Rachel Botsman: The case for collaborative consumption

Rachel Botsman: İşbirliğine Dayalı Tüketim

Çeviri: Serap Çakıl Gözden geçirme: Sancak Gülgen

So today I'm going to talk to you

Bugün sizlerle işbirliğine dayalı

about the rise of collaborative consumption.

tüketim hakkında konuşacağım.

I'm going to explain what it is

Bunun ne olduğunu anlatmaya

and try and convince you -- in just 15 minutes --

ve sizleri ikna etmeye çalışacağım: -- sadece 15 dakikada --

that this isn't a flimsy idea,

bunun ucuz bir fikir veya

or a short-term trend,

kısa dönemli bir eğilim olmayıp,

but a powerful cultural and economic force

sadece ne tükettiğimizi değil, aynı zamanda

reinventing not just what we consume,

nasıl tükettiğimizi yeniden tanımlayan

but how we consume.

güçlü bir kültürel ve ekonomik güç olduğuna.

Now I'm going to start with a deceptively simple example.

Şimdi aldatıcı bir şekilde kolay bir örnekle başlayacağım.

Hands up -- how many of you

Eller havaya - Kaç kişinin evinde

have books, CDs, DVDs, or videos

ortalıkta dolaşan muhtemelen bir daha

lying around your house

kullanmayacağınız ama

that you probably won't use again,

atmaya da bir türlü kıyamadığınız

but you can't quite bring yourself to throw away?

kitaplar, CD'ler, DVD'ler veya kasetler var?

Can't see all the hands,

Bütün elleri göremiyorum,

but it looks like all of you, right?

ama herkes kaldırmış gibi gözüküyor.

On our shelves at home,

Bizim evde, raflarda

we have a box set of the DVD series "24,"

"24" dizisinin DVD'leri var --

season six to be precise.

sezon 6'nın açık konuşmak gerekirse.

I think it was bought for us around three years ago for a Christmas present.

Sanırsam üç yıl önce bize Noel hediyesi olarak verilmişti.

Now my husband, Chris, and I

Kocam Chris ve ben bu diziye

love this show.

bayılıyoruz.

But let's face it, when you've watched it once maybe, or twice,

Ama kabul edelim, bir kere izlediğinizde -- veya iki kere olabilir --

you don't really want to watch it again,

bir daha seyretmeyi hakikaten istemiyorsunuz,

because you know how Jack Bauer is going to defeat the terrorists.

çünkü Jack Bauer'in teröristleri nasıl alt edeceğini biliyorsunuz.

So there it sits on our shelves

Böylece raflarda duruyor

obsolete to us,

bizim için eskimiş,

but with immediate latent value to someone else.

ama bir başkası için anında değeri olan bir şey.

Now before we go on, I have a confession to make.

Devam etmeden önce bir itirafta bulunmam gerek.

I lived in New York for 10 years,

New York'ta 10 yıl yaşadım,

and I am a big fan of "Sex and the City."

ve "Sex and the City"nin büyük bir hayranıyım.

Now I'd love to watch the first movie again

Bunun ilk filmini haftaya gelecek olan bölüme

as sort of a warm-up to the sequel coming out next week.

ısınma amacıyla tekrar izlemeyi çok isterdim.

So how easily could I swap

Yani bizim istenmeyen "24"

our unwanted copy of "24"

kopyasını nasıl en kolay bir şekilde

for a wanted copy of "Sex and the City?"

istenen "Sex and the City" kopyasıyla takas edebilirim?

Now you may have noticed

Sizin de fark edeceğiniz gibi

there's a new sector emerging called swap-trading.

takas ticareti denen yeni bir sektör var.

Now the easiest analogy for swap-trading

Takas ticareti için en kolay benzetme

is like an online dating service

istenmeyen bütün medyanız için

for all your unwanted media.

online arkadaş bulma servisi gibidir.

What it does is use the Internet

Yaptığı şey interneti kullanarak

to create an infinite marketplace

sınırsız bir pazar oluşturmak

to match person A's "haves"

ve A kişisinin sahip oldukları ile

with person C's "wants,"

C kişisinin istediklerini,

whatever they may be.

bunlar ne olursa olsun eşleştirmektir.

