Why design should include everyone | Sinéad Burke

Translator: Sanda Aung Reviewer: Myo Aung

I want to give you a new perspective.

ကျွန်မ ရှင်တို့အားလုံးကို ရှုထောင့်သစ်ကို ပြပေးချင်ပါတယ်။

That sounds grandiose, and it is.

တကယ့်ကို ကြီးကျယ်တဲ့ အ​ကြောင်းအရာပါ။

ကျွန်မဟာ မနေ့ကနံနက်တွင် အိုင်ယာလန်မှ ထွက်လာခဲ့တယ်။

I left Ireland yesterday morning.

I traveled from Dublin to New York

ကျွန်မဟာ Dublin မှနေပြီး New York ကို လာခဲ့တာပါ။

independently.

တစ်ယောက်တည်း လာခဲ့တာ။

But the design of an airport,

ဒါပေမဲ့ လေဆိပ်ရဲ့ ဒီဇိုင်း၊

plane and terminal

လေယာဉ်နှင့် terminal ရဲ့ ဒီဇိုင်းဟာဖြင့်

offers little independence when you're 105 and a half centimeters tall.

ကိုယ့်အရပ်က ၁၀၅ စင်တီမီတာတည်းဆိုတော့ လွတ်လပ်မှု သိပ် မရှိချင်ပါ။

For Americans, that's 3' 5".

အမေရိကန်တွေအတွက် အဲဒါက ၃ ပေ ၅ လက်မပါ။

I was whisked through the airport by airline assistants in a wheelchair.

ကျွန်မကို လေဆိပ်ဝန်ထမ်းက ကျွန်မကို ဘီးတပ်ကုလားထိုင်နဲ့ လိုက်ပို့ပေးခဲ့တယ်။

Now, I don't need to use a wheelchair,

ကျွန်မဟာ ဘီးတပ်ကုလားထိုင်ကို သုံးလေ့ မရှိပါဘူး။

but the design of an airport

ဒါပေမဲ့ လေဆိပ်တွေရဲ့ ဒီဇိုင်းကြောင့်

and its lack of accessibility

အသုံးပြုနိုင်ဖို့ ခက်လွန်းလို့

means that it's my only way to get through.

အဲဒီလိုနည်းနဲ့သာ လိုတာတွေ လုပ်လို့ ရနိုင်ပါတယ်။

With my carry-on bag between my feet,

ကျွန်မရဲ့ ခြေတွေ အကြားမှာ သယ်နေကျ အိတ်ကို ချထားလျက်

I was wheeled through security, preclearance

ကျွန်မကို လုံခြုံရေး၊ ကြိုတင်စစ်ဆေးမှုကို ကူဖြတ်ပြီးလို့

and I arrived at my boarding gate.

လေယာဉ်ပေါ် တက်ရမယ့် ဂိတ်ဆီကို ရောက်လာခဲ့တယ်။

I use the accessibility services in the airport

ကျွန်မဟာ လေဆိပ်တွင် အသုံးပြုရေး ဝန်ဆောင်မှုကို သုံးရပါတယ်၊

because most of the terminal is just not designed with me in mind.

terminal အများစုကို ကျွန်မလို လူတွေကို ထည့်မစဉ်းစားဘဲ ဆောက်ထားလို့ပါ။

Take security, for example.

ဥပမာအဖြစ် လုံခြုံရေးကို ယူကြည့်ကြပါစို့။

I'm not strong enough to lift my carry-on bag

ကျွန်မ ကျွန်မရဲ့ အိတ်ကို ကြမ်းပေါ်မှနေပြီး

from the ground to the carousel.

ပစ္စည်းတင် ချားပေါ်ကို မတင်နိုင်စွမ်း မရှိပါဘူး။

အဲဒါက ကျွန်မ မျက်စိနဲ့ တစ်တန်းထည်းမှာ ရှိနေတယ်။

I stand at eye level with it.

