Maajid Nawaz: A global culture to fight extremism

Maajid Nawaz: Radikallikle mücadele için küresel bir kültür

Çeviri: Saygin Guven Gözden geçirme: Diba Szamosi

Have you ever wondered

Hiç merak ettiniz mi?

why extremism seems to have been on the rise in Muslim-majority countries

Müslüman çoğunluklu ülkelerde radikallik neden yükselişte

over the course of the last decade?

son 10 yıllık süreçte?

Have you ever wondered

Hiç merak ettiniz mi?

how such a situation can be turned around?

nasıl böyle bir durum yönünü kaybetmiş olabilir?

Have you ever looked at the Arab uprisings

Hiç Arap ayaklanmalarına baktınız mı?

and thought, "How could we have predicted that?"

ve düşündünüz mü? "Bunu nasıl tahmin edebilirdik?"

or "How could we have better prepared for that?"

veya "Buna nasıl daha iyi hazırlanabilirdik?"

Well my personal story, my personal journey,

Benim kişisel hikayem, kişisel yolculuğum,

what brings me to the TED stage here today,

beni bugün buraya TED sahnesine getiren,

is a demonstration of exactly what's been happening

tam olarak neler olduğunun bir gösterisidir

in Muslim-majority countries

Müslüman çoğunluklu ülkelerde

over the course of the last decades, at least, and beyond.

son 10 yıllık süreçlerde, en azı ve ötesiyle.

I want to share some of that story with you,

Bu hikayenin birazını sizinle paylaşmak istiyorum,

but also some of my ideas around change

fakat ayrıca değişimle ilgili bazı fikirlerimi

and the role of social movements in creating change

ve sosyal hareketlerin değişimi yaratmadaki rolünü

in Muslim-majority societies.

Müslüman çoğunluklu toplumlarda.

So let me begin

Pekala başlayayım

by first of all giving a very, very brief history of time,

herşeyden önce çok çok kısa zamanın özet bir tarihini vereyim,

if I may indulge.

becerebilirsem.

In medieval societies there were defined allegiances.

Ortaçağ toplumlarında tanımlanmış sadakatlar vardı.

An identity was defined

Kimlik tanımlanmıştı

primarily by religion.

öncelikle din tarafından.

And then we moved on into an era in the 19th century

Ve sonra, Avrupalı ulus devletin yükselişiyle

with the rise of a European nation-state

kimliklerin ve sadakatların

where identities and allegiances were defined

etnisite tarafından belirlendiği

by ethnicity.

19. yy çağına doğru ilerledik.

So identity was primarily defined by ethnicity,

Böylece kimlik öncelikle etnisite tarafından belirlendi,

and the nation-state reflected that.

ve ulus devlet bunu yansıttı.

In the age of globalization, we moved on.

Küreselleşme çağında, hayatlarımıza devam ettik.

I call it the era of citizenship --

Ben buna vatandaşlık çağı diyorum,

where people could be from multi-racial, multi-ethnic backgrounds,

insanların çeşitli ırk, çeşitli etnik geçmişlerden olabildikleri,

but all be equal as citizens

fakat hepsinin vatandaş olarak

in a state.

ülkede eşit oldukları.

You could be American-Italian; you could be American-Irish;

İtalyan bir Amerikalı olabilirsiniz, İrlandalı bir Amerikalı olabilirsiniz,

you could be British-Pakistani.

Pakistanlı bir İngiliz olabilirsiniz.

But I believe now

Fakat ben inanıyorum ki,

that we're moving into a new age,

biz şimdi yeni bir çağa doğru ilerliyoruz,

and that age The New York Times dubbed recently

ve New York Times son dönemlerde bunu

as "the age of behavior."

"Davranış Çağı" olarak dillendirdi.

How I define the age of behavior

Ben Davranış Çağını;

is a period of transnational allegiances,

kimliklerin, daha çok fikirler ve anlatılar tarafından tanımlandığı

where identity is defined more so

ulusaşırı bir sadakat devri

by ideas and narratives.

olarak tanımlıyorum.

And these ideas and narratives that bump people across borders

Ve sınırların ötesindeki insanları vuran bu fikirler ve anlatılar

are increasingly beginning to affect

giderek insanların

the way in which people behave.

davranışlarını etkilemeye başlıyor.

Now this is not all necessarily good news,

Şimdi bu haliyle iyi bir haber değil,

because it's also my belief

çünkü benim inancıma göre

that hatred has gone global

nefret de en az aşk kadar

just as much as love.

küreselleşti.

