The gospel of doubt | Casey Gerald

Vertaald door: Axel Saffran Nagekeken door: Peter van de Ven

There we were,

Daar waren we,

souls and bodies packed into a Texas church

zielen en lichamen opeengepakt in een Texaanse kerk

on the last night of our lives.

op de laatste avond van ons leven.

Packed into a room just like this,

In een ruimte zoals deze,

but with creaky wooden pews draped in worn-down red fabric,

maar met krakende houten banken bekleed met versleten rode stof,

with an organ to my left and a choir at my back

met een orgel links van me en een koor achter me

and a baptism pool built into the wall behind them.

en een wijwaterbak gebouwd in muur achter hen.

A room like this, nonetheless.

Niettemin, een ruimte als deze.

With the same great feelings of suspense,

Met dezelfde gespannen verwachting,

the same deep hopes for salvation,

dezelfde hoop op redding,

the same sweat in the palms

dezelfde bezweette handpalmen,

and the same people in the back not paying attention.

en dezelfde mensen achterin die niet opletten.

(Laughter)

(Gelach)

This was December 31, 1999,

Dit was 31 december 1999,

the night of the Second Coming of Christ,

de nacht dat Christus zou wederkeren.

and the end of the world as I knew it.

Het einde van de wereld zoals ik die kende.

I had turned 12 that year

Ik was dat jaar 12 geworden

and had reached the age of accountability.

en was daarom nu verantwoordelijk voor mijn daden.

And once I stopped complaining

Eenmaal gestopt met klagen

about how unfair it was that Jesus would return

over hoe unfair het was dat Jesus terugkwam

as soon as I had to be accountable for all that I had done,

net nu ik verantwoordelijk was geworden voor alles wat ik deed,

I figured I had better get my house in order very quickly.

vond ik dat ik maar beter snel orde op zaken kon stellen.

So I went to church as often as I could.

Dus ik ging naar de kerk zo vaak ik kon.

I listened for silence as anxiously as one might listen for noise,

Ik speurde naar stilte, zo gespannen als iemand die geluid probeert te horen,

trying to be sure that the Lord hadn't pulled a fast one on me

om zeker te gaan dat de Heer niet bij wijze van verrassingstactiek

and decided to come back early.

had besloten eerder terug te keren.

And just in case he did,

En voor het geval hij dat deed

I built a backup plan,

organiseerde ik een noodplan

by reading the "Left Behind" books that were all the rage at the time.

door de 'Left Behind'-boeken te lezen die toentertijd zo populair waren.

And I found in their pages

Daarin las ik

that if I was not taken in the rapture at midnight,

dat als ik om middernacht niet was opgenomen in de hemel,

I had another shot.

ik nog een kans had.

All I had to do was avoid taking the mark of the beast,

Ik hoefde alleen maar het teken van het Beest te vermijden,

fight off demons, plagues and the Antichrist himself.

te worstelen met demonen, plagen en de Antichrist zelf.

It would be hard --

Geen makkelijke klus --

(Laughter)

(Gelach)

but I knew I could do it.

maar ik wist dat ik het kon.

(Laughter)

(Gelach)

But planning time was over now.

Maar de tijd van plannen was voorbij.

It was 11:50pm.

Het was nog tien minuten tot middernacht

We had 10 minutes left,

and my pastor called us out of the pews and down to the altar

en mijn pastoor riep ons bijeen voor het altaar,

because he wanted to be praying when midnight struck.

want hij wilde aan het bidden zijn wanneer de klok sloeg.

So every faction of the congregation

Dus namen alle facties van de congregatie hun plaats in.

took its place.

The choir stayed in the choir stand,

Het koor bleef in de koorbak,

the deacons and their wives --

de diakenen en hun vrouwen --

or the Baptist Bourgeoisie as I like to call them --

wat ik noem de Baptistische Bourgeoisie --

(Laughter)

(Gelach)

took first position in front of the altar.

gingen vooraan bij het altaar staan.

