Leyla Acaroglu: Paper beats plastic? How to rethink environmental folklore

Leyla Acaroglu: Kâğıt plastiği yener mi? Çevresel inançları tekrar gözden geçirmenin yolu.

Çeviri: Eren Gokce Gözden geçirme: Zeynep Ersoy

So imagine, you're in the supermarket,

Düşünün ki, bir süpermarkettesiniz,

you're buying some groceries,

yiyecek alışverişi yapıyorsunuz

and you get given the option

ve size plastik veya

for a plastic or a paper shopping bag.

kâğıt torba kullanma tercihleri sunuluyor.

Which one do you choose if you want to do

Çevre için doğru olanı yapmak istiyorsanız

the right thing by the environment?

hangisini seçerdiniz?

Most people do pick the paper.

Çoğu insan kâğıdı seçer.

Okay, let's think of why.

Evet, niye böyle olduğunu düşünelim.

It's brown to start with.

Öncelikle, kağıt kahverengi renklidir.

Therefore, it must be good for the environment.

Bu yüzden, çevre için iyi olmalı.

It's biodegradable. It's reusable.

Biyobozunurdur. Yeniden kullanılabilir.

In some cases, it's recyclable.

Bazı durumlarda, geri dönüştürülebilir.

So when people are looking at the plastic bag,

İnsanların plastik torbaya baktıklarında,

it's likely they're thinking of something like this,

şöyle bir şey düşünüyor olmaları muhtemeldir,

which we all know is absolutely terrible,

ki bunun kesinlikle berbat olduğunu hepimiz biliyoruz

and we should be avoiding at all expenses

ve bu türden çevresel felaketlere

these kinds of environmental damages.

ne pahasına olursa olsun engel olmalıyız.

But people are often not thinking

Ancak, insanlar genellikle böyle

of something like this,

bir şey düşünmüyorlar,

which is the other end of the spectrum.

bu da işin diğer yüzü.

When we produce materials,

Materyalleri üretirken,

we need to extract them from the environment,

onları çevreden elde etmek

and we need a whole bunch of environmental impacts.

ve bir sürü çevresel etki bırakmak zorundayız.

You see, what happens is, when we need

Yani olan şudur, karmaşık seçimler

to make complex choices,

yapmaya mecbur kaldığımızda,

us humans like really simple solutions,

biz insanlar gerçekten basit çözümleri severiz

and so we often ask for simple solutions.

ve genellikle basit çözümler ararız.

And I work in design.

Ben tasarımda çalışıyorum.

I advise designers

Tasarımcılara ve yenilikçilere

and innovators around sustainability,

sürdürülebilirlikle ilgili tavsiyelerde bulunuyorum

and everyone always says to me, "Oh Leyla,

ve herkes bana hep şöyle diyor, "Leyla,

I just want the eco-materials."

sadece çevreye zarar vermeyen malzemeleri istiyorum."

And I say, "Well, that's very complex,

Ve ben de şöyle diyorum, "Peki, ama bu çok karmaşık

and we'll have to spend four hours talking about

ve çevreye zarar vermeyen malzemenin tam olarak ne demek olduğu

what exactly an eco-material means,

hakkında konuşmak için dört saat harcamak zorundayız,

because everything at some point

çünkü bir noktada her şey

comes from nature,

doğadan geliyor

and it's how you use the material

ve çevresel etkiyi belirleyen şey

that dictates the environmental impact.

malzemeyi nasıl kullandığındır "

So what happens is, we have to rely

Yani olan şu ki, karar verirken

on some sort of intuitive framework

bir tür sezgisel çerçeveye

when we make decisions.

güvenmek zorundayız.

So I like to call that intuitive framework

İşte bu sezgisel çerçeveyi,

our environmental folklore.

çevresel inançlarımız olarak adlandırmak istiyorum.

It's either the little voice at the back of your head,

Ya kafanızın içindeki küçük sestir bu

or it's that gut feeling you get

veya doğru olanı yaptığınız zaman sahip olduğunuz

when you've done the right thing,

içgüdüsel histir,

so when you've picked the paper bag

yani kâğıt torbayı seçtiğinizde

or when you've bought a fuel-efficient car.

veya benzin tasarruflu arabayı aldığınızda.

And environmental folklore is a really important thing

Ve çevresel inançlar gerçekten çok önemlidir,

because we're trying to do the right thing.

çünkü doğru olanı yapmaya çalışıyoruz.

But how do we know if we're actually

Ancak, kişisel olarak, profesyonel olarak

reducing the net environmental impacts

ve toplum olarak eylemlerimizin

that our actions as individuals and as professionals

aslında doğal çevre üzerinde olan

and as a society are actually having

net çevresel etkisini

on the natural environment?

gerçekten azalttığımızı nereden biliyoruz?