But actually it's my belief

Fakat aslında benim inancıma göre,

that the people who've been truly capitalizing on this age of behavior,

bu davranış çağını gerçekten kapitalize eden insanlar,

up until now, up until recent times,

şimdiye kadar, son zamanlarda,

up until the last six months,

son altı aydır,

the people who have been capitalizing most

bu davranış çağı

on the age of behavior

ve ulusaşırı sadakati

and the transnational allegiances,

kapitalize eden insanlar

using digital activism

dijital eylemleri

and other sorts of borderless technologies,

ve diğer çeşitli sınır tanımayan teknolojileri kullanıyorlar

those who've been benefiting from this

ki bunlardan fayda sağlayanlar

have been extremists.

radikallerdir.

And that's something which I'd like to elaborate on.

Ve bu benim özellikle üzerinde durmak istediğim bir konu.

If we look at Islamists,

İslamcılara bakacak olursak,

if we look at the phenomenon

Aşırı faşist fenomenine

of far-right fascists,

bakacak olursak,

one thing they've been very good at,

çok iyi oldukları bir şey var,

one thing that they've actually been exceeding in,

gerçekten aşırı iyi oldukları bir şey,

is communicating across borders,

mesajlarını yaymak için,

using technologies to organize themselves,

sınırlar ötesiyle iletişime geçmek,

to propagate their message

kendilerini organize etmek için teknolojiyi kullanmak

and to create truly global phenomena.

ve gerçek küresel fenomeni yaratmak.

Now I should know,

Şimdi benim bilmem gerekir,

because for 13 years of my life,

çünkü hayatımın 13 yılı,

I was involved in an extreme Islamist organization.

radikal İslamcı bir organizasyonun içinde geçti.

And I was actually a potent force

Ve ben aslında etkili bir güçtüm,

in spreading ideas across borders,

fikirleri sınırlar ötesine yaymakta.

and I witnessed the rise of Islamist extremism

Ve ben, gerçek İslami inançtan farklı olarak,

as distinct from Islam the faith,

dünya çapındaki dindar arkadaşlarımın etkilendiği şekilde

and the way in which it influenced my co-religionists

radikal İslamın yükselişine

across the world.

tanık oldum.

And my story, my personal story,

Ve benim hikayem, benim kişisel hikayem,

is truly evidence for the age of behavior

davranış çağının gerçek bir ıspatıdır

that I'm attempting to elaborate upon here.

buraya kadar özen göstermeye çalıştığım.

I was, by the way -- I'm an Essex lad,

Bu arada, ben bir Essex çocuğuyum,

born and raised in Essex in the U.K.

doğma büyüme Essex, Birleşik Krallık

Anyone who's from England

İngiltere'den olan herhangi bir kimse,

knows the reputation we have from Essex.

biz Essexliler'in ününü biliyordur.

But having been born in Essex,

Fakat Essex'te doğmuş olmak

at the age of 16,

16 yaşımda,

I joined an organization.

bir organizasyona katıldım.

At the age of 17, I was recruiting people from Cambridge University

17 yaşımda, bu organizasyona Cambridge Üniversitesi'nden

to this organization.

yeni üyeler topluyordum.

At the age of 19,

19 yaşımda,

I was on the national leadership of this organization in the U.K.

Birleşik Krallık'taki bu ulusun, ulusal liderliğindeydim

At the age of 21, I was co-founding this organization in Pakistan.

21 yaşımda, bu organizasyonun Pakistan'daki kuruculuğunu yaptım.

At the age of 22,

22 yaşımda,

I was co-founding this organization in Denmark.

bu organizasyonun Daminarka'daki kuruculuğunu yaptım.

By the age of 24,

24 yaşıma geldiğimde,

I found myself convicted in prison in Egypt,

kendimi Mısır'da bir hapishanede mahkum olarak buldum,

being blacklisted from three countries in the world

hükümetlerini devirme girişiminden dolayı, 3 ülkenin

for attempting to overthrow their governments,

kara listesine alındım,

being subjected to torture

Mısır hapishanelerinde

in Egyptian jails

işkenceye maruz kaldım

and sentenced to five years as a prisoner of conscience.

ve vicdan mahkumu olarak 5 yıl hüküm giydim.

Now that journey,

Şimdi bu yolculuk,

and what took me from Essex all the way across the world --

ve beni Essex'ten alıp tüm dünya çapında dolaştıran,

by the way, we were laughing at democratic activists.

bu arada, biz demokratik eylemcilere gülüyorduk,

We felt they were from the age of yesteryear.

Biz onların geçen yılın çağından olduklarını hissediyorduk.

We felt that they were out of date.