And those who work in that space for safety purposes cannot help me

ပြီးတော့ လုံခြုံရေးနေရာမှာ လုပ်ကိုင်ကြသူ တို့ဟာ ကျွန်မကို ကူပေးလို့ မရနိုင်ပါဘူး။

and cannot do it for me.

ကျွန်မကိုယ်စား သူတို့ လုပ်မပေးနိုင်ကြပါဘူး။

Design inhibits my autonomy and my independence.

ဒီဇိုင်းက ကျွန်မရဲ့ လုပ်ပိုင်ခွင့်နဲ့ လွတ်လပ်မှု ကန့်သတ်ထားပါတယ်။

But traveling at this size, it isn't all bad.

ဒါပေမဲ့ ဒီလိုအရွယ်အစားနဲ့ ခရီးသွားရတာ သိပ်မဆိုးလှပါဘူး။

The leg room in economy is like business class.

ချွေတာရေး အတန်းအစားထဲမှာတောင် ခြေဆန့်စရာ နေရာအကျယ်ကြီးပဲ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

I often forget that I'm a little person.

ကျွန်မ အရပ်ပုတာကို မကြာခဏ မေ့နေတတ်ပါတယ်။

It's the physical environment and society that remind me.

ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းကသာ အဲဒါကို သတိပေးနေကြတာပါ။

Using a public bathroom is an excruciating experience.

အများပြည်သူသုံး သန့်စင်ခန်း အသုံးပြုရေးဟာ တကယ့်ကို မချိမဆံ့ခံရတဲ့ အတွေ့အကြုံပါ။

I walk into the cubicle

ကျွန်မ အိမ်သာအကန့်ရဲ့ ရှေ့ကို ရောက်လာပြီ

but I can't reach the lock on the door.

ဒါပေမဲ့ တံခါးထဲက သော့ခလောက်ကို မမှီနိုင်ဘူး။

I'm creative and resilient.

ကျွန်မဟာ တီထွင်ဉာဏ်ကို သုံးရတယ် သည်းခံရတယ်။

I look around and see if there's a bin that I can turn upside down.

အနီးအနားမှာ မှောက်သုံးလို့ရနိုင်မယ့် ပုံးလိုဟာမျိုးကို လိုက်ရှာရတယ်။

Is it safe?

အဲဒါ ဘေးကင်းပါ့မလား။

Not really.

မသေချာပါ။

Is it hygienic and sanitary?

အဲဒါ ကျန်းမာရေးအတွက် အန္တရာယ်မရှိဘူးလား၊ သန့်ရှင်းရဲ့လား။

Definitely not.

မသန့်ရှင်းမှန်း ရှင်းနေတယ်။

But the alternative is much worse.

ဒါပေမဲ့ ဒီ့ပြင်ရွေးစရာက ဘာများ ရှိလို့လဲ။

အဲဒါအလုပ်မဖြစ်ရင်၊ ကျွန်မက ကျွန်မဖုန်းကို သုံးရတယ်။

If that doesn't work, I use my phone.

It gives me an additional four- to six-inch reach,

အဲဒါက နောက်ထပ် လေး-ခြောက်လက်မ တိုးပေးတဲ့ သဘောပါ။

and I try to jam the lock closed with my iPhone.

ပြီးတော့ သော့ခတ်တဲ့ သော့ခလောက်ကို ပိတ်ဆို့ထားရန် iPhone ကို သုံးရသေးတယ်။

Now, I imagine that's not what Jony Ive had in mind when he designed the iPhone,

iPhone ရဲ့ ဒီဇိုင်းဆရာ Jony Ive က ဒီလို သုံးမှာကို စိတ်ကူးမိရဲ့လား။

but it works.

အဲဒါ အလုပ်ဖြစ်တယ်။

The alternative is that I approach a stranger.