So the thing about environmental folklore is

İşte çevresel inançlar,

it tends to be based on our experiences,

genelde deneyimlerimize dayalıdır,

the things we've heard from other people.

diğer insanlardan duyduğumuz şeylerdir.

It doesn't tend to be based on any scientific framework.

Genellikle herhangi bir bilimsel çerçeveye dayalı değildir.

And this is really hard, because we live

Ve bu çok zordur, çünkü

in incredibly complex systems.

inanılmaz karmaşık sistemler içerisinde yaşıyoruz.

We have the human systems

Nasıl iletişim ve ilişki kurulacağına

of how we communicate and interrelate

dair beşeri kurallarımız

and have our whole constructed society,

ve bütünüyle kurgulanmış toplumlarımız var.

We have the industrial systems, which is essentially the entire economy,

Aslında ekonominin bütünü olan endüstriyel sistemlerimiz var

and then all of that has to operate

ve bunların hepsi en büyük,

within the biggest system,

ve bence en önemli olan sistemin

and, I would argue, the most important,

içinde çalışmak zorunda,

the ecosystem.

ekosistemin.

And you see, the choices that we make

Ve gördüğünüz gibi, birey olarak

as an individual,

yaptığımız bütün seçimlerin,

but the choices that we make

sahip olduğumuz her işte

in every single job that we have,

yaptığımız seçimlerin,

no matter how high or low you are in the pecking order,

hiyerarşi içinde ne denli yukarıda ya da aşağıda olursanız olun,

has an impact on all of these systems.

bu sistemler üzerinde etkisi vardır.

And the thing is that we have to find ways

Ve eğer gerçekten sürekliliği ele alacaksak,

if we're actually going to address sustainability

çareler bulmak zorundayız,

of interlocking those complex systems

bu karmaşık sistemleri birbirine bağlamak

and making better choices that result

ve net çevresel kazanımlar sağlayacak

in net environmental gains.

daha iyi seçimler yapmak üzere.

What we need to do is we need to learn

Yapmamız gereken şey, daha azla

to do more with less.

daha fazla şey yapmayı öğrenmek.

We have an increasing population,

Artan bir nüfusumuz var

and everybody likes their mobile phones,

ve herkes cep telefonunu seviyor,

especially in this situation here.

özellikle burada bu durumda.

So we need to find innovative ways of solving some of these problems that we face.

Bu sebeple karşı karşıya olduğumuz bu sorunların bazılarını çözmek için yenilikçi yollar bulmak zorundayız.

And that's where this process called life cycle thinking comes in.

Ve hayat döngüsü düşüncesi denen süreç, işte burada ortaya çıkıyor.

So essentially, everything that is created

Esasen yaratılan herşey,

goes through a series of life cycle stages,

bir dizi hayat döngüsü evresi içinden geçiyor

and we use this scientific process

ve bu sistemlerin teknik kısımlarında

called life cycle assessment,

yaptığımız her şeyin doğal çevreyi nasıl etkileyeceği ile

or in America, you guys say life cycle analysis,

ilgili daha net bir resme sahip olmak için

in order to have a clearer picture of how

hayat döngüsü değerlendirmesi adı verilen

everything that we do in the technical part of those systems

bilimsel bir süreç kullanıyoruz

affects the natural environment.

veya Amerika'da sizin söylediğiniz şekliyle hayat döngüsü analizi.

So we go all the way back

to the extraction of raw materials,

Bu yüzden, ta ham maddenin

çıkarılmasına dek gideriz

and then we look at manufacturing,

ve sonra üretime bakarız,

we look at packaging and transportation,

paketleme ve ulaşıma bakarız,

use, and end of life,

kullanıma ve ömrünün sonuna

and at every single one of these stages,

ve bu aşamaların her birinde

the things that we do

yaptığımız şeylerin

have an interaction with the natural environment,

doğal çevreyle etkileşimi vardır

and we can monitor how that interaction

ve biz bu etkileşimin

is actually affecting the systems and services

dünyadaki hayatı mümkün kılan

that make life on Earth possible.

sistemleri ve hizmetleri gerçekte nasıl etkilediğini izleyebiliriz.

And through doing this,

Ve bunu yaparak,

we've learned some absolutely fascinating things.

gerçekten çok etkileyici şeyler öğrendik.

And we've busted a bunch of myths.

Ve birçok efsaneyi yok ettik.

So to start with, there's a word that's used a lot.

Öncelikle, çok kullanılan bir kelime var.

It's used a lot in marketing,

Pazarlamada çok kullanılır

and it's used a lot, I think, in our conversation

ve bence sürdürülebilirlik hakkında

when we're talking about sustainability,

konuşurken çok kullanılır

and that's the word biodegradability.

ve bu kelime biyobozunurluktur.

Now biodegradability is a material property;

Bakın, biyobozunurluk bir maddenin özelliğidir,

it is not a definition of environmental benefits.

bir çevresel yarar tanımı değildir.

Allow me to explain.

Şöyle açıklayayım.