You see, in America,

Zie je, in Amerika heeft zelfs de terugkeer van Christus een VIP-sectie.

even the Second Coming of Christ has a VIP section.

(Laughter)

(Gelach)

(Applause)

(Applaus)

Vlak achter de Baptistische Bourgeoisie

And right behind the Baptist Bourgeoisie

were the elderly --

had je de ouderen --

these men and women whose young backs had been bent under hot suns

de mannen en vrouwen wier jonge ruggen gebogen hadden gestaan in de hete zon

in the cotton fields of East Texas,

van de katoenvelden van Oost-Texas,

and whose skin seemed to be burnt a creaseless noble brown,

en wier huid verschroeid leek tot een rimpelloos nobel bruin,

just like the clay of East Texas,

net als de klei van Oost-Texas,

and whose hopes and dreams for what life might become

en wier hoop en aspiraties

voor een leven buiten Oost-Texas

outside of East Texas

had sometimes been bent and broken

soms nog verder gebogen en gebroken waren

even further than their backs.

dan hun ruggen.

Yes, these men and women were the stars of the show for me.

Deze mannen en vrouwen waren voor mij de sterren van de show.

They had waited their whole lives for this moment,

Hun hele leven hadden ze gewacht op dit moment,

just as their medieval predecessors had longed for the end of the world,

net als hun middeleeuwse voorvaderen hadden verlangd naar het einde der tijden,

and just as my grandmother waited for the Oprah Winfrey Show

en net als mijn oma dagelijks wachtte op de Oprah Winfrey Show

to come on Channel 8 every day at 4 o'clock.

die om 4 uur begon op tv.

And as she made her way to the altar,

Toen zij zich richting altaar bewoog,

I snuck right in behind her,

volgde ik in haar kielzog,

because I knew for sure

want ik wist zeker

that my grandmother was going to heaven.

dat mijn oma naar de hemel ging.

And I thought that if I held on to her hand during this prayer,

Ik dacht dat als ik haar hand zou vasthouden tijdens dit gebed,

I might go right on with her.

ik wellicht met haar mee zou gaan.

So I held on

Dus ik klampte me vast

and I closed my eyes

en sloot mijn ogen

to listen,

om te luisteren,

to wait.

te wachten.

And the prayers got louder.

De gebeden werden luider.

And the shouts of response to the call of the prayer

De kreten uit de zaal als respons op de gebeden

went up higher even still.

zwollen nóg luider aan.

And the organ rolled on in to add the dirge.

Rollende orgelklanken droegen de klaagzang

And the heat came on to add to the sweat.

en de hitte droeg bij aan het zweet.

And my hand gripped firmer,

Mijn greep verstevigde zich

so I wouldn't be the one left in the field.

zodat ik niet zou achterblijven.

Mijn ogen knepen steviger dicht

My eyes clenched tighter

so I wouldn't see the wheat being separated from the chaff.

zodat ik niet zou zien hoe koren en kaf gescheiden werden.

And then a voice rang out above us:

En toen klonk een stem boven ons:

"Amen."

"Amen".

It was over.

Het was voorbij.

I looked at the clock.

Ik keek op de klok.

It was after midnight.

Het was na middernacht.

I looked at the elder believers

Ik keek naar de oudere gelovigen

whose savior had not come,

wiens redder niet was gekomen,

who were too proud to show any signs of disappointment,

die te trots waren om teleurstelling te tonen,

who had believed too much and for too long

die te zeer en te lang hadden geloofd

to start doubting now.

om nu te beginnen twijfelen.

But I was upset on their behalf.

Maar ik was ontdaan in hun plaats.

They had been duped,

Ze waren bedrogen,

hoodwinked, bamboozled,

beduveld, gefopt,

and I had gone right along with them.

en ik was er met hen ingetuind.

I had prayed their prayers,

Ik had hun gebeden gezegd,

I had yielded not to temptation as best I could.

ik had niet gezondigd, zo goed ik kon.

I had dipped my head not once, but twice

Ik had mijn hoofd niet één maar twee keer ondergedompeld

in that snot-inducing baptism pool.

in die snot-veroorzakende doopbak.

