Carlo Ratti: Architecture that senses and responds

Carlo Ratti: Algılayan ve cevap veren mimari

Çeviri: Mehmet Sinan Gözden geçirme: osman oguz ahsen

Good afternoon, everybody.

Herkese, iyi akşamlar.

I've got something to show you.

Size göstermek istediğim bir şey var.

(Laughter)

(Kahkaha sesleri)

Think about this as a pixel, a flying pixel.

Bunu uçabilen bir piksel olarak düşünün.

This is what we call, in our lab, sensible design.

Laboratuvarımızdar buna akıllı tasarım diyoruz.

Let me tell you a bit about it.

Bunun hakkında biraz bahsedeceğim.

Now if you take this picture -- I'm Italian originally,

Şimdi bu resmi ele alalım -- Ben aslen Italyanım,

and every boy in Italy grows up

ve Italya'daki her erkek cocuk

with this picture on the wall of his bedroom --

yatakodasının duvarındaki bu resimle büyür.

but the reason I'm showing you this

Bunu göstermemin amacı

is that something very interesting

geçmiş on yıllarda

happened in Formula 1 racing

Formula 1 yarışlarında

over the past couple of decades.

çok ilginç birşey gerçekleşmiştir.

Now some time ago,

Bir zaman önce,

if you wanted to win a Formula 1 race,

Formula 1 yarışı kazanmak için

you take a budget, and you bet your budget

bütçenizi alıp bu bütçeyi bahis olarak

on a good driver and a good car.

iyi bir şöföre ve arabaya yatırırdınız.

And if the car and the driver were good enough, then you'd win the race.

Ve eğer araba ve şöförü yeterince iyi ise, yarışı kazanırdınız.

Now today, if you want to win the race,

Bugün ise, yarışı kazanmak için,

actually you need also something like this --

böyle birşeye de ihtiyacınız var --

something that monitors the car in real time,

arabayı gerçek zamanlı gözlemleyebilen,

has a few thousand sensors

arabadan bilgi toplayan,

collecting information from the car,

bu bilgileri de sisteme aktaran

transmitting this information into the system,

birkaç bin sensör,

and then processing it

ve bu bilgileri topladıktan sonra

and using it in order to go back to the car with decisions

söz konusu bilgileri işleyip

and changing things in real time

çeşitli kararlarla arabaya geri dönüş yaparak

as information is collected.

gerçek zamanlı değişikliklerin uygulanmasını sağlayan bir sistem.

This is what, in engineering terms,

Mühendislik terminolojisinde buna,

you would call a real time control system.

gerçek zamanlı kontrol sistemi denir.

And basically, it's a system made of two components --

Basit olarak bir sistem iki bileşenden oluşmaktadır --

a sensing and an actuating component.

bir algı bileşeni ve bir işletim bileşeni.

What is interesting today

Bugün ise ilginç olan

is that real time control systems

gerçek zamanlı kontrol sistemlerinin

are starting to enter into our lives.

hayatımıza dahil olduğudur.

Our cities, over the past few years,

Son yıllarada şehirlerimiz

just have been blanketed

ağlar, elektronik donanımları

with networks, electronics.

ile kaplanmıştır.

They're becoming like computers in open air.

Açık hava bilgisayarları gibiler.

And, as computers in open air,

Ve, açık havada bulunan bilgisayarlar gibi

they're starting to respond in a different way

algılanmaları ve işletilmeleri ile ilgili

to be able to be sensed and to be actuated.

farklı şekillerde tepki göstermektedirler.

If we fix cities, actually it's a big deal.

Eğer şehirlerimizi düzeltebilirsek bu çok önemli bir durum.

Just as an aside, I wanted to mention,

Bir yan konu olarak şundan bahsetmek istiyorum,

cities are only two percent of the Earth's crust,

Şehirlerimiz yer kabuğunun yalnızca yüzde ikisini oluşturmaktadır,

but they are 50 percent of the world's population.

fakat dünya nufüsünün yüzde ellisini barındırmaktadır.