When something natural,

Doğal bir şey,

something that's made from a cellulose fiber

selüloz lifinden meydana gelen bir şey,

like a piece of bread, even, or any food waste,

örneğin bir parça ekmek, hatta herhangi bir yemek artığı

or even a piece of paper,

veya bir parça kâğıt,

when something natural ends up

doğal bir şey doğal ortamda

in the natural environment, it degrades normally.

son bulunca, normal bir şekilde bozunur.

Its little carbon molecules that it stored up

Büyürken depoladığı küçük karbon molekülleri

as it was growing are naturally released

doğal bir şekilde karbondioksit olarak

back into the atmosphere as carbon dioxide,

atmosfere tekrar salınır,

but this is a net situation.

buradaki durum nettir.

Most natural things

Çoğu doğal şey

don't actually end up in nature.

aslında doğada son bulmaz.

Most of the things, the waste that we produce, end up in landfill.

Çoğu şey, ürettiğimiz çoğu atık, çöp sahasında son bulur.

Landfill is a different environment.

Çöp sahası farklı bir çevredir.

In landfill, those same carbon molecules

Çöplüklerde, aynı karbon molekülleri

degrade in a different way,

farklı şekilde bozunur,

because a landfill is anaerobic.

çünkü çöp sahaları anaerobiktir.

It's got no oxygen. It's tightly compacted and hot.

Oksijen bulunmaz. Sıkışık ve sıcaktır.

Those same molecules, they become methane,

Aynı moleküller metan haline gelir

and methane is a 25 times more potent

ve metan karbondioksitten 25 kat daha güçlü

greenhouse gas than carbon dioxide.

bir sera gazıdır.

So our old lettuces and products

Biyobozunur materyallerden meydana gelen,

that we have thrown out that are made

attığımız eski

out of biodegradable materials,

marullar ve ürünler

if they end up in landfill,

eğer çöp sahasında sonlanırsa,

contribute to climate change.

iklim değişikliğine yol açarlar.

You see, there are facilities now

Bakın, artık bu metanı alıp

that can actually capture that methane

güç üretebilen

and generate power,

tesisler var,

displacing the need for fossil fuel power,

fosil yakıt kaynaklı güç ihtiyacını ortadan kaldırıyorlar,

but we need to be smart about this.

ancak bu konuda akıllı davranmalıyız.

We need to identify how we can start to leverage

Halihazırda yapılmakta olan bu tip şeylerden

these types of things that are already happening

nasıl yararlanmaya başlayacağımızı saptamalıyız

and start to design systems and services

ve bu sorunları azaltacak sistemler

that alleviate these problems.

ve hizmetler tasarlamaya başlamalıyız.

Because right now, what people do is they turn around and they say,

Çünkü şimdi insanların yaptığı şey dönüp şöyle söylemek,

"Let's ban plastic bags. We'll give people paper

"Plastik torbaları yasaklayalım. İnsanlara kâğıt torba

because that is better for the environment."

veririz, çünkü çevre için daha iyi."

But if you're throwing it in the bin,

Ancak onu çöpe atıyorsanız

and your local landfill facility

ve yerel çöp tesisleriniz

is just a normal one,

normal olanlardansa,

then we're having what's called a double negative.

o zaman ikili olumsuzluk dediğimiz şey ortaya çıkıyor.

I'm a product designer by trade.

Benim mesleğim ürün tasarımcılığı.

I then did social science.

Sonra sosyal bilimler okudum.

And so I'm absolutely fascinated

Ve tüketim ürünleri konusunda

by consumer goods and how the consumer goods

ve hayatımızı dolduran

that we have kind of become immune to

bir çeşit bağışık hâle geldiğimiz tüketim ürünlerinin

that fill our lives

doğal çevreye nasıl etkisi

have an impact on the natural environment.

olduğu konusunda tamamen büyülenmiş durumdayım.

And these guys are, like, serial offenders,

Ve bu eşyalar seri suçlu gibiler

and I'm pretty sure everyone in this room

ve eminim ki bu odada bulunan herkes

has a refrigerator.

bir buzdolabına sahiptir.

Now America has this amazing ability

Evet, Amerika'nın buzdolaplarını giderek büyütmek

to keep growing refrigerators.

gibi bir kabiliyeti var.

In the last few years, they've grown one cubic foot

Son birkaç yılda, ortalama bir kübik fit

on average, the standard size

büyüdüler, bir buzdolabının

of a refrigerator.

standart büyüklüğü.

And the problem is, they're so big now,

Ve sorun şu, şimdi öyle büyükler ki,

it's easier for us to buy more food

yiyemeyeceğimiz veya bulamayacağımız

that we can't eat or find.

kadar fazla yiyecek almak daha kolay.

I mean, I have things at the back of my refrigerator

Demek istediğim, buzdolabımın arkasında

that have been there for years, all right?

yıllardır orada duran şeyler var, tamam mı?