I had believed.

Ik had geloofd.

Now what?

Wat nu?

I got home just in time to turn on the television

Ik kwam net op tijd thuis om op tv

and watch Peter Jennings announce the new millennium

te zien hoe Peter Jennings het nieuwe millennium inluidde

as it rolled in around the world.

dat de wereld rond begon.

It struck me that it would have been strange anyway,

En het daagde me dat het toch vreemd was geweest

for Jesus to come back again and again

als Jezus telkens opnieuw verschenen was

based on the different time zones.

in de verschillende tijdzones.

(Laughter)

(Gelach) (Applaus)

And this made me feel even more ridiculous --

Daardoor voelde ik me nóg belachelijker --

hurt, really.

deed pijn, echt.

But there on that night, I did not stop believing.

Maar die nacht stopte ik niet met geloven.

I just believed a new thing:

Ik geloofde iets nieuws:

that it was possible not to believe.

dat het mogelijk was níet te geloven.

It was possible the answers I had were wrong,

Het was mogelijk dat mijn antwoorden niet klopten,

that the questions themselves were wrong.

dat zelfs de vragen niet klopten.

And now, where there was once a mountain of certitude,

Op de plek waar eens mijn rotsvaste geloof stond,

there was, running right down to its foundation,

sijpelde nu uit een verse bron

a spring of doubt,

een stroompje van twijfel

a spring that promised rivers.

dat een rivier beloofde te worden.

I can trace the whole drama of my life

Ik kan het hele drama van mijn leven

back to that night in that church

terugleiden naar die nacht in de kerk,

when my savior did not come for me;

toen mijn redder niet verscheen;

when the thing I believed most certainly

toen hetgeen ik zo rotsvast geloofde,

turned out to be, if not a lie,

zo niet een leugen,

then not quite the truth.

dan toch niet geheel waar bleek te zijn.

And even though most of you prepared for Y2K in a very different way,

Hoewel de meesten van jullie zich heel anders op 'Y2K' voorbereidden,

I'm convinced that you are here

weet ik zeker dat jullie hier zitten

because some part of you has done the same thing that I have done

omdat een deel van jou hetzelfde heeft gedaan als ik

since the dawn of this new century,

sinds het gloren van deze nieuwe eeuw.

since my mother left and my father stayed away

Sinds mijn moeder vertrok en mijn vader wegbleef,

and my Lord refused to come.

en mijn Heer niet wilde komen.

And I held out my hand,

Ik strekte mijn hand uit,

reaching for something to believe in.

naar iets om in te geloven.

I held on when I arrived at Yale at 18,

Ik bleef dat doen toen ik als 18-jarige op Yale arriveerde,

with the faith that my journey from Oak Cliff, Texas

met het geloof dat mijn reis vanuit Oak Cliff, Texas

was a chance to leave behind all the challenges I had known,

een kans was om alle beproevingen achter me te laten,

the broken dreams and broken bodies I had seen.

de gebroken dromen en gebroken lichamen die ik gezien had.

But when I found myself back home one winter break,

Maar toen ik -- thuis tijdens een kerstvakantie --

met mijn gezicht op de grond geduwd lag,

with my face planted in the floor,

my hands tied behind my back

handen achter mijn rug gebonden

and a burglar's gun pressed to my head,

en het wapen van een inbreker tegen mijn hoofd,

I knew that even the best education couldn't save me.

wist ik dat zelfs de beste opleiding me niet kon redden.

I held on when I showed up at Lehman Brothers

Ik bleef me vastklampen toen ik bij Lehman Brothers

as an intern in 2008.

begon als stagiaire, in 2008.

(Laughter)

(Gelach)

So hopeful --

Zo vol hoop ...

(Laughter)

(Gelach)

dat ik naar huis belde om mijn familie mede te delen

that I called home to inform my family

that we'd never be poor again.

dat we nooit meer arm zouden zijn.