They are 75 percent of the energy consumption --

Enerji tüketiminin yüzde yetmişbeşini oluştururlar --

up to 80 percent of CO2 emissions.

CO2 yayılımlarının yüzde sekseninden sorumlular.

So if we're able to do something with cities, that's a big deal.

Eğer şehirlerimizle ilgili bişey yapabilrsek önemli olacaktır.

Beyond cities,

Şehirlerin ötesinde

all of this sensing and actuating

tüm bu algılama ve işletim bileşenleri

is entering our everyday objects.

günlük kullanılan objeleri de etkilemektedir.

That's from an exhibition that

Bu, yıl içerisinde yaz aylarında

Paola Antonelli is organizing

Paola Antonelli'nin MoMA'da

at MoMA later this year, during the summer.

düzenleyeceği bir sergidendir.

It's called "Talk to Me."

"Konuş benimle" diye adlandırılmıştır.

Well our objects, our environment

Objelerimiz, çevremiz,

is starting to talk back to us.

bizimle konuşmaya başlamıştır.

In a certain sense, it's almost as if every atom out there

Bir anlamda sankı dış dünyadaki tüm atomlar

were becoming both a sensor and an actuator.

hem birer sensör hem de işletim bileşeni olmaya başlamıştır.

And that is radically changing the interaction we have as humans

Bu da insanlar olarak dışardaki çevere ile olan

with the environment out there.

etkileşimlerimizi radikal bir biçimde değiştirmektedir.

In a certain sense,

Bir anlamda,

it's almost as if the old dream of Michelangelo ...

Michelangelo'nun rüyası gibi ...

you know, when Michelangelo sculpted the Moses,

Biliyorsunuz, Musa heykelini yaparken,

at the end it said that he took the hammer, threw it at the Moses --

sonunda çekicini alıp Hz. Musa'ya attığı söylenir --

actually you can still see a small chip underneath --

aslında altında küçük bir çentik görülebilir --

and said, shouted,

ve şöyle demiş, yani bağırmış

"Perché non parli? Why don't you talk?"

"Perché non parli? Neden konuşmuyorsun?"

Well today, for the first time,

Bugün ilk defa,

our environment is starting to talk back to us.

çevremiz bizimle konuşmaya başlamıştır.

And I'll show just a few examples --

Ve çevremizi algılama ve işletilmesi fikri ile ilgili

again, with this idea of sensing our environment and actuating it.

birkaç örnek göstereceğim --

Let's starting with sensing.

Algılama ile başlayalım.

Well, the first project I wanted to share with you

Sizinle paylaşmak istediğim ilk proje

is actually one of the first projects by our lab.

aslında laboratuvarımızdaki ilk projelerden biridir.

It was four and a half years ago in Italy.

Dört buçuk yıl önce İtalya'daydı.

And what we did there

Ve orda yaptığımız

was actually use a new type of network at the time

aslında tüm dünyaya dağıtılmış, --

that had been deployed all across the world --

cep telefonu ağı --

that's a cellphone network --

zamanında yeni olan bir ağ kullanmaktı

and use anonymous and aggregated information from that network,

ve bu ağda operatör tarafından toplanan

that's collected anyway by the operator,

anonim ve kümelenmiş bilgileri kullanarak

in order to understand

şehrin nasıl çalıştığını

how the city works.

anlamaya çalışacaktık.

The summer was a lucky summer -- 2006.

Şanslı olduğumuz bir yazdı -- 2006.

It's when Italy won the soccer World Cup.

Italya Dünya Kupasını kazanmıştı.

Some of you might remember, it was Italy and France playing,

Bazılarınız hatırlayacaktır, İtalya Fransa ile oynuyordu,

and then Zidane at the end, the headbutt.

ve sonunda Zidane kafasıyla bir oyuncuya vurmuştu.

And anyway, Italy won at the end.

Her neyse, sonunda Italya kazandı.