Biz onların tarihlerinin geçtiğini hissediyorduk.

I learned how to use email

Ben email kullanmayı,

from the extremist organization that I used.

kullandığım radikal organizasyondan öğrendim.

I learned how to effectively communicate across borders

Sınırlar ötesiyle etkili bir şekilde iletişim kurmayı öğrendim

without being detected.

yakalanmadan.

Eventually I was detected, of course, in Egypt.

Sonunda yakalandım tabii ki, Mısır'da.

But the way in which I learned

Fakat benim öğrendiğim şekliyle

to use technology to my advantage

teknolojiyi kendi avantajıma kullanmak

was because I was within an extremist organization

radikal bir organizasyonda bulunduğumdan dolayı

that was forced to think beyond

ulus devletin sınırları ötesinde

the confines of the nation-state.

düşünmeye zorluyordu.

The age of behavior: where ideas and narratives

Davranış Çağı: fikirlerin ve anlatıların

were increasingly defining behavior

davranışı ve kimliği ve sadakati

and identity and allegiances.

giderek daha da tanımladığı dönem.

So as I said, we looked to the status quo

Dediğim gibi, biz statükoya baktık

and ridiculed it.

ve onunla alay ettik.

And it's not just Islamist extremists that did this.

Ve bunu yapanlar sadece radikal İslamcılar değildi.

But even if you look across

Fakat Avrupa'daki son dönem müziğe bile

the mood music in Europe of late,

bakacak olursanız,

far-right fascism is also on the rise.

aşırı sağ faşizm de yükselişte.

A form of anti-Islam rhetoric

İslam karşıtı söylem de

is also on the rise

yükselişte

and it's transnational.

ve bu ulusaşırı.

And the consequences that this is having

Ve bunun sonuçları

is that it's affecting the political climate

siyasi havayı etkiliyor

across Europe.

Avrupa'daki.

What's actually happening

Aslında gerçekte yaşanan

is that what were previously localized parochialisms,

biz daha önce dar görüşlülüğü yerleştirdik

individual or groupings of extremists

bireysel veya toplu radikaller

who were isolated from one another,

birbirinden yalıtılmış halde duran,

have become interconnected in a globalized way

küreselleşmiş halde birbirlerine bağlandılar

and have thus become, or are becoming, mainstream.

ve böylece ana görüş ortaya çıktı veya çıkmaya devam ediyor.

Because the Internet and connection technologies

Çünkü internet ve bağlantı teknolojileri

are connecting them across the world.

onları tüm dünyaya bağlıyor.

If you look at the rise of far-right fascism across Europe of late,

Avrupa'daki son dönem aşırı sağ faşizmin yükselişine bakacak olursanız

you will see some things that are happening

yerel politikalara etki eden

that are influencing domestic politics,

bazı şeylerin olduğunu göreceksiniz

yet the phenomenon is transnational.

ve henüz bu fenomen ulusaşırı.

In certain countries, mosque minarets are being banned.

Belli ülkelerde, cami minareleri yasaklandı.

In others, headscarves are being banned.

Diğerlerinde, baş örtüleri yasaklandı

In others, kosher and halal meat are being banned,

Diğerlerinde, koşer ve helal et yasaklandı,

as we speak.

biz burada konuşurken.

And on the flip side,

Ve diğer tarafta,

we have transnational Islamist extremists

bizim ulusaşırı radikal İslamcılarımız

doing the same thing across their own societies.

aynı şeyi kendi toplumlarında yapıyorlar.

And so they are pockets of parochialism that are being connected

Ve böylece dar görüşlüler

in a way that makes them feel like they are mainstream.

aslolan görüşün kendilerininki olduğunu zannettikleri bir ortamda bir araya gelmiş oluyolar.

Now that never would have been possible before.

Bu daha önce hiçbir zaman mümkün olabilecek birşey değildi.

They would have felt isolated,

Kendilerini yalıtılmış hissettiler,

until these sorts of technologies came around

ta ki bu tarz teknolojiler ortaya çıkıncaya

and connected them in a way

ve bir şekilde onları birbirine bağlayıp

that made them feel part of a larger phenomenon.

kendilerinin daha büyük bir fenomenin parçası olduklarını hissettirinceye kadar.

Where does that leave democracy aspirants?

Demokrasi isteklileri nerede kaldılar?

Well I believe they're getting left far behind.

Bence onlar çok geride kaldılar.

And I'll give you an example here at this stage.

Ve size bir örnek vereceğim, burada bu sahnede.

If any of you remembers the Christmas Day bomb plot:

Noel günündeki bomba senaryosunu hatırlayanınız var mı

there's a man called Anwar al-Awlaki.

