How to tame your wandering mind | Amishi Jha

Vertaald door: Axel Saffran Nagekeken door: Peter van de Ven

Consider the following statement:

Denk eens aan de volgende stelling:

human beings only use 10 percent of their brain capacity.

mensen benutten slechts 10% van hun hersencapaciteit.

Well, as a neuroscientist, I can tell you

Als neurowetenschapper kan ik je vertellen

that while Morgan Freeman delivered this line

dat Morgan Freemans imponerende voordracht

with the gravitas that makes him a great actor,

deze zin weliswaar mooi doet klinken,

this statement is entirely false.

maar dat de stelling volstrekt fout is.

(Laughter)

(Gelach)

The truth is, human beings use 100 percent of their brain capacity.

In werkelijkheid benutten mensen 100% van hun hersencapaciteit.

The brain is a highly efficient, energy-demanding organ

De hersenen zijn een zeer efficiënt, energieslurpend orgaan

that gets fully utilized

dat volledig gebruikt wordt.

and even though it is at full capacity being used,

En zelfs al draaien ze op volle kracht,

toch kunnen ze al die informatie niet aan.

it suffers from a problem of information overload.

There's far too much in the environment than it can fully process.

De omgeving biedt veel meer informatie dan ze kunnen verwerken.

So to solve this problem of overload,

Voor dit overbelastingsprobleem had de evolutie een oplossing:

evolution devised a solution,

which is the brain's attention system.

het aandachtssysteem van het brein.

Attention allows us

Dankzij aandacht merken we op, selecteren we,

to notice, select and direct the brain's computational resources

en kennen we de rekenkracht van de hersenen toe

to a subset of all that's available.

aan een deel van alles wat voorhanden is.

We can think of attention as the leader of the brain.

Aandacht kun je zien als de leider van het brein.

Wherever attention goes, the rest of the brain follows.

Waar de aandacht heen gaat, volgt de rest van het brein.

In some sense, it's your brain's boss.

In zekere zin is ze de baas van je hersenen.

And over the last 15 years,

De laatste vijftien jaar

I've been studying the human brain's attention system.

heb ik het aandachtssysteem van het menselijk brein bestudeerd.

In all of our studies, I've been very interested in one question.

Bij al onze studies was ik zeer geïnteresseerd in één vraag:

If it is indeed the case that our attention is the brain's boss,

als onze aandacht inderdaad de baas van ons brein is,

is ze een goede baas?

is it a good boss?

Does it actually guide us well?

Leidt ze ons op bekwame wijze?

And to dig in on this big question, I wanted to know three things.

Om deze grote vraag te lijf te gaan, wilde ik drie dingen weten.

First, how does attention control our perception?

Ten eerste: hoe bepaalt aandacht onze waarneming?

Second, why does it fail us,

Ten tweede: waarom laat ze ons in de steek

often leaving us feeling foggy and distracted?

en voelen we ons vaak troebel en afgeleid?

And third, can we do anything about this fogginess,

Ten derde: kunnen we iets doen aan die troebelheid?

can we train our brain to pay better attention?

Kunnen we ons brein door oefening aandachtiger maken?

To have more strong and stable attention in the work that we do in our lives.

Zodat onze aandacht sterker en stabieler is tijdens onze werkzaamheden.

So I wanted to give you a brief glimpse

Dus ... ik wilde je in het kort laten zien

into how we're going to look at this.

hoe we dit gaan bekijken.

A very poignant example

Een zeer treffend voorbeeld

of how our attention ends up getting utilized.

van hoe onze aandacht wordt ingezet.

And I want to do it using the example of somebody that I know quite well.

Als voorbeeld hiervoor gebruik ik iemand die ik heel goed ken.

He ends up being part of a very large group of people that we work with,

Hij is iemand uit een grote groep mensen met wie we werken

for whom attention is a matter of life and death.

voor wie aandacht een kwestie van leven of dood is.

Think of medical professionals

Denk aan medische professionals

or firefighters

of brandweermannen

or soldiers or marines.

of soldaten of mariniers.