And so what happens is, we waste more food.

Ve olan şey şu ki, daha fazla yiyecek israf ediyoruz.

And as I was just explaining, food waste is a problem.

Ve biraz önce açıklamaya çalıştığım gibi, yiyecek israfı bir sorun.

In fact, here in the U.S., 40 percent

Aslında burada, ABD'de ev için alınan

of food purchased for the home is wasted.

yiyeceğin yüzde 40'ı israf ediliyor.

Half of the world's produced food is wasted.

Dünyada üretilen yiyeceklerin yarısı israf ediliyor.

That's the latest U.N. stats. Up to half of the food.

Bu son B.M. istatistikleri. Yiyeceklerin yarısı kadarı.

It's insane. It's 1.3 billion tons of food per annum.

Bu saçmalık. Bu yılda 1,3 milyar ton yiyecek demek.

And I blame it on the refrigerator,

Ve ben bunun için buzdolabını suçluyorum,

well, especially in Western cultures,

yani özellikle de Batı kültürlerinde,

because it makes it easier.

çünkü bunu kolaylaştırıyor.

I mean, there's a lot of complex systems going on here.

Demek istediğim, burada bir sürü karmaşık sistem söz konusu.

I don't want to make it so simplistic.

Çok basite indirgemek istemiyorum.

But the refrigerator is a serious contributor to this,

Ancak buzdolabı buna ciddi anlamda katkıda bulunuyor

and one of the features of it

ve bunların bir özelliği de

is the crisper drawer.

sebze çekmecesi.

You all got crisper drawers?

Hepinizin sebze çekmecesi var, değil mi?

The drawer that you put your lettuces in?

Hani marullarınızı koyduğunuz çekmece?

Lettuces have a habit of going soggy

Marulların sebze çekmecesinde pörsümek gibi

in the crisper drawers, don't they?

bir huyları var, değil mi?

Yeah? Soggy lettuces?

Evet? Pörsümüş marullar?

In the U.K., this is such a problem

Birleşik Krallık'ta bu öylesine bir sorun ki,

that there was a government report a few years ago

birkaç yıl önce bir hükümet raporu

that actually said the second biggest offender

Birleşik Krallık'ta israf olan yiyeceklerin ikinci büyük

of wasted food in the U.K. is the soggy lettuce.

suçlusunun pörsümüş marul olduğunu söyledi.

It was called the Soggy Lettuce Report.

Adı Pörsümüş Marul Raporu.

Okay? So this is a problem, people.

Tamam mı? Bakın, işte bu bir sorun.

These poor little lettuces are getting thrown out

Bu zavallı küçük marullar bol bol atılıyorlar,

left, right and center because the crisper drawers

çünkü sebze çekmeceleri gerçekten de

are not designed to actually keep things crisp.

sebzeleri taze tutmak için tasarlanmamış.

Okay. You need a tight environment.

Tamam. Dar bir alana ihtiyacınız var.

You need, like, an airless environment

Doğal olarak meydana gelen bozunmayı

to prevent the degrading that would happen naturally.

önlemek için havasız bir ortama ihtiyacınız var.

But the crisper drawers, they're just a drawer

Ancak sebze çekmeceleri, sadece biraz daha iyi

with a slightly better seal.

bir yalıtımı olan çekmeceler.

Anyway, I'm clearly obsessed.

Her neyse, belli ki buna takıntılıyım.

Don't ever invite me over because I'll just start going through your refrigerator

Sakın beni davet etmeyin, çünkü buzdolabınıza bakmaya başlarım

and looking at all sorts of things like that.

ve bunun gibi şeyler ararım.

But essentially, this is a big problem.

Ancak gerçekte bu büyük bir problem.

Because when we lose something like the lettuce from the system,

Çünkü marul gibi bir şeyi sistemde kaybettiğimizde,

not only do we have that impact I just explained at the end of life,

sadece biraz önce açıkladığım gibi yaşam döngüsü sonundaki etkiye sahip olmayız,

but we actually have had to grow that lettuce.

aynı zamanda o marulu büyütmek durumunda oluruz.

The life cycle impact of that lettuce is astronomical.

O marulun yaşam döngüsü etkisi astronomik boyutta.

We've had to clear land.

Tarım alanı yaratmak zorunda kaldık.

We've had to plant seeds, phosphorus,

Tohum, fosfor, gübre,

fertilizers, nutrients, water, sunlight.

besin, su ve güneş ışığı katmak durumunda kaldık.

All of the embodied impacts in that lettuce

O marul içine katılan etkilerin hepsi

get lost from the system,

sistemden kayboldu,

which makes it a far bigger environmental impact

bu da buzdolabından kaybedilen enerjiden

than the loss of the energy from the fridge.

çok daha büyük bir çevresel etki demektir.

