Leymah Gbowee: Unlock the intelligence, passion, greatness of girls | TED

Translator: Poongothai Subramanian Reviewer: Vijaya Sankar N

Many times

பல நேரங்களில்

I go around the world to speak,

உலகெங்கிலும் பல இடங்களில் நான் உரையாற்ற செல்லும் போது,

and people ask me questions

மக்கள் என்னிடம் பல கேள்விகளைக் கேட்கின்றனர்.

about the challenges,

அவை என் சவால்களைப் பற்றியும்,

my moments,

என் தருணங்கள் பற்றியும்,

some of my regrets.

என் துயரங்கள் சிலவற்றையும் பற்றியதே.

1998:

1998:

A single mother of four,

தனி ஒரு ஆளாக, நான்கு குழந்தைகளுக்கு அன்னையாக,

three months after the birth of my fourth child,

நான் நான்காவது குழந்தையைப் பெற்றெடுத்த மூன்றே மாதங்களில்

I went to do a job

உதவி ஆராய்ச்சியாளராக

as a research assistant.

வேலைக்குச் சென்றேன்.

I went to Northern Liberia.

வடக்கு லிபேரியாவுக்குச் சென்றேன்.

And as part of the work,

வேலை செய்யும் இடத்தில் அந்த

the village would give you lodgings.

கிராமத்தில் தங்க இடவசதி செய்து தரப்பட்டது.

And they gave me lodging with a single mother

அந்த இடத்தை நான் ஒரு பெண்மனியுடனும்,

and her daughter.

அவரது மகளுடனும் பகிர்ந்து கொள்ள வேண்டியிருந்தது.

This girl happened to be

அவரது மகள் தான்

the only girl in the entire village

அந்த ஒட்டு மொத்த கிராமத்திலேயே

who had made it

9 -ம் வகுப்பு வரை படித்த

to the ninth grade.

ஒரே பெண்.

She was the laughing stock of the community.

அவள் கிராமத்தில் ஒரு ஏளனச் சின்னமாக பார்க்கப்பட்டாள்.

Her mother was often told by other women,

அந்த ஊர்ப் பெண்மணிகள், அவளது அம்மாவிடம்

"You and your child

"நீயும் உன் பெண்ணும்

will die poor."

ஏழ்மையிலேயே இறந்து போவீர்கள்" என்று கூறினார்கள்.

After two weeks of working in that village,

அந்த கிராமத்தில் இரண்டு வாரங்கள் வேலை செய்த பின்பு

it was time to go back.

நான் திரும்பிச் செல்ல வேண்டியிருந்தது.

The mother came to me, knelt down,

அவள் தாய் என்னிடம் மண்டியிட்டுக் கேட்டாள்,

and said, "Leymah, take my daughter.

"லேமா, என் பெண்ணையும் உடன் அழைத்துச் செல்லுங்கள்

I wish for her

நான் அவளை ஒரு

to be a nurse."

செவிலியாகப் பார்க்க விரும்புகிறேன்." என்று.

Dirt poor, living in the home with my parents,

ஏழ்மையில் நானும் என் பெற்றோரும் ஒரே வீட்டில் தங்கியிருக்கும் நிலையில்

I couldn't afford to.

நான் அதைச் செய்ய இயலவில்லை.

With tears in my eyes,

என் கண்களில் கண்ணீருடன்,

I said, "No."

நான் "இயலாது" என்று கூறினேன்.

Two months later,

இரண்டு மாதங்கள் கழித்து,

I go to another village

இன்னுமொரு கிராமத்திற்கு

on the same assignment

அதே ஆராய்ச்சியின் பேரில் சென்றேன்.

and they asked me to live with the village chief.

அந்த கிராம மக்கள் என்னை கிராம தலைமை நிர்வாகியுடன் தங்கச் சொன்னார்கள்.

The women's chief of the village has this little girl,

தலைமை நிர்வாகியான அந்த பெண்மணிக்கு ஒரு சிறிய மகள் இருந்தாள்.

fair color like me,

என்னை போல் நிறமுடையவள்.

totally dirty.

மிகவும் அழுக்கான மேனி.

And all day she walked around

நாள் முழுவதும் அவள்

only in her underwear.

ஒரு உள்ளாடையை மட்டுமே அணிந்து சுற்றித் திரிந்து கொண்டிருந்தாள்.

When I asked, "Who is that?"

நான் "இவள் யார்?" என்று கேட்டதற்கு

She said, "That's Wei.

"இது வேய்" என்று அவர் சொன்னார்.