This is the story of a marine captain, Captain Jeff Davis.

Dit is het verhaal van een marinier: kapitein Jeff Davis.

And the scene that I'm going to share with you, as you can see,

De scène die ik met jullie wil delen,

gaat zoals je ziet niet over zijn tijd op het slagveld.

is not about his time in the battlefield.

He was actually on a bridge, in Florida.

Hij bevond zich op een brug in Florida.

But instead of looking at the scenery around him,

Maar in plaats van te kijken naar zijn omgeving,

seeing the beautiful vistas

te genieten van het uitzicht

and noticing the cool ocean breezes,

en van de koele oceaanbries,

he was driving fast and contemplating driving off that bridge.

reed hij hard en overwoog hij om van de brug af te rijden.

And he would later tell me that it took all of everything he had not to do so.

Hij vertelde me later dat hij daar slechts met uiterste inspanning van afzag.

You see, he'd just returned from Iraq.

Hij was net terug uit Irak

en hoewel zijn lichaam zich op die brug bevond,

And while his body was on that bridge,

his mind, his attention, was thousands of miles away.

was zijn geest, zijn aandacht, duizenden kilometers ver weg.

He was gripped with suffering.

Hij werd overmand door leed.

His mind was worried and preoccupied

Zijn geest was bezorgd en werd in beslag genomen

and had stressful memories and, really, dread for his future.

door pijnlijke herinneringen en angst voor de toekomst.

And I'm really glad that he didn't take his life.

Ik ben heel blij dat hij zichzelf niet om het leven bracht.

Because he, as a leader, knew that he wasn't the only one

Als leider wist hij dat hij hier waarschijnlijk niet als enige mee kampte.

that was probably suffering;

many of his fellow marines probably were, too.

Dat gold ook voor veel van zijn collega-mariniers.

And in the year 2008, he partnered with me in the first-of-its-kind project

In 2008 gingen we samenwerken in een tot dusver ongekend project:

that actually allowed us to test and offer something called mindfulness training

het testen en aanbieden van zogenaamde 'mindfulness-training'

to active-duty military personnel.

aan militairen in actieve dienst.

But before I tell you about what mindfulness training is,

Maar voordat ik je iets vertel over mindfulness-training

or the results of that study,

of de resultaten van dat onderzoek,

I think it's important to understand how attention works in the brain.

is het belangrijk om te begrijpen hoe aandacht werkt in de hersenen.

So what we do in the laboratory

Veel van ons aandacht-onderzoek dat we doen in het laboratorium

is that many of our studies of attention involve brain-wave recordings.

heeft te maken met hersengolfopnames.

In these brain wave recordings, people wear funny-looking caps

In deze hersengolfopnames dragen mensen gekke hoofdkappen

that are sort of like swimming caps, that have electrodes embedded in them.

die lijken op badmutsen, waar elektrodes in verwerkt zijn.

These electrodes pick up the ongoing brain electrical activity.

Deze elektrodes pikken alle elektrische hersenactiviteit op.

And they do it with millisecond temporal precision.

Dat doen ze op de milliseconde nauwkeurig.

So we can see these small yet detectable voltage fluctuations over time.

Zo kunnen we het verloop volgen van kleine schommelingen in voltage.

And doing this, we can very precisely plot the timing of the brain's activity.

Zodoende kunnen we heel precies de hersenactiviteit in kaart brengen.

About 170 milliseconds

Zo'n 170 miliseconden

after we show our research participants a face on the screen,

nadat we onze deelnemers een gezicht tonen op het scherm,

we see a very reliable, detectable brain signature.

zien we een zeer betrouwbare, waarneembare hersensignatuur.

It happens right at the back of the scalp,

Dat gebeurt helemaal achterin de schedel,

above the regions of the brain that are involved in face processing.

boven de hersengebieden waar gezichtsherkenning plaatsvindt.

Now, this happens so reliably and so on cue,

Vanwege de voorspelbaarheid en exactheid

van deze gezichtsherkenningsfunctie

as the brain's face detector,

that we've even given this brain-wave component a name.

hebben we deze hersengolfcomponent een naam gegeven.

