasyon talebi alıyor.

If I look at my cycle, seven years, one year sabbatical,

Eğer kendi 'yedi yıl çalış bir sene tatil yap' döngüme bakarsam

it's 12.5 percent of my time.

bu benim zamanımın yüzde 12.5'luk kısmını oluşturuyor.

And if I look at companies that are actually more successful than mine,

Ve eğer benden daha başarılı şirketlere bakarsam,

3M since the 1930s

3M, 1930lardan bu yana

is giving all their engineers

mühendislerine zamanlarının yüzde 15ini

15 percent to pursue whatever they want.

ne isterlerse onu yapmaları için veriyor.

There is some good successes.

Bu uygulamanın sonucunda çok başarılı ürünler çıktı.

Scotch tape came out of this program,

Scotch tape bu program sayesinde ortaya çıktı,

as well as Art Fry developed

tıpkı Arthur Fry'ın kendi tatilinde geliştirdiği

sticky notes from during his personal time for 3M.

yapışkan notlar gibi.

Google, of course, very famously

Tabi ki çok ünlü bir firma olan Google'da

gives 20 percent for their software engineers

yazılım mühendislerine zamanlarının yüzde 20'sini

to pursue their own personal projects.

kendi projelerinin peşine düşsünler diye veriyor.

Anybody in here has actually ever conducted a sabbatical?

Buradakilerden gerçekten uzun süreli bir tatil yapan oldu mu?

That's about five percent of everybody.

Buradakilerin yaklaşık yüzde beşlik kısmı.

So I'm not sure if you saw your neighbor putting their hand up.

Eğer etrafınızda elini kaldıran olduysa, tatillerinin

Talk to them about if it was successful or not.

başarılı olup olmadığını sorun.

I've found that

Farkına vardım ki

finding out about what I'm going to like in the future,

gelecekte ne yapmayı seveceğimi bulmanın yolu,

my very best way is to talk to people

o işi gerçekten yapmış ve planlamasını benden daha

who have actually done it

iyi yapabilen insanlarla

much better than myself envisioning it.

konuşmak için iyi bir yol.

When I had the idea of doing one,

Tatili yapma fikrine sahip olduğumda,

the process was I made the decision and I put it into my daily planner book.

kararımı verdim ve yapacaklarımı günlük bir çizelgeye koydum.

And then I told as many, many people as I possibly could about it

sonra da bunları söyleyebildiğim kadar çok insana söyledim ki

so that there was no way that I could chicken out later on.

daha sonra kaçıp geri dönmek olmasın.

(Laughter)

(Kahkahalar)

In the beginning, on the first sabbatical,

Başlangıçta, ilk tatilimde

it was rather disastrous.

bu olay oldukça fenaydı.

I had thought that I should do this without any plan,

Bu işi bir plana bağlı kalmadan yapmalıyım diye düşündüm,

that this vacuum of time somehow would

fikrin ilk çıktığı zaman

be wonderful and enticing

bu zamana bağlı olmama işi bir şekilde

for idea generation. It was not.

çok iyi ve cazip geldi.Ama değildi.

I just, without a plan, I just reacted

Bir planım olmadan sadece küçük isteklere

to little requests, not work requests,

tepki verebildim, iş ile ilgili olanlara değil,

those I all said no to, but other little requests.

çoğuna hayır dediğim işlerin, ve diğer küçük isteklerin.

Sending mail to Japanese design magazines and things like that.

Japon tasarım dergilerine ve onun gibi şeylere mail göndermek gibi.

So I became my own intern.

Yani kendimin stajyeri oldum.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And I very quickly

ve çabucak ilgilendiğim şeylerin

made a list of the things I was interested in,

bir listesini oluşturdum,

put them in a hierarchy, divided them into chunks of time

onları bir sıraya koyup, geniş bir zaman aralığına böldüm

and then made a plan, very much like in grade school.

ve daha sonra da ilkokuldakine benzer bir plan yaptım.

What does it say here? Monday, 8 to 9: story writing;

O listede ne vardı? Pazartesi sekizden dokuza: hikaye yazma.

9 to 10: future thinking.

dokuzdan ona: gelecek üzerine düşünme.

Was not very successful. And so on and so forth.

Çok başarılı değildi.

And that actually, specifically as a starting point

Ve aslında benim ilk işe yarayan tatilimin

of the first sabbatical, worked really well for me.

başlangıç noktasıydı.

What came out of it?