(Laughter)

(Gelach)

But as I witnessed this temple of finance

Maar toen ik deze financiële tempel

come crashing down before my eyes,

voor mijn ogen zag ineenstorten,

I knew that even the best job couldn't save me.

wist ik dat zelfs de beste baan me niet kon redden.

I held on when I showed up in Washington DC as a young staffer,

Ik bleef me vastklampen als campagnemedewerker in Washington,

who had heard a voice call out from Illinois,

die een stem uit Illinois had horen roepen:

saying, "It's been a long time coming,

"We hebben lang moeten wachten,

but in this election, change has come to America."

maar deze verkiezing waait er een frisse bries door Amerika."

But as the Congress ground to a halt

Maar toen het Congres vastliep

and the country ripped at the seams

en het land in tweeën scheurde,

and hope and change began to feel like a cruel joke,

en hoop en verandering een wrede grap gingen lijken,

I knew that even the political second coming

wist ik dat zelfs onze politieke messias

could not save me.

mij niet kon redden.

I had knelt faithfully at the altar of the American Dream,

Ik had braaf geknield voor het altaar van de Amerikaanse droom

praying to the gods of my time

en gebeden tot de goden van mijn tijd:

of success,

van succes,

and money,

en geld

and power.

en macht.

But over and over again,

Maar steeds opnieuw

midnight struck, and I opened my eyes

ving ik bot, en ik opende mijn ogen

to see that all of these gods were dead.

en zag dat al deze goden dood waren.

And from that graveyard,

Vanaf dat kerkhof

I began the search once more,

begon ik opnieuw te zoeken,

not because I was brave,

niet omdat ik moedig was,

but because I knew that I would either believe

maar omdat ik wist dat ik ofwel zou geloven

or I would die.

of ik zou sterven.

So I took a pilgrimage to yet another mecca,

Dus begon ik een bedevaart naar weer een ander Mecca,

Harvard Business School --

Harvard Business School --

(Laughter)

(Gelach)

this time, knowing that I could not simply accept the salvation

en deze keer wist ik dat ik niet zomaar de redding kon accepteren

die men daar zei te bieden.

that it claimed to offer.

No, I knew there'd be more work to do.

Ik wist dat er meer werk te doen was.

The work began in the dark corner of a crowded party,

Het werk begon in een donkere hoek van een druk feestje,

in the late night of an early, miserable Cambridge winter,

laat op een gure winteravond in Cambridge,

when three friends and I asked a question

waar drie vrienden en ik een vraag stelden

that young folks searching for something real have asked

die jongelui op zoek naar iets echts

al heel lang stellen:

for a very long time:

"What if we took a road trip?"

"Zullen we een 'roadtrip' maken?"

(Laughter)

(Gelach)

We didn't know where'd we go or how we'd get there,

We wisten niet waarheen, of hoe we er zouden komen,

but we knew we had to do it.

maar we wisten dat het moest.

Because all our lives we yearned, as Jack Kerouac wrote,

Want ons hele leven verlangden we, zoals Jack Kerouac beschreef,

to "sneak out into the night and disappear somewhere,"

ernaar om "de nacht in te glippen en ergens te verdwijnen",

and go find out what everybody was doing

en te zien waar iedereen mee bezig was

all over the country.

in het hele land.

So even though there were other voices who said

Dus ondanks de stemmen die zeiden

that the risk was too great and the proof too thin,

dat het risico te groot was en het bewijs te mager,

we went on anyhow.

vertrokken we toch.

We went on 8,000 miles across America in the summer of 2013,

We reden 13.000 km door Amerika in de zomer van 2013,

through the cow pastures of Montana, through the desolation of Detroit,

door de koeienweiden van Montana, de troosteloosheid van Detroit,

through the swamps of New Orleans,

door de moerassen van New Orleans,

where we found and worked with men and women

waar we samenwerkten met mannen en vrouwen

who were building small businesses

die kleine bedrijfjes startten

that made purpose their bottom line.

met als doel het nut van de gemeenschap.

And having been trained at the West Point of capitalism,

Na onze opleiding in het commandocentrum van het kapitalisme,

this struck us as a revolutionary idea.

vonden we dit een revolutionair idee.