We call it the N170 component.

We noemen hem de N170-component.

And we use this component in many of our studies.

Deze component gebruiken we in veel van onze onderzoeken

It allows us to see the impact that attention may have on our perception.

om te kunnen zien welke impact aandacht kan hebben op onze waarneming.

Ik zal jullie een idee geven

I'm going to give you a sense of the kind of experiments

van het soort experimenten dat we doen in het lab.

that we actually do in the lab.

We would show participants images like this one.

We laten deelnemers beelden zien als deze.

You should see a face and a scene overlaid on each other.

Als het goed is zie je een gezicht en een tafereel door elkaar heen.

And what we do is we ask our participants

We vragen onze deelnemers

as they're viewing a series of these types of overlaid images,

om tijdens het bekijken van zulke samengevoegde beelden

to do something with their attention.

iets te doen met hun aandacht.

On some trials, we'll ask them to pay attention to the face.

Bij sommige testen vragen we hen te letten op het gezicht.

And to make sure they're doing that,

Om te controleren of ze dat doen,

we ask them to tell us, by pressing a button,

laten we hen op een knop duwen

om te zeggen of het gezicht mannelijk of vrouwelijk is.

if the face appeared to be male or female.

On other trials,

Bij andere testen

we ask them to tell what the scene was -- was it indoor or outdoor?

vragen we hen naar het tafereel -- is het binnens- of buitenshuis?

And in this way, we can manipulate attention

Zo kunnen we aandacht manipuleren

and confirm that the participants were actually doing what we said.

en vaststellen dat deelnemers ook doen wat we hen opdragen.

Our hypotheses about attention were as follows:

Onze hypothesen over aandacht waren als volgt.

if attention is indeed doing its job and affecting perception,

Als aandacht echt zijn werk doet en waarneming beïnvloedt,

maybe it works like an amplifier.

werkt het wellicht als een versterker.

And what I mean by this

Daarmee bedoel ik

is that when we direct attention to the face,

dat wanneer we aandacht geven aan het gezicht,

it becomes clearer and more salient,

dit duidelijker en opvallender wordt,

it's easier to see.

makkelijker zichtbaar.

But when we direct it to the scene, the face becomes barely perceptible

Concentreren we ons op het tafereel,

dan zien we het gezicht amper nog omdat we tafereelinformatie verwerken.

as we process the scene information.

So what we wanted to do

Nu wilden wij kijken

is look at this brain-wave component of face detection, the N170,

naar die hersengolfcomponent van gezichtsherkenning, de N170,

and see if it changed at all

om te zien of die veranderde

as a function of where our participants were paying attention --

naarmate onze deelnemers hun aandacht richtten

op het tafereel of het gezicht.

to the scene or the face.

And here's what we found.

We vonden het volgende.

We found that when they paid attention to the face,

Wanneer ze aandacht gaven aan het gezicht,

the N170 was larger.

was de N170 groter.

And when they paid attention to the scene, as you can see in red, it was smaller.

En als ze letten op het tafereel -- je ziet het in rood -- is hij kleiner.

And that gap you see between the blue and red lines

Dat verschil tussen de blauwe en de rode lijn

is pretty powerful.

maakt nogal wat uit.

What it tells us is that attention,

Het toont aan dat aandacht --

which is really the only thing that changed,

het enige dat anders was,

since the images they viewed were identical in both cases --

aangezien de afbeeldingen steeds identiek waren --

attention changes perception.

aandacht verandert waarneming.

And it does so very fast.

En dat gebeurt heel snel.

Within 170 milliseconds of actually seeing a face.

Binnen 170 milliseconden nadat je het gezicht ziet.

In our follow-up studies, we wanted to see what would happen,

In onze vervolgstudies wilden we testen

how could we perturb or diminish this effect.

hoe we dat effect konden verstoren of verminderen.