The meaning of her name is pig.

அந்த பெயரின் பொருள் பன்றி என்பதாகும்.

Her mother died while giving birth to her,

அந்தப் பெண்ணின் அம்மா இவளை பிரசிவிக்கும் போது இறந்து போனாள்.

and no one had any idea who her father was."

இவளின் தந்தை யார் என்பது யாருக்கும் தெரியாது."

For two weeks, she became my companion,

இரண்டு வாரங்களுக்கு அவள் என் கூட்டாளியானாள்.

slept with me.

என்னுடன் உறங்கினாள்.

I bought her used clothes

நான் அவளுக்கு பழைய ஆடைகளைக் கொண்டு வந்து கொடுத்தேன்.

and bought her her first doll.

அவள் விளையாட முதல் பொம்மையைக் கொடுத்தேன்.

The night before I left,

புறப்படுவதற்கு முதல் நாள் இரவு,

she came to the room

அவள் என் அறைக்கு வந்து

and said, "Leymah, don't leave me here.

என்னிடம் "லேமா, என்னை இங்கு விட்டுச் செல்லாதீர்கள்.

I wish to go with you.

நான் உங்களுடன் வர விரும்புகிறேன்.

I wish to go to school."

நான் பள்ளி செல்ல விரும்புகிறேன்" என்று கூறினாள்.

Dirt poor, no money,

பணமில்லாத, ஏழையான,

living with my parents,

பெற்றோருடன் வசிக்கும் நான்

I again said, "No."

மீண்டும் கூறினேன் "என்னால் இயலாது" என்று.

Two months later,

இரண்டு மாதங்கள் கழித்து,

both of those villages fell into another war.

அந்த இரண்டு கிராம மக்களும் மற்றொரு போருக்கு உள்ளானார்கள்.

Till today, I have no idea

இந்த நாள் வரை அந்த இரண்டு பெண் குழந்தைகளும்

where those two girls are.

எங்கே இருக்கிறார்கள் என்பது எனக்கு தெரியாது.

Fast-forward, 2004:

2004-ல்

In the peak of our activism,

எங்கள் சீர்திருத்தப் பணியில் தீவிரமாக இருக்கும் போது,

the minister of Gender Liberia called me

லிபேரியாவின் மகளிர் பாலின மேம்பாட்டு அமைச்சர் என்னை அழைத்து

and said, "Leymah, I have a nine-year-old for you.

"லேமா, என்னிடம் 9 வயது சிறுமி இருக்கிறாள்.

I want you to bring her home

அவளை நீ உன்னுடன் அழைத்துச் செல்ல வேண்டும்.

because we don't have safe homes."

ஏனெனில், இங்கு பாதுகாப்பு விடுதி ஏதும் இல்லை" என்றார்.

The story of this little girl:

அந்த சிறுமியின் கதை இதுதான்:

She had been raped

அந்த சிறுமி தன் அம்மா வழி தாத்தாவினால்

by her paternal grandfather

ஒவ்வொரு நாளும் 6 மாதங்களாக

every day for six months.

பாலியல் வன்கொடுமைக்கு உட்படுத்தப்பட்டாள்.

She came to me bloated,

அவள் என்னிடம் வந்த போது

very pale.

மிகவும் வெளிறிப் போய், உடல் வீங்கி இருந்தாள்.

Every night I'd come from work and lie on the cold floor.

தினமும் இரவு வேலையிலிருந்து வந்து வெறும் தரையில் படுத்திருப்பேன்.

She'd lie beside me

அவளும் என்னருகில் படுத்திருப்பாள். ஒரு முறை என்னிடம்,

and say, "Auntie, I wish to be well.

"அத்தை, நான் நலமாக விரும்புகிறேன்.

I wish to go to school."

பள்ளிக்கு செல்ல விரும்புகிறேன்." என்றாள்.

2010:

2010:

A young woman stands before President Sirleaf

ஒரு இளம் பெண்மணி ஜனாதிபதி சிர்லீஃப்

and gives her testimony

முன்னிலையில் சத்திய வாக்குமூலம் அளித்தாள்.

of how she and her siblings live together,

அவள் தன்னுடன் பிறந்தவர்களுடன் போரில் தன்

their father and mother died during the war.

பெற்றோர்கள் கொல்லப்படும் போது எப்படி வாழ்ந்தார்கள் என்று கூறினள்.

She's 19; her dream is to go to college

அவளுக்கு வயது 19 . கல்லூரிக்குச் செல்வதே அவள் கனவு.

to be able to support them.