အဲဒီလိုမှ မဟုတ်ရင် လူစိမ်း တစ်ဦးဦးကို ချဉ်းကပ်ရတယ်။

I apologize profusely

ငါ အနူးအညွဝ် တောင်းပန်ရတယ်၊

and I ask them to stand guard outside my cubicle door.

အိမ်သာအခန်းရဲ့ အပြင်မှာ ရပ်စောင့်ပေးဖို့ တောင်းပန်ရတယ်။

They do

သူတို့က ကူညီပေးပါတယ်။

and I emerge grateful

ကျွန်မက ထွက်လာရင်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊

but absolutely mortified,

ဒါပေမဲ့ ရှက်ရလိုက်တာ။

and hope that they didn't notice

သန့်စင်ခန်းထဲ လက်ကိုမဆေးဘဲ ကျွန်မ ထွက်သွားတာကို

that I left the bathroom without washing my hands.

သူတို့ အဲဒါကို သတိမထားမိကြဘူးလို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

I carry hand sanitizer with me every single day

ကျွန်မဟာ ကိုယ်နဲ့အတူ လက်သန့်စင်ရေးဘူးကို တချိန်လုံး သယ်ရပါတယ်။

because the sink, soap dispenser, hand dryer and mirror

လက်ဆေးကန်၊ ဆပ်ပြာရည်ဘူး၊ လက်လေမှုတ်စက်၊ မှန် စတဲ့ အရာတွေအားလုံး

are all out of my reach.

ကျွန်မ မမှီနိုင်လို့ပါ။

Now, the accessible bathroom is somewhat of an option.

ဒီနေရာမှာကျတော့ သန့်စင်ခန်းဟာ အသုံးပြုလို့ရနိုင်တယ် ပြောနိုင်ပါတယ်။

In this space, I can reach the lock on the door,

ဒီနေရာတွင် ကျွန်မဟာ တံခါးပေါ်က သော့ခလောက်ကို လက်နဲ့မှီပါတယ်၊

the sink, the soap dispenser, the hand dryer and the mirror.

လက်ဆေးကန်၊ ဆပ်ပြာရည်ဘူး၊ လက်လေမှုတ်စက်နှင့် မှန်ကို သုံးလို့ရပါတယ်။

Yet, I cannot use the toilet.

ဒါတောင် အိမ်သာကိုတော့ မသုံးနိုင်ဘူး။

It is deliberately designed higher

တမင်ကို မြင့်အောင် ဒီဇိုင်းထုတ်ထားတယ်၊

so that wheelchair users can transfer across with ease.

ဘီးတပ်ကုလားထိုင်သုံးသူတွေ လွယ်ကူစွာ ရွှေ့ပြောင်း ထိုင်နိုင်ဖို့ အတွက်ပါ။

This is a wonderful and necessary innovation,

အဲဒါဟာ အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ လိုအပ်တဲ့ တီထွင်မှုမှန်ပေမဲ့၊

but in the design world, when we describe a new project or idea as accessible,

ဒီဇိုင်းလောကကြီးတွင် ကျွန်မတို့က စိတ်ကူး တစ်ခုဟာ သုံးလွယ်တယ်လို့ ဆိုကြရာတွင်

what does that mean?

ဘာကိုဆိုလိုကြတာလဲ။

Who is it accessible to?

အဲဒါကို သုံးပြုနိုင်သူတွေက ဘယ်သူတွေလဲ။

And whose needs are not being accommodated for?

ပြီးတော့ ဘယ်သူတွေရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေကို ထည့်မတွက်ထားတာလဲ။

Now, the bathroom is an example

ဒီ သန့်စင်ခန်းဟာ ဥပမာ တစ်ခုပါ၊

of where design impinges upon my dignity,

ဒီဇိုင်းက ကျွန်မရဲ့ သိက္ခာကို နှိမ့်ချနေတယ်၊

but the physical environment impacts upon me in much more casual ways too,

တကယ်တော့ ဝန်းရံနေတဲ့ ရုပ်ပိုင်းအရာတွေကလည်း သက်ရောက်မှုရှိကြတာ မနည်းပါဘူး၊

something as simple as ordering a cup of coffee.