(Laughter)

(Kahkaha sesleri)

Now look at what happened that day

Şimdi yalnızca ağ üzerindeki

just by monitoring activity

hareketliliği izleyerek

happening on the network.

o gün olanlara dikkatinizi çekmek istiyorum

Here you see the city.

Burada şehri görüyorsunuz.

You see the Colosseum in the middle,

Ortasında Colosseum'u görüyorsunuz,

the river Tiber.

Tiber nehri de gözüküyor.

It's morning, before the match.

Maçtan önceki sabah.

You see the timeline on the top.

Üst tarafta zaman çizgisini görüyorsunuz.

Early afternoon,

Öğleden sonra

people here and there,

çeşitli yerlerdeki insanlar

making calls and moving.

arama yapıyorlar ve hareket ediyorlar.

The match begins -- silence.

Maç başlıyor -- sessizlik var.

France scores. Italy scores.

Fransa gol atıyor. Italya gol atıyor.

Halftime, people make a quick call and go to the bathroom.

İlk yarı bitiyor, insanlar birilerini arayıp tuvalet ihtiyaçlarını gideriyorlar.

Second half. End of normal time.

İkinci yarı. Maçın normal süresi bitiyor.

First overtime, second.

Uzatmaların ilk yarısı, ikinci yarısı.

Zidane, the headbutt in a moment.

Zidane'ın kafasıyla vurma anı.

Italy wins. Yeah.

Italya kazanıyor. Evet!

(Laughter)

(Kahkaha sesleri)

(Applause)

(Alkış)

Well, that night, everybody went to celebrate in the center.

O gece herkes kutlamak için şehir merkezine gitmişti.

You saw the big peak.

Büyük yoğunluk tepesini gördünüz

The following day, again everybody went to the center

Ertesi gün herkez takımı

to meet the winning team

ve o zamanın Başbakanını karşılamak için

and the prime minister at the time.

şehir merkezinde toplandı.

And then everybody moved down.

Sonra da herkes haritanın alt tarafına indi.

You see the image of the place called Circo Massimo,

Burda Circo Massimo adındaki yeri görüyorsunuz,

where, since Roman times, people go to celebrate,

Roma zamanlarından beri insanlar kutlamalarını yapmak için burada toplanır --

to have a big party, and you see the peak at the end of the day.

burada büyük bir parti yapıldı, günün sonunda oluşan tepeyi görüyorsunuz.

Well, that's just one example of how we can sense the city today

Bu şehri algılamak için kullanabileceğimiz örneklerden yalnızca biridir,

in a way that we couldn't have done

bunu bu şekliyle

just a few years ago.

birkaç yıl önce yapamazdık.

Another quick example about sensing:

Algılama ile ilgili hızlaca bir örnek daha verelim:

it's not about people,

bu insanlar ile ilgili değil,

but about things we use and consume.

fakat kullandığımız ve tükettiğimiz eşyalarla ilgilidir.

Well today, we know everything

Bugün eşyalarımızın

about where our objects come from.

nereden geldiğini çok iyi biliyoruz.

This is a map that shows you

Bu harita bir Mac bilgasayarının

all the chips that form a Mac computer, how they came together.

tüm çiplerinin nereden ve nasıl bir araya geldiklerini göstermektedir.

But we know very little about where things go.

Ancak, bu eşyaların nereye gittiği hakkında pek az şey biliyoruz.

So in this project,

Dolaysıyla, bu projede

we actually developed some small tags

sistem içerisinde hareket eden bazı atılmış eşyalara

to track trash as it moves through the system.

takabileceğimiz küçük etiketler geliştirdik.

So we actually started with a number of volunteers

Bu projeye yaklaşık

who helped us in Seattle,

bir yıl önce,

just over a year ago,

atacakları eşyalarını etiketleyerek bize yardımcı olan

to tag what they were throwing away --

Seattle'da birkaç gönüllü ile başlamıştık --

different types of things, as you can see here --

burda attıkları çeşitli şeyleri görebiliyorsunuz --

things they would throw away anyway.

bu eşyaları zaten atacaklardı.