So we need to design things like this far better

Bu yüzden bunun gibi şeyleri çok daha iyi tasarlamalıyız,

if we're going to start addressing serious environmental problems.

eğer ciddi çevresel sorunları çözmeye başlayacaksak.

We could start with the crisper drawer and the size.

Sebze çekmecesi ve büyüklükle başlayabiliriz.

For those of you in the room who do design fridges,

Bu odada buzdolabı tasarlayanlar varsa,

that would be great.

bu harika olurdu.

The problem is, imagine if we

Sorun şu ki, aslında eşyaları nasıl tasarladığımızı

actually started to reconsider how we designed things.

tekrar ele almaya başladığımızı bir düşünün.

So I look at the refrigerator as a sign of modernity,

Buzdolabına bir modernlik işareti olarak bakıyorum,

but we actually haven't really changed the design

ancak aslında tasarımlarını 1950'lerden bu yana

of them that much since the 1950s.

çok fazla değiştirmedik.

A little bit, but essentially they're still big boxes,

Biraz, ancak bunlar hâlâ büyük kutular aslında,

cold boxes that we store stuff in.

bir şeyler depoladığımız soğuk kutular.

So imagine if we actually really started

Gerçekten de bu sorunları tanımlamaya

to identify these problems and use that

ve bunu bu sorunları çözecek yenilikçi ve zarif

as the foundation for finding innovative and elegant

tasarım çözümlerine bir temel olarak

design solutions that will solve those problems.

kullanmaya başladığımızı bir düşünün.

This is design-led system change,

Bu, tasarımın yön verdiği sistem değişimidir,

design dictating the way in which the system

sistemin nasıl daha sürdürülebilir olabileceğini

can be far more sustainable.

tasarımın dikte etmesidir.

Forty percent food waste is a major problem.

Yüzde kırk yiyecek israfı çok büyük bir problem.

Imagine if we designed fridges that halved that.

Bunu yarıya indirecek buzdolapları tasarladığımızı bir düşünün.

Another item that I find fascinating

Çok enteresan bulduğum başka bir nesne ise

is the electric tea kettle,

elektrikli su ısıtıcısı.

which I found out that

Sizlerin bu ülkede su ısıtıcısı kullanmıyor

you don't do tea kettles in this country, really, do you?

olduğunuzu fark ettim, öyle değil mi?

But that's really big in the U.K.

Ancak bunlar Birleşik Krallık'ta çok yaygın.

Ninety-seven percent of households

Birleşik Krallık'taki hanelerin yüzde doksan yedisinde

in the United Kingdom own an electric tea kettle.

elektrikli su ısıtıcısı bulunuyor.

So they're very popular.

Yani oldukça popülerler.

And, I mean, if I were to work with a design firm

Ve eğer bir tasarım firması veya tasarımcıyla çalışıyor olsaydım

or a designer, and they were designing one of these,

ve bunlardan birini tasarlıyor olsalardı

and they wanted to do it eco,

ve bunu çevreye zarar vermeden yapmak isteselerdi,

they'd usually ask me two things.

bana genellikle iki şey sorarlardı.

They'd say, "Leyla, how do I make it technically efficient?"

Şöyle derlerdi, "Leyla, bunu teknik olarak nasıl verimli yapabilirim?"

Because obviously energy's a problem with this product.

Çünkü bu ürünle ilgili olarak enerjinin bir sorun teşkil ettiği belli.

Or, "How do I make it green materials?

Veya "Nasıl çevre dostu malzemelerle yapabilirim?

How do I make the materials green

İmalatta nasıl çevre dostu malzemeler

in the manufacturing?"

kullanabilirim?"

Would you ask me those questions?

Bana bu soruları mı sorardınız?

They seem logical, right? Yeah.

Mantıklı görünüyorlar, değil mi? Evet.

Well I'd say, "You're looking at the wrong problems."

Ben de şöyle derdim, "Yanlış sorunlara bakıyorsun."

Because the problem is with use.

Çünkü sorun kullanımla ilgili.

It's with how people use the product.

İnsanların ürünü nasıl kullandığı ile ilgili.

Sixty-five percent of Brits

İngilizlerin yüzde altmış beşi,

admit to over-filling their kettle

sadece bir fincan çay için

when they only need one cup of tea.

su ısıtıcılarını fazla doldurduklarını itiraf ediyor.

All of this extra water that's being boiled

Kaynatılan bu ekstra su

requires energy, and it's been calculated

enerji gerektiyor ve su ısıtıcısı

that in one day of extra energy use

kaynamasından kaynaklanan bir günlük

from boiling kettles

ekstra enerji kullanımının,

is enough to light all of the streetlights

İngiltere'deki bütün sokak lambalarını

in England for a night.

bir gece aydınlatmaya yeterli olduğu hesaplanmış.

But this is the thing.

İşte olay bu.

This is what I call a product-person failure.

Ben buna ürün-insan hatası diyorum.