ကော်ဖီ မှာရတာမျိုး ရိုးရှင်းတဲ့ ဥပမာ ဆိုပါစို့။

Now, I'll admit it.

ကျွန်မ ဝန်ခံစရာ တစ်ခုရှိတယ်။

I drink far too much coffee.

ကျွန်မဟာ ကော်ဖီသောက်တာ များလွန်းတယ်။

My order is a skinny vanilla latte,

ကျွန်မ မှာလေ့ရှိတာက skinny vanilla latte ပါ၊

but I'm trying to wean myself off the syrup.

ဒါပေမဲ့ ကျွန်မက အဲဒီအကျင့်ကို ​ပြောင်းပစ်ရန် အားထုတ်နေပါတယ်။

But the coffee shop, it's not designed well,

ဒါပေမဲ့ ကော်ဖီဆိုင်ရဲ့ ဒီဇိုင်းဟာ အနည်းဆုံးအားဖြင့် ကျွန်မအတွက်

at least not for me.

အဆင်မပြေတာ ပြောပြချင်တယ်။

Queuing, I'm standing beside the pastry cabinet

ကျွန်မ မုန့်တွေ ချပြထားတဲ့နေရမှာ တန်းစီးနေတယ်

and the barista calls for the next order.

ကော်ဖီရောင်းသူက နောက်လူကို ခေါ်လိုက်တယ်။

"Next, please!" they shout.

"နောက် တစ်ယောက်!" ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တယ်။

သူတို့က ကျွန်မကို မမြင်နိုငပါ။

They can't see me.

The person next to me in the queue points to my existence

ကျွန်မရဲ့ နောက်မှာ ရပ်နေသူက ကျွန်မရှိနေတာကို လက်ညှိုးထိုးပြတယ်။

and everyone is embarrassed.

အဲဒါက လူတိုင်းအတွက် စိတ်ညစ်စရာကြီးပါ။

I order as quick as I can and I move along to collect my coffee.

ကျွန်မက အမြန်ဆုံး အော်ဒါပေးလိုက်ပြီး ကိုယ့်ကော်ဖီ ယူဖို့ ရှေ့ကိုတိုးလိုက်တယ်။

Now, think just for a second.

အဲဒါကို ရှင်တို့ တစ်စက္ကန့်လောက် စဉ်းစားကြည့်ကြပါ။

Where do they put it?

သူတို့က ကော်ဖီကို ဘယ်မှာ ချပေးမလဲ?

Up high and without a lid.

မြင့်လှပြီး အဖုံးနဲ့ ပိတ်မထားပါ။

Reaching up to collect a coffee that I have paid for

ကျွန်မက ငွေပေးပြီး မှာလိုက်တဲ့ ကော်ဖီကို ယူဖို့ အရေးဟာ

is an incredibly dangerous experience.

မယုံနိုင်လောက်အောင်ကို အန္တရာယ်များတဲ့ ကိစ္စဖြစ်နေတယ်။

But design also impinges on the clothes that I want to wear.

ကျွန်မဝတ်ချင်တဲ့ အဝတ်အစားရဲ့ ဒီဇိုင်းကလည်း ပြဿနာကြီးပါ။

I want garments that reflect my personality.

ကျွန်မဟာ ကျွန်မရဲ့ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးကို ထင်ဟပ်ပေးတဲ့ အဝတ်မျိုးကို ဝတ်ချင်ပါတယ်။

It's difficult to find in the childrenswear department.

အဲဒါမျိုးကို ကလေးတွေအတွက် ဌာနခွဲမှာ ရှာတွေ့ဖို့ မလွယ်ပါ။

And often womenswear requires far too many alterations.