Then we put a little chip, little tag,

Sonra biz de küçük bir çipi, küçük bir etiketi,

onto the trash

çöpün üzerine koyarak

and then started following it.

takip ettik.

Here are the results we just obtained.

Bunlar elde ettiğimiz sonuçlar.

(Music)

(Müzik)

From Seattle ...

Seattle'dan

after one week.

bir hafta sonra.

With this information we realized

Bu bilgilerle sistemin

there's a lot of inefficiencies in the system.

çok verimsiz olduğunu anladık.

We can actually do the same thing with much less energy.

Aslında aynı şeyi çok daha az enerji ile gerçekleştirebiliriz.

This data was not available before.

Bu veriler daha önce mevcut değildi.

But there's a lot of wasted transportation and convoluted things happening.

Fakat boşuna yapılan taşımacılık ve karışık olaylar oluyor.

But the other thing is that we believe

Ancak, inanıyoruz ki

that if we see every day

hergün çöpe attığımız

that the cup we're throwing away, it doesn't disappear,

bardağın kaybolmadığını,

it's still somewhere on the planet.

hala Dünya'da bir yerlerde olduğunu görürsek,

And the plastic bottle we're throwing away every day still stays there.

ve bu atılan bardağın kalıcı olduğunu fark ettirirsek,

And if we show that to people,

bunu insanlara göstererek

then we can also promote some behavioral change.

davranışlarında bir değişiklik teşvik edebiliriz.

So that was the reason for the project.

Projenin amacı da buydu.

My colleague at MIT, Assaf Biderman,

MIT'deki meslektaşım Assaf Biderman,

he could tell you much more about sensing

algılama ile ilgili çok daha fazla bilgi verebilir

and many other wonderful things we can do with sensing,

ve algılama ile yapılabilecek inanılmaz şeyleri anlatabilir,

but I wanted to go to the second part we discussed at the beginning,

fakat başta konuştuğumuz ikinci kısma geçmek istiyorum,

and that's actuating our environment.

bu da çevremizi harekete geçirmek, işletmektir.

And the first project

İlk proje bir kaç yıl önce

is something we did a couple of years ago in Zaragoza, Spain.

Zaragoza İspanya'da yaptığımız bişeydir.

It started with a question by the mayor of the city,

Şehrin Belediye Başkanı

who came to us saying

bize gelip yönelttiği bir soru ile başladı,

that Spain and Southern Europe have a beautiful tradition

İspanya'nın ve Güney Avrupa'nın kamu alanlarındaki mimaride

of using water in public space, in architecture.

su kullanmak ile ilgili güzel bir gelenek vardır.

And the question was: How could technology, new technology,

Soru şuydu: Teknolojinin, yeni teknolojinin,

be added to that?

bu kavrama nasıl eklenebilirdi?

And one of the ideas that was developed at MIT in a workshop

MIT'de bir atelye çalışmasında geliştirilen fikirlerden biri

was, imagine this pipe, and you've got valves,

açılap kapanan

solenoid valves, taps,

solenoit vanaları, tabları

opening and closing.

olan bir boru ile ilgiliydi.

You create like a water curtain with pixels made of water.

Sudan oluşan pikselleri olan bir perde yaratıyorsunuz.

If those pixels fall,

Pikseller düşerse,

you can write on it,

yazı oluşturabilirsiniz,

you can show patterns, images, text.

şekiller, imajlar, metin gösterebilirsiniz.

And even you can approach it, and it will open up

Ve yaklaştığınızda içerisinden

to let you jump through,

atlayabilmeniz için açılabilir,

as you see in this image.

bu resimde görebildiğiniz gibi.

Well, we presented this to Mayor Belloch.

Biz bunu Belediye Başkanı Belloch'a sunduk.

He liked it very much.

Çok sevdi.

And we got a commission to design a building

Ve exponun girişinde bir bina

at the entrance of the expo.

tasarlamak için görevlendirildik.

We called it Digital Water Pavilion.