Sonunda ne mi elde ettim?

I really got close to design again.

Tasarım işine yeniden yakınlaştım.

I had fun.

Eğlendim.

Financially, seen over the long term, it was actually successful.

Finansal olarak, uzun vadede, gayet başarılıydı.

Because of the improved quality, we could ask for higher prices.

Çünkü artan kalite sonucunda, daha yüksek fiyat isteyebildik.

And probably most importantly,

Ve de büyük ihtimalle en önemlisi,

basically everything we've done

basitçe ilk tatilden sonraki

in the seven years following the first sabbatical

yedi sene içerisinde yaptığımız her şey

came out of thinking of that one single year.

o ilk seneki tatilde bulduğumuz fikirlerin sonucuydu.

And I'll show you a couple of projects

Ve şimdi sizlere ilk tatilin sonucundaki yedi senede

that came out of the seven years following that sabbatical.

ortaya çıkan bir kaç projeyi göstereceğim.

One of the strands of thinking I was involved in was

İçinde bulunduğum düşüncelerden birisi

that sameness is so incredibly overrated.

her şeyin aynı olmasını istemenin aşırı derecede abartılmış olmasıydı.

This whole idea that everything needs to be exactly the same

Her şeyin tamamen aynı olması fikri

works for a very very few strand of companies,

sadece çok çok az sayıdaki firma için doğrudur,

and not for everybody else.

ve geri kalanı için doğru değildir.

We were asked to design an identity for Casa da Musica,

Rem Koolhaas tarafından yapılmış bir müzik merkezi olan

the Rem Koolhaas-built music center

ve Porto'da bulunan Casa de Musica için bir kimlik

in Porto, in Portugal.

tasarlamamız istendi.

And even though I desired to do an identity

Ve mimari yaklaşımı kullanmayan bir kimlik

that doesn't use the architecture,

oluşturmak istesem de bunda

I failed at that.

başarılı olamadım.

And mostly also because I realized

Ve aynı zamanda

out of a Rem Koolhaas presentation to the city of Porto, where

Rem Koolhaas'un Porto'da anlam tabakalarının kümeleşmesi

he talked about a conglomeration of various layers of meaning.

hakkında yaptığı sunumda farkına vardım.

Which I understood after I

Mimari terimler içeren konuşmayı

translated it from architecture speech

konuşma ingilizcesine çevirdikten

in to regular English,

sonra

basically as logo making.

tıpkı bir logo yapmak kadar basit.

And I understood that the building itself was a logo.

Ve anladım ki binanın kendisi zaten bir logoydu.

So then it became quite easy.

Ondan sonra artık her şey çok kolaydı.

We put a mask on it,

Binanın üzerine bir katman koyduk,

looked at it deep down in the ground,

yer seviyesinden aşağıdaki haline baktık,

checked it out from all sides,

bütün yüzeylerinin görünüşünü taradık,

west, north, south, east,

batı, kuzey, güney, doğu,

top and bottom.

üst ve alt.

Colored them in a very particular way

Bir arkadaşımın yazdığı Casa de Musica logo oluşturucusu

by having a friend of mine write a piece of software,

adlı bir program sayesinde binayı

the Casa da Musica Logo Generator.

kendine özgü bir yolla renklendirdik.

That's connected to a scanner.

Bu sistem bir tarayıcıya bağlıdı.

You put any image in there, like that Beethoven image.

Oraya tıpkı bu Beethoven görüntüsü gibi istediğiniz görüntüyü koyuyorsunuz

And the software, in a second,

Ve de programda size bir saniye içerisinde

will give you the Casa da Musica Beethoven logo.

Casa de Musica Beethoven Logosunu veriyor.

Which, when you actually have to design a Beethoven poster,

Gerçekten bir Beethoven posteri tasarlamak zorunda olduğunuzda

comes in handy, because the visual information of the logo

çok kullanışlı, çünkü logonun görsel bilgisi ve gerçek poster

and the actual poster is exactly the same.

tıpatıp aynı.

So it will always fit together, conceptually, of course.

Yani her zaman bir biri ile tam bir uyum içindeler konsept olarak tabi.

If Zappa's music is performed, it gets its own logo.

Eğer Zappa müzik yapacaksa, kendi logosuna sahip oluyor.

Or Philip Glass or Lou Reed or the Chemical Brothers,

ya da Philip Glass veya Lou reed ya da Chemical Brothers

who all performed there, get their own

hepsi de orada sahneye çıktı ve kendi Casa de Musica

Casa da Musica logo.

logolarının sahibi oldular.