အမျိုးသမီးတွေ ဝတ်ကြတာကို ယူမယ်ဆိုရင် ပြင်ရတာပြောင်းရတာ သိပ်ကို များပါလိမ့်မည်။

I want shoes that affect my maturity, professionalism and sophistication.

ကျွန်မရဲ့ အသက်၊ ကျွမ်းကျင် သိမ်မွေ့မှုကို ပေါ်လွင်စေမယ့် ဖိနပ်ကို စီးချင်ပါတယ်။

Instead, I'm offered sneakers with Velcro straps and light-up shoes.

အဲဒါအစား ကျွန်မအတွက် ရှာတွေ့နိုင်တာဆိုလို့ မီးလင်းပေးတဲ့ ပတ္တူဖိနပ်တွေပါပဲ။

Now, I'm not totally opposed to light-up shoes.

ကျွန်မဟာ မီးလုံးလေးတွေ လင်းတဲ့ ဖိနပ်တွေကို ကန့်ကွက်လိုတာ မဟုတ်ပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

But design also impacts on such simple things,

ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ဖို့ကိစ္စကလည်း ဒီဇိုင်းနဲ့ ဆက်စပ်နေပြန်ပါတယ်။

like sitting on a chair.

ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ရေးကို ယူကြည့်ပါစို့။

I cannot go from a standing to a seating position with grace.

ကျွန်မဟာ မတ်တတ်ရပ်နေရင်းကနေပြီး ထိုင်ချင်ရင် ကျော့ရှင်းစွာ လုပ်မရနိုင်ပါ။

Due to the standards of design heights of chairs,

ကုလားထိုင်တွေဆိုင်ရာ အမြင့်စံနှုန်းတွေကြောင့်၊

I have to crawl on my hands and knees

ကျွန်မဟာ ၎င်းပေါ်ကို တက်ထိုင်နိုင်ဖို့အတွက်ကို

just to get on top of it,

လက်တွေနဲ့ ဒူးဖြင့် တွယ်လျက် မနည်းကြီး တက်ယူရပါမယ်။

whilst also being conscious that it might tip over at any stage.

အချိန်မရွေး မှောက်လဲကျသွားမှာကိုလည်း သတိထားရပါသေးတယ်။

ကုလားထိုင်၊ ရေချိုးခန်း၊ ကော်ဖီဆိုင်၊ အဝတ်အစား ဘယ်ကိစ္စကိုပဲ

But whilst design impacts on me

whether it's a chair, a bathroom, a coffee shop, or clothes,

ဘာကိုပဲ ယူကြည့်ကြည့် ဒီဇိုင်းက ကျွန်မ အပေါ်မှာ အဲဒီလို သက်ရောက်မှုရှိနေတော့၊

I rely on and benefit

ကျွန်မဟာ လူစိမ်းတွေရဲ့ ကြင်နာမှုတရားကို

from the kindness of strangers.

အားကိုး အသုံးချရပါတယ်။

But not everybody is so nice.

ဒါပေမဲ့ လူတိုင်း ကောင်းကြတာ မဟုတ်ပါ။

I'm reminded that I'm a little person

လူစိမ်းတစ်ဦးက ကျွန်မကို လက်ညှိုးထိုးပြတဲ့အခါမှာ

when a stranger points,

မျက်လုံးပြူးလျက် ကြည့်တဲ့အခါ၊

stares,

ရယ်တဲ့အခါမှာ

laughs,

ကျွန်မကို ​လှောင်ပြောင်တဲ့အခါ၊

calls me a name,

ကျွန်မကို ဓာတ်ပုံရိုက်တဲ့အခါ၊

or takes a photograph of me.

ကျွန်မဟာ အရပ်ပုတာကို သတိရစေပါတယ်။

This happens almost every day.