The other week, I went on one of these sites,

Geçen hafta, bu sitelerden birisine girdim,

appropriately called Swaptree,

uygun bir şekilde Swaptree(Takasağacı) denmişti.

and there were over 59,300 items

Ve orada 59,300'den fazla şeyi

that I could instantly swap

anında benim "24" kopyam

for my copy of "24."

ile takas edebiliyordum.

Lo and behold,

Şansa bak ki,

there in Reseda, CA was Rondoron

Reseda, CA(California)'da rondoron(kullanıcı adı,rumuz)

who wanted swap his or her

kendisinin "yeni gibi" "Sex and the City"

"like new" copy of "Sex and the City"

kopyasını benim "24" kopyam ile

for my copy of "24."

takas etmek istiyordu.

So in other words, what's happening here

Başka bir deyişle, burada olan şey

is that Swaptree

Swaptree'nin

solves my carrying company's sugar rush problem,

taşıyıcı firmamın şeker sarhoşluğu problemini,

a problem the economists call "the coincidence of wants,"

ekonomistlerin deyimiyle "isteklerin tesadüfü" problemini

in approximately 60 seconds.

aşağı yukarı 60 saniyede çözmüş olmasıdır.

What's even more amazing is it will print out a postage label on the spot,

Daha da hayret verici olan ise satın alma etiketinin o dakikada basılacak olması

because it knows the way of the item.

çünkü sistem (Swaptree) o şeyin ağırlını biliyor.

Now there are layers of technical wonder

Şimdi Swaptree gibi sitelerin ardında

behind sites such as Swaptree,

teknik harikalık katmanları var,

but that's not my interest,

ama benim ilgimi çeken bu değil,

and nor is swap trading, per se.

ve takas ticareti de değil tek başına.

My passion, and what I've spent the last few years

Benim tutkum ve son birkaç yılı araştırmaya

dedicated to researching,

adadığım şey,

is the collaborative behaviors and trust-mechanics

işbirlikçi davranışlar ve bu sistemler içerisindeki

inherent in these systems.

güven mekanizmaları.

When you think about it,

Düşündüğünüzde,

it would have seemed like a crazy idea, even a few years ago,

çılgınca bir fikir gibi gelebilir, hatta birkaç yıl öncesine kadar,

that I would swap my stuff with a total stranger

gerçek ismini bilmediğim tamamen yabancı biriyle

whose real name I didn't know

herhangi bir para değiş tokuşu olmadan

and without any money changing hands.

eşyalarımı takas edeceğim fikri.

Yet 99 percent of trades on Swaptree

Swaptree'deki ticaretin yüzde 99'u

happen successfully,

başarıyla gerçekleşiyor.

and the one percent that receive a negative rating,

Ve olumsuz derecelendirilen yüzde birlik kısım,

it's for relatively minor reasons,

görece ufak nedenlerden dolayı,

like the item didn't arrive on time.

ürünün zamanında ulaşmaması gibi.

So what's happening here?

Peki burada ne oluyor?

An extremely powerful dynamic

Muazzam ticari ve kültürel çıkarımlara

that has huge commercial and cultural implications

sahip inanılmaz derecede güçlü bir dinamik

is at play.

oyunda.

Namely, that technology

Şöyle ki, teknoloji

is enabling

yabancılar

trust between strangers.

arasında güveni sağlıyor.

We now live in a global village

Artık global bir köyde yaşıyoruz,

where we can mimic the ties

eskiden yüz yüze olagelen

that used to happen face to face,

bağları taklit ettiğimiz bir yerde

but on a scale and in ways

ama daha önce asla

that have never been possible before.

mümkün olmayan bir düzeyde ve şekilde.

So what's actually happening

Yani aslında gerçekten olan şey,

is that social networks and real-time technologies

sosyal ağlar ve gerçekte zamanlı teknolojiler

are taking us back.

bizi geçmişe götürüyor.

We're bartering, trading,

Değiş tokuş ediyoruz, ticaret yapıyoruz,

swapping, sharing,

takas ediyoruz, paylaşıyoruz

but they're being reinvented

ama bunlar dinamik ve

into dynamic and appealing forms.