உடன்பிறந்தவர்களைப் பேணுவதற்காகவே அக்கனவு.

She's highly athletic.

அவள் மிகச் சிறந்த விளையாட்டு வீராங்கனை.

One of the things that happens

அதனால் அவள் படிப்பதற்கு

is that she applies for a scholarship.

உதவித்தொகை கிடைத்தது.

Full scholarship. She gets it.

அவளுக்கு முழுமையான உதவித்தொகை கிடைத்தது.

Her dream of going to school,

பள்ளிக்குச் செல்ல வேண்டும்,

her wish of being educated,

படித்த பெண்ணாக வர வேண்டுமென்ற

is finally here.

அவள் கனவு பலித்தது.

She goes to school on the first day.

முதல் நாள் அவள் பள்ளிக்குச் சென்றபோது

The director of sports

விளையாட்டுத் துறை இயக்குனர், யாரால்

who's responsible for getting her into the program

பள்ளிக்குச் செல்லும் வாய்ப்பு கிடைத்ததோ,

asks her to come out of class.

அவர் இந்தப் பெண்ணை வகுப்பறையிலிருந்து அழைத்தார்.

And for the next three years,

அடுத்த 4 வருடங்கள்

her fate will be

அவள் விதி

having sex with him every day,

அவர் செய்த உதவிக்கு இது நன்றிக்கடனாக,

as a favor for getting her in school.

அவருடன் உடலுறவு வைத்துக்கொள்வதே.

Globally, we have policies,

உலகெங்கிலும், நாம் பல கொள்கைகளை,

international instruments,

பல தொண்டு நிறுவனங்களை,

work leaders.

பல தலைவர்களைக் கொண்டிருக்கிறோம்.

Great people have made commitments --

பல உயரிய மனிதர்கள் செயல் திட்டங்களை வகுத்துள்ளனர்.

we will protect our children

நம் குழந்தைகளை பயத்திலிருந்தும்,

from want and from fear.

பாலின தொந்தரவிலிருந்தும் காப்பாற்றுவதற்காக.

The U.N. has the Convention on the Rights of the Child.

ஐ.நா. குழந்தைகள் உரிமைகள் குறித்த உடன்படிக்கையை உருவாக்கியது.

Countries like America, we've heard things like No Child Left Behind.

அமெரிக்கா போன்ற நாடுகளில் எந்த குழந்தையும் புறக்கணிக்கப் படுவதில்லை.

Other countries come with different things.

மற்ற நாடுகள் வேறுவிதமான கொள்கைகளை வகுத்துள்ளன.

There is a Millennium Development called Three

ஐ.நா.வின் Millennium Development எனப்படும் கொள்கையின் மூன்று முக்கிய சாரம்

that focuses on girls.

பெண்களை மையமாகக் கொண்டதாகும்.

All of these great works by great people

மாபெரும் மனிதர்களால் வகுக்கப்பட்ட இக்கொள்கைகள் யாவும்

aimed at getting young people

இளம் பிள்ளைகள் இவ்வுலகில் எவ்வாறு அறியப் படவேண்டும்

to where we want to get them globally,

என்று நாம் விரும்புவதை இலக்காகக் கொண்டுள்ளது.

I think, has failed.

இவை தோல்வியில் முடிந்ததாகவே நான் கருதுகிறேன்.

In Liberia, for example,

உதாரணத்திற்கு லிபேரியாவில்,

the teenage pregnancy rate

பதின்வயது மகப்பேறு

is three to every 10 girls.

10 பெண்களுக்கு 3 என்ற விகிதத்தில் உள்ளது.

Teen prostitution is at its peak.

பதின்வயது விபச்சாரம் இதைக் காட்டிலும் அதிகமாக உள்ளது.

In one community, we're told,

ஒரு சமூகத்தில் எங்களுக்கு சொன்னதாவது,

you wake up in the morning

நீங்கள் காலையில் எழுந்திருக்கும் போது

and see used condoms like used chewing gum paper.

கருத்தடை உறைகளை ஏதோ மெல்லும் கோந்தைப் போல சுலபமாக பார்க்க இயலும் என்பதாகும்.

Girls as young as 12 being prostituted

12 வயதுக்கு உட்பட்ட சிறுமிகள் $1-க்கும் குறைவான பணத்திற்காக

for less than a dollar a night.

விபச்சாரத்தில் உட்படுத்தப்படுகிறார்கள்.

It's disheartening, it's sad.

இது வருத்தத்திற்குரியது. மனவலிமையை குன்றச் செய்கிறது.