But we've got a product-system failure going on with these little guys,

Bu küçük aletlerle ilgili olarak ürün-sistem hatası söz konusu

and they're so ubiquitous, you don't even notice they're there.

ve öylesine sık kullanılıyorlar ki, orada olduklarını bile fark etmiyorsunuz.

And this guy over here, though, he does. He's named Simon.

Ancak buradaki adam fark ediyor. Adı Simon.

Simon works for the national electricity company in the U.K.

Simon, Birleşik Krallık'taki kamu elektrik şirketinde çalışıyor.

He has a very important job of monitoring

Herkesin evine güç sağlayabilecek

all of the electricity coming into the system

yeterli miktarın olması için,

to make sure there is enough

sisteme gelen bütün elektriği

so it powers everybody's homes.

gözlemlemek gibi önemli bir işi var.

He's also watching television.

Aynı zamanda televizyon seyrediyor.

The reason is because there's a unique

Bunun nedeni ise, çok popüler bir TV programı

phenomenon that happens in the U.K.

bittiği anda Birleşik Krallık'a özgü

the moment that very popular TV shows end.

bir olgunun söz konusu olması.

The minute the ad break comes on,

Reklam arası başladığı anda,

this man has to rush

bu adam Fransa'dan nükleer enerji

to buy nuclear power from France,

almak için koşturuyor,

because everybody turns their kettles on

çünkü herkes su ısıtıcılarını aynı anda

at the same time.

çalıştırıyor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

1.5 million kettles, seriously problematic.

1,5 milyon su ısıtıcısı, ciddi bir sorun.

So imagine if you designed kettles,

Öyleyse düşünün ki, eğer su ısıtıcısı tasarlasaydınız,

you actually found a way to solve these system failures,

aslında bu sistem hatalarını çözecek bir yol bulurdunuz,

because this is a huge amount of pressure

çünkü sistem üzerinde korkunç bir baskı

on the system,

oluşturuyor,

just because the product hasn't thought about the problem

sırf bu ürün dünyada kullanıldığı zaman yaratacağı

that it's going to have when it exists in the world.

sorun düşünülmediği için.

Now, I looked at a number of kettles available on the market,

Evet, piyasada bulunan bir sürü su ısıtıcısına baktım

and found the minimum fill lines,

ve minimum doldurma çizgisini buldum,

so the little piece of information that tells you

içine ne kadar koymanız gerektiğini söyleyen

how much you need to put in there,

o ufak parça bilgiyi,

was between two and a five-and-a-half cups of water

sadece bir fincan çay yapmak için iki ila beş buçuk fincan su

just to make one cup of tea.

arasında olması gerekiyor.

So this kettle here is an example of one where

İşte buradaki su ısıtıcısı iki haznesi

it actually has two reservoirs.

olan bir örnek.

One's a boiling chamber, and one's the water holder.

Biri kaynatma haznesi ve diğeri de su tutma haznesi.

The user actually has to push that button

Kullanıcının suyu kaynatmak için

to get their hot water boiled,

şu düğmeye basması gerekiyor,

which means, because we're all lazy,

yani şu anlama geliyor, hepimiz tembel olduğumuz için

you only fill exactly what you need.

ne kadar ihtiyacın varsa o kadar dolduruyorsun.

And this is what I call behavior-changing products:

Ve ben buna davranış değiştiren ürün diyorum:

products, systems or services

sorunlara önceden müdahale eden ve onları çözen

that intervene and solve these problems up front.

ürünler, sistemler ve hizmetler.

Now, this is a technology arena,

İşte bu bir teknoloji arenası,

so obviously these things are quite popular,

belli ki bu ürünler oldukça popüler,

but I think if we're going to keep

ancak düşünüyorum da, eğer bu tür ürünleri

designing, buying and using and throwing out

şimdiki hızımızda, ki bu çok yüksek, tasarlamaya

these kinds of products at the rate we currently do,

satın almaya ve atmaya

which is astronomically high,

devam edeceksek,

there are seven billion people

şimdi dünyada yaşayan yedi milyar

who live in the world right now.

insan var.

There are six billion mobile phone subscriptions

Geçen sene itibariyle altı milyar cep telefonu

as of last year.

kullanıcısı bulunuyor.

Every single year, 1.5 billion mobile phones

Her sene 1,5 milyar cep telefonu

roll off production lines,

üretim hatlarından geçiyor

and some companies report their production rate

ve bazı şirketler üretim hızlarının

as being greater than the human birth rate.

insan doğum oranından daha fazla olduğunu söylüyorlar.

One hundred fifty-two million phones were thrown out in the U.S. last year;

Geçen sene A.B.D.'de yüz elli iki milyon telefon atıldı,

only 11 percent were recycled.

sadece yüzde 11'i geri dönüştürüldü.