çekici şekillerde yeniden keşfediliyor.

What I find fascinating

Büyüleyici bulduğum şey,

is that we've actually wired our world to share,

aslında dünyamızı paylaşma üzerine kurguluyoruz,

whether that's our neighborhood, our school,

mahallemiz ya da okulumuz olsun,

our office, or our Facebook network,

ofisimiz ya da Facebook ağımız olsun.

and that's creating an economy

Ve bu da benim olan senindir

of "what's mine is yours."

ekonomisini doğuruyor.

From the mighty eBay,

Değiş tokuş pazarının

the grandfather of exchange marketplaces,

büyükbabası olan büyük eBay'den

to car-sharing companies such as GoGet,

GoGet gibi saat başı kiraladığınız arabaya

where you pay a monthly fee to rent cars by the hour,

aylık ödeme yaptığınız araba paylaşım şirketlerine,

to social lending platforms such as Zopa,

Zopa gibi izleyiciler arasında herhangi birinin

that will take anyone in this audience

borç vereceği 100 dolarla dünyanın

with 100 dollars to lend,

herhangi bir yerindeki

and match them with a borrower anywhere in the world,

borç alacak kişiyi karşılaştıran sosyal borç verme sitelerine,

we're sharing and collaborating again

yeniden paylaşıyor ve hippiden daha

in ways that I believe

hip (popüler) olduğuna inandığım

are more hip than hippie.

bir şekilde işbirliği yapıyoruz.

I call this "groundswell collaborative consumption."

Bunu yayılan işbirlikçi tüketim olarak adlandırıyorum.

Now before I dig into the different systems

Şimdi farklı işbirlikçi tüketim sistemlerine

of collaborative consumption,

dalmadan önce,

I'd like to try and answer the question

her yazara haklı olarak sorulan soruyu

that every author rightfully gets asked,

yanıtlamaya çalışacağım,

which is, where did this idea come from?

ki o da bu fikrin nereden geldiği sorusu.

Now I'd like to say I woke up one morning

Şimdi bir sabah kalktım ve 'İşbirlikçi tüketim

and said, "I'm going to write about collaborative consumption,"

hakkında yazmak istiyorum' dedim demek isterdim.

but actually it was a complicated web

Ama aslında bağlantısız gibi görünen fikirlerin

of seemingly disconnected ideas.

karmaşık bir ağıydı.

Over the next minute,

Gelecek bir dakikada,

you're going to see a bit like a conceptual fireworks display

kafamın içindeki tüm noktaların kavramsal bir havai fişek

of all the dots that went on in my head.

gösterisi gibi sergilendiğini biraz göreceksiniz.

The first thing I began to notice:

İlk fark etmeye başladığım şey:

how many big concepts were emerging --

- kalabalıkların bilgeliğinden zeki ayaktakımına -

from the wisdom of crowds to smart mobs --

ne kadar büyük kavramların ortaya çıktığı,

around how ridiculously easy it is

bir amaç için gruplar oluşturmanın

to form groups for a purpose.

saçma bir biçimde ne kadar kolay olduğu.

And linked to this crowd mania

Ve bu kalabalık çılgınlığına bağlı olarak

were examples all around the world --

tüm dünyadan örnekler verilebilir-

from the election of a president

bir başkanın seçiminden

to the infamous Wikipedia, and everything in between --

adı çıkmış Wikipedia'ya ve aralarındaki her şeye kadar -

on what the power of numbers could achieve.

sayıların gücünün neler başarabileceğini gösteren.

Now, you know when you learn a new word,

Peki, bilirsiniz yeni bir kelimeyi öğrendiğinizde

and then you start to see that word everywhere?

ve sonra o kelimeyi her yerde görmeye başlarsınız?

That's what happened to me

Bana olan da buydu,

when I noticed that we are moving

pasif alıcılardan yaratıcılara,

from passive consumers

hayli etkin işbirlikçilere

to creators,

doğru değiştiğimizi

to highly enabled collaborators.

fark ettiğimde.