Binayı Dijital Su Pavyonu diye adlandırdık.

The whole building is made of water.

Tüm bina sudan oluşmaktadır.

There's no doors or windows,

Kapısı veya penceresi yok,

but when you approach it,

fakat yaklaştığınızda

it will open up to let you in.

içeriye girebilmeniz için açılacaktır.

(Music)

(Müzik)

The roof also is covered with water.

Çatı da suyla kaplı olacaktır.

And if there's a bit of wind,

Ve eğer biraz rüzgar varsa

if you want to minimize splashing, you can actually lower the roof.

çatıyı biraz indirerek suyun sıçramasını önleyebilirsiniz.

Or you could close the building,

Veya binayı kapatabilirsiniz,

and the whole architecture will disappear,

ve bu durumdaki gibi

like in this case.

tüm mimari kaybolacaktır.

You know, these days, you always get images during the winter,

Bu kış günlerinde çatı indirildiğinde

when they take the roof down,

oraya gidip binayı ziyaret eden insanların

of people who have been there and said, "They demolished the building."

bize yolladıkları e-maillerde "Binayı yıktılar" diye haber veriyorlar.

No, they didn't demolish it, just when it goes down,

Hayır, binayı yıkmadılar, yalnız

the architecture almost disappears.

çatıyı indirdiklerinde mimari nerdeyse kaybolmaktadır.

Here's the building working.

Burda binanın nasıl çalıştığını görebiliyorsunuz.

You see the person puzzled about what was going on inside.

Burda bina içerisinde ne olduğunu öğrenmeye çalışan insanı görüyorsunuz.

And here was myself trying not to get wet,

Ve burda suyu çalıştıran sansörleri

testing the sensors that open the water.

denerken ıslanmamaya çalışıyorum.

Well, I should tell you now what happened one night

Bir gece sensörler çalışmadığında

when all of the sensors stopped working.

ne olduğunu anlatmalıyım.

But actually that night, it was even more fun.

Aslında o gece daha da eğlenceliydi.

All the kids from Zaragoza came to the building,

Zaragoza'daki tüm gençler binaya geldi

because the way of engaging with the building became something different.

çünkü bina ile etkileşimleri değişmişti.

Not anymore a building that would open up to let you in,

Bina artık girmeniz için açılmıyordu,

but a building that would still make cuts and holes through the water,

fakat hala su perdesinde delikler ve yarıklar oluşuyorsu,

and you had to jump without getting wet.

ve girebilmek için ıslanmadan içerisinden zıplamanız gerekiyordu.

(Video) (Crowd Noise)

(Video) (Kalabalık gürültüsü)

And that was, for us, was very interesting,

Bu bizim için çok ilginçti,

because, as architects, as engineers, as designers,

çünkü mimarlar, mühendisler ve tasarımcılar olarak

we always think about how people will use the things we design.

insanların tasarladığımız şeyleri nasıl kullanacağını hep düşünürüz.

But then reality's always unpredictable.

Ancak gerçekte olacak olan şeylerin tahmini zordur.

And that's the beauty of doing things

Bu da insanlar tarafında kullanılan

that are used and interact with people.

ve onlarla etkileşimde bulunan şeyleri yapmanın güzelliğidir.

Here is an image then of the building

Bu fiziksel pkselleri olan, sudan oluşan pikselleri olan

with the physical pixels, the pixels made of water,

ve piksellerin üzerine projeksiyon yapılmış

and then projections on them.

binanın bir görüntüsüdür.

And this is what led us to think about

Ve bu da size şimdi göstereceğim

the following project I'll show you now.

proje hakkında düşünmemizi sağlamıştır.

That's, imagine those pixels could actually start flying.

Bu piksellerin uçabildiğini hayal edin.

Imagine you could have small helicopters

Havada hareket edebilen

that move in the air,

küçük helikopterlere sahip olduğunuzu düşünün,

and then each of them with a small pixel in changing lights --

ve her birinde değişebilen ışıkları olan bir pikselin olduğunu düşünün --

almost as a cloud that can move in space.

boşlukta hareket edebilen bir bulut gibi.