Anwar al-Awlaki adında bir adam var.

As an American citizen, ethnically a Yemeni,

etnik olarak Yemenli, Amerikan vatandaşı,

in hiding currently in Yemen,

halen Yemen'de saklanıyor,

who inspired a Nigerian,

Nijeryalı bir kişiden esinleniyor,

son of the head of Nigeria's national bank.

Nijerya ulusal bankası müdürünün oğlu.

This Nigerian student studied in London, trained in Yemen,

Bu Nijeryalı öğrenci Londra'da eğitim görmüş, Yemen'de yetişmiş.

boarded a flight in Amsterdam to attack America.

Amerika'ya saldırmak için Amsterdam'dan bir uçağa binmiş.

In the meanwhile,

Bu arada,

the Old mentality with a capital O,

Büyük E harfiyle Eski mentalite,

was represented by his father, the head of the Nigerian bank,

babası tarafından temsil ediliyor, Nijerya bankasının müdürü olan,

warning the CIA that his own son was about to attack,

kendi oğlunun saldırı yapmak üzere olduğuna dair CIA'yı uyarıyor,

and this warning fell on deaf ears.

ve bu uyarı bir kulaklarından girip diğerinden çıkayor.

The Old mentality with a capital O,

Ulus devlet tarafından temsil edilen,

as represented by the nation-state,

Büyük E harfiyle Eski mentalite,

not yet fully into the age of behavior,

tam olarak davranış çağına girmiş değil,

not recognizing the power of transnational social movements,

uluslar üstü sosyal hareketleri tanımamakla birlikte,

got left behind.

geride kalmış durumda.

And the Christmas Day bomber almost succeeded

Ve Noel günü bombacısı, Amerika Birleşik Devletleri'ne saldırmakta

in attacking the United States of America.

neredeyse başarılı oluyordu.

Again with the example of the far right:

Yine aşırı sağdan bir örnek verecek olursak:

that we find, ironically,

ki bizce ironiktir,

xenophobic nationalists

yabancı düşmanı milliyetçiler

are utilizing the benefits of globalization.

küreselleşmenin faydalarını istismar ediyorlar.

So why are they succeeding?

Peki neden başarılı oluyorlar?

And why are democracy aspirants falling behind?

Ve neden demokrasi isteklileri geride kalıyor?

Well we need to understand the power of the social movements who understand this.

O zaman, sosyal hareketlerin gücünü anlamış olanları anlamamız gerekiyor.

And a social movement is comprised, in my view,

Ve sosyal hareketlerin içeriği var, benim görüşüme göre,

it's comprised of four main characteristics.

Bu, 4 ana özellik içeriyor.

It's comprised of ideas and narratives

Fikirler ve anlatıları içeriyor

and symbols and leaders.

ve sembolleri ve liderleri.

I'll talk you through one example,

Size bir örnek üzerinden konuşacağım,

and that's the example that everyone here will be aware of,

ve bu, buradaki herkesin farkında olduğu bir örnek,

and that's the example of Al-Qaeda.

ve bu örnek, El-Kaide.

If I asked you to think of the ideas of Al-Qaeda,

Sizden El-Kaide'nin fikirlerini düşünmenizi isteseydim,

that's something that comes to your mind immediately.

bu hemen aklınıza gelen birşey olurdu.

If I ask you to think of their narratives --

Onların anlatılarını sorarsam size,

the West being at war with Islam, the need to defend Islam against the West --

İslamla savaş halindeki Batı, Batıya karşı İslamı koruma ihtiyacı,

these narratives, they come to your mind immediately.

bu anlatılar, bunlar gelir hemen aklınıza.

Incidentally, the difference between ideas and narratives:

Sırası gelmişken, fikirler ve anlatılar arasındaki fark:

the idea is the cause that one believes in;

fikir, bir kişinin inandığı bir sebeptir;

and the narrative is the way to sell that cause --

ve anlatı ise bu sebebi satma yoludur,

the propaganda, if you like, of the cause.

sebebin propagandasıdır, isterseniz.

So the ideas and the narratives of Al-Qaeda come to your mind immediately.

El-Kaide'nin fikirleri ve anlatıları hemen aklınıza geliyor.

If I ask you to think of their symbols and their leaders,

size onların sembollerini ve liderlerini sorsam,

they come to your mind immediately.

hemen aklınıza gelir.

One of their leaders was killed in Pakistan recently.

Liderlerinden biri Pakistan'da öldürüldü son dönemlerde.