What's happening

Olan şu,

is the Internet is removing the middleman,

internet aracıyı ortadan kaldırıyor,

so that anyone from a T-shirt designer

böylece T-shirt tasarımcısından

to a knitter

örgü örene

can make a living selling peer-to-peer.

kadar herkes birebir kazanç elde edebiliyor.

And the ubiquitous force

Ve bu her yerde ve zamanda

of this peer-to-peer revolution

bulunabilen denkler arası devrim

means that sharing is happening at phenomenal rates.

paylaşımın inanılmaz düzeylerde olduğu anlamına geliyor.

I mean, it's amazing to think

Yani, bu konuşmanın

that, in every single minute of this speech,

her bir dakikasında, 25 saatlik YouTube

25 hours

videosunun

of YouTube video will be loaded.

yüklendiğini düşünmez harika.

Now what I find fascinating about these examples

Benim bu örneklerde büyüleyici bulduğum şey

is how they're actually tapping into

bizim primat içgüdülerimize tam olarak

our primate instincts.

nasıl dokundukları.

I mean, we're monkeys,

Yani, bizler maymunuz,

and we're born and bred to share and cooperate.

ve paylaşmak ve işbirliği yapmak için doğduk.

And we were doing so for thousands of years,

Ve binlerce yıldır öyle yapıyoruz,

whether it's when we hunted in packs,

sürü halinde avlandığımızda ya da

or farmed in cooperatives,

kooperatiflerde tarım yaptığımızda,

before this big system called hyper-consumption came along

bu hiper-tüketim denen sistem ortaya çıkmadan önce

and we built these fences

ve bu çitleri kurmadan ve

and created out own little fiefdoms.

kendi küçük derebeyliğimizi kurmadan önce.

But things are changing,

Ama bazı şeyler değişiyor,

and one of the reasons why

bunun nedenlerinden biri

is the digital natives, or Gen-Y.

dijital yerliler, ya da gen-Y'ler.

They're growing up sharing --

Paylaşarak büyüyorlar -

files, video games, knowledge.

dokümanlar, video oyunları, bilgi;

It's second nature to them.

onların ikinci bir doğası gibi.

So we, the millennials -- I am just a millennial --

Yani biz, bin yıllıklar - ben bir bin yıllığım -

are like foot soldiers,

piyade erleri gibiyiz,

moving us from a culture of "me" to a culture of "we."

bizi ben kültüründen alıp biz kültürüne taşıyan.

The reason why it's happening so fast

Bunun bu kadar hızlı olmasının nedeni

is because of mobile collaboration.

mobil işbirliği nedeniyledir.

We now live in a connected age

Artık bağlı bir çağda yaşıyoruz,

where we can locate anyone, anytime, in real-time,

herhangi birinin, herhangi bir zamanda, gerçek zamanda

from a small device in our hands.

elimizdeki küçük cihazla yerini tespit edebileceğimiz bir zaman.

All of this was going through my head

Tüm bunlar kafamdan

towards the end of 2008,

2008'in sonuna doğru,

when, of course, the great financial crash happened.

elbette büyük ekonomik kriz olduğunda geçiyordu.

Thomas Friedman is one of my favorite New York Times columnists,

Thomas Friedman benim ne sevdiğim New York Times köşe yazarlarındandır,

and he poignantly commented

ve etkili bir şekilde

that 2008 is when we hit a wall,

doğa ana ve pazarın birlikte

when Mother Nature and the market

'daha fazla yok' dediği bir anda

both said, "No more."

2008'in olduğunu söyledi.

Now we rationally know

Biz mantıklı bir şekilde

that an economy built on hyper-consumption

hiper-tüketim üzerine kurulmuş bir ekonominin

is a Ponzi scheme. It's a house of cards.

bir saadet zinciri olduğunu biliyoruz; kağıttan bir ev.

Yet, it's hard for us to individually know what to do.

Dahası, bizim için bireysel olarak ne yaptığımızı bilmek zor.

So all of this is a lot of twittering, right?

Yani tüm bunlar birçok twitleme demek, değil mi?

Well it was a lot of noise and complexity in my head,

Peki, kafamda çok fazla gürültü ve karmaşa vardı,

until actually I realized it was happening

ta ki ben bunun dört ana faktörden dolayı

because of four key drivers.

olduğunu anlayana kadar.