အဲဒါမျိုး နေ့တိုင်းလိုလို ကြုံရပါတယ်။

With the rise of social media, it has given me an opportunity

လူမှုမီဒီယာတွေ အသုံးများလာတာနဲ့အတူ ကျွန်မအတွက် အခွင့်အလမ်း ပေါ်လာပါတယ်၊

and a platform to have a voice as a blogger and as an activist,

ကိုယ့်အသံကို တင်ပြနိုင်တဲ့ နေရာ၊ ဘလော့ဂါ ဒါမှမဟုတ် တက်ကြွလှုပ်ရှားသူအဖြစ်

ပါဝင်ခွင့် ရလာပြီလို့ ဆိုနိုင်ပေမဲ့

but it has also made me nervous

that I might become a meme

ကျွန်မဟာ ရယ်စရာမျိုး ဒါမှမဟုတ် ကျွန်မရဲ့ သဘောတူချက်

or a viral sensation,

မပါရှိဘဲနဲ့ ဟိုလေးတကျော်

ဖြစ်လာမှာကိုလည်း ကြောက်မိပါတယ်။

all without my consent.

So let's take a moment right now

ဒီတော့ အဲဒီကိစ္စကို ပြတ်သားစွာ ရှင်းပြဖို့

to make something very clear.

အခုနည်းနည်းလေး အချိန်ယူချင်ပါတယ်။

The word "midget" is a slur.

တကယ်တော့ "လူပု"ဆိုတဲ့ စကားလုံးဟာ စွပ်စွဲချက်နဲ့ တူပါတယ်။

It evolved from PT Barnum's era of circuses and freak shows.

PT Barnum ရဲ့ ဆပ်ကပ်ပွဲနှင့် လူထူးလူဆန်း ခေတ်က စတင်လာခဲ့တဲ့ စကားလုံးပါ။

လူ့အဖွဲ့အစည်းရော သုံးနှုန်းတဲ့ စကားလုံးတွေပါ

Society has evolved.

So should our vocabulary.

ပြောင်းလဲလာခဲ့ကြပါပြီ။

Language is a powerful tool.

ဘာသာစကား ဆိုတာ သိပ်အားကောင်းတဲ့ ကိရိယာတခုပါ။

It does not just name our society.

၎င်းဟာ လူ့အဖွဲ့အစည်းကို အမည်ပေးရုံသာ မကပါ။

It shapes it.

၎င်းဟာ ပုံစံသွင်းပေးပါသေးတယ်။

I am incredibly proud to be a little person,

ကျွန်မဟာ သေးငယ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်ရတာကို မယုံနိုင်လောက်အောင် ဂုဏ်ယူမိပါတယ်။

to have inherited the condition of achondroplasia.

achondroplasia ဆိုတာကို အမွေဆက်ခံခဲ့ရသူပါ။

But I am most proud to be Sinead.

ပြီးတော့ ကျွန်မ Sinead ဖြစ်တာကို အများဆုံးဂုဏ်ယူမိပါတယ်။

Achondroplasia is the most common form of dwarfism.

Achondroplasia ဆိုတာက လူအရပ်ပုရခြင်းရဲ့ တွေ့နေကျ အကြောင်းရင်းပါ။

Achondroplasia translates as "without cartilage formation."

Achondroplasia ကို ဘာသာပြန်ပေးရရင် "အရိုးနုဖွဲ့စည်းမှုမရှိမှု" ဖြစ်ပါတယ်။

I have short limbs and achondroplastic facial features,

ကျွန်မရဲ့ ခြေလက်တွေ တိုကြပြီး မျက်နှာ၊ နဖူးနဲ့ နှာခေါင်းမှာ

my forehead and my nose.

Achondroplasia လက္ခဏာရှိနေပါတယ်။

ကျွန်မဟာ လက်မောင်းတွေကို အပြည့်အဝ ဖြောင့်တန်းအောင် လုပ်မရပါ။

My arms do not straighten fully,

ဒါပေမဲ့ ကျွန်မစာ တံတောင်ဆစ်ကို လျှာနဲ့ လျက်နိုင်ပါတယ်။

but I can lick my elbow.

