Art can heal PTSD's invisible wounds | Melissa Walker

Vertaald door: Dries Van der Smissen Nagekeken door: Axel Saffran

You are a high-ranking military service member

Je bent een hooggeplaatste militair,

deployed to Afghanistan.

geattacheerd in Afghanistan.

You are responsible for the lives

Je staat in voor de levens

of hundreds of men and women,

van honderden mannen en vrouwen

and your base is under attack.

en je basis wordt aangevallen.

Incoming mortar rounds are exploding all around you.

Overal om je heen slaan mortiergranaten in.

Struggling to see through the dust and the smoke,

Je ziet niets door het stof en de rook.

you do your best to assist the wounded

Je probeert de gewonden te helpen,

and then crawl to a nearby bunker.

waarna je terug naar je bunker kruipt.

Conscious but dazed by the blasts,

Je bent gedesoriënteerd door de explosies.

you lay on your side and attempt to process what has just happened.

Je ligt op je zij en probeert te bevatten wat er zopas gebeurd is.

As you regain your vision,

Wanneer je zicht weer hersteld is,

you see a bloody face

merk je een bebloed gezicht op

staring back at you.

dat je aanstaart.

The image is terrifying,

Het is een beangstigende aanblik.

but you quickly come to understand

Maar je beseft algauw

it's not real.

dat het beeld niet echt is.

This vision continues to visit you multiple times a day and in your sleep.

Dit beeld blijft je achtervolgen, overdag en tijdens je slaap.

You choose not to tell anyone for fear of losing your job

Je vertelt het tegen niemand uit angst om je baan te verliezen

or being seen as weak.

of te worden gezien als zwak.

You give the vision a name,

Je geeft je visioen een naam;

Bloody Face in Bunker,

"Bebloed Gezicht in de Bunker".

and call it BFIB for short.

Je kort het af tot "BGIB".

You keep BFIB locked away in your mind,

Je sluit het op, ergens in je achterhoofd.

secretly haunting you,

Maar het blijft je achtervolgen.

for the next seven years.

Zeven jaar lang.

Now close your eyes.

Sluit nu je ogen.

Can you see BFIB?

Zie je BGIB voor je?

If you can, you're beginning to see the face

Zoja, dan zie je nu het gezicht

of the invisible wounds of war,

van de onzichtbare wonden van de oorlog,

commonly known as post-traumatic stress disorder

ook wel gekend als 'post-traumatisch stress-syndroom'

and traumatic brain injury.

en 'traumatisch hersenletsel'.

While I can't say I have post-traumatic stress disorder,

Hoewel ik zelf niet aan deze stoornis lijd,

I've never been a stranger to it.

is het me niet vreemd.

When I was a little girl, I would visit my grandparents every summer.

Als klein meisje ging ik elke zomer bij mijn grootouders op bezoek.

It was my grandfather

Het was mijn grootvader

who introduced me to the effects of combat on the psyche.

die me de gevolgen heeft aangetoond van oorlogsvoering op de geest.

While my grandfather was serving as a Marine in the Korean War,

Mijn grootvader was een marinier tijdens de oorlog in Korea.

a bullet pierced his neck and rendered him unable to cry out.

Een kogel doorboorde zijn nek waardoor hij niet om hulp kon roepen.

He watched as a corpsman passed him over,

Hij zag hoe de hospiek hem voorbijliep,

declaring him a goner,

hem ten dode opschreef,

and then leaving him to die.

en hem alleen achterliet.

Years later, after his physical wounds had healed

Toen zijn fysieke wonden jaren later genezen waren,

and he'd returned home,

kon hij naar huis terugkeren.

he rarely spoke of his experiences in waking life.

Maar hij sprak bijna nooit van zijn wedervaren, althans niet overdag.

But at night I would hear him shouting obscenities

's Nachts hoorde ik hem echter schelden in z'n slaap

from his room down the hall.

vanuit z'n kamer.

And during the day I would announce myself as I entered the room,

Overdag verwittigde ik hem altijd voor ik de kamer binnenkwam,

careful not to startle or agitate him.

zodat ik hem niet zou doen schrikken.

He lived out the remainder of his days

Voor de rest van zijn dagen

isolated and tight-lipped,

was hij geïsoleerd en zei hij niet veel.

never finding a way to express himself,

Hij vond geen manier om zich uit te drukken.

and I didn't yet have the tools to guide him.

En ik beschikte nog niet over de middelen om hem te helpen.

I wouldn't have a name for my grandfather's condition

Ik zou zijn aandoening niet kunnen benoemen

until I was in my 20s.

tot ik een twintiger was.

Seeking a graduate degree in art therapy,

Ik wou een opleiding beeldende therapie volgen

I naturally gravitated towards the study of trauma.

en raakte al snel gefascineerd door trauma-onderzoek.

And while sitting in class learning about post-traumatic stress disorder,

In de les leerde ik meer over het post-traumatisch stress-syndroom,

or PTSD for short,

afgekort PTSS.

my mission to help service members who suffered like my grandfather

Mijn missie om veteranen te helpen die geleden hadden net als mijn grootvader,

began to take form.

is toen ontstaan.