One, a renewed belief in the importance of community,

Bir, topluluğun önemine dair yenilenmiş bir inanç,

and a very redefinition of what friend and neighbor really means.

ve arkadaş ve komşunun gerçekten yeniden tanımlanması.

A torrent of peer-to-peer social networks

Davranış şeklimizi köklü bir şekilde değiştiren

and real-time technologies,

denkler arası sosyal ağların

fundamentally changing the way we behave.

ve gerçek zamanlı teknolojilerin bir sağanağı.

Three, pressing unresolved environmental concerns.

Üç, çözülmemiş çevresel endişelerin baskısı.

And four, a global recession

Ve dört, tüketici davranışlarını

that has fundamentally shocked

kökten bir şekilde şoka uğratan

consumer behaviors.

global bir durgunluk.

These four drivers

Bu dört faktör

are fusing together

birlikte eriyerek

and creating the big shift --

büyük bir değişim yaratıyorlar -

away from the 20th century,

hiper-tüketimle tanımlanmış

defined by hyper-consumption,

20. yüzyıldan uzakta,

towards the 21st century,

işbirlikçi tüketimle tanımlanmış

defined by collaborative consumption.

21. yüzyıla doğru bir kayma.

I generally believe we're at an inflection point

Genel olarak bir kırılma noktasında olduğumuza

where the sharing behaviors --

inanıyorum, paylaşma davranışlarının

through sites such as Flickr and Twitter

çevrimiçi alışkanlıklar haline gelen

that are becoming second nature online --

Flickr ve Twitter gibi siteler aracılığıyla -

are being applied to offline areas of our everyday lives.

günlük hayatımızın çevrimdışı alanlarına da uygulanacağına inanıyorum.

From morning commutes to the way fashion is designed

Sabah işe gitmekten modanın tasarlanma şekline,

to the way we grow food,

yiyecek yetiştirme şekline kadar,

we are consuming and collaborating once again.

tüketiyoruz ve bir kez daha işbirliği yapıyoruz.

So my co-author, Roo Rogers, and I

Birlikte yazdığımız arkadaşım Roo Rogers ve ben

have actually gathered thousands of examples

aslında tüm dünyadan işbirlikçi tüketim ile ilgili

from all around the world of collaborative consumption.

binlerce örneği bir araya getirdik.

And although they vary enormously

Ve büyük ölçüde olgunluk ve amaç

in scale, maturity and purpose,

açısından farklılık gösterseler de,

when we dived into them,

içine daldığımızda,

we realized that they could actually be organized into three clear systems.

aslında üç açık sisteme bölünmüş şekilde düzenlenebileceklerini fark ettik.

The first is redistribution markets.

İlki, yeniden dağıtım pazarları.

Redistribution markets, just like Swaptree,

Yeniden dağıtım pazarları - Swaptree gibi -

are when you take a used, or pre-owned, item

kullanılmış ya da başkasının olan ürünü aldığınızda

and move it from where it's not needed

ve ihtiyaç duyulmayan yerden alarak

to somewhere, or someone, where it is.

olduğu yere ya da kişiye ulaştırdığınız yerler.

They're increasingly thought of as the fifth 'R' --

Giderek daha fazla beşinci 'R' olarak düşünülüyorlar -

reduce, reuse, recycle, repair

azalt, yeniden kullan, dönüştür, tamir et

and redistribute --

ve yeniden dolaşıma sok -

because they stretch the life cycle of a product

çünkü bir ürünün yaşam döngüsünü uzatıyorlar

and thereby reduce waste.

ve bu şekilde atığı azaltıyorlar.

The second is collaborative lifestyles.

İkincisi işbirlikçi yaşam şekilleri.

This is the sharing of resources

Bu, para, yetenek ve zaman gibi

of things like money, skills and time.

şeylerin paylaşımı ve kaynakları.

I bet, in a couple of years,

İddiaya girerim ki, birkaç yıl

that phrases like "coworking"

içinde, birlikte çalışma ve

and "couchsurfing" and "time banks"

kanepe sörfü ve zaman bankaları gibi

are going to become a part of everyday vernacular.

ifadeler günlük dilin bir parçası haline gelecek.