It works the same internally with the president or the musical director,

Başkan veya muzikal direktör içinde bu sistem işe yaradı,

whose Casa da Musica portraits wind up on their business cards.

kendi kartvizitlerinin üzerinde kendi Casa de Musica logoları oldu.

There is a full-blown orchestra

Orada binanın içinde görev alan gelişmiş bir

living inside the building.

orkestra var.

It has a more transparent identity.

Orkestranın daha şeffaf bir kimliği var.

The truck they go on tour with.

Turneye gittikleri kamyonet.

Or there's a smaller contemporary orchestra,

Ya da daha modern tarzda,

12 people that remixes its own title.

kendi remikslerinin kendi başlığı ile tanıtıldığı 12 kişi.

And one of the handy things that came about

Ve en kullanışlı şeylerden biri de

was that you could take the logo type

logoyu alıp reklamlar

and create advertising out of it.

yaratmakta kullanabilmekti

Like this Donna Toney poster,

Tıpkı bu Donna Toney posteri gibi,

or Chopin, or Mozart,

ya da Chopin, ya da Mozart,

or La Monte Young.

ya da La Monte Young.

You can take the shape and make typography out of it.

Şekli alıp onu bir tipografi haline getirebilirsiniz.

You can grow it underneath the skin.

Onu derinin altında büyütebilirsiniz.

You can have a poster for a family event in front of the house,

Evin önündeki bir aile toplantısı için bir poster oluşturabilirsiniz,

or a rave underneath the house

ya da evin altında bir parti için,

or a weekly program,

ya da haftalık bir program için

as well as educational services.

eğitim servislerinde de kullanabilirsiniz.

Second insight. So far, until that point I had

İkinci kavram. Şu ana kadar

been mostly involved

tasarım dilini genelde

or used the language of design

promosyon için

for promotional purposes,

kullandım ve bu benim

which was fine with me.

için idare eder bir durumdu.

On one hand I have nothing against selling.

bir tarafta satışa karşı bir tavrım yok.

My parents are both salespeople.

Annem ve babam satış yapan insanlar

But I did feel that

ama hissettim ki

I spent so much time learning this language,

bu dili öğrenmek için çok vakit harcıyorum,

why do I only promote with it?

neden sadece tanıtımını yapıyorum?

There must be something else.

başka şeylerde olmalı.

And the whole series of work came out of it.

Ve sonuçta bir çok iş ortaya çıktı.

Some of you might have seen it.

Bazılarınız görmüş olabilir.

I showed some of it

Bazılarını daha önceki

at earlier TEDs before,

TED'lerde gösterdim,

under the title "Things I've Learned in My Life So Far."

''Hayatımda öğrendiklerim'' başlığı altında.

I'll just show two now.

Şimdi sadece iki tanesini göstereceğim.

This is a whole wall of bananas

Bu New York'taki bir galerinin açılış

at different ripenesses

gününde olan ve farklı olgunluklara sahip muzlardan oluşan

on the opening day in this gallery in New York.

bir bütün duvar.

It says, "Self-confidence produces fine results."

Orada ''Özgüven güzel sonuçlar verir'' diyor.

This is after a week.

Bir hafta sonra.

After two weeks,

İki hafta sonra.

three weeks, four weeks, five weeks.

üç hafta, dört hafta, beş hafta.

And you see the self confidence almost comes back,

Ve özgüven neredeyse geri geliyor ama

but not quite.

tam değil.

These are some pictures visitors sent to me.

Ziyaretçilerin gönderdiği fotoğraflardan biri.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And then the city of Amsterdam

Ve sonrasında Amsterdam şehri

gave us a plaza and asked us to do something.

bize bir meydan verdi ve bizden bir şeyler yapmamızı istedi.

We used the stone plates as a grid

Küçük parçamız için

for our little piece.

taş blokları kılavuz çizgisi olarak kullandık.

We got 250,000 coins from the central bank,

Merkez bankası tarafından bize verilmiş değişik parlaklıkta

at different darknesses.

250 bin tane bozuk paramız vardı.

So we got brand new ones, shiny ones,

Yani yenilerden, parlak olanlardan,

medium ones, and very old, dark ones.

orta boydakilerden, ve çok eski kararmış olanlardan.