And then someone asked me,

ஒருவர் என்னிடம் TEDTalk - ல் நான் உரையாற்றுவதற்கு

just before my TEDTalk, a few days ago,

சில நாட்களுக்கு முன்னால் கேட்டார்,

"So where is the hope?"

"நம்பிக்கை எங்கே உள்ளது?" என்று.

Several years ago, a few friends of mine

பல வருடங்களுக்கு முன்னால் என் நண்பர்கள் சிலர்,

decided we needed to bridge the disconnect

தலைமுறை இடைவெளியை நீக்க வேண்டுமென முடிவுசெய்தனர்.

between our generation

நம் தலைமுறைக்கும்

and the generation of young women.

இளம் பெண்களின் தலைமுறைக்கும்

It's not enough to say

இனிமேலும் நீங்கள் லிபேரியக் குடியரசின் சார்பில்

you have two Nobel laureates from the Republic of Liberia

இரண்டு நோபல் பரிசு பெற்றவர் என்று சொல்லிக் கொண்டிருப்பது சரியல்ல.

when your girls' kids are totally out there

ஏனெனில் நம் பெண் பிள்ளைகள் இன்னும்

and no hope, or seemingly no hope.

நம்பிக்கை இல்லாமல், வெளிப்படையான எதிர்காலம் இல்லாமல் இருக்கிறார்கள்.

We created a space

நாங்கள் இளம் மகளிர் புனரமைப்பு இயக்கம்

called the Young Girls Transformative Project.

என்கிற ஒரு வெளியை உருவாக்கியுள்ளோம்.

We go into rural communities

நாங்கள் கிராமப்புற பகுதிகளுக்குச் சென்று

and all we do, like has been done in this room,

அவர்கள் பேசுவதற்கு இது போன்ற,

is create the space.

ஒரு வெளியை உருவாகுகிறோம்.

When these girls sit,

அந்த பெண்கள் அமர்ந்து பேசும்போது,

you unlock intelligence,

அவர்கள் அறிவாற்றல் வெளிப்படுகிறது.

you unlock passion,

அவர்கள் உணர்ச்சி வெளிப்படுகிறது.

you unlock commitment,

அவர்கள் செயலாற்றல் வெளிப்படுகிறது.

you unlock focus,

அவர்கள் ஈடுபாடு வெளிப்படுகிறது.

you unlock great leaders.

அவர்களில் ஒளிந்துள்ள தலைவர் வெளிப்படுகிறார்கள்.

Today, we've worked with over 300.

நாங்கள் 300 -க்கும் மேற்ப்பட்ட பெண்களுடன் பணியாற்றி இருக்கிறோம்.

And some of those girls

சில பெண்கள் இங்கே வரும் போது

who walked in the room very shy

அச்சத்துடன் இருந்தார்கள்.

have taken bold steps, as young mothers,

ஆனால் துணிச்சலாக இந்த இளம் தாய்மார்கள்,

to go out there and advocate

வெளி உலகிற்கு வந்து தன்னைப்போலுள்ள

for the rights of other young women.

மற்றவர்களுக்காகப் போராடுகிறார்கள்.

One young woman I met,

நான் சந்தித்த இளம் பெண்களில் ஒருத்தி,

teen mother of four,

நான்கு குழந்தைகளுக்கு தாயான அவள்,

never thought about finishing high school,

பள்ளிக்கு செல்வதைப் பற்றி நினைத்துக் கூட பார்க்காதவள்.

graduated successfully;

அனால் பள்ளிக்கல்வியை வெற்றிகரமாக முடித்துவிட்டாள்.

never thought about going to college,

கல்லூரிக்குச் செல்வதைப் பற்றி நினைத்துக் கூட பார்க்காதவள்.

enrolled in college.

கல்லூரியில் படிக்க விண்ணப்பித்திருக்கிறாள்.

One day she said to me,

ஒரு நாள் அவள் என்னிடம்,

"My wish is to finish college

"நான் கல்லூரிப் படிப்பை முடித்து விட்டு

and be able to support my children."

என் பிள்ளைகளைக் காப்பாற்றுவதே என் விருப்பம்" என்றாள்.

She's at a place where she can't find money

அவள் பள்ளிக் கல்வியைத் தொடர பணம் இல்லாத

to go to school.

நிலையில் இருக்கிறாள்.

She sells water, sells soft drinks

அவள் தண்ணீர், குளிர் பானம் மற்றும் கைத்தொலைபேசிக்கான

and sells recharge cards for cellphones.

மருசெறிவு அட்டைகளை விற்பனை செய்கிறாள்.