(Laughter)

(Gelach)

And this idea spread,

Dit idee verspreidde zich

growing into a nonprofit called MBAs Across America,

en groeide uit tot de nonprofit 'MBA's Across America',

a movement that landed me here on this stage today.

een beweging die me op dit podium deed belanden.

It spread because we found a great hunger in our generation

Het verspreidde zich omdat we een grote honger troffen in onze generatie

for purpose, for meaning.

naar zingeving, naar betekenis.

It spread because we found countless entrepreneurs

Het verspreidde zich omdat we talloze ondernemers vonden

in the nooks and crannies of America

in alle uithoeken van Amerika

who were creating jobs and changing lives

die banen creëerden en levens veranderden

and who needed a little help.

en die wat hulp konden gebruiken.

But if I'm being honest, it also spread

Maar eerlijk gezegd verspreidde het zich ook

because I fought to spread it.

omdat ik ervoor streed.

There was no length to which I would not go

Niets ging me te ver

om dit evangelie te verspreiden,

to preach this gospel,

to get more people to believe

om meer mensen te laten geloven

that we could bind the wounds of a broken country,

dat we de wonden van een gebroken natie

one social business at a time.

bedrijfje voor bedrijfje konden helen.

But it was this journey of evangelism

Maar deze reis van evangelisme

that led me to the rather different gospel

leidde me naar het nogal afwijkende evangelie

that I've come to share with you today.

dat ik vandaag met jullie wil delen.

It began one evening almost a year ago

Het begon bijna een jaar geleden

at the Museum of Natural History in New York City,

in het 'Museum of Natural History' in New York,

at a gala for alumni of Harvard Business School.

op een gala voor alumni van Harvard Business School.

Under a full-size replica of a whale,

Onder een levensgrote replica van een walvis

I sat with the titans of our time

zat ik tussen onze hedendaagse titanen

as they celebrated their peers and their good deeds.

tijdens een lofzang op elkaar en ieders goede daden.

There was pride in a room

Trots vulde deze ruimte,

where net worth and assets under management

waar persoonlijk vermogen en activa onder beheer

surpassed half a trillion dollars.

meer dan een half biljoen bedroegen.

We looked over all that we had made,

We keken uit over onze verdiensten

and it was good.

en zagen dat het goed was.

(Laughter)

(Gelach)

But it just so happened,

Maar nu wilde het toeval

two days later,

dat ik twee dagen later

I had to travel up the road to Harlem,

een eindje verderop in Harlem moest zijn,

where I found myself sitting in an urban farm

in een stadsmoestuin, aangelegd op een leegstaand stuk grond.

that had once been a vacant lot,

listening to a man named Tony tell me of the kids

Ik zat er te luisteren naar Tony, die me vertelde over de kinderen

that showed up there every day.

die daar elke dag heen kwamen.

All of them lived below the poverty line.

Allemaal leefden ze onder de armoedegrens.

Many of them carried all of their belongings in a backpack

Velen droegen al hun eigendommen met zich mee in een rugzak,

to avoid losing them in a homeless shelter.

zodat ze die niet zouden verliezen in een nachtopvang.

Some of them came to Tony's program,

Sommigen kwamen naar Tony's programma,

called Harlem Grown,

genaamd 'Harlem Grown',

to get the only meal they had each day.

voor hun enige dagelijkse maaltijd.

Tony told me that he started Harlem Grown with money from his pension,

Tony vertelde me dat hij Harlem Grown gestart was met geld van zijn pensioen,

after 20 years as a cab driver.

na 20 jaar dienst als taxichauffeur.

He told me that he didn't give himself a salary,

Hij vertelde me dat hij zichzelf geen salaris gaf,

because despite success, the program struggled for resources.

omdat ondanks alle succes het programma middelen tekort kwam.

He told me that he would take any help

Hij vertelde me dat alle hulp welkom was.

that he could get.

And I was there as that help.

Ik was daar als die hulp.