I'm not showing you that one.

ရှင်တို့ကို အဲဒါကိုတော့ ပြပေးမှာ မဟုတ်ပါဘူး။

Achondroplasia occurs in approximately one in every 20,000 births.

Achondroplasia ကို ကလေးမွေးမှု ၂၀၀၀၀ ထဲတွင် တစ်ကြိမ် မွေးတတ်ပါတယ်။

80 percent of little people are born to two average-height parents.

အရပ်ပုကြသူတို့ရဲ့ ၈၀ ရာခိုင်နှုန်းတို့ဟာ ပုံမှန်အမြင့်ရှိ မိဘများတွင် မွေးကြတာပါ။

That means that anybody in this room could have a child with achondroplasia.

ဒီအခန်းထဲက ဘယ်သမဆိုဟာ achondroplasia ရှိတဲ့ ကလေးကို မွေးနိုင်တာကို ဆိုလိုပါတယ်။

Yet, I inherited my condition from my dad.

ကျွန်မကတော့ ကျွန်မရဲ့ ဖခင်ထံမှ ဒီအဖြစ်ကို အမွေရခဲ့တာပါ။

I'd like to show you a photo of my family.

ကျွန်မက ရှင်တို့ကို ကျွန်မမိသားစု ဓာတ်ပုံကို ပြပေးချင်ပါတယ်။

My mother is average height,

ငါ့ကျွန်မ မိခင်ဟာ ပျမ်းမျှ အရပ်ရှိသူပါ။

my father is a little person

ဖင်က အရပ်ပုသူ တစ်ဦးပါ။

and I am the eldest of five children.

ကလေးငါးဦးထဲတွင် ကျွန်မက အသက်ကြီးဆုံးသူပါ။

I have three sisters and one brother.

ကျွန်မမှာ နှမသုံးယောက်နှင့် မောင်လေးတဦးရှိပါတယ်။

They are all average height.

သူတို့အားလုံး ပျမ်းမျှ အရပ်ရှိကြသူတွေပါ။

I am incredibly fortunate to have been born into a family

ကျွန်မဟာ ကျွန်မရဲ့ စပ်စုလိုစိတ်နဲ့ ဇွဲနဘဲမျိုးကို ပျိုးထောင်ပေးခဲ့ပြီး

that cultivated my curiosity and my tenacity,

လူစိမ်းတွေရဲ့ မကြင်နာမှုနဲ့ လျစ်လျူရှုမှု တွေမှ ကျွန်မကို ကာကွယ်ပေးခဲ့လျက်

that protected me from the unkindness and ignorance of strangers

ရုပ်ပိုင်း ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ ရပ်တည်ရန်နှင့် ကျင်လည်နိုင်စွမ်းရှိတဲ့

and that armed me with the resilience, creativity and confidence

ကြံ့ခံနိုင်စွမ်း၊ ဆန်းသစ်တီထွင်ဉာဏ်နှင့် စိတ်ချယုံကြည်မှုတွေကို

that I needed to survive and manipulate the physical environment and society.

ပျိုးထောင်ပြုစုပေးနိုင်ခဲ့တဲ့ မိသားစုထဲ မွေးခဲ့တာကို သိပ်ကို အားရဂုဏ်ယူပါတယ်။

If I was to pinpoint any reason why I am successful,

ကျွန်မဟာအောင်မြင်သူ ဖြစ်ရခြင်းရဲ့ အကြောင်းရင်းကို ထောက်ြပရပါက၊

it is because I was and I am a loved child,

ကျွန်မဟာ ချစ်ခင်ခံခဲ့ရပြီး အခုလည်း ချစ်ခင်ခံနေရတဲ့ ကလေးဖြစ်လို့ပါ၊

now, a loved child with a lot of sass and sarcasm,

ကြွားဝါးတတ်ပြီး သူများကို ထေ့ငေါ့ ပြောနိုင်တဲ့ ကလေးဖြစ်ပေမဲ့၊

but a loved child nonetheless.

ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ချစ်ခင်ခံရတဲ့ ကလေးဖြစ်ပါတယ်။

In giving you an insight into who I am today

ကျွန်မ ဘယ်သူလဲ အခုလို အတွင်းကျကျ ကျွန်မက ရှင်တို့ကို ပြောပြပေးနေတာက

ရှင်တို့အားလုံးကို ရှုထောင့်အသစ် တစ်မျိုးကို ပြသပေးဖို့အတွက်ပါ။

I wanted to offer you a new perspective.

ဒီဇိုင်းဆိုတာ လုပ်ကိုင်နိုင်စွမ်းနဲ့ အလှအပကို တီထွင်ပေးတဲ့ ကိရိယာပါ

I wanted to challenge the idea

that design is but a tool to create function and beauty.

ဆိုတဲ့ ခံယူချက်ကို ကျွန်မဟာ စိန်ခေါ် ထောက်ပြချင်ပါတယ်။

Design greatly impacts upon people's lives,

ဒီဇိုင်းဟာ တကယ့်ကို လူတွေရဲ့ သက်ရှိဘဝ၊ သက်ရှိမှန်သမျှ အားလုံးတို့ကို

ကြီးမားစွာ သက်ရောက်မှုရှိပါတယ်။

all lives.

ဒီဇိုင်းဆိုတာကို ကျွန်မတို့ ကမ္ဘာကြီးထဲမှာ ပါဝင်နေတာကို ခံစားလာစေတဲ့ နည်းလမ်းဖြစ်သလို

Design is a way in which we can feel included in the world,

but it is also a way in which we can uphold a person's dignity

လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့ လူ့ရပိုင်ခွင့်များကို ထောက်ပံ့ ပေးနိုင်တဲ့

and their human rights.

နည်းလမ်း တစ်ခုလည်း ဖြစ်ပါသေးတယ်။

တချိန်တည်းမှာ လူတစ်စုရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေကို ထည့်တွက် မပေးနိုင်တဲ့ ဒီဇိုင်းဟာ

Design can also inflict vulnerability

on a group whose needs aren't considered.

ထိုသူတွေရဲ့ ထိခိုက်လွယ်မှုကို ပိုဆိုးဝါးသွားစေနိုင်ပါတယ်။

So today, I want your perceptions challenged.

ဒါကြောင့်မို့လို့ ဒီနေ့တွင် ကျွန်မဟာ ရှင်တို့ရဲ့ အမြင်တွေကို စိန်ခေါ်လိုပါတယ်။

Who are we not designing for?

ကျွန်မတို့က ဘယ်သူတွေအတွက် ဒီဇိုင်းကို ထုတ်မပေးကြတာလဲ။

How can we amplify their voices

ကျွန်မတို့က ထိုသူတွေရဲ့ အသံတွေနဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို

and their experiences?

ဘယ်လိုနည်းနဲ့ တိုးချဲ့ပေးနိုင်ကြမလဲ။

What is the next step?

ဒီတော့ ရှေ့ဆက်ကြရမယ့် ခြေလှမ်းကဘာလဲ။

Design is an enormous privilege,

ဒီဇိုင်းဆိုတာ တကယ့်ကို အားတက်ဖွယ်ရာ အခွင့်ထူး တစ်ရပ်ပါ၊

but it is a bigger responsibility.

ပြီးတော့ ပိုကြီမားတဲ့ တာဝန်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။

I want you to open your eyes.

ကျွန်မက ရှင်တို့ရဲ့ မျက်လုံးများကို ဖွင့်ကြည့်စေလိုပါတယ်။

Thank you so much.

ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)