And you would think she would take that money

நீங்கள் நினைப்பீர்கள் அவள் அந்தப் பணத்தை

and put it back into her education.

அவள் படிப்பிற்காக செலவளிப்பாள் என்று.

Juanita is her name.

அவள் பெயர் ஜுவானிடா.

She takes that money

அவள் அந்தப் பணத்தை

and finds single mothers in her community

அவள் சமூகத்தைச் சார்ந்த ஆதரவற்ற இளம் தாய்க்கு கொடுத்து

to send back to school.

அவளை பள்ளிக்கு அனுப்புகிறாள்.

Says, "Leymah, my wish

அவள் "லேமா, என் விருப்பம்

is to be educated.

கல்வி அறிவு பெறுவதே.

And if I can't be educated,

அது என்னால் இயலாவிட்டலும்,

when I see some of my sisters being educated,

என் சகோதரி ஒருவருக்கு அந்த வாய்ப்பு கிடைப்பதில்

my wish has been fulfilled.

என் விருப்பம் பூர்த்தி அடைவதாக நான் எண்ணுகிறேன்.

I wish for a better life.

நான் மேலான வாழ்க்கை வாழ விரும்புகிறேன்.

I wish for food for my children.

என் குழந்தைகளுக்கு உணவு வேண்டுமென விரும்புகிறேன்.

I wish that sexual abuse and exploitation in schools would stop."

பள்ளிகளில் நடக்கும் பாலியல் வன்முறை மற்றும் சுரண்டல் முடிவுக்கு வர விரும்புகிறேன்." என்றாள்.

This is the dream of the African girl.

ஆப்பிரிக்க பெண்களின் கனவு இது தான்.

Several years ago,

பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு,

there was one African girl.

ஒரு ஆப்பிரிக்க பெண்மணியின்

This girl had a son

மகன்

who wished for a piece of doughnut

கேக் சாப்பிட வேண்டுமென விரும்பினான்.

because he was extremely hungry.

ஏனெனில் அவன் மிகவும் பசித்திருந்தான்.

Angry, frustrated,

கோவம், நிராசை

really upset

மற்றும் எரிச்சல் வந்தது அவளுக்கு

about the state of her society

அந்த சுமுதாயத்தை எண்ணி,

and the state of her children,

அந்த பிள்ளைகளின் நிலைமையை எண்ணி,

this young girl started a movement,

அந்த இளம் பெண் ஒரு இயக்கத்தைத் தொடங்கினாள்,

a movement of ordinary women

சாதாரண பெண்களைக் கொண்டு துவங்கப்பட்ட அந்த இயக்கம்,

banding together

இவை அனைத்தையும் தடுத்து நிறுத்தி

to build peace.

அமைதியை உருவாகும் முயற்சியே அது.

I will fulfill the wish.

நான் அதை நிறைவேற்றுவேன்.

This is another African girl's wish.

இது இன்னுமொறு ஆப்பிரிக்க பெண்ணின் விருப்பமாகும்.

I failed to fulfill the wish of those two girls.

நான் அந்த இரு பெண்களின் விருப்பத்தை நிறைவேற்ற தவறிவிட்டேன்.

I failed to do this.

நான் இந்த முயற்சியிலும் தோல்வியடைந்து விட்டேன்.

These were the things that were going through the head of this other young woman --

இந்த இரண்டு நினைவுகளை மட்டுமே இந்த ஆப்பிரிக்க பெண்ணின் மனதில் எப்போதும் நினைத்துக் கொண்டிருந்தாள் ..

I failed, I failed, I failed.

நான் தோற்றுவிட்டேன். நான் தோற்றுவிட்டேன். நான் தோற்றுவிட்டேன்.

So I will do this.

ஆகையால் நான் இதை செய்தே தீருவேன்.

Women came out,

அந்தப் பெண் வெளியே வந்தாள்.

protested a brutal dictator,

கொடும் சர்வாதிகாரத்திற்கு எதிராகப் போராடினாள்.

fearlessly spoke.

பயமின்றிப் பேசினாள்.

Not only did the wish of a piece of doughnut come true,

கேக் சாப்பிடவேண்டுமென்ற விருப்பம் மட்டுமல்லாது

the wish of peace came true.

அமைதி வர வேண்டுமென்ற அவள் விருப்பமும் நிறைவேறியது.

This young woman

அந்த இளம் பெண்

wished also to go to school.

பள்ளிக்குச் செல்ல வேண்டுமெனவும் விரும்பினாள்.

She went to school.