Here is the video.

Videosu burda.

(Music)

(Müzik)

So imagine one helicopter,

Hayalinizde, daha önce gördüğümüz gibi

like the one we saw before,

benzer örnekleriyle birlikte

moving with others,

senkronize olarak hareket eden

in synchrony.

bir helikopteri canlandırın.

So you can have this cloud.

Böyle bir bulut elde edebiliyorsunuz.

You can have a kind of flexible screen or display, like this --

Bir tür esnek ekranınız olabilir, böyle --

a regular configuration in two dimensions.

iki boyutlu düzenli bir konfigürasyon.

Or in regular, but in three dimensions,

Veya düzenli fakat üç boyutlu,

where the thing that changes is the light,

burda değişen şey ışıktır,

not the pixels' position.

piksellerin konumu değil.

You can play with a different type.

Farklı bir tür ile oynayabilirsiniz.

Imagine your screen could just appear

Ekranınızın aniden

in different scales or sizes,

farklı ölçeklerde veya boyutlarda,

different types of resolution.

çeşitli çözünürlüklerde belirebileceğini düşünün.

But then the whole thing can be

Fakat tüm bunlar

just a 3D cloud of pixels

yaklaşabileceğiniz, içerisinden geçebileceğiniz

that you can approach and move through it

ve bir çok açıdan görebileceğiniz

and see from many, many directions.

3 boyutlu bir piksel bulutu.

Here is the real Flyfire

Bu gerçekteki Flyfire

control and going down to form the regular grid as before.

daha önce gördüğünüz düzenli V şeklini oluşturmak için aşağıya inmektedir.

When you turn on the light, actually you see this. So the same as we saw before.

Işığı açtığınızda aslını bunu görüyorsunuz. Yani daha önce görgüğümüzün aynısı.

And imagine each of them then controlled by people.

Ve her birinin insanlar tarafından idare edildiğini düşünün.

You can have each pixel

Her piksel,

having an input that comes from people,

insanların hareketlerinden veya dahasıtla

from people's movement, or so and so.

yapılan girdilerle kontrol edilebilir.

I want to show you something here for the first time.

Burada ilk defa sizin huzurunuzda bişey göstereceğim.

We've been working with Roberto Bolle,

Günümüzün önde gelen bale danscılarından biriyle,

one of today's top ballet dancers --

'Roberto Bolle ile çalıştık --

the étoile at Metropolitan in New York

New York'taki Metropolitan

and La Scala in Milan --

ve Milan'daki La Scala'daki étoile --

and actually captured his movement in 3D

ve Flyfire'da kullanmak maksadıyla

in order to use it as an input for Flyfire.

hareketlerini 3 boyutlu olarak yakaladık.

And here you can see Roberto dancing.

Burada Roberto'yu dans ederken görebiliyorsunuz.

You see on the left the pixels,

Solda farklı çözünürlüklerde yakalanan

the different resolutions being captured.

pikselleri görüyorsunuz.

It's both 3D scanning in real time

Hem 3 boyutlu olarak gerçek zamanlı tarama

and motion capture.

hem de hareket yakalama kullanılmıştır.

So you can reconstruct a whole movement.

Dolaysıyla tüm hareketi başından sonuna kadar

You can go all the way through.

yeniden kurabiliyorsunuz.

But then, once we have the pixels, then you can play with them

Pikselleri elde ettikten sonra onlarla

and play with color and movement

ve renklerle ve hareketle

and gravity and rotation.

ve yer çekimi ve rotasyonla oynamak mümkündür.

So we want to use this as one of the possible inputs

Dolaysıyle bunu Flyfire için olası bir girdi

for Flyfire.

olarak kullanmak istiyoruz.

I wanted to show you the last project we are working on.

Size üzerinde en son çaloştığımız projeyi göstermek istiyorum.

It's something we're working on for the London Olympics.

Londra'daki Olimpiyatlar için üzerinde çalıştığımız bişey.