But as I left Tony, I felt the sting and salt of tears

Het afscheid nemen van Tony ging gepaard met tranen

welling up in my eyes.

die in mijn ogen prikten.

I felt the weight of revelation

Ik voelde het gewicht van de openbaring

that I could sit in one room on one night,

dat ik op één avond in een ruimte kon zitten

where a few hundred people had half a trillion dollars,

waar een paar honderd mensen een half biljoen bezaten,

and another room, two days later,

en in een andere ruimte, twee dagen later,

just 50 blocks up the road,

slechts vijftig huizenblokken verderop,

where a man was going without a salary

waar een man zonder salaris werkte

to get a child her only meal of the day.

om een kind haar enige maaltijd van de dag te bezorgen.

And it wasn't the glaring inequality that made me want to cry,

En het was niet de schrille ongelijkheid die me tot tranen bracht,

it wasn't the thought of hungry, homeless kids,

niet de gedachte aan hongerige zwerfkinderen,

it wasn't rage toward the one percent

niet woede richting de 1 procent

or pity toward the 99.

of medelijden met de 99.

No, I was disturbed because I had finally realized

Nee, ik was ontregeld omdat ik eindelijk besefte

that I was the dialysis

dat ik de dialyse was

for a country that needed a kidney transplant.

voor een land dat eigenlijk een niertransplantatie nodig had.

I realized that my story stood in for all those

Ik besefte dat mijn verhaal model stond voor al diegenen

who were expected to pick themselves up by their bootstraps,

die geacht werden zichzelf aan hun veters op te trekken

even if they didn't have any boots;

ook al hadden ze niet eens schoenen;

that my organization stood in

dat mijn organisatie stond

for all the structural, systemic help that never went to Harlem

voor alle structurele, systematische hulp die nooit naar Harlem ging

or Appalachia or the Lower 9th Ward;

of Appalachia of [New Orleans];

that my voice stood in for all those voices

dat mijn stem stond voor al die stemmen

that seemed too unlearned, too unwashed, too unaccommodated.

die te ongeletterd leken, te ongewassen, te ongehuisvest.

And the shame of that,

En de schaamte hierover,

that shame washed over me

die schaamte spoelde over me

like the shame of sitting in front of the television,

als de schaamte van het zitten voor een tv-scherm

watching Peter Jennings announce the new millennium

waarop Peter Jennings het nieuwe millenium aankondigt,

again

keer,

and again

op keer,

and again.

op keer.

I had been duped,

Ik was bedrogen,

hoodwinked,

beduveld,

bamboozled.

gefopt.

But this time, the false savior was me.

Maar deze keer was ikzelf de valse messias.

You see, I've come a long way from that altar

Het ligt ver achter me, dat altaar

on the night I thought the world would end,

op die nacht dat de wereld zou vergaan,

from a world where people spoke in tongues

een wereld waarin mensen in tongen spraken

and saw suffering as a necessary act of God

en lijden zagen als Goddelijke noodzaak

en een tekst als onfeilbare waarheid.

and took a text to be infallible truth.

Yes, I've come so far

Ik ben zover gekomen ...

that I'm right back where I started.

dat ik weer terug ben waar ik begon.

Because it simply is not true to say

Want het is simpelweg niet waar

that we live in an age of disbelief --

dat we leven in een ongelovige wereld --

no, we believe today just as much as any time that came before.

nee, vandaag geloven we net zozeer als ooit tevoren.

Some of us may believe in the prophecy of Brené Brown

Sommigen geloven in de profetie van Brené Brown

or Tony Robbins.

of Tony Robbins.

We may believe in the bible of The New Yorker

We geloven de bijbel van The New Yorker

or the Harvard Business Review.

of de Harvard Business Review.

We may believe most deeply

We geloven wellicht het vurigst

when we worship right here at the church of TED,

tijdens een dienst in de kerk van TED,

but we desperately want to believe,

maar we willen per se geloven,

we need to believe.

we móeten geloven.

We speak in the tongues of charismatic leaders

We spreken in de tongen van charismatische leiders

that promise to solve all our problems.

die al onze problemen gaan oplossen.