பள்ளிக்குச் சென்றாள்.

This young woman wished for other things to happen,

மற்ற பல நல்ல நிகழ்வுகள் நடக்க வேண்டுமென விரும்பினாள்.

it happened for her.

அவை யாவும் நிகழ்ந்தன.

Today, this young woman is me,

இன்று அந்த இளம் பெண்மணி நான்தான்.

a Nobel laureate.

நோபல் பரிசு பெற்றவள்.

I'm now on a journey

நான் இப்பொழுது ஒரு பயணத்தில் இருக்கிறேன்.

to fulfill the wish,

என்னால் இயன்ற அளவுக்கு

in my tiny capacity,

அவர்களின் விருப்பங்களை பூர்த்தி செய்வதே ஆகும்.

of little African girls --

இளம் ஆப்பிரிக்க பெண்களின் --

the wish of being educated.

படிக்க வேண்டும் என்ற விருப்பமே அது.

We set up a foundation.

நாங்கள் ஒரு அடித்தளத்தை உருவாக்கியுள்ளோம்.

We're giving full four-year scholarships

நாங்கள் திறமைவாய்ந்த கிராமப்புற பெண்களுக்கு

to girls from villages that we see with potential.

கல்வி கற்க நான்கு வருட இலவச உதவித்தொகை வழங்குகிறோம்.

I don't have much to ask of you.

நான் உங்களிடம் கேட்பதற்கு பெரிதாக ஒன்றும் இல்லை.

I've also been to places in this U.S.,

நான் U.S-ல் பல இடங்களுக்குச் சென்றுள்ளேன்.

and I know that girls in this country

எனக்குத் தெரியும் இந்த நாட்டுப் பெண்களுக்கும்

also have wishes,

விருப்பங்கள் பல இருக்கின்றன.

a wish for a better life somewhere in the Bronx,

பிஃரான்க்ஸ்-ல் மேலான வாழ்க்கை வாழ வேண்டும்,

a wish for a better life

மேம்பட்ட வாழ்க்கையை லாஸ் ஏன்ஜெல்ஸ்-ன்

somewhere in downtown L.A.,

பரபரப்பான நகரத்தில் வாழ வேண்டும்,

a wish for a better life somewhere in Texas,

டெக்சாசி-ல் மேலான வாழ்க்கை வாழ வேண்டும்,

a wish for a better life somewhere in New York,

நியூயார்க்-ல் மேலான வாழ்க்கை வாழ வேண்டும்,

a wish for a better life

மேலும் நியூஜெர்சி-ல்

somewhere in New Jersey.

மேலான வாழ்க்கை வாழ வேண்டும் என்று.

Will you journey with me

நீங்கள் அனைவரும் என்னுடன் பயனிப்பீர்களா?

to help that girl,

அந்த பெண்களுக்கு உதவுவதற்கு,

be it an African girl or an American girl

அவள் ஆப்பிரிக்க பெண்ணாகவோ, அமெரிக்க பெண்ணாகவோ

or a Japanese girl,

அல்லது ஜப்பானிய பெண்ணாகவோ இருக்கலாம்,

fulfill her wish,

அவள் விருப்பத்தை பூர்த்தி செய்ய,

fulfill her dream,

அவள் கனவை நனவாக்க,

achieve that dream?

அவள் இலட்சியத்தை அடைய உதவி செய்வீர்களா?

Because all of these

ஆகையால் இந்த

great innovators and inventors

அனைத்து கண்டுபிடிப்பாளர்களையும், புதுமை செய்பவர்களையும்

that we've talked to and seen

நான் சந்தித்து பேசியதிலிருந்து

over the last few days

இந்த ஓரிரு நாட்களில் நமக்கு தெரியவந்தது என்னவெனில்

are also sitting in tiny corners

அவர்களும் நம்மைப் போலவே

in different parts of the world,

உலகின் பல்வேறு இடங்களில்

and all they're asking us to do

இருந்து கொண்டு அவர்கள் நம்மைக் கேட்பது,

is create that space

ஒரு வெளியை உருவாக்குவது பற்றியே.

to unlock the intelligence,

அது அவர்களுக்குள் ஒளிந்திருக்கும்,

unlock the passion,

அறிவாற்றலை வெளிப்படுத்தும்,

unlock all of the great things

உணர்சிகளை வெளிப்படுத்தும்

that they hold within themselves.

மற்ற எல்லா திறமைகளையும் வெளிப்படுத்தும்.

Let's journey together. Let's journey together.