And our hunch was that if you put people in a very stressful environment,

We vermoedden dat als je mensen in een stressvolle omgeving zet,

if you distract them with disturbing, negative images,

als je hen afleidt met schokkende, negatieve beelden,

images of suffering and violence --

beelden van lijden en geweld --

sort of like what you might see on the news, unfortunately --

ongeveer wat we op het nieuws zien, helaas --

that doing this might actually affect their attention.

dat dit invloed heeft op hun aandacht.

And that's indeed what we found.

Dat vonden we inderdaad.

If we present stressful images while they're doing this experiment,

Als we stressvolle beelden tonen terwijl ze dit experiment doen,

this gap of attention shrinks, its power diminishes.

krimpt deze aandachtskloof, zijn kracht vermindert.

So in some of our other studies,

In andere onderzoeken

we wanted to see, OK, great --

wilden we zien: oké, prima --

not great, actually, bad news that stress does this to the brain --

niet prima ... slecht nieuws, dat stress dit met hersenen doet --

but if it is the case that stress has this powerful influence on attention

maar als stress inderdaad zo'n krachtige invloed heeft op aandacht

through external distraction,

door externe afleiding,

what if we don't need external distraction,

werkt dat ook zonder externe afleiding?

what if we distract ourselves?

Als we onszelf afleiden?

And to do this,

Om dit te doen,

we had to basically come up with an experiment

moesten we een experiment verzinnen

in which we could have people generate their own mind-wandering.

waarin we mensen hun eigen dagdromen konden laten genereren.

This is having off-task thoughts

Dat zijn gedachten die niets te maken hebben

while we're engaged in an ongoing task of some sort.

met de taak die op dat moment wordt uitgevoerd.

And the trick to mind-wandering is that essentially, you bore people.

De truc hierbij is dat je mensen eigenlijk verveelt.

So hopefully there's not a lot of mind-wandering happening right now.

Ik hoop dus dat er momenteel niet veel gedagdroomd wordt. (Gelach)

When we bore people,

Als we mensen vervelen,

people happily generate all kinds of internal content to occupy themselves.

produceren ze met gemak allerlei innerlijke content om bezig te zijn.

So we devised what might be considered

Dus we ontwierpen

's werelds saaiste experiment.

one of the world's most boring experiments.

All the participants saw were a series of faces on the screen,

De deelnemers zagen enkel een reeks gezichten op het scherm.

one after another.

Het ene na het andere.

They pressed the button every time they saw the face.

Ze drukten op de knop zodra ze een gezicht zagen.

That was pretty much it.

Dat was het.

Well, one trick was that sometimes, the face would be upside down,

Nu was de truc dat soms een gezicht ondersteboven hing,

and it would happen very infrequently.

en dat gebeurde heel sporadisch.

On those trials they were told just to withhold the response.

Tijdens die testen moesten ze daarop niet reageren.

Pretty soon, we could tell that they were successfully mind-wandering,

Al snel merkten we dat ze dagdroomden,

want ze drukten op de knop als het gezicht ondersteboven was.

because they pressed the button when that face was upside down.

Hoewel dat duidelijk zichtbaar was.

Even though it's quite plain to see that it was upside down.

So we wanted to know what happens when people have mind-wandering.

Dus wilden we weten wat er gebeurt als mensen dagdromen.

And what we found was that,

En wat we vonden,

very similar to external stress

was dat net als bij externe stress en externe afleiding in de omgeving,

and external distraction in the environment,

internal distraction, our own mind wandering,

interne afleiding, onze dagdromen,

also shrinks the gap of attention.

ook die aandachtskloof verminderen.

It diminishes attention's power.

De aandachtskracht wordt minder.

So what do all of these studies tell us?

Wat leren we van al deze verhalen?

They tell us that attention is very powerful

We leren dat aandacht heel krachtig inwerkt op onze waarneming.

in terms of affecting our perception.

Even though it's so powerful, it's also fragile and vulnerable.

Ondanks haar kracht, is ze ook fragiel en kwetsbaar.

And things like stress and mind-wandering diminish its power.