And with the help of 100 volunteers, over a week,

Ve bir hafta içerisinde 100 tane gönüllünün yardımı ile,

created this fairly floral typography

bu çiçeksi tipografiyi yarattık.

that spelled, "Obsessions make my life worse

''Takıntılar hayatımı daha kötü

and my work better."

ve işimi daha iyi yapar.''

And the idea of course was to

Ana fikir yazıyı kayda değer hale getirmekti,

make the type so precious

izleyiciler gelip baktığında

that as an audience

''alabildiğim kadar parayı

you would be in between,

alıp götürsem mi? yoksa

"Should I really take as much money as I can?

yazıyı el değmemiş halde bıraksam mı?''

Or should I leave the piece intact as it is right now?"

ikilemine düşmelilerdi.

While we built all this up

O hafta boyunca biz bu işi

during that week, with the 100 volunteers,

yüz kadar gönüllü ile birlikte yaparken,

a good number of the neighbors surrounding the plaza

plazanın etrafındaki bir çok insan

got very close to it and quite loved it.

yazıya yakınlık hissetti ve sevdi.

So when it was finally done,

Tamamen bittiğinde,

and in the first night

ilk gecede

a guy came with big plastic bags

bir eleman büyük plastik poşetlerle geldi.

and scooped up as many coins as he could possibly carry,

ve taşıması mümkün olan en yüksek miktardaki parayı temizledi,

one of the neighbors called the police.

komşulardan birisi polisi aradı.

And the Amsterdam police

Ve de Amsterdam polisi

in all their wisdom,

gelip olayı gördü

came, saw,

ve bütün bilgeliği ile

and they wanted to protect the artwork.

projeyi korumak istedi.

And they swept it all up and put it into custody

Ve de hepsini süpürüp

at police headquarters.

emniyet merkezinde gözetim altına aldı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

I think you see, you see them sweeping. You see them sweeping right here.

Onları süpürürken görebilirsiniz.

That's the police, getting rid of it all.

Bunlar polis, hepsinden kurtuluyorlar.

So after eight hours

Sekiz saat sonra

that's pretty much all that was left

yazının tamamından geriye

of the whole thing.

kalan her şey bu kadardı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

We are also working on the start of a bigger project in Bali.

Aynı zamanda Bali'de daha büyük bir projenin başlangıcı için çalışıyoruz.

It's a movie about happiness.

Mutluluk hakkında bir film.

And here we asked some nearby pigs

Ve burada yakınlardaki domuzlardan

to do the titles for us.

başlıkları yapmaları için yardım istedik.

They weren't quite slick enough.

Tam olarak üstesinden gelemediler.

So we asked the goose to do it again,

Biz de aynı şeyi kazdan istedik,

and hoped she would do somehow,

ve bir şekilde daha güzel ve temiz

a more elegant or pretty job.

bir iş çıkaracağını umduk.

And I think she overdid it.

ve galiba o da bunu yaptı.

Just a bit too ornamental.

Birazcık süslü bir şekilde.

And my studio is very close to the monkey forest.

Stüdyom maymunların bulunduğu ormana çok yakın.

And the monkeys in that monkey forest

Ve maymun ormanındaki maymunlar

looked, actually, fairly happy.

gerçekten çok mutlu gözüküyorlardı.

So we asked those guys to do it again.

Bizde bu elemanlardan başlıkları tekrar yapmalarını istedik.

They did a fine job, but had

Onlar da güzel bir iş çıkardı

a couple of readability problems.

bir kaç okunabilirlik probleminin dışında.

So of course whatever you don't really do yourself

Kendinizin yapmadığı iş ne olursa olsun

doesn't really get done properly.

gerçekten istediğiniz gibi olmuyor.

That film we'll be working on for the next two years.

Film üzerinde önümüzdeki iki sene boyunca çalışacağız.

So it's going to be a while.

Yani biraz sürecek.

And of course you might think that

Ve de tabi ki mutluluk hakkında

doing a film on happiness

bir film yapmak

might not really be worthwhile.

değmez diye düşünebilirsiniz,

Then you can of course always

sonra da tabi ki gidip bu

go and see this guy.

adamı görebilirsiniz.

Video: (Laughter)

Video:(Kahkahalar)

And I'm happy I'm alive.

Ve mutluyum hayattayım.

I'm happy I'm alive. I'm happy I'm alive.

Mutluyum hayattayım. Mutluyum hayattayım.

Stefan Sagmeister: Thank you.

Stefan Sagmeister: Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)