Zahra' Langhi: Why Libya's revolution didn't work -- and what might

Translator: Timothy Covell Reviewer: Morton Bast

Translator: Pattapon Kasemtanakul Reviewer: Chatthip Chaichakan

I have never, ever forgotten the words of my grandmother

คุณย่าของฉันที่เสียชีวิตในช่วงของการถูกเนรเทศ

who died in her exile:

ได้พูดบางสิ่งที่ฉันไม่เคยลืม

"Son, resist Gaddafi. Fight him.

"ลูกเอ๋ย จงต่อต้านกัดดาฟี (Gaddafi) จงสู้กับเขา

But don't you ever turn

แต่จงอย่าให้การปฏิวัติ

into a Gaddafi-like revolutionary."

เปลี่ยนไปจนเหมือนกับการปฏิวัติของกัดดาฟี"

Almost two years have passed

เกือบ 2 ปีผ่านไป

since the Libyan Revolution broke out,

ตั้งแต่ชาวลิเบียเริ่มทำการปฏิวัติ

inspired by the waves of mass mobilization

ตามการเคลื่อนไหว

in both the Tunisian and the Egyptian revolutions.

ของมวลชนชาวตูนีเซีย และอียิปต์ที่กำลังปฎิวัติอยู่ในขณะนั้น

I joined forces with many other Libyans inside and outside Libya

ฉันได้เข้าร่วมกองกำลังกับชาวลิเบียทั้งในและนอกประเทศ

to call for a day of rage

เพื่อปลุกวันแห่งความโกรธเกรี้ยวให้ลุกโชน

and to initiate a revolution against the tyrannical regime of Gaddafi.

และเรียกร้องให้เกิดการปฏิวัติต่อ กองกำลังทรราชย์ของกัดดาฟี

And there it was, a great revolution.

และการปฏิวัติครั้งใหญ่ก็เกิดขึ้น

Young Libyan women and men were at the forefront

เยาวชนลิเบียทั้งหญิงและชายต่างอยู่ในแนวหน้า

calling for the fall of the regime,

เรียกร้องให้ล้มล้างการปกครองของกองกำลังทรราชย์

raising slogans of freedom, dignity, social justice.

ต่างกู่ร้องถ้อยคำแห่งอิสรภาพ ศักดิ์ศรี และความยุติธรรมทางสังคม

They have shown an exemplary bravery

และต่างก็แสดงความกล้าหาญอันน่ายกย่อง

in confronting the brutal dictatorship of Gaddafi.

ในการเผชิญหน้ากับทรราชย์ที่โหดเหี้ยมอย่างกัดดาฟี

They have shown a great sense of solidarity

พวกเขาได้แสดงความเป็นปึกแผ่น

from the far east to the far west to the south.

จากโพ้นตะวันตกถึงโพ้นตะวันออก จรดไปสุดทิศใต้

Eventually, after a period of six months of brutal war

และในที่สุด หลังจาก 6 เดือนของสงครามที่โหดเหี้ยม

and a toll rate of almost 50,000 dead,

และยอดเสียชีวิตเกือบ 50,000 ราย

we managed to liberate our country and to topple the tyrant.

เราได้ปลดปล่อยประเทศของเรา จากเงื้อมมือของทรราชย์ได้ในที่สุด

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

However, Gaddafi left behind a heavy burden,

อย่างไรก็ตาม กัดดาฟีได้ทิ้งภาระอันหนักอึ้งไว้เบื้องหลัง

a legacy of tyranny, corruption and seeds of diversions.

มรดกของทรราชย์ ทั้งการทุจริต และเมล็ดพันธุ์ของการหลอกลวง

For four decades Gaddafi's tyrannical regime

เป็นเวลากว่า 40 ปี ที่กองกำลังเผด็จการของกัดดาฟี

destroyed the infrastructure as well as the culture and the moral fabric of Libyan society.

ได้ทำลายโครงสร้างพื้นฐานทั้งหมด ซึ่งรวมไปถึงวัฒนธรรม และแม้แต่ศีลธรรมอันดีงามทั้งมวลของชาวลิเบีย

Aware of the devastation and the challenges,

เมื่อล่วงรู้ถึงความเสียหาย และความท้าทายอันนับไม่ถ้วน

I was keen among many other women to rebuild the Libyan civil society,

ฉัน และผู้หญิงจำนวนหนึ่งจึงกระตือรือร้น ที่จะสร้างประชาสังคมของชาวลิเบียขึ้นมาอีกครั้ง

calling for an inclusive and just transition

เรียกร้องให้เกิดความเปลี่ยนแปลง ที่เป็นปึกแผ่นและเป็นธรรม

to democracy and national reconciliation.