En dingen als stress en dagdromen verzwakken haar.

But that's all in the context of these very controlled laboratory settings.

Maar dat speelt zich allemaal af in een gecontroleerde laboratoriumsetting.

What about in the real world?

Hoe werkt dat in ons dagelijks leven?

What about in our actual day-to-day life?

What about now?

Of nu?

Where is your attention right now?

Waar is je aandacht nu?

To kind of bring it back,

Om die terug te halen wil ik een voorspelling doen

I'd like to make a prediction about your attention

over jouw aandacht tijdens de rest van mijn talk.

for the remainder of my talk.

Are you up for it?

Klaar?

Here's the prediction.

Hier is de voorspelling.

You will be unaware of what I'm saying for four out of the next eight minutes.

Vier van de acht volgende minuten zul je niet naar me luisteren.

(Laughter)

(Gelach)

It's a challenge, so pay attention, please.

Het is een uitdaging. Let dus goed op, alsjeblieft.

Now, why am I saying this?

Waarom zeg ik dit?

I'm surely going to assume that you're going to remain seated

Ik veronderstel dat je blijft zitten waar je zit

en zo aardig bent om naar me te kijken terwijl ik praat.

and, you know, graciously keep your eyes on me as I speak.

But a growing body of literature suggests that we mind-wander,

Maar uit een groeiende literatuur valt af te leiden

dat zo'n 50% van ons waakbewustzijn

we take our mind away from the task at hand,

about 50 percent of our waking moments.

besteed wordt aan dagdromen.

These might be small, little trips that we take away,

Dit zijn misschien minuscule uitstapjes die we maken,

private thoughts that we have.

privégedachten die opkomen.

And when this mind-wandering happens,

En als dit dagdromen plaatsvindt,

it can be problematic.

kan dat problemen geven.

Now I don't think there will be any dire consequences

Nu vrees ik niet voor ernstige gevolgen

zoals jullie hier zitten,

with you all sitting here today,

but imagine a military leader missing four minutes of a military briefing,

maar stel je voor dat een militaire leider vier minuten mist van een rapportage,

or a judge missing four minutes of testimony.

of een rechter die vier minuten mist van een getuigenis,

Or a surgeon or firefighter missing any time.

of een chirurg of brandweerman die maar even afdwaalt.

The consequences in those cases could be dire.

Dat kan grote gevolgen hebben.

Daarom de vraag: waarom doen we dit?

So we might ask why do we do this?

Why do we mind-wander so much?

Waarom dwalen we zoveel af?

Well, part of the answer is that our mind is an exquisite time-traveling master.

Deel van het antwoord is dat onze geest een voortreffelijke tijdreiziger is.

It can actually time travel very easily.

Dat doet het met groot gemak.

If we think of the mind as the metaphor of the music player, we see this.

Als je de geest vergelijkt met een muziekspeler, zie je dat.

We can rewind the mind to the past

We kunnen met onze geest terug

to reflect on events that have already happened, right?

naar gebeurtenissen die reeds hebben plaatsgevonden.

Or we can go and fast-future, to plan for the next thing that we want to do.

Of we spoelen vooruit, om te plannen voor dingen die we nog willen doen.

And we land in this mental time-travel mode of the past or the future

In deze mentale tijdreismodus van verleden of toekomst

belanden we heel frequent.

very frequently.

And we land there often without our awareness,

Dat overkomt ons meestal

zonder dat we ons ervan bewust zijn,

most times without our awareness,

even if we want to be paying attention.

en zelfs als we ons willen concentreren.

Think of just the last time you were trying to read a book,

Denk aan hoe je een boek wilde lezen

got to the bottom of the page with no idea what the words were saying.

en onderaan de pagina bemerkte dat geen woord was doorgedrongen.

This happens to us.

Dat overkomt ons.

And when this happens, when we mind-wander without an awareness that we're doing it,

Als dit gebeurt, als we afdwalen zonder ons ervan bewust te zijn,

there are consequences.

dan heeft dat consequenties.

We make errors.

We maken fouten.