One of my favorite examples of collaborative lifestyles

Benim işbirlikçi yaşam şekillerine en favori örneklerimden

is called Landshare.

biri toprakpaylaşımı.

It's a scheme in the U.K.

İngiltere'den bir proje,

that matches Mr. Jones,

arka bahçesinde fazladan

with some spare space in his back garden,

biraz yer olan Bay Jones'u, bir şey yetiştirmek

with Mrs. Smith, a would-be grower.

isteyen Bayan Smith ile eşleştiriyor.

Together they grow their own food.

Birlikte kendi yiyeceklerini üretiyorlar.

It's one of those ideas that's so simple, yet brilliant,

Çok basit, ancak çok parlak şu fikirlerden bir tanesi,

you wonder why it's never been done before.

neden daha önce düşünülmediğine şaşarsınız.

Now, the third system

Üçüncü sistem ise

is product-service systems.

ürün servis sistemleri.

This is where you pay for the benefit of the product --

Bu ürünün yararına ödeme yaptığınız yer -

what it does for you --

size faydası -

without needing to own the product outright.

anında ürüne sahip olmanız gerekmiyor.

This idea is particularly powerful

Bu özellikle boşta çalışma

for things that have

kapasitesi olan

high-idling capacity.

şeyler için güçlü bir fikir.

And that can be anything from baby goods

Ve bebek eşyalarından kılık kıyafete kadar

to fashions to --

her şey olabilir -

how many of you have a power drill,

Kaçınızın elektrikli matkabı var?

own a power drill? Right.

Elektrikli matkap? Tabii.

That power drill will be used around 12 to 13 minutes

Bu elektrikli matkap tüm hayatı boyunca sadece

in its entire lifetime.

12 ila 13 dakika kullanılacak.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

It's kind of ridiculous, right?

Biraz saçma, değil mi?

Because what you need is the hole, not the drill.

Çünkü ihtiyacınız olan delik, matkap değil.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

(Applause)

(Alkışlar)

So why don't you rent the drill,

Peki neden matkabı kiralamıyorsunuz,

or, even better, rent out your own drill to other people

ya da daha iyisi, kendi matkabınızı diğerlerine kiralayıp

and make some money from it?

biraz para kazanmıyorsunuz?

These three systems are coming together,

Bu üç sistem ortak noktada buluşuyorlar,

allowing people to share resources

insanlara yaşam tarzlarından ya da

without sacrificing their lifestyles,

kıymet verdikleri kişisel özgürlüklerinden

or their cherished personal freedoms.

vazgeçmeden kaynaklarını kullanma izni veriyorlar.

I'm not asking people

İnsanlardan kum havuzunda

to share nicely in the sandpit.

uslu bir şekilde paylaşmalarını istemiyorum.

So I want to just give you an example

Size işbirlikçi tüketimin davranış değişikliğinde

of how powerful collaborative consumption can be

ne kadar güçlü olduğuna dair

to change behaviors.

sadece bir örnek vereceğim.

The average car

Ortalama bir arabanın

costs 8,000 dollars a year to run.

yıllık maliyeti 8.000 dolardır.

Yet, that car sits idle

Üstelik, bu araba günde

for 23 hours a day.

23 saat durmaktadır.

So when you consider these two facts,

İşte bu iki gerçeği değerlendirirseniz,

it starts to make a little less sense

bir tanesine sahip olmak açıkça

that we have to own one outright.

daha az mantıklı gelmeye başlar.

So this is where car-sharing companies

İşte bu Zipcar ve GoGet gibi

such as Zipcar and GoGet come in.

araba paylaşım şirketlerinin ortaya çıktığı andır.

In 2009,

2009'da,

Zipcar took 250 participants

Zipcar 13 şehirdeki 250 katılımcıyı

from across 13 cities --

aldı ve hepsi de

and they're all self-confessed car addicts

araba bağımlısı olduğunu itiraf ediyordu

and car-sharing rookies --

ve araba paylaşımında acemiydi -

and got them to surrender their keys for a month.

bir ay boyunca anahtarlarından vazgeçmelerini sağladı.