ไปสู่ประชาธิปไตย และความปรองดองกันในชาติ

Almost 200 organizations were established in Benghazi

องค์กรกว่า 200 แห่งได้ถูกจัดตั้งขึ้นในเมืองเบงกาซี (Benghazi)

during and immediately after the fall of Gaddafi --

ทั้งระหว่าง และทันทีหลังจากการล้มล้างกัดดาฟี

almost 300 in Tripoli.

และอีกเกือบ 300 แห่งในกรุงตริโปลี (Tripoli)

After a period of 33 years in exile, I went back to Libya,

หลังจากถูกเนรเทศมากว่า 33 ปี ฉันได้เดินทางกลับไปลิเบีย

and with unique enthusiasm,

และด้วยความกระตือรือร้น

I started organizing workshops

ฉันได้จัดตั้งงานสัมมนาเชิงปฏิบัติการ

on capacity building, on human development of leadership skills.

เพื่อพัฒนาความสามารถ ด้านคุณสมบัติความเป็นผู้นำ

With an amazing group of women,

พร้อมกันกับผู้หญิงที่น่าทึ่งกลุ่มหนึ่ง

I co-founded the Libyan Women's Platform for Peace,

ฉันได้ร่วมจัดตั้งแพลตฟอร์มผู้หญิงลิเบียเพื่อสันติภาพ (Libyan Women's Platform for Peace)

a movement of women, leaders, from different walks of life,

ซึ่งคือการเคลื่อนไหวของกลุ่มผู้นำ ผู้หญิง จากพื้นเพที่แตกต่างกัน

to lobby for the sociopolitical empowerment of women

เพื่อรณรงค์ให้เพิ่มอำนาจ ทางการเมืองและสังคมให้กับผู้หญิง

and to lobby for our right

และรณรงค์เพื่อสิทธิของเรา

for equal participation in building democracy and peace.

เพื่อความเท่าเทียมกันในการร่วมสร้างประชาธิปไตย และสันติภาพ

I met a very difficult environment in the pre-elections,

ในช่วงของการเลือกตั้งล่วงหน้า ฉันได้พบกับสภาพการทำงานที่ยากลำบากมาก

an environment which was increasingly polarized,

ต่างฝ่ายต่างแบ่งพักแบ่งพวกกันมากขึ้น

an environment which was shaped by the selfish politics of dominance and exclusion.

เป็นสภาพแวดล้อมที่ถูกหล่อหลอมจาก การเมืองเห็นแก่ตัว ที่ครอบงำ และกีดกัน

I led an initiative by the Libyan Women's Platform for Peace

ฉันนำกลุ่มแพลตฟอร์มผู้หญิงลิเบียเพื่อสันติภาพเพื่อริเริ่ม

to lobby for a more inclusive electoral law,

การรณรงค์ให้เกิดกฎหมายเลือกตั้ง ที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันมากขึ้น

a law that would give every citizen, no matter what your background,

กฎหมายที่จะทำให้ประชาชนทุกคน ไม่ว่าคุณจะเคยเป็นใคร

the right to vote and run,

มีสิทธิที่จะลงคะแนนเสียง และสมัครเพื่อชิงตำแหน่งในการเลือกตั้ง

and most importantly to stipulate on political parties

และที่สำคัญที่สุด เพื่อตั้งเงื่อนไขให้กับพรรคการเมือง

the alternation of male and female candidates

ให้เกิดการคละกันระหว่างผู้สมัครทั้งชาย และหญิง

vertically and horizontally in their lists,

อย่างเท่าเทียมกัน

creating the zipper list.

โดยใช้ "zipper list" (รายชื่อแบบสลับระหว่างผู้สมัครชายและหญิง)

Eventually, our initiative was adopted and successful.

ในที่สุดการริเริ่มของพวกเราก็ประสบผลสำเร็จ

Women won 17.5 percent of the National Congress

ผู้หญิงได้ที่นั่ง 17.5 เปอร์เซ็นต์ในรัฐสภาแห่งชาติ

in the first elections ever in 52 years.