We zien soms cruciale informatie over het hoofd.

We miss critical information, sometimes.

And we have difficulty making decisions.

En het bemoeilijkt het nemen van beslissingen.

What's worse is when we experience stress.

Het is erger wanneer we stress ervaren.

When we're in a moment of overwhelm.

Overmand door de situatie.

We don't just reflect on the past when we rewind,

We reflecteren niet alleen, wanneer we terugspoelen.

we end up being in the past ruminating, reliving or regretting

We herbeleven het verleden,

herkauwen en berouwen gebeurtenissen die voorbij zijn.

events that have already happened.

Or under stress, we fast-forward the mind.

Of we spoelen onder stress geestelijk vooruit.

Not just to productively plan.

Niet alleen om productief te plannen.

But we end up catastrophizing or worrying

We verzinnen doemscenario's

about events that haven't happened yet

over dingen die nog niet gebeurd zijn

and frankly may never happen.

en wellicht nooit gaan gebeuren.

So at this point, you might be thinking to yourself, OK,

Nu zit je misschien te denken: oké ...

mind-wandering's happening a lot.

onze geest dwaalt vaak af.

Often, it happens without our awareness.

Vaak zonder dat we het merken.

And under stress, it's even worse --

Onder stress is het nog erger;

we mind-wander more powerfully and more often.

dan dwalen we hardnekkiger en vaker.

Is there anything we can possibly do about this?

Is hier iets aan te doen?

And I'm happy to say the answer is yes.

Gelukkig is het antwoord daarop: ja.

From our work, we're learning

Bij ons werk leerden we:

that the opposite of a stressed and wandering mind is a mindful one.

het tegenovergestelde van een gestreste, dwalende geest is een aandachtige geest.

Mindfulness has to do with paying attention

'Mindfulness' houdt in dat je aandacht schenkt

to our present-moment experience with awareness.

aan je huidige ervaring.

Geconcentreerd, zonder enige vorm van emotionele reactie op wat er gebeurt.

And without any kind of emotional reactivity of what's happening.

It's about keeping that button right on play

Je blijft bij die afspeelknop

to experience the moment-to-moment unfolding of our lives.

en ervaart van moment op moment hoe je leven zich ontvouwt.

And mindfulness is not just a concept.

En mindfulness is niet enkel een concept.

It's more like practice,

Het is eerder een oefening.

you have to embody this mindful mode of being to have any benefits.

Je moet die aandachtige zijnswijze belichamen om er profijt van te hebben.

And a lot of the work that we're doing, we're offering people programs

Veel van ons werk houdt in dat we mensen programma's bieden

that give our participants a suite of exercises

waarin de deelnemers een scala aan oefeningen krijgen

that they should do daily

die ze dagelijks moeten doen

in order to cultivate more moments of mindfulness in their life.

om meer momenten van aandacht te kweken in hun leven.

And for many of the groups that we work with, high-stress groups,

Veel van de groepen waarmee we werken zijn stressrijk.

like I said -- soldiers, medical professionals --

Zoals ik zei: soldaten, medisch personeel.

for them, as we know, mind-wandering can be really dire.

Voor hen kan een dwalende geest vreselijke gevolgen hebben.

So we want to make sure we offer them very accessible,

Dus wat we bieden is laagdrempelig

low time constraints to optimize the training,

en tijdefficiënt,

voor een optimale training waar ze baat bij hebben.

so they can benefit from it.

And when we do this, what we can do is track to see what happens,

Tijdens dit alles kunnen we volgen wat er gebeurt,

not just in their regular lives

niet alleen in hun dagelijks leven

but in the most demanding circumstances that they may have.

maar ook in meest veeleisende omstandigheden die ze tegenkomen.

Why do we want to do this?

Waarom willen we dit doen?

Well, we want to, for example, give it to students right around finals season.

We willen dit bijvoorbeeld aan studenten geven vóór examens.

Or we want to give the training to accountants during tax season.

Of we willen accountants trainen tijdens het belastingseizoen.

Or soldiers and marines while they're deploying.