Instead, these people had to walk,

Yerine, bu insanlar yürümek, bisiklete,

bike, take the train,

trene binmek ya da

or other forms of public transport.

diğer toplu taşıma yöntemlerini kullanmak zorundaydı.

They could only use their Zipcar membership

Sadece gerekli olduğunda Zipcar üyeliklerini

when absolutely necessary.

kullanabileceklerdi.

The results of this challenge after just one month

Sadece bir aylık bu deneyin sonuçları

was staggering.

sarsıcıydı.

It's amazing that 413 lbs were lost

Sadece fazladan egzersizden dolayı

just from the extra exercise.

187 kg kaybedilmesi inanılmazdı.

But my favorite statistic

Ama benim en sevdiğim

is that 100

istatistik şuydu,

out of the 250 participants

250 katılımcıdan 100'ü

did not want their keys back.

anahtarlarını geri istemedi.

In other words, the car addicts

Diğer bir deyişle, araba bağımlıları

had lost their urge to own.

sahip olma arzularını kaybetmişlerdi.

Now products-service systems have been around for years.

Ürün servis sistemleri yıllardır kullanılıyor.

Just think of libraries and laundrettes.

Kütüphaneleri ve çamaşırhaneleri düşünün.

But I think they're entering a new age,

Ancak yeni bir çağa girdiklerini düşünüyorum,

because technology makes sharing

çünkü teknoloji paylaşımı zorlamadan

frictionless and fun.

ve eğlenceli hale getiriyor.

There's a great quote that was written in the New York Times

New York Times'ta yazılmış harika bir alıntı var, şöyle diyor,

that said, "Sharing is to ownership

'Paylaşıma karşı mülkiyet,

what the iPod is to the 8-track,

iPod'a karşı 8-kanallı, güneş enerjisine

what solar power is to the coal mine."

karşı kömür madeni demektir.'

I believe also, our generation,

Ben de inanıyorum, bizim neslimiz,

our relationship to satisfying what we want

bizim istediğimizi tatmin edecek olanla ilişkimiz

is far less tangible

daha önce gelen

than any other previous generation.

nesillerden çok daha az somut.

I don't want the DVD; I want the movie it carries.

DVD'yi istemiyorum, içindeki filmi istiyorum.

I don't want a clunky answering machine;

Hantal bir telesekreter istemiyorum,

I want the message it saves.

sakladığı mesajı istiyorum.

I don't want a CD; I want the music it plays.

CD istemiyorum, çaldığı müziği istiyorum.

In other words, I don't want stuff;

Diğer bir deyişle, şeyleri istemiyorum,

I want the needs or experiences it fulfills.

karşılayacağı ihtiyaçları ve deneyimleri istiyorum.

This is fueling a massive shift

Bu büyük bir değişimi besliyor,

from where usage trumps possessions --

kullanımın sahip olmayı gölgede bıraktığı yerden -

or as Kevin Kelly, the editor of Wired magazine, puts it,

ya da Wired dergisi editörü Kevin Kelly'nin söylediği gibi,

"where access is better than ownership."

'Ulaşımın sahip olmaktan daha iyi olduğu.'

Now as our possessions

Sahip olduklarımız bir buluta

dematerialize into the cloud,

dönüştükçe, bulanık bir çizgi

a blurry line is appearing

ortaya çıkıyor, benim olan ile

between what's mine, what's yours,

senin olan arasında ve bizim olan

and what's ours.

arasında.

I want to give you one example

Bu evrimin ne kadar hızlı olduğuna

that shows how fast this evolution is happening.

dair bir örnek vermek istiyorum.

This represents an eight-year time span.

Bu sekiz yıllık bir zaman dilimini anlatıyor.

We've gone from traditional car-ownership

Geleneksel araba mülkiyetinden, araba paylaşım

to car-sharing companies, such as Zipcar and GoGet,

şirketlerine - Zipcar ve GoGet gibi - en yeni giriş ile

to ride-sharing platforms that match rides

eşleştirildiği, denklerin araba kiralaması

to the newest entry, which is peer-to-peer car rental,

şeklinde olan yol paylaşma platformlarına,

where you can actually make money

buralarda aslında günde 23 saat

out of renting that car that sits idle for 23 hours a day

kullanılmadan duran arabayı komşunuza kiralayarak

to your neighbor.

para kazanabilirsiniz.