ในการเลือกตั้งครั้งแรกในรอบ 52 ปี

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

However, bit by bit, the euphoria of the elections,

อย่างไรก็ดี ความสูงส่งของการเลือกตั้ง

and of the revolution as a whole,

และการปฏิวัติ

was fading out --

กำลังค่อยเสื่อมสลายไปทีละเล็กละน้อย

for every day we were waking up to the news of violence.

เพราะทุกๆ วันเราต้องตื่นมา พร้อมกับข่าวการใช้ความรุนแรงในรูปแบบต่างๆ

One day we wake up to the news

วันหนึ่ง เราตื่นมาพร้อมกับข่าว

of the desecration of ancient mosques and Sufi tombs.

การลบหลู่มัสยิดโบราณ และสุสานของซูฟี่ (Sufi tombs)

On another day we wake up to the news

ส่วนอีกวันหนึ่งเราก็พบข่าว

of the murder of the American ambassador and the attack on the consulate.

การฆาตกรรมทูตสหรัฐอเมริกา และการโจมตีที่สถานกงสุล

On another day we wake up to the news

และอีกวันเราก็ตื่นมาพร้อมกับข่าว

of the assassination of army officers.

การลอบสังหารหมู่ของนายทหาร

And every day, every day we wake up with the rule of the militias

และในทุกๆวัน ทุกๆวัน ที่ตื่นขึ้นมา เราต้องพบกับกฎเกณฑ์ของกองกำลัง

and their continuous violations of human rights of prisoners

และความพยายามอย่างต่อเนื่องในการละเมิดสิทธินักโทษ

and their disrespect of the rule of law.

และเพิกเฉยต่อกฎหมายใดๆ ของพวกเขา

Our society, shaped by a revolutionary mindset,

สังคมของเราที่ถูกก่อร่างด้วยหัวคิดนักปฏิวัติ

became more polarized

กำลังถูกแบ่งขั้วมากขึ้นเรื่อยๆ

and has driven away from the ideals and the principles --

และมันก็ได้ผลักไสเราจากอุดมการณ์ และหลักการ

freedom, dignity, social justice --

ของเสรีภาพ เกียรติยศ และความยุติธรรม

that we first held.

ที่เรายึดมั่นมาตั้งแต่ต้น

Intolerance, exclusion and revenge

ทิฐิ การกีดกัน และการแก้แค้น

became the icons of the [aftermath] of the revolution.

ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของสภาวะหลังการปฏิวัติ

I am here today not at all to inspire you

ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้กับพวกคุณ

with our success story of the zipper list and the elections.

ด้วยเรื่องราวความสำเร็จของ "zipper list" และการเลือกตั้ง

I'm rather here today to confess

แต่ฉันมาที่นี่วันนี้เพื่อสารภาพ

that we as a nation took the wrong choice, made the wrong decision.

ว่าพวกเรา ในสถานะประเทศชาติหนึ่ง ได้ทำผิด และตัดสินใจผิดพลาด

We did not prioritize right.

เราจัดลำดับความสำคัญได้ไม่ถูกต้อง

For elections did not bring peace and stability and security in Libya.

เพราะการเลือกตั้งไม่นำมาซึ่งความสันติสุข และความมีเสถียรภาพ และความปลอดภัยในลิเบีย

Did the zipper list and the alternation between female and male candidates

แล้วการสลับระหว่างผู้สมัครหญิงและชาย ใน zipper list ล่ะ

bring peace and national reconciliation?

จะนำมาซึ่งสันติภาพ และความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันหรือเลป่า

No, it didn't.

ไม่ มันทำไม่ได้

What is it, then?

แล้วอะไรล่ะที่จะทำได้

Why does our society continue to be polarized and dominated

ทำไมสังคมของเรายังคงถูกแบ่งขั้ว และถูกครอบงำ

with selfish politics of dominance and exclusion, by both men and women?

โดยนักการเมืองทั้งชายหญิงที่เห็นแก่ตัว ที่ครอบงำและกีดกันอยู่อีกล่ะ?

Maybe what was missing was not the women only,

บางทีสิ่งที่ขาดไปอาจไม่ใช่ผู้หญิงเพียงอย่างเดียว

but the feminine values of compassion, mercy and inclusion.

แต่เป็นคุณค่าของความเป็นหญิง คุณค่าแห่งความปราณี ความเมตตา และการเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

Our society needs national dialogue and consensus-building

เราต้องสร้างการสนทนาและฉันทามติ ในระดับชาติขึ้นมาก่อนในสังคม

more than it needed the elections,

ไม่ใช่การเลือกตั้ง

which only reinforced polarization and division.