Of soldaten en mariniers tijdens een missie.

Why is that?

Waarom is dat?

Because those are the moments

Omdat op die momenten hun aandacht waarschijnlijk het kwetsbaarst is,

in which their attention is most likely to be vulnerable,

because of stress and mind-wandering.

vanwege stress en dwalende gedachten.

And those are also the moments

En dat zijn ook de momenten

in which we want their attention to be in peak shape

waarop we hun aandacht in topconditie willen hebben

so they can perform well.

zodat ze goed presteren.

So what we do in our research

Dus tijdens ons onderzoek

is we have them take a series of attention tests.

geven we hen een reeks aandachts-testen.

We track their attention at the beginning of some kind of high-stress interval,

We volgen hun aandacht aan het begin van een stressvolle periode,

and then two months later, we track them again,

en twee maanden later testen we hen nogmaals

and we want to see if there's a difference.

om te zien of er verschil is.

Is there any benefit of offering them mindfulness training?

Hebben ze profijt van de mindfulness-training?

Can we protect against the lapses in attention

Biedt het bescherming tegen afdwalen

that might arise over high stress?

dat plaatsvindt tijdens stress?

So here's what we find.

Dit zijn de resultaten.

Over a high-stress interval,

Als wij tijdens een stressvolle periode helemaal niets doen,

unfortunately, the reality is if we don't do anything at all,

neemt de aandacht af.

attention declines,

people are worse at the end of this high-stress interval than before.

Na zo'n stressvolle periode presteren mensen slechter dan ervoor.

But if we offer mindfulness training, we can protect against this.

Maar met mindfulness-training beschermen we daartegen.

They stay stable, even though just like the other groups,

Ze blijven stabiel,

ook al werken ze net als de anderen onder hoge stress.

they were experiencing high stress.

And perhaps even more impressive

Mogelijk nog indrukwekkender

is that if people take our training programs

is dat als mensen onze training volgen

over, let's say, eight weeks,

gedurende pakweg acht weken,

and they fully commit to doing the daily mindfulness exercises

en ze doen werkelijk dagelijks hun mindfulnessoefeningen

that allow them to learn how to be in the present moment,

die hen leren om in het moment aanwezig te zijn,

well, they actually get better over time, even though they're in high stress.

dan gaan ze er zelfs op vooruit, zelfs in die stressvolle situatie.

And this last point is actually important to realize,

Dit laatste is belangrijk om je te realiseren.

because of what it suggests to us

Het laat zien dat mindfulness-oefeningen

is that mindfulness exercises are very much like physical exercise:

sterk lijken op lichamelijke oefeningen.

if you don't do it, you don't benefit.

Als je ze niet doet, heb je geen profijt.

Maar als je de oefeningen echt doet,

But if you do engage in mindfulness practice,

the more you do, the more you benefit.

geldt: hoe meer je oefent, hoe meer resultaat.

And I want to just bring it back to Captain Jeff Davis.

Ik wil nog even terugkomen op kapitein Jeff Davis.

As I mentioned to you at the beginning,

Zoals ik zei aan het begin:

his marines were involved in the very first project

zijn mariniers waren betrokken

that we ever did, offering mindfulness training.

bij onze allereerste mindfulness-training.

And they showed this exact pattern, which was very heartening.

Zij vertoonden hetzelfde patroon, wat erg geruststellend was.

We had offered them the mindfulness training

We hadden hen de oefeningen aangeboden

right before they were deployed to Iraq.

vlak voor ze uitgezonden werden naar Irak.

And upon their return, Captain Davis shared with us

Bij terugkomst vertelde kapitein Davis ons

what he was feeling was the benefit of this program.

welke voordelen hij zag bij het programma.

He said that unlike last time,

Hij zei dat ze deze keer

after this deployment, they were much more present.

na afloop van de missie veel meer 'aanwezig' waren.

They were discerning.

Ze waren scherp.

They were not as reactive.

Ze waren minder reactief.