So these symbols and these leaders

Yani bu semboller ve bu liderler

come to your mind immediately.

hemen aklınıza geliyor.

And that's the power of social movements.

Ve bu sosyal hareketlerin gücüdür.

They're transnational, and they bond around these ideas and narratives

Bunlar ulusaşırıdır, ve bunlar fikirler ve anlatılar ile alakalıdır.

and these symbols and these leaders.

ve bu semboller ve liderler

However,

Yine de,

if I ask your minds to focus currently on Pakistan,

sizden aklınızı şu an Pakistan'a odaklamanızı istesem,

and I ask you to think

ve düşünmenizi istesem

of the symbols and the leaders for democracy

demokrasi adına sembolleri ve liderleri

in Pakistan today,

Pakistan'da bugün,

you'll be hard pressed

Benazir Butto suikastinden ötesini

to think beyond perhaps

düşünmekte

the assassination of Benazir Bhutto.

zorlanırsınız.

Which means, by definition,

tanım olarak demek oluyor ki,

that particular leader no longer exists.

bu belirli lider, artık yok.

One of the problems we're facing is, in my view,

Yüzleştiğimiz sorunlardan birisi, benim görüşüme göre,

that there are no globalized,

ortada küreselleşmiş

youth-led, grassroots social movements

gençliğin, halkın sosyal hareketleri yok

advocating for democratic culture

demokrasi kültürünün avukatlığını yapan

across Muslim-majority societies.

Müslüman çoğunluklu toplumlara karşı.

There is no equivalent of the Al-Qaeda, without the terrorism,

El-Kaide'nin bir eşiti daha yok, terörizm dışında tabii ki,

for democracy across Muslim-majority societies.

Müslüman çoğunluklu toplumların demokrasisi adına.

There are no ideas and narratives and leaders and symbols

Demokrasi kültürün avukatlığını yapan

advocating the democratic culture on the ground.

fikirler ve anlatılar, liderler ve semboller yok yeryüzünde.

So that begs the next question.

Böylece sıradaki soru ortaya çıkıyor.

Why is it that extremist organizations,

Neden radikal organizasyonlar,

whether of the far-right or of the Islamist extremism --

ister aşırı sağ, ister radikal İslam olsun

Islamism meaning those who wish to impose

- İslamcılık, İslam'ın bir türünü

one version of Islam over the rest of society --

toplumun tamamına kabul ettirmek anlamına geliyor -

why is it that they are succeeding

neden onlar başarılı oluyor da

in organizing in a globalized way,

küreselleşen bir şekilde organize olmakta,

whereas those who aspire to democratic culture

demokratik kültür heveslileri

are falling behind?

geride kalıyor?

And I believe that's for four reasons.

Ve ben inanıyorum ki bunun 4 nedeni var.

I believe, number one, it's complacency.

Bence 1. neden, umursamazlık.

Because those who aspire to democratic culture

Çünkü demokrasi kültürü heveslileri

are in power,

güç içindeler,

or have societies

veya küreselleşmiş güçlü toplumlara

that are leading globalized, powerful societies,

güçlü ülkelere

powerful countries.

liderlik yapıyorlar.

And that level of complacency means

Ve bu seviyedeki bir umursamazlık,

they don't feel the need to advocate for that culture.

o kültürü savunma ihtiyacı duymadıkları anlamına geliyor.

The second, I believe,

İkincisi, bence,

is political correctness.

siyasi doğruluk.

That we have a hesitation

Ki biz evrensel demokratik kültürü

in espousing the universality of democratic culture

desteklemekte karasız kalıyoruz,

because we are associating that --

çünkü buna ortaklık ediyoruz

we associate believing in the universality of our values --

- değerlerimizin evrenselliğine inanmaya ortaklık ediyoruz -

with extremists.

radikallerle.

Yet actually, whenever we talk about human rights,

Aslında şu ana kadar, ne zaman insan haklarından konuşsak,

we do say that human rights are universal.

İnsan Haklarının evrensel olduğunu söylüyoruz.

But actually going out to propagate that view

Fakat aslında bu görüşü yaymaya gelince

is associated with either neoconservativism

bu ya ılımlı muhafazakarlıkla

or with Islamist extremism.

ya da radikal İslamla bir tutuluyor.

To go around saying that I believe

Çıkıp da demokrasi kültürünün

democratic culture is the best that we've arrived at

siyasi yapılanmada bugüne kadarki geldiğimiz

as a form of political organizing

en iyi nokta olduğunu söylemek

is associated with extremism.

radikallikle bir tutuluyor.