I'm from Australia. We have a population of 22 million -- don't laugh --

Ben Avusturalya'lıyım. 22 milyon nüfusumuz var -gülmeyin-

and it's been reported that 22 million phones

ve 22 milyon telefonun insanların çekmecelerinde

are in people's drawers.

olduğu rapor edildi.

We need to find ways of solving the problems around this,

Bu sorunları çözmenin yollarını bulmalıyız,

because these things are so complicated.

çünkü bu işler çok karmaşık.

They have so much locked up inside them.

İçlerinde pek çok şey barındırıyorlar.

Gold! Did you know that it's actually cheaper now

Altın! Artık bir ton altın cevheri yerine

to get gold out of a ton of old mobile phones

bir ton eski cep telefonundan altın çıkarmanın

than it is out of a ton of gold ore?

aslında daha ucuz olduğunu biliyor muydunuz?

There's a number of highly complex and valuable

Bunların içinde bir sürü oldukça karmaşık ve değerli

materials embodied inside these things,

malzeme gömülü,

so we need to find ways of encouraging disassembly,

bu yüzden demontaj edilmelerini teşvik etmek için yollar bulmalıyız,

because this is otherwise what happens.

çünkü aksi taktirde olan bu.

This is a community in Ghana,

Bu, Gana'da bir topluluk

and e-waste is reported, or electronic waste

ve B.M. tarafından 50 milyon ton kadar

is reported by the U.N.

e-atığın veya elektronik atığın

as being up to 50 million tons trafficked.

kaçırıldığı rapor ediliyor.

This is how they get the gold

Altın ve diğer değerli malzemeleri

and the other valuable materials out.

işte böyle çıkarıyorlar.

They burn the electronic waste

Elektronik atığı açık alanlarda

in open spaces.

yakıyorlar.

These are communities, and this is happening all over the world.

Bunlar topluluklar ve bu dünyanın her tarafında oluyor.

And because we don't see the ramifications

Ve biz tasarımcılar olarak, iş adamları olarak,

of the choices that we make as designers,

tüketiciler olarak seçimlerimizin sonuçlarını

as businesspeople, as consumers,

görmediğimiz için,

then these kinds of externalities happen,

bu tür zararlar ortaya çıkıyor

and these are people's lives.

ve bunlar insanların hayatları.

So we need to find smarter, more systems-based,

Bu yüzden, eğer bu dünyada daha sürdürülebilir bir şekilde

innovative solutions to these problems,

yaşamak istiyorsak, bu sorunlara

if we're going to start to live sustainably within this world.

daha akıllı, daha sisteme dayalı, yenilikçi çözümler bulmalıyız.

So imagine if, when you bought your mobile phone,

Düşünün ki, cep telefonunuzu satın aldığınızda,

your new one because you replaced your old one --

eskisini değiştirdiğiniz için aldığınız yeni telefonunuzu,

after 15 to 18 months is the average time

bu arada insanların telefonlarını

that people replace their phones, by the way —

değiştirme süreleri ortalama 15 ila 18 ay,

so if we're going to keep this kind of expedient

işte böylesine bir cep telefonu değiştirme hızını

mobile phone replacing, then we should

sürdüreceksek, o zaman bu sistemlerdeki

be looking at closing the loop on these systems.

döngüyü tamamlamaya çalışmalıyız.

The people who produce these phones,

Bu telefonları üreten insanlar,

and some of which I'm sure are in the room right now,

ki bazıları eminim ki bu odada şimdi,

could potentially look at doing what we call closed-loop systems,

belki kapalı çevrim sistemleri veya

or product system services,

ürün sistem hizmetleri dediğimiz şeylere bir göz atabilirler,

so identifying that there is a market demand

yani pazar talebinin olduğunu

and that market demand's not going to go anywhere,

ve bu pazar talebinin bir yere kaybolmayacağını saptayarak,

so you design the product to solve the problem.

sorunu çözecek şekilde ürünü tasarlarsınız.

Design for disassembly, design for light-weighting.

Demontaj için tasarlamak, hafif ürünler için tasarlamak.

We heard some of those kinds of strategies

Bu tür stratejilerin bugün Tesla Motors arabalarında

being used in the Tesla Motors car today.

kullanıldığını duyduk.

These kinds of approaches are not hard,

Bu tür yaklaşımlar zor değildir,

but understanding the system

ancak sistemi anlayarak

and then looking for viable, market-driven

ve sonra uygulanabilir, pazar odaklı tüketici talebine

consumer demand alternatives

alternatifler bulmaya çalışarak,

is how we can start radically altering

sürdürülebilirlik gündemini temelden

the sustainability agenda,

değiştirmeye başlayabiliriz,

because I hate to break it to you all:

çünkü size bunu söylemek istemezdim ama,

Consumption is the biggest problem.

tüketim en büyük problem.

But design is one of the best solutions.

Ancak, tasarım en iyi çözümlerden biri.

These kinds of products are everywhere.

Bu tür ürünler her yerde var.