We see suffering as a necessary act of the capitalism that is our god,

We zien lijden als een noodzaak voor onze god: het kapitalisme.

we take the text of technological progress

We nemen de tekst van technologische vooruitgang

to be infallible truth.

als onfeilbare waarheid.

And we hardly realize the human price we pay

En we beseffen nauwelijks welke menselijke prijs we betalen

when we fail to question one brick,

als we nalaten om één steen te betwijfelen

because we fear it might shake our whole foundation.

omdat we vrezen dat dit onze fundering zal doen schudden.

But if you are disturbed

Maar als je verontrust bent

by the unconscionable things that we have come to accept,

door de onbestaanbare dingen die we zijn gaan accepteren,

then it must be questioning time.

dan moet het tijd zijn voor harde vragen.

So I have not a gospel of disruption or innovation

Ik heb geen evangelie van ontwrichting of innovatie

of duurzame bedrijfsvoering.

or a triple bottom line.

I do not have a gospel of faith to share with you today, in fact.

In feite heb ik geen evangelie van geloof voor jullie vandaag.

I have and I offer a gospel of doubt.

Ik heb en ik bied een evangelie van twijfel.

The gospel of doubt does not ask that you stop believing,

Het evangelie van twijfel vereist niet dat je stopt met geloven,

it asks that you believe a new thing:

maar dat je iets nieuws gelooft:

that it is possible not to believe.

dat het mogelijk is om níet te geloven.

It is possible the answers we have are wrong,

Het is mogelijk dat onze antwoorden niet kloppen,

it is possible the questions themselves are wrong.

dat zelfs de vragen verkeerd zijn.

Yes, the gospel of doubt means that it is possible that we,

Het evangelie van twijfel betekent dat het mogelijk is dat wij,

on this stage, in this room,

op dit podium, in deze ruimte,

are wrong.

het mis hebben.

Because it raises the question, "Why?"

Want het stelt de vraag: "Waarom?"

With all the power that we hold in our hands,

Hoe kunnen -- ondanks alle macht die wij bezitten --

why are people still suffering so bad?

er nog steeds mensen zo lijden?

This doubt leads me to share that we are putting my organization,

Deze twijfel doet mij aankondigen dat we mijn organisatie

MBAs Across America,

MBA's Across America, opheffen.

out of business.

We have shed our staff and closed our doors

We hebben onze staf laten gaan en onze deuren gesloten

and we will share our model freely

en we zullen ons model vrij delen

with anyone who sees their power to do this work

met eenieder die zich geroepen voelt dit werk te doen

without waiting for our permission.

zonder op onze goedkeuring te wachten.

This doubt compels me

Deze twijfel noopt me

om de reddersrol af te wijzen die sommigen mij toebedeelden,

to renounce the role of savior

that some have placed on me,

because our time is too short and our odds are too long

want onze tijd is te kort en onze kansen te gering

to wait for second comings,

om op een messias te wachten,

when the truth is that there will be no miracles here.

als de waarheid is dat er geen wonderen gaan zijn.

And this doubt, it fuels me,

En deze twijfel voedt me,

it gives me hope

geeft me hoop

that when our troubles overwhelm us,

dat als moeilijkheden ons overweldigen,

when the paths laid out for us seem to lead to our demise,

als het pad dat voor ons ligt naar onze ondergang lijkt te leiden,

when our healers bring no comfort to our wounds,

als onze helers onze wonden niet verzachten,

it will not be our blind faith --

het niet ons blinde geloof zal zijn --

no, it will be our humble doubt

nee, het zal onze nederige twijfel zijn

that shines a little light into the darkness of our lives

die wat licht zal doen schijnen in de duisternis van onze levens

and of our world

en van onze wereld,

and lets us raise our voice to whisper

en waardoor wij fluisteren

or to shout

of roepen

or to say simply,

of heel eenvoudig zullen zeggen:

very simply,

"There must be another way."

"Het moet anders kunnen."

Thank you.

Dank je wel.

(Applause)

(Applaus)