And the third,

Ve Üçüncüsü,

democratic choice in Muslim-majority societies

Müslüman çoğunluklu toplumlarda, demoktarik seçenek

has been relegated to a political choice,

siyasi bir seçeneğe dönüştü,

meaning political parties

yani siyasi partiler

in many of these societies

bu toplumların çoğunda

ask people to vote for them

demokratik parti olduklarından

as the democratic party,

kendilerine oy istediler insanlardan,

but then the other parties ask them to vote for them

fakat sonra diğer partiler de askeri parti oldukları için

as the military party --

insanlardan oy istedi,

wanting to rule by military dictatorship.

askeri diktatörlük tarafından yönetilmek istedikleri için.

And then you have a third party saying,

Sonra üçüncü bir partiniz oluyor ve size,

"Vote for us; we'll establish a theocracy."

"Bize oy verin, biz teokrasiyi getireceğiz" diyorlar.

So democracy has become merely one political choice

Böylece demokrasi,

among many other forms

toplumdaki geçerli diğer siyasi seçenek şekilleri arasından

of political choices available in those societies.

sadece biri haline geliyor.

And what happens as a result of this

Ve bunun sonucu olarak yaşanan şey,

is, when those parties are elected,

bu partiler seçildiğinde

and inevitably they fail,

ve kaçınılmaz olarak başarısız olduklarında

or inevitably they make political mistakes,

veya kaçınılmaz olarak siyasi hatalar yaptıklarında,

democracy takes the blame

onların siyasi hatalarından dolayı

for their political mistakes.

demokrasi suçlanıyor.

And then people say, "We've tried democracy. It doesn't really work.

Ve sonra insanlar diyor ki, "Biz demokrasiyi denedik. Gerçekten işe yaramıyor."

Let's bring the military back again."

"Haydi askeriyeyi geri getirelim."

And the fourth reason, I believe,

Ve dördüncü neden bence,

is what I've labeled here on the slide as the ideology of resistance.

slaytta direnç ideolojisi olarak işaretlemiştim burayı,

What I mean by that is,

Bundan kastım,

if the world superpower today was a communist,

Eğer bugün dünyanın süper gücü komünist olsaydı,

it would be much easier for democracy activists

demokrasi eylemcileri için,

to use democracy activism

sömürgeciliğe karşı bir direnç şekli olarak

as a form of resistance against colonialism,

demokrasi eylemlerini kullanmaları çok daha kolay olurdu,

than it is today with the world superpower being America,

fakat bugün dünyanın süper gücü Amerika,

occupying certain lands

belli ülkeleri ele geçiriyor

and also espousing democratic ideals.

ve üstelik buralarda demokratik idealleri destekliyor.

So roughly these four reasons

Yani kabaca bu dört neden,

make it a lot more difficult for democratic culture to spread

demokratik kültürün, sadece siyasi bir seçenek olarak değil,

as a civilizational choice,

uygar bir seçenek olarak da yayılmasını

not merely as a political choice.

çok daha zor hale getiriyor.

When talking about those reasons,

Bu nedenleri konuşurken,

let's break down certain preconceptions.

gelin bazı kesin önyargıları kaldıralım.

Is it just about grievances?

Bu sadece mağduriyetle mi ilgili?

Is it just about a lack of education?

Bu sadece eğitim eksikliğiyle mi ilgili?

Well statistically,

istatistiksel olarak,

the majority of those who join extremist organizations are highly educated.

radikal organizasyonlara katılanların büyük çoğunluğu iyi eğitimli.

Statistically, they are educated, on average,

İstatistiksel olarak, batı toplumunun

above the education levels

ortalama eğitim seviyesinin

of Western society.

üzerinde bir eğitimleri var.

Anecdotally, we can demonstrate

Anektod olarak, fakirlik tek unsur muydu

that if poverty was the only factor,

bunu gösterebiliriz,

well Bin Laden is from one of the richest families in Saudi Arabia.

Bin Ladin, Suudi Arabistan'ın en zengin ailelerinin birisinden.

His deputy, Ayman al-Zawahiri, was a pediatrician --

Onun yardımcısı, Eymen el-Zevahiri, çocuk doktoruydu

not an ill-educated man.

eğitimli hasta bir adam değildi.

International aid and development has been going on for years,

Uluslararası yardım ve gelişme yıllardır devam ediyor,

but extremism in those societies, in many of those societies,

fakat bu toplumlarda, bu toplumların çoğunda radikallik,

has been on the rise.

yükselişte.

And what I believe is missing

Ve bence kaçırılan şey,

is genuine grassroots activism

gerçek halk hareketleri

on the ground,

yeryüzünde,

in addition to international aid,

uluslararası yardıma ek olarak,

in addition to education, in addition to health.

eğitime ek olarak, sağlığa ek olarak.