ที่จะยิ่งสนับสนุนให้เกิดการแบ่งขั้ว และแตกแยก

Our society needs the qualitative representation of the feminine

สังคมของเราต้องการการเป็นตัวแทนเชิงคุณภาพ ของความเป็นหญิง

more than it needs the numerical, quantitative representation of the feminine.

มากกว่าที่จะต้องการการเป็นตัวแทนเชิงตัวเลขและปริมาณ ของความเป็นหญิงเหล่านั้น

We need to stop acting as agents of rage and calling for days of rage.

เราต้องหยุดการเป็นตัวแทนของความโกรธเกรี้ยว และหยุดเรียกร้องที่จะใช้ความรุนแรง

We need to start acting as agents of compassion and mercy.

เราต้องเริ่มการเป็นตัวแทนของความปราณี และความเมตตา

We need to develop a feminine discourse

เราต้องการเสียงของผู้หญิง

that not only honors but also implements

ที่ไม่เพียงให้เกียรติ แต่ยังเลือก

mercy instead of revenge, collaboration instead of competition,

ความเมตตาแทนการแก้แค้น และการร่วมมือกันแทนการแข่งขัน

inclusion instead of exclusion.

ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันแทนการกีดกัน

These are the ideals that a war-torn Libya

สิ่งเหล่านี้แหละ คือสิ่งที่ลิเบียซึ่งบาดเจ็บจากสงคราม

needs desperately in order to achieve peace.

ต้องการที่สุดเพื่อนำสันติสุขกลับคืนมา

For peace has an alchemy,

เพราะสันติสุขนั้นคือการผสมผสาน

and this alchemy is about the intertwining, the alternation

การรวมกันอย่างสอดคล้อง

between the feminine and masculine perspectives.

ระหว่างมุมมองของหญิง และชาย

That's the real zipper.

นั่นต่างหากคือ "zipper" หรือ การผสานกันที่แท้จริง

And we need to establish that existentially

และเราจำเป็นต้องสร้างมันให้สำเร็จ

before we do so sociopolitically.

ก่อนที่จะเริ่มพูดถึงเรื่องการเมืองซะอีก

According to a Quranic verse

อ้างอิงจากบทคัมภีร์กุรอาน

"Salam" -- peace -- "is the word of the all-merciful God, raheem."

"ซาลาม" (Salam) หรือสันติภาพ "คือคำพูดของราฮีม (Raheem) พระเจ้าแห่งความเมตตาทั้งมวล"

In turn, the word "raheem," which is known in all Abrahamic traditions,

ในทางกลับกัน คำว่า "ราฮีม" เป็นที่รู้จักกัน ในประเพณีของอับบราฮัม (Abrahamic Traditions)

has the same root in Arabic as the word "rahem" -- womb --

ว่ามีรากศัพท์มากจากภาษาอารบิก (Arabic) คำว่า "ราเฮม" (Rahem) ที่แปลว่าครรภ์

symbolizing the maternal feminine encompassing all humanity

เป็นสัญลักษณ์ของพระมารดาที่โอบอุ้มมนุษยชาติทั้งมวล

from which the male and the female,

ที่ทั้งชาย และหญิง

from which all tribes, all peoples, have emanated from.

จากทุกๆ เผ่า ทุกๆ คนได้ถือกำเนิดขึ้นมา

And so just as the womb entirely envelopes the embryo, which grows within it,

และเหมือนกับครรภ์ที่คอยโอบอุ้มลูกน้อย ที่เติบโตอยู่ภายใน

the divine matrix of compassion nourishes the entire existence.

ปาฏิหารย์ของความเมตตาอันสูงสุด ก็คอยหล่อเลี้ยงทุกสิ่งทั้งมวล

Thus we are told that "My mercy encompasses all things."

เราจึงถูกสอนว่า "ความเมตตาของฉันคือทุกสิ่งทุกอย่าง" (My mercy encompasses all things)

Thus we are told that "My mercy takes precedence over my anger."

เราจึงถูกสอนว่า "ความเมตตาของฉันอยู่เหนือความโกรธใดๆ" (My mercy takes precedence over my anger)

May we all be granted a grace of mercy.

ขอให้พวกเราทุกคนได้รับความเมตตาเถิด

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)