And in some cases, they were really more compassionate

In sommige gevallen ervoeren ze meer medeleven

with the people they were engaging with and each other.

met de aanwezige mensen en met elkaar.

He said in many ways,

Hij zei dat in zekere zin

he felt that the mindfulness training program we offered

de mindfulness-training hen een belangrijk stuk gereedschap bood

gave them a really important tool

to protect against developing post-traumatic stress disorder

tegen het ontwikkelen van posttraumatische stressstoornis

and even allowing it to turn into post-traumatic growth.

en het zelfs veranderde in posttraumatische groei.

To us, this was very compelling.

Dit was erg overtuigend voor ons.

And it ended up that Captain Davis and I --

Kapitein Davis en ik bleven zelfs --

you know, this was about a decade ago, in 2008 --

dit was tien jaar geleden, in 2008 --

we've kept in touch all these years.

bleven al die jaren contact houden.

And he himself has gone on to continue practicing mindfulness

Hij is doorgegaan met mindfulness-oefeningen

op dagelijkse basis.

in a daily way.

He was promoted to major,

Hij werd bevorderd tot majoor

he actually then ended up retiring from the Marine Corps.

en zwaaide uiteindelijk af uit het Korps Mariniers.

He went on to get a divorce, to get remarried,

Hij scheidde en hertrouwde,

to have a child, to get an MBA.

kreeg een kind, haalde een MBA.

And through all of these challenges and transitions and joys of his life,

Gedurende al deze bezoekingen, veranderingen en levensgeluk

he kept up with his mindfulness practice.

bleef hij zijn aandachtsoefeningen doen.

And as fate would have it, just a few months ago,

Nu wilde het noodlot

dat kapitein Davis enkele maanden geleden als 46-jarige een zware hartaanval kreeg.

Captain Davis suffered a massive heart attack, at the age of 46.

And he ended up calling me a few weeks ago.

Hij belde me een paar weken geleden.

And he said, "I want to tell you something.

Hij zei: "Ik wil je wat vertellen.

I know that the doctors who worked on me, they saved my heart,

Ik weet dat de betrokken doktoren mijn hart hebben gered,

but mindfulness saved my life.

maar mindfulness heeft mijn leven gered.

The presence of mind I had to stop the ambulance

Mijn tegenwoordigheid van geest om de ambulance te stoppen

that ended up taking me to the hospital," -- himself,

die me naar het ziekenhuis bracht," -- dat deed hij zelf ...

the clarity of mind he had to notice when there was fear and anxiety happening

de helderheid van geest waarin hij merkte dat er angst en zorgen waren,

but not be gripped by it --

maar hij er niet door gegrepen werd --

he said, "For me, these were the gifts of mindfulness."

hij zei: "Voor mij waren dat de geschenken van mindfulness."

And I was so relieved to hear that he was OK.

Ik was opgelucht om te horen dat hij oké was,

But really heartened to see that he had transformed his own attention.

maar echt getroffen door hoe hij zijn eigen aandacht had getransformeerd.

He went from having a really bad boss --

Eerst was zijn aandachtssysteem een heel slechte baas:

an attention system that nearly drove him off a bridge --

een die hem bijna van de brug deed rijden.

to one that was an exquisite leader and guide,

Nu was dat een voortreffelijk leider en gids, die zijn leven had gered.

and saved his life.

So I want to actually end by sharing my call to action to all of you.

Ik wil eindigen met mijn oproep aan jullie allemaal.

And here it is.

Hier komt hij.

Pay attention to your attention.

Besteed aandacht aan je aandacht.

Alright?

Oké?

Pay attention to your attention

Geef aandacht aan jouw aandacht.

Gebruik mindfulness-oefeningen om dagelijks te werken aan je welbevinden,

and incorporate mindfulness training as part of your daily wellness toolkit,

in order to tame your own wandering mind

door je eigen dwalende geest te temmen

and to allow your attention to be a trusted guide in your own life.

en jouw aandacht te maken tot een vertrouwde gids in je eigen leven.

Thank you.

Dank je wel.

(Applause)

(Applaus)