We've had various names for post-traumatic stress

Er waren diverse benamingen voor post-traumatische stress

throughout the history of war:

doorheen de oorlogsgeschiedenis:

homesickness,

'heimwee',

soldier's heart,

'soldatenhart',

shell shock,

'shell-shock',

thousand-yard stare, for instance.

of 'staren in de verte'.

And while I was pursuing my degree, a new war was raging,

Terwijl ik aan het studeren was, woedde er een nieuwe oorlog.

and thanks to modern body armor and military vehicles,

Dankzij kogelvrije kledij en legervoertuigen

service members were surviving blast injuries they wouldn't have before.

konden soldaten ontploffingen overleven die vroeger hun dood betekenden.

But the invisible wounds were reaching new levels,

Maar de onzichtbare wonden namen almaar toe.

and this pushed military doctors and researchers

Dit dwong legerartsen en onderzoekers

to try and truly understand the effects that traumatic brain injury, or TBI,

om de effecten van traumatische hersenletsels en PTSS

and PTSD have on the brain.

verder te onderzoeken.

Due to advances in technology and neuroimaging,

Dankzij de vooruitgang van de technologie en hersenscans

we now know there's an actual shutdown in the Broca's,

weten we nu dat er een kortsluiting plaatsvindt in de Broca-plek,

or the speech-language area of the brain, after an individual experiences trauma.

het spraakcentrum van de hersenen, nadat iemand een trauma ervaart.

This physiological change,

Deze fysiologische verandering,

or speechless terror as it's often called,

vaak 'spraakloze paniek' genoemd,

coupled with mental health stigma,

gepaard met het stigma op mentale gezondheid,

the fear of being judged

de angst om te worden beoordeeld,

or misunderstood,

of niet begrepen,

possibly even removed from their current duties,

of zelfs uit hun functie ontslagen te worden,

has led to the invisible struggles of our servicemen and women.

heeft ertoe geleid dat onze soldaten een onzichtbare strijd leveren.

Generation after generation of veterans

Vele generaties van veteranen

have chosen not to talk about their experiences,

kiezen ervoor om niet te praten over hun ervaringen,

and suffer in solitude.

en moeten eenzaam lijden.

I had my work cut out for me when I got my first job

Ik had een hele kluif aan mijn eerste baan.

as an art therapist at the nation's largest military medical center,

Ik was kunsttherapeut aan het grootste militaire medisch centrum,

Walter Reed.

Walter Reed.

After working for a few years on a locked-in patient psychiatric unit,

Na een paar jaar gewerkt te hebben in een afgesloten psychiatrische afdeling,

I eventually transferred to the National Intrepid Center of Excellence, NICoE,

werd ik overgeplaatst naar het 'Intrepid Center of Excellence', of NICoE,

which leads TBI care for active duty service members.

de leider op vlak van de behandeling van hersentrauma's bij veteranen.

Now, I believed in art therapy,

Ik geloofde in kunsttherapie,

but I was going to have to convince service members,

maar nu moest ik nog de veteranen overtuigen:

big, tough, strong, manly military men,

grote, sterke en stoere mannen

and some women too,

en enkele vrouwen.

to give art-making as a psychotherapeutic intervention a try.

Ik wou ze kunst laten maken als psychische behandeling.

The results have been nothing short of spectacular.

De resultaten waren ronduit spectaculair.

Vivid, symbolic artwork

Levendige en symbolische kunst

is being created by our servicemen and women,

gecreëerd door onze soldaten.

and every work of art tells a story.

En achter ieder werk schuilt een verhaal.

We've observed that the process of art therapy bypasses

We namen waar dat het creatieproces

het probleem in het spraakcentrum omzeilt.

the speech-language issue with the brain.

Art-making accesses the same sensory areas of the brain that encode trauma.

Het creëren van kunst gebruikt dezelfde delen van de hersenen als trauma's.

Service members can use the art-making to work through their experiences

Op deze manier kunnen militairen hun ervaringen verwerken

in a nonthreatening way.

op een veilige manier.

They can then apply words to their physical creations,

Daarna kunnen ze hun kunstwerken beschrijven met woorden,

reintegrating the left and the right hemispheres of the brain.

waardoor de linker- en rechterhersenhelft in overeenstemming komen.

Now, we've seen this can work with all forms of art --

We hebben gezien dat dit met alle kunstvormen werkt:

drawing, painting, collage --

tekenkunst, schilderkunst, het maken van collages.

but what seems to have the most impact

Maar we zien het grootste effect

is mask-making.

bij het maken van maskers.

Finally, these invisible wounds don't just have a name,

Zo hebben deze onzichtbare wonden eindelijk niet enkel een naam,

they have a face.

maar ook een gezicht.

And when service members create these masks,

En wanneer veteranen deze maskers maken,

it allows them to come to grips, literally, with their trauma.

zijn ze letterlijk in staat om vat te krijgen op hun trauma.