Not exclusive to these things, but in addition to them,

Bunların haricinde değil, bunlara ek olarak,

is propagating a genuine demand for democracy on the ground.

yeryüzünde demokrasinin gerçekten talep edilmesinin propagandası.

And this is where I believe

Ve bu benim inandığım,

neoconservatism had it upside-down.

ılımlı muhafazakarlık bunu alt üst etti.

Neoconservatism had the philosophy

Ilımlı muhafazakarlığın felsefesi,

that you go in with a supply-led approach

demokratik değerleri tepeden tırnağa desteklemek için

to impose democratic values from the top down.

girişimde bulunmanızdır.

Whereas Islamists and far-right organizations, for decades,

Oysaki İslami veya aşırı sağ organizasyonlar, yıllardır,

have been building demand for their ideology on the grassroots.

kendi ideolojileri için halktan destek topluyorlar.

They've been building civilizational demand for their values

Değerleri için halk tabanından

on the grassroots,

medeni destek oluşturuyorlar,

and we've been seeing those societies slowly transition

ve biz bu toplumların

to societies that are increasingly asking for

giderek İslamcı bir şekil isteyen

a form of Islamism.

toplumlara dönüştüklerini görmeye başlıyoruz.

Mass movements in Pakistan

Aslen organizasyonlarca yapılmış

have been represented after the Arab uprisings

Arap ayaklanmalarından sonra temsil edilen

mainly by organizations

Pakistan'daki kitle hareketleri

claiming for some form of theocracy,

demokratik ayaklanmalardan ziyade

rather than for a democratic uprising.

bir çeşit teokrasi şeklini talep ediyorlar.

Because since pre-partition,

Çünkü bölünme öncesine kadar,

they've been building demand for their ideology on the ground.

ideolojileri için tabandan talep oluşturuyorlardı.

And what's needed is a genuine transnational

Ve asıl ihtiyaç duyulan şey,

youth-led movement

sadece seçimler için olmayan

that works to actively advocate

demokrasi kültürünün

for the democratic culture --

savunuculuğu için

which is necessarily more

etkin olarak çalışacak

than just elections.

gerçek ulusaşırı gençlik hareketidir.

But without freedom of speech, you can't have free and fair elections.

Fakat konuşma özgürlüğü olmadan, özgür ve adil bir seçim yapabilirsiniz.

Without human rights, you don't have the protection granted to you to campaign.

İnsan hakları olmadan, kampanyanızı garanti altına alamazsınız.

Without freedom of belief,

İnanç özgürlüğü olmadan,

you don't have the right to join organizations.

organizasyonlara katılma hakkınız olamaz.

So what's needed is those organizations on the ground

Yani bu organizasyonların tabanda ihtiyaç duydukları şey

advocating for the democratic culture itself

bu kültüre tabanda talep oluşturabilmek için

to create the demand on the ground for this culture.

demokratik kültürün kendisinin savunuculuğunu yapmaları gerekiyor.

What that will do

Yapılacak şey

is avoid the problem I was talking about earlier,

biraz önce bahsettiğim sorundan uzak durmak,

where currently we have political parties presenting democracy

siyasi partilerimiz, bu toplumlara demokrasiyi,

as merely a political choice in those societies

askeri kurallar ve teokrasi dışında

alongside other choices

sadece politik bir görüş

such as military rule and theocracy.

olarak sunuyorlar.

Whereas if we start building this demand on the ground on a civilizational level,

Halbuki biz bu talebi tabanda uygarlık seviyesinde oluşturmaya başlasak,

rather than merely on a political level,

sadece siyasi bir seçenek olmasındansa

a level above politics --

siyaset üstü bir seviye olsa,

movements that are not political parties,

siyasi parti hareketleri olmasındansa

but are rather creating this civilizational demand

uygarlık talebi yaratan

for this democratic culture.

demokrasi kültürü olurdu.

What we'll have in the end

Sonuçta bize kalan

is this ideal that you see on the slide here --

şu slaytta gördüğünüz ideal olacak

the ideal that people should vote in an existing democracy,

bir ideal ki, insanların varolan bir demokraside oy kullandıkları,

not for a democracy.

demokrasi için değil.