நாம் அனைவரும் ஒன்றாக பயணிப்போம். நாம் அனைவரும் ஒன்றாக பயணிப்போம்.

Thank you.

நன்றி

(Applause)

(கரகோஷம்)

Chris Anderson: Thank you so much.

கிரிஸ் ஆண்டர்சன்: மிக்க நன்றி.

Right now in Liberia,

தற்பொழுது லிபேரியாவில்,

what do you see

நீங்கள் பார்க்கும்

as the main issue that troubles you?

உங்களை வருத்தும் பிரச்சனை எது?

LG: I've been asked to lead

LG: என்னைத் தலைமை ஏற்று

the Liberian Reconciliation Initiative.

லிபேரியா மறுபுனரமைப்பு இயக்கத்தை நடத்த வேண்டுமென கேட்டுக் கொண்டனர்.

As part of my work,

என் பணியின் ஒரு பகுதியாக,

I'm doing these tours

இது போன்ற சுற்றுப் பயணங்களை

in different villages and towns --

நான் பல கிராமங்களிலும், நகரங்களிலும் மேற்கொள்கிறேன் --

13, 15 hours on dirt roads --

13 , 15 மணி நேரம் புழுதி மண்ணில் பயணிக்கிறேன் --

and there is no community that I've gone into

நான் சென்ற எந்த ஒரு பகுதியிலாவது

that I haven't seen intelligent girls.

ஒரு புத்திசாலிப் பெண்ணைப் பார்த்ததில்லை.

But sadly,

ஆனால் துயரமானது என்னவெனில்,

the vision of a great future,

பிரகாசமான எதிர்காலத்திர்கான தோற்றமும்

or the dream of a great future,

அதைப் பற்றிய கனவும் இன்னும்

is just a dream,

கனவாகவே உள்ளது.

because you have all of these vices.

ஏனெனில் அங்கு பல தீய செயல்கள் நடக்கின்றன.

Teen pregnancy, like I said, is epidemic.

நான் சொன்னதைப் போல பதின்வயது மகப்பேறு என்ற கொள்ளை நோய் உள்ளது.

So what troubles me

என்னை வருத்தும் பிரச்சனை என்னவென்றால்,

is that I was at that place

நானும் அது போன்றதொரு இடத்தில் இருந்தவள் தான்.

and somehow I'm at this place,

தற்செயலாகத்தான் இந்த இடத்திற்கு வந்துள்ளேன்.

and I just don't want to be the only one

நான் மட்டும் இந்த இடத்தில் இருக்க

at this place.

எனக்கு விருப்பமில்லை.

I'm looking for ways

அந்த பெண்கள் அனைவரும் இங்கே வருவதற்கான

for other girls to be with me.

வழிமுறைகளை நான் காண விழைகிறேன்.

I want to look back 20 years from now

இன்னும் 20 ஆண்டுகள் கழித்து பின்னோக்கிப் பார்த்தல்

and see that there's another Liberian girl,

இன்னும் ஒரு லிபேரியப் பெண்,

Ghanaian girl, Nigerian girl, Ethiopian girl

கானானிய நாட்டுப் பெண், நைஜீரியப் பெண், எதியோப்பியப் பெண்

standing on this TED stage.

TED மேடையில் நின்று பேசுவதைக் காண விரும்புகிறேன்.

And maybe, just maybe, saying,

ஒரு வேளை அவர்கள் கூறலாம்,

"Because of that Nobel laureate

"நோபல் பரிசு பெற்ற இவரால் தான்

I'm here today."

நான் இன்று இங்கிருக்கிறேன்" என்று.

So I'm troubled

நான் மிகவும் வருந்துகிறேன்.

when I see them like there's no hope.

ஒரு நம்பிக்கை இல்லாமல் வாழும் அவர்களைக் கண்டு.

But I'm also not pessimistic,

ஆனால் நான் ஒன்றும் அவநம்பிக்கை உடையவள் அல்ல

because I know it doesn't take a lot

ஏனெனில் அவர்களுக்கு ஊக்கமளித்து வெளிக்கொணர

to get them charged up.

நிறைய நேரம் தேவை இல்லை என்பதை நான் உணர்வேன்.

CA: And in the last year,

CA: இந்த வருடம் நிகழ்ந்த

tell us one hopeful thing

நம்பிக்கை கொடுப்பதாக உள்ள ஒரு

that you've seen happening.

நிகழ்வை நீங்கள் கண்டீர்களா?

LG: I can tell you many hopeful things that I've seen happening.