By identifying alternative ways of doing things,

Bunları yapmak için alternatif yollar bularak,

we can actually start to innovate,

aslında yenilik yapmaya başlayabiliriz

and I say actually start to innovate.

ve gerçekten yenilik yapmaya başlayabiliriz diyorum.

I'm sure everyone in this room is very innovative.

Eminim ki, bu odadaki herkes çok yenilikçi.

But in the regards to using sustainability

Ancak sürdürebilirliği sisteme dayalı çözümleri beslemek için

as a parameter, as a criteria

bir parametre, bir ölçüt olarak

for fueling systems-based solutions,

kullanmayla ilgili olarak,

because as I've just demonstrated with these simple products,

çünkü az önce bu basit ürünlerle size gösterdiğim gibi,

they're participating in these major problems.

bu büyük sorunlara katkıda bulunuyorlar.

So we need to look across the entire life

Bu yüzden, yaptığımız ürünlerin tüm ömrüne

of the things that we do.

bakmak zorundayız.

If you just had paper or plastic --

Eğer kâğıt ya da plastik torba kullandıysanız,

obviously reusable is far more beneficial --

tekrar kullanılabilir olması

then the paper is worse,

elbette daha faydalı,

o zaman kâğıt daha kötüdür

and the paper is worse because it weighs

ve kâğıdın daha kötü olmasının sebebi ağırlığının

four to 10 times more than the plastic,

plastikten dört ila on kat daha fazla olmasıdır

and when we actually compare, from a life cycle perspective,

ve yaşam döngüsü perspektifinden bakarak

a kilo of plastic and a kilo of paper,

bir kilo plastikle bir kilo kâğıdı karşılaştırdığımızda,

the paper is far better,

kâğıt çok daha iyidir,

but the functionality of a plastic or a paper bag

ancak alışverişinizi evinize taşımak için

to carry your groceries home is not done with a kilo of each material.

plastik veya kâğıt torbanın işlevselliği her bir materyalin bir kilosuyla yapılmaz.

It's done with a very small amount of plastic

Az bir miktar plastik ve

and quite a lot more paper.

oldukça fazla kâğıt ile yapılır.

Because functionality defines environmental impact,

Çünkü işlevsellik çevresel etkiyi tanımlar ve

and I said earlier that the designers always ask me for the eco-materials.

tasarımcıların bana her zaman çevreye zarar vermeyen malzemeleri sorduğunu daha önce söylemiştim.

I say, there's only a few materials that you should completely avoid.

Tamamen kaçınmanız gereken birkaç malzeme olduğunu söylüyorum.

The rest of them, it's all about application,

Kalanlar ise uygulamalarla ilgili

and at the end of the day, everything we design and produce in the economy

ve sonuçta piyasa içinde tasarladığımız ve ürettiğimiz

or buy as consumers is done so for function.

veya tüketici olarak satın aldığımız herşey fonksiyon ile ilgili.

We want something, therefore we buy it.

Bir şeyi istediğimiz için alıyoruz.

So breaking things back down and delivering

Bu yüzden nesneleri alt kırılımlarına ayırarak ve

smartly, elegantly, sophisticated solutions

bütün sistemi ve nesnenin tüm yaşamını, herşeyi,

that take into consideration the entire system

ta başlangıçtan yaşamının sonuna dek,

and the entire life of the thing, everything,

göz önüne alıp akıllı, zarif, sofistike çözümler

all the way back to the extraction through to the end of life,

ortaya koyarak,

we can start to actually find really innovative solutions.

gerçekten de yenilikçi çözümler bulmaya başlayabiliriz.

And I'll just leave you with one very quick thing

Ve sizi yakın zaman önce çalıştığım bir tasarımcı,

that a designer said to me recently who I work with, a senior designer.

kıdemli bir tasarımcının söylediği kısa bir şeyle başbaşa bırakacağım.

I said, "How come you're not doing sustainability? I know you know this."

Şöyle söyledim, "Neden sürdürebilirlik içerikli çalışmıyorsun? Bunu bildiğini sanıyorum."

And he said, "Well, recently I pitched a sustainability project to a client,

Ve o da şöyle dedi, "Bak, kısa bir süre önce bir müşteriye bir sürdürülebilirlik projesi sundum

and turned and he said to me,

ve bana dönüp şöyle dedi,

'I know it's going to cost less,

'Daha ucuz olacağını biliyorum,

I know it's going to sell more,

daha fazla satacağını biliyorum,

but we're not pioneers, because pioneers have arrows in their backs.'"

ancak biz öncü değiliz, çünkü öncülerin sırtlarında oklar vardır.'"

I think we've got a roomful of pioneers,

Bir oda dolusu öncümüzün olduğunu düşünüyorum ve orada bir yerlerde

and I hope there are far more pioneers out there, because we need to solve these problems.

daha fazla öncünün olduğunu umut ediyorum, çünkü bu sorunları çözmek zorundayız.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)