It's called The Cloud.

Adı Bulut.

And the idea here is, imagine, again,

Burda fikir de insanları

we can involve people

katarak

in doing something and changing our environment --

birşeyleri yaparken çevremizi değiştirmeleridir. --

almost to impart what we call cloud raising --

bulut kaldırma diye adlandırdığımız olay --

like barn raising, but with a cloud.

ahır inşaa etmek gibi fakat bu durumda bulut vardır.

Imagine you can have everybody make a small donation for one pixel.

Herkesin bir piksel için katkıda bulunduğunu düşünün.

And I think what is remarkable

Ve son yıllarda gerçekleşen

that has happened over the past couple of years

ilginç olduğunu düşündüğün şey

is that, over the past couple of decades,

ise, son on yıllarda

we went from the physical world to the digital one.

fiziksel dünyadan sanal dünyaya geçiş yapmış olmamızdır.

This has been digitizing everything, knowledge,

Tüm bilgilerimizi dijitize ettik,

and making that accessible through the Internet.

ve bu bilgilere İnternet aracılığıyla ulaşılmasını sağladık.

Now today, for the first time --

Bugün ilk defa --

and the Obama campaign showed us this --

ve bunu da bize Obama'nın seçim kampanyası göstermiştir --

we can go from the digital world,

dijital dünyadan,

from the self-organizing power of networks,

ağların kendi kendilerini düzenleme gücünden,

to the physical one.

fiziksel olanına geçiş yapıyoruz.

This can be, in our case,

Bizim durumumuzda ise,

we want to use it for designing and doing a symbol.

bie sembolü tasarlamak ve yapmak için kullanmak istiyoruz.

That means something built in a city.

Bu bir şehirde inşaa edilen birşey anlamına gelmektedir.

But tomorrow it can be,

Fakat yarın,

in order to tackle today's pressing challenges --

günümüzde bizi bekleyen mücadeleri aşabilmek maksadıyla --

think about climate change or CO2 emissions --

iklim değişiklikleri veya CO2 yayılımlarını düşünün --

how we can go from the digital world to the physical one.

dijital dünyadan fiziksel dünyaya nasıl geçiş yapacağımız olabilir.

So the idea that we can actually involve people

İnsanları toplu bir şekilde

in doing this thing together, collectively.

bunu yapabilmeleri için bir fikir oluştu.

The cloud is a cloud, again, made of pixels,

Nasıl gerçek bir bulut

in the same way as the real cloud

partiküllerden oluşmuşsa

is a cloud made of particles.

bu bulut piksellerden oluşan bir buluttur,

And those particles are water,

Ve o partiküller su partikülleriyken

where our cloud is a cloud of pixels.

bizim bulutumuz piksellerden oluşan bir buluttur.

It's a physical structure in London, but covered with pixels.

Londra'da piksellerle kaplı fiziksel bir yapısır.

You can move inside, have different types of experiences.

İçerisinde dolaşıp değişik türde tecrübeler yaşayabilir.

You can actually see from underneath,

Aşağıdan bakarak

sharing the main moments

2012 Olimpiyatlarının ve sonrasında düzenlencek olayların

for the Olympics in 2012 and beyond,

en önemli anlarını paylaşabilirsiniz,

and really using it as a way to connect with the community.

ve bireylerin toplumla bağlantı kurmak için ciddi bir araç olabilir.

So both the physical cloud in the sky

Dolaysıtla hem gökyüzünde bulut olacak

and something you can go to the top [of],

hem de yukarısına kadar çıkılması mümkün olacaktır,

like London's new mountaintop.

Londra'nın yeni dağı gibi.

You can enter inside it.

İçine girebiliyorsun.

And a kind of new digital beacon for the night --

Ve geceleyin yeni bir tür kent simgesi olacak --

but most importantly,

fakat en önemlisi,

a new type of experience for anybody who will go to the top.

yukarıya kadar çıkacak olan herkes için yeni bir tecrübe olacaktır.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)