LG: நான் பார்த்த நம்பிக்கை கொடுக்கும் நிகழ்வுகள் பலவற்றை நான் கூற இயலும்.

But in the last year,

ஆனால் கடந்த வருடம்,

where President Sirleaf comes from, her village,

ஜனாதிபதி சிர்லீஃப் - ன் சொந்த கிராமத்தில்

we went there to work with these girls.

நாங்கள் இம்மாதிரியான பெண்களுடன் வேலை செய்துகொண்டிருந்தோம்.

And we could not find 25 girls

25 பெண்களை கூட நாங்கள்

in high school.

பள்ளிக்கூடத்தில் பார்க்கவில்லை.

All of these girls went to the gold mine,

அவர்கள் அனைவரும் தங்கச் சுரங்கத்தில்,

and they were predominantly prostitutes

விபாச்சரத்திலும்

doing other things.

மற்ற செயல்களிலும் ஈடுபடுத்தப் பட்டிருந்தார்கள்.

We took 50 of those girls

அவர்களில் 50 பேரை மீட்டு

and we worked with them.

அவர்களுடன் பணியாற்றினோம்.

And this was at the beginning of elections.

அது தேர்தல் நேரமாக இருந்தது.

This is one place where women were never --

இந்தப் பகுதியில் தான் பெண்கள்

even the older ones

ஒரு போதும்

barely sat in the circle with the men.

ஆண்களுக்கு இணையாக அமர்ந்து பேசியதில்லை.

These girls banded together and formed a group

இந்தப் பெண்கள் அனைவரும் ஒன்று கூடி ஒரு அமைப்பை உருவாகினார்கள்.

and launched a campaign

அவர்கள் ஒரு பிரச்சாரத்தைத் துவக்கினார்கள்

for voter registration.

வாக்களிக்கும் உரிமை கோரி.

This is a real rural village.

இந்தப் பகுதி பிற்படுத்தப்பட்ட கிராமம் ஆகும்.

And the theme they used was:

அவர்கள் பயன்படுத்திய தாரக மந்திரம் என்வென்றால்:

"Even pretty girls vote."

"அழகான பெண்களும் வாக்களிக்கலாம்."

They were able to mobilize young women.

அவர்களால் மற்ற இளம் பெண்களை ஒன்று திரட்ட முடிந்தது.

But not only did they do that,

அவர்கள் அதை மட்டும் செய்யவில்லை.

they went to those who were running for seats

மேலும் அவர்கள் தேர்தலில் நிற்கும் வேட்பாளர்களைப்

to ask them, "What is it

பார்த்து "நீங்கள்

that you will give the girls of this community

வெற்றி பெற்றால் இந்தப் பகுதிப் பெண்களுக்கு

when you win?"

என்ன செய்வீர்கள்?" என்று கேட்டனர்.

And one of the guys

வேட்பாளர்களில் ஒருவரான

who already had a seat was very --

ஏற்கனவே சட்டசபை உறுப்பினரான அவர் --

because Liberia has one of the strongest rape laws,

லிபேரியாவில் மிகவும் வலிமையுள்ள பாலியல் சட்டங்களை,

and he was one of those really fighting in parliament

சட்டசபையில் போராடி

to overturn that law

நீக்கப் போவதாகக் கூறினார்.

because he called it barbaric.

ஏனெனில் அவை இதனை காட்டுமிராண்டிதனம் என்றார்.

Rape is not barbaric, but the law, he said, was barbaric.

கற்பழிப்பு காட்டுமிராண்டிதனம் இல்லையாம். அதற்கெதிரான சட்டமே காட்டுமிராண்டிதனமானது என்கிறார்.

And when the girls started engaging him,

அந்தப் பெண்கள் அவரிடம் விடாமல் கேள்வி கேட்டதனால்

he was very hostile towards them.

அவர் அந்தப் பெண்களை ஒரு எதிரியைப் போல் பார்க்கலானார்.

These little girls turned to him and said,

அந்தப் பெண்கள் அவரிடம்

"We will vote you out of office."

"உங்களை விரட்டவே நாங்கள் வாக்களிப்போம்" என்றனர்.

He's out of office today.

அவர் விரட்டப்பட்டும் விட்டார்.

(Applause)

(கரகோஷம்)

CA: Leymah, thank you. Thank you so much for coming to TED.

CA : லேமா, நன்றி. TED -ற்கு வருகை தந்ததற்கு மிக்க நன்றி.

LG: You're welcome. (CA: Thank you.)

LG : உங்களை வரவேற்கிறேன். (CA : நன்றி)

(Applause)

(கரகோஷம்)