But to get to that stage,

Fakat o seviyeye gelmek için,

where democracy builds the fabric of society

demokrasinin toplumun hamurunu oluşturduğu,

and the political choices within that fabric,

ve siyasi seçeneklerin o hamurda olduğu,

but are certainly not theocratic and military dictatorship --

fakat kesinlikle teokratik veya askeri diktatörlüğün olmadığı.

i.e. you're voting in a democracy,

örneğin, siz bir demokrasi ortamında oy kullanıyorsunuz,

in an existing democracy,

varolan bir demokraside

and that democracy is not merely one of the choices at the ballot box.

ve demokrasi seçim sandığındaki tek seçeneğiniz değil.

To get to that stage,

O seviyeye gelmek için,

we genuinely need to start building demand

bu toplumların tabanında,

in those societies on the ground.

gerçek talebi oluşturmaya başlamamız gerekiyor.

Now to conclude, how does that happen?

Sonuca ulaşmak için bu nasıl gerçekleşir?

Well, Egypt is a good starting point.

Mesela, Mısır iyi bir başlangıç noktası.

The Arab uprisings have demonstrated that this is already beginning.

Arap ayaklanmaları, bunun çoktan başlamış olduğunu göstermiş oldu.

But what happened in the Arab uprisings and what happened in Egypt

Fakat Arap ayaklanmalarında olanlar, Mısır'da olanlar

was particularly cathartic for me.

benim için özellikle rahatlatıcıydı.

What happened there was a political coalition

Orada olan siyasi bir koalisyondu,

gathered together for a political goal,

lideri ortadan kaldırmak için

and that was to remove the leader.

bir araya gelinmiş siyasi bir amaç.

We need to move one step beyond that now.

Biz şimdi bir adım daha öteye gitmeliyiz.

We need to see how we can help those societies

Tabandaki demokratik kültürün

move from political coalitions,

idealleri ve anlatıları için çalışan

loosely based political coalitions,

siyasi koalisyonlardan, gevşek temelli siyasi koalisyonlardan ziyade

to civilizational coalitions

uygar koalisyonlarla

that are working for the ideals and narratives

bu toplumlara nasıl yardımcı olabileceğimize

of the democratic culture on the ground.

bakmalıyız.

Because it's not enough to remove a leader

Çünkü bir lideri indirmek yeterli değildir

or ruler or dictator.

yada bir kuralcıyı yada diktatörü.

That doesn't guarantee that what comes next

Bu toplumun demokratik değerler adına

will be a society built on democratic values.

sırada neyi inşa edeceğini garanti etmez.

But generally, the trends that start in Egypt

Fakat genel olarak Mısır'da başlayan bu trend,

have historically spread across the MENA region,

tarihsel olarak ODKA bölgesine kadar yayıldı,

the Middle East and North Africa region.

Orta Doğu ve Kuzey Afrika bölgesine.

So when Arab socialism started in Egypt, it spread across the region.

Arap sosyalizmi Mısır'da başladığında, bu bölgeye yayılmıştı

In the '80s and '90s when Islamism started in the region,

80'lerde ve 90'larda İslamcılık bu bölgede başladığında,

it spread across the MENA region as a whole.

bu tüm ODKA bölgesine yayılmıştı.

And the aspiration that we have at the moment --

Ve şu an bizdeki bu özlem

as young Arabs are proving today

genç Arapların bugün kanıtladığı

and instantly rebranding themselves

ve aniden kendilerini

as being prepared to die for more than just terrorism --

sadece terörizmden daha fazlası için ölüme hazırladıklarını göstermeleri

is that there is a chance

demokrasi kültürünün bu bölgeden başlayacağına dair

that democratic culture can start in the region

bir şans olduğunu gösteriyor

and spread across to the rest of the countries that are surrounding that.

ve burayı çevreleyen geri kalan diğer ülkelere de yayılacağını.

But that will require

Fakat bu,

helping these societies transition

sadece siyasi koalisyonlardan ziyade

from having merely political coalitions

demokrasi kültürünün savunuculuğunu yapacak

to building genuinely grassroots-based social movements

saf halk tabanlı sosyal hareketlerle

that advocate for the democratic culture.

bu toplumlara yardım etmeyi gerektiriyor.

And we've made a start for that in Pakistan

Ve biz bunun için Pakistan'da bir başlangıç yaptık,

with a movement called Khudi,

Khudi denen bir hareketle,

where we are working on the ground to encourage the youth

yeryüzündeki gençliği cesaretlendirmek için çalışıyoruz

to create genuine buy-in for the democratic culture.

gerçek demokrasi kültürünün oluşması için.

And it's with that thought that I'll end.

Ve bu düşünceyle konuşmamı bitirmek istiyorum.

And my time is up, and thank you for your time.

Ve benim sürem doldu, zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.

(Applause)

Alkışlar.