And it's amazing how often that enables them

Het is verbazend hoe vaak het hen in staat stelt

to break through the trauma and start to heal.

om het trauma te doorbreken en beginnen te genezen.

Remember BFIB?

Herinner jij je BGIB nog?

That was a real experience for one of my patients,

Dat was een echte ervaring van één van m'n patiënten.

and when he created his mask,

Toen hij dat masker maakte,

he was able to let go of that haunting image.

was hij in staat om dat vreselijke beeld los te laten.

Initially, it was a daunting process for the service member,

Het was aanvankelijk een moeilijk proces voor hem.

but eventually he began to think of BFIB as the mask,

Maar uiteindelijk ging hij BGIB beschouwen als het masker,

not his internal wound,

niet meer als een innerlijke wonde.

and he would go to leave each session,

Iedere keer zijn sessie erop zat,

he would hand me the mask, and say, "Melissa, take care of him."

gaf hij mij het masker, en vroeg me om erop te passen.

Eventually, we placed BFIB in a box to further contain him,

Uiteindelijk borgen we BGIB op in een doos.

and when the service member went to leave the NICoE,

Toen de veteraan het centrum verliet

he chose to leave BFIB behind.

liet hij BGIB achter.

A year later, he had only seen BFIB twice,

Eén jaar later had hij BGIB slechts tweemaal gezien.

and both times BFIB was smiling

Beide keren lachte BGIB hem toe

and the service member didn't feel anxious.

en de veteraan voelde zich niet angstig.

Iedere keer dat die veteraan nog een traumatische herinnering doormaakt,

Now, whenever that service member is haunted by some traumatic memory,

he continues to paint.

schildert hij gewoon wat.

Every time he paints these disturbing images,

Hoe vaker hij deze verontrustende beelden schildert

he sees them less or not at all.

hoe minder hij ze ziet, of helemaal niet meer.

Philosophers have told us for thousands of years

Filosofen vertellen ons al duizenden jaren

that the power to create

dat de kracht van creatie

is very closely linked to the power to destroy.

zeer nauw verwant is aan de kracht van vernietiging.

Now science is showing us that the part of the brain

Nu toont wetenschap aan dat het deel van de hersenen

that registers a traumatic wound

dat verantwoordelijk is voor trauma's

can be the part of the brain where healing happens too.

ook het deel kan zijn waar deze trauma's genezen.

And art therapy is showing us how to make that connection.

Kunsttherapie toont ons nu hoe we die verbinding kunnen maken.

We asked one of our service members

We vroegen aan één van onze leden

to describe how mask-making impacted his treatment,

om het effect van het maskers maken op zijn behandeling te beschrijven.

and this is what he had to say.

Dit is wat hij zei:

(Video) Service Member: You sort of just zone out into the mask.

"Je concentreert je gewoon op niets anders dan het masker

You zone out into the drawing,

of op de tekening.

and for me, it just released the block,

Het was alsof er een blok van me af viel.

so I was able to do it.

En daardoor kon ik verdergaan.

And then when I looked at it after two days, I was like,

Toen ik er twee dagen later naar keek, dacht ik:

"Holy crap, here's the picture, here's the key, here's the puzzle,"

"Nu zie ik het volledige plaatje. Dit is het ontbrekende puzzelstuk."

and then from there it just soared.

En vanaf dan ging het alleen maar beter.

I mean, from there my treatment just when out of sight,

Mijn behandeling verliep vanaf toen in sneltreinvaart.

because they were like, Kurt, explain this, explain this.

Ik werd constant gevraag om van alles uit te leggen.

And for the first time in 23 years,

Voor de eerste keer in 23 jaar

I could actually talk about stuff openly to, like, anybody.

was ik eindelijk in staat om er openlijk over te praten.

I could talk to you about it right now if I wanted to,

Ik zou er nu over kunnen praten, als ik dat wil.

because it unlocked it.

Want ik heb het vrijgelaten.

It's just amazing.

Het is geweldig.

And it allowed me to put 23 years of PTSD

Hierdoor kon ik 23 jaar PTSS

and TBI stuff together in one place

en trauma's op één plaats bundelen.

that has never happened before.

Dat was nog nooit eerder gebeurd.

Sorry.

Sorry.

Melissa Walker: Over the past five years,

In de afgelopen vijf jaar

we've had over 1,000 masks made.

hebben we ruim duizend maskers gemaakt.

It's pretty amazing, isn't it?

Mooi, hè

Thank you.

Dank je wel.

(Applause)

(Applaus)

I wish I could have shared this process with my grandfather,

Ik wou dat ik dit proces had kunnen delen met m'n grootvader,

but I know that he would be thrilled

maar ik weet dat hij opgetogen zou zijn

dat we manieren ontdekken

that we are finding ways

to help today's and tomorrow's service members heal,

om de soldaten van vandaag en morgen te helpen genezen.

and finding the resources within them

We helpen hen om hun innerlijke bronnen te vinden

that they can call upon

die ze kunnen aanwenden

to heal themselves.

om zichzelf te genezen.

Thank you.

Dank je wel.

(Applause)

(Applaus)