Now all of these systems

Şimdi elbette tüm bu sistemler

require a degree of trust,

bir derece güven gerektiriyor

and the cornerstone to this working

ve bu işleyişin mihenk taşı

is reputation.

itibar.

Now in the old consumer system,

Eski tüketici sisteminde,

our reputation didn't matter so much,

itibarınız çok da fazla önemli değildir,

because our credit history was far more important

çünkü her hangi bir denk değerlendirmesinde

that any kind of peer-to-peer review.

kredi geçmişiniz çok daha önemlidir.

But now with the Web, we leave a trail.

Ama şimdi Web'le, bir iz bırakıyoruz.

With every spammer we flag,

İşaretlediğimiz her spam yollayanla,

with every idea we post, comment we share,

postaladığımız her fikirle, paylaştığımız her yorumla

we're actually signaling how well we collaborate,

aslında ne kadar iyi işbirliği ettiğimizi ve güvenilir

and whether we can or can't be trusted.

olup olmadığımızı işaretliyoruz.

Let's go back to my first example,

Haydi ilk örneğime geri dönelim,

Swaptree.

Swaptree.

I can see that Rondoron

Rondoron'un yüzde yüz

has completed 553 trades

başarıyla 553 alışveriş

with a 100 percent success rate.

gerçekleştirdiğini görebiliyorum.

In other words, I can trust him or her.

Diğer bir deyişle, kadın ya da erkek, ona güvenebilirim.

Now mark my words,

Şimdi sözlerime dikkat edin,

it's only a matter of time

Google benzeri bir arama

before we're going to be able to perform a Google-like search

yapıp itibarımızın tümünü görebildiğimiz bir döküm

and see a cumulative picture

göreceğimiz zaman

of our reputation capital.

çok da uzak değil.

And this reputation capital

Ve bu itibar dökümü

will determine our access to collaborative consumption.

işbirlikçi tüketime ulaşmamızı belirleyecek.

It's a new social currency, so to speak,

Bu yeni bir sosyal para birimi, denilebilir,

that could become as powerful as our credit rating.

bizim kredi değerlendirmemiz kadar güçlü olabilecek bir birim.

Now as a closing thought,

Şimdi, kapanış düşüncesi olarak,

I believe we're actually in a period

aslında muazzam boşluk ve tükenmişliğin

where we're waking up

mahmurluğundan

from this humongous hangover

uyandığımız bir dönemde

of emptiness and waste,

olduğumuza inanıyorum,

and we're taking a leap

ve toplum ve bireysel kimliğimize

to create a more sustainable system

hizmet eden içsel ihtiyaçlarımız için

built to serve our innate needs

kurulmuş daha sürdürülebilir

for community and individual identity.

bir sistem yaratmak için bir atılım yapıyoruz.

I believe it will be referred to

Bir devrim olarak nitelendirileceğine

as a revolution, so to speak --

inanıyorum, deyim yerindeyse --

when society, faced with great challenges,

toplum büyük zorluklarla yüz yüze kaldığında,

made a seismic shift

kişinin alması ve harcamasından

from individual getting and spending

ortak kazanca doğru deprem gücünde

towards a rediscovery of collective good.

bir yön değiştirme gerçekleştiriyor.

I'm on a mission to make sharing cool.

Paylaşımı mükemmel kılmak benim misyonum.

I'm on a mission to make sharing hip.

Paylaşımı moda haline getirmek benim misyonum.

Because I really believe

Çünkü gerçekten

it can disrupt outdated modes of business,

çağdışı iş yapma biçimlerini altüst edeceğine,

help us leapfrog

aşırı-tüketimin

over wasteful forms of hyper-consumption

savurgan şekillerini aşmamıza yardım edeceğine

and teach us when enough really is enough.

ve yeterlinin ne zaman yeterli olacağını öğreteceğine inanıyorum.

Thank you very